แก้มใสรีบลุกขึ้นไปนั่งบนโซฟาข้าง ๆ เขา พอเธอขึ้นไปนั่ง คุณวาก็ผลักเธอลงนอนหงาย แล้วแหกขาเธอออก เขาจับขาเรียวข้างหนึ่งพาดบนพนักโซฟา แล้วผลักขาหนึ่งห้อยลงจากโซฟา อวัยวะเพศสาวแยกสุด กลีบเนื้อบานอ้า เห็นทุกซอกหลืบ แคมเนื้อสีแดงแจ๋น่าเลีย ติ่งเสียวสั่นระริก และเธอหยาดเยิ้มด้วยน้ำเมือกใส เพราะพอเข้าใกล้เขา ได้กลิ่นกายเขา เธอก็มีอารมณ์ทางเพศอย่างรุนแรง แม้ใจหวาดหวั่น แต่ก็อยากโดน
“แตกกี่ครั้งดี” คุณวาถามแล้วเลียไข่สั่นในมือ ตาคมมองสบตาไหวระริกหวาดหวั่นของแก้มใสอย่างผู้ที่เหนือกว่า
“เท่าที่คุณวาต้องการค่ะ” เธอต้องตอบแบบนี้ เพราะไม่ว่าเธอจะตอบว่ากี่ครั้ง ก็คงไม่เป็นที่พอใจของเขาอยู่ดี
“เด็กดี ว่าง่าย…” คุณวาค่อย ๆ ยัดของเล่นเสียวเข้ารูสาว
“อ๊า!” เพียงแค่เขาแหย่มันเข้ามาในรูโดยที่ยังไม่กดรีโมตสั่น แก้มใสก็เด้งสะโพกรับ น้ำเสียวไหลนอง ร่องเนื้อขมิบยิบๆ รู้สึกราวว่ากลีบแคมกระพือรับมันด้วยความร่านแรด
“แรดจริง ๆ…” ทิวาว่าแล้วดันไข่สั่นส่วนหัวอวบเข้าไปจนสุด เหลือเพียงส่วนก้านเล็ก ๆ ที่เสียบคาเด่ออกมาจากรู
เขาหยิบรีโมตขึ้นมาถือไว้ จ้องใบหน้าแดงซ่านของแก้มใสด้วยสายตาหื่นหิว
“คุณวา อื๊อ…” แก้มใสเด้งบั้นท้ายขึ้นลง เธอบีบขยำเต้านมตัวเอง และบี้หัวนมสองข้าง คุณวาชอบให้เธอทำแบบนี้
“อยากได้เหรอ...อยากให้มันสั่นแบบนี้เหรอ” คุณวากดรีโมตให้ไข่สั่นระดับเบาที่สุด
“อ๊าย! เสียว…” แก้มใสครางหวีดหวิว หน้าท้องของเธอหดเกร็ง บั้นท้ายส่ายบิดอย่างทรมาน เด็กสาวใช่นิ้วบี้หัวนมสองข้าง ปากก็ครางไม่หยุด แก้มใสหลับตาแน่น สองแก้มของเธอแดงปลั่ง
ตาคมจ้องมองกลีบเนื้อแดงแจ๋ที่แหกอ้าจนสุด ไข่สั่นที่ยัดคารูอยู่ทำให้แก้มใสเสียวจนน้ำเมือกไหลออกมามากมายย้อยลงมาตามง่ามก้น คุณวากดรีโมตเร่งความแรงขึ้นอีกระดับ แก้มใสครางดังขึ้น ติ่งเสียวสั่นระริก ทิวาอดใจไม่ไหว เขายื่นมือไปขยำเนินสาว แล้วใช้นิ้วโป้งบี้ติ่งแรง ๆ ติ่งเนื้อที่ยื่นออกมาน้อย ๆ นั้นบิดเบี้ยวไปตามนิ้วที่ขยี้
“คุณวาขา...อ๊า! แก้มเสียว…” แก้มใสลืมตามองคุณวาด้วยสายตาที่หยาดเยิ้มด้วยไฟราคะ เธอจุดติดง่าย เธอร่านเร็ว และร้อนแรงเสมอยามถูกเขากระตุ้นแตะต้อง
“เสียวมากมั้ย” คุณวาถาม เขาสบตาเธอด้วยสายตานิ่ง ๆ ผิดกับความต้องการทางเพศที่พุ่งสูง และแก่นกายที่แข็งคึกตั้งโด่ใต้เสื้อคลุมตัวเดียวที่เขาสวมอยู่
“มะ...มากค่ะ อื๊อ!” แก้มใสเสียงสั่น และบิดตัวแอ่นแผ่นหลังโค้ง เพราะคุณวากดรีโมตเพิ่มแรงสั่นระดับสูงสุด
“เสียวก็แตกออกมาเลย แตกออกมาสิแก้ม” คุณวากดเสียงต่ำบอก เขาจ้องมองเรือนร่างอวบอิ่มดิ้นพล่านด้วยความสะใจ เธอแหงนเงยเชิดหน้า หลับตาแน่น ครางอืออาเสียงเซ็กซี่ สองมือบีบกำเต้านมอวบใหญ่ ทั้งบีบทั้งขยำจนเป็นรอยมือของเธอเอง หน้าท้องเนียนขมวดเกร็ง สองขาแหกอ้ากางสุด กลางรูร่องที่นองน้ำเมือกถูกอุปกรณ์สร้างเสียวปักคาอยู่ กลีบเนื้อสาวสั่นระริก ติ่งเสียวถูกเขาบดขยี้อย่างรุนแรง
“คุณวา...แก้มจะแตกแล้ว อ๊า ๆ กรี๊ด!” แก้มใสเด้งสะโพกค้างไว้เหนือโซฟา เธอแตกน้ำกามเสียวสุดยอดออกมา มันพุ่งออกมาเป็นสายราวกับก๊อกแตก เธอเสียวจนน้ำตาไหล ร่องเนื้อขมิบตอดหนุบหนับจนดันไข่สั่นออกมาจากรูแล้วหลุดลงบนโซฟา น้ำราคีสาวไหลย้อยออกมาจนโซฟาเปียกเปื้อนไปหมด กลีบเนื้อขมิบยิบ ๆ ติ่งเนื้อเต้นตุบ ๆ
“คุณวา…” แก้มใสทิ้งบั้นท้ายลงบนโซฟา เธอนอนหลับตาและหอบหายใจแรง
“ดันออกมาซะแล้ว เพิ่งแตกน้ำเดียวเอง” คุณวาหัวเราะในลำคอ เขาหงายฝ่ามือแล้วลูบเนินเนื้อสาวเบา ๆ ก่อนสอดสามนิ้วแหย่เข้าไปในรูเนื้ออ่อนคับแน่นสุดโคน
“อ๊าย! จะ...เจ็บค่ะ” แก้มใสลืมตามองเขาด้วยดวงตาที่มีน้ำคลอเคล้า แม้ช่องทางรักจะลื่นแต่สามนิ้วเรียวยาวที่ทะลวงเข้ามาพร้อมกันโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัวก็ทำให้เธอทั้งเจ็บทั้งจุก
“อดทนสิ” คุณวาบอกเสียงดุ เขาไม่พอใจที่เธอขัดอารมณ์
“ค่ะ” แก้มใสยอมรับชะตากรรม เด็กสาวขยับบั้นท้าย ขยับขาแหกอ้ารูให้เขาเสียบนิ้วเข้าออกอย่างยอมจำนน
“น่ารัก…” ทิวาชมสาวน้อยของเขา พลางกดนิ้วอัดแน่นในรูเนื้อแน่นแล้วบิดหมุนไปมา ตาคมจับจ้องใบหน้าสาวที่บิดเบ้ด้วยความเจ็บปนเสียวซ่าน
“คุณวา...อื๊อ! คุณวาขา…” แก้มใสแอ่นสะโพกยกบั้นท้ายเหนือโซฟา เด็กสาวเชิดหน้าหลับตาพริ้ม สองมือบีบขยำเต้านมแรงขึ้นเรื่อย ๆ
ทิวามองความเย้ายวนที่เกิดขึ้นด้วยน้ำมือตัวเอง เขาหายใจแรงขึ้น ทว่าใบหน้าหล่อเหลาคมเข้มยังคงเรียบเฉย อารมณ์อยากกามสูงลิบลิ่ว พอรับรู้ได้ถึงการตอดรัดนิ้วรุนแรง และแก้มใสก็เด้งเด้าใส่นิ้วเขาอย่างคนที่ต้องการไปให้ถึงจุดสุดยอด ทิวาจึงรัวนิ้วเสียบอย่างรุนแรง น้ำเมือกเสียวไหลนองหยาดเยิ้ม เปรอะเต็มนิ้วและไหลเปื้อนเต็มมือ แก้มใสใกล้จะน้ำแตกเต็มที
“คุณวา...จะ...เจ็บค่ะ อ๊ะ! อ๊าย...เสียว...ฮือ ๆ” แก้มใสทั้งเจ็บทั้งเสียว แต่เธอก็เด้งรับ กระเด้าใส่นิ้วไม่หยุด
“กลีบแหกหมดแล้วแก้ม รูแดงแจ๋เลย...อ่า...น้ำของเธอออกมาเยอะมาก แก้ม...อ่า...ซี้ด!” ทิวาจับจ้องมองกลางหว่างขาที่ถูกเขากระแทกนิ้วใส่ไม่ยั้ง เป็นภาพที่เร้าใจกระตุ้นอารมณ์ทางเพศของเขาให้สูงจนไม่อาจรั้งความต้องการได้อีกต่อไป ทิวาดึงมือออกมาในต้อนที่แก้มใสกำลังจะแตกซ่าน“อ๊ะ! คุณวา...ฮือ...เอาแก้มสิคะ เอาแรง ๆ” แก้มใสอารมณ์ค้างคา เธอลืมตามองสบสายตาเขาอย่างอ้อนวอนทิวายิ้มพอใจสะบัดชุดคลุมออก แล้วขยับไปนั่งคุกเข่ากลางหว่างขาเด็กสาว เขากดหัวเข่าข้างหนึ่งกับโซฟา และเหยียบเท้าข้างหนึ่งบนพื้น มือเรียวในแบบผู้ชายจับสองขาเธอขึ้นมาแล้วกดตรงหัวเข่าสองข้างแบะออกเป็นรูปตัวเอ็ม แผ่นหลังส่วนล่างลอยไม่ติดโซฟา บั้นท้ายอวบลอยโด่ง สัดส่วนความสาวแหกอ้า กลีบเนื้อแดงแจ๋แบะบาน รูรักหยาดเยิ้มด้วยน้ำเมือกคาวราคี แก้มใสหอบหายใจแรง เธอหวาดหวั่นแต่ก็อยากโดนเอา“คุณวา…” แก้มใสอยากจะบอกว่าเธอเจ็บ แต่พอสบตาคมดุ เด็กสาวก็ได้แต่กลืนคำลงคอ พอเขาโหย่งตัวขึ้นแล้วขยับบั้นท้ายเพื่อจดจ่อส่วนมนอวบใหญ่กลางรูเนื้อ แก้มใสสบตาคมดุดัน เธอกลืนน้ำลายลงคอ เตรียมใจยอมรับความเจ็บที่กำลังจะถั่งโถมเข้ามา“กรี๊ด!!” แก้มใสเบิกตากว้าง กรีดร้องอ
ทัดเทพวางแก้วกาแฟในมือลง เขาพยักหน้ารับทราบคำตอบของลูกชายคุณท่านทัดเทพอายุ 59 ปีแล้ว ทว่าหน้าตาและบุคลิกของเขาราวชายวัยสี่สิบต้น ๆ เขาดูดี ภูมิฐานและยังแข็งแรง เขาเป็นเจ้าของบริษัทผลิตและส่งออกชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ และเป็นเจ้าของมหาวิทยาลัยที่ทิวาสอนอยู่ด้วย ลูกชายเขาไม่ยอมนั่งเป็นผู้บริหารบริษัท แต่กลับขอเป็นแค่อาจารย์สอนในมหาวิทยาลัยเท่านั้น“แล้วเรื่องแต่งงานล่ะ” คุณท่านทัดเทพถามคล้ายไม่ใส่ใจเท่าไร“รอไปก่อนครับ” ทิวาตอบพลางเหลือบตามองคนที่สวมชุดนักศึกษายืนอยู่ไม่ไกล แก้มใสมีหน้าที่ช่วยดูแลโต๊ะอาหารมื้อเช้าและมื้อค่ำสำหรับเขาและบิดา“หมั้นมาตั้งสองสามปีแล้ว ไม่รีบแต่งหน่อยเหรอ”“ถ้าเขารอไม่ได้ ก็บอกเขาถอนหมั้นสิครับ” ทิวาพูดถึงมินตราที่เป็นคู่หมั้นของตนอย่างไม่ใส่ใจ เขายกแก้วกาแฟขึ้นดื่มรวดเดียวหมด“ผมขอตัวไปทำงานก่อนนะครับ แก้มใส...เธอเรียบร้อยหรือยัง” ทิวาบอกบิดาแล้วหันไปถามคนที่อาศัยรถไปมหาวิทยาลัยกับเขาทุกเช้า“ค่ะ” แก้มใสตอบ เด็กสาวก้มหน้าหลบสายตาดุ พอทิวาเดินออกจากห้องรับประทานอาหาร เธอก็หันมาส่งเหยือกน้ำให้ป้ารุ่ง คนเป็นป้ารับมาถือไว้ แล้วพยักหน้าบอกให้หลานสาวรีบตามลูกชายค
แก้มใสมองสิ่งที่เขาทำแล้วรู้สึกเสียววูบวาบกลางซอกเนื้ออุ่น เธอคิดถึงยามเขาสูดดมและดูดเลียเนินเนื้อซอกสวาทของเธอ“เขี่ยติ่งให้ฉันดูหน่อยสิ” คุณวาบอกเสียงราบเรียบ“ตะ...แต่แก้มกลัวเบาะรถเปียกค่ะ” แก้มใสบอกเสียงเบา เธอกลัวเขาดุ เพราะเธอไม่ยอมทำตามที่เขาบอก“เขี่ยให้ฉันดู” ทิวาสั่งเอาแต่ใจ“คุณวา…” น้ำตาใส ๆ คลอเต็มหน่วยตา แม้จะรัก แม้จะรู้ตัวว่าไม่มีสิทธิ์ขัดขืน แต่แก้มใสก็อยากให้เขาเห็นใจเธอบ้าง หากอยู่บ้าน เธอจะไม่ว่าสักคำ แต่นี่บนรถ และเธอกำลังจะไปเรียน ทำไมเขาต้องเอาแต่ใจและใจร้ายกับเธอแบบนี้“ยกขาขึ้น แหกกว้าง ๆ แล้วเขี่ยแรง ๆ” ทิวาสั่งซ้ำ“ค่ะ” พอเขาส่งเสียงดุ ๆ แก้มใสก็จำยอม เธอไม่กล้าขัดใจเขา เขาผู้อยู่เหนือเธอทุกอย่าง เขาผู้มีสิทธิ์ทำให้เธอออกจากมหาวิทยาลัย มีสิทธิ์ไล่เธอกับป้ารุ่งออกจากบ้านได้ทิวาปรายตามองเด็กสาวอย่างพอใจ เมื่อเห็นว่าแก้มใสปลดเข็มขัดนิรภัย แล้วหันมาหาเขา เด็กสาวถลกกระโปรงขึ้นไปไว้ที่เอวบาง ยกหัวเข่าตั้งชัน ก่อนจะแหกขากว้าง กลีบเนื้ออวบแบะบาน เขาเห็นติ่งเสียวน่าเลีย เห็นรูสีชมพูที่น่าสอดใส่กระแทกแรง ๆ“เขี่ยเม็ดสิ เขี่ยแรง ๆ”“ค่ะ คุณวา” แก้มใสทำตามที่เขาต้องกา
สองหนุ่มสาวพูดคุยเสียงเบาและยิ้มให้กัน โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีสายตาดุมองมาจากหน้าห้อง แม้มองผ่านเพียงแวบเดียว คนหวงของก็รู้แล้วว่ามีคนริอ่านจะยุ่งกับของของเขา แล้วเด็กสาวที่ไม่ได้สวมกางเกงในคนนั้นกล้าดีอย่างไรถึงได้ยอมให้ผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่เขามานั่งใกล้ บางทีเขาควรจะทำให้เธอตระหนักชัด ๆ ว่า เธอไม่มีสิทธิ์พูดคุยและยิ้มให้ผู้ชายคนอื่นนอกจากเขา“คุณวาขา...แก้มเจ็บค่ะ อ๊าย!” แก้มใสร้องเสียวทั้งน้ำตา เมื่อถูกคุณวากระเด้าอัดเอ็นใส่รูอย่างบ้าคลั่ง ในท่าที่เธอยืนค้ำโต๊ะทำงานของเขา แล้วกระดกก้นให้เขากระหน่ำแทงจากข้างหลัง เสื้อนักศึกษาถูกแกะกระดุมออกทุกเม็ด เสื้อชั้นในถูกรั้งขึ้นไปรัดเหนือเต้านมอวบใหญ่ กระโปรงนักศึกษาถูกดึงขึ้นไปกองอยู่ที่เอวบาง คุณวาใช้สองมือจับช่วงเอวของแล้วรั้งเข้าหา พร้อมกับกระเด้าอัดเต็มแรงจนเธอทั้งเจ็บทั้งจุกไปหมด บางทีเขาก็เลื่อนมือขึ้นมาบีบเต้านมเธอแรง ๆ ทั้งบีบบี้หัวนมจนเธอทั้งเจ็บทั้งเสียว“เรียกใหม่!” ทิวากระเด้าอัดดังตับ ! แล้วบดเบียดโยกคลึงเอ็นอวบยาวในรูคับแน่นที่เนืองนองไปด้วยน้ำหล่อลื่น“อะ...อาจารย์ขา หนูเจ็บค
“ค่ะ อาจารย์” แก้มใสรับคำทั้งน้ำตา เธอก้มลงสวมกางเกงในต่อหน้าเขา ทั้งอับอาย ทั้งน้อยใจที่เขาข่มขู่เอาแต่ใจกับเธอทุกอย่าง และเธอก็ต้องทำตามอย่างไม่มีทางเลี่ยงพอเห็นว่าแก้มใสใส่กางเกงในเสร็จแล้ว ทิวาก็บอกเด็กสาวว่า“วันนี้เธอกลับบ้านเองนะ ฉันจะไปธุระ”“ค่ะ อาจารย์”แก้มใสพยักหน้ารับ เธอยกมือไหว้เขาอีกครั้ง ก่อนจะเดินออกจากห้องพักของเขาไป พอเธอปิดประตูลง เด็กสาวก็ปาดน้ำตาที่ไหลอาบสองแก้มออก เธอสูดลมหายใจลึก เงยหน้าขึ้นเพื่อให้น้ำตามันย้อนกลับเข้าไป“คุณวาใจร้าย” แก้มใสว่าเสียงสั่น ขณะที่สาวเท้าเดินห่างออกไปจากห้องพักอาจารย์ทิวา“อ้าว ! แก้ม...วันนี้ไม่กลับกับอาจารย์ทิวาเหรอ” หนิง...เพื่อนสาวในกลุ่มเดียวกันทักถามเมื่อเห็นแก้มใสไม่รีบไปรออาจารย์ที่รถของเขา เพื่อน ๆ รู้ว่าเธอเป็นเด็กรับใช้ในบ้านของอาจารย์ทิวา“วันนี้อาจารย์ติดธุระจ้ะ แก้มกลับเอง”“งั้นก็อย่าเพิ่งกลับเลย ไปหาอะไรอร่อย ๆ กินก่อนดีมั้ย แก้มไม่เคยไปไหนกับพวกเรา มาเรียนแล้วก็กลับพร้อมอาจารย์ทิวาตลอด” วิวรีบเสนอ เพราะตั้งแต่รู้จักกันพวกเธอไม่เคยไปเที่ยวคร
ร่างอวบอิ่มยั่วกำหนัดเพศชายที่ถูกอำพรางด้วยเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่สีเทาและกางเกงวอร์มสีดำยืนก้มอยู่หน้าประตู เธอกำลังยืนอยู่หน้าบ้านหลังเล็กในสวนหลังคฤหาสน์ใหญ่ ซึ่งอาณาเขตแห่งนี้มีรั้วสูงสี่เมตรปิดล้อมไว้ทุกทาง และตั้งอยู่กลางเมืองกรุง มีพื้นที่ประมาณห้าไร่ มีต้นไม้น้อยใหญ่ปลูกอยู่เต็มบริเวณ บ้านหลังเล็กที่อยู่ในสวนแห่งนี้เป็นอาณาเขตต้องห้าม ไม่มีใครกล้าเข้ามาใกล้ หากไม่ได้รับอนุญาตจากคุณทิวาซึ่งเป็นลูกชายคุณท่านทัดเทพเจ้าของคฤหาสน์หลังงาม“เข้ามา” เสียงเข้มดุที่คุ้นเคยเอ่ยอนุญาต หลังจากแก้มใสเคาะประตูสองครั้งแล้วยืนรอครู่หนึ่งเด็กสาววัยสิบแปดที่เพิ่งเข้าเรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่งเมื่อเดือนที่แล้วผลักบานประตูเข้าไปแล้วปิดล็อกมันอย่างรู้หน้าที่ เธอหมุนตัวหันไปเผชิญหน้ากับเจ้าของบ้านที่นั่งไขว่ห้าง กางแขนสองข้างพาดพนักโซฟาผ้าสีน้ำเงินเข้มรอเธออยู่แล้วในบ้านหลังเล็กเรียบหรูตกแต่งด้วยโทนสีเข้ม ให้ความรู้สึกอึดอัดทุกครั้งยามเธอเข้ามาอยู่ข้างใน แต่ที่ทำให้แก้มใสอึดอัดยิ่งกว่าบ้านก็คือเจ้าของบ้านที่นั่งอยู่ตรงหน้าทิวาเป็นชายหนุ่มวัย 28 ปี เขาเป็นทั้งเจ้านาย เป็นอาจารย์ และเป็นเจ้าชีวิตของเธอ เธอเ
“ค่ะ อาจารย์” แก้มใสรับคำทั้งน้ำตา เธอก้มลงสวมกางเกงในต่อหน้าเขา ทั้งอับอาย ทั้งน้อยใจที่เขาข่มขู่เอาแต่ใจกับเธอทุกอย่าง และเธอก็ต้องทำตามอย่างไม่มีทางเลี่ยงพอเห็นว่าแก้มใสใส่กางเกงในเสร็จแล้ว ทิวาก็บอกเด็กสาวว่า“วันนี้เธอกลับบ้านเองนะ ฉันจะไปธุระ”“ค่ะ อาจารย์”แก้มใสพยักหน้ารับ เธอยกมือไหว้เขาอีกครั้ง ก่อนจะเดินออกจากห้องพักของเขาไป พอเธอปิดประตูลง เด็กสาวก็ปาดน้ำตาที่ไหลอาบสองแก้มออก เธอสูดลมหายใจลึก เงยหน้าขึ้นเพื่อให้น้ำตามันย้อนกลับเข้าไป“คุณวาใจร้าย” แก้มใสว่าเสียงสั่น ขณะที่สาวเท้าเดินห่างออกไปจากห้องพักอาจารย์ทิวา“อ้าว ! แก้ม...วันนี้ไม่กลับกับอาจารย์ทิวาเหรอ” หนิง...เพื่อนสาวในกลุ่มเดียวกันทักถามเมื่อเห็นแก้มใสไม่รีบไปรออาจารย์ที่รถของเขา เพื่อน ๆ รู้ว่าเธอเป็นเด็กรับใช้ในบ้านของอาจารย์ทิวา“วันนี้อาจารย์ติดธุระจ้ะ แก้มกลับเอง”“งั้นก็อย่าเพิ่งกลับเลย ไปหาอะไรอร่อย ๆ กินก่อนดีมั้ย แก้มไม่เคยไปไหนกับพวกเรา มาเรียนแล้วก็กลับพร้อมอาจารย์ทิวาตลอด” วิวรีบเสนอ เพราะตั้งแต่รู้จักกันพวกเธอไม่เคยไปเที่ยวคร
สองหนุ่มสาวพูดคุยเสียงเบาและยิ้มให้กัน โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีสายตาดุมองมาจากหน้าห้อง แม้มองผ่านเพียงแวบเดียว คนหวงของก็รู้แล้วว่ามีคนริอ่านจะยุ่งกับของของเขา แล้วเด็กสาวที่ไม่ได้สวมกางเกงในคนนั้นกล้าดีอย่างไรถึงได้ยอมให้ผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่เขามานั่งใกล้ บางทีเขาควรจะทำให้เธอตระหนักชัด ๆ ว่า เธอไม่มีสิทธิ์พูดคุยและยิ้มให้ผู้ชายคนอื่นนอกจากเขา“คุณวาขา...แก้มเจ็บค่ะ อ๊าย!” แก้มใสร้องเสียวทั้งน้ำตา เมื่อถูกคุณวากระเด้าอัดเอ็นใส่รูอย่างบ้าคลั่ง ในท่าที่เธอยืนค้ำโต๊ะทำงานของเขา แล้วกระดกก้นให้เขากระหน่ำแทงจากข้างหลัง เสื้อนักศึกษาถูกแกะกระดุมออกทุกเม็ด เสื้อชั้นในถูกรั้งขึ้นไปรัดเหนือเต้านมอวบใหญ่ กระโปรงนักศึกษาถูกดึงขึ้นไปกองอยู่ที่เอวบาง คุณวาใช้สองมือจับช่วงเอวของแล้วรั้งเข้าหา พร้อมกับกระเด้าอัดเต็มแรงจนเธอทั้งเจ็บทั้งจุกไปหมด บางทีเขาก็เลื่อนมือขึ้นมาบีบเต้านมเธอแรง ๆ ทั้งบีบบี้หัวนมจนเธอทั้งเจ็บทั้งเสียว“เรียกใหม่!” ทิวากระเด้าอัดดังตับ ! แล้วบดเบียดโยกคลึงเอ็นอวบยาวในรูคับแน่นที่เนืองนองไปด้วยน้ำหล่อลื่น“อะ...อาจารย์ขา หนูเจ็บค
แก้มใสมองสิ่งที่เขาทำแล้วรู้สึกเสียววูบวาบกลางซอกเนื้ออุ่น เธอคิดถึงยามเขาสูดดมและดูดเลียเนินเนื้อซอกสวาทของเธอ“เขี่ยติ่งให้ฉันดูหน่อยสิ” คุณวาบอกเสียงราบเรียบ“ตะ...แต่แก้มกลัวเบาะรถเปียกค่ะ” แก้มใสบอกเสียงเบา เธอกลัวเขาดุ เพราะเธอไม่ยอมทำตามที่เขาบอก“เขี่ยให้ฉันดู” ทิวาสั่งเอาแต่ใจ“คุณวา…” น้ำตาใส ๆ คลอเต็มหน่วยตา แม้จะรัก แม้จะรู้ตัวว่าไม่มีสิทธิ์ขัดขืน แต่แก้มใสก็อยากให้เขาเห็นใจเธอบ้าง หากอยู่บ้าน เธอจะไม่ว่าสักคำ แต่นี่บนรถ และเธอกำลังจะไปเรียน ทำไมเขาต้องเอาแต่ใจและใจร้ายกับเธอแบบนี้“ยกขาขึ้น แหกกว้าง ๆ แล้วเขี่ยแรง ๆ” ทิวาสั่งซ้ำ“ค่ะ” พอเขาส่งเสียงดุ ๆ แก้มใสก็จำยอม เธอไม่กล้าขัดใจเขา เขาผู้อยู่เหนือเธอทุกอย่าง เขาผู้มีสิทธิ์ทำให้เธอออกจากมหาวิทยาลัย มีสิทธิ์ไล่เธอกับป้ารุ่งออกจากบ้านได้ทิวาปรายตามองเด็กสาวอย่างพอใจ เมื่อเห็นว่าแก้มใสปลดเข็มขัดนิรภัย แล้วหันมาหาเขา เด็กสาวถลกกระโปรงขึ้นไปไว้ที่เอวบาง ยกหัวเข่าตั้งชัน ก่อนจะแหกขากว้าง กลีบเนื้ออวบแบะบาน เขาเห็นติ่งเสียวน่าเลีย เห็นรูสีชมพูที่น่าสอดใส่กระแทกแรง ๆ“เขี่ยเม็ดสิ เขี่ยแรง ๆ”“ค่ะ คุณวา” แก้มใสทำตามที่เขาต้องกา
ทัดเทพวางแก้วกาแฟในมือลง เขาพยักหน้ารับทราบคำตอบของลูกชายคุณท่านทัดเทพอายุ 59 ปีแล้ว ทว่าหน้าตาและบุคลิกของเขาราวชายวัยสี่สิบต้น ๆ เขาดูดี ภูมิฐานและยังแข็งแรง เขาเป็นเจ้าของบริษัทผลิตและส่งออกชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ และเป็นเจ้าของมหาวิทยาลัยที่ทิวาสอนอยู่ด้วย ลูกชายเขาไม่ยอมนั่งเป็นผู้บริหารบริษัท แต่กลับขอเป็นแค่อาจารย์สอนในมหาวิทยาลัยเท่านั้น“แล้วเรื่องแต่งงานล่ะ” คุณท่านทัดเทพถามคล้ายไม่ใส่ใจเท่าไร“รอไปก่อนครับ” ทิวาตอบพลางเหลือบตามองคนที่สวมชุดนักศึกษายืนอยู่ไม่ไกล แก้มใสมีหน้าที่ช่วยดูแลโต๊ะอาหารมื้อเช้าและมื้อค่ำสำหรับเขาและบิดา“หมั้นมาตั้งสองสามปีแล้ว ไม่รีบแต่งหน่อยเหรอ”“ถ้าเขารอไม่ได้ ก็บอกเขาถอนหมั้นสิครับ” ทิวาพูดถึงมินตราที่เป็นคู่หมั้นของตนอย่างไม่ใส่ใจ เขายกแก้วกาแฟขึ้นดื่มรวดเดียวหมด“ผมขอตัวไปทำงานก่อนนะครับ แก้มใส...เธอเรียบร้อยหรือยัง” ทิวาบอกบิดาแล้วหันไปถามคนที่อาศัยรถไปมหาวิทยาลัยกับเขาทุกเช้า“ค่ะ” แก้มใสตอบ เด็กสาวก้มหน้าหลบสายตาดุ พอทิวาเดินออกจากห้องรับประทานอาหาร เธอก็หันมาส่งเหยือกน้ำให้ป้ารุ่ง คนเป็นป้ารับมาถือไว้ แล้วพยักหน้าบอกให้หลานสาวรีบตามลูกชายค
“กลีบแหกหมดแล้วแก้ม รูแดงแจ๋เลย...อ่า...น้ำของเธอออกมาเยอะมาก แก้ม...อ่า...ซี้ด!” ทิวาจับจ้องมองกลางหว่างขาที่ถูกเขากระแทกนิ้วใส่ไม่ยั้ง เป็นภาพที่เร้าใจกระตุ้นอารมณ์ทางเพศของเขาให้สูงจนไม่อาจรั้งความต้องการได้อีกต่อไป ทิวาดึงมือออกมาในต้อนที่แก้มใสกำลังจะแตกซ่าน“อ๊ะ! คุณวา...ฮือ...เอาแก้มสิคะ เอาแรง ๆ” แก้มใสอารมณ์ค้างคา เธอลืมตามองสบสายตาเขาอย่างอ้อนวอนทิวายิ้มพอใจสะบัดชุดคลุมออก แล้วขยับไปนั่งคุกเข่ากลางหว่างขาเด็กสาว เขากดหัวเข่าข้างหนึ่งกับโซฟา และเหยียบเท้าข้างหนึ่งบนพื้น มือเรียวในแบบผู้ชายจับสองขาเธอขึ้นมาแล้วกดตรงหัวเข่าสองข้างแบะออกเป็นรูปตัวเอ็ม แผ่นหลังส่วนล่างลอยไม่ติดโซฟา บั้นท้ายอวบลอยโด่ง สัดส่วนความสาวแหกอ้า กลีบเนื้อแดงแจ๋แบะบาน รูรักหยาดเยิ้มด้วยน้ำเมือกคาวราคี แก้มใสหอบหายใจแรง เธอหวาดหวั่นแต่ก็อยากโดนเอา“คุณวา…” แก้มใสอยากจะบอกว่าเธอเจ็บ แต่พอสบตาคมดุ เด็กสาวก็ได้แต่กลืนคำลงคอ พอเขาโหย่งตัวขึ้นแล้วขยับบั้นท้ายเพื่อจดจ่อส่วนมนอวบใหญ่กลางรูเนื้อ แก้มใสสบตาคมดุดัน เธอกลืนน้ำลายลงคอ เตรียมใจยอมรับความเจ็บที่กำลังจะถั่งโถมเข้ามา“กรี๊ด!!” แก้มใสเบิกตากว้าง กรีดร้องอ
แก้มใสรีบลุกขึ้นไปนั่งบนโซฟาข้าง ๆ เขา พอเธอขึ้นไปนั่ง คุณวาก็ผลักเธอลงนอนหงาย แล้วแหกขาเธอออก เขาจับขาเรียวข้างหนึ่งพาดบนพนักโซฟา แล้วผลักขาหนึ่งห้อยลงจากโซฟา อวัยวะเพศสาวแยกสุด กลีบเนื้อบานอ้า เห็นทุกซอกหลืบ แคมเนื้อสีแดงแจ๋น่าเลีย ติ่งเสียวสั่นระริก และเธอหยาดเยิ้มด้วยน้ำเมือกใส เพราะพอเข้าใกล้เขา ได้กลิ่นกายเขา เธอก็มีอารมณ์ทางเพศอย่างรุนแรง แม้ใจหวาดหวั่น แต่ก็อยากโดน“แตกกี่ครั้งดี” คุณวาถามแล้วเลียไข่สั่นในมือ ตาคมมองสบตาไหวระริกหวาดหวั่นของแก้มใสอย่างผู้ที่เหนือกว่า“เท่าที่คุณวาต้องการค่ะ” เธอต้องตอบแบบนี้ เพราะไม่ว่าเธอจะตอบว่ากี่ครั้ง ก็คงไม่เป็นที่พอใจของเขาอยู่ดี“เด็กดี ว่าง่าย…” คุณวาค่อย ๆ ยัดของเล่นเสียวเข้ารูสาว“อ๊า!” เพียงแค่เขาแหย่มันเข้ามาในรูโดยที่ยังไม่กดรีโมตสั่น แก้มใสก็เด้งสะโพกรับ น้ำเสียวไหลนอง ร่องเนื้อขมิบยิบๆ รู้สึกราวว่ากลีบแคมกระพือรับมันด้วยความร่านแรด“แรดจริง ๆ…” ทิวาว่าแล้วดันไข่สั่นส่วนหัวอวบเข้าไปจนสุด เหลือเพียงส่วนก้านเล็ก ๆ ที่เสียบคาเด่ออกมาจากรูเขาหยิบรีโมตขึ้นมาถือไว้ จ้องใบหน้าแดงซ่านของแก้มใสด้วยสายตาหื่นหิว“คุณวา อื๊อ…” แก้มใสเด้งบั้น
ร่างอวบอิ่มยั่วกำหนัดเพศชายที่ถูกอำพรางด้วยเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่สีเทาและกางเกงวอร์มสีดำยืนก้มอยู่หน้าประตู เธอกำลังยืนอยู่หน้าบ้านหลังเล็กในสวนหลังคฤหาสน์ใหญ่ ซึ่งอาณาเขตแห่งนี้มีรั้วสูงสี่เมตรปิดล้อมไว้ทุกทาง และตั้งอยู่กลางเมืองกรุง มีพื้นที่ประมาณห้าไร่ มีต้นไม้น้อยใหญ่ปลูกอยู่เต็มบริเวณ บ้านหลังเล็กที่อยู่ในสวนแห่งนี้เป็นอาณาเขตต้องห้าม ไม่มีใครกล้าเข้ามาใกล้ หากไม่ได้รับอนุญาตจากคุณทิวาซึ่งเป็นลูกชายคุณท่านทัดเทพเจ้าของคฤหาสน์หลังงาม“เข้ามา” เสียงเข้มดุที่คุ้นเคยเอ่ยอนุญาต หลังจากแก้มใสเคาะประตูสองครั้งแล้วยืนรอครู่หนึ่งเด็กสาววัยสิบแปดที่เพิ่งเข้าเรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่งเมื่อเดือนที่แล้วผลักบานประตูเข้าไปแล้วปิดล็อกมันอย่างรู้หน้าที่ เธอหมุนตัวหันไปเผชิญหน้ากับเจ้าของบ้านที่นั่งไขว่ห้าง กางแขนสองข้างพาดพนักโซฟาผ้าสีน้ำเงินเข้มรอเธออยู่แล้วในบ้านหลังเล็กเรียบหรูตกแต่งด้วยโทนสีเข้ม ให้ความรู้สึกอึดอัดทุกครั้งยามเธอเข้ามาอยู่ข้างใน แต่ที่ทำให้แก้มใสอึดอัดยิ่งกว่าบ้านก็คือเจ้าของบ้านที่นั่งอยู่ตรงหน้าทิวาเป็นชายหนุ่มวัย 28 ปี เขาเป็นทั้งเจ้านาย เป็นอาจารย์ และเป็นเจ้าชีวิตของเธอ เธอเ