MasukShare
บทที่ 275
Bab terkait
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 276
“เสวียนเสวียน เธอนี่ปากหวานจริงๆ”...หลังจากกล่าวลา กู้เป่ยเฉินกับฮั่วเสวียนแล้ว ฮั่วซือหานก็เดินออกจากบาร์พร้อมกับฉือเจียว “ฉือเจียว ฉันให้คนไปส่งเธอกลับบ้านนะ”ฉือเจียวเงยหน้าสวยหวานขึ้นมามองเขา “ซือหาน คืนนี้ฉันไม่อยากกลับบ้าน ฉันอยากไปที่วิลล่าของเธอ”ฉือเจียวได้ไตร่ตรองกับตัวเองแล้ว เธอไม่ควรทำตัวถือตัว ไม่ควรรอให้แต่งงานก่อนถึงจะยอมให้ฮั่วซือหานแตะต้องฮั่วซือหานก็เป็นผู้ชายธรรมดา มีเลือดมีเนื้อ ย่อมมีความต้องการเป็นธรรมดาถ้าเขาไม่ได้รับการเติมเต็ม เขาก็อาจตกเป็นเหยื่อของผู้หญิงคนอื่นที่เข้ามายั่วยวนฉือหว่านก็เคยเข้ามาแทรกแบบนั้น และได้ขึ้นเตียงกับเขาคืนนี้เธอจะไปที่วิลล่าของฮั่วซือหาน แอบส่งสัญญาณชัดเจนเมื่อเห็นใบหน้าสวยสดของฉือเจียว ฮั่วซือหานเผยรอยยิ้มบาง “คืนนี้ฉันต้องไปทำโอทีที่บริษัท ไม่มีเวลาอยู่กับเธอ ฉันให้คนไปส่งเธอกลับบ้านนะ เป็นเด็กดี”ฉือเจียวผิดหวังเล็กน้อย “งั้นก็ได้ ฉันกลับก่อนก็แล้วกัน”ฉือเจียวขึ้นรถจากไปเลขาจ้าวเปิดประตูรถโรลส์รอยซ์คันหรู ฮั่วซือหานก็ขึ้นรถไปด้วยรถแล่นไปอย่างราบรื่นบนถนน ฮั่วซือหานนั่งที่เบาะหลัง อ่านเอกสารขณะนั้นเอง เสียง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 277
เยี่ยฮวนเอ่อร์กลับมาถึงบ้านตระกูลหลิน แม่หลินก็รีบออกมาต้อนรับทันที “คุณหนูใหญ่ กลับมาแล้วเหรอคะ”เยี่ยฮวนเอ่อร์เกิดมาพร้อมปานที่ใบหน้า ถูกคนเรียกว่า "ยัยขี้เหร่" มาตลอด ถ้าเป็นเด็กผู้หญิงคนอื่นคงจะรู้สึกต่ำต้อยไปนานแล้ว แต่เยี่ยฮวนเอ่อร์กลับเป็นคนร่าเริง มองโลกในแง่ดี ทำให้บ่าวไพร่ทั้งบ้านต่างก็รักและเอ็นดูเธอเยี่ยฮวนเอ่อร์กอดแม่หลินด้วยความดีใจ “แม่หลิน หนูกลับมาแล้ว วันนี้หนูเชิญแขกสองคนมาที่บ้าน หนูจะดูแลพวกเธอให้ดีที่สุด”คำว่า “ดูแล” เธอเน้นเสียงหนักเป็นพิเศษแม่หลินยิ้มแย้มดีใจ “พวกเธอเป็นเพื่อนของคุณหนูเหรอคะ งั้นคุณหนูก็ต้องมีเพื่อนเยอะ ๆ แล้วล่ะค่ะ”ในตอนนั้น รถหรูคันหนึ่งแล่นมาจอดลง สองคนที่ลงมาจากรถก็คือ ฉือเจียวกับฮั่วเสวียนฉือเจียวกับฮั่วเสวียนมาถึงแล้วเยี่ยฮวนเอ่อร์ยกมุมปากยิ้ม “พูดถึงก็มาทันทีเลยแฮะ”นี่เป็นครั้งแรกที่ฉือเจียวกับฮั่วเสวียนมาเยือนตระกูลหลิน ทั้งคู่แต่งตัวจัดเต็ม หวังจะสร้างความประทับใจให้เสี่ยวเยา“เสวียนเสวียน เธอว่าเสี่ยวเยาหน้าตาเป็นยังไงเหรอ?”“หน้าตาเสี่ยวเยาฉันไม่รู้หรอก แต่ที่แน่ ๆ คือเธอต้องชอบซ้อเจียวเจียวแน่นอน!”ฉือเจียวดีใจจนหัว
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 278
