Share

บทที่ 52

Author: ซีลั่วหวง
last update Last Updated: 2024-01-23 14:05:18
"พี่รู้ว่าตอนนี้มีคำถามมากมาย ไป พี่จะพาคุณไปหาที่เงียบ ๆ และคุยกันดี ๆ"

หลินตงพาหวังลี่กลับไปที่ลานจอดรถตรงทางเข้าคาราโอเกะรุ่งเรือง

"ขึ้นรถ!" หลินตงหยิบกุญแจรถออกมาและปลดล็อคบูกาติมังกรบินแล้วพูดกับหวังลี่

หวังลี่มองดูรถสปอร์ตสุดเท่ที่อยู่ตรงหน้าเธอ และสมองก็ไม่สามารถกลับมามีสติได้พักหนึ่ง

"พี่ นี่…นี่คือรถของพี่เหรอ?" หวังลี่ถามอย่างตะกุกตะกัก

"เป็นของพี่! ขึ้นรถก่อน!" หลินตงพูดแล้วขึ้นที่นั่งคนขับไปก่อน

"อ้อ! ได้...ได้เลย!" หวังลี่เข้าไปในรถด้วยความงุนงง

หลินตงพาหวังลี่ ไปที่ชายหาด

อัตราการหันหลังกับมามองเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์ตลอดเส้นทาง

มีคนให้ความสนใจพวกเขามาก

ขับรถบนถนน รถทั่วไปอยู่ห่างจากเขาสิบกว่าเมตร ถึงไฟแดงก็ไม่มีข้อยกเว้น

มองแวบเดียวก็ยั่วยุไม่ได้

ทั้งสองได้หาที่สงบริมทะเล และพิงกับราวบันได โดยมีลมทะเลพัดผ่านมา

"น้องหวัง พี่รู้ว่าเธอมีคำถามมากมาย! อยากถามอะไรก็ถามมา!" หลินตงพูดพร้อมมองดูทะเลในระยะไกล

"พี่ รถคันนั้นเป็นของพี่เหรอ?" หวังลี่ถาม

"ใช่ เพิ่งซื้อเมื่อวาน ที่หูเฉิง พี่มาครั้งนี้ หนึ่งคือมาหาเธอ สองคือมาซื้อรถคันนี้"

"รถคันนี้ราคาเท่าไหร่?"

"แปดสิบล้
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 53

    หลินตงและหวังลี่มาถึงใจกลางทะเลสาบหลังจากลงจากเรือยอชท์แล้ว พนักงานก็พาขึ้นไปที่ชั้นสองของอาคาร"เชิญค่ะ!"พนักงานเปิดประตูห้องโถงชั้นสองยื่นมือออกไปแล้วพูดกับทั้งสองคนหลินตงและหวังลี่เข้าไปในห้องโถงบนชั้นสองรู้สึกเหมือนได้เข้าสู่อีกโลกหนึ่งทันที ห้องโถงทั้งหมดมีขนาดอย่างน้อยห้าพันตารางเมตร พร้อมด้วยการตกแต่งที่หรูหราและแสงไฟอันงดงาม มีคนหลายร้อยคนอยู่ข้างใน มีคนจับกลุ่มคุยกันสองสามคนพนักงานหน้าตาดีรูปร่างสูงหลายสิบคนเดินไปมาในห้องโถงพร้อมเครื่องดื่มและอาหารหวังลี่มาสถานที่แบบนี้เป็นครั้งแรก รู้สึกประหม่าเล็กน้อย ดึงเสื้อของหลินตงเบา ๆ"ไม่ต้องกลัว! ผ่อนคลายหน่อย อยากกินอะไรก็หยิบเอง" หลินตงตบบ่าหวังลี่ปลอบใจจริง ๆ แล้วเขาก็ไม่เคยเห็นฉากแบบนี้มาก่อน เดิมทีก็ตื่นเต้นนิดหน่อยแต่คิดดูแล้ว ตอนนี้ฉันเป็นคนที่รวยที่สุดในโลก ใครตื่นเต้นก็ไม่ควรเป็นฉันตื่นเต้นทั้งสองเดินเข้าไปในห้องโถงด้วยกันเมื่อหลินตงเดินผ่านพนักงานก็หยิบแก้วเหล้าขึ้นมาชิมไปคำเดียวก็ไม่เลวหวังลี่สงวนท่าทีมากขึ้น"น้องหลิน! คุณมาแล้ว!" วางเฉียงเดินมาพร้อมกับแก้วเหล้าในมือ"พี่วาง ให้คุณรอนานเลย! แนะ

    Last Updated : 2024-01-23
  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 54

