สองหนุ่มสาวพูดคุยเสียงเบาและยิ้มให้กัน โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีสายตาดุมองมาจากหน้าห้อง แม้มองผ่านเพียงแวบเดียว คนหวงของก็รู้แล้วว่ามีคนริอ่านจะยุ่งกับของของเขา แล้วเด็กสาวที่ไม่ได้สวมกางเกงในคนนั้นกล้าดีอย่างไรถึงได้ยอมให้ผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่เขามานั่งใกล้ บางทีเขาควรจะทำให้เธอตระหนักชัด ๆ ว่า เธอไม่มีสิทธิ์พูดคุยและยิ้มให้ผู้ชายคนอื่นนอกจากเขา
“คุณวาขา...แก้มเจ็บค่ะ อ๊าย!” แก้มใสร้องเสียวทั้งน้ำตา เมื่อถูกคุณวากระเด้าอัดเอ็นใส่รูอย่างบ้าคลั่ง ในท่าที่เธอยืนค้ำโต๊ะทำงานของเขา แล้วกระดกก้นให้เขากระหน่ำแทงจากข้างหลัง เสื้อนักศึกษาถูกแกะกระดุมออกทุกเม็ด เสื้อชั้นในถูกรั้งขึ้นไปรัดเหนือเต้านมอวบใหญ่ กระโปรงนักศึกษาถูกดึงขึ้นไปกองอยู่ที่เอวบาง คุณวาใช้สองมือจับช่วงเอวของแล้วรั้งเข้าหา พร้อมกับกระเด้าอัดเต็มแรงจนเธอทั้งเจ็บทั้งจุกไปหมด บางทีเขาก็เลื่อนมือขึ้นมาบีบเต้านมเธอแรง ๆ ทั้งบีบบี้หัวนมจนเธอทั้งเจ็บทั้งเสียว
“เรียกใหม่!” ทิวากระเด้าอัดดังตับ ! แล้วบดเบียดโยกคลึงเอ็นอวบยาวในรูคับแน่นที่เนืองนองไปด้วยน้ำหล่อลื่น
“อะ...อาจารย์ขา หนูเจ็บค่ะ” แก้มใสเหลียวหลังกลับไปบอกเสียงสั่น ยามอยู่ที่มหาวิทยาลัย คุณวาสั่งให้เธอเรียกเขาว่าอาจารย์ และแทนตัวเองว่าหนูเหมือนอย่างที่นักศึกษาคนอื่นเรียก
“เจ็บสิดีจะได้จำ ต่อไปนี้ห้ามใกล้ชิดกับผู้ชายคนอื่น ฉันไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร”
“ฮึก ๆ ค่ะ...หนูจะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว ฮึกๆ อ๊าย!” แก้มใสเงยหน้าครางเสียงดังลั่น เมื่อเขารัวบั้นเอวเด้ายิก ๆ ร่างสาวน้อยกระเด้งกระดอนไปตามอารมณ์รุนแรงที่เขาสาดซัดอัดเอ็นใส่รูเนื้อ
ห้องพักอาจารย์ของลูกชายเจ้าของมหาวิทยาลัยแห่งนี้ย่อมไม่เหมือนห้องพักอาจารย์คนอื่น ห้องพักอาจารย์ทิวากว้างขวางและอยู่ในมุมที่เป็นส่วนตัว ทั้งเป็นห้องเก็บเสียงด้วย ดังนั้นต่อให้เขาทำอะไรแก้มใสรุนแรงแค่ไหน หรือต่อให้เธอแหกปากจนคอแตกก็ไม่มีใครได้ยินเสียงของเธอแน่นอน
“อาจารย์ขา...หนูเจ็บ เบา ๆ หน่อยได้มั้ยคะ” แก้มใสอ้อนวอนทั้งน้ำตา
ทิวาชะลอจังหวะกระเด้า เขาก้มกระซิบบอกเด็กสาวด้วยเสียงเย็นเยียบ
“เจ็บเหรอ เจ็บก็จำไว้ว่าห้ามเข้าใกล้ผู้ชายคนอื่น และถ้าเธอยังขืนทำตัวร่านแบบนั้นอีก นอกจากจะถูกฉันยัดเอ็นแรง ๆ แล้ว ฉันยังจะให้เอฟเธอด้วย”
“ยะ...อย่านะคะ หนูขอโทษ ต่อไปหนูจะไม่เข้าใกล้ผู้ชายคนไหนอีกแล้ว ฮือ…” แก้มใสบอกเสียงสั่นน่าสงสาร
ถูกเขายัดเยียดอัดเอ็นแรง ๆ จนเจ็บ ยังดีกว่าที่เขาให้เธอติดเอฟ เธอกลัวป้ารุ่งเสียใจ เธอกลัวว่าจะเรียนไม่จบ
“ดีมาก...หันมานี่สิเด็กดี อาจารย์จะเด้าให้หนูน้ำแตกคาลำเลย ดีมั้ย” คุณวาถอนลำกายออกมาจากรูเปียกแฉะ เขาจับแก้มใสหันหน้ามาหา ยกขาข้างหนึ่งเธอขึ้นคล้องแขนของตัวเองไว้ แล้วยัดเอ็นยาวใหญ่ใส่กลับเข้าไปในร่องเสียวของเธออีกครั้ง