“พวกเราน่ะได้เล่นกับเสี่ยวเยา ส่วนเธอ ยัยขี้เหร่แบบเธอก็ทำได้แค่เล่นกับยัยบ้านนอกอย่างฉือหว่านเท่านั้น น่าสงสารจริงๆ”แม่หลินถึงกับจะกลอกตา เธอถึงกับพูดไม่ออกเยี่ยฮวนเอ่อร์ยิ้มอย่างร่าเริง “ใช่เลย ฉันอิจฉาพวกเธอมากจริง ๆ ที่ได้เล่นกับเสี่ยวเยา”ฮั่วเสวียนหัวเราะจนพอใจ “ซ้อเจียวเจียว อย่าไปสนใจยัยขี้เหร่คนนี้เลย พวกเราเข้าไปหาเสี่ยวเยากันเถอะ”ฉือเจียวเองก็ไม่อยากเสียเวลาไปกับเยี่ยฮวนเอ่อร์ “ปล่อยให้เธออิจฉาไปเถอะ เราเข้าไปกัน”ทั้งสองเดินเข้าไปในบ้านมองดูสองร่างที่หยิ่งทะนงนั้น แม่หลินถึงกับหัวเราะเบาๆ “คุณหนู พวกเธอยังไม่รู้เลยว่าคุณเป็นใคร”เยี่ยฮวนเอ่อร์ยกคิ้ว “ไม่ต้องรีบ เดี๋ยวฉันจะเข้าไป ‘ต้อนรับ’ พวกเธอให้เต็มที่เอง!”...ฉือเจียวกับฮั่วเสวียนเข้ามาถึงห้องรับแขก ฉือเจียวรู้สึกเหมือนฝันไป เธอได้เหยียบเข้าบ้านตระกูลหลินแล้วจริงๆเธอเข้าใกล้เป้าหมายของตัวเองไปอีกขั้นตอนนั้นเอง สาวใช้เดินเข้ามา “แขกผู้มีเกียรติทั้งสอง กรุณานั่งรอสักครู่ คุณหนูของพวกเราอยู่ชั้นบน กำลังเปลี่ยนชุด เดี๋ยวจะลงมาค่ะ”“ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะ”ฉือเจียวกับฮั่วเสวียนนั่งลงที่โซฟาห้องรับแขก ทั้งคู่ตั
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 279
เยี่ยฮวนเอ่อร์ไม่แสร้งอีกต่อไปแล้ว...เธอเปิดเผยตัวตน เธอคือ เสี่ยวเยา!เยี่ยฮวนเอ่อร์คือเสี่ยวเยา?ฉือเจียวเหมือนโดนฟาดเต็มแรง สมองเหมือนหยุดทำงานไปทันทีเยี่ยฮวนเอ่อร์คือเสี่ยวเยาเหรอ?เธอกับฮั่วเสวียนแทบพลิกมหาวิทยาลัย C เพื่อจะหาคนคนนี้ อยากผูกสัมพันธ์ด้วยแทบตาย ที่สุดแล้วคนๆ นั้นกลับกลายเป็นยัยขี้เหร่อย่างเยี่ยฮวนเอ่อร์?สวรรค์เล่นตลกกับเธอหนักมาก!เธอไม่ยอมรับความจริงนี้ฮั่วเสวียนเองก็นิ่งอึ้งอยู่กับที่ตอนนั้นเอง เยี่ยฮวนเอ่อร์ก็พูดขึ้นพร้อมรอยยิ้ม “ฉือเจียว ได้ยินว่าพี่ชายฉันบอกว่าเธออยากเป็นเพื่อนกับฉันมาก เมื่อกี้ยังพูดเก่งอยู่เลย ทำไมตอนนี้เจอหน้าฉันจริงๆ ถึงพูดไม่ออกแล้วล่ะ?”ตอนนี้เยี่ยฮวนเอ่อร์นั่งอยู่บนโซฟา ข้างหลังมีแม่หลิน สาวใช้ และบอดี้การ์ดยืนเรียงรายด้วยความเคารพ เธอมองดูสีหน้าประจบสอพลอของฉือเจียวด้วยสายตาเย้ยหยันฉือเจียวกำมือแน่น อับอายจนแทบแทรกแผ่นดินหนีเมื่อคิดถึงคำพูดที่ตัวเองพูดกับเยี่ยฮวนเอ่อร์ที่หน้าบ้านตระกูลหลินเมื่อครู่... ตอนนั้นเยี่ยฮวนเอ่อร์ยังไม่เผยตัวตน เล่นกับเธอเหมือนเล่นกับตัวตลก“สะ...เสี่ยวเยา เธอ…” ฮั่วเสวียนพยายามจะพูดเยี่ยฮวน
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 280
เยี่ยฮวนเอ่อร์ลุกขึ้นยืน ไม่แสร้งอีกต่อไป เธอเปิดเผยตัวตนออกมา “ฉือเจียว เธอเข้าใจแล้วหรือยัง ที่นี่คือตระกูลหลิน ไม่ใช่ตระกูลฮั่ว มาคนไหน! คนช่วย ยกพวกเขาออกไปจากบ้านนี้ให้ฉันด้วย!”“ครับคุณหนูใหญ่!”ฉือเจียวกับฮั่วเสวียนยังไม่มีเวลาได้ต่อสู้อะไร “ปัง!” เสียงดังทันใด ทั้งสองถูกโยนออกไปจากบ้านตระกูลหลินโดยตรง ทั้งสองล้มพลัดกระแทกกันจนเหมือนสุนัขกินอึฮ่าๆๆแม่หลินหัวเราะเยาะอย่างโหดร้ายเยี่ยฮวนเอ่อร์ยิ้มอย่างซุกซนด้วยความพอใจ เธอพูดไว้แล้วว่าจะ “ดูแล” พวกเขาอย่างเต็มที่คนที่กล้ารังแกเพื่อนรักอย่างฉือหว่าน พวกเขาคิดว่าฉือหว่านไม่มีใครคอยป้องกันอยู่เบื้องหลังเหรอ?