    ของหวานที่นี่ทุกอย่างดูน่าอร่อย"อืม อันนี้หวานมาก!""อันนี้กรอบมาก!""อันนี้หอมมาก!""อันนี้นุ่มมาก!"หวังลี่ชิมอาหารทีละอย่าง และนำสิ่งที่ตัวเองชอบใส่จาน"เอ๊ะ!"หวังลี่พบคนคนหนึ่งและวิ่งไปอย่างรวดเร็ว"คุณคือเหยาเสวี่ยใช่ไหม?"เหยาเสวี่ยกำลังพูดคุยกับผู้อาวุโสในวงการภาพยนตร์ ก็มีเสียงหนึ่งขัดจังหวะเธอเหยาเสวี่ยมองไปและเห็นเด็กสาววัยยี่สิบปีคนหนึ่ง"สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเหยาเสวี่ย!""ว้าว! คุณคือเหยาเสวี่ยจริง ๆ ฉันชอบหนังที่คุณเล่นมาก ขอถ่ายรูปกับคุณได้ไหม? เพื่อนสาวทุกคนในหอพักของเราชอบคุณมาก" หวังลี่กล่าวด้วยความดีใจ"ขอบคุณสำหรับการสนับสนุน! ฉันจะเล่นหนังดี ๆ ออกมาอีกแน่นอน!"เหยาเสวี่ยจากไปหลังจากที่ทั้งสองถ่ายรูปคู่หวังลี่โพสต์รูปลงโมเมนต์พร้อมกับข้อความว่า ทุกคนทายสิว่านี่คือใคร?จากนั้นก็เก็บโทรศัพท์และเริ่มมองหาเป้าหมายใหม่"เอ๊ะ นี่ดาราชายยอดนิยมหวังข่ายสวนไม่ใช่เหรอ?""เอ๊ะ นี่ราชินีเหลิ่งชิงชิวไม่ใช่เหรอ?"จู่ ๆ ก็มีคนหนึ่งปรากฏตัวในห้องโถงพร้อมของว่างในมือข้างหนึ่งและอีกมือหนึ่งถือโทรศัพท์มือถือเพื่อถ่ายรูปกับคนดังโดยพื้นฐานแล้วคนดังทุกคนจะถ่ายรูปกับ

    Last Updated : 2024-01-23
  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 55

    แฟน?หวังลี่ตกตะลึงจบแล้ว พูดผิดไป!เหตุผลหลักก็คือหวังหมิ่นจวินทำตัวเหมือนคนรวยในมหาลัยมาโดยตลอดโดยปกติจะมีกระเป๋าแบรนด์เนม เสื้อผ้าแบรนด์เนม และรถยนต์หรูหราสำหรับรับส่งใครจะคิดว่าเธอหาแฟนแบบนี้? น่าขยะแขยงมาก!แต่ผิดแล้วก็ผิดไปเถอะ!ใครบอกให้เธอพูดจาไม่ดีเกี่ยวกับพี่ชายฉัน!"ฉันไม่ขอโทษหรอก! ฮึ่ม!" หวังลี่พูดจบก็เตรียมหันหลังจากไปไม่คิดว่ากลับถูกหวังหมิ่นจวินดึงมือไหวหวังหมิ่นจวินดึงหวังลี่และเริ่มตะโกนเสียงดัง"เจ้าภาพจัดงานอยู่ไหน? เจ้าภาพจัดงานอยู่ไหน? คนนี้แอบเข้ามากินดื่ม แถมหาดารามาถ่ายรูปทุกที่ ยังเอาออกไปอวดอีก ไม่มีใครสนใจเลยเหรอ?""ฉันไม่ได้ทำ! เธออย่าดึงฉัน!"หวังลี่กำลังพยายามดิ้นให้หลุดการโต้เถียงระหว่างทั้งสองดึงดูดความสนใจของบางคนมีคนดูมากขึ้นเรื่อย ๆถึงอย่างไรคนที่กล้าก่อเรื่องในสถานที่แบบนี้ก็มีน้อยมาก ทุกคนก็รู้สึกแปลกใหม่มากในเวลานี้เจ้าภาพจัดงานก็มาด้วย"เกิดอะไรขึ้น?" เจ้าหน้าที่ถามหวังหมิ่นจวินชี้ไปที่หวังลี่แล้วพูดว่า "เธอ แอบเข้ามากินดื่ม แถมหาดารามาถ่ายรูปทุกที่""คุณผู้หญิงโปรดแสดงบัตรเชิญของคุณ!" พนักงานพูดกับหวังลี่เพราะวันน

    Last Updated : 2024-01-23
  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 56

