LOGINShare
EP.06 หัวกระไดลื่นปรื้ด
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56“เมื่อคืน...”
ทว่าคำพูดทิ้งช่วงจังหวะเวลาของฉลามกลับกระตุ้นความหวาดหวั่นของเขาให้กลับมาและดูจะเพิ่มมากขึ้นเสียด้วย เพราะเมื่อคืน... มันคืออะไรล่ะ ฉลามจะถามอะไรกันแน่
“พี่หลามเขาอยากรู้น่ะจ้ะว่าเมื่อคืนทำไมรักษ์ไปว่ายน้ำเล่นตอนตีสาม ร้อนอกร้อนใจหรือว่าร้อนกายอะไรหรือเปล่า”
แต่คนที่เฉลยคำตอบกลับเป็นเจ้าของบ้านฝ่ายหญิงที่เดินออกมาจากในครัว เขาแทบจะปาดเหงื่อก่อนจะลอบพ่นลมหายใจออกจากปากเบาๆ พลางมองถาดขนมและน้ำดื่มที่ ‘กุ้งนาง’ หรือ ‘พี่กุ้ง’ ถือติดมือมาเพื่อรับรองเขา
วุ้นรูปหัวใจสีชมพูวางอยู่ในจานรูปปลากระตุกต่อมบางอย่างให้หัวใจของเขาไหววูบ และจะตอบได้อย่างไรว่าเจ้าของวุ้นรูปหัวใจนี่แหละทำให้เขา ‘ร้อน!’ จนนอนไม่หลับ ทั้งที่น่าจะหลับทันทีเมื่อหัวถึงหมอนเพราะอ่อนล้าจากการเดินทาง แต่กลับกลายเป็นว่าเขา ‘ตื่น’ จนหลับไม่ลง เพราะมันร้อน มันรุ่ม มันกลัดกลุ้มจนนอนไม่ไหวต้องออกมากระโดดน้ำให้ความร้อนเหล่านั้นบรรเทาเบาบางลง
“รักษ์... รักษ์!”
“ครับพี่หลาม”
“ใจลอยไปถึงไหนแล้ว สรุปเมื่อคืนใช่รักษ์หรือเปล่าที่ลงไปว่ายน้ำอ่ะ” ฉลามถาม สายตาดูจะกรุ้มกริ่มมากขึ้นเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มรุ่นน้องที่คุ้นเคยกันมาตั้งแต่ยังเป็นเด็กหนุ่มดูคล้ายจะหลุดเข้าไปในภวังค์บางอย่าง สายตาผู้ชายด้วยกันดูไม่ผิดหรอก อาการที่อารักษ์เป็นนี้ไม่ใช่อาการร้อนกายหรือร้อนใจ แต่เป็น ‘ร้อนรุ่ม’ ซะมากกว่า
“ครับ... ใช่ครับพี่”
“แล้วสรุปว่าร้อนกาย ร้อนใจ หรือว่าร้อนรุ่มกันล่ะ ได้ข่าวว่าสาวๆ รุมล้อมจนไม่มีเวลาพักผ่อนเลยนี่นา”
“ตามประสาชายโสดน่ะครับ”
เขาตอบพลางส่งยิ้มแหยๆ ไปให้ อะไรล่ะจะดีไปกว่ารับสมอ้างในสิ่งที่ฉลามอยากให้เป็น เพราะหากเขาพูดมากไปกว่านั้นก็พิรุธสิครับงานนี้ เพราะสายตาแบบนี้ก็แน่ใจได้ว่าฉลามไม่รู้ว่าตัวต้นเหตุนั้นมาจากใคร
“พี่หลามนี่บ้าแล้ว! ไปถามอะไรน้องแบบนั้น ว่าแต่รักษ์เถอะ พาใครมาด้วยหรือเปล่า”
“ทำไมเหรอครับพี่กุ้ง” เอาแล้วสิ นี่เขากำลังเล่นเกม 2 คำถาม 3 ตัวช่วยกับเพื่อนบ้านลูกสาวสวยหรือเปล่านะ
“อิอิ... พี่แค่เย้าเล่น กลัวว่ารักษ์จะเหงาน่ะ กลับมาเมืองไทยทั้งทีไม่มีสาวงามขนาบข้างกาย คงจะเหงาแย่”
“เหงาไม่กลัว กลัวหงอยน่ะสิ”
“พี่หลามนี่! วกเข้าเรื่องนั้นตลอดเลยนะ”
“โธ่! เมียจ๋า เมียก็เหมือนกันแหละ น้อยกว่าพี่ซะเมื่อไหร่ เอ้า! รักษ์ กินๆ ไม่ต้องถือสาพี่กุ้งเขาหรอก เมียพี่เป็นคนทะลึ่ง”
“ว้าย! ไอ้พี่หลาม ได้ทีว่าเมียเลยนะ ใครกันที่ทะลึ่งอ่ะ พี่นั่นแหละไม่หลับไม่นอนแอบดูรักษ์ตั้งแต่เมื่อคืนอ่ะ”