เมื่อไม่นานที่ผ่านมา ที่ฉือหว่านป่วยหนักเป็นครั้งนั้น ความแค้นที่เธอเก็บไว้อยู่ก็ถูกชดใช้ในพริบตานี้ เยี่ยฮวนเอ่อร์แทนฉือหว่านออกความแค้นอย่างสุดหัวแหนบ!...ด้านนอกประตู ฉือเจียวกับฮั่วเสวียนลุกขึ้นอย่างลำบาก ทั้งคู่เดินขึ้นจากพื้นด้วยความอับอาย พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าตอนเข้ามาที่ตระกูลหลิน พวกเขาจะถูกโยนออกไปเช่นนี้เยี่ยฮวนเอ่อร์นี่มันร้ายเกินไปแล้ว!คนที่คบหากับฉือหว่าน ไม่มีใครดีเลยสักคน!“ซ้อเจียวเจียว เสี่ยวเ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 281
ฮั่วเสวียนหยุดไปครู่หนึ่ง พูดตามตรง เธอยังไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย“ซ้อเจียวเจียว ฉันชอบพี่หนานเฉิง…”“เสวียนเสวียน เธออย่ารอหนานเฉิงเลย หนานเฉิงกับเจียงหลี คุณหนูใหญ่ตระกูลเจียง เขากำหนดวันแต่งงานกันแล้วนะ ตระกูลลู่กับตระกูลเจียงจะดองกัน การแต่งงานแบบนี้ไม่มีวันสั่นคลอนหรอก เธอควรรีบหาคนใหม่ได้แล้ว”ต่อจากนั้นฉือเจียวก็พูดต่อว่า “ตระกูลจ้าวก็คือหนึ่งในตระกูลใหญ่ของไห่เฉิง จ้าวอี้เกิดมาฐานะดี นิสัยก็ดี นี่คือคนที่ตระกูลหลินเลือกไว้ให้เสี่ยวเยา ถ้าเธอแย่งเขามาได้ ก็จะได้แต่งเข้าตระกูลจ้าวเลยนะ!”ฉือเจียวพูดถูก ลู่หนานเฉิงจะแต่งงานแล้ว ต่อให้ฮั่วเสวียนจะชอบเขาแค่ไหน ก็ไม่อาจเสียช่วงวัยอันสวยงามไปเพราะเขาฮั่วเสวียนเป็นเพียงสายรองของตระกูลฮั่ว วันนี้แม่หลินเพิ่งจะดูหมิ่นเธอ เธอต้องหาคู่ครองที่ดีให้ได้ตอนนี้ จ้าวอี้คือทางเลือกที่ดีที่สุดคนอย่างจ้าวอี้ที่ถูกตระกูลหลินเลือก ไม่มีอะไรให้ติเลยสักอย่างถ้าเธอแย่งจ้าวอี้มาได้ ก็จะเป็นการเอาคืนเย่ฮวนเอ่อร์อย่างแสบสันต์ เรียกศักดิ์ศรีคืนมาเต็มๆเธอเป็นแค่ลูกสาวจากสายรองของตระกูลฮั่ว ก็สามารถแย่งคู่หมั้นของคุณหนูใหญ่สายตรงจากตระกูลหล
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 282
จ้าวอี้หันกลับมา เขาเห็นใบหน้าสวยใสของฮั่วเสวียนจ้าวอี้ตาเป็นประกาย “ฮั่วเสวียน ทำไมเป็นเธอล่ะ?”วันนี้ฮั่วเสวียนใส่เสื้อขาวคอปกกะลาสีฟ้าขาว กระโปรงสั้นสีดำ เน้นรูปร่างเว้าสะโพกของตัวเองได้อย่างดี เธอยืนอยู่ตรงหน้าจ้าวอี้อย่างเรียบร้อยน่ารัก ขาเรียวยาวแนบชิดกัน แล้วยิ้มบางๆ พูดว่า “เดือนมหาวิทยาลัยจ้าว วันนี้คุณให้ฉันหลบฝนในรถ ตอนนี้ฉันกางร่มให้คุณ ถือว่าเจ๊ากันแล้วนะ”จ้าวอี้หัวเราะ“เดือนมหาวิทยาลัยจ้าว คุณมีนัดรึเปล่า ถ้างั้นคุณเอาร่มนี้ไว้ใช้เลย ฉันขอตัวก่อนนะ”ฮั่วเสวียนหมุนตัวเตรียมจะเดินออกไปแต่พอเดินได้ก้าวเดียว เธอกลับข้อเท้าพลิก ร้อง “ซี๊ด” ด้วยความเจ็บ“นักเรียนฮั่ว เธอเป็นอะไรหรือเปล่า?” จ้าวอี้รีบเดินเข้าไปถามอย่างห่วงใยน้ำตาเริ่มเอ่อในดวงตาคู่สวยของฮั่วเสวียน ใบหน้าอ่อนโยนดูหมดเรี่ยวแรง “ข้อเท้าฉันพลิก…เจ็บมากเลย…”“งั้นฉันอุ้มเธอไปห้องพยาบาลของมหาวิทยาลัยดีกว่า”จ้าวอี้ยื่นมือมาอุ้มฮั่วเสวียนขึ้นทั้งตัวฮั่วเสวียนเงยหน้าสวยใสขึ้นมามองเขา “เดือนมหาวิทยาลัยจ้าว แบบนี้จะไม่ทำให้คุณไปเดตสายเหรอ?”