    "พี่ชายของฉันชื่อหลินตง!" หวังลี่กระซิบอย่างน้อยใจเล็กน้อย"หลินตง? มีใครชื่อหลินตงบ้างไหม?" เจ้าหน้าที่ถามเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนมองหน้ากันแล้วพูดว่า "ไม่มี!"เหยาเสวี่ยตกใจเมื่อได้ยินหวังลี่พูดว่าพี่ชายของเธอชื่อหลินตงเป็นหลินตงที่ช่วยฉันเมื่อวานนี้หรือเปล่า?เมื่อเธอกำลังจะพูด หวังลี่ก็พูดอีกครั้ง"พี่ชายของฉันเพิ่งถูกพี่ชายชื่อวางเฉียงพาตัวไป! เขาบอกว่าเขาจะหารือเรื่องธุรกิจ ดูเหมือนจะไปที่ชั้นสามแล้ว"วางเฉียง?ผู้เห็นเหตุการณ์ทุกคนต่างตกตะลึงคนที่ชื่อวางเฉียงในหูเฉิงดูเหมือนจะมีแค่นายน้อยตระกูลวางเท่านั้น?นี่คือบุคคลระดับสูงที่สุดในหูเฉิงพี่ชายของเธอสามารถคุยธุรกิจกับวางเฉียงได้ จะแย่ไปได้ยังไง?พนักงานและเจิงชู่ชิงก็ตื่นตระหนกเล็กน้อยเช่นกันนายน้อยวางไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาสามารถหาเรื่องได้นายน้อยวางมีชื่อเสียงในหูเฉิงถ้าเขาคิดว่าคุณเป็นเพื่อน เขาจะปฏิบัติต่อคุณอย่างสุดใจหากเขาคิดว่าคุณเป็นศัตรู เขาจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อกำจัดคุณอย่างแน่นอนมีธุรกิจขนาดเล็กจำนวนนับไม่ถ้วนในหูเฉิงที่ถูกทำลายโดยเขาด้วยวิธีต่าง ๆด

    Last Updated : 2024-01-23
  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 57

    "ฉันไม่อยากพูดเป็นครั้งที่สอง!" วางเฉียงพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์เดิมทีเจิงชู่ชิงหัวใจได้แตกสลายอยู่แล้วทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังก้องอยู่ในหูของทุกคน"วางเฉียง นายมารังแกคนที่นี่อีกแล้วเหรอ?"เย่หงเดินเข้ามา"คุณเย่ ช่วยผมด้วย! เราเคยร่วมงานกันมาก่อน! ผมชื่อเจิงชู่ชิงจากอสังหาริมทรัพย์เสียงหยุน!"เจิงชู่ชิงเหมือนจับฟางช่วยชีวิตได้ถ้ายังมีใครช่วยเขาในหูเฉิงได้ เย่หงก็เป็นหนึ่งในนั้นแน่นอนในฐานะที่เป็นลูกคนที่สองของตระกูลเย่ เดิมทีเป็นเพียงผู้สืบทอดลำดับที่สองเท่านั้นแต่จู่ ๆ เขาก็พลิกสถานการณ์และก็ทัดเทียมกับพี่ชายของเขา ผู้อาวุโสในครอบครัวก็ไม่แน่ใจเล็กน้อยว่าจะเลือกใครสืบทอดตระกูลเย่ในที่สุดก็ให้เงินก้อนหนึ่งแก่พวกเขาและปล่อยให้พวกเขาพัฒนาอิสระข้างนอกเป็นเวลาสิบปี สิบปีต่อมาใครเก่งกว่าก็เลือกใครเป็นผู้สืบทอดตอนนี้ผ่านไปห้าปีแล้ว ว่ากันว่าเย่หงมีข้อได้เปรียบอย่างมั่นคงแล้ว"เย่หง! ฉันไม่ได้รังแกใครเลย เขารังแกลูกพี่ลูกน้องของน้องหลิน นายคิดว่าเราควรทำยังไง?" วางเฉียงชี้ไปที่หลินตงแล้วพูดแน่นอนว่าเย่หงเห็นหลินตงกำลังกอดหญิงสาวคนหนึ่ง"อ้อ? รังแกลูกพี่ลูกน้องของน้องหล

    Last Updated : 2024-01-23
  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 58

    ...เจียงเฉิงเจียงหนานแมนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนลจ้าวซวนขับปอร์เช่ 911 ผ่านประตูเธอไม่สังเกตเห็นรถแท็กซี่ที่ตามหลังเธอนอกจากคนขับแล้ว ยังมีชายหนึ่งหญิงหนึ่งนั่งอยู่ในแท็กซี่"ลุง ที่นี่ที่ไหน?" ชายหนุ่มถาม"ไอ้หนุ่ม ที่นี่เป็นเขตคนรวยของเจียงเฉิง ฉันเข้าไปไม่ได้ ส่งได้แค่นี้ ทั้งหมดห้าสิบ" คนขับรถตอบกลับ"แพงขนาดนั้นเลยเหรอ?" ชายหนุ่มถาม"ไอ้หนุ่ม ฉันรอมามากกว่าครึ่งชั่วโมงแล้ว! เวลาไม่ใช้เงินเหรอ?""ก็ได้! ขอบคุณนะลุง"ทั้งสองจ่ายเงินแล้วลงจากรถมาถึงที่ประตูของเจียงหนานแมนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนลขณะที่กำลังจะดูใกล้ ๆ ก็ถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหยุดไว้"เฮ้! คุณสองคนกำลังทำอะไรอยู่? ไปให้พ้น ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่คุณควรมา""พี่ชาย ผมอยากจะถามว่ารถปอร์เช่สีแดงที่เพิ่งเข้าไปนั้นเป็นของใคร?" ชายหนุ่มถาม"ของใคร? แน่นอนว่ามันเป็นของเจ้าของ หรือจะเป็นของนายเหรอ? ออกไปเดี๋ยวนี้!""พี่ชายราคาบ้านที่นี่ค่อนข้างแพงใช่ไหม?""ไอ้หนุ่ม นายมาจากหลังเขาใช่ไหม? ฉันจะบอกคุณว่า ราคาบ้านที่นี่เริ่มต้นที่สองแสนต่อตารางเมตร บ้านหลังหนึ่งราคาไม่ต่ำกว่าห้าสิบล้าน นายว่าแพงไหม?""ห๊ะ! แพง

