LOGINShare
บทที่ 246
Related chapters
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 247
เขาพูดว่าอะไรนะ?ดวงตาของฉือหว่านหดแคบลง เขาทำให้โหลวซินเยว่ท้องแท้ๆ ยังกล้าพูดจาแบบนั้นกับเธออีกฉือหว่านทั้งอับอายและโกรธจัด เธอด่าเขาเสียงแข็ง “ไร้ยางอาย!”ฮั่วซือหานก้มหน้าหล่อเหลามองเธอ ผมยาวสีดำขลับบริสุทธิ์ของเธอกระเซอะกระเซิงกระจายอยู่บนโซฟา ใบหน้าเล็กขาวเนียนมีดวงตาดำใสจ้องมองเขา ลักษณะนี้เหมือนในฝันที่เขาเคยฝันถึงไม่มีผิดชั่วขณะนั้น ความทรงจำทั้งหมดก็กลับมาฮั่วซือหานยกมุมปากบางขึ้นยิ้ม “ด่าฉันทำไมล่ะ ฉันไร้ยางอายตรงไหน พูดมาสิ”แม้เธอจะพูดเก่งปากไว แต่เรื่องด่าคนนั้นยังไม่ถนัด เสียงหวานบางของเธอก็ได้แต่พูดออกมาแค่คำว่า “เกลียด” “ไร้ยางอาย” พวกนี้ เหมือนเด็กไม่มีผิดฉือหว่านจ้องเขม็ง “คุณมาหาฉันทำไม? ถ้าคุณกล้ามาอีกครั้ง ฉันจะไปบอกโหลวซินเยว่นะ เธอกำลังตั้งท้องลูกของคุณ อย่าบีบบังคับฉัน!”ทันทีที่พูดถึงโหลวซินเยว่ แววตาของฮั่วซือหานก็เย็นเฉียบขึ้นอย่างชัดเจน คิดจะเล่นงานเขาเหรอ? พรุ่งนี้หล่อนจะต้องเสียใจ“ฉือหว่าน เธอโกรธเหรอ? เธอโกรธเพราะโหลวซินเยว่? เพราะหล่อนท้อง?”ใบหน้าเล็กจิ๋วของฉือหว่านแดงสลับขาว ความโกรธ อับอาย และเจ็บปวดหลั่งไหลเข้ามาพร้อมกัน เธอลุกพรวดขึ้
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 248
“หวานหว่าน เธอไม่เป็นไรใช่ไหม? ประธานฮั่วพาเธอไปทำอะไรที่นี่?”เยี่ยฮวนเอ่อร์กับซูเสี่ยวฝูรีบเข้ามาคว้าตัวฉือหว่านไว้ฉือหว่านขมวดคิ้ว เธอเองก็ไม่รู้ว่าฮั่วซือหานที่เหมือนคนบ้าคนนั้นต้องการอะไรกันแน่...เขาพาเธอมาที่สวนหลวง แล้วพูดคำว่า “ขอโทษ” ถึงสองครั้งเขาดูแปลกไปมากแต่พอคิดถึงเรื่องที่โหลวซินเยว่ท้อง ฉือหว่านก็ไม่อยากเสียเวลาอยู่กับฮั่วซือหานอีกแล้ว “ฮวนเอ่อร์ เสี่ยวฝู พวกเราไปกันเถอะ”“โอเค”ทั้งสามคนเดินจากไป ส่วนฮั่วซือหานยังนั่งอยู่บนโซฟา ก้มหน้าซ่อนแววตาและอารมณ์ร้อนแรงไว้ใต้เปลือกตาขณะนั้นเอง เลขาจ้าวเดินเข้ามา รายงานเสียงเบา “ท่านประธาน สืบเจอแล้วครับ”ฮั่วซือหานเงยหน้า “ว่ามา”“ที่แท้โหลวซินเยว่เคยมีแฟนหนุ่มอยู่ที่บ้านนอก แฟนคนนั้นรักเธอมาก ทำงานหนักในไซต์ก่อสร้าง หาเงินส่งเธอเรียนมหาลัย ทั้งคู่เคยมีความสัมพันธ์กันนานแล้ว เด็กในท้องก็เป็นของแฟนคนนั้นครับ”มุมปากของฮั่วซือหานยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเย้ยหยัน “พรุ่งนี้วันเกิดโหลวซินเยว่ไม่ใช่เหรอ? เตรียมของขวัญชิ้นโตให้เธอหน่อย”เลขาจ้าวเข้าใจทันที “ครับ ท่านประธาน”จากนั้น ฮั่วซือหานก็เงยหน้าขึ้นมองเลขาจ้าว “คืนนั้นคนท
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 249