จ้าวอี้ยิ้มมุมปาก “เดตอะไร ก็ไม่สำคัญเท่าเธอหรอก”ใบหน้าสวยข
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 283
ทำไมจ้าวอี้ถึงไม่รับสาย?เกิดเรื่องอะไรขึ้นกับเขารึเปล่า?เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกไม่สบายใจ เธอเป็นห่วงความปลอดภัยของจ้าวอี้เธออุ้มถังป๊อปคอร์นไว้ แล้ววิ่งฝ่าฝนตลอดทั้งวันกลับมาที่มหาวิทยาลัย Cตอนกลับมาถึงมหาวิทยาลัย C ตัวของเย่ฮวนเอ่อร์ก็เปียกไปหมด เธอเอาป๊อปคอร์นซ่อนไว้ในอ้อมอก ไม่ได้ดูหนัง แต่เธออยากเอาป๊อปคอร์นอร่อยๆ ไปแบ่งให้จ้าวอี้กินเย่ฮวนเอ่อร์รีบตามหาจ้าวอี้ แต่ไม่นานเธอก็หยุดฝีเท้า เพราะเธอเห็นจ้าวอี้แล้วจ้าวอี้อยู่ข้างหน้า ข้างกายเขามีอีกคนหนึ่ง เย่ฮวนเอ่อร์จำได้ว่าเป็นฮั่วเสวียน!จ้าวอี้กำลังช่วยฮั่วเสวียนทายา อยู่กับฮั่วเสวียนตลอดเวลา ตอนนี้ฮั่วเสวียนไม่เจ็บเท้าแล้ว เดินได้แล้ว เขาก็กำลังเดินพาเธอกลับเย่ฮวนเอ่อร์มองสองคนเดินอยู่ด้วยกัน ฮั่วเสวียนพูดอะไรสักอย่างด้วยท่าทีขี้อาย บนใบหน้าหล่อใสของจ้าวอี้เต็มไปด้วยรอยยิ้มทั้งคู่พูดคุยกันอย่างมีความสุข ราวกับเป็นคู่รักที่กำลังอินเลิฟเย่ฮวนเอ่อร์ยืนนิ่งอยู่กับที่ เธอไม่เข้าใจว่าทำไมคู่หมั้นของตัวเองถึงอยู่กับฮั่วเสวียนได้สรุปแล้ว เขาไม่ไปดูหนังกับเธอ เพราะมัวแต่ไปอยู่กับฮั่วเสวียนเหรอ?เย่ฮวนเอ่อร์รู้สึกว่าตัวเองมัน
Bab terbaru
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 342
“ฉันเห็นว่าด้านนอกมีสมุนไพรอยู่ เดี๋ยวจะออกไปเก็บ นายพักผ่อนก่อนเถอะ”ฉือหว่านพูดพลางเก็บกล่องปฐมพยาบาล จากนั้นก็เดินออกไปตอนมาถึง เธอสังเกตภูมิประเทศโดยรอบไว้แล้ว ที่นี่มีสมุนไพร เธออาจใช้มันทำยาช่วยให้หลิวว่างความจำเสื่อมได้ฉือหว่านย่อตัวลงเริ่มเก็บสมุนไพร แต่ทันใดนั้นเธอก็ได้ยินเสียงฝีเท้าอยู่ข้างหลัง พอหันไปดู ก็เห็นว่าคือกู้เป่ยเฉินกู้เป่ยเฉินตามมาฉือหว่านเอ่ยอย่างแปลกใจ “นายตามมาทำไม? นายเสียเลือดไปเยอะ ควรจะรีบพักผ่อนนะ”กู้เป่ยเฉินยืนอยู่ มองเธอจากมุมสูง ใบหน้าเล็กเรียวสวยแม้จะสวมเสื้อผ้าหยาบของชาวบ้าน แต่ก็ยังไม่อาจบดบังความงามอันสง่างามราวเทพธิดาได้ “ฉันว่าฉันตามมาเถอะ กลัวว่าจะมีหลิวว่างคนที่สองโผล่มาอีก”ฉือหว่านยิ้มมุมปากอย่างจริงจัง “ฉันกับพี่นายหย่ากันแล้ว ต่อให้ฉันมีอะไรกับผู้ชายคนอื่นก็ไม่เรียกว่านอกใจ ไม่ต้องตามฉันก็ได้”กู้เป่ยเฉินเม้มริมฝีปาก “ไม่ใช่เพราะพี่ฉัน”ฉือหว่านมองเขา กู้เป่ยเฉินหน้าตาหล่อเหลาจริงๆ ในฐานะทายาทคนเดียวของตระกูลกู้ในไห่เฉิง ชีวิตของเขาก็เหมือนเจ้าชายในวังทองคำแม้ตอนนี้จะดูซอมซ่อ มีบาดแผลทั้งที่ขาและแขน ใบหน้าซีดเซียว แต่ความหล่อ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 341