“กรี๊ด!” แก้มใสกรี๊ดดังลั่น เขายัดเอ็นอวบเข้ามาแล้วกระทุ้งสอดเสยสุดแรง
แก้มใสจับบ่ากว้างเอาไว้แน่น แอ่นเนินสวาทเข้าหา หลับตาลงอย่างจำเลยไร้ทางสู้ พอคุณวารัวบั้นเอวเด้งเด้าอัดเอ็นแทงรูเธออย่างบ้าคลั่ง เด็กสาวก็หวีดร้องลั่นห้อง เขาอัดกระแทกเธอไม่กี่ที ร่องเสียวก็วูบวาบ ติ่งกระสันเต้นตุบ ๆ เธอเสียวจัดจนน้ำแตกคาลำใหญ่ แต่คุณวายังคงยัดเยียดเอ็นอุ่น เด้งเด้าใส่เธอไม่ยอมหยุด ร่างเล็กสั่นสะเทือนโยกไหวไปตามแรงที่เขากระทำต่อเธอ
“อาจารย์ขา กรี๊ด ๆ หนูเสียวค่ะ ฮือ...น้ำแตกอีกแล้ว อ๊ายๆ กรี๊ด!” แก้มใสทั้งกรี๊ด ทั้งร้องไห้ เธอเสียวจนน้ำแตกติด ๆ กันอย่างห้ามไม่อยู่ น้ำหูน้ำตาไหลน่าสงสาร แต่คนที่เรียกเธอมาพบที่ห้องพักอาจารย์กลับไม่ปรานีเธอเลย เขาอัดเอ็นเด้งเด้ารุนแรง จนเธอแสบร้อนไปทั้งรู เจ็บไปทั้งกลีบ แคมสาวร้าวระบม
“อ่า...ฉันจะแตกแล้ว แก้ม...อ่า!” ทิวาถอนลำเอ็นอันเขื่องออกมา เขากดบ่าแก้มใสให้เธอนั่งคุกเข่าลงตรงหน้า แล้วบีบแก้มบังคับให้เธอเงยหน้าขึ้นมา ชายหนุ่มจับเอ็นยาวใหญ่ยัดใส่ปากนุ่ม เขากระเด้าอัดปากยึก ๆ แล้วแตกน้ำกามใส่ปากนักศึกษาสาวร่านจนเต็มปากจนล้นหยดย้อยลงตามลำคอ
พอพ่นน้ำกามใส่ปากแก้มใสจนหมด คุณวาก็ถอยออกมา เขาจัดการเก็บลำเนื้อดึงกางเกงขึ้นและแต่งตัวเรียบร้อย ก่อนเดินไปนั่งที่เก้าอี้ของตน โดยไม่แยแสคนที่นั่งคุกเข่า น้ำตานองหน้า ทั้งไอเพราะสำลักน้ำกามของเขา
“ลุกไปล้างหน้าล้างตา ทำความสะอาดตัวเองได้แล้ว” ทิวาสั่งเสียงดุ
“ค่ะ...อาจารย์ ฮึก ๆ” แก้มใสสะอื้น เธอค่อย ๆ ลุกขึ้นแล้วเดินโซเซเข้าไปในห้องน้ำที่อยู่ในห้องพักของเขา เด็กสาวรีบล้างหน้า เช็ดทำความสะอาดตัวเอง แต่งตัวให้เรียบร้อย แล้วจึงเดินออกมาจากห้องน้ำ
ทิวามองสำรวจแก้มใส เมื่อว่าเธอแต่งตัวเรียบร้อยดีแล้ว และไม่เป็นที่น่าสงสัย เขาจึงสะบัดมือไล่เธอออกจากห้อง
“อะ...อาจารย์ขา หนูขอกางเกงในคืนด้วยค่ะ”
ทิวาถอนหายใจแรงคล้ายเหนื่อยหน่าย เขาล้วงกระเป๋ากางเกงเอากางเกงในมายื่นให้เธอ แก้มใสเดินเข้าไปใกล้ พนมมือไหว้ขอบคุณแล้วรับกางเกงในมาถือไว้ แต่พอเธอจะเดินเข้าห้องน้ำเพื่อไปสวมมัน คุณวากลับสั่งเธอด้วยเสียงดุว่า
“ใส่ตรงนี้”
“ตะ...แต่”
“ฉันบอกว่าให้ใส่กางเกงในตรงนี้ ฉันจะดู” คุณวาบอกแล้วเอนตัวพิงพนักเก้าอี้ เขากอดอก ตาคมมองแก้มใสนิ่ง
“ค่ะ อาจารย์” แก้มใสรับคำทั้งน้ำตา เธอก้มลงสวมกางเกงในต่อหน้าเขา ทั้งอับอาย ทั้งน้อยใจที่เขาข่มขู่เอาแต่ใจกับเธอทุกอย่าง และเธอก็ต้องทำตามอย่างไม่มีทางเลี่ยงพอเห็นว่าแก้มใสใส่กางเกงในเสร็จแล้ว ทิวาก็บอกเด็กสาวว่า“วันนี้เธอกลับบ้านเองนะ ฉันจะไปธุระ”“ค่ะ อาจารย์”แก้มใสพยักหน้ารับ เธอยกมือไหว้เขาอีกครั้ง ก่อนจะเดินออกจากห้องพักของเขาไป พอเธอปิดประตูลง เด็กสาวก็ปาดน้ำตาที่ไหลอาบสองแก้มออก เธอสูดลมหายใจลึก เงยหน้าขึ้นเพื่อให้น้ำตามันย้อนกลับเข้าไป“คุณวาใจร้าย” แก้มใสว่าเสียงสั่น ขณะที่สาวเท้าเดินห่างออกไปจากห้องพักอาจารย์ทิวา“อ้าว ! แก้ม...