LOGINShare
7
Last Updated:
2025-02-21 02:00:26“ค่ะ อาจารย์” แก้มใสรับคำทั้งน้ำตา เธอก้มลงสวมกางเกงในต่อหน้าเขา ทั้งอับอาย ทั้งน้อยใจที่เขาข่มขู่เอาแต่ใจกับเธอทุกอย่าง และเธอก็ต้องทำตามอย่างไม่มีทางเลี่ยง
พอเห็นว่าแก้มใสใส่กางเกงในเสร็จแล้ว ทิวาก็บอกเด็กสาวว่า
“วันนี้เธอกลับบ้านเองนะ ฉันจะไปธุระ”
“ค่ะ อาจารย์”
แก้มใสพยักหน้ารับ เธอยกมือไหว้เขาอีกครั้ง ก่อนจะเดินออกจากห้องพักของเขาไป พอเธอปิดประตูลง เด็กสาวก็ปาดน้ำตาที่ไหลอาบสองแก้มออก เธอสูดลมหายใจลึก เงยหน้าขึ้นเพื่อให้น้ำตามันย้อนกลับเข้าไป
“คุณวาใจร้าย” แก้มใสว่าเสียงสั่น ขณะที่สาวเท้าเดินห่างออกไปจากห้องพักอาจารย์ทิวา
“อ้าว ! แก้ม...วันนี้ไม่กลับกับอาจารย์ทิวาเหรอ” หนิง...เพื่อนสาวในกลุ่มเดียวกันทักถามเมื่อเห็นแก้มใสไม่รีบไปรออาจารย์ที่รถของเขา เพื่อน ๆ รู้ว่าเธอเป็นเด็กรับใช้ในบ้านของอาจารย์ทิวา
“วันนี้อาจารย์ติดธุระจ้ะ แก้มกลับเอง”
“งั้นก็อย่าเพิ่งกลับเลย ไปหาอะไรอร่อย ๆ กินก่อนดีมั้ย แก้มไม่เคยไปไหนกับพวกเรา มาเรียนแล้วก็กลับพร้อมอาจารย์ทิวาตลอด” วิวรีบเสนอ เพราะตั้งแต่รู้จักกันพวกเธอไม่เคยไปเที่ยวครบแก๊งสี่คนเลย แก้มใสต้องรีบกลับบ้านตลอด
“แก้ม...ไปด้วยกันนะ ไปแป๊บเดียว แล้วก็รีบกลับ พวกเราจะได้ไปกินของอร่อยครบแก๊งสี่คนสักที นะ ๆ” โยชักชวนพร้อมกับจับแขนแก้มใสเขย่าเบา ๆ
แก้มใสนั่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง รีบไปรีบกลับ คงไม่เป็นไร วันนี้คุณวาติดธุระด้วย เขาคงกลับถึงบ้านดึก ๆ โน่นแหละมั้ง กว่าเขาจะกลับถึงบ้าน เธอก็คงถึงก่อนแน่ ๆ
“งั้นก็ได้จ้ะ”
พอแก้มใสตอบรับคำชวน เพื่อนก็พากันกรีดร้องดีใจ ทั้งหมดจึงรีบเก็บของบนโต๊ะ หยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพายแล้วรีบเดินออกจากมหาวิทยาลัยไปเรียกรถแท็กซี่ให้ไปส่งที่ห้างสรรพสินค้าที่อยู่ไม่ไกล
พอมาถึงร้านปิ้งย่างชื่อยังในห้างสรรพสินค้า ทั้งสี่คนเลือกนั่งโต๊ะริมติดผนังกระจกใสที่อยู่ติดทางเดินภายในห้าง เมื่อสั่งอาหารมาปิ้งย่าง พวกเธอก็กินไปพูดคุยกันไปอย่างสนุกสนาน แก้มใสที่ไม่เคยออกมากินอาหารกับเพื่อน ๆ เลยมีความสุขและสนุกที่ได้กินของอร่อยและได้พูดคุยกับเพื่อน ๆ ตามประสาวัยรุ่นคนหนึ่ง
“คุณวาอยากรับประทานอะไรคะ”
“อะไรก็ได้ครับ” ทิวาตอบเสียงราบเรียบ เขาหลุบตามองมือบางที่เกาะแขนเขาไว้อย่างแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของแวบหนึ่ง แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร เขาปล่อยให้คู่หมั้นเกาะไว้ตามใจเธอ
“งั้นมินเลือกเองนะคะ คุณวาต้องตามใจมินนะคะ” มินตราออดอ้อนเสียงหวาน
“ครับ”
“งั้นก็กินอาหารญี่ปุ่นร้านนั้นนะคะ”
“ได้ครับ”
พอเลือกร้านได้แล้ว มินตราก็เกาะแขนทิวาไว้ไม่ปล่อย ทั้งสองเดินควงกันเข้าไปในร้านอาหารญี่ปุ่นที่อยู่ตรงกันข้ามกับร้านอาหารปิ้งย่าง
เมื่อสั่งอาหารเรียบร้อยแล้ว มินตราก็หันมายิ้มหวานให้คนที่นั่งตรงข้ามกับเธอ
“กินเสร็จแล้ว เราไปหาร้านนั่งฟังเพลงเพราะ ๆ กันนะคะ”
“ครับ” ทิวาตอบน้ำเสียงราบเรียบ เขายิ้มให้คนชวนตามมารยาท ก่อนจะเบนสายตามองไปทางอื่น
มินตราลอบถอนหายใจอย่างหงุดหงิด เธอกับทิวาหมั้นกันมาสองปีแล้ว พ่อของเธอกับพ่อของเขาเป็นเพื่อนกัน เธอกับเขาจึงหมั้นได้หมั้นหมายกันเพราะเป็นความต้องการของผู้ใหญ่ เพื่อผลประโยชน์ทางธุรกิจของสองครอบครัว เธออายุน้อยกว่าเขาสองปี ความเหมาะสมทางฐานะ สังคม ทั้งความหล่อเหลาของเขาและสวยสง่าของเธอ ทำให้ใคร ๆ ต่างก็อิจฉา
ทิวาหรี่ตาลงทันทีเมื่อมองไปทางร้านปิ้งย่างแล้วเห็นคนคุ้นตา แต่พอคนที่นั่งอยู่ในร้านปิ้งย่างหันมาทางเขา ทิวาก็รีบหันมาพูดคุยกับมินตรา ไม่สนใจมองไปที่ร้านนั้นอีก แต่คนที่อยู่ในร้านนั้นเห็นเขา และเธอก็ตกใจแทบสิ้นสติ
“คุณวา” แก้มใสเรียกชื่อเขา เธอทำหน้าตกใจ แต่พอเห็นว่าเขามากับใคร ใบหน้าน่ารักก็เศร้าลง ธุระสำคัญของเขาคือการมากินข้าวกับคู่หมั้นสินะ
หลังจากกลับมาถึงบ้าน แก้มใสทำงานบ้านช่วยป้ารุ่ง แล้วรีบอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ามาทบทวนตำราเรียน และทำงานส่งอาจารย์ เมื่อถึงเวลาสี่ทุ่ม เด็กสาวจึงเตรียมตัวเข้านอน
ป้ารุ่งกับแก้มใสนอนคนละห้อง แต่ทั้งสองคนได้รับสิทธิ์ให้นอนที่ห้องชั้นล่างในคฤหาสน์ ส่วนคนใช้คนอื่นนั้นนอนที่บ้านพักซึ่งปลูกอยู่หลังบ้าน เป็นสิทธิพิเศษที่ห้ามคนอื่นสงสัย เพราะหากมีการซุบซิบเรื่องนี้ คุณท่านทัดเทพจะเฉดหัวออกจากบ้านทันที
แก้มใสปิดไฟและล้มตัวนอนบนเตียงเล็ก เด็กสาวดึงผ้าห่มมาคลุมถึงอกแล้วหลับตาลง เธอพยายามข่มตาหลับ แต่ไม่ว่าพยายามเท่าไร หรือจะพลิกกายนอนท่าไหน ก็หลับไม่ลง เธอเอาแต่คิดถึงคุณวา ป่านนี้เขายังไม่กลับมา เพราะเมื่อกี้แก้มใสเปิดผ้าม่านมองไปที่โรงรถ เธอไม่เห็นรถของเขา
“คุณวาไปกับคุณมิน ป่านนี้จะทำอะไรกันอยู่นะ ทำเหมือนที่ทำกับเราหรือเปล่า” พอคิดว่าคุณวากำลังทำกับคุณมินเหมือนที่ทำกับเธอ หัวใจก็ปวดร้าว น้ำตาก็ไหลออกมา แก้มใสสะอื้นไห้เบา ๆ เธอยอมรับว่าหวงคุณวา หวงทั้งที่ไม่มีสิทธิ์ และไม่กล้าแสดงออกว่าหวงด้วยซ้ำ
“มินเวียนหัวจังเลยค่ะ คุณวาไปส่งมินที่คอนโดหน่อยสิคะ” มินตราดื่มเหล้าไปหลายแก้ว หญิงสาวเอนศีรษะพิงต้นแขนทิวา และเบียดเต้านมเสียดสีแขนเขาด้วย มือไม้ก็นัวเนียเกาะแกะลูบไปทั่วตัวของชายหนุ่ม
Related chapters
จำเลยกาม 8
“จะกลับตอนนี้เลยไหมครับ”“ค่ะ มินอยากกลับแล้ว ไปส่งมินนะคะคุณวา...ที่รักของมิน”“ครับ มินเดินไหวมั้ย” ทิวาโอบเอวของคู่หมั้นลุกขึ้นจากโซฟา“มินว่ามินเดินไม่ไหวแน่ ๆ คุณวากอดมินแน่น ๆ นะคะ มินกลัวล้ม”“ครับ”แสงไฟในผับวูบวาบ ทำให้มองเห็นหน้ากันไม่ค่อยชัด ทิวาจึงไม่เห็นแววตาสมใจของมินตราทิวาโอบกอดมินตรามาขึ้นรถ และขับไปส่งเธอที่คอนโดหรู เขาต้องช่วยโอบกอดเพื่อพยุงเธอขึ้นไปส่งถึงบนห้องชุดของเธอ พอขึ้นไปถึงบนห้อง มินตราก็อ้อนให้เขาช่วยอุ้มเธอไปส่งในห้องนอนพอชายหนุ่มอุ้มเธอไปวางลงบนเตียงนอน มินตราก็โอบกอดดึงให้เขาล้มลงบนเตียงด้วยกัน