ฉือหว่านเงยหน้าขึ้น เห็นว่าเป็นกู้เป่ยเฉินชายหนุ่มที่หลับอยู่ลืมตาตื่นทันทีที่ได้ยินเสียงวุ่นวาย เขากระโดดลงจากเตียงแล้วกระชากตัวหลิวว่างออกจากร่างของฉือหว่านหลิวว่างซึ่งกำลังคลุ้มคลั่งด้วยไฟราคะ ไม่ทันตั้งตัวเลยเซล้มไปกระแทกกับผนังใบหน้าของกู้เป่ยเฉินซีดขาว แต่อารมณ์กลับแข็งกร้าวและเย็นเฉียบ เขาหันมามองฉือหว่าน “เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”ฉือหว่านส่ายหน้า “ไม่เป็นไร”เขาจึงเบนสายตาไปยังหลิวว่าง มือกำแน่นจนเส้นเลือดปูด “ไอ้สารเลว!”หลิวว่างที่โดนขัดจังหวะกลางคัน หน้าก็ยิ่งบูดบึ้ง เขาตวาดลั่น “ฉันเป็นคนช่วยพวกแกไว้เองนะ ถ้าไม่มีฉัน ขาแกก็พิการไปแล้ว! แกยังกล้าว่าฉันอีก?”“ตอบแทนฉันหน่อยจะเป็นไรไป? ผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ซะหน่อย แต่งงานแล้วไม่ใช่เหรอ? จะนอนกับผู้ชายสักคนหรือสิบคนมันก็เหมือนกัน!”คำพูดของเขาทั้งหยาบคายและไร้ยางอายสิ้นดีกู้เป่ยเฉินโกรธจนเลือดขึ้นหน้า เส้นเลือดปูดทั่วแขน เขาเงื้อหมัดใส่หลิวว่างทันทีหลิวว่างก็ไม่ยอมแพ้ เขาจ้องกู้เป่ยเฉินเขม็ง พอกู้เป่ยเฉินพุ่งเข้ามา ทั้งสองก็เข้าต่อสู้กันอย่างดุเดือดฉือหว่านรีบลุกขึ้นยืน มองภาพตรงหน้าด้วยหัวใจที่เต้นรัว
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 340
ฉือหว่านเดินหนีออกมาหลิวว่างมองตามเงาร่างอ่อนช้อยของเธอ ใบหน้าของเขาพลันมืดครึ้มลงอย่างชัดเจน…ตอนนี้เป็นเวลากลางคืน กู้เป่ยเฉินยังคงนอนหลับหมดสติอยู่ ส่วนฉือหว่านนั้นไม่กล้าหลับตาแม้แต่นิดเดียว เพราะเธอต้องเฝ้าระวังหลิวว่างชัดเจนว่าการอ้างว่าตนแต่งงานแล้วไม่ได้ช่วยทำให้หลิวว่างเลิกล้มความคิดสกปรกนั้นเลยสักนิด เขายังคงจ้องมองเธอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ไม่เลิกราเธอไม่กล้านอน เพราะเธอรู้ว่าทั้งเธอและกู้เป่ยเฉินอาจตกอยู่ในอันตรายได้ทุกเมื่อฉือหว่านนั่งอยู่คนเดียวที่หน้าประตู กลางดึกของหมู่บ้านบนภูเขาเงียบสงบจนเกือบวังเวง มันเงียบเสียจนเหมือนโลกทั้งใบหยุดนิ่งหลังหิมะหยุดตก บรรยากาศในหมู่บ้านยิ่งเย็นยะเยือกไปทั่ว เหมือนเธอถูกทิ้งไว้ที่ปลายสุดของโลกใบนี้ร่างกายของฉือหว่านหนาวจนสั่น เธอรู้สึกถึงความผิดปกติในร่างกาย ตัวเริ่มร้อนราวกับจะเป็นไข้หลังจากแช่น้ำทะเลเย็นเฉียบอยู่นาน แม้แต่ร่างกายแข็งแรงอย่างเธอก็แทบจะทนไม่ไหวฉือหว่านได้แต่หยิกฝ่ามือตัวเอง เพื่อไม่ให้ตัวเองหลับไป เพราะเธอรู้ดีว่านี่ไม่ใช่ที่ที่ปลอดภัยในความมืดเงียบ เธอเผลอคิดถึงฮั่วซือหานขึ้นมา ตอนนี้เขากำลังทำอะไรอยู่?
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 339
ฉือหว่านใช้ผ้าเช็ดมือให้สะอาด แล้วหันไปมองกู้เป่ยเฉิน “คุณชายกู้ อยากพูดอะไรก็พูดมา แต่อย่าคิดจะพูดคำว่าขอโทษกับฉันเด็ดขาด”กู้เป่ยเฉินตั้งใจจะขอโทษอยู่แล้ว แต่คำพูดนั้นกลับติดอยู่ที่คอเสียงของฉือหว่านเย็นเฉียบ “คุณทำร้ายคนอื่น คำขอโทษแค่คำเดียวมันลบล้างอะไรไม่ได้ เพราะงั้นไม่ต้องพูด ฉันไม่มีวันให้อภัยคุณ”กู้เป่ยเฉิน “…”เขาคือจอมเกเรแห่งไห่เฉิง นอกจากพี่รองก็ไม่เคยมีใครกล้าหักหน้าเขาแบบนี้มาก่อน แต่ฉือหว่านกลับกล้าทำ ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเอาซะเลย ใบหน้าของกู้เป่ยเฉินมืดครึ้ม“คุณชายกู้ หลับตาพักเถอะ ขาคุณน่าจะรอดแล้ว” ฉือหว่านกล่าวใบหน้าของกู้เป่ยเฉินซีดเซียวอย่างเห็นได้ชัด ร่างกายอ่อนแอเกินกว่าจะทำอะไรได้ตามอำเภอใจ เขาทำได้แค่เชื่อฟังฉือหว่านแล้วหลับตาลงฉือหว่านยื่นมือห่มผ้าให้เขา เธอรู้ดีว่าเขาชอบฉือเจียว คิดว่าฉือเจียวคือซ้อเจียวเจียวของเขา เพราะฉะนั้นที่เขาพูดออกมาแบบนั้น เธอไม่แปลกใจเลย เธอชินแล้วถึงเธออยากจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับกู้เป่ยเฉินอีก แต่เธอก็ทำไม่ได้ เธอข้ามเส้นของตัวเองไปไม่ได้ จรรยาบรรณของหมอ ทำให้เธอไม่อาจปล่อยมือจากคนเจ็บได้ขณะนั้นเอง หลิวว่างเดินเข้ามาในห
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 338
ฉือหว่านตั้งใจพูดแบบนั้น เพราะตอนนี้เธอกับกู้เป่ยเฉินที่บาดเจ็บสาหัสต้องมาติดอยู่ในที่แบบนี้ และสายตาของหลิวว่างก็จ้องเธออย่างไม่เหมาะสมตั้งแต่ต้น เธอจึงจำเป็นต้องระวังตัวให้มากที่สุดแต่กู้เป่ยเฉินกลับไม่ยอมรับสถานะที่เธออ้างแม้แต่น้อย ในสายตาของเขา ฉือหว่านหย่ากับพี่รองของเขาไปแล้ว ยังจะกล้าพูดแบบนี้อีก หน้าไม่อายเอาซะเลยกู้เป่ยเฉินกำลังจะอ้าปากพูดอะไรบางอย่าง แต่ฉือหว่านส่งสายตาดุใส่เขาทันที “หุบปากไปเลย!”พูดจบ เธอก็ยื่นมือไปกดที่แผลของเขาอย่างแรง “ยังไม่ตายอีกเหรอ!”“โอ๊ย! เจ็บ!” กู้เป่ยเฉินเจ็บจนเหงื่อเย็นไหลทั่วใบหน้า “ฉือหว่าน! เชื่อไหมว่าฉันจะฆ่าเธอ!”ทันใดนั้น หมอประจำหมู่บ้านพูดขึ้นว่า “ขาของคนไข้บาดเจ็บสาหัสมาก ผมห้ามเลือดให้ได้แค่ชั่วคราว พรุ่งนี้ต้องส่งเข้าเมืองไปรักษาแล้วครับ”ฉือหว่านส่ายหน้า “ไม่ทันแล้ว ต้องจัดการคืนนี้”หมอถามกลับ “จะให้จัดการยังไง?”ฉือหว่านตอบเพียงสองคำ “ตัดกระดูก”อะไรนะ?ตัดกระดูก!?กู้เป่ยเฉินมองเธอด้วยสายตาตกตะลึง “ฉือหว่าน! เธอจะตัดกระดูกฉัน? เธอจะทำลายขาฉันเหรอ!?”ฉือหว่านมองเขาอย่างเย็นชา “ใช่!”พูดจบ เธอก็หันไปพูดกับหมอ “หมอ ช่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 337
ฉือหว่านรู้สึกเจ็บปวดไปทั้งตัว เหมือนกระดูกแทบจะแหลกสลาย และมันหนาวเย็นจนแทบทนไม่ไหวน้ำทะเลเย็นจัดซัดเข้าหน้าเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า ความหนาวทะลุเข้าไปถึงกระดูก ทำให้เธอสะดุ้งสุดตัวจนได้สติกลับคืนมา เธอลืมตาขึ้นอย่างช้าๆเธอยังไม่ตายบนเรือยอชต์มีระเบิดติดอยู่ พอใกล้ระเบิด เธอกับกู้เป่ยเฉินก็กระโดดลงทะเล น้ำเย็นยะเยือกโถมเข้าหาเธอจากทุกทิศทาง เธอต้องว่ายน้ำอย่างสุดแรงเพื่อเอาชีวิตรอดร่างกายเล็กๆ ของเธอแสดงให้เห็นถึงพลังในการเอาชีวิตรอดอย่างน่าทึ่งสุดท้าย เธอก็ถูกคลื่นซัดขึ้นฝั่งจนได้ตอนนี้เป็นเวลากลางคืนแล้ว บรรยากาศรอบข้างเงียบงันและเปลี่ยวเหงา ฉือหว่านพยายามยันตัวลุกขึ้น “กู้เป่ยเฉิน? กู้เป่ยเฉิน!”เธอเป็นคนถีบเขาลงทะเล แล้วตอนนี้เขาอยู่ไหน?ฉือหว่านเดินหาทั่วบริเวณ “กู้เป่ยเฉิน ถ้าคุณยังมีชีวิตอยู่ ตอบฉันหน่อย!”ไม่นานนัก เธอก็หยุดกะทันหันที่ชายหาดด้านหน้า เธอเห็นร่างของกู้เป่ยเฉินนอนอยู่เขาก็ถูกคลื่นซัดขึ้นฝั่งเช่นกันฉือหว่านรีบวิ่งเข้าไปหา “กู้เป่ยเฉิน? กู้เป่ยเฉิน ฟื้นสิ!”เขายังหมดสติอยู่ ขาขวาได้รับบาดเจ็บ เลือดไหลออกมาไม่หยุดเลือดแดงฉานเปื้อนเต็มพื้นทรายรอบตัวเขา
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 336
ความจริงแล้ว ฉือเจียวได้วางแผนไว้ล่วงหน้า เธอให้คนลอบติดตั้งระเบิดไว้บนเรือยอชต์ลำนั้นและนี่ก็คือระบบจับเวลาของระเบิดอีกเพียงสามนาที เรือก็จะระเบิดฉือเจียวมองออกไปยังผืนน้ำกว้างไกลในทะเล “กู้เป่ยเฉิน อย่าโทษฉันเลย ถ้าจะโทษก็ต้องโทษตัวนายเอง หัวใจของนายเริ่มเอียงไปหาฉือหว่านแล้ว งั้นก็หายไปพร้อมกันเถอะ!”…บนเรือยอชต์ กู้เป่ยเฉินกำลังจะบังคับเรือกลับฝั่งแต่ในตอนนั้นเอง คลื่นยักษ์ลูกหนึ่งกระแทกเข้ามา น้ำเย็นเฉียบสาดกระเซ็นไปโดนใบหน้าของฉือหว่านขนตาเรียวยาวของเธอสั่นไหวเล็กน้อย ฉือหว่านลืมตาขึ้น เธอฟื้นแล้วเธอค่อยๆ ยันตัวขึ้น มองไปที่กู้เป่ยเฉิน “กู้เป่ยเฉิน ที่นี่ที่ไหน?”ซี๊ดเธอรู้สึกเจ็บบริเวณท้ายทอยแปลบๆกู้เป่ยเฉินรีบหันมาทางเธอ “ฉือหว่าน เธอฟื้นแล้วเหรอ?”ฉือหว่านเริ่มจับต้นชนปลายได้ เธอมองไปรอบๆ เห็นเพียงทะเลกว้างสุดลูกหูลูกตา ดวงตากลมโตใสสว่างของเธอพลันเย็นเยียบลง “กู้เป่ยเฉิน คุณพาฉันมาอยู่กลางทะเลทำไม?”“ฉือหว่าน เธอคิดอะไรอยู่เนี่ย คิดว่าฉันจะทำร้ายเธอเหรอ? ฟังนะ ซ้อเจียวเจียวให้ฉันพาเธอมา ฉันไม่ชอบเธอก็จริง แต่ฉันไม่มีวันทำร้ายเธอหรอก เดี๋ยวฉันจะพาเธอกลับเด
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 335
หิมะที่เวยไห่หยุดตกแล้ว แต่ท่าเรือกลับชื้นแฉะและหนาวเย็นเป็นพิเศษฉือเจียวกับกู้เป่ยเฉินยืนอยู่บนท่าเรือ ข้างๆ มีเรือยอชต์ลำหนึ่งจอดอยู่ คนชุดดำคนหนึ่งโยนร่างของฉือหว่านที่ยังหมดสติขึ้นไปบนเรือกู้เป่ยเฉินมองฉือหว่าน แล้วหันไปถามฉือเจียว “ซ้อเจียวเจียว ทำไมซ้อให้คนจับฉือหว่านมาที่นี่? ซ้อทำอะไรฉือหว่าน?”ฉือเจียวขมวดคิ้ว “นี่นายสงสัยฉันเหรอเป่ยเฉิน? ฉันว่าตอนนี้นายเปลี่ยนไปนะ ดูเหมือนจะเริ่มลัง นายมีใจให้ฉือหว่านใช่ไหม?”“เปล่าครับซ้อเจียวเจียว”“เป่ยเฉิน นายยังเห็นฉันเป็นซ้ออยู่ไหม?”กู้เป่ยเฉินพยักหน้า เขาชอบฉือเจียวมาตลอด และเคยคิดว่าเธอกับพี่รองเป็นคู่ที่เหมาะสมกันที่สุด “แน่นอนครับ”“งั้นก็พิสูจน์ให้ฉันดูสิ นายเกลียดฉือหว่านที่สุดแล้วไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้เธอสลบอยู่ นายขึ้นเรือไป พาเธอออกไปกลางทะเล แล้วโยนเธอลงน้ำ ให้เธอหายไปจากโลกนี้ตลอดไป”กู้เป่ยเฉินอึ้ง ก่อนหน้านี้ที่ซ้อเจียวเจียวพูดว่าจะทำให้ฉือหว่านหายไป เขานึกว่าเธอพูดเล่น แต่ไม่คิดว่าฉือเจียวอยากให้ฉือหว่านหายไปจริงๆกู้เป่ยเฉินยืนนิ่ง “ซ้อเจียวเจียว…”“เป่ยเฉิน ตอนนี้แม้แต่นายก็ไม่ช่วยฉันแล้วใช่ไหม? ทั้งนายทั้งพี่รอ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 334
เขาจะจับได้ไหมว่าเธอกำลังปลอมตัวเป็นฉือหว่านอยู่?ฮั่วซือหานมองไปรอบๆ เขารออยู่นานมากแล้ว แต่ฉือหว่านก็ยังไม่กลับมาในที่สุด ฮั่วซือหานก็ก้าวเท้าเดินออกไปฉือเจียวตรงเข้าไปหากู้เป่ยเฉิน “เป่ยเฉิน ตอนนี้พี่รองของนายหลงฉือหว่านไปแล้ว นายต้องช่วยฉันนะ”กู้เป่ยเฉินไม่พูดอะไรหัวใจของฉือเจียวเริ่มร้อนรนอย่างรุนแรง เธอรู้ว่ากู้เป่ยเฉินเคยตั้งใจจะจีบสาวอัจฉริยะคนนี้มาตลอด และตอนนี้เขาก็เพิ่งรู้ว่าฉือหว่านคือเด็กสาวอัจฉริยะคนนั้น แล้วหัวใจของกู้เป่ยเฉินจะเริ่มเอนเอียงไปทางฉือหว่านหรือเปล่า?ไม่ได้เด็ดขาดเธอจะปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นไม่ได้ฉือเจียวรีบคว้าแขนเสื้อของกู้เป่ยเฉินไว้ แล้วเริ่มใส่ร้ายฉือหว่าน “เป่ยเฉิน นายอย่าไปหลงกลฉือหว่านเชียวนะ คนอย่างเธอรู้อยู่แล้วว่าตัวเองเป็นเด็กอัจฉริยะ แต่กลับไม่พูดออกมา แกล้งทำเป็นปิดบังไว้ แค่จะคอยเล่นกับใจนายกับซือหาน จากนั้นก็ไปแย่งซีนกลางงานสัมมนา หล่อนมันเจ้าเล่ห์มาก รู้ดีว่าจะมัดใจผู้ชายยังไง”กู้เป่ยเฉินเงียบอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะมองเธอกลับ “ซ้อเจียวเจียว ซ้ออยากให้ผมช่วยยังไง?”ในดวงตาของฉือเจียวฉายแววเย็นชาเจียนกัดกระดูก “เป่ยเฉิน ฉัน