อารักษ์ได้แต่ขำเมื่อเห็นฉลามและกุ้งนางเถียงกันไปมา บรรยากาศเคยคุ้นคล้ายจะกลับมาให้ได้คิดถึงอีกครั้ง เพราะแบบนี้แหละครอบครัวของเขากับครอบครัวของฉลามจึงเข้ากันได้ดี แม้จะไม่ได้เป็นญาติพี่น้องกันเลย เพียงแค่แม่ของเขามาซื้อที่ดินติดกับบ้านของฉลามเท่านั้น แต่ครอบครัวที่มีอารมณ์ขัน และมีน้ำใจให้เพื่อนบ้านอย่างสม่ำเสมอกลับกลายเป็นว่า แม่ของเขากับกุ้งนาง เข้ากันได้ดีเป็นปี่เป็นขลุ่ย
ยิ่งรวมเอาลูกสาวตัวอ้วนๆ ของกุ้งนางเข้าไปด้วย รายนั้นแม่เขายิ่งรักเธอจนคิดว่าเป็นลูกสาวของตัวเองไปซะแล้ว แต่ความสุขอยู่กับเขาได้ไม่นานแม่ก็มาจากไปโดยไม่ทันร่ำลา พ่อไม่อาจทนอยู่เมืองไทยโดยไม่มีแม่ได้ บ้านหลังนี้จึงฝากฝังให้ฉลามช่วยดูแล
และจากที่สำรวจตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงเช้าวันนี้ ไม่มีตรงส่วนใดเลยที่บุบสลายเพราะฉลามนั้นจัดจ้างช่างให้มาซ่อมบำรุงเป็นอย่างดี เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับเขาและพ่อจะกลับมาเมืองไทยอยู่เสมอ แต่จนแล้วจนรอด พ่อก็ไม่เคยพร้อมสำหรับการกลับมาสักครั้ง
“รักษ์ไม่น่าต้องลำบากซื้อของมาฝากเลยนะ แค่รักษ์กลับมา พี่หลามกับพี่ก็ดีใจแย่แล้ว น้องปลาก็เหมือนกัน บ่นคิดถึงอารักษ์แทบทุกวัน นี่แค่รู้ว่ารักษ์จะมานะ น้องปลาก็ไปหัดทำขนมซะมากมาย น้องบอกว่าอารักษ์ชอบกินของหวาน นี่ไง ลองชิมวุ้นกะทิฝีมือน้องปลาดูสิ พี่ว่าอร่อยเลยล่ะ ทำไว้ซะเยอะแยะ คงคิดจะขุนให้อารักษ์อ้วนเลยมั้ง”
“ยอลูกตัวเองก็เป็น”
“พี่หลาม! ก็กุ้งมีลูกสาวคนเดียวหนิ ไม่ยอลูกแล้วจะให้ยอใครล่ะ เป็นไงรักษ์อร่อยมั้ย”
“ครับ... อร่อยมาก มากที่สุด”
เสียงฟันกรามกัดลงบนเนื้อวุ้นกะทิดังกร๊อบทำให้เขากำลังสัมผัสกับความกรุบกรอบสดใหม่แบบไร้สิ่งแปลกปลอม และเมื่อลิ้นร้อนช่วยตะล่อมคลุกเคล้าความหวาน กับจมูกได้กลิ่นหอมอ่อนๆ ในอุ้งปาก คือความพิเศษสุดที่เขารู้แล้วว่ามันพิเศษมากมายแค่ไหน เพราะเมื่อคืนเขาได้พิสูจน์มาแล้ว และเขาก็อยากจะละเลียดลิ้นชอนชิมให้ทั่วทั้งตัว ว่าจุดอื่นตำแหน่งอื่นจะหวานหอมได้มากกว่าริมฝีปากอวบอิ่มนั้นหรือไม่
“รักษ์... รักษ์!”
“ครับพี่หลาม”
อารักษ์ยิ้มเก้อ เมื่อเจอใบหน้ายิ้มๆ ของฉลามและกุ้งนางทำให้เขาพาตัวเองกลับมาจากภวังค์หวามในทันที สาบานได้ว่าไอ้ที่เขาคิดทั้งหมดนั่นหมายถึงวุ้นที่กำลังผ่านจากลำคอลงไปตามทางเดินอาหารจริงๆ ไม่ได้หมายถึง ‘คนทำวุ้น’
“ทนๆ เอาหน่อยนะรักษ์ อยู่ๆ ไปเดี๋ยวก็ชินไปเองนั่นแหละ สาวไทยสวยๆ เยอะแยะ ขี้คร้านเวลารักษ์เปิดร้าน หัวกระไดคงไม่แห้ง คงได้เปียก ลื่นปรื้ดดดดด...”