ร่างสูงใหญ่ของทิวาจึงทับลงบนตัวเธอ หญิงสาวรีบเอาขารัดเขาไว้แน่น ทั้งแอ่นเนินสวาทเสียดสียั่วยวน“อยู่เป็นเพื่อนมินหน่อยนะคะ มินเหงา”ทิวามองหน้ามินตราด้วยสายตาเรียบเฉย ใบหน้าของเขาราบเรียบ แต่สายตาของคนที่รัดเขาไว้บ่งบอกถึงความร่านที่อยากโดนเขาเอาเต็มที่“พรุ่งนี้ผมมีสอนตอนเช้า”“แต่ตอนนี้ยังไม่เช้า” มินตราว่า แล้วล้วงมือลงกลางกายชายหนุ่ม มือบางลูบไล้กระตุ้นให้แก่นกายของเขาขยายใหญ่โตข
Last Updated : 2025-02-22จำเลยกาม 1
ร่างอวบอิ่มยั่วกำหนัดเพศชายที่ถูกอำพรางด้วยเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่สีเทาและกางเกงวอร์มสีดำยืนก้มอยู่หน้าประตู เธอกำลังยืนอยู่หน้าบ้านหลังเล็กในสวนหลังคฤหาสน์ใหญ่ ซึ่งอาณาเขตแห่งนี้มีรั้วสูงสี่เมตรปิดล้อมไว้ทุกทาง และตั้งอยู่กลางเมืองกรุง มีพื้นที่ประมาณห้าไร่ มีต้นไม้น้อยใหญ่ปลูกอยู่เต็มบริเวณ บ้านหลังเล็กที่อยู่ในสวนแห่งนี้เป็นอาณาเขตต้องห้าม ไม่มีใครกล้าเข้ามาใกล้ หากไม่ได้รับอนุญาตจากคุณทิวาซึ่งเป็นลูกชายคุณท่านทัดเทพเจ้าของคฤหาสน์หลังงาม“เข้ามา” เสียงเข้มดุที่คุ้นเคยเอ่ยอนุญาต หลังจากแก้มใสเคาะประตูสองครั้งแล้วยืนรอครู่หนึ่งเด็กสาววัยสิบแปดที่เพิ่งเข้าเรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่งเมื่อเดือนที่แล้วผลักบานประตูเข้าไปแล้วปิดล็อกมันอย่างรู้หน้าที่ เธอหมุนตัวหันไปเผชิญหน้ากับเจ้าของบ้านที่นั่งไขว่ห้าง กางแขนสองข้างพาดพนักโซฟาผ้าสีน้ำเงินเข้มรอเธออยู่แล้วในบ้านหลังเล็กเรียบหรูตกแต่งด้วยโทนสีเข้ม ให้ความรู้สึกอึดอัดทุกครั้งยามเธอเข้ามาอยู่ข้างใน แต่ที่ทำให้แก้มใสอึดอัดยิ่งกว่าบ้านก็คือเจ้าของบ้านที่นั่งอยู่ตรงหน้าทิวาเป็นชายหนุ่มวัย 28 ปี เขาเป็นทั้งเจ้านาย เป็นอาจารย์ และเป็นเจ้าชีวิตของเธอ เธอเ
Last Updated : 2025-02-12จำเลยกาม 2
แก้มใสรีบลุกขึ้นไปนั่งบนโซฟาข้าง ๆ เขา พอเธอขึ้นไปนั่ง คุณวาก็ผลักเธอลงนอนหงาย แล้วแหกขาเธอออก เขาจับขาเรียวข้างหนึ่งพาดบนพนักโซฟา แล้วผลักขาหนึ่งห้อยลงจากโซฟา อวัยวะเพศสาวแยกสุด กลีบเนื้อบานอ้า เห็นทุกซอกหลืบ แคมเนื้อสีแดงแจ๋น่าเลีย ติ่งเสียวสั่นระริก และเธอหยาดเยิ้มด้วยน้ำเมือกใส เพราะพอเข้าใกล้เขา ได้กลิ่นกายเขา เธอก็มีอารมณ์ทางเพศอย่างรุนแรง แม้ใจหวาดหวั่น แต่ก็อยากโดน“แตกกี่ครั้งดี” คุณวาถามแล้วเลียไข่สั่นในมือ ตาคมมองสบตาไหวระริกหวาดหวั่นของแก้มใสอย่างผู้ที่เหนือกว่า“เท่าที่คุณวาต้องการค่ะ” เธอต้องตอบแบบนี้ เพราะไม่ว่าเธอจะตอบว่ากี่ครั้ง ก็คงไม่เป็นที่พอใจของเขาอยู่ดี“เด็กดี ว่าง่าย…” คุณวาค่อย ๆ ยัดของเล่นเสียวเข้ารูสาว“อ๊า!” เพียงแค่เขาแหย่มันเข้ามาในรูโดยที่ยังไม่กดรีโมตสั่น แก้มใสก็เด้งสะโพกรับ น้ำเสียวไหลนอง ร่องเนื้อขมิบยิบๆ รู้สึกราวว่ากลีบแคมกระพือรับมันด้วยความร่านแรด“แรดจริง ๆ…” ทิวาว่าแล้วดันไข่สั่นส่วนหัวอวบเข้าไปจนสุด เหลือเพียงส่วนก้านเล็ก ๆ ที่เสียบคาเด่ออกมาจากรูเขาหยิบรีโมตขึ้นมาถือไว้ จ้องใบหน้าแดงซ่านของแก้มใสด้วยสายตาหื่นหิว“คุณวา อื๊อ…” แก้มใสเด้งบั้น
Last Updated : 2025-02-12จำเลยกาม 3
“กลีบแหกหมดแล้วแก้ม รูแดงแจ๋เลย...อ่า...น้ำของเธอออกมาเยอะมาก แก้ม...อ่า...ซี้ด!” ทิวาจับจ้องมองกลางหว่างขาที่ถูกเขากระแทกนิ้วใส่ไม่ยั้ง เป็นภาพที่เร้าใจกระตุ้นอารมณ์ทางเพศของเขาให้สูงจนไม่อาจรั้งความต้องการได้อีกต่อไป ทิวาดึงมือออกมาในต้อนที่แก้มใสกำลังจะแตกซ่าน“อ๊ะ! คุณวา...ฮือ...เอาแก้มสิคะ เอาแรง ๆ” แก้มใสอารมณ์ค้างคา เธอลืมตามองสบสายตาเขาอย่างอ้อนวอนทิวายิ้มพอใจสะบัดชุดคลุมออก แล้วขยับไปนั่งคุกเข่ากลางหว่างขาเด็กสาว เขากดหัวเข่าข้างหนึ่งกับโซฟา และเหยียบเท้าข้างหนึ่งบนพื้น มือเรียวในแบบผู้ชายจับสองขาเธอขึ้นมาแล้วกดตรงหัวเข่าสองข้างแบะออกเป็นรูปตัวเอ็ม แผ่นหลังส่วนล่างลอยไม่ติดโซฟา บั้นท้ายอวบลอยโด่ง สัดส่วนความสาวแหกอ้า กลีบเนื้อแดงแจ๋แบะบาน รูรักหยาดเยิ้มด้วยน้ำเมือกคาวราคี แก้มใสหอบหายใจแรง เธอหวาดหวั่นแต่ก็อยากโดนเอา“คุณวา…” แก้มใสอยากจะบอกว่าเธอเจ็บ แต่พอสบตาคมดุ เด็กสาวก็ได้แต่กลืนคำลงคอ พอเขาโหย่งตัวขึ้นแล้วขยับบั้นท้ายเพื่อจดจ่อส่วนมนอวบใหญ่กลางรูเนื้อ แก้มใสสบตาคมดุดัน เธอกลืนน้ำลายลงคอ เตรียมใจยอมรับความเจ็บที่กำลังจะถั่งโถมเข้ามา“กรี๊ด!!” แก้มใสเบิกตากว้าง กรีดร้องอ
Last Updated : 2025-02-12จำเลยกาม 4
ทัดเทพวางแก้วกาแฟในมือลง เขาพยักหน้ารับทราบคำตอบของลูกชายคุณท่านทัดเทพอายุ 59 ปีแล้ว ทว่าหน้าตาและบุคลิกของเขาราวชายวัยสี่สิบต้น ๆ เขาดูดี ภูมิฐานและยังแข็งแรง เขาเป็นเจ้าของบริษัทผลิตและส่งออกชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ และเป็นเจ้าของมหาวิทยาลัยที่ทิวาสอนอยู่ด้วย ลูกชายเขาไม่ยอมนั่งเป็นผู้บริหารบริษัท แต่กลับขอเป็นแค่อาจารย์สอนในมหาวิทยาลัยเท่านั้น“แล้วเรื่องแต่งงานล่ะ” คุณท่านทัดเทพถามคล้ายไม่ใส่ใจเท่าไร“รอไปก่อนครับ” ทิวาตอบพลางเหลือบตามองคนที่สวมชุดนักศึกษายืนอยู่ไม่ไกล แก้มใสมีหน้าที่ช่วยดูแลโต๊ะอาหารมื้อเช้าและมื้อค่ำสำหรับเขาและบิดา“หมั้นมาตั้งสองสามปีแล้ว ไม่รีบแต่งหน่อยเหรอ”“ถ้าเขารอไม่ได้ ก็บอกเขาถอนหมั้นสิครับ” ทิวาพูดถึงมินตราที่เป็นคู่หมั้นของตนอย่างไม่ใส่ใจ เขายกแก้วกาแฟขึ้นดื่มรวดเดียวหมด“ผมขอตัวไปทำงานก่อนนะครับ แก้มใส...เธอเรียบร้อยหรือยัง” ทิวาบอกบิดาแล้วหันไปถามคนที่อาศัยรถไปมหาวิทยาลัยกับเขาทุกเช้า“ค่ะ” แก้มใสตอบ เด็กสาวก้มหน้าหลบสายตาดุ พอทิวาเดินออกจากห้องรับประทานอาหาร เธอก็หันมาส่งเหยือกน้ำให้ป้ารุ่ง คนเป็นป้ารับมาถือไว้ แล้วพยักหน้าบอกให้หลานสาวรีบตามลูกชายค
Last Updated : 2025-02-12จำเลยกาม 5
แก้มใสมองสิ่งที่เขาทำแล้วรู้สึกเสียววูบวาบกลางซอกเนื้ออุ่น เธอคิดถึงยามเขาสูดดมและดูดเลียเนินเนื้อซอกสวาทของเธอ“เขี่ยติ่งให้ฉันดูหน่อยสิ” คุณวาบอกเสียงราบเรียบ“ตะ...แต่แก้มกลัวเบาะรถเปียกค่ะ” แก้มใสบอกเสียงเบา เธอกลัวเขาดุ เพราะเธอไม่ยอมทำตามที่เขาบอก“เขี่ยให้ฉันดู” ทิวาสั่งเอาแต่ใจ“คุณวา…” น้ำตาใส ๆ คลอเต็มหน่วยตา แม้จะรัก แม้จะรู้ตัวว่าไม่มีสิทธิ์ขัดขืน แต่แก้มใสก็อยากให้เขาเห็นใจเธอบ้าง หากอยู่บ้าน เธอจะไม่ว่าสักคำ แต่นี่บนรถ และเธอกำลังจะไปเรียน ทำไมเขาต้องเอาแต่ใจและใจร้ายกับเธอแบบนี้“ยกขาขึ้น แหกกว้าง ๆ แล้วเขี่ยแรง ๆ” ทิวาสั่งซ้ำ“ค่ะ” พอเขาส่งเสียงดุ ๆ แก้มใสก็จำยอม เธอไม่กล้าขัดใจเขา เขาผู้อยู่เหนือเธอทุกอย่าง เขาผู้มีสิทธิ์ทำให้เธอออกจากมหาวิทยาลัย มีสิทธิ์ไล่เธอกับป้ารุ่งออกจากบ้านได้ทิวาปรายตามองเด็กสาวอย่างพอใจ เมื่อเห็นว่าแก้มใสปลดเข็มขัดนิรภัย แล้วหันมาหาเขา เด็กสาวถลกกระโปรงขึ้นไปไว้ที่เอวบาง ยกหัวเข่าตั้งชัน ก่อนจะแหกขากว้าง กลีบเนื้ออวบแบะบาน เขาเห็นติ่งเสียวน่าเลีย เห็นรูสีชมพูที่น่าสอดใส่กระแทกแรง ๆ“เขี่ยเม็ดสิ เขี่ยแรง ๆ”“ค่ะ คุณวา” แก้มใสทำตามที่เขาต้องกา
Last Updated : 2025-02-12จำเลยกาม 6
สองหนุ่มสาวพูดคุยเสียงเบาและยิ้มให้กัน โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีสายตาดุมองมาจากหน้าห้อง แม้มองผ่านเพียงแวบเดียว คนหวงของก็รู้แล้วว่ามีคนริอ่านจะยุ่งกับของของเขา แล้วเด็กสาวที่ไม่ได้สวมกางเกงในคนนั้นกล้าดีอย่างไรถึงได้ยอมให้ผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่เขามานั่งใกล้ บางทีเขาควรจะทำให้เธอตระหนักชัด ๆ ว่า เธอไม่มีสิทธิ์พูดคุยและยิ้มให้ผู้ชายคนอื่นนอกจากเขา“คุณวาขา...แก้มเจ็บค่ะ อ๊าย!” แก้มใสร้องเสียวทั้งน้ำตา เมื่อถูกคุณวากระเด้าอัดเอ็นใส่รูอย่างบ้าคลั่ง ในท่าที่เธอยืนค้ำโต๊ะทำงานของเขา แล้วกระดกก้นให้เขากระหน่ำแทงจากข้างหลัง เสื้อนักศึกษาถูกแกะกระดุมออกทุกเม็ด เสื้อชั้นในถูกรั้งขึ้นไปรัดเหนือเต้านมอวบใหญ่ กระโปรงนักศึกษาถูกดึงขึ้นไปกองอยู่ที่เอวบาง คุณวาใช้สองมือจับช่วงเอวของแล้วรั้งเข้าหา พร้อมกับกระเด้าอัดเต็มแรงจนเธอทั้งเจ็บทั้งจุกไปหมด บางทีเขาก็เลื่อนมือขึ้นมาบีบเต้านมเธอแรง ๆ ทั้งบีบบี้หัวนมจนเธอทั้งเจ็บทั้งเสียว“เรียกใหม่!” ทิวากระเด้าอัดดังตับ ! แล้วบดเบียดโยกคลึงเอ็นอวบยาวในรูคับแน่นที่เนืองนองไปด้วยน้ำหล่อลื่น“อะ...อาจารย์ขา หนูเจ็บค
Last Updated : 2025-02-20
Latest chapter
จำเลยกาม 8
“จะกลับตอนนี้เลยไหมครับ”“ค่ะ มินอยากกลับแล้ว ไปส่งมินนะคะคุณวา...ที่รักของมิน”“ครับ มินเดินไหวมั้ย” ทิวาโอบเอวของคู่หมั้นลุกขึ้นจากโซฟา“มินว่ามินเดินไม่ไหวแน่ ๆ คุณวากอดมินแน่น ๆ นะคะ มินกลัวล้ม”“ครับ”แสงไฟในผับวูบวาบ ทำให้มองเห็นหน้ากันไม่ค่อยชัด ทิวาจึงไม่เห็นแววตาสมใจของมินตราทิวาโอบกอดมินตรามาขึ้นรถ และขับไปส่งเธอที่คอนโดหรู เขาต้องช่วยโอบกอดเพื่อพยุงเธอขึ้นไปส่งถึงบนห้องชุดของเธอ พอขึ้นไปถึงบนห้อง มินตราก็อ้อนให้เขาช่วยอุ้มเธอไปส่งในห้องนอนพอชายหนุ่มอุ้มเธอไปวางลงบนเตียงนอน มินตราก็โอบกอดดึงให้เขาล้มลงบนเตียงด้วยกัน ร่างสูงใหญ่ของทิวาจึงทับลงบนตัวเธอ หญิงสาวรีบเอาขารัดเขาไว้แน่น ทั้งแอ่นเนินสวาทเสียดสียั่วยวน“อยู่เป็นเพื่อนมินหน่อยนะคะ มินเหงา”ทิวามองหน้ามินตราด้วยสายตาเรียบเฉย ใบหน้าของเขาราบเรียบ แต่สายตาของคนที่รัดเขาไว้บ่งบอกถึงความร่านที่อยากโดนเขาเอาเต็มที่“พรุ่งนี้ผมมีสอนตอนเช้า”“แต่ตอนนี้ยังไม่เช้า” มินตราว่า แล้วล้วงมือลงกลางกายชายหนุ่ม มือบางลูบไล้กระตุ้นให้แก่นกายของเขาขยายใหญ่โตข
จำเลยกาม 7
“ค่ะ อาจารย์” แก้มใสรับคำทั้งน้ำตา เธอก้มลงสวมกางเกงในต่อหน้าเขา ทั้งอับอาย ทั้งน้อยใจที่เขาข่มขู่เอาแต่ใจกับเธอทุกอย่าง และเธอก็ต้องทำตามอย่างไม่มีทางเลี่ยงพอเห็นว่าแก้มใสใส่กางเกงในเสร็จแล้ว ทิวาก็บอกเด็กสาวว่า“วันนี้เธอกลับบ้านเองนะ ฉันจะไปธุระ”“ค่ะ อาจารย์”แก้มใสพยักหน้ารับ เธอยกมือไหว้เขาอีกครั้ง ก่อนจะเดินออกจากห้องพักของเขาไป พอเธอปิดประตูลง เด็กสาวก็ปาดน้ำตาที่ไหลอาบสองแก้มออก เธอสูดลมหายใจลึก เงยหน้าขึ้นเพื่อให้น้ำตามันย้อนกลับเข้าไป“คุณวาใจร้าย” แก้มใสว่าเสียงสั่น ขณะที่สาวเท้าเดินห่างออกไปจากห้องพักอาจารย์ทิวา“อ้าว ! แก้ม...วันนี้ไม่กลับกับอาจารย์ทิวาเหรอ” หนิง...เพื่อนสาวในกลุ่มเดียวกันทักถามเมื่อเห็นแก้มใสไม่รีบไปรออาจารย์ที่รถของเขา เพื่อน ๆ รู้ว่าเธอเป็นเด็กรับใช้ในบ้านของอาจารย์ทิวา“วันนี้อาจารย์ติดธุระจ้ะ แก้มกลับเอง”“งั้นก็อย่าเพิ่งกลับเลย ไปหาอะไรอร่อย ๆ กินก่อนดีมั้ย แก้มไม่เคยไปไหนกับพวกเรา มาเรียนแล้วก็กลับพร้อมอาจารย์ทิวาตลอด” วิวรีบเสนอ เพราะตั้งแต่รู้จักกันพวกเธอไม่เคยไปเที่ยวคร
จำเลยกาม 6
สองหนุ่มสาวพูดคุยเสียงเบาและยิ้มให้กัน โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีสายตาดุมองมาจากหน้าห้อง แม้มองผ่านเพียงแวบเดียว คนหวงของก็รู้แล้วว่ามีคนริอ่านจะยุ่งกับของของเขา แล้วเด็กสาวที่ไม่ได้สวมกางเกงในคนนั้นกล้าดีอย่างไรถึงได้ยอมให้ผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่เขามานั่งใกล้ บางทีเขาควรจะทำให้เธอตระหนักชัด ๆ ว่า เธอไม่มีสิทธิ์พูดคุยและยิ้มให้ผู้ชายคนอื่นนอกจากเขา“คุณวาขา...แก้มเจ็บค่ะ อ๊าย!” แก้มใสร้องเสียวทั้งน้ำตา เมื่อถูกคุณวากระเด้าอัดเอ็นใส่รูอย่างบ้าคลั่ง ในท่าที่เธอยืนค้ำโต๊ะทำงานของเขา แล้วกระดกก้นให้เขากระหน่ำแทงจากข้างหลัง เสื้อนักศึกษาถูกแกะกระดุมออกทุกเม็ด เสื้อชั้นในถูกรั้งขึ้นไปรัดเหนือเต้านมอวบใหญ่ กระโปรงนักศึกษาถูกดึงขึ้นไปกองอยู่ที่เอวบาง คุณวาใช้สองมือจับช่วงเอวของแล้วรั้งเข้าหา พร้อมกับกระเด้าอัดเต็มแรงจนเธอทั้งเจ็บทั้งจุกไปหมด บางทีเขาก็เลื่อนมือขึ้นมาบีบเต้านมเธอแรง ๆ ทั้งบีบบี้หัวนมจนเธอทั้งเจ็บทั้งเสียว“เรียกใหม่!” ทิวากระเด้าอัดดังตับ ! แล้วบดเบียดโยกคลึงเอ็นอวบยาวในรูคับแน่นที่เนืองนองไปด้วยน้ำหล่อลื่น“อะ...อาจารย์ขา หนูเจ็บค
จำเลยกาม 5
แก้มใสมองสิ่งที่เขาทำแล้วรู้สึกเสียววูบวาบกลางซอกเนื้ออุ่น เธอคิดถึงยามเขาสูดดมและดูดเลียเนินเนื้อซอกสวาทของเธอ“เขี่ยติ่งให้ฉันดูหน่อยสิ” คุณวาบอกเสียงราบเรียบ“ตะ...แต่แก้มกลัวเบาะรถเปียกค่ะ” แก้มใสบอกเสียงเบา เธอกลัวเขาดุ เพราะเธอไม่ยอมทำตามที่เขาบอก“เขี่ยให้ฉันดู” ทิวาสั่งเอาแต่ใจ“คุณวา…” น้ำตาใส ๆ คลอเต็มหน่วยตา แม้จะรัก แม้จะรู้ตัวว่าไม่มีสิทธิ์ขัดขืน แต่แก้มใสก็อยากให้เขาเห็นใจเธอบ้าง หากอยู่บ้าน เธอจะไม่ว่าสักคำ แต่นี่บนรถ และเธอกำลังจะไปเรียน ทำไมเขาต้องเอาแต่ใจและใจร้ายกับเธอแบบนี้“ยกขาขึ้น แหกกว้าง ๆ แล้วเขี่ยแรง ๆ” ทิวาสั่งซ้ำ“ค่ะ” พอเขาส่งเสียงดุ ๆ แก้มใสก็จำยอม เธอไม่กล้าขัดใจเขา เขาผู้อยู่เหนือเธอทุกอย่าง เขาผู้มีสิทธิ์ทำให้เธอออกจากมหาวิทยาลัย มีสิทธิ์ไล่เธอกับป้ารุ่งออกจากบ้านได้ทิวาปรายตามองเด็กสาวอย่างพอใจ เมื่อเห็นว่าแก้มใสปลดเข็มขัดนิรภัย แล้วหันมาหาเขา เด็กสาวถลกกระโปรงขึ้นไปไว้ที่เอวบาง ยกหัวเข่าตั้งชัน ก่อนจะแหกขากว้าง กลีบเนื้ออวบแบะบาน เขาเห็นติ่งเสียวน่าเลีย เห็นรูสีชมพูที่น่าสอดใส่กระแทกแรง ๆ“เขี่ยเม็ดสิ เขี่ยแรง ๆ”“ค่ะ คุณวา” แก้มใสทำตามที่เขาต้องกา
จำเลยกาม 4
ทัดเทพวางแก้วกาแฟในมือลง เขาพยักหน้ารับทราบคำตอบของลูกชายคุณท่านทัดเทพอายุ 59 ปีแล้ว ทว่าหน้าตาและบุคลิกของเขาราวชายวัยสี่สิบต้น ๆ เขาดูดี ภูมิฐานและยังแข็งแรง เขาเป็นเจ้าของบริษัทผลิตและส่งออกชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ และเป็นเจ้าของมหาวิทยาลัยที่ทิวาสอนอยู่ด้วย ลูกชายเขาไม่ยอมนั่งเป็นผู้บริหารบริษัท แต่กลับขอเป็นแค่อาจารย์สอนในมหาวิทยาลัยเท่านั้น“แล้วเรื่องแต่งงานล่ะ” คุณท่านทัดเทพถามคล้ายไม่ใส่ใจเท่าไร“รอไปก่อนครับ” ทิวาตอบพลางเหลือบตามองคนที่สวมชุดนักศึกษายืนอยู่ไม่ไกล แก้มใสมีหน้าที่ช่วยดูแลโต๊ะอาหารมื้อเช้าและมื้อค่ำสำหรับเขาและบิดา“หมั้นมาตั้งสองสามปีแล้ว ไม่รีบแต่งหน่อยเหรอ”“ถ้าเขารอไม่ได้ ก็บอกเขาถอนหมั้นสิครับ” ทิวาพูดถึงมินตราที่เป็นคู่หมั้นของตนอย่างไม่ใส่ใจ เขายกแก้วกาแฟขึ้นดื่มรวดเดียวหมด“ผมขอตัวไปทำงานก่อนนะครับ แก้มใส...เธอเรียบร้อยหรือยัง” ทิวาบอกบิดาแล้วหันไปถามคนที่อาศัยรถไปมหาวิทยาลัยกับเขาทุกเช้า“ค่ะ” แก้มใสตอบ เด็กสาวก้มหน้าหลบสายตาดุ พอทิวาเดินออกจากห้องรับประทานอาหาร เธอก็หันมาส่งเหยือกน้ำให้ป้ารุ่ง คนเป็นป้ารับมาถือไว้ แล้วพยักหน้าบอกให้หลานสาวรีบตามลูกชายค
จำเลยกาม 3
“กลีบแหกหมดแล้วแก้ม รูแดงแจ๋เลย...อ่า...น้ำของเธอออกมาเยอะมาก แก้ม...อ่า...ซี้ด!” ทิวาจับจ้องมองกลางหว่างขาที่ถูกเขากระแทกนิ้วใส่ไม่ยั้ง เป็นภาพที่เร้าใจกระตุ้นอารมณ์ทางเพศของเขาให้สูงจนไม่อาจรั้งความต้องการได้อีกต่อไป ทิวาดึงมือออกมาในต้อนที่แก้มใสกำลังจะแตกซ่าน“อ๊ะ! คุณวา...ฮือ...เอาแก้มสิคะ เอาแรง ๆ” แก้มใสอารมณ์ค้างคา เธอลืมตามองสบสายตาเขาอย่างอ้อนวอนทิวายิ้มพอใจสะบัดชุดคลุมออก แล้วขยับไปนั่งคุกเข่ากลางหว่างขาเด็กสาว เขากดหัวเข่าข้างหนึ่งกับโซฟา และเหยียบเท้าข้างหนึ่งบนพื้น มือเรียวในแบบผู้ชายจับสองขาเธอขึ้นมาแล้วกดตรงหัวเข่าสองข้างแบะออกเป็นรูปตัวเอ็ม แผ่นหลังส่วนล่างลอยไม่ติดโซฟา บั้นท้ายอวบลอยโด่ง สัดส่วนความสาวแหกอ้า กลีบเนื้อแดงแจ๋แบะบาน รูรักหยาดเยิ้มด้วยน้ำเมือกคาวราคี แก้มใสหอบหายใจแรง เธอหวาดหวั่นแต่ก็อยากโดนเอา“คุณวา…” แก้มใสอยากจะบอกว่าเธอเจ็บ แต่พอสบตาคมดุ เด็กสาวก็ได้แต่กลืนคำลงคอ พอเขาโหย่งตัวขึ้นแล้วขยับบั้นท้ายเพื่อจดจ่อส่วนมนอวบใหญ่กลางรูเนื้อ แก้มใสสบตาคมดุดัน เธอกลืนน้ำลายลงคอ เตรียมใจยอมรับความเจ็บที่กำลังจะถั่งโถมเข้ามา“กรี๊ด!!” แก้มใสเบิกตากว้าง กรีดร้องอ
จำเลยกาม 2
แก้มใสรีบลุกขึ้นไปนั่งบนโซฟาข้าง ๆ เขา พอเธอขึ้นไปนั่ง คุณวาก็ผลักเธอลงนอนหงาย แล้วแหกขาเธอออก เขาจับขาเรียวข้างหนึ่งพาดบนพนักโซฟา แล้วผลักขาหนึ่งห้อยลงจากโซฟา อวัยวะเพศสาวแยกสุด กลีบเนื้อบานอ้า เห็นทุกซอกหลืบ แคมเนื้อสีแดงแจ๋น่าเลีย ติ่งเสียวสั่นระริก และเธอหยาดเยิ้มด้วยน้ำเมือกใส เพราะพอเข้าใกล้เขา ได้กลิ่นกายเขา เธอก็มีอารมณ์ทางเพศอย่างรุนแรง แม้ใจหวาดหวั่น แต่ก็อยากโดน“แตกกี่ครั้งดี” คุณวาถามแล้วเลียไข่สั่นในมือ ตาคมมองสบตาไหวระริกหวาดหวั่นของแก้มใสอย่างผู้ที่เหนือกว่า“เท่าที่คุณวาต้องการค่ะ” เธอต้องตอบแบบนี้ เพราะไม่ว่าเธอจะตอบว่ากี่ครั้ง ก็คงไม่เป็นที่พอใจของเขาอยู่ดี“เด็กดี ว่าง่าย…” คุณวาค่อย ๆ ยัดของเล่นเสียวเข้ารูสาว“อ๊า!” เพียงแค่เขาแหย่มันเข้ามาในรูโดยที่ยังไม่กดรีโมตสั่น แก้มใสก็เด้งสะโพกรับ น้ำเสียวไหลนอง ร่องเนื้อขมิบยิบๆ รู้สึกราวว่ากลีบแคมกระพือรับมันด้วยความร่านแรด“แรดจริง ๆ…” ทิวาว่าแล้วดันไข่สั่นส่วนหัวอวบเข้าไปจนสุด เหลือเพียงส่วนก้านเล็ก ๆ ที่เสียบคาเด่ออกมาจากรูเขาหยิบรีโมตขึ้นมาถือไว้ จ้องใบหน้าแดงซ่านของแก้มใสด้วยสายตาหื่นหิว“คุณวา อื๊อ…” แก้มใสเด้งบั้น
จำเลยกาม 1
ร่างอวบอิ่มยั่วกำหนัดเพศชายที่ถูกอำพรางด้วยเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่สีเทาและกางเกงวอร์มสีดำยืนก้มอยู่หน้าประตู เธอกำลังยืนอยู่หน้าบ้านหลังเล็กในสวนหลังคฤหาสน์ใหญ่ ซึ่งอาณาเขตแห่งนี้มีรั้วสูงสี่เมตรปิดล้อมไว้ทุกทาง และตั้งอยู่กลางเมืองกรุง มีพื้นที่ประมาณห้าไร่ มีต้นไม้น้อยใหญ่ปลูกอยู่เต็มบริเวณ บ้านหลังเล็กที่อยู่ในสวนแห่งนี้เป็นอาณาเขตต้องห้าม ไม่มีใครกล้าเข้ามาใกล้ หากไม่ได้รับอนุญาตจากคุณทิวาซึ่งเป็นลูกชายคุณท่านทัดเทพเจ้าของคฤหาสน์หลังงาม“เข้ามา” เสียงเข้มดุที่คุ้นเคยเอ่ยอนุญาต หลังจากแก้มใสเคาะประตูสองครั้งแล้วยืนรอครู่หนึ่งเด็กสาววัยสิบแปดที่เพิ่งเข้าเรียนมหาวิทยาลัยปีหนึ่งเมื่อเดือนที่แล้วผลักบานประตูเข้าไปแล้วปิดล็อกมันอย่างรู้หน้าที่ เธอหมุนตัวหันไปเผชิญหน้ากับเจ้าของบ้านที่นั่งไขว่ห้าง กางแขนสองข้างพาดพนักโซฟาผ้าสีน้ำเงินเข้มรอเธออยู่แล้วในบ้านหลังเล็กเรียบหรูตกแต่งด้วยโทนสีเข้ม ให้ความรู้สึกอึดอัดทุกครั้งยามเธอเข้ามาอยู่ข้างใน แต่ที่ทำให้แก้มใสอึดอัดยิ่งกว่าบ้านก็คือเจ้าของบ้านที่นั่งอยู่ตรงหน้าทิวาเป็นชายหนุ่มวัย 28 ปี เขาเป็นทั้งเจ้านาย เป็นอาจารย์ และเป็นเจ้าชีวิตของเธอ เธอเ