โหลวซินเยว่ต้องการอวดความสุขให้ฉือหว่านเห็นสายตาของฉือหว่านเย็นชา ไม่ตอบอะไรโหลวซินเยว่เอามือแตะที่หน้าท้องตัวเอง “หวานหว่าน เธอคงไม่ได้อิจฉาฉันหรอกนะ? บางคนหลังจากมีอะไรกันก็ได้แค่กินยาคุม แล้วยังแพ้จนเป็นลมอีก แต่ฉันกลับตั้งท้อง แถมยังได้รับความรักอย่างล้นหลาม คนเรานี่โชคชะตาไม่เหมือนกันจริงๆ”“เธอ!” เยี่ยฮวนเอ่อร์กับซูเสี่ยวฝูกำลังจะพูดแต่ฉือหว่านยกมือห้าม น้ำเสียงเรียบเย็น “ไปกันเถอะ”พูดจบเธอก็หมุนตัวเดินจากไปเยี่ยฮวนเอ่อร์กับซูเสี่ยวฝูรีบตามไป “หวานหว่าน เมื่อกี้ทำไมไม่ให้พวกเราด่าหล่อนสักคำสองคำล่ะ?”ฉือหว่านยิ้มเย้ยตัวเองเล็กน้อย “ด่าไปก็ไม่มีประโยชน์ ที่หล่อนพูดก็เป็นความจริงทั้งหมด”เธอกินยาคุม แล้วแพ้จนเป็นลมขณะที่โหลวซินเยว่ท้อง และกลายเป็นดาราดังสิ่งที่เขาชอบหรือไม่ชอบ มันชัดเจนปานนี้โหลวซินเยว่รู้ว่าจะทำยังไงให้เธอเจ็บปวด และสิ่งที่พูดเมื่อครู่ก็เหมือนหนามแหลมในใจฉือหว่าน แค่แตะก็เจ็บจี๊ดขณะที่ทั้งสามกำลังรอลิฟต์ ก็มีคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามา คนที่เดินนำหน้า คือร่างสูงสง่างามของฮั่วซือหานฮั่วซือหานมากับเลขาจ้าวและคนอื่นๆ โรงแรมจินหลิงถึงกับให้ผู้จัดการอ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 250
โหลวซินเยว่รอไม่ไหว รีบส่งข้อความหาฮั่วซือหาน “ประธานฮั่ว คุณมาถึงหรือยังคะ?”ดวงตาคมเย็นของฮั่วซือหานลึกจนมองไม่เห็นก้นบึ้ง เขาตอบกลับแค่สองคำ “กำลัง”...ในงานเลี้ยงวันเกิด โหลวซินเยว่ยิ้มจนแทบควบคุมไม่อยู่ ฮั่วซือหานตอบกลับแล้ว! เขามาแล้วจริงๆ!เสียดายจังที่ฉือหว่านไม่อยู่เธออยากให้ฉือหว่านเห็นภาพนี้ที่สุดเธอพูดเสียงดังอย่างตื่นเต้น “ทุกคน! งานเลี้ยงวันเกิดของฉันจะเริ่มแล้วนะคะ เพราะแขกรับเชิญพิเศษที่ฉันรอกำลังจะถึงแล้ว!”“เยว่เยว่คนสวย แขกพิเศษคนนั้นคือใครกัน?”“ซุปตาร์โหลว อย่าอุบไว้เลย รีบเชิญเขาออกมาให้เราเห็นเถอะ!”โหลวซินเยว่ยกมุมปากยก “งั้นก็ขอเชิญเขาเข้ามาได้เลยค่ะ”ประตูห้องจัดเลี้ยงค่อยๆ เปิดออก สายตาทุกคู่จับจ้องไปทางประตูและในวินาทีนั้น มีคนคนหนึ่งเดินเข้ามาโหลวซินเยว่ยิ้มกว้าง เดินเข้าไปอย่างดีใจ “ประธาน..”คำว่า “ประธานฮั่ว” ยังไม่ทันพูดจบ หลังจากที่โหลวซินเยว่เห็นคนที่มาชัดเจน ก็ตัวแข็งอยู่กับที่เพราะคนที่เข้ามานั้นไม่ใช่ฮั่วซือหาน แต่เป็นแฟนหนุ่มของเธอ...อู๋เหล่ย!อู๋เหล่ยเพิ่งกลับมาจากไซต์งานก่อสร้าง ยังใส่ชุดคนงานอยู่เลย เขาเดินเข้ามาหาโหลวซินเย
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 251