“พี่หลาม วกเข้าเรื่องทะลึ่งอีกแล้วนะ”
Related chapters
คุณอารสแซ่บ EP.07 ชายในฝัน
“ทะลึ่งที่ไหนกันจ๊ะเมียจ๋า พี่พูดเรื่องจริง ก็ดูรักษ์สิ โอว... ฝรั่งหล่อบึกซะขนาดนี้ สาวเห็นสาวหลงแน่ล่ะ อีกอย่างนะฝรั่งพูดไทยชัดแจ๋ว พี่ว่าสาวๆ คงพากันกรี๊ดสลบ นี่พี่ยังเสียดายที่พี่มีเมียมีลูกแล้วนะ ไม่อย่างนั้นพี่อาจเปลี่ยนใจไปชอบรักษ์ก็ได้นะฮ้า... ฝรั่งจ๋าหล่อจุงเบย” อารักษ์แทบสำลักน้ำใบเตยที่กำลังยกขึ้นดื่ม เมื่อฉลามส่งสายตามองมาที่เขาตาเชื่อม หนำซ้ำยังทำเสียงอ่อนเสียงหวานจนกุ้งนางต้องตีผัวะลงต้นแขนสามี ก่อนจะหัวเราะคิกคักกับมุกไม้ป่าเดียวกันของฉลาม “เออ... แล้วป่านนี้ทำไมน้องปลาไม่ลงมาสักที อารักษ์เขามารอนานแล้วนะ” ฉลามบ่นพลางหันไปมองหน้ากุ้งนางที่ส่ายไปมาแบบว่าไม่รู้เหมือนกัน ก่อนจะหันไปคุยกับอารักษ์ต่อ “นี่ไงรักษ์สาวแรก กลัวอารักษ์จะว่าไม่สวย แต่งตัวป่านนี้ยังไม่เสร็จ” “สวยสิครับ สวยมาก” “อ้าว... เจอกันแล้วเหรอ” “ไม่... ไม่น่ะครับ ก็ตอนเด็กๆ น้องปลาแกน่ารักมาก โตขึ้นต้องสวยแน่ๆ ดูนางให้ดูที่แม่ไม่ใช่เหรอครับ พี่กุ้งสวยขนาดนี้ น้องปลาก็ต้องสวยไม่ผิดแม่แน่” เกือบไปแล้วไหมล่ะ นี่คือผลของการมีใบหน้าสวยๆ นั้นหลอก
คุณอารสแซ่บ EP.08 แซ่บ อินดี้
“อารักษ์คิดแบบนั้นจริงๆ นะคะ น้องปลาไม่อยากเป็นภาระของอานะ” “อานะที่ไหนล่ะ นี่อารักษ์ต่างหาก” รอยยิ้มอย่างเอียงอายเพราะคำพูดล้อเลียนของเขา ช่วยทำให้บรรยากาศดีขึ้นอย่างเหลือเชื่อ ‘ผ่อนคลาย ผ่อนคลาย’ นี่เขาต้องท่องให้ขึ้นใจใช่ไหม ไม่อย่างนั้นการอยู่ใกล้ชิดมัสยาจะทำให้เขาทั้ง ‘ตึง’ ทั้ง ‘เครียด’ ได้ง่าย “ว่าแต่น้องปลาหิวหรือเปล่าล่ะ แวะทานอะไรกันก่อนไปถึงร้านดีมั้ย” “นิดหน่อยค่ะ แต่น้องปลาตามใจอารักษ์ แล้วอารักษ์ล่ะคะ หิวมั้ย” “อืม...” เขาพูดได้แค่นั้น เพราะริมฝีปากที่เคลือบลิปกลอสสีชมพูอ่อนแวววาวนั้นคลี่ยิ้มพร้อมผินหน้ามองเขา มีผลทำให้ลมหายใจของเขาติดขัดอีกแล้ว เห็นทีเขาต้องใส่ใจพูดคุยกับเธอให้มากกว่าที่จะนิ่งเงียบอยู่ในภวังค์หวามๆ ของตนเอง แต่จะเป็นผลดีกับเขาจริงเหรอ ในเมื่อริมฝีปากคลี่ยิ้มนั้นคล้ายจะส่งผลให้เขาฟุ้งซ่านมากกว่าเดิม เพราะสิ่งที่เขาคิดว่าหิวนั้นไม่ใช่ข้าว ไม่ใช่หมู ไก่ หรือว่าพืชผักใดๆ ทว่าเป็น ‘ปลา’ มัสยาเหลือบมองคนด้านข้างอย่างไม่เข้าใจ อารักษ์สุดหล่อของเธอดูแปลกไปมากจริงๆ หรือจริงๆ แล้วเธอไ
คุณอารสแซ่บ EP.09 แค่แอบรัก ก็หนักพอแล้ว
ดอกสีขาวมีเกสรสีเหลืองให้กลิ่นหอมอ่อนๆ หล่นอยู่เกลื่อนพื้นกระดานไม้ ดูสวยและอ่อนหวานเสียจนมัสยาต้องก้มหยิบขึ้นมาสูดดม พลางหันมองอีกซีกด้านที่ยังไม่ได้เดินไปถึง และเมื่อเห็นว่าอารักษ์รูปหล่อยังยืนคุยกับช่างรับเหมาไม่เสร็จ มัสยาจึงเดินสำรวจต่อไปในทันที ทิวไม้ตัดแต่งเป็นกำแพงบดบังสายตาจากคนภายนอกนั้นถูกแบ่งแยกให้เป็นพื้นที่ส่วนตัวของผู้บริหาร โดยจัดเป็นบันไดเชื่อมขึ้นไปถึงเรือนไทยอีสานที่ตั้งเยื้องอยู่ในฝั่งขวามือ แม้จะมองออกว่าเป็นพื้นที่ส่วนตัว แต่มัสยากลับไม่รอช้าที่จะขึ้นไป เพราะถือว่าไหนๆ เธอก็ยังไม่ตัดสินใจที่จะฝึกงานที่นี่หรือไม่ อย่างน้อยก็ขอให้เธอมีโอกาสเห็นสถานที่ทำงานของอารักษ์ให้ทั่วทุกซอกทุกมุม เพราะหากเธอเลือกเปลี่ยนที่ฝึกงาน เธอคงไม่มีโอกาสไหนที่จะได้เข้ามาสำรวจแบบนี้อีกแน่ และมัสยาก็รู้ว่าเธอเลือกไม่ผิด เพราะระเบียงด้านบนนี้ทำให้เธอมองเห็นพื้นที่โดยรอบของร้านอาหารแทบทุกมุม โดยเฉพาะโซนเอ้าท์ดอร์ด้านหน้าที่จัดโต๊ะไว้ตามมุมต่างๆ พร้อมประดับไปด้วยต้นไม้ดูร่มรื่น ซึ่งหากอารักษ์หรืออาจมีผู้บริหารท่านอื่น อยากรู้ว่าช่วงเวลานี้มีลูกค้ามากหรือน้อยก็แค
คุณอารสแซ่บ EP.10 อารักษ์ขา...
“ทำไมล่ะน้องปลา อยู่กับอาในห้องนี้ก่อนไม่ได้เหรอคะ” ไม่รู้อะไรดลใจให้เขาพูดไปแบบนั้น แต่อาการประหม่าพร้อมกระเถิบหนีของมัสยาทำให้เขาอยากลองใจ อยากรู้ว่าเธอรู้สึกเช่นเดียวกันกับเขาหรือเปล่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนยังอยู่ในความทรงจำหรือเธอสลัดไล่มันออกไปจนหมดแล้ว เพราะมัสยาไม่ใช่เด็กตัวอ้วนกลมในวันวาน เธองดงามไปทั้งเนื้อทั้งตัวแบบนี้ คงไม่ใช่เขาคนแรกหรอกที่หมายปอง และเขาอาจไม่ใช่คนที่เธอพอใจก็เป็นได้ “น้องปลาร้อนน่ะค่ะ” “ร้อนก็เปิดแอร์” “เอ่อ... น้องปลาว่าอากาศมันไม่พอ น้องปลาขอออกไปสูดอากาศข้างนอกก่อนนะคะ” “น้องปลารังเกียจอาเหรอคะ ถึงทนอยู่ร่วมห้องกับอาไม่ได้” “ทำไมอารักษ์พูดแบบนั้นล่ะคะ” ถามราวละเมอ เมื่อร่างกายเหมือนถูกตรึงไว้ด้วยคำถามของเขา พร้อมสมองกำลังประมวลเหตุการณ์เข้าข้างตัวเองอีกแล้ว อารักษ์พูดแบบนี้กับเธอเพราะมีความหมายซ่อนเร้นใช่ไหม อารักษ์กำลังจะบอกอะไรบางอย่างกับเธอใช่ไหม “เพราะ...” คำตอบล่ะคืออะไร เขาควรจะตอบมัสยาว่าอะไรถึงจะถูกต้องตรงใจมากที่สุด จะบอกว่าเขาอยากจะทำเหมือนเมื่อคืนอย่าง
คุณอารสแซ่บ EP.11 ไม่ได้อยากเป็นแค่เพื่อนบ้าน
“อา... อาไม่อยาก...” “ไม่อยาก... ไม่อยากแล้วมาทำแบบนี้กับน้องปลาทำไมคะ อารักษ์จะบอกว่าเมาทั้งไม่ได้ดื่มเหล้า จะบอกว่าไม่ได้ตั้งใจ ทั้งที่อารักษ์ทั้งกอด ทั้งจูบ ทั้งแลกลิ้นกับน้องปลาเหรอคะ” มัสยาดิ้นรนให้หลุดจากท่อนแขนกักกันเธอเอาไว้ ณ เวลานี้เธอเสียศูนย์ที่สุดแล้ว อารักษ์เห็นเธอเป็นของเล่นแก้เหงา เป็นตุ๊กตาบาร์บี้ที่จะจับจะแตะตรงไหนก็ได้ และเมื่อรู้ว่าเล่นเกินฐานะตุ๊กตา เขาก็เลือกที่จะหยุดซะง่ายๆ “น้องปลาฟังอาก่อนสิคะ” อาการพยศของมัสยาเป็นสิ่งที่เขาไม่คิดว่าจะได้เห็น แต่เธอก็ควรโกรธเขาจริงๆ นั่นแหละ แล้วจะทำยังไงล่ะเธอถึงจะเข้าใจ “ไม่ฟังค่ะ เราคงไม่มีอะไรต้องคุยกันอีก และน้องปลาก็จะไม่มาฝึกงานที่นี่ด้วย สถานะของเราจะเป็นแค่ ‘เพื่อนบ้าน’ เท่านั้น ปล่อยน้องปลาสิคะอารักษ์ ปล่อยค่ะ น้องปลาบอกว่าให้ปล่อย” “อาไม่ปล่อย จนกว่าน้องปลาจะฟังอาพูดก่อน” “มีอะไรต้องพูดอีกเหรอคะ อารักษ์ทำมากกว่าพูดแล้ว แค่นี้น้องปลาก็เจ็บจนจะกระอักเลือดแล้วค่ะ ปล่อยน้องปลาเดี๋ยวนี้ ถ้ายังอยากเป็นเพื่อนบ้านกันอยู่” เสียงเข้มเริ่มจะสั่นเพราะแรงสะอื้
คุณอารสแซ่บ EP.12 แค่ภายนอก
‘อารักษ์... รักน้องปลานะคะ ไม่รู้ว่ารักตั้งแต่ตอนไหน อาจจะนานแล้วหรืออาจจะเมื่อคืนนี้ก็ได้ แต่ที่อาบอกกับตัวเองได้ก็คือ อาไม่เคยเกิดความรู้สึกนี้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อน เมื่อคืนนี้อาไม่ได้เมา อาตั้งใจ และตอนนี้อาก็ไม่เมา ไม่เพ้อ และไม่ได้มโนไปเอง น้องปลารู้มั้ย ตั้งแต่เมื่อคืน น้องปลาทำให้อานอนไม่หลับ อาเฝ้าแต่คิดถึงใบหน้านี้ ดวงตาคู่นี้ ริมฝีปากหวานๆ นี้ และก็... ทั้งหมดที่เป็นน้องปลา จนอาไม่มีสมาธิจะทำอะไรเลย ถ้าความรักมันคือการคิดถึง การอยากอยู่ใกล้ อยากเห็นคนคนนั้นอยู่ในสายตาตลอด ทุกความคิดมีแต่คนคนนั้นอยู่ในนี้ สิ่งที่อารักษ์เป็นอยู่นี้ เรียกว่า ‘ความรัก’ ได้มั้ย’ มัสยาอดยิ้มไม่ได้ทุกครั้งยามคิดถึงคำสารภาพจากเขา คำสารภาพของคนข้างบ้านพร้อมจูบร้อนๆ ที่พร่ำพรอดไปทั่วทั้งเนื้อตัวของเธอ ‘นอกร่มผ้า’ เท่านั้นที่เขาทำ ‘น้องปลาอย่าเรียกอารักษ์ขาอีกนะ อาอยากให้น้องปลาพร้อมมากที่สุด เพราะถ้าอาทนไม่ไหวขึ้นมา น้องปลาจะได้เรียกอารักษ์ขาไปทั้งวันทั้งคืน ห้ามหยุดจนกว่าอาจะเหนื่อย’ ‘อารักษ์อ่ะ พูดอะไรก็ไม่รู้ น้องปลาไม่พูดด้วยแล้ว’ ‘ไม่พูดก็ได้ เก็บ
คุณอารสแซ่บ EP.13 ปลากำราบแมว
“พี่หลามว่ามันไม่น่าเกลียดเหรอคะ ที่เราดูจะสนับสนุนให้น้องปลาไปฝึกงานที่ร้านของรักษ์เขาน่ะ” กุ้งนางหันกลับมาถามสามี เมื่อมองตามรถยนต์ของอารักษ์ไปจนลับสายตา “กุ้งหมายความว่ายังไงล่ะ อะไรที่ว่าน่าเกลียด” ฉลามถามพร้อมลดหนังสือพิมพ์ลง “ก็... พี่หลามไม่เห็นเหรอคะ รักษ์เขาทั้งหนุ่มทั้งหล่อขนาดนั้น ลูกเราก็เป็นสาว ให้ไปด้วยกันอย่างนั้นจะดีเหรอคะ” “พี่ไม่เข้าใจที่กุ้งพูดอ่ะ ก่อนที่รักษ์จะมาก็ดูกุ้งจะสนับสนุนน้องปลาให้ไปฝึกงานกับรักษ์ไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมตอนนี้ถึงว่าน่าเกลียดล่ะ” “ก็เพราะมันตรงกับสาขาที่ลูกเราเรียน และมีรักษ์ช่วยดูแล กุ้งก็เลยเบาใจ แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว” “ไม่ใช่ยังไงกุ้ง นี่อย่าบอกนะว่ากลัวเจ้ารักษ์มันจะงาบลูกสาวเราน่ะ” “แล้วพี่หลามจะให้กุ้งคิดยังไง ก็กุ้งไม่คิดว่ารักษ์เขาจะดูดีขนาดเนี้ย ไม่เจอกันสิบปีเขาไม่เปลี่ยนเลย ไม่เหมือน...” “ได้โปรดเถอะเมียจ๋า อย่าเอาผัวจ๋าไปเปรียบเทียบกับไอ้ยีนลูกครึ่งแบบนั้น ผัวน่ะครึ่งลูก ยังไงก็คงจะหล่อไม่เท่าเจ้ารักษ์หรอกนะ” “ก็ใช่สิ พี่หลามก็เห็นว่ารักษ์เขาหล่อข
คุณอารสแซ่บ EP.14 อยากกินปลาเป็นอาหาร
มัสยาไม่รู้ตัวเลยว่าเธอตอบสนองอะไรอารักษ์ไปบ้าง รู้แต่ว่าตลอดทั้งร่างกายนี้หมดเรี่ยวแรงจะต้านทานหรือหลีกหนี และหากไม่มีแผงอกกว้างให้เธอซุกซบ ไม่มีท่อนแขนแกร่งตวัดรัดรอบเอวของเธอเอาไว้ เธอก็คงจะทรุดลงไปกองอยู่แทบพื้นโดยเร็วแน่ “หึหึหึ... หรือว่าน้องปลาจะเปลี่ยนใจอยากให้อากินน้องปลาเป็นอาหารกลางวันดี” ใบหน้าแดงระเรื่อและดวงตาหลับตาพริ้มเพราะอิ่มเอิบกับรสจูบสูบวิญญาณของเขาทำให้อารักษ์ต้องหัวเราะในลำคอเบาๆ จนเห็นมัสยาลืมตาขึ้นและพยายามที่จะยืนให้มั่นคงได้ด้วยตัวเอง อ้อมกอดจึงคลายออกให้หลวม “อารักษ์อ่ะ บ้าจริง... น้องปลาไม่คุยด้วยแล้ว” “หึหึหึ... งั้นช่วยอาเตรียมของนะครับ ไม่อย่างนั้นอาอาจจะเปลี่ยนใจ” เขาเองก็ต้องฝืนทั้งกายทั้งใจให้เปลี่ยนเช่นกัน ทั้งที่มัสยาโอนอ่อนผ่อนตามให้เขาสร้างประสบการณ์ครั้งแรก แล้วลูกปลาฉลามสาวตัวนี้จะรู้บ้างไหมล่ะว่าเธอเกือบจะได้ประเดิมความ ‘แซ่บ!’ ของร้านอาหารเปิดใหม่ซะแล้ว “ใครจะยอมกันล่ะ” “ระวังเถอะ ยอมขึ้นมาเมื่อไหร่ อาจะจับฝึกงานทั้งวัน... ทั้งคืน” “อารักษ์บ้า...”
Latest chapter
คุณอารสแซ่บ EP.32 อารักษ์แซ่บ!! (จบบริบูรณ์)
“ผมกราบขอโทษพี่หลามกับพี่กุ้งด้วยนะครับ ที่ทำอะไรไปโดยพลการแบบนี้” ฉลามและกุ้งนาง มองชายหนุ่มรุ่นน้องที่เปลี่ยนสถานะมาเป็นลูกเขยในช่วงเวลาไม่ถึง 10 วันดี แม้จะงง สงสัย และสับสนในความสัมพันธ์ของอารักษ์และมัสยา แต่ทั้งคู่ที่นั่งกุมมือกันและกันเอาไว้ พร้อมทั้งนำทะเบียนสมรสที่แอบไปจดกันมาเมื่อเช้ามาวางให้ดู ก็ทำให้คนเป็นพ่อเป็นแม่นั้นพูดไม่ออก จะให้บอกว่ายกให้หรือไม่ยกให้ดีล่ะ ในเมื่อเรื่องมันมาไกลเกินจะแก้ไขแล้ว “พ่อคะ แม่คะ อารักษ์ไม่ผิดนะคะ น้องปลาผิดเองค่ะ น้องปลารักอารักษ์มาตั้งแต่เริ่มเป็นสาว น้องปลาไม่อยากต้องรออีก น้องปลาขอโทษค่ะ” หยาดน้ำตาของมัสยาไหลลงเป็นสาย เมื่อพ่อกับแม่ไม่ยอมพูดอะไรออกมาเลย เธอไม่อยากให้พ่อแม่คิดว่านี่คือสิ่งที่อารักษ์ฉกฉวยจากเธอ เธอสิที่เป็นฝ่ายเสนอและสนองอารักษ์จนเหน็ดเหนื่อย ไม่อยากให้พ่อแม่มอง
คุณอารสแซ่บ EP.31 สองแม่ลูกรุมตบนางแบบแย่งผัว
“ฉันถามว่าใครเป็นคนทำ ใคร!” “ฉันเอง” ฮันนี่อยากจะกรีดร้องอีกครั้งเมื่อเห็นคนที่เดินเข้ามา โดยมีพนักงานของร้านหอบเอกสารปึกใหญ่มาด้วย พนักงานสาวหน้าตาจิ้มลิ้มที่อารักษ์หลงหัวปักหัวปำ กำลังยืนประจันหน้าเธออยู่ และมันมีทะเบียนสมรส “ทำแบบนี้หมายความว่ายังไง” ฮันนี่ถามเสียงเหี้ยม “ก็เห่อน่ะค่ะ เพิ่งจดทะเบียนเมื่อเช้าหมาดๆ อยากให้คุณฮันนี่อวยพรให้ แต่กลัวว่าจะน้อยไปเลยก๊อบปี้เพิ่มมา 200 ชุด คุณฮันนี่จะได้เอาไปติดทำวอลเปเปอร์ที่บ้าน เอาไว้ระลึกถึงทุกคืนทุกวัน กำหนดจิตใจตัวเองให้มั่น แล้วท่องว่า ‘เขามีเมียแล้วหนอ เขาแต่งงานแล้วหนอ ยุ่งกับเขาไม่ได้แล้วหนอ’ พอมั้ยค่ะ 200 แผ่น ถ้าไม่พอ ฉันจะให้พนักงานไปก๊อบมาเพิ่ม” “แก... นัง
คุณอารสแซ่บ EP.30 สิทธิ์ของเมีย
“ปล่อยผมเถอะฮันนี่ ไม่มีประโยชน์อะไรที่คุณจะมารื้อฟื้น เรื่องของเรามันจบไปนานแล้ว และตอนนี้ผมก็มีคนที่ต้องดูแลทั้งร่างกายและหัวใจของเธอด้วย และเธอก็ทำหน้าที่ดูแลร่างกายนี้ ทั้งด้านล่างและด้านบนเป็นอย่างดี จนผมไม่คิดว่าจะมีใครมาแทนได้” อารักษ์พยายามปลดฝ่ามือของฮันนี่ออกให้นุ่มนวลที่สุด แต่เธอก็ล็อกแน่นยังกับคีมเหล็ก พร้อมกับเสียดสีทั้งท่อนบนและท่อนล่างของเธอเข้าหาเขา “จริงเหรอคะ ฮันนี่ไม่ลืมนะคะว่าครั้งสุดท้ายก่อนที่รักษ์จะไปต่างประเทศ คืนนั้นเราสนุกกันมากแค่ไหน รักษ์ไม่อยากรื้อฟื้นเหรอคะ น้ำผึ้งหยาดเยิ้มของฮันนี่ยังหอม หวาน ไม่เปลี่ยนแปลง และตอนนี้มันก็พร้อมจะให้รักษ์ชิมแล้วด้วยค่ะ” คำพูดสะท้านอารมณ์ทั้งคนพูด คนฟัง และคนที่แอบฟังอยู่ด้านนอก ต่างคนต่างคิดไปคนละทาง คนพูดนั้นซ่านเสียวตั้งแต่เหนี่ยวรั้งร่างแกร่งของอารักษ์เข้าใ
คุณอารสแซ่บ EP.29 ในฐานะ คนเคยคุ้น