วันนี้ไม่กลับกับอาจารย์ทิวาเหรอ” หนิง...เพื่อนสาวในกลุ่มเดียวกันทักถามเมื่อเห็นแก้มใสไม่รีบไปรออาจารย์ที่รถของเขา เพื่อน ๆ รู้ว่าเธอเป็นเด็กรับใช้ในบ้านของอาจารย์ทิวา“วันนี้อาจารย์ติดธุระจ้ะ แก้มกลับเอง”“งั้นก็อย่าเพิ่งกลับเลย ไปหาอะไรอร่อย ๆ กินก่อนดีมั้ย แก้มไม่เคยไปไหนกับพวกเรา มาเรียนแล้วก็กลับพร้อมอาจารย์ทิวาตลอด” วิวรีบเสนอ เพราะตั้งแต่รู้จักกันพวกเธอไม่เคยไปเที่ยวคร
“จะกลับตอนนี้เลยไหมครับ”“ค่ะ มินอยากกลับแล้ว ไปส่งมินนะคะคุณวา...ที่รักของมิน”“ครับ มินเดินไหวมั้ย” ทิวาโอบเอวของคู่หมั้นลุกขึ้นจากโซฟา“มินว่ามินเดินไม่ไหวแน่ ๆ คุณวากอดมินแน่น ๆ นะคะ มินกลัวล้ม”“ครับ”แสงไฟในผับวูบวาบ ทำให้มองเห็นหน้ากันไม่ค่อยชัด ทิวาจึงไม่เห็นแววตาสมใจของมินตราทิวาโอบกอดมินตรามาขึ้นรถ และขับไปส่งเธอที่คอนโดหรู เขาต้องช่วยโอบกอดเพื่อพยุงเธอขึ้นไปส่งถึงบนห้องชุดของเธอ พอขึ้นไปถึงบนห้อง มินตราก็อ้อนให้เขาช่วยอุ้มเธอไปส่งในห้องนอนพอชายหนุ่มอุ้มเธอไปวางลงบนเตียงนอน มินตราก็โอบกอดดึงให้เขาล้มลงบนเตียงด้วยกัน ร่างสูงใหญ่ของทิวาจึงทับลงบนตัวเธอ หญิงสาวรีบเอาขารัดเขาไว้แน่น ทั้งแอ่นเนินสวาทเสียดสียั่วยวน“อยู่เป็นเพื่อนมินหน่อยนะคะ มินเหงา”ทิวามองหน้ามินตราด้วยสายตาเรียบเฉย ใบหน้าของเขาราบเรียบ แต่สายตาของคนที่รัดเขาไว้บ่งบอกถึงความร่านที่อยากโดนเขาเอาเต็มที่“พรุ่งนี้ผมมีสอนตอนเช้า”“แต่ตอนนี้ยังไม่เช้า” มินตราว่า แล้วล้วงมือลงกลางกายชายหนุ่ม มือบางลูบไล้กระตุ้นให้แก่นกายของเขาขยายใหญ่โตข
ร่างอวบอิ่มยั่วกำหนัดเพศชายที่ถูกอำพรางด้วยเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่สีเทาและกางเกงวอร์มสีดำยืนก้มอยู่หน้าประตู เธอกำลังยืนอยู่หน้าบ้านหลังเล็กในสวนหลังคฤหาสน์ใหญ่ ซึ่งอาณาเขตแห่งนี้มีรั้วสูงสี่เมตรปิดล้อมไว้ทุกทาง และตั้งอยู่กลางเมืองกรุง มีพื้นที่ประมาณห้าไร่ มีต้นไม้น้อยใหญ่ปลูกอยู่เต็มบริเวณ บ้านหลังเล็กที่อยู่ในสวนแห่งนี้เป็นอาณาเขตต้องห้าม ไม่มีใครกล้าเข้ามาใกล้ หากไม่ได้รับอนุญาตจากคุณทิวาซึ่งเป็นลูกชายคุณท่านทัดเทพเจ้าของคฤหาสน์หลังงาม“เข้ามา” เสียงเข้มดุที่คุ้นเคยเอ่ยอนุญาต หลังจากแก้มใสเคาะประตูสองครั้งแล้วยืนรอครู่หนึ่งเด็กสาววัยสิบแปดที่เพิ่งเข้าเรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่งเมื่อเดือนที่แล้วผลักบานประตูเข้าไปแล้วปิดล็อกมันอย่างรู้หน้าที่ เธอหมุนตัวหันไปเผชิญหน้ากับเจ้าของบ้านที่นั่งไขว่ห้าง กางแขนสองข้างพาดพนักโซฟาผ้าสีน้ำเงินเข้มรอเธออยู่แล้วในบ้านหลังเล็กเรียบหรูตกแต่งด้วยโทนสีเข้ม ให้ความรู้สึกอึดอัดทุกครั้งยามเธอเข้ามาอยู่ข้างใน แต่ที่ทำให้แก้มใสอึดอัดยิ่งกว่าบ้านก็คือเจ้าของบ้านที่นั่งอยู่ตรงหน้าทิวาเป็นชายหนุ่มวัย 28 ปี เขาเป็นทั้งเจ้านาย เป็นอาจารย์ และเป็นเจ้าชีวิตของเธอ เธอเ