ปาร์ตี้วันเกิดครั้งนี้โหลวซินเยว่เชิญนักข่าวมาจากหลายสำนัก ตอนนี้เธอกำลังโด่งดัง นักข่าวพวกนั้นก็พากันมา ถือว่าให้เกียรติเธอมากเดิมทีเธออยากใช้โอกาสนี้เพื่อก้าวขึ้นอีกขั้น แต่แล้วอู๋เหล่ยก็มากะทันหัน และนำเรื่องฉาวสะเทือนวงการมาด้วยสถานที่จัดงานวุ่นวายทันที นักข่าวพวกนั้นรีบยกกล้องขึ้นมาถ่ายเธอไม่หยุด “ซุปตาร์โหลว ที่แท้คุณมีแฟนแล้วนี่เอง”“ที่แท้คุณเรียนมหาวิทยาลัยได้ ก็เพราะแฟนคุณไปแบกอิฐแบกปูนที่ไซต์ก่อสร้างนี่เอง”“งั้นภาพลักษณ์สาวน้อยใสซื่อของคุณก็แค่หลอกแฟนคลับกับหลอกสังคมเหรอคะ?”โหลวซินเยว่ไม่คิดเลยว่าสถานการณ์จะพลิกผันรวดเร็วและควบคุมไม่ได้แบบนี้ เธอรีบพูดอย่างลนลานว่า “หยุดถ่ายได้แล้ว! หยุดถ่าย!”ตอนนั้นเองโหลวซินเยว่เผลอเห็นที่ชั้นสอง ที่ราวระเบียงแกะสลักมีร่างที่หล่อเหลาและดูสง่างามร่างหนึ่งยืนอยู่ นั่นคือฮั่วซือหานฮั่วซือหานมาแล้ว เขายืนอยู่ตรงนั้น กำลังมองดูเหตุการณ์ทั้งหมดด้วยท่าทีเหนือกว่าโหลวซินเยว่สีหน้าเปลี่ยนทันที แย่แล้ว ฮั่วซือหานรู้ว่าเธอมีแฟนแล้ว ห้ามให้เขารู้ความจริงทั้งหมดเด็ดขาด“ปาร์ตี้วันเกิดวันนี้จบเพียงเท่านี้!” โหลวซินเยว่หันหลังแล้วจะเดินออ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 252
“ช่วงนี้มีทรัพยากรมหาศาลเทมาที่เธอ แบบนี้แสดงว่าเธอมีสปอนเซอร์รวยๆ หนุนหลังอยู่ใช่ไหม?”นักข่าวเริ่มถามกันแรงขึ้นเรื่อยๆ สีหน้าของโหลวซินเยว่ซีดเผือด เธอเงยหน้ามองเหล่าแฟนคลับแฟนคลับพวกนั้นไม่มีความชื่นชอบในตัวเธออีกต่อไป ต่างพากันด่า “พวกเราตาถั่วกันจริงๆ”“ตอนแรกนึกว่าชอบสาวน้อยใสซื่อ ที่แท้ก็หญิงร่านนี่เอง!”“ไปกันเถอะ”แฟนคลับพวกนั้นทิ้งเธอแล้วเดินจากไปโหลวซินเยว่รู้ตัวดีว่าจบแล้ว วันนี้ที่เธอจัดปาร์ตี้วันเกิด ก็เพื่อจะก้าวขึ้นจุดสูงสุดของชีวิต แต่ไม่คิดว่าจะกลายเป็นการทำลายตัวเองโดยสิ้นเชิงเมื่อกี้เธอยังอยู่บนสวรรค์ อีกวินาทีเดียวก็ร่วงลงจากสวรรค์กระแทกสู่เหวลึกเธอควรทำยังไงดี?โหลวซินเยว่เงยหน้ามองผู้ชายบนชั้นสอง ฮั่วซือหานยืนสูงส่งอยู่ตรงนั้น ดวงตาเรียวยาวของเขาลึกดั่งบ่อน้ำเย็นเฉียบ สายตานิ่งเฉียบคู่นั้นจ้องมาที่เธอไม่ละไปไหนเขารู้แล้วเขารู้หมดแล้ว…บอดี้การ์ดชุดดำสองคนกดตัวโหลวซินเยว่ให้ขึ้นไปชั้นบน “เร็ว!”โหลวซินเยว่ยืนไม่มั่น “ตุบ” ล้มคุกเข่าลงกับพรมทันทีฮั่วซือหานที่ยืนอยู่ริมระเบียงหันมา ก้มตามองเธอด้วยดวงตาเย็นชาโหลวซินเยว่ตัวสั่นระริก “ประ...ประ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 253