“เธอคงไม่รู้สินะ ว่าฉันกับรักษ์เป็นอะไรกัน” ฮันนี่เปิดฉากพูดก่อน เธอถือคติเริ่มก่อนย่อมมีชัยไปกว่าครึ่ง และหน้าใสซื่อจืดๆ อย่างนี้ คงปอดแหกแน่ถ้ารู้ว่ากำลังแย่งสามีชาวบ้าน “ไม่รู้ค่ะ และก็คิดว่าไม่อยากรู้ด้วย” มัสยาตอบตรงตามความรู้สึก รู้แล้วได้ประโยชน์อะไรเล่าในเมื่อนี่ไม่ใช่คำบอกเล่าจากอารักษ์ แต่เป็นของใครก็ไม่รู้ที่เธอไม่เคยรู้จักมาก่อนเลย และถ้าฮันนี่สำคัญขนาดนั้นเธอก็มั่นใจว่าอารักษ์ต้องแนะนำให้เธอรู้จักแน่ แต่นี่ไม่ จะเพราะเหตุผลใดล่ะถ้าฮันนี่ไม่ได้สำคัญมากพอ “แต่ฉันอยากให้เธอรู้นะ ว่าฉันกับรักษ์นั้นเราสนิทกันมากแค่ไหน” ฮันนี่รุกต่อ เพราะจากการต่อปากต่อคำพร้อมประเมินมองด้วยสายตา นังเด็กหน้าอ่อนนี่ไม่ธรรมดาแน่ และอาการมึนตึงอย่างนี้ จะอะไรเล่าถ
คุณอารสแซ่บ EP.28 คนคุ้นเคยของอารักษ์
“นางแบบคนนี้เป็นแฟนคุณรักษ์เหรอ” “ก็คงใช่นั่นแหละ แทบจะเกยขึ้นไปอยู่บนตักซะขนาดนั้น” “แปลว่าเธอเลือกคุณรักษ์เหรอ เห็นมีข่าวกับดาราชายตั้งหลายคน” “เลือกไม่เลือกไม่รู้ แต่ตอนนี้เหมือนเธอกำลังช่วยคุณรักษ์ต้อนรับแขกอยู่นะ สงสัยกะมาเปิดตัวด้วยมั้ง” แขกที่นั่งสนทนากันอยู่ในมุมหนึ่งทำให้มัสยาชะงักฝีเท้าก่อนจะยืนหลบมุมฟังให้จบ เพื่อยืนยันว่าเธอไม่ได้คิดไปเองแน่ เพราะสายตาของคนอื่นก็มองไม่ต่างกัน และอาจแรงกว่าที่เธอมองเสียอีก เมื่อหนึ่งในนั้นพูดขึ้นว่า “ได้ข่าวว่าเธอเป็นเด็กท่าน... เปิดตัวกับคุณรักษ์แบบนี้ ถ้าท่านหึงคุณรักษ์ขึ้นมาล่ะก็ งานนี้คุณรักษ์ซวยแน่ ทางที่ดีวันนี้เราควรจะกินให้ครบทุกเมนูนะ เพราะไม่รู้ว่าที่นี่จะเปิดต่อได้อีกกี่
คุณอารสแซ่บ EP.27 จะปลูกหญ้าอ่อนให้เล็มทุกวัน
กระดาษสีนวลที่มีขอบทั้ง 4 ด้านเป็นรูปดอกกุหลาบสีแดงสดเป็นสิ่งที่มัสยาไม่คิดว่าเธอจะได้ครอบครองเร็วขนาดนี้ ไม่ฝันและไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยด้วยซ้ำ โดยเฉพาะฝ่ายชายนั้นเป็นเขา “อารักษ์คะ น้องปลาขอบคุณนะคะ” “ขอบคุณอาเรื่องอะไรคะ” อารักษ์รับฝ่ามือที่กระพุ่มไหว้เขาเอาไว้ ดวงตาคมเข้มแต่อ่อนโยนอย่างที่สุดทอดมองหญิงสาวด้านข้าง สิ่งที่เขาตัดสินใจทำไปทั้งหมดนี้ ไม่ผิดหรอก เพราะเขาเชื่อในเสียงร่ำร้องของหัวใจตัวเอง แม้ว่าชีวิตจะผ่านผู้หญิงมานับร้อย ทั้งคู่ควง ทั้งคู่นอน นานบ้างเร็วบ้างในช่วงเวลาที่คบกัน แต่ก็ไม่เคยมีใครทำให้เขาตัดสินใจทำสิ่งนี้ แต่สำหรับมัสยาไม่ใช่ สำหรับเธอตรงหน้านี้วันเวลาไม่ใช่ตัวแปร หัวใจต่างหากเล่าที่สำคัญ “น้องปลาขอบคุณที่อารักษ์ทำเพื่อน้องปลาได้มากขนาดนี้ ขอบคุณจริงๆ ค่ะ”&nbs
คุณอารสแซ่บ EP.26 คุณอารสแซ่บ
ยาแก้ไข้เม็ดสีขาว 2 เม็ดถูกส่งเข้าสู่อุ้งปากก่อนจะรับน้ำสะอาดบรรจุอยู่ในแก้วขึ้นดื่ม เมื่อเรียบร้อยแล้วมัสยาจึงส่งรอยยิ้มให้กับผู้เป็นแม่ที่มองมาด้วยความเป็นห่วง “แม่คะ น้องปลาไม่เป็นอะไรมากหรอกค่ะ ไม่ต้องกินยายังได้เลย” “ได้ยังไงล่ะ เราน่ะตัวรุมๆ ถ้าไม่กินเข้าไป คืนนี้ได้ไข้ขึ้นแน่ แล้วนี่ไปตากแดดตากลมที่ไหนมา ทำไมถึงได้เพลียจนเป็นไข้ได้” “เอ่อ... น้องปลาคงหักโหมมากไปหน่อยน่ะค่ะแม่ อยากฝึกงานให้เก่งเร็วๆ ไม่อยากเป็นภาระของอารักษ์เขา” มัสยาพูดพลางก้มหน้าหลบสายตาของแม่ที่มองมาอย่างจับผิด เธอคงหักโหมจริงอย่างที่บอกแม่นั่นแหละ เพราะตลอดทั้งช่วงบ่ายจนถึงเย็น อารักษ์ฝึกงานให้เธอไม่หยุด ไม่ว่าจะเป็นบนเตียง หรือในห้องน้ำ อารักษ์ก็ฝึกให้เธอไม่รู้กี่ครั้งต่อก
คุณอารสแซ่บ EP.25 น้องปลาแซ่บ!
‘อารักษ์ขา... อื้อ... ทำอะไรน้องปลา... โอย... เมื่อไหร่จะอาบเสร็จเสียที’ นั่นคือสิ่งที่คิด ทว่าสิ่งแสดงออกนั้นทำได้แต่ขบริมฝีปากล่างจนเจ็บ เพราะอารักษ์ยังคงอาบน้ำให้เธอไม่เสร็จเสียที ยิ่งอาบก็ยิ่งทำให้เธอร้อนจนต้องส่ายใบหน้าไปมา และเมื่อฝ่ามือของอารักษ์ลูบไล้ลงต่ำเพื่อขัดสีดอกไม้แสนสวย มัสยาก็ต้องสะกดอารมณ์ตัวเองเสียจนสั่นไปทั้งร่าง แค่เพียงภายนอกที่ลูบไล้เธอยังสั่นได้ขนาดนี้ และหากเป็นภายในเล่า... “อะ! อารักษ์คะ อารักษ์... พอแล้วค่ะ น้องปลาพอแล้ว” “พอแล้วอะไรกัน อายังอาบน้ำให้น้องปลาไม่สะอาดเลยนะ” เขาพูดพลางผลักดันปลายนิ้วเข้าไปกวาดต้อนชอนไชทำความสะอาดในโพรงดอกไม้ ก่อนจะชักเข้าชักออกเพื่อชำระล้างภายในให้สะอาด “อื้อ... ไม่ใช่ค่ะ ไม่ใช่อาบแบบนี้ อารักษ์... อื้อ...” “ใช่สิคะ นี่แหละวิธีอาบน้ำของอา และมันต้องสะอาดกว่านี้อีก” พูดจบร่างสูงใหญ่ก็ทรุดร่างลงนั่งเพื่อส่งปลายลิ้นเข้าไปทำความสะอาดให้เธอมากขึ้นอีก และก็มากมายเสียจนมัสยาต้องเบิกดวงตากว้างเพื่อจ้องมองในสิ่งมหัศจรรย์ที่เขาทำให้เธอ ก่อนจะหลับตาด้วยความซ่านเสียวและร
คุณอารสแซ่บ EP.24 มันน่ารักนะ
“อื้อ... อารักษ์ขา... ใส่เข้ามาอีก อื้อ... ใส่เข้ามาค่ะ น้องปลาทนได้ โอว... อารักษ์ขา... โอ๊ะ! กรี๊ดดดดด...” ความเจ็บปวดที่มาพร้อมกับเสียงดังกึกอยู่ภายในตัวทำให้มัสยารู้ว่า ณ ต่อแต่นี้ไปจะไม่มีวันเหมือนเดิมอีกแล้ว แต่เธอก็ดีใจที่เธอได้มอบสิ่งนี้ให้กับคนที่เธอเลือกแล้ว คนที่เธอพร้อมจะอยู่เคียงข้างกับเขาตลอดไป “น้องปลาเจ็บมากมั้ยคะ” “มากค่ะอารักษ์ แต่น้องปลาทนได้ อื้อ... อารักษ์ขาอย่าเพิ่งขยับสิคะ น้องปลา... เอ่อ...” “เสียว น้องปลาเสียวใช่มั้ยคะ” ใบหน้าพยักน้อยๆ นั้นทำให้อารักษ์ต้องยิ้ม มัสยาเข้าขากับเขาได้อย่างไม่น่าเชื่อ เธอซ่านเสียวไปในทุกจุดที่เขาแตะต้อง และเมื่อเขาพาความแข็งแกร่งเข้าไปจนสุด แม้จะเจ็บจนน้ำตาเล็ดแต่มัสยาก็แสดงออกว่าความเสียวกำลังมาเยือน “อารักษ์จะทำให้น้องปลามีความสุขที่สุดแล้วนะคะ” มัสยาพยักหน้าหลับตาพริ้ม แม้ว่าเรียวคิ้วจะขมวดจนชิดบ่งบอกถึงความเจ็บปวดแต่เธอกลับไม่ร้องออกมา ยิ่งเห็นดังนั้นอารักษ์ยิ่งต้องถนอมเธอให้มากที่สุด การเคลื่อนไหวจึงเป็นไปอย่างเนิบนาบ จนหัวคิ้วที่ขมวดเข้า
