LOGINShare
บทที่ 43
Related chapters
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 44
ประการที่สองมีทรัพย์สินส่วนบุคคลมากกว่าหนึ่งพันล้าน หรือครอบครัวที่อยู่เบื้องหลังมีทรัพย์สินมากกว่าหมื่นล้านนี่ก็ไม่ใช่เรื่องยากประการที่สาม จะต้องมีการแนะนำจากสมาชิกในระดับกลางหรือสูงกว่าอันนี้ยากที่สุดถ้าใครอยากปล่อยโควตา จะทำให้เศรษฐีใหม่เหล่านั้นแย่งอย่างแน่นอนแน่นอนว่าโควต้านี้ดูผิวเผินไม่สามารถซื้อขายได้ แต่โดยส่วนตัวก็ไม่รู้แล้วสมาชิกเอสซีซีแบ่งออกเป็นสี่ระดับสมาชิกธรรมดา สมาชิกระดับกลาง สมาชิกระดับพรีเมียม และสมาชิกหลักสมาชิกธรรมดาไม่มีสิทธิแนะนำสมาชิกระดับกลางมีหนึ่งโควต้าสมาชิกระดับพรีเมียมมีสามโควต้าสมาชิกหลักมีจำนวนไม่จำกัดผู้ที่สามารถเข้าสู่เอสซีซีและเป็นสมาชิกหลักได้ล้วนเป็นหัวหน้าระดับสูงและผู้บริหารของเอสซีซีหากคุณต้องการปรับปรุงระดับสมาชิกของคุณ คุณต้องบริจาคเงินให้กับเอสซีซีเอสซีซียังมีการแข่งขันแข่งรถและการรวมตัวต่าง ๆ มากมายทุกปี เพื่อเสริมสร้างความสามัคคีของทุกคนหลังจากอ่านแล้ว หลินตงรู้สึกว่าเย่หงมาถูกทางแล้วและสามารถหาเพื่อนได้ถ้าเย่หงไม่พาเขามาที่นี่ เขาคงไม่รู้ว่ามีสถานที่เช่นนี้ ไม่ว่าเขาจะมีเงินมากแค่ไหนก็จะไม่มีที่ใช้หลินตงไม่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 45
เร็วมากขั้นตอนที่หลินตงเข้าร่วมเอสซีซีก็เสร็จสมบูรณ์แล้ว เขาเป็นสมาชิกธรรมดาของเอสซีซีแล้วจริง ๆ แล้วตราบใดที่เป็นคนภายในแนะนำให้เข้าร่วมเอสซีซี โดยพื้นฐานแล้วเป็นเพียงการแสดงเท่านั้น เพราะไม่มีใครจะเสียโควต้าไปแนะนำคนที่ไม่ตรงตามเงื่อนไขตราพิเศษสำหรับสมาชิกเอสซีซีใช้เวลาสามวันในการส่งจากสำนักงานใหญ่มาที่นี่หลินตงรู้สึกว่าระดับของสมาชิกธรรมดาต่ำไปหน่อย แต่คำแนะนำเพียงบอกว่าคุณต้องสนับสนุนเอสซีซีเพื่ออัพเกรดส่วนเรื่องสนับสนุนอย่างไรนั้นไม่ได้กล่าวไว้หลินตงจึงถาม "พี่เย่ ต้องสนับสนุนอะไรให้กับเอสซีซี ถึงจะได้ขึ้นเป็นสมาชิกระดับกลาง?""ทำไม? น้องหลินเพิ่งเข้าร่วมก็จะอัพเกรดแล้ว?""ถามเฉย ๆ คำแนะนำไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับวิธีการสนับสนุนให้กับเอสซีซี""จริง ๆ แล้วระดับธรรมดาง่ายมากที่จะอัพเกรดเป็นระดับกลาง ทุกครั้งที่มีกิจกรรมก็พยายามทําในสิ่งที่ทําได้ อยู่ไม่กี่ปีก็จะได้ขึ้นระดับกลางแล้ว""มีทางอื่นอีกไหม?""วิธีที่ง่ายที่สุดและเร็วที่สุดคือคุณบริจาคโดยตรงพันล้าน คุณจะอัพเกรดเป็นสมาชิกระดับกลางโดยอัตโนมัติ"บริจาคหนึ่งพันล้านก็อัพเกรดได้? หลินตงดีใจมาก กําลังกังวลว่าเงินจะไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 46
นี่ไม่ใช่ดาราใหญ่เหยาเสวี่ยเหรอ?เมื่อไม่กี่วันก่อนได้ยินประธานหยูบอกว่าเขาต้องการเชิญเหยาเสวี่ยไปรับบทนางรองในหนัง และขอให้ซุนซืออี๊เป็นนางเอก แต่ซุนซืออี๊ปฏิเสธไม่คิดว่าจะเจอดาราดังเร็วขนาดนี้แต่ตอนนี้ดาราดังคนนี้ไม่มีเสน่ห์เท่าที่เห็นในทีวีใบหน้าครึ่งซ้ายของเธอแดงเล็กน้อยและบวมซึ่งอาจเกิดจากการถูกตบเมื่อกี้ แม้แต่หลินตงอยู่ที่นี่ก็ได้ยินเสียงหลินตงเคยชอบเหยาเสวี่ยมาก เขาแสดงละครโทรทัศน์และภาพยนตร์หลายเรื่องและเป็นที่รู้จักในนามนักฆ่าชายขี้เบื่อ หลินตงเคยเป็นชายขี้เบื่อในเวลานั้นเมื่อมองดูเทพธิดาในใจที่อยู่ตรงหน้า หลินตงมีเจตจํานงที่แน่นอนจริง ๆ แล้ว เทพธิดาที่สดใสและสวยงามในสายตาของคนจนเหล่านี้ ในสายตาของคนใหญ่คนโตเหล่านั้นเป็นเพียงเครื่องมือในการเอาใจตัวเองเท่านั้นถูกเอาเปรียบ ตบหน้า ก็ยังตามเขาไปอย่างที่ทุกคนรู้ ตอนนี้หลินตงก็เป็นคนใหญ่คนโตในสายตาของคนอื่นเหยาเสวี่ยปิดหน้าแดงและบวมของเธอเบา ๆ ด้วยมือซ้ายและสะอื้นเบา ๆเธอรู้สึกน้อยใจ ชายคนนั้นแค่จับบั้นท้ายและหน้าอกของเธอ เธอแค่หยุดเขา เขาจึงตบหน้าเธอแต่เธอไม่กล้าไปเพราะผู้จัดการบอกเธอว่าถ้าทำให้คุณลุงเหล่านี
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 47
วันนี้หลินตงใช้เวลาอยู่ที่สโมสรหูซินและพูดคุยกับทุกคนมาก จนกระทั่งตอนเย็นจึงแยกจากคนอื่น ๆหลังจากออกจากสโมสรหูซิน หลินตงขับรถบูกาติมังกรบินรุ่นลิมิเต็ด โดยพาอดีตเทพธิดาเหยาเสวี่ยไปที่โรงแรมฮิลาตันด้วยเหยาเสวี่ยพักที่โรงแรมฮิลาตัน หลินตงกะว่าจะไปส่งเหยาเสวี่ยกลับไปที่โรงแรมก่อนแล้วจึงไปหาหวังลี่ ลูกพี่ลูกน้องของเขาในรถ"คุณหลิน ขอบคุณค่ะ!" เหยาเสวี่ยกล่าวขอบคุณถ้าไม่ใช่เพราะหลินตง วันนี้เธอคงจบแล้วต้องมอบตัวให้แหยนหย่งไม่ก็รอเสียชื่อเสียงในวันพรุ่งนี้เธอเชื่อว่าแหยนหย่งมีความสามารถนี้แม้แต่เจ้านายของเธอก็ยังกลัวคนนี้หันศีรษะเล็กน้อยและมองไปที่ด้านของหลินตงเหยาเสวี่ยหลงไหลเล็กน้อยไม่ว่าจะเป็นเรื่องหน้าตา รูปร่างหรือนิสัยก็จัดอยู่ในระดับหนึ่ง นับประสาอะไรกับภูมิหลังที่ทําให้แหยนหย่งกลัวผู้ชายประเภทนี้เปรียบเสมือนดวงดาวในท้องฟ้ายามค่ำคืน แวววาวอย่างยิ่งไม่ว่าจะไปที่ไหนไม่รู้ว่าผู้หญิงแบบไหนถึงจะคู่ควรกับผู้ชายที่ยอดเยี่ยมขนาดนี้บางทีอาจเป็นเพียงผู้หญิงระดับเดียวกับเขาเท่านั้นเหยาเสวี่ยทำได้เพียงซ่อนความหลงใหลในใจของเธอเท่านั้น"ไม่เป็นไร แค่เรื่องเล็กเท่านั้น
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 48
คาราโอเกะรุ่งเรืองห้องส่วนตัวหวังลี่กำลังขังตัวเองอยู่ในห้องน้ำและโทรหาหลินตงเดิมทีวันนี้มาผ่อนคลายที่คาราโอเกะกับเพื่อนสาวไม่กี่คน ไม่คิดว่าจะเจอพวกรุ่นพี่ที่มหาลัยอีกหลายคน สุดท้ายทุกคนก็เลยเล่นที่ห้องส่วนตัวเดียวกันจากนั้นก็มีคนจากไหนไม่รู้เข้ามาในระหว่างนั้น และดูเหมือนว่าพวกเขาจะรู้จักพวกรุ่นพี่ด้วยเหตุนี้ จากปาร์ตี้ไม่กีคนกลายเป็นสิบกว่าคนในทันที และส่วนใหญ่เธอไม่รู้จักเพื่อนสาวปรึกษากันว่าจะกลับ แต่หลายครั้งก็ถูกห้ามไว้ เนื่องจากพวกเธอเป็นเพียงผู้หญิงอ่อนแอไม่กี่คน อีกฝ่ายเป็นผู้ชายเจ็ดแปดคนอีกฝ่ายไม่ยอมให้พวกเธอออกไป พวกเธอก็ไปไม่ได้ หลังจากพวกเธอขอร้องวิงวอนสุดท้ายก็ยอมปล่อยพวกเธอไปแต่พวกเธอต้องดื่มเหล้าแก้วหนึ่งก่อนถึงจะไปได้ พวกเธอไม่มีทางเลือก แค่คิดว่าดื่มให้เสร็จจะได้รีบออกไปคิดไม่ถึงว่าหลังจากหวังลี่ดื่มเสร็จก็เริ่มเวียนหัวเล็กน้อย และร่างกายก็เริ่มอ่อนแอ เธอที่ฉลาดรู้ว่าเธอถูกวางยาเลยฉวยโอกาสมาที่ห้องน้ำหลังจากการไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนแล้ว เธอทำได้เพียงโทรหาหลินตง เพราะหลินตงบอกเธอว่าจะมาที่หูเฉิง วันนี้ตอนนี้เธอได้แต่หวังว่าหลินตงจะมาถึงเร็ว ๆ ไม่เช
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 49
หลังจากได้ยินเสียงกรีดร้องของหวังลี่น้องสาวของเขาทางโทรศัพท์ หลินตงก็ไม่สนใจอะไรแล้วแม้ว่าบนถนนจะมีรถหลายคัน แต่เขาก็เริ่มโหมดแซงโดยตรงรถยนต์หลายคันถูกทิ้งไว้ข้างหลังเขาทีละคัน และเกือบจะชนกันหลายครั้ง แต่เขาหลีกเลี่ยงได้ทั้งหมดด้วยทักษะการขับรถที่เชี่ยวชาญคาราโอเกะรุ่งเรืองห้องส่วนตัวฉวีว่านลี่กำลังเคาะประตูอยู่นอกห้องน้ำหวังลี่ที่เพิ่งเข้าไปยังไม่ออกมา ยาน่าจะออกฤทธิ์แล้ว เขาเตรียมจะบุกเข้าไปพอคิดว่านักศึกษาสาวสุดขั้วอย่างหวังลี่กำลังจะเป็นของเขา ฉวีว่านลี่ก็ตื่นเต้นมากวันนี้ใช้ความพยายามอย่างมากในการวางแผน ก็ไม่ใช่เพื่อตอนสุดท้ายนี้เหรอ?เคาะหลายครั้งแต่ประตูไม่เปิดฉวีว่านลี่ไม่ต้องการรออีกต่อไปแล้ว จึงเตะประตูเปิดออกเมื่อเห็นว่าหวังลี่กำลังคุยโทรศัพท์อยู่ ฉวีว่านลี่ก็ก้าวเข้าไปคว้าโทรศัพท์และวางสาย จากนั้นคว้ามือของหวังลี่แล้วลากเธอออกมาลากหวังลี่ออกจากห้องน้ำ ก็เห็นทุกคนกำลังลงมือกับเป้าหมายของตนเองฉวีว่านลี่ทนไม่ไหวอีกต่อไป กอดหวังลี่โดยตรงจากด้านหลังหวังลี่อ่อนแอเพราะถูกวางยา ไม่สามารถต่อต้านได้เลย แม้ว่าเธอจะไม่ได้ถูกวางยา แต่จะเป็นคู่ต่อสู้ของชายที่เ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 50
แต่ตั้งแต่ติดตามเจ้านายมา เขาก็ได้เรียนรู้อะไรมากมายบางครั้งความรุนแรงก็ไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาและในฐานะผู้เหนือกว่า การใช้ความรุนแรงในการแก้ปัญหาถือเป็นพฤติกรรมที่ต่ำที่สุดโดยสิ้นเชิงตอนนี้เขาชอบที่จะใช้ตัวตน ภูมิหลัง และความแข็งแกร่งของเขาเพื่อปราบปรามคู่ต่อสู้ เช่นเดียวกับคนที่คุกเข่าอยู่ตรงหน้า เมื่อได้ยินชื่อเขา ก็โค้งคำนับขอโทษ"พวกนายก็มานี่ด้วย!" หลี่หู่พูดกับคนอื่น ๆหลายคนเดินเข้ามาอย่างสั่นเทา คุกเข่าเป็นแถวกับฉวีว่านลี่ แล้วก็เริ่มตบหน้าตัวเองฉวีว่านลี่ไม่กล้าแม้แต่จะท้าทายลูกพี่หู่คนนี้ นับประสาอะไรกับพวกเขาไม่กี่นาทีต่อมา ใบหน้าของหลายคนที่คุกเข่าอยู่บนพื้นบวมจากการตบ และมีเลือดไหลออกมาจากมุมปากของพวกเขา แต่พวกเขาไม่กล้าที่จะหยุดถ้าลูกพี่หู่คนนี้ลงมือเอง มันคงไม่แค่การตบหน้าง่าย ๆ"เอาล่ะ แค่นี้ก่อนแล้วกัน!" หลี่หู่กล่าว"ขอบคุณลูกพี่หู่ ขอบคุณลูกพี่หู่!" หลายคนโล่งใจหลินตงมาถึงในเวลานี้ทันทีที่เข้าไปก็เห็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยยี่สิบหรือสามสิบคนยืนอยู่ในห้องส่วนตัวพร้อมกระบองไฟฟ้าในมือ และหลายคนคุกเข่าอยู่ตรงกลาง ใบหน้าของพวกเขาบวมและมุมปากมีเลือดออก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 51
หลินตงพาหวังลี่และเพื่อนร่วมห้องสามคนของเธอออกจากคาราโอเกะจึงพบว่ารถสปอร์ตคันนี้นั่งได้แค่สองคน แต่ยังมีอีกสามคน ทำไงดี?สุดท้ายหลินตงก็ต้องพาคนสองสามคนไปที่โรงแรมใกล้เคียงเดิมทีเขาว่าจะเปิดห้องให้คนละห้อง แต่พวกเธอต้องการอยู่ด้วยกัน สุดท้ายหลินตงก็เปิดห้องสวีทสองห้อง ตัวเขาเองหนึ่งห้อง อีกสี่คนหนึ่งห้องหลังจากจัดคนสองสามคนเสร็จแล้ว หลินตงก็กลับไปที่ห้องและอาบน้ำนอนอยู่บนเตียงคิดถึงเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นก็ยังรู้สึกกลัวอยู่นิดหน่อยโชคดีที่น้องสาวไม่เป็นอะไร ไม่อย่างนั้นคงรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตหากวันนี้ไม่ได้เข้าร่วมเอสซีซีและได้เจอกับวางเฉียง คาดว่าเรื่องจะค่อนข้างยากดังนั้นเขาก็คิดได้ยังไงตัวเองก็เงินเยอะใช้ไม่หมด และต้องการแต้มศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นจึงใช้เงินเยอะ ๆ เพื่อหาเพื่อนเพื่อนหลายคนหลายทางเลือก ไม่แน่ว่าอาจต้องการความช่วยเหลือจากอีกฝ่ายเหมือนวันนี้หลังจากที่หลินตงคิดได้ เขาก็โทรหาวางเฉียง"น้องหลิน! ลูกพี่ลูกน้องของคุณไม่เป็นใช่ไหม?" วางเฉียงถามทางโทรศัพท์"เธอไม่เป็นอะไร เรื่องวันนี้ต้องขอบคุณพี่วางมาก ต่อไปมีเรื่องอะไรให้ผมช่วยบอกได้เลย""น้องหลิน ไม่เป็น
Latest chapter
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1315
หลินตงและเฉินจิงจื่อหานพูดคุยกันอย่างถูกคอแม้ว่าบางครั้งเฉินจิงจื่อหานจะรู้สึกว่า ความไม่รู้ของหลินตงเป็นเรื่องตลก แต่เขาก็ยังคงอธิบายอย่างอดทนแค่นี้ก็อธิบายทุกอย่างได้แล้วเฉินจิงจื่อหานไม่ใช่แค่ผู้ผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลระดับสูงเท่านั้น จุดเริ่มต้นของเขานั้นยิ่งใหญ่ จนทำให้คนมากมายหมดหวังตั้งแต่ยังไม่เริ่มนี่คือชายผู้เกิดมาบนยอดปิรามิดการเติบโตในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ ทำให้เขากลายเป็นคนที่เย่อหยิ่งและมองคนอื่นต่ำกว่าตัวเองแต่สำหรับหลินตง ผู้เกิดมาในอารยธรรมระดับต่ำ เฉินจิงจื่อหานกลับให้ความสำคัญกับเขามากคนใช้สาวสวยทั้งสี่คนข้างหลังเขาเอง ก็ยังประหลาดใจคนหนึ่งอยู่บนยอดปิรามิดแห่งอารยธรรมระดับสูง ในขณะที่อีกคนเกิดมาในอารยธรรมชั้นล่างช่องว่างระหว่างทั้งสองคน กว้างเกินกว่าที่จะเปรียบเป็นเพียงฟ้ากับเหวมันไม่มีอะไรเทียบได้เลยแต่ทั้งสองกลับรู้สึกถูกชะตากันตั้งแต่แรกพบต้องเข้าใจว่า คนระดับนายน้อยของเรา ต่อให้เป็นอัจฉริยะจากอารยธรรมระดับสูงส่งแค่ไหน เขาก็ไม่เคยเห็นหัว เพราะฐานะของเขาที่สูงส่งนั้น เพียงพอที่จะไม่จำเป็นต้องใส่ใจแต่กับหลินตง นายน้อยกลับดูเป็นกันเองขึ้นเล็ก
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1314
ในขณะเดียวกัน ก็เป็นทูตปกป้องสันติภาพแห่งจักรวาลตัวตนประเภทนี้ไม่ควรเป็นศัตรู และคงไม่มีเจตนาใดต่อโลกใบนี้"ที่แท้พวกก็เป็นผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาล ยินดีที่ได้พบ ฉันชื่อหลินตง เจ้าแห่งกาแล็กซีทางช้างเผือก" หลินตงพูดอย่างสุภาพ"หลินตง นี่คือดาวบ้านเกิดของนายเหรอ?" เฉินจิงจื่อหานถาม"ใช่!!!" หลินตงตอบอย่างหนักแน่น"ฉันค่อนข้างสงสัยนะ! ดาวเคราะห์เล็กๆ แบบนั้นจะสร้างคนอย่างนายได้ยังไง ดูจากอายุของนายแล้ว คงไม่น่าจะแก่ขนาดนั้นใช่มั้ย!""ตัวตนที่ยิ่งใหญ่ไม่จำเป็นต้องมีชาติกำเนิดสูงส่ง! ใครตั้งกฏเอาไว้ว่า โลกไม่สามารถสร้างตัวตนที่ยิ่งใหญ่ได้?""ฮ่าๆ... พูดได้ดี พูดได้ดี! ตัวตนที่ยิ่งใหญ่ไม่จำเป็นต้องมีชาติกำเนิดสูงส่ง หลินตง แค่ประโยคนี้เท่านั้น ฉัน เฉินจิงจื่อหานก็ยอมรับนายแล้ว!" เฉินจิงจื่อหานหัวเราะอย่างสนุกสนาน“พี่เฉิน คุณใจดีเกินไป ฉันแค่พูดความจริงเท่านั้น คนเราไม่สามารถเลือกชาติกำเนิดได้ แต่สามารถเลือกเส้นทางชีวิตตัวเองได้”“หลินตง! หากนายพูดแบบนี้แถวบ้านฉันนะ หลายคนคงหัวเราะเยาะนายแล้ว แต่ฉันแตกต่างออกไป ฉันคิดว่าคำพูดของนายมีเหตุมีผล ฉันถือว่านายเป็นเพื่อนของฉันแล้ว ฉันเช
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1313
ในขณะนี้หลินตงและชาวโลกคนอื่นๆ เห็นจุดสีดำในดวงตาของพวกเขาภายในเวลาไม่กี่วินาที จุดสีดำนั้นก็เปลี่ยนเป็นเต่าขนาดใหญ่และบินเข้ามาบนท้องฟ้านี่คือ???เต่า???ซ่งซือหมินและปรมาจารย์ทรงพลังของโลกต่างก็ตกตะลึงเต่าตัวนี้ใหญ่เกินไปจริงๆใหญ่เกินกว่าจะจินตนาการได้สิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่เช่นนี้จะมีอยู่ได้อย่างไร?และแรงกดดันที่เต่าตัวนี้สร้างให้กับพวกเขาก็น่ากลัวเช่นกันหลินตงมองดูเต่าตัวใหญ่บนท้องฟ้านี่คือตัวตนที่เขาสัมผัสได้ก่อนหน้านี้อย่างไรก็ตาม สถานการณ์ดูเหมือนจะไม่ปกติสักเท่าไรที่แท้เจ้าหมอนี่ก็ไม่ใช่ตัวจริงสถานการณ์นี้อาจซับซ้อนกว่าที่เขาคิดในตอนแรกระหว่างที่เต่าตัวใหญ่กำลังลงมา ร่างกายของมันค่อยๆ หดตัวลงและในที่สุดก็กลับคืนสู่ขนาดปกติไป๋หลี่เหยียนหงเก็บตำหนักบนหลังเต่ายักษ์มาไว้ในมือเรียบร้อยแล้วกระบวนการทั้งหมดรวดเร็วมากซ่งซือหมินและคนอื่นๆ รู้สึกเพียงชั่วพริบตาเต่าตัวใหญ่หายไป มีชายคนหนึ่ง หญิงห้าคน และคนหกคนก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าชายคนนั้นคือเฉินจิงจื่อหานหญิงห้าคน หนึ่งในนั้นมีรูปลักษณ์ของสาววัยกลางคน และนั่นก็คือไป๋หลี่เหยียนหงอีกสี่คนที่ยืนอยู่ด้านหลั
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1312
เรื่องจริง?ถ้าถึงระดับอาณาจักรนิรันดรแล้ว จะไม่มีวันแก่และไม่มีวันตาย?เป็นไปได้งั้นเหรอ???แม้ว่าพวกเขาอาจคิดว่ามันเป็นเพียงจินตนาการในใจ แต่ความเป็นไปได้นี้อาจมีอยู่จริงก็ได้"นายท่านหลิน! คุณกำลังบอกว่าตราบใดที่คุณไปถึงอาณาจักรนิรันดร คุณก็สามารถมีชีวิตอมตะได้? คุณจะอยู่ยงคงกระพัน? "มีคนอดไม่ได้ที่จะถามคนอื่นๆ ทุกคนต่างมองไปที่หลินตงด้วยเห็นได้ชัดว่าพวกเขายังกังวลเกี่ยวกับหัวข้อนี้เป็นพิเศษหลินตงมองไปยังเหล่าปรมาจารย์ของโลกที่เต็มไปด้วยความคาดหวัง ก่อนจะอธิบายอย่างใจเย็นว่า "อาณาจักรนิรันดรเป็นเส้นแบ่งขนาดใหญ่ระหว่างสองโลก เมื่อก้าวเข้าสู่อาณาจักรนิรันดรแล้ว ก็เปรียบเสมือนเปิดประตูสู่ขอบฟ้าที่กว้างใหญ่กว่าเดิม และร่างกายก็จะสามารถสร้างพลังชีวิตของตัวเองได้อย่างต่อเนื่อง เพื่อหล่อเลี้ยงให้กับทุกอวัยวะ สิ่งนี้ช่วยให้ร่างกายคงความมีชีวิตชีวาเอาไว้ได้ตลอดกาล ไม่เพียงแต่อายุขัยจะไร้ขีดจำกัดเท่านั้น แม้แต่ศีรษะที่ถูกตัดขาด ก็ยังสามารถงอกกลับมาใหม่ได้อย่างรวดเร็ว ตราบใดที่ไม่ต้องเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่มีพละกำลังเหนือกว่ามาก จนถูกบดขยี้จนเป็นผุยผงได้ ก็ไม่มีทางฆ่าผู้ที่อยู่ในระด
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1311
ณ ห้วงอวกาศ นอกโลกเต่ายักษ์เพิ่งมาถึงที่นี่ในสายตาของทุกคน เต่าเป็นคำพ้องความหมายกับความช้าแต่เต่ายักษ์ตัวนี้ได้ลบล้างความคิดแบบเดิม ๆ อย่างสิ้นเชิง มันเร็วอย่างเหลือเชื่อความเร็วของมันแซงหน้าหลินตง ผู้เพิ่งก้าวเข้าสู่อาณาจักรนิรันดรด้วยซ้ำแน่นอนว่ามันเป็นผู้ช่วยที่ยอดเยี่ยมในการเดินทางไปทั่วจักรวาลเต่าตัวนี้เป็นของผู้บังคับใช้กฎหมายจักรวาลที่รับผิดชอบภูมิภาคของกระจุกกาแล็กซีซึ่งเป็นที่ตั้งของกาแล็กซีทางช้างเผือก และเป็นพาหนะของไป๋หลี่เหยียนหงหลังจากเข้าสู่กาแล็กซีอารยธรรมระดับต่ำขนาดเล็กของทางช้างเผือกแล้ว เธอก็ค้นพบร่องรอยที่ทิ้งไว้จากการฉีกมิติของหลินตงและติดตามมาตลอดทางเธออยากรู้ว่าใครเข้ามาในอาณาจักรนิรันดรจากกาแล็กซีอารยธรรมระดับต่ำนี้และพบโลกในที่สุด"ป้าหง! เรามาถึงแล้วหรือยัง?" เฉินจิงจื่อหานถาม"อืม! ฉันติดตามร่องรอยที่อีกฝ่ายทิ้งไว้ตลอดทางและพบดาวเคราะห์ดวงนี้ด้านล่างนี้" ไป๋หลี่หยานหงตอบ"ตัวตนอย่างอาณาจักรนิรันดรจะปรากฏตัวบนดาวเคราะห์เล็กๆ เช่นนี้ได้ยังไง?"เฉินจิงจื่อหานมองไปที่ดาวเคราะห์สีน้ำเงินเล็กๆ ที่อยู่ไม่ไกลและไม่เชื่ออย่างชัดเจน"จื่อหาน! บาง
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1310
เมื่อเผชิญหน้ากับเจ้าแห่งกาแล็กซี เขาไม่กล้าปิดบังสิ่งใดเลยทำได้เพียงพูดตามสถานการณ์จริงโดยละเอียด หวังว่าจะได้รับการให้อภัยจากหลินตง"แม้ว่าพวกแกจะหยุดประทับตราทาสแล้ว แต่พวกแกก็ไม่อยากกลับไปมือเปล่า ดังนั้นพวกแกจึงเตรียมที่จะปล้นสะดมโลกแทน ฉันพูดถูกไหม?" หลินตงถามอย่างใจเย็น"นายท่านได้โปรดสงบสติอารมณ์! นี่คือความคิดทั้งหมดที่จูหงจื่อคิดขึ้น จริงๆ แล้วเราไม่ต้องการให้เรื่องนี้เกิดขึ้น แต่เขาเป็นทายาทของตระกูลจู และเราไม่กล้าที่จะล่วงเกินเขา ดังนั้น เราจึงทำได้เพียงเชื่อฟังเขา โปรดยกโทษให้เราด้วย ท่านเจ้าแห่งกาแล็กซี....."ก่อนที่เขาจะพูดจบ หลินตงก็ปิดปากของเขาและไม่ให้เขาพูดต่อต่อมา หลินตงมองไปที่เฟิงเฮิงอีกครั้ง"บอกฉันมา! แกไปเจอที่นี่ได้ยังไง?"เฟิงเฮิงดูสงบมาก ไม่เหมือนคนอื่นๆ"ตระกูลเฟิงคงถูกทำลายด้วยน้ำมือแกสินะ!" เฟิงเฮิงตอบอย่างเฉยเมยหลินตงเข้าใจทันทีกลับกลายเป็นว่ามาจากตระกูลเฟิงแม้ว่าเขาจะกวาดล้างสมาชิกหลักของตระกูลเฟิงทั้งหมดด้วยดาบเดียว แต่เขาก็ไม่ได้กวาดล้างพวกที่เหลือของตระกูลเฟิงเรื่องนี้ทำให้ตำแหน่งของโลกรั่วไหลเกิดจากเขาก็ใจอ่อนเกินไปหลังจากแก้ไ
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1309
หลังจากที่ลู่เซียวเซียวออกจากอ้อมกอดของหลินตงแล้วหลินตงเดินไปหายุนซีและคนอื่นๆ พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงขอโทษเล็กน้อย "ฉันขอโทษ! ฉันมาสายและทำให้พวกคุณต้องลำบาก"ยุนซี จ้าวซวน ซ่งเจีย หานชือหยุน และคนอื่นๆ ต่างก็ส่ายหัวพวกเธอไม่โทษหลินตงจากนั้น ราวกับว่าพวกเธอตกลงกันไว้แล้ว ทุกคนก็เรียงแถวและโยนตัวเองเข้าไปในอ้อมแขนของหลินตงทีละคนหลินตงปฏิเสธไม่ได้และทำได้เพียงปล่อยให้พวกเธอโอบกอดเขาทีละคนอย่างเฉยเมยคนแรกที่ก้าวเข้ามาคือจ้าวซวน"พี่ซวน!!!" หลินตงตะโกนจ้าวซวนไม่พูดอะไร เพียงเอนตัวเข้าไปในอ้อมแขนของหลินตงและฟังเสียงเต้นของหัวใจเขาอย่างเงียบๆเธอรู้ว่าเวลามีไม่มาก ดังนั้นเธอจึงต้องการอยู่เงียบๆ สักพัก และยังมีเหล่าพี่สาวน้องสาวรออยู่!ต่อไปคือหวงฝู่ซีเยว่ ซ่งเจีย และหานชือหยุนในที่สุดก็ถึงคราวของยุนซีสำหรับยุนซีแล้ว หลินตงไม่ได้นิ่งเฉยเหมือนคนอื่นเพราะนี่คือแฟนสาวตัวจริงของเขาและเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เขามีความสัมพันธ์จริงจังและลึกซึ้งคราวนี้หลินตงเป็นฝ่ายเดินไปหายุนซีกอดเธอไว้ในอ้อมแขนและกระซิบว่า "ฉันขอโทษที่ทำให้คุณรอมานาน"ยุนซีก้มหน้าลงบนอกของหลินตง ดมกลิ่นที่คุ้นเค
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1308
เขาอยากจะพูด อยากขอความเมตตาแต่เขาพบว่า ตัวเองพูดอะไรไม่ออกมีเพียงดวงตาที่หวาดกลัวอย่างที่สุดเท่านั้น ที่แสดงออกมา"ฉันเอาชีวิตไปเสี่ยงปกป้องจักรวาลทางช้างเผือกจากการโจมตีของชนเผ่าต่างดาว พวกแกทำได้ดีมาก! ดี! พวกแกกล้ามาที่บ้านของฉันและต้องการจะโจมตีครอบครัวของฉันด้วยซ้ำ ใครหน้าไหนมันให้ความกล้าหาญกับแก? ลองถามเซี่ยอวิ๋นชวนดูว่าเขากล้าทำสิ่งนี้หรือไม่?"ฟังคำพูดที่ใจเย็นของหลินตงมนุษย์ต่างดาวถึงแม้จะไม่มีเสียงพูด แต่แววตาของพวกเขากลับเผยให้เห็นถึงความหวาดกลัวที่ชัดเจนท่าทางและคำพูดของหลินตงแสดงให้เห็นอย่างไม่ต้องสงสัยว่า พวกเขาได้ล่วงเกินเจ้าแห่งกาแล็กซีคนใหม่อย่างแท้จริงพวกเขาจะโชคร้ายเช่นนี้ได้อย่างไร?มีดาวเคราะห์อยู่หลายล้านดวงในทางช้างเผือก แต่พวกเขากลับมายังบ้านเกิดของเจ้าแห่งกาแล็กซีคนพวกนี้สาปแช่งจูหงจื่อในใจแล้วถ้าไม่ใช่เพราะจูหงจื่อ พวกเขาจะมาที่นี่ได้อย่างไร?ในใจของจูหงจื่อ เขาสาปแช่งเฟิงเฮิงและนำบรรพบุรุษสิบแปดรุ่นของเขาสำหรับเฟิงเฮิง เขายังคงไม่รู้สึกตัวเฟิงรั่ว นายน้อยแห่งตระกูลเฟิงไปล่วงเกินใครกันแน่!นายน้อยเฟิงไม่ได้ตายด้วยน้ำมือของตระกูลไป๋ แต่
ฉันเป็นมหาเศรษฐี ฉันขอเปิดเผย บทที่ 1307
ได้ยินเสียงนี้ ราวกับเสียงของพระโพธิสัตว์หวงฝู่ซีเยว่ ยุนซี และคนอื่นๆ แสดงสีหน้าประหลาดใจทันทีพวกเธอคุ้นเคยกับเสียงนี้เป็นอย่างดีเธอมักจะฝันถึงแม้กระทั่งในเวลากลางคืนเธอเฝ้ารอคอยอย่างใจจดใจจ่อ หวังว่าเสียงนี้จะปรากฏขึ้นจริงในที่สุดอย่างไรก็ตาม คนนอกอย่างจูหงจื่อแสดงความกลัวบนใบหน้าของพวกเขาเพราะพวกเขาตระหนักในขณะนี้ว่าร่างกายของพวกเขาไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อีกต่อไปในขณะที่ได้ยินเสียงนี้ไม่ว่าจะใช้วิธีใดก็ตาม พวกเขาก็ไม่สามารถหลุดพ้นได้เป็นไปได้ยังไง?นี่มันความหมายว่าอะไร?หลังจากนั้น สิ่งที่ปรากฏต่อหน้าจูหงจื่อและคนอื่นๆ คือภาพที่ทำให้พวกเขาขนลุกตรงกลางระหว่างทั้งสองฝ่าย พื้นที่เริ่มสั่นไหว จากนั้นก็เกิดรอยแยกขึ้นร่างสูงใหญ่โผล่ออกมาจากรอยแยกมิตินี่คืออะไร?รอยแยกของมิติ?คนๆ นี้เป็นใคร?สามารถเดินออกจากรอยแยกในมิติโดยไม่บาดเจ็บได้จริงหรือ?แม้แต่องค์จักรพรรดิเซี่ยอวิ๋นชวนก็ยังทำไม่ได้ใช่ไหม?เดี๋ยวนะ!!!เป็นไปได้ไหม.....สิ่งที่สาวน้อยคนนั้นพูด จะเป็นความจริง?หลินตง ผู้เพิ่งเข้าสู่อาณาจักรนิรันดรและกลายเป็นเจ้าแห่งกาแล็กซี มาจากดาวดวงนี้จริงหรือ?ไม่