    Last Updated : 2024-01-23
  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 59

    "เหมียวเหมียว เธอก็โทรหาพ่อแม่เธอให้พวกเขามาด้วยกันพรุ่งนี้ด้วย!" จ้าวหยางพูดกับเฟิ๋งเหมียวหลังจากโทรหาแม่เสร็จ"ให้พวกเขามาทำอะไร? จับฉันกลับไปเหรอ? พวกเขาไม่เห็นด้วยที่เราคบกัน""เธอโง่เหรอ! พ่อแม่ของเธอไม่เห็นด้วยที่เราคบกันเพราะบ้านของเธออยู่ในเมือง บ้านเราอยู่ชนบท ไม่มีเงินเท่าบ้านเธอ แต่หากพวกเขามาเห็นว่าตอนนี้พี่สาวฉันรวยขนาดนี้ คงไม่คัดค้านแน่นอน ถึงตอนนั้นเราก็จะได้อยู่ด้วยกันอย่างเปิดเผย"เฟิ๋งเหมียวคิดอยู่พักหนึ่งและรู้สึกว่าจ้าวหยางพูดถูกเธอจึงโทรหาพ่อแม่ของเธอแม่ของเธอด่าทั้งสองคน แต่พรุ่งนี้จะมาแน่นอนจ้าวหยางนอนกอดเฟิ๋งเหมียวอยู่บนเตียงแล้วพูดว่า "เหมียวเหมียว เราจะไม่กลับไปอีกแล้ว ให้พี่สาวของฉันซื้อรถยนต์หรูและคฤหาสน์ในเจียงเฉิงให้ฉัน จากนั้นเราจะขับรถหรูไปทั่ว ๆ ทุกวัน!""แต่พี่สาวของนายจะซื้อให้นายเหรอ?" เฟิ๋งเหมียวไม่เชื่อ"ฉันบอกเธอ เธอไม่ทำแน่นอน แต่พ่อแม่ของฉันบอกเธอ เธอจะทำแน่นอน ไม่เห็นฉันเรียกพ่อแม่ของฉันมาโดยตรงเลยเหรอ? วางใจได้เถอะ! พ่อแม่ของฉันเข้าข้างฉันตั้งแต่เด็ก ๆ สิ่งที่ดี ๆ ก็เป็นของฉัน ฉันเป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัวเรา ในสายตาของพวกเขา พี่

    Last Updated : 2024-01-23
  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 60

    เมื่อถึงเหยาเสวี่ยสิ่งที่เธอกำลังประมูลคือการเต้นรำก็ถูกประมูลโดยหลินตงในราคาห้าล้านนิสัยของหลินตงก็เป็นแบบนี้ บุญคุณต้องทดแทนแค้นต้องชำระในเมื่อคืนนี้พวกเขาสองคนช่วยน้องสาวหวังลี่ไว้ ก็ต้องให้เกียรติอีกฝ่ายเร็วมากการประมูลเข้าสู่ช่วงท้ายแล้วเมื่อของชิ้นสุดท้ายถูกประมูลออกไป งานเลี้ยงก็กำลังจะสิ้นสุดลงในเวลานี้หลินตงยกป้ายขึ้นแล้วพูด"พิธีกร ผมอยากจะบริจาคเพลงหนึ่ง!"เหราเสี่ยวชิงบนเวทีกำลังจะอ่านคำพูดปิดท้าย แต่เห็น หลินตงถือป้ายบอกว่าเขาต้องการบริจาคเพลงวันนี้หลินตงใช้เงินไปสิบล้าน ดังนั้นจึงต้องให้เกียรติเขาหน่อยเหราเสี่ยวชิงเชิญหลินตงขึ้นมาบนเวที"คุณหลินกำลังจะบริจาคเพลง มีคนประมูลไหม?" เหราเสี่ยวชิงถาม"เอ่อ... ผมอยากจะซื้อไว้เองได้ไหม!" หลินตงถาม"ซื้อไว้เองเหรอ?""ใช่!""ได้เลยค่ะ ในเมื่อคุณหลินซื้อเพลงคืนเองแล้ว มาฟัง คุณหลินร้องเพลงกันเถอะ! คุณหลินบริจาคเงินเท่าไหร่เพื่อซื้อเพลงของตัวเองคืน?""หนึ่งร้อยล้าน!""เท่า...เท่าไหร่? " เหราเสี่ยวชิงพูดติดอ่าง"ผมจะจ่ายเงินร้อยล้านเพื่อซื้อเพลงของตัวเองคืน!"เมื่อคำพูดเหล่านี้ออกมา ไม่เพียงแต่เหราเสี่ยว

    Last Updated : 2024-01-23

Latest chapter

  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 1189

    ดวงดาวรุ่งอรุณยอดหอคอยสูงตระหง่านชายสองคนกำลังนั่งดื่มชาตรงข้ามกันคนหนึ่งขมวดคิ้ว ในขณะที่ชายที่อยู่ตรงข้ามเขาดูผ่อนคลายชายที่ขมวดคิ้วไม่ใช่ใครอื่นนอกจากหลี่เทียน ท่านผู้นำแห่งอาณาจักรสวรรค์ และอีกคนคือหยวนหลิงจากเผ่ามังกรเก้าหัวหลังจากนั้นไม่นาน หลี่เทียนก็อดไม่ได้ที่จะถาม "พี่หยวนหลิน เมื่อไหร่สมาชิกของเผ่ามังกรเก้าหัวจะมาถึง ช่วงนี้เราก็ออกมาเคลื่อนไหวบ่อยๆ และเซี่ยอวิ๋นชวนเองก็ขยับตัวได้แล้ว อาการบาดเจ็บของเขาก็ควรจะดีขึ้น ยิ่งเราลงมือเร็วเท่าไหร่ ก็จะยิ่งเป็นประโยชน์สำหรับเรามากขึ้นเท่านั้น"หยวนหลินจิบชาอย่างสบายๆ ก่อนจะตอบช้าๆ "ท่านผู้นำหลี่เทียน ไม่จำเป็นต้องกังวลมากเกินไป คุณรู้ว่าต้องใช้เวลาพอสมควรในการข้ามช่องว่างระหว่างกาแล็กซี ดังนั้นคุณจึงไม่สามารถทำอะไรอย่างเร่งรีบเกินไปได้ เมื่อถึงเวลา พวกเขาก็จะมาถึงเอง"หยวนหลินเพลิดเพลินกับตำแหน่งของเขาที่อยู่บนลำดับชั้นสูงสุดของกาแล็กซีทางช้างเผือกและเพลิดเพลินกับการใช้ชีวิตที่เชื่องช้ามนุษย์เป็นวิญญาณของทุกสรรพสิ่งอย่างแท้จริง และพวกเขาก็มีคุณสมบัติเฉพาะตัวของตนเอง ไม่น่าแปลกใจเลยที่เผ่าพันธุ์ทั้งหมดในจักรวาลต้องการเล

  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 1188

    คุณสามารถบอกได้จากการแสดงออกของหลิวนิ่งเหยียนเมื่อนึกถึงเรื่องนี้เซี่ยมู่ก็ฟังด้วยความปรารถนาในใจเช่นกันเธอยังหวังว่าเธอและหลินตงจะเป็นเหมือนเสด็จพ่อและเสด็จแม่ของเธอ............กาแล็กซีทางช้างเผือกตั้งอยู่ใกล้กับขอบแห่งความว่างเปล่า ดวงดาวรุ่งอรุณตั้งแต่ถูกเศษซากอาณาจักรสวรรค์ครอบครอง มนุษย์ทุกคนบนโลกก็ถูกต้อนไว้เหมือนสัตว์เลี้ยง ถูกทำให้เหลือเพียงอาหารดวงดาวรุ่งอรุณดวงนี้ปัจจุบันน่ากลัวกว่าดาวเคราะห์ปาเค่อร้อยเท่าผู้คนบนดาวเคราะห์ปาเค่อถูกทารุณ กลายเป็นทาสในเหมือง และตายจากความอ่อนล้าแต่ดวงดาวรุ่งอรุณนั้นแตกต่างออกไปมนุษย์ทุกคนถูกจองจำและใช้เป็นอาหารเพื่อเลี้ยงเศษซากอาณาจักรสวรรค์ที่ผสานยีนของเผ่ามังกรเก้าหัวเข้าด้วยกันลองนึกภาพดูสิว่าผู้คนบนดวงดาวรุ่งอรุณดวงนี้รู้สึกกลัวขนาดไหนความหวาดกลัวที่ชาวเมืองได้พบเจอเป็นสิ่งที่ไม่อาจจินตนาการได้ สิ่งมีชีวิตที่มีสติปัญญาสูงและมีสติสัมปชัญญะจะรู้สึกอย่างไรหากต้องใช้ชีวิตทุกวันด้วยความหวาดกลัวว่าจะถูกกินเกรงว่ามีเพียงดวงดาวรุ่งอรุณเท่านั้นที่รู้เกือบจะอยู่ในภาวะตื่นตระหนกตลอดเวลาในบรรยากาศเช่นนี้ มันสามารถทำให้ผู้คนบ

  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 1187

    ในขณะที่เซี่ยมู่กำลังวิตกกังวลมีคนเดินเข้าไปในห้องนอนของเธอมีเพียงคนเดียวในกาแล็กซีทางช้างเผือกทั้งหมดที่กล้าเข้าไปในห้องนอนขององค์หญิงสิบเก้าเซี่ยมู่โดยไม่เคาะประตูนั่นคือจักรพรรดินีหลิวนิ่งเหยียน ซึ่งเป็นแม่แท้ๆ ของเซี่ยมู่นั่นเองนอกจากเธอแล้ว องค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนยังต้องเคาะประตูก่อนเข้าไปด้วย เนื่องจากลูกสาวของเขาโตมากแล้วไม่ต้องพูดถึงคนอื่น ไม่มีใครกล้าทำเช่นนี้ เว้นแต่พวกเขาไม่อยากรักษาชีวิต"ลูกคิดอะไรอยู่ ลูกสาวที่รักของแม่" หลิวนิ่งเหยียนเดินไปหาเซี่ยมู่และกระซิบที่หูของเธอทันที"อ๊าก!!!"เซี่ยมู่ตกใจกับเสียงที่ดังขึ้นกะทันหัน"เสด็จแม่! เสด็จแม่ทำให้ลูกกลัวแทบตาย" เซี่ยมู่พูดด้วยแก้มป่อง"ถ้าแม่ไม่พูด ลูกคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าการที่ใครสักคนเข้ามาในห้องนั้นเป็นอันตรายแค่ไหน จะเป็นยังไงถ้าคนไม่ดีมา"เซี่ยมู่กลอกตา"เสด็จแม่ นี่คือห้องส่วนตัวของลูก ใครอีกที่กล้าเข้ามาเงียบๆ แบบนี้นอกจากเสด็จแม่""โอเค โอเค มันเป็นความผิดของจักรพรรดินีผู้นี้ บอกสิว่าเมื่อกี้ลูกมัวแต่คิดอะไรอยู่? ถึงมัวนั่งเหม่ออยู่ได้"“ไม่...ลูกไม่ได้คิดอะไรเลย!”"ลูกกำลังคิดถึงหลินตงคนนั้นอ

  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 1186

    เมื่อพวกเขาเข้ามาแทรกแซงกาแล็กซีทางช้างเผือก สิ่งต่างๆ จะกลายเป็นเรื่องยุ่งยากอย่างแท้จริงแม้แต่เสด็จพ่อและเสด็จพี่ก็อาจตกอยู่ในอันตรายได้หลังจากหลินตงอ่านข้อความของเซี่ยมู่หลินตงก็คิดกับตัวเองว่ามันเป็นอย่างที่เขาเดาไว้จริงๆเมื่อเศษซากอาณาจักรสวรรค์กล้าที่จะโจมตีองค์หญิงสิบเก้าเซี่ยมู่ เขารู้สึกว่าคนเหล่านี้ไม่ดีไม่อย่างนั้นคงจะไม่กล้าลงมืออย่างเปิดเผยเด็ดขาดตอนนี้มันได้ยืนยันการคาดเดาของเขาแล้วแม้แต่อาณาจักรก็รู้สึกถึงอันตรายดูเหมือนว่าเศษซากอาณาจักรสวรรค์จะได้พบกับพันธมิตรที่แข็งแกร่งในครั้งนี้ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องการเอาทุกอย่างที่เป็นของพวกเขากลับคืนมาสำหรับเผ่ามังกรเก้าหัวหลังจากฟังเซี่ยมู่ครั้งที่แล้วหลินตงก็ได้เรียนรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้จากศาลาดาวตกเช่นกันแต่เขายังไม่รู้มากนักเกี่ยวกับเรื่องนี้ตราบใดที่มันเป็นข้อมูลที่ละเอียดกว่านี้ ศาลาดาวตกไม่อาจใช้เหรียญกาแลกติกแลกได้ แต่ต้องการการแลกเปลี่ยนสมบัติวิเศษอื่นๆ แทนหลินตงก็ไม่มีทางเลือกเช่นกันจะให้เขาแลกข้อมูลกับดาบกำราบมารงั้นเหรอ?เขาไม่โง่ขนาดนั้นเว้นแต่เขาจะสติไม่ดีไปแล้วดาบนั้นเป็นอาวุธขั้นสู

  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 1185

    หลินตงมองดูข้อความของเซี่ยมู่แล้วก็เริ่มครุ่นคิดอีกสามเดือน องค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนจะจัดงานเลี้ยงระดับรัฐบนดวงดาวจักรพรรดิ? กองกำลังทั้งหมดในกาแล็กซีทางช้างเผือกจะไปฉลองด้วยหรือเปล่า?งานเลี้ยงระดับรัฐของอาณาจักรกาแล็กซีจะจัดขึ้นเพียงครั้งเดียวในรอบสิบปีไม่ใช่หรือ?นี่ยังไม่ถึงเวลานี่?และขนาดก็ไม่น่าจะใหญ่โตได้ขนาดนี้ที่น่าแปลกใจคือ กองกำลังทั้งหมดในกาแล็กซีทางช้างเผือกจำเป็นต้องเข้าร่วมหลินตงรู้สึกโดยสัญชาตญาณว่างานเลี้ยงระดับรัฐครั้งนี้อาจจะไม่ธรรมดานักมันน่าจะเกี่ยวข้องกับการปรากฏตัวของเเศษซากอาณาจักรสวรรค์แต่เรื่องนี้มันเกี่ยวอะไรกับเขาล่ะ?เซี่ยมู่เชิญเขามาทำอะไร?หลินตงคิดอย่างรอบคอบเขาเดาความคิดของเซี่ยมู่ได้คร่าวๆการเชิญเขาไปงานเลี้ยงระดับรัฐเป็นเรื่องโกหก การพบเขาเป็นเรื่องจริงการไปงานเลี้ยงระดับรัฐเป็นเพียงข้ออ้างเท่านั้นการไม่ไปย่อมดีกว่ากองกำลังทั้งหมดในกาแล็กซีทางช้างเผือกจะเข้าร่วมงานเลี้ยงระดับรัฐนี้ และแน่นอนว่าจะมีผู้มีอิทธิพลมากมายหากมีเรื่องอื้อฉาวกับองค์หญิงสิบเก้า หลินตงจะโด่งดังขึ้นมากไม่ว่าเขาจะไปที่ไหนในอนาคต เขาจะกลายเป็นจุดสนใจ

  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 1184

    หากทุกคนถูกจับจนหมดอีกไม่นานก็คงไม่มีใครเหลืออยู่ในเหมืองแร่แล้วพวกเขาหาทาสเหมืองแร่ได้เรื่อยๆ ก็ต่อเมื่อเก็บคนพวกนี้ไว้และขยายพันธุ์ต่อไปเท่านั้นตอนแรกหยินจุนหลินไม่รู้เรื่องนี้จึงทำให้จำนวนคนบนดาวเคราะห์ปาเค่อลดลงอย่างรวดเร็ว จนกระทั่งต่อมาพวกเขาค่อยๆ ตระหนักถึงความร้ายแรงของปัญหานี้ถ้าไม่มีคนบนดาวเคราะห์ปาเค่ออีกแล้ว พวกเขาจะถูกเรียกตัวกลับเข้าตระกูลหยินอย่างแน่นอนและวิถีชีวิตอันสุขสบายของเขาจะต้องสิ้นสุดลงนั่นคือตอนที่คิดแผนนี้ขึ้นมาให้คนบนดาวเคราะห์ปาเค่อที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดสืบพันธุ์ลูกหลานของพวกเขา ถ้าไม่มีคนอยู่ในเหมืองแร่ พวกเขาจะไปยึดชุมชนแห่งสองแห่งและจับมาเป็นทาสเหมืองแร่การทำซ้ำวัฏจักรนี้จะทำให้ชีวิตอันสุขสบายของเขายืนยาวขึ้นได้หลังจากช่วยเหลือทาสเหมืองแร่ หลินตงและพวกสามคนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งใจ พวกเขาไม่ต้องกังวลมากนักเกี่ยวกับการหาคนอื่นอย่างน้อยคนเหล่านั้นก็จะไม่ได้ตกอยู่ในอันตรายพวกเขายังวางแผนที่จะพักผ่อนหนึ่งคืนและออกตามหาผู้คนในวันถัดไปหลินตงเพิ่งกลับไปที่ยานรบดวงดารา"ตื้ดๆ!!!"ทันใดนั้นเครื่องมือสื่อสารก็ดังขึ้นเมื่อเปิดออกก็เป็นข้อ

  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 1183

    “อ๊าก!!!”การเสียชีวิตอย่างกะทันหันของผู้ดูแลตระกูลหยิน...ทำให้สาวสวยที่รับใช้พวกเขากรีดร้องขึ้นมาทันทีในเวลาเดียวกัน มันยังดึงดูดความสนใจของทาสเหมืองแร่จำนวนนับไม่ถ้วนอีกด้วย ทุกคนหยุดงาน มองไปที่ผู้ดูแลที่ตายไปแล้ว จากนั้นจึงหันไปหาหลินตงและกลุ่มปาหรู่ควบคุมตัวเองมาตั้งแต่เข้ามาในดาวเคราะห์ปาเค่อจนกระทั่งเขาเห็นภาพนรกตรงหน้า เขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไปคนเหล่านี้ล้วนเป็นสมาชิกในเผ่าของเขาครั้งหนึ่ง พวกเขาเคยใช้ชีวิตอย่างไร้กังวลและสงบสุขแต่ตอนนี้ พวกเขาต้องทนทุกข์ทรมานอย่างไม่มีที่สิ้นสุด แทบจะเอาชีวิตไม่รอดใช้ชีวิตแต่ละวันอย่างสิ้นหวังอย่างที่สุด โดยไม่มีความหวังสำหรับอนาคตหลินตงยังคงนิ่งเงียบเขารู้ว่านี่คือช่วงเวลาของปาหรู่หลังจากสงบสติอารมณ์แล้วปาหรู่คุกเข่าต่อหน้าหลินตงก่อนแล้วโค้งคำนับสามครั้ง จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นและเผชิญหน้ากับชาวพื้นเมืองนับไม่ถ้วนที่ไร้ความรู้สึกแห่งดาวเคราะห์ปาเค่อ“สวัสดีชาวเผ่าทุกคน ฉันชื่อปาหรู่ พ่อของฉัน ปาปู เคยเป็นผู้นำของดาวเคราะห์นี้ เมื่อก่อนเราใช้ชีวิตอย่างสงบสุขและไร้กังวล...”"แต่ตั้งแต่ที่พวกคนชั่วมาที่นี่ วันเวล

  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 1182

    หลินตงและสหายของเขามาถึงเหมืองที่ใกล้ที่สุดซึ่งเป็นจุดแวะพักแรกของพวกเขาดาวเคราะห์ปาเค่อผลิตแร่ชนิดหนึ่งที่สามารถกลั่นเป็นโลหะเกรดต่ำได้ แม้ว่ามูลค่าจะไม่สูง แต่ถ้ามีปริมาณมากก็สามารถแลกเปลี่ยนเป็นเงินจำนวนมากได้เช่นกันไม่อย่างนั้นตระกูลหยินคงไม่ส่งคนมาคุ้มกันที่นี่มากมายขนาดนี้งานหลักของหยินจุนหลินคือควบคุมการทำเหมืองพื้นเมืองที่นี่และแยกแร่ออกมาเป็นโลหะ ตระกูลหยินจะมาเก็บแร่ทุกๆ สองสามทศวรรษเหมืองที่หลินตงและกลุ่มของเขามาถึงนั้นค่อนข้างใหญ่ โดยมีผู้คนจากดาวเคราะห์ปาเค่ออย่างน้อยหลายพันคนถูกควบคุมที่นี่ในฐานะทาสเหมืองเมื่อคุณเข้าใกล้ คุณจะได้ยินเสียงสบประมาทต่างๆ จากสมาชิกตระกูลหยิน"เร่งมือหน่อย! แกไม่ได้กินข้าวหรือไง? ถ้ายังชักช้าอยู่ ฉันจะหักขาแก!""มองอะไรอยู่? คิดว่าไม่มีงานทำรึไง? พยายามปกป้องมันงั้นเหรอ? อยากโดนตีงั้นเหรอ?""ปัง ปัง ปัง!!!""โอ้! ฉันไม่กล้า ฉันไม่กล้า""นายท่าน มีคนหมดสติไป""ไอ้ขยะเปียก! แกเป็นลมเพราะทำงานเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้เหรอ? ใครก็ได้ยกมันออกไปและโยนมันไปให้สัตว์ป่ากิน อย่ามาเกะกะที่นี่""ครับ นายท่าน!""ติงๆ ตังๆ!!"เสียงด่าทอนับไม่ถ้วน

  • ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย   บทที่ 1181

    เนื่องจากดาวเคราะห์ปาเค่ออยู่ห่างไกลจากอาณาเขตจักรพรรดิและมีมูลค่าต่ำดังนั้นตระกูลหยินจึงไม่ได้ลงทุนด้วยทรัพยากรมหาศาลที่จำเป็นในการสร้างสถานีสื่อสารที่นี่ดังนั้นเครือข่ายบนดาวเคราะห์ปาเค่อจึงยังไม่สามารถเชื่อมต่อกับอาณาเขตจักรพรรดิได้ซึ่งทำให้ข้อมูลของพวกเขาช้ามากและไม่ทราบถึงเหตุการณ์สำคัญล่าสุดในอาณาเขตจักรพรรดิโลกก็เหมือนกันโลกมีเพียงระบบของหลินตงเป็นตัวกลาง ซึ่งสามารถเชื่อมต่อเครือข่ายได้ทั้งสองด้านไม่อย่างนั้นโลกต้องการสร้างเครือข่ายระหว่างโลกและอาณาเขตจักรพรรดินอกจากนี้ยังต้องใช้เงินลงทุนจำนวนมากเพื่อสร้างสถานีฐานการสื่อสารขนาดใหญ่ในขณะที่เชื่อมต่อเครือข่ายทั้งสองเข้าด้วยกัน หลินตงยังจำกัดผู้ใช้อินเทอร์เน็ตของโลกให้เข้าถึงเฉพาะข้อมูลผิวเผินเกี่ยวกับกาแล็กซีทางช้างเผือกเท่านั้น โดยห้ามเข้าถึงข้อมูลที่ลึกซึ้งกว่านอกจากนี้ เขายังใช้ฟังก์ชันการปกปิดของระบบเพื่อป้องกันไม่ให้ตำแหน่งของโลกถูกเปิดเผยต้องบอกเลยว่าระบบนี้สุดยอดจริงๆเขาไม่รู้ว่าใครเป็นคนสร้างผลิตภัณฑ์จากอารยธรรมระดับเทพ แม้แต่อารยธรรมระดับเก้าก็ไม่สามารถอนุมานได้ ทั้งสองฝ่ายอาจดูเหมือนอยู่ห่างกั

DMCA.com Protection Status