แก้มใสรีบลุกขึ้นไปนั่งบนโซฟาข้าง ๆ เขา พอเธอขึ้นไปนั่ง คุณวาก็ผลักเธอลงนอนหงาย แล้วแหกขาเธอออก เขาจับขาเรียวข้างหนึ่งพาดบนพนักโซฟา แล้วผลักขาหนึ่งห้อยลงจากโซฟา อวัยวะเพศสาวแยกสุด กลีบเนื้อบานอ้า เห็นทุกซอกหลืบ แคมเนื้อสีแดงแจ๋น่าเลีย ติ่งเสียวสั่นระริก และเธอหยาดเยิ้มด้วยน้ำเมือกใส เพราะพอเข้าใกล้เขา ได้กลิ่นกายเขา เธอก็มีอารมณ์ทางเพศอย่างรุนแรง แม้ใจหวาดหวั่น แต่ก็อยากโดน“แตกกี่ครั้งดี” คุณวาถามแล้วเลียไข่สั่นในมือ ตาคมมองสบตาไหวระริกหวาดหวั่นของแก้มใสอย่างผู้ที่เหนือกว่า“เท่าที่คุณวาต้องการค่ะ” เธอต้องตอบแบบนี้ เพราะไม่ว่าเธอจะตอบว่ากี่ครั้ง ก็คงไม่เป็นที่พอใจของเขาอยู่ดี“เด็กดี ว่าง่าย…” คุณวาค่อย ๆ ยัดของเล่นเสียวเข้ารูสาว“อ๊า!” เพียงแค่เขาแหย่มันเข้ามาในรูโดยที่ยังไม่กดรีโมตสั่น แก้มใสก็เด้งสะโพกรับ น้ำเสียวไหลนอง ร่องเนื้อขมิบยิบๆ รู้สึกราวว่ากลีบแคมกระพือรับมันด้วยความร่านแรด“แรดจริง ๆ…” ทิวาว่าแล้วดันไข่สั่นส่วนหัวอวบเข้าไปจนสุด เหลือเพียงส่วนก้านเล็ก ๆ ที่เสียบคาเด่ออกมาจากรูเขาหยิบรีโมตขึ้นมาถือไว้ จ้องใบหน้าแดงซ่านของแก้มใสด้วยสายตาหื่นหิว“คุณวา อื๊อ…” แก้มใสเด้งบั้น
“กลีบแหกหมดแล้วแก้ม รูแดงแจ๋เลย...อ่า...น้ำของเธอออกมาเยอะมาก แก้ม...อ่า...ซี้ด!” ทิวาจับจ้องมองกลางหว่างขาที่ถูกเขากระแทกนิ้วใส่ไม่ยั้ง เป็นภาพที่เร้าใจกระตุ้นอารมณ์ทางเพศของเขาให้สูงจนไม่อาจรั้งความต้องการได้อีกต่อไป ทิวาดึงมือออกมาในต้อนที่แก้มใสกำลังจะแตกซ่าน“อ๊ะ! คุณวา...ฮือ...เอาแก้มสิคะ เอาแรง ๆ” แก้มใสอารมณ์ค้างคา เธอลืมตามองสบสายตาเขาอย่างอ้อนวอนทิวายิ้มพอใจสะบัดชุดคลุมออก แล้วขยับไปนั่งคุกเข่ากลางหว่างขาเด็กสาว เขากดหัวเข่าข้างหนึ่งกับโซฟา และเหยียบเท้าข้างหนึ่งบนพื้น มือเรียวในแบบผู้ชายจับสองขาเธอขึ้นมาแล้วกดตรงหัวเข่าสองข้างแบะออกเป็นรูปตัวเอ็ม แผ่นหลังส่วนล่างลอยไม่ติดโซฟา บั้นท้ายอวบลอยโด่ง สัดส่วนความสาวแหกอ้า กลีบเนื้อแดงแจ๋แบะบาน รูรักหยาดเยิ้มด้วยน้ำเมือกคาวราคี แก้มใสหอบหายใจแรง เธอหวาดหวั่นแต่ก็อยากโดนเอา“คุณวา…” แก้มใสอยากจะบอกว่าเธอเจ็บ แต่พอสบตาคมดุ เด็กสาวก็ได้แต่กลืนคำลงคอ พอเขาโหย่งตัวขึ้นแล้วขยับบั้นท้ายเพื่อจดจ่อส่วนมนอวบใหญ่กลางรูเนื้อ แก้มใสสบตาคมดุดัน เธอกลืนน้ำลายลงคอ เตรียมใจยอมรับความเจ็บที่กำลังจะถั่งโถมเข้ามา“กรี๊ด!!” แก้มใสเบิกตากว้าง กรีดร้องอ
ทัดเทพวางแก้วกาแฟในมือลง เขาพยักหน้ารับทราบคำตอบของลูกชายคุณท่านทัดเทพอายุ 59 ปีแล้ว ทว่าหน้าตาและบุคลิกของเขาราวชายวัยสี่สิบต้น ๆ เขาดูดี ภูมิฐานและยังแข็งแรง เขาเป็นเจ้าของบริษัทผลิตและส่งออกชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ และเป็นเจ้าของมหาวิทยาลัยที่ทิวาสอนอยู่ด้วย ลูกชายเขาไม่ยอมนั่งเป็นผู้บริหารบริษัท แต่กลับขอเป็นแค่อาจารย์สอนในมหาวิทยาลัยเท่านั้น“แล้วเรื่องแต่งงานล่ะ” คุณท่านทัดเทพถามคล้ายไม่ใส่ใจเท่าไร“รอไปก่อนครับ” ทิวาตอบพลางเหลือบตามองคนที่สวมชุดนักศึกษายืนอยู่ไม่ไกล แก้มใสมีหน้าที่ช่วยดูแลโต๊ะอาหารมื้อเช้าและมื้อค่ำสำหรับเขาและบิดา“หมั้นมาตั้งสองสามปีแล้ว ไม่รีบแต่งหน่อยเหรอ”“ถ้าเขารอไม่ได้ ก็บอกเขาถอนหมั้นสิครับ” ทิวาพูดถึงมินตราที่เป็นคู่หมั้นของตนอย่างไม่ใส่ใจ เขายกแก้วกาแฟขึ้นดื่มรวดเดียวหมด“ผมขอตัวไปทำงานก่อนนะครับ แก้มใส...เธอเรียบร้อยหรือยัง” ทิวาบอกบิดาแล้วหันไปถามคนที่อาศัยรถไปมหาวิทยาลัยกับเขาทุกเช้า“ค่ะ” แก้มใสตอบ เด็กสาวก้มหน้าหลบสายตาดุ พอทิวาเดินออกจากห้องรับประทานอาหาร เธอก็หันมาส่งเหยือกน้ำให้ป้ารุ่ง คนเป็นป้ารับมาถือไว้ แล้วพยักหน้าบอกให้หลานสาวรีบตามลูกชายค
แก้มใสมองสิ่งที่เขาทำแล้วรู้สึกเสียววูบวาบกลางซอกเนื้ออุ่น เธอคิดถึงยามเขาสูดดมและดูดเลียเนินเนื้อซอกสวาทของเธอ“เขี่ยติ่งให้ฉันดูหน่อยสิ” คุณวาบอกเสียงราบเรียบ“ตะ...แต่แก้มกลัวเบาะรถเปียกค่ะ” แก้มใสบอกเสียงเบา เธอกลัวเขาดุ เพราะเธอไม่ยอมทำตามที่เขาบอก“เขี่ยให้ฉันดู” ทิวาสั่งเอาแต่ใจ“คุณวา…” น้ำตาใส ๆ คลอเต็มหน่วยตา แม้จะรัก แม้จะรู้ตัวว่าไม่มีสิทธิ์ขัดขืน แต่แก้มใสก็อยากให้เขาเห็นใจเธอบ้าง หากอยู่บ้าน เธอจะไม่ว่าสักคำ แต่นี่บนรถ และเธอกำลังจะไปเรียน ทำไมเขาต้องเอาแต่ใจและใจร้ายกับเธอแบบนี้“ยกขาขึ้น แหกกว้าง ๆ แล้วเขี่ยแรง ๆ” ทิวาสั่งซ้ำ“ค่ะ” พอเขาส่งเสียงดุ ๆ แก้มใสก็จำยอม เธอไม่กล้าขัดใจเขา เขาผู้อยู่เหนือเธอทุกอย่าง เขาผู้มีสิทธิ์ทำให้เธอออกจากมหาวิทยาลัย มีสิทธิ์ไล่เธอกับป้ารุ่งออกจากบ้านได้ทิวาปรายตามองเด็กสาวอย่างพอใจ เมื่อเห็นว่าแก้มใสปลดเข็มขัดนิรภัย แล้วหันมาหาเขา เด็กสาวถลกกระโปรงขึ้นไปไว้ที่เอวบาง ยกหัวเข่าตั้งชัน ก่อนจะแหกขากว้าง กลีบเนื้ออวบแบะบาน เขาเห็นติ่งเสียวน่าเลีย เห็นรูสีชมพูที่น่าสอดใส่กระแทกแรง ๆ“เขี่ยเม็ดสิ เขี่ยแรง ๆ”“ค่ะ คุณวา” แก้มใสทำตามที่เขาต้องกา
“จะกลับตอนนี้เลยไหมครับ”“ค่ะ มินอยากกลับแล้ว ไปส่งมินนะคะคุณวา...ที่รักของมิน”“ครับ มินเดินไหวมั้ย” ทิวาโอบเอวของคู่หมั้นลุกขึ้นจากโซฟา“มินว่ามินเดินไม่ไหวแน่ ๆ คุณวากอดมินแน่น ๆ นะคะ มินกลัวล้ม”“ครับ”แสงไฟในผับวูบวาบ ทำให้มองเห็นหน้ากันไม่ค่อยชัด ทิวาจึงไม่เห็นแววตาสมใจของมินตราทิวาโอบกอดมินตรามาขึ้นรถ และขับไปส่งเธอที่คอนโดหรู เขาต้องช่วยโอบกอดเพื่อพยุงเธอขึ้นไปส่งถึงบนห้องชุดของเธอ พอขึ้นไปถึงบนห้อง มินตราก็อ้อนให้เขาช่วยอุ้มเธอไปส่งในห้องนอนพอชายหนุ่มอุ้มเธอไปวางลงบนเตียงนอน มินตราก็โอบกอดดึงให้เขาล้มลงบนเตียงด้วยกัน ร่างสูงใหญ่ของทิวาจึงทับลงบนตัวเธอ หญิงสาวรีบเอาขารัดเขาไว้แน่น ทั้งแอ่นเนินสวาทเสียดสียั่วยวน“อยู่เป็นเพื่อนมินหน่อยนะคะ มินเหงา”ทิวามองหน้ามินตราด้วยสายตาเรียบเฉย ใบหน้าของเขาราบเรียบ แต่สายตาของคนที่รัดเขาไว้บ่งบอกถึงความร่านที่อยากโดนเขาเอาเต็มที่“พรุ่งนี้ผมมีสอนตอนเช้า”“แต่ตอนนี้ยังไม่เช้า” มินตราว่า แล้วล้วงมือลงกลางกายชายหนุ่ม มือบางลูบไล้กระตุ้นให้แก่นกายของเขาขยายใหญ่โตข
“ค่ะ อาจารย์” แก้มใสรับคำทั้งน้ำตา เธอก้มลงสวมกางเกงในต่อหน้าเขา ทั้งอับอาย ทั้งน้อยใจที่เขาข่มขู่เอาแต่ใจกับเธอทุกอย่าง และเธอก็ต้องทำตามอย่างไม่มีทางเลี่ยงพอเห็นว่าแก้มใสใส่กางเกงในเสร็จแล้ว ทิวาก็บอกเด็กสาวว่า“วันนี้เธอกลับบ้านเองนะ ฉันจะไปธุระ”“ค่ะ อาจารย์”แก้มใสพยักหน้ารับ เธอยกมือไหว้เขาอีกครั้ง ก่อนจะเดินออกจากห้องพักของเขาไป พอเธอปิดประตูลง เด็กสาวก็ปาดน้ำตาที่ไหลอาบสองแก้มออก เธอสูดลมหายใจลึก เงยหน้าขึ้นเพื่อให้น้ำตามันย้อนกลับเข้าไป“คุณวาใจร้าย” แก้มใสว่าเสียงสั่น ขณะที่สาวเท้าเดินห่างออกไปจากห้องพักอาจารย์ทิวา“อ้าว ! แก้ม...วันนี้ไม่กลับกับอาจารย์ทิวาเหรอ” หนิง...เพื่อนสาวในกลุ่มเดียวกันทักถามเมื่อเห็นแก้มใสไม่รีบไปรออาจารย์ที่รถของเขา เพื่อน ๆ รู้ว่าเธอเป็นเด็กรับใช้ในบ้านของอาจารย์ทิวา“วันนี้อาจารย์ติดธุระจ้ะ แก้มกลับเอง”“งั้นก็อย่าเพิ่งกลับเลย ไปหาอะไรอร่อย ๆ กินก่อนดีมั้ย แก้มไม่เคยไปไหนกับพวกเรา มาเรียนแล้วก็กลับพร้อมอาจารย์ทิวาตลอด” วิวรีบเสนอ เพราะตั้งแต่รู้จักกันพวกเธอไม่เคยไปเที่ยวคร
สองหนุ่มสาวพูดคุยเสียงเบาและยิ้มให้กัน โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีสายตาดุมองมาจากหน้าห้อง แม้มองผ่านเพียงแวบเดียว คนหวงของก็รู้แล้วว่ามีคนริอ่านจะยุ่งกับของของเขา แล้วเด็กสาวที่ไม่ได้สวมกางเกงในคนนั้นกล้าดีอย่างไรถึงได้ยอมให้ผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่เขามานั่งใกล้ บางทีเขาควรจะทำให้เธอตระหนักชัด ๆ ว่า เธอไม่มีสิทธิ์พูดคุยและยิ้มให้ผู้ชายคนอื่นนอกจากเขา“คุณวาขา...แก้มเจ็บค่ะ อ๊าย!” แก้มใสร้องเสียวทั้งน้ำตา เมื่อถูกคุณวากระเด้าอัดเอ็นใส่รูอย่างบ้าคลั่ง ในท่าที่เธอยืนค้ำโต๊ะทำงานของเขา แล้วกระดกก้นให้เขากระหน่ำแทงจากข้างหลัง เสื้อนักศึกษาถูกแกะกระดุมออกทุกเม็ด เสื้อชั้นในถูกรั้งขึ้นไปรัดเหนือเต้านมอวบใหญ่ กระโปรงนักศึกษาถูกดึงขึ้นไปกองอยู่ที่เอวบาง คุณวาใช้สองมือจับช่วงเอวของแล้วรั้งเข้าหา พร้อมกับกระเด้าอัดเต็มแรงจนเธอทั้งเจ็บทั้งจุกไปหมด บางทีเขาก็เลื่อนมือขึ้นมาบีบเต้านมเธอแรง ๆ ทั้งบีบบี้หัวนมจนเธอทั้งเจ็บทั้งเสียว“เรียกใหม่!” ทิวากระเด้าอัดดังตับ ! แล้วบดเบียดโยกคลึงเอ็นอวบยาวในรูคับแน่นที่เนืองนองไปด้วยน้ำหล่อลื่น“อะ...อาจารย์ขา หนูเจ็บค
แก้มใสมองสิ่งที่เขาทำแล้วรู้สึกเสียววูบวาบกลางซอกเนื้ออุ่น เธอคิดถึงยามเขาสูดดมและดูดเลียเนินเนื้อซอกสวาทของเธอ“เขี่ยติ่งให้ฉันดูหน่อยสิ” คุณวาบอกเสียงราบเรียบ“ตะ...แต่แก้มกลัวเบาะรถเปียกค่ะ” แก้มใสบอกเสียงเบา เธอกลัวเขาดุ เพราะเธอไม่ยอมทำตามที่เขาบอก“เขี่ยให้ฉันดู” ทิวาสั่งเอาแต่ใจ“คุณวา…” น้ำตาใส ๆ คลอเต็มหน่วยตา แม้จะรัก แม้จะรู้ตัวว่าไม่มีสิทธิ์ขัดขืน แต่แก้มใสก็อยากให้เขาเห็นใจเธอบ้าง หากอยู่บ้าน เธอจะไม่ว่าสักคำ แต่นี่บนรถ และเธอกำลังจะไปเรียน ทำไมเขาต้องเอาแต่ใจและใจร้ายกับเธอแบบนี้“ยกขาขึ้น แหกกว้าง ๆ แล้วเขี่ยแรง ๆ” ทิวาสั่งซ้ำ“ค่ะ” พอเขาส่งเสียงดุ ๆ แก้มใสก็จำยอม เธอไม่กล้าขัดใจเขา เขาผู้อยู่เหนือเธอทุกอย่าง เขาผู้มีสิทธิ์ทำให้เธอออกจากมหาวิทยาลัย มีสิทธิ์ไล่เธอกับป้ารุ่งออกจากบ้านได้ทิวาปรายตามองเด็กสาวอย่างพอใจ เมื่อเห็นว่าแก้มใสปลดเข็มขัดนิรภัย แล้วหันมาหาเขา เด็กสาวถลกกระโปรงขึ้นไปไว้ที่เอวบาง ยกหัวเข่าตั้งชัน ก่อนจะแหกขากว้าง กลีบเนื้ออวบแบะบาน เขาเห็นติ่งเสียวน่าเลีย เห็นรูสีชมพูที่น่าสอดใส่กระแทกแรง ๆ“เขี่ยเม็ดสิ เขี่ยแรง ๆ”“ค่ะ คุณวา” แก้มใสทำตามที่เขาต้องกา
ทัดเทพวางแก้วกาแฟในมือลง เขาพยักหน้ารับทราบคำตอบของลูกชายคุณท่านทัดเทพอายุ 59 ปีแล้ว ทว่าหน้าตาและบุคลิกของเขาราวชายวัยสี่สิบต้น ๆ เขาดูดี ภูมิฐานและยังแข็งแรง เขาเป็นเจ้าของบริษัทผลิตและส่งออกชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ และเป็นเจ้าของมหาวิทยาลัยที่ทิวาสอนอยู่ด้วย ลูกชายเขาไม่ยอมนั่งเป็นผู้บริหารบริษัท แต่กลับขอเป็นแค่อาจารย์สอนในมหาวิทยาลัยเท่านั้น“แล้วเรื่องแต่งงานล่ะ” คุณท่านทัดเทพถามคล้ายไม่ใส่ใจเท่าไร“รอไปก่อนครับ” ทิวาตอบพลางเหลือบตามองคนที่สวมชุดนักศึกษายืนอยู่ไม่ไกล แก้มใสมีหน้าที่ช่วยดูแลโต๊ะอาหารมื้อเช้าและมื้อค่ำสำหรับเขาและบิดา“หมั้นมาตั้งสองสามปีแล้ว ไม่รีบแต่งหน่อยเหรอ”“ถ้าเขารอไม่ได้ ก็บอกเขาถอนหมั้นสิครับ” ทิวาพูดถึงมินตราที่เป็นคู่หมั้นของตนอย่างไม่ใส่ใจ เขายกแก้วกาแฟขึ้นดื่มรวดเดียวหมด“ผมขอตัวไปทำงานก่อนนะครับ แก้มใส...เธอเรียบร้อยหรือยัง” ทิวาบอกบิดาแล้วหันไปถามคนที่อาศัยรถไปมหาวิทยาลัยกับเขาทุกเช้า“ค่ะ” แก้มใสตอบ เด็กสาวก้มหน้าหลบสายตาดุ พอทิวาเดินออกจากห้องรับประทานอาหาร เธอก็หันมาส่งเหยือกน้ำให้ป้ารุ่ง คนเป็นป้ารับมาถือไว้ แล้วพยักหน้าบอกให้หลานสาวรีบตามลูกชายค
“กลีบแหกหมดแล้วแก้ม รูแดงแจ๋เลย...อ่า...น้ำของเธอออกมาเยอะมาก แก้ม...อ่า...ซี้ด!” ทิวาจับจ้องมองกลางหว่างขาที่ถูกเขากระแทกนิ้วใส่ไม่ยั้ง เป็นภาพที่เร้าใจกระตุ้นอารมณ์ทางเพศของเขาให้สูงจนไม่อาจรั้งความต้องการได้อีกต่อไป ทิวาดึงมือออกมาในต้อนที่แก้มใสกำลังจะแตกซ่าน“อ๊ะ! คุณวา...ฮือ...เอาแก้มสิคะ เอาแรง ๆ” แก้มใสอารมณ์ค้างคา เธอลืมตามองสบสายตาเขาอย่างอ้อนวอนทิวายิ้มพอใจสะบัดชุดคลุมออก แล้วขยับไปนั่งคุกเข่ากลางหว่างขาเด็กสาว เขากดหัวเข่าข้างหนึ่งกับโซฟา และเหยียบเท้าข้างหนึ่งบนพื้น มือเรียวในแบบผู้ชายจับสองขาเธอขึ้นมาแล้วกดตรงหัวเข่าสองข้างแบะออกเป็นรูปตัวเอ็ม แผ่นหลังส่วนล่างลอยไม่ติดโซฟา บั้นท้ายอวบลอยโด่ง สัดส่วนความสาวแหกอ้า กลีบเนื้อแดงแจ๋แบะบาน รูรักหยาดเยิ้มด้วยน้ำเมือกคาวราคี แก้มใสหอบหายใจแรง เธอหวาดหวั่นแต่ก็อยากโดนเอา“คุณวา…” แก้มใสอยากจะบอกว่าเธอเจ็บ แต่พอสบตาคมดุ เด็กสาวก็ได้แต่กลืนคำลงคอ พอเขาโหย่งตัวขึ้นแล้วขยับบั้นท้ายเพื่อจดจ่อส่วนมนอวบใหญ่กลางรูเนื้อ แก้มใสสบตาคมดุดัน เธอกลืนน้ำลายลงคอ เตรียมใจยอมรับความเจ็บที่กำลังจะถั่งโถมเข้ามา“กรี๊ด!!” แก้มใสเบิกตากว้าง กรีดร้องอ
แก้มใสรีบลุกขึ้นไปนั่งบนโซฟาข้าง ๆ เขา พอเธอขึ้นไปนั่ง คุณวาก็ผลักเธอลงนอนหงาย แล้วแหกขาเธอออก เขาจับขาเรียวข้างหนึ่งพาดบนพนักโซฟา แล้วผลักขาหนึ่งห้อยลงจากโซฟา อวัยวะเพศสาวแยกสุด กลีบเนื้อบานอ้า เห็นทุกซอกหลืบ แคมเนื้อสีแดงแจ๋น่าเลีย ติ่งเสียวสั่นระริก และเธอหยาดเยิ้มด้วยน้ำเมือกใส เพราะพอเข้าใกล้เขา ได้กลิ่นกายเขา เธอก็มีอารมณ์ทางเพศอย่างรุนแรง แม้ใจหวาดหวั่น แต่ก็อยากโดน“แตกกี่ครั้งดี” คุณวาถามแล้วเลียไข่สั่นในมือ ตาคมมองสบตาไหวระริกหวาดหวั่นของแก้มใสอย่างผู้ที่เหนือกว่า“เท่าที่คุณวาต้องการค่ะ” เธอต้องตอบแบบนี้ เพราะไม่ว่าเธอจะตอบว่ากี่ครั้ง ก็คงไม่เป็นที่พอใจของเขาอยู่ดี“เด็กดี ว่าง่าย…” คุณวาค่อย ๆ ยัดของเล่นเสียวเข้ารูสาว“อ๊า!” เพียงแค่เขาแหย่มันเข้ามาในรูโดยที่ยังไม่กดรีโมตสั่น แก้มใสก็เด้งสะโพกรับ น้ำเสียวไหลนอง ร่องเนื้อขมิบยิบๆ รู้สึกราวว่ากลีบแคมกระพือรับมันด้วยความร่านแรด“แรดจริง ๆ…” ทิวาว่าแล้วดันไข่สั่นส่วนหัวอวบเข้าไปจนสุด เหลือเพียงส่วนก้านเล็ก ๆ ที่เสียบคาเด่ออกมาจากรูเขาหยิบรีโมตขึ้นมาถือไว้ จ้องใบหน้าแดงซ่านของแก้มใสด้วยสายตาหื่นหิว“คุณวา อื๊อ…” แก้มใสเด้งบั้น
ร่างอวบอิ่มยั่วกำหนัดเพศชายที่ถูกอำพรางด้วยเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่สีเทาและกางเกงวอร์มสีดำยืนก้มอยู่หน้าประตู เธอกำลังยืนอยู่หน้าบ้านหลังเล็กในสวนหลังคฤหาสน์ใหญ่ ซึ่งอาณาเขตแห่งนี้มีรั้วสูงสี่เมตรปิดล้อมไว้ทุกทาง และตั้งอยู่กลางเมืองกรุง มีพื้นที่ประมาณห้าไร่ มีต้นไม้น้อยใหญ่ปลูกอยู่เต็มบริเวณ บ้านหลังเล็กที่อยู่ในสวนแห่งนี้เป็นอาณาเขตต้องห้าม ไม่มีใครกล้าเข้ามาใกล้ หากไม่ได้รับอนุญาตจากคุณทิวาซึ่งเป็นลูกชายคุณท่านทัดเทพเจ้าของคฤหาสน์หลังงาม“เข้ามา” เสียงเข้มดุที่คุ้นเคยเอ่ยอนุญาต หลังจากแก้มใสเคาะประตูสองครั้งแล้วยืนรอครู่หนึ่งเด็กสาววัยสิบแปดที่เพิ่งเข้าเรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่งเมื่อเดือนที่แล้วผลักบานประตูเข้าไปแล้วปิดล็อกมันอย่างรู้หน้าที่ เธอหมุนตัวหันไปเผชิญหน้ากับเจ้าของบ้านที่นั่งไขว่ห้าง กางแขนสองข้างพาดพนักโซฟาผ้าสีน้ำเงินเข้มรอเธออยู่แล้วในบ้านหลังเล็กเรียบหรูตกแต่งด้วยโทนสีเข้ม ให้ความรู้สึกอึดอัดทุกครั้งยามเธอเข้ามาอยู่ข้างใน แต่ที่ทำให้แก้มใสอึดอัดยิ่งกว่าบ้านก็คือเจ้าของบ้านที่นั่งอยู่ตรงหน้าทิวาเป็นชายหนุ่มวัย 28 ปี เขาเป็นทั้งเจ้านาย เป็นอาจารย์ และเป็นเจ้าชีวิตของเธอ เธอเ