พูดจบ ฮั่วซือหานก็หันหลังเดินจากไปทันทีโหลวซินเยว่ถูกความหวาดกลัวกลืนกิน เธอที่ตอนนั้นโลภเกินไป ปลอมตัวเป็นฉือหว่าน ตอนนี้ฮั่วซือหานทำให้สิ่งนั้นกลายเป็นการตัดสินใจที่เธอเสียใจที่สุดในชีวิตชีวิตเธอพังหมดแล้วโหลวซินเยว่หันไปมองอู๋เหล่ย ตอนนี้อู๋เหล่ยคือความหวังสุดท้ายของเธอแม้อู๋เหล่ยจะมาจากครอบครัวยากจน แต่เขาก็ขยันมุ่งมั่น ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาใช้เงินกับเธอไปนับล้าน และทุกครั้งที่บ้านเธอมีปัญหา อู๋เหล่ยก็คอยช่วยจัดการให้ตลอด เธอไม่อาจเสียอู๋เหล่ยไปได้อีก“อาเหล่ย ขอโทษนะ ทุกอย่างเป็นความผิดของฉัน... พาฉันกลับบ้านเถอะ ฉันจะใช้ชีวิตกับนายให้ดี...” โหลวซินเยว่ร้องไห้พลางจับมืออู๋เหล่ยไว้แต่อู๋เหล่ยสะบัดเธอออกแรงมาก “โหลวซินเยว่ ตอนนี้เธออยู่ในไห่เฉิงไม่ได้แล้ว ตกลงมาจากที่สูงก็เพิ่งนึกถึงฉันงั้นเหรอ ฉันมองเห็นธาตุแท้ของเธอแล้ว คนโลภแบบเธอไม่คู่ควรหรอก”อู๋เหล่ยหันหลังแล้วเดินจากไปทันที“อาเหล่ย อย่าไป! นายลืมแล้วเหรอ ฉันท้องลูกของนายอยู่นะ นายจะไม่รับผิดชอบเหรอ!”อู๋เหล่ยมองที่ท้องของเธอแวบหนึ่ง “ลูกก็แค่เครื่องมือของเธอ เธอไม่เคยมีคุณสมบัติเป็นแม่ เพื่อเห็นแก่เด็ก ไปโรงพย
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 254
ซูเสี่ยวฝูตกใจ “อะไรนะ ท้องก่อนแต่ง? เด็กในท้องของโหลวซินเยว่ไม่ใช่ของประธานฮั่ว แต่เป็นของแฟนหล่อนงั้นเหรอ?”ฉือหว่านเดาได้ว่าในงานวันเกิดต้องเกิดเรื่องบางอย่างขึ้น แต่เธอก็ไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้โหลวซินเยว่มีแฟนแล้วจริงๆเด็กในท้องของหล่อนเป็นของแฟนหล่อนแล้วความสัมพันธ์ระหว่างโหลวซินเยว่กับฮั่วซือหานคืออะไรกันแน่?ในตอนนั้นเอง เสียงเคาะประตูดังขึ้น “ก็อก ก็อก”“ใคร?”ฉือหว่านลุกไปเปิดประตู ข้างนอกคือร่างสูงสง่าและหล่อเหลาคนหนึ่ง ฮั่วซือหานมาฉือหว่านชะงักไปเล็กน้อย เขามาทำไม?ที่นี่คือหอพักหญิงฉือหว่านไม่อยากพูดกับเขา จึงปิดประตูทันทีแต่ประตูยังไม่ทันปิด ฮั่วซือหานก็ยื่นมือมาดันไว้ เขายืนตัวสูงขวางอยู่ตรงนั้น ก้มตามองเธอด้วยสายตาหล่อเหลานิ่งลึก “ฉือหว่าน ฉันมีเรื่องจะพูดกับเธอ”“ฉันไม่อยากฟัง”“เธอต้องฟัง!”ฮั่วซือหานใช้ท่าทีแข็งกร้าว ดันประตูเข้าไปข้างในเยี่ยฮวนเอ่อร์รีบพูดขึ้น “หวานหว่าน ประธานฮั่ว คุยกันเถอะ เดี๋ยวพวกเราออกไปก่อน”เยี่ยฮวนเอ่อร์ตั้งใจจะให้ทั้งสองได้คุยกันตามลำพังแต่ซูเสี่ยวฝูไม่อยากออก “ฉันไม่อยากออกไป... อุ๊บ!”เธอยังพูดไม่จบ เยี่ยฮวนเอ่อร์ก
Latest chapter
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 348
ฮั่วซือหานรู้สึกได้ถึงมือเล็กๆ ของฉือหว่านที่เลื่อนไปบนตัวเขา เธอร้อนรุ่มและใจร้อนเกินไป ขณะที่ดึงกระดุมเสื้อเขาจนกระเด็นหลุดไปเม็ดหนึ่งลูกกระเดือกของเขาขยับขึ้นลง เขารีบจับมือเธอไว้เบาๆ “ฉือหว่าน ช้าหน่อย ที่นี่ไม่มีเสื้อผ้าสำรองนะ”ถ้าเสื้อผ้าของเขาขาดขึ้นมา เขาจะไม่มีเปลี่ยนนะแต่ฉือหว่านกลับไม่ฟัง เธอเพียงต้องการความอบอุ่นมากกว่านี้ มือเล็กๆ ถูกดึงออกไปได้ก็รีