LOGINShare
บทที่ 52
Related chapters
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 53
หลินตงและหวังลี่มาถึงใจกลางทะเลสาบหลังจากลงจากเรือยอชท์แล้ว พนักงานก็พาขึ้นไปที่ชั้นสองของอาคาร"เชิญค่ะ!"พนักงานเปิดประตูห้องโถงชั้นสองยื่นมือออกไปแล้วพูดกับทั้งสองคนหลินตงและหวังลี่เข้าไปในห้องโถงบนชั้นสองรู้สึกเหมือนได้เข้าสู่อีกโลกหนึ่งทันที ห้องโถงทั้งหมดมีขนาดอย่างน้อยห้าพันตารางเมตร พร้อมด้วยการตกแต่งที่หรูหราและแสงไฟอันงดงาม มีคนหลายร้อยคนอยู่ข้างใน มีคนจับกลุ่มคุยกันสองสามคนพนักงานหน้าตาดีรูปร่างสูงหลายสิบคนเดินไปมาในห้องโถงพร้อมเครื่องดื่มและอาหารหวังลี่มาสถานที่แบบนี้เป็นครั้งแรก รู้สึกประหม่าเล็กน้อย ดึงเสื้อของหลินตงเบา ๆ"ไม่ต้องกลัว! ผ่อนคลายหน่อย อยากกินอะไรก็หยิบเอง" หลินตงตบบ่าหวังลี่ปลอบใจจริง ๆ แล้วเขาก็ไม่เคยเห็นฉากแบบนี้มาก่อน เดิมทีก็ตื่นเต้นนิดหน่อยแต่คิดดูแล้ว ตอนนี้ฉันเป็นคนที่รวยที่สุดในโลก ใครตื่นเต้นก็ไม่ควรเป็นฉันตื่นเต้นทั้งสองเดินเข้าไปในห้องโถงด้วยกันเมื่อหลินตงเดินผ่านพนักงานก็หยิบแก้วเหล้าขึ้นมาชิมไปคำเดียวก็ไม่เลวหวังลี่สงวนท่าทีมากขึ้น"น้องหลิน! คุณมาแล้ว!" วางเฉียงเดินมาพร้อมกับแก้วเหล้าในมือ"พี่วาง ให้คุณรอนานเลย! แนะ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 54
ของหวานที่นี่ทุกอย่างดูน่าอร่อย"อืม อันนี้หวานมาก!""อันนี้กรอบมาก!""อันนี้หอมมาก!""อันนี้นุ่มมาก!"หวังลี่ชิมอาหารทีละอย่าง และนำสิ่งที่ตัวเองชอบใส่จาน"เอ๊ะ!"หวังลี่พบคนคนหนึ่งและวิ่งไปอย่างรวดเร็ว"คุณคือเหยาเสวี่ยใช่ไหม?"เหยาเสวี่ยกำลังพูดคุยกับผู้อาวุโสในวงการภาพยนตร์ ก็มีเสียงหนึ่งขัดจังหวะเธอเหยาเสวี่ยมองไปและเห็นเด็กสาววัยยี่สิบปีคนหนึ่ง"สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเหยาเสวี่ย!""ว้าว! คุณคือเหยาเสวี่ยจริง ๆ ฉันชอบหนังที่คุณเล่นมาก ขอถ่ายรูปกับคุณได้ไหม? เพื่อนสาวทุกคนในหอพักของเราชอบคุณมาก" หวังลี่กล่าวด้วยความดีใจ"ขอบคุณสำหรับการสนับสนุน! ฉันจะเล่นหนังดี ๆ ออกมาอีกแน่นอน!"เหยาเสวี่ยจากไปหลังจากที่ทั้งสองถ่ายรูปคู่หวังลี่โพสต์รูปลงโมเมนต์พร้อมกับข้อความว่า ทุกคนทายสิว่านี่คือใคร?จากนั้นก็เก็บโทรศัพท์และเริ่มมองหาเป้าหมายใหม่"เอ๊ะ นี่ดาราชายยอดนิยมหวังข่ายสวนไม่ใช่เหรอ?""เอ๊ะ นี่ราชินีเหลิ่งชิงชิวไม่ใช่เหรอ?"จู่ ๆ ก็มีคนหนึ่งปรากฏตัวในห้องโถงพร้อมของว่างในมือข้างหนึ่งและอีกมือหนึ่งถือโทรศัพท์มือถือเพื่อถ่ายรูปกับคนดังโดยพื้นฐานแล้วคนดังทุกคนจะถ่ายรูปกับ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 55
แฟน?หวังลี่ตกตะลึงจบแล้ว พูดผิดไป!เหตุผลหลักก็คือหวังหมิ่นจวินทำตัวเหมือนคนรวยในมหาลัยมาโดยตลอดโดยปกติจะมีกระเป๋าแบรนด์เนม เสื้อผ้าแบรนด์เนม และรถยนต์หรูหราสำหรับรับส่งใครจะคิดว่าเธอหาแฟนแบบนี้? น่าขยะแขยงมาก!แต่ผิดแล้วก็ผิดไปเถอะ!ใครบอกให้เธอพูดจาไม่ดีเกี่ยวกับพี่ชายฉัน!"ฉันไม่ขอโทษหรอก! ฮึ่ม!" หวังลี่พูดจบก็เตรียมหันหลังจากไปไม่คิดว่ากลับถูกหวังหมิ่นจวินดึงมือไหวหวังหมิ่นจวินดึงหวังลี่และเริ่มตะโกนเสียงดัง"เจ้าภาพจัดงานอยู่ไหน? เจ้าภาพจัดงานอยู่ไหน? คนนี้แอบเข้ามากินดื่ม แถมหาดารามาถ่ายรูปทุกที่ ยังเอาออกไปอวดอีก ไม่มีใครสนใจเลยเหรอ?""ฉันไม่ได้ทำ! เธออย่าดึงฉัน!"หวังลี่กำลังพยายามดิ้นให้หลุดการโต้เถียงระหว่างทั้งสองดึงดูดความสนใจของบางคนมีคนดูมากขึ้นเรื่อย ๆถึงอย่างไรคนที่กล้าก่อเรื่องในสถานที่แบบนี้ก็มีน้อยมาก ทุกคนก็รู้สึกแปลกใหม่มากในเวลานี้เจ้าภาพจัดงานก็มาด้วย"เกิดอะไรขึ้น?" เจ้าหน้าที่ถามหวังหมิ่นจวินชี้ไปที่หวังลี่แล้วพูดว่า "เธอ แอบเข้ามากินดื่ม แถมหาดารามาถ่ายรูปทุกที่""คุณผู้หญิงโปรดแสดงบัตรเชิญของคุณ!" พนักงานพูดกับหวังลี่เพราะวันน
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 56
"พี่ชายของฉันชื่อหลินตง!" หวังลี่กระซิบอย่างน้อยใจเล็กน้อย"หลินตง? มีใครชื่อหลินตงบ้างไหม?" เจ้าหน้าที่ถามเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนมองหน้ากันแล้วพูดว่า "ไม่มี!"เหยาเสวี่ยตกใจเมื่อได้ยินหวังลี่พูดว่าพี่ชายของเธอชื่อหลินตงเป็นหลินตงที่ช่วยฉันเมื่อวานนี้หรือเปล่า?เมื่อเธอกำลังจะพูด หวังลี่ก็พูดอีกครั้ง"พี่ชายของฉันเพิ่งถูกพี่ชายชื่อวางเฉียงพาตัวไป! เขาบอกว่าเขาจะหารือเรื่องธุรกิจ ดูเหมือนจะไปที่ชั้นสามแล้ว"วางเฉียง?ผู้เห็นเหตุการณ์ทุกคนต่างตกตะลึงคนที่ชื่อวางเฉียงในหูเฉิงดูเหมือนจะมีแค่นายน้อยตระกูลวางเท่านั้น?นี่คือบุคคลระดับสูงที่สุดในหูเฉิงพี่ชายของเธอสามารถคุยธุรกิจกับวางเฉียงได้ จะแย่ไปได้ยังไง?พนักงานและเจิงชู่ชิงก็ตื่นตระหนกเล็กน้อยเช่นกันนายน้อยวางไม่ใช่สิ่งที่พวกเขาสามารถหาเรื่องได้นายน้อยวางมีชื่อเสียงในหูเฉิงถ้าเขาคิดว่าคุณเป็นเพื่อน เขาจะปฏิบัติต่อคุณอย่างสุดใจหากเขาคิดว่าคุณเป็นศัตรู เขาจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อกำจัดคุณอย่างแน่นอนมีธุรกิจขนาดเล็กจำนวนนับไม่ถ้วนในหูเฉิงที่ถูกทำลายโดยเขาด้วยวิธีต่าง ๆด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 57
"ฉันไม่อยากพูดเป็นครั้งที่สอง!" วางเฉียงพูดด้วยสีหน้าไร้อารมณ์เดิมทีเจิงชู่ชิงหัวใจได้แตกสลายอยู่แล้วทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังก้องอยู่ในหูของทุกคน"วางเฉียง นายมารังแกคนที่นี่อีกแล้วเหรอ?"เย่หงเดินเข้ามา"คุณเย่ ช่วยผมด้วย! เราเคยร่วมงานกันมาก่อน! ผมชื่อเจิงชู่ชิงจากอสังหาริมทรัพย์เสียงหยุน!"เจิงชู่ชิงเหมือนจับฟางช่วยชีวิตได้ถ้ายังมีใครช่วยเขาในหูเฉิงได้ เย่หงก็เป็นหนึ่งในนั้นแน่นอนในฐานะที่เป็นลูกคนที่สองของตระกูลเย่ เดิมทีเป็นเพียงผู้สืบทอดลำดับที่สองเท่านั้นแต่จู่ ๆ เขาก็พลิกสถานการณ์และก็ทัดเทียมกับพี่ชายของเขา ผู้อาวุโสในครอบครัวก็ไม่แน่ใจเล็กน้อยว่าจะเลือกใครสืบทอดตระกูลเย่ในที่สุดก็ให้เงินก้อนหนึ่งแก่พวกเขาและปล่อยให้พวกเขาพัฒนาอิสระข้างนอกเป็นเวลาสิบปี สิบปีต่อมาใครเก่งกว่าก็เลือกใครเป็นผู้สืบทอดตอนนี้ผ่านไปห้าปีแล้ว ว่ากันว่าเย่หงมีข้อได้เปรียบอย่างมั่นคงแล้ว"เย่หง! ฉันไม่ได้รังแกใครเลย เขารังแกลูกพี่ลูกน้องของน้องหลิน นายคิดว่าเราควรทำยังไง?" วางเฉียงชี้ไปที่หลินตงแล้วพูดแน่นอนว่าเย่หงเห็นหลินตงกำลังกอดหญิงสาวคนหนึ่ง"อ้อ? รังแกลูกพี่ลูกน้องของน้องหล
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 58
...เจียงเฉิงเจียงหนานแมนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนลจ้าวซวนขับปอร์เช่ 911 ผ่านประตูเธอไม่สังเกตเห็นรถแท็กซี่ที่ตามหลังเธอนอกจากคนขับแล้ว ยังมีชายหนึ่งหญิงหนึ่งนั่งอยู่ในแท็กซี่"ลุง ที่นี่ที่ไหน?" ชายหนุ่มถาม"ไอ้หนุ่ม ที่นี่เป็นเขตคนรวยของเจียงเฉิง ฉันเข้าไปไม่ได้ ส่งได้แค่นี้ ทั้งหมดห้าสิบ" คนขับรถตอบกลับ"แพงขนาดนั้นเลยเหรอ?" ชายหนุ่มถาม"ไอ้หนุ่ม ฉันรอมามากกว่าครึ่งชั่วโมงแล้ว! เวลาไม่ใช้เงินเหรอ?""ก็ได้! ขอบคุณนะลุง"ทั้งสองจ่ายเงินแล้วลงจากรถมาถึงที่ประตูของเจียงหนานแมนชั่นอินเตอร์เนชั่นแนลขณะที่กำลังจะดูใกล้ ๆ ก็ถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหยุดไว้"เฮ้! คุณสองคนกำลังทำอะไรอยู่? ไปให้พ้น ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่คุณควรมา""พี่ชาย ผมอยากจะถามว่ารถปอร์เช่สีแดงที่เพิ่งเข้าไปนั้นเป็นของใคร?" ชายหนุ่มถาม"ของใคร? แน่นอนว่ามันเป็นของเจ้าของ หรือจะเป็นของนายเหรอ? ออกไปเดี๋ยวนี้!""พี่ชายราคาบ้านที่นี่ค่อนข้างแพงใช่ไหม?""ไอ้หนุ่ม นายมาจากหลังเขาใช่ไหม? ฉันจะบอกคุณว่า ราคาบ้านที่นี่เริ่มต้นที่สองแสนต่อตารางเมตร บ้านหลังหนึ่งราคาไม่ต่ำกว่าห้าสิบล้าน นายว่าแพงไหม?""ห๊ะ! แพง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 59
"เหมียวเหมียว เธอก็โทรหาพ่อแม่เธอให้พวกเขามาด้วยกันพรุ่งนี้ด้วย!" จ้าวหยางพูดกับเฟิ๋งเหมียวหลังจากโทรหาแม่เสร็จ"ให้พวกเขามาทำอะไร? จับฉันกลับไปเหรอ? พวกเขาไม่เห็นด้วยที่เราคบกัน""เธอโง่เหรอ! พ่อแม่ของเธอไม่เห็นด้วยที่เราคบกันเพราะบ้านของเธออยู่ในเมือง บ้านเราอยู่ชนบท ไม่มีเงินเท่าบ้านเธอ แต่หากพวกเขามาเห็นว่าตอนนี้พี่สาวฉันรวยขนาดนี้ คงไม่คัดค้านแน่นอน ถึงตอนนั้นเราก็จะได้อยู่ด้วยกันอย่างเปิดเผย"เฟิ๋งเหมียวคิดอยู่พักหนึ่งและรู้สึกว่าจ้าวหยางพูดถูกเธอจึงโทรหาพ่อแม่ของเธอแม่ของเธอด่าทั้งสองคน แต่พรุ่งนี้จะมาแน่นอนจ้าวหยางนอนกอดเฟิ๋งเหมียวอยู่บนเตียงแล้วพูดว่า "เหมียวเหมียว เราจะไม่กลับไปอีกแล้ว ให้พี่สาวของฉันซื้อรถยนต์หรูและคฤหาสน์ในเจียงเฉิงให้ฉัน จากนั้นเราจะขับรถหรูไปทั่ว ๆ ทุกวัน!""แต่พี่สาวของนายจะซื้อให้นายเหรอ?" เฟิ๋งเหมียวไม่เชื่อ"ฉันบอกเธอ เธอไม่ทำแน่นอน แต่พ่อแม่ของฉันบอกเธอ เธอจะทำแน่นอน ไม่เห็นฉันเรียกพ่อแม่ของฉันมาโดยตรงเลยเหรอ? วางใจได้เถอะ! พ่อแม่ของฉันเข้าข้างฉันตั้งแต่เด็ก ๆ สิ่งที่ดี ๆ ก็เป็นของฉัน ฉันเป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัวเรา ในสายตาของพวกเขา พี่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 60
เมื่อถึงเหยาเสวี่ยสิ่งที่เธอกำลังประมูลคือการเต้นรำก็ถูกประมูลโดยหลินตงในราคาห้าล้านนิสัยของหลินตงก็เป็นแบบนี้ บุญคุณต้องทดแทนแค้นต้องชำระในเมื่อคืนนี้พวกเขาสองคนช่วยน้องสาวหวังลี่ไว้ ก็ต้องให้เกียรติอีกฝ่ายเร็วมากการประมูลเข้าสู่ช่วงท้ายแล้วเมื่อของชิ้นสุดท้ายถูกประมูลออกไป งานเลี้ยงก็กำลังจะสิ้นสุดลงในเวลานี้หลินตงยกป้ายขึ้นแล้วพูด"พิธีกร ผมอยากจะบริจาคเพลงหนึ่ง!"เหราเสี่ยวชิงบนเวทีกำลังจะอ่านคำพูดปิดท้าย แต่เห็น หลินตงถือป้ายบอกว่าเขาต้องการบริจาคเพลงวันนี้หลินตงใช้เงินไปสิบล้าน ดังนั้นจึงต้องให้เกียรติเขาหน่อยเหราเสี่ยวชิงเชิญหลินตงขึ้นมาบนเวที"คุณหลินกำลังจะบริจาคเพลง มีคนประมูลไหม?" เหราเสี่ยวชิงถาม"เอ่อ... ผมอยากจะซื้อไว้เองได้ไหม!" หลินตงถาม"ซื้อไว้เองเหรอ?""ใช่!""ได้เลยค่ะ ในเมื่อคุณหลินซื้อเพลงคืนเองแล้ว มาฟัง คุณหลินร้องเพลงกันเถอะ! คุณหลินบริจาคเงินเท่าไหร่เพื่อซื้อเพลงของตัวเองคืน?""หนึ่งร้อยล้าน!""เท่า...เท่าไหร่? " เหราเสี่ยวชิงพูดติดอ่าง"ผมจะจ่ายเงินร้อยล้านเพื่อซื้อเพลงของตัวเองคืน!"เมื่อคำพูดเหล่านี้ออกมา ไม่เพียงแต่เหราเสี่ยว
Latest chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1315
หลินตงและเฉินจิงจื่อหานพูดคุยกันอย่างถูกคอแม้ว่าบางครั้งเฉินจิงจื่อหานจะรู้สึกว่า ความไม่รู้ของหลินตงเป็นเรื่องตลก แต่เขาก็ยังคงอธิบายอย่างอดทนแค่นี้ก็อธิบายทุกอย่างได้แล้วเฉินจิงจื่อหานไม่ใช่แค่ผู้ผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลระดับสูงเท่านั้น จุดเริ่มต้นของเขานั้นยิ่งใหญ่ จนทำให้คนมากมายหมดหวังตั้งแต่ยังไม่เริ่มนี่คือชายผู้เกิดมาบนยอดปิรามิดการเติบโตในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ ทำให้เขากลายเป็นคนที่เย่อหยิ่งและมองคนอื่นต่ำกว่าตัวเองแต่สำหรับหลินตง ผู้เกิดมาในอารยธรรมระดับต่ำ เฉินจิงจื่อหานกลับให้ความสำคัญกับเขามากคนใช้สาวสวยทั้งสี่คนข้างหลังเขาเอง ก็ยังประหลาดใจคนหนึ่งอยู่บนยอดปิรามิดแห่งอารยธรรมระดับสูง ในขณะที่อีกคนเกิดมาในอารยธรรมชั้นล่างช่องว่างระหว่างทั้งสองคน กว้างเกินกว่าที่จะเปรียบเป็นเพียงฟ้ากับเหวมันไม่มีอะไรเทียบได้เลยแต่ทั้งสองกลับรู้สึกถูกชะตากันตั้งแต่แรกพบต้องเข้าใจว่า คนระดับนายน้อยของเรา ต่อให้เป็นอัจฉริยะจากอารยธรรมระดับสูงส่งแค่ไหน เขาก็ไม่เคยเห็นหัว เพราะฐานะของเขาที่สูงส่งนั้น เพียงพอที่จะไม่จำเป็นต้องใส่ใจแต่กับหลินตง นายน้อยกลับดูเป็นกันเองขึ้นเล็ก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1314
ในขณะเดียวกัน ก็เป็นทูตปกป้องสันติภาพแห่งจักรวาลตัวตนประเภทนี้ไม่ควรเป็นศัตรู และคงไม่มีเจตนาใดต่อโลกใบนี้"ที่แท้พวกก็เป็นผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาล ยินดีที่ได้พบ ฉันชื่อหลินตง เจ้าแห่งกาแล็กซีทางช้างเผือก" หลินตงพูดอย่างสุภาพ"หลินตง นี่คือดาวบ้านเกิดของนายเหรอ?" เฉินจิงจื่อหานถาม"ใช่!!!" หลินตงตอบอย่างหนักแน่น"ฉันค่อนข้างสงสัยนะ! ดาวเคราะห์เล็กๆ แบบนั้นจะสร้างคนอย่างนายได้ยังไง ดูจากอายุของนายแล้ว คงไม่น่าจะแก่ขนาดนั้นใช่มั้ย!""ตัวตนที่ยิ่งใหญ่ไม่จำเป็นต้องมีชาติกำเนิดสูงส่ง! ใครตั้งกฏเอาไว้ว่า โลกไม่สามารถสร้างตัวตนที่ยิ่งใหญ่ได้?""ฮ่าๆ... พูดได้ดี พูดได้ดี! ตัวตนที่ยิ่งใหญ่ไม่จำเป็นต้องมีชาติกำเนิดสูงส่ง หลินตง แค่ประโยคนี้เท่านั้น ฉัน เฉินจิงจื่อหานก็ยอมรับนายแล้ว!" เฉินจิงจื่อหานหัวเราะอย่างสนุกสนาน“พี่เฉิน คุณใจดีเกินไป ฉันแค่พูดความจริงเท่านั้น คนเราไม่สามารถเลือกชาติกำเนิดได้ แต่สามารถเลือกเส้นทางชีวิตตัวเองได้”“หลินตง! หากนายพูดแบบนี้แถวบ้านฉันนะ หลายคนคงหัวเราะเยาะนายแล้ว แต่ฉันแตกต่างออกไป ฉันคิดว่าคำพูดของนายมีเหตุมีผล ฉันถือว่านายเป็นเพื่อนของฉันแล้ว ฉันเช
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1313
ในขณะนี้หลินตงและชาวโลกคนอื่นๆ เห็นจุดสีดำในดวงตาของพวกเขาภายในเวลาไม่กี่วินาที จุดสีดำนั้นก็เปลี่ยนเป็นเต่าขนาดใหญ่และบินเข้ามาบนท้องฟ้านี่คือ???เต่า???ซ่งซือหมินและปรมาจารย์ทรงพลังของโลกต่างก็ตกตะลึงเต่าตัวนี้ใหญ่เกินไปจริงๆใหญ่เกินกว่าจะจินตนาการได้สิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่เช่นนี้จะมีอยู่ได้อย่างไร?และแรงกดดันที่เต่าตัวนี้สร้างให้กับพวกเขาก็น่ากลัวเช่นกันหลินตงมองดูเต่าตัวใหญ่บนท้องฟ้านี่คือตัวตนที่เขาสัมผัสได้ก่อนหน้านี้อย่างไรก็ตาม สถานการณ์ดูเหมือนจะไม่ปกติสักเท่าไรที่แท้เจ้าหมอนี่ก็ไม่ใช่ตัวจริงสถานการณ์นี้อาจซับซ้อนกว่าที่เขาคิดในตอนแรกระหว่างที่เต่าตัวใหญ่กำลังลงมา ร่างกายของมันค่อยๆ หดตัวลงและในที่สุดก็กลับคืนสู่ขนาดปกติไป๋หลี่เหยียนหงเก็บตำหนักบนหลังเต่ายักษ์มาไว้ในมือเรียบร้อยแล้วกระบวนการทั้งหมดรวดเร็วมากซ่งซือหมินและคนอื่นๆ รู้สึกเพียงชั่วพริบตาเต่าตัวใหญ่หายไป มีชายคนหนึ่ง หญิงห้าคน และคนหกคนก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าชายคนนั้นคือเฉินจิงจื่อหานหญิงห้าคน หนึ่งในนั้นมีรูปลักษณ์ของสาววัยกลางคน และนั่นก็คือไป๋หลี่เหยียนหงอีกสี่คนที่ยืนอยู่ด้านหลั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1312
เรื่องจริง?ถ้าถึงระดับอาณาจักรนิรันดรแล้ว จะไม่มีวันแก่และไม่มีวันตาย?เป็นไปได้งั้นเหรอ???แม้ว่าพวกเขาอาจคิดว่ามันเป็นเพียงจินตนาการในใจ แต่ความเป็นไปได้นี้อาจมีอยู่จริงก็ได้"นายท่านหลิน! คุณกำลังบอกว่าตราบใดที่คุณไปถึงอาณาจักรนิรันดร คุณก็สามารถมีชีวิตอมตะได้? คุณจะอยู่ยงคงกระพัน? "มีคนอดไม่ได้ที่จะถามคนอื่นๆ ทุกคนต่างมองไปที่หลินตงด้วยเห็นได้ชัดว่าพวกเขายังกังวลเกี่ยวกับหัวข้อนี้เป็นพิเศษหลินตงมองไปยังเหล่าปรมาจารย์ของโลกที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง ก่อนจะอธิบายอย่างใจเย็นว่า "อาณาจักรนิรันดรเป็นเส้นแบ่งขนาดใหญ่ระหว่างสองโลก เมื่อก้าวเข้าสู่อาณาจักรนิรันดรแล้ว ก็เปรียบเสมือนเปิดประตูสู่ขอบฟ้าที่กว้างใหญ่กว่าเดิม และร่างกายก็จะสามารถสร้างพลังชีวิตของตัวเองได้อย่างต่อเนื่อง เพื่อหล่อเลี้ยงให้กับทุกอวัยวะ สิ่งนี้ช่วยให้ร่างกายคงความมีชีวิตชีวาเอาไว้ได้ตลอดกาล ไม่เพียงแต่อายุขัยจะไร้ขีดจำกัดเท่านั้น แม้แต่ศีรษะที่ถูกตัดขาด ก็ยังสามารถงอกกลับมาใหม่ได้อย่างรวดเร็ว ตราบใดที่ไม่ต้องเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่มีพละกำลังเหนือกว่ามาก จนถูกบดขยี้จนเป็นผุยผงได้ ก็ไม่มีทางฆ่าผู้ที่อยู่ในระด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1311
ณ ห้วงอวกาศ นอกโลกเต่ายักษ์เพิ่งมาถึงที่นี่ในสายตาของทุกคน เต่าเป็นคำพ้องความหมายกับความช้าแต่เต่ายักษ์ตัวนี้ได้ลบล้างความคิดแบบเดิม ๆ อย่างสิ้นเชิง มันเร็วอย่างเหลือเชื่อความเร็วของมันแซงหน้าหลินตง ผู้เพิ่งก้าวเข้าสู่อาณาจักรนิรันดรด้วยซ้ำแน่นอนว่ามันเป็นผู้ช่วยที่ยอดเยี่ยมในการเดินทางไปทั่วจักรวาลเต่าตัวนี้เป็นของผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลที่รับผิดชอบภูมิภาคของกระจุกกาแล็กซีซึ่งเป็นที่ตั้งของกาแล็กซีทางช้างเผือก และเป็นพาหนะของไป๋หลี่เหยียนหงหลังจากเข้าสู่กาแล็กซีอารยธรรมระดับต่ำขนาดเล็กของทางช้างเผือกแล้ว เธอก็ค้นพบร่องรอยที่ทิ้งไว้จากการฉีกมิติของหลินตงและติดตามมาตลอดทางเธออยากรู้ว่าใครเข้ามาในอาณาจักรนิรันดรจากกาแล็กซีอารยธรรมระดับต่ำนี้และพบโลกในที่สุด"ป้าหง! เรามาถึงแล้วหรือยัง?" เฉินจิงจื่อหานถาม"อืม! ฉันติดตามร่องรอยที่อีกฝ่ายทิ้งไว้ตลอดทางและพบดาวเคราะห์ดวงนี้ด้านล่างนี้" ไป๋หลี่หยานหงตอบ"ตัวตนอย่างอาณาจักรนิรันดรจะปรากฏตัวบนดาวเคราะห์เล็กๆ เช่นนี้ได้ยังไง?"เฉินจิงจื่อหานมองไปที่ดาวเคราะห์สีน้ำเงินเล็กๆ ที่อยู่ไม่ไกลและไม่เชื่ออย่างชัดเจน"จื่อหาน! บาง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1310
เมื่อเผชิญหน้ากับเจ้าแห่งกาแล็กซี เขาไม่กล้าปิดบังสิ่งใดเลยทำได้เพียงพูดตามสถานการณ์จริงโดยละเอียด หวังว่าจะได้รับการให้อภัยจากหลินตง"แม้ว่าพวกแกจะหยุดประทับตราทาสแล้ว แต่พวกแกก็ไม่อยากกลับไปมือเปล่า ดังนั้นพวกแกจึงเตรียมที่จะปล้นสะดมโลกแทน ฉันพูดถูกไหม?" หลินตงถามอย่างใจเย็น"นายท่านได้โปรดสงบสติอารมณ์! นี่คือความคิดทั้งหมดที่จูหงจื่อคิดขึ้น จริงๆ แล้วเราไม่ต้องการให้เรื่องนี้เกิดขึ้น แต่เขาเป็นทายาทของตระกูลจู และเราไม่กล้าที่จะล่วงเกินเขา ดังนั้น เราจึงทำได้เพียงเชื่อฟังเขา โปรดยกโทษให้เราด้วย ท่านเจ้าแห่งกาแล็กซี....."ก่อนที่เขาจะพูดจบ หลินตงก็ปิดปากของเขาและไม่ให้เขาพูดต่อต่อมา หลินตงมองไปที่เฟิงเฮิงอีกครั้ง"บอกฉันมา! แกไปเจอที่นี่ได้ยังไง?"เฟิงเฮิงดูสงบมาก ไม่เหมือนคนอื่นๆ"ตระกูลเฟิงคงถูกทำลายด้วยน้ำมือแกสินะ!" เฟิงเฮิงตอบอย่างเฉยเมยหลินตงเข้าใจทันทีกลับกลายเป็นว่ามาจากตระกูลเฟิงแม้ว่าเขาจะกวาดล้างสมาชิกหลักของตระกูลเฟิงทั้งหมดด้วยดาบเดียว แต่เขาก็ไม่ได้กวาดล้างพวกที่เหลือของตระกูลเฟิงเรื่องนี้ทำให้ตำแหน่งของโลกรั่วไหลเกิดจากเขาก็ใจอ่อนเกินไปหลังจากแก้ไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1309
หลังจากที่ลู่เซียวเซียวออกจากอ้อมกอดของหลินตงแล้วหลินตงเดินไปหายุนซีและคนอื่นๆ พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงขอโทษเล็กน้อย "ฉันขอโทษ! ฉันมาสายและทำให้พวกคุณต้องลำบาก"ยุนซี จ้าวซวน ซ่งเจีย หานชือหยุน และคนอื่นๆ ต่างก็ส่ายหัวพวกเธอไม่โทษหลินตงจากนั้น ราวกับว่าพวกเธอตกลงกันไว้แล้ว ทุกคนก็เรียงแถวและโยนตัวเองเข้าไปในอ้อมแขนของหลินตงทีละคนหลินตงปฏิเสธไม่ได้และทำได้เพียงปล่อยให้พวกเธอโอบกอดเขาทีละคนอย่างเฉยเมยคนแรกที่ก้าวเข้ามาคือจ้าวซวน"พี่ซวน!!!" หลินตงตะโกนจ้าวซวนไม่พูดอะไร เพียงเอนตัวเข้าไปในอ้อมแขนของหลินตงและฟังเสียงเต้นของหัวใจเขาอย่างเงียบๆเธอรู้ว่าเวลามีไม่มาก ดังนั้นเธอจึงต้องการอยู่เงียบๆ สักพัก และยังมีเหล่าพี่สาวน้องสาวรออยู่!ต่อไปคือหวงฝู่ซีเยว่ ซ่งเจีย และหานชือหยุนในที่สุดก็ถึงคราวของยุนซีสำหรับยุนซีแล้ว หลินตงไม่ได้นิ่งเฉยเหมือนคนอื่นเพราะนี่คือแฟนสาวตัวจริงของเขาและเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เขามีความสัมพันธ์จริงจังและลึกซึ้งคราวนี้หลินตงเป็นฝ่ายเดินไปหายุนซีกอดเธอไว้ในอ้อมแขนและกระซิบว่า "ฉันขอโทษที่ทำให้คุณรอมานาน"ยุนซีก้มหน้าลงบนอกของหลินตง ดมกลิ่นที่คุ้นเค
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1308
เขาอยากจะพูด อยากขอความเมตตาแต่เขาพบว่า ตัวเองพูดอะไรไม่ออกมีเพียงดวงตาที่หวาดกลัวอย่างที่สุดเท่านั้น ที่แสดงออกมา"ฉันเอาชีวิตไปเสี่ยงปกป้องจักรวาลทางช้างเผือกจากการโจมตีของชนเผ่าต่างดาว พวกแกทำได้ดีมาก! ดี! พวกแกกล้ามาที่บ้านของฉันและต้องการจะโจมตีครอบครัวของฉันด้วยซ้ำ ใครหน้าไหนมันให้ความกล้าหาญกับแก? ลองถามเซี่ยอวิ๋นชวนดูว่าเขากล้าทำสิ่งนี้หรือไม่?"ฟังคำพูดที่ใจเย็นของหลินตงมนุษย์ต่างดาวถึงแม้จะไม่มีเสียงพูด แต่แววตาของพวกเขากลับเผยให้เห็นถึงความหวาดกลัวที่ชัดเจนท่าทางและคำพูดของหลินตงแสดงให้เห็นอย่างไม่ต้องสงสัยว่า พวกเขาได้ล่วงเกินเจ้าแห่งกาแล็กซีคนใหม่อย่างแท้จริงพวกเขาจะโชคร้ายเช่นนี้ได้อย่างไร?มีดาวเคราะห์อยู่หลายล้านดวงในทางช้างเผือก แต่พวกเขากลับมายังบ้านเกิดของเจ้าแห่งกาแล็กซีคนพวกนี้สาปแช่งจูหงจื่อในใจแล้วถ้าไม่ใช่เพราะจูหงจื่อ พวกเขาจะมาที่นี่ได้อย่างไร?ในใจของจูหงจื่อ เขาสาปแช่งเฟิงเฮิงและนำบรรพบุรุษสิบแปดรุ่นของเขาสำหรับเฟิงเฮิง เขายังคงไม่รู้สึกตัวเฟิงรั่ว นายน้อยแห่งตระกูลเฟิงไปล่วงเกินใครกันแน่!นายน้อยเฟิงไม่ได้ตายด้วยน้ำมือของตระกูลไป๋ แต่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1307
ได้ยินเสียงนี้ ราวกับเสียงของพระโพธิสัตว์หวงฝู่ซีเยว่ ยุนซี และคนอื่นๆ แสดงสีหน้าประหลาดใจทันทีพวกเธอคุ้นเคยกับเสียงนี้เป็นอย่างดีเธอมักจะฝันถึงแม้กระทั่งในเวลากลางคืนเธอเฝ้ารอคอยอย่างใจจดใจจ่อ หวังว่าเสียงนี้จะปรากฏขึ้นจริงในที่สุดอย่างไรก็ตาม คนนอกอย่างจูหงจื่อแสดงความกลัวบนใบหน้าของพวกเขาเพราะพวกเขาตระหนักในขณะนี้ว่าร่างกายของพวกเขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อีกต่อไปในขณะที่ได้ยินเสียงนี้ไม่ว่าจะใช้วิธีใดก็ตาม พวกเขาก็ไม่สามารถหลุดพ้นได้เป็นไปได้ยังไง?นี่มันความหมายว่าอะไร?หลังจากนั้น สิ่งที่ปรากฏต่อหน้าจูหงจื่อและคนอื่นๆ คือภาพที่ทำให้พวกเขาขนลุกตรงกลางระหว่างทั้งสองฝ่าย พื้นที่เริ่มสั่นไหว จากนั้นก็เกิดรอยแยกขึ้นร่างสูงใหญ่โผล่ออกมาจากรอยแยกมิตินี่คืออะไร?รอยแยกของมิติ?คนๆ นี้เป็นใคร?สามารถเดินออกจากรอยแยกในมิติโดยไม่บาดเจ็บได้จริงหรือ?แม้แต่องค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนก็ยังทำไม่ได้ใช่ไหม?เดี๋ยวนะ!!!เป็นไปได้ไหม.....สิ่งที่สาวน้อยคนนั้นพูด จะเป็นความจริง?หลินตง ผู้เพิ่งเข้าสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นเจ้าแห่งกาแล็กซี มาจากดาวดวงนี้จริงหรือ?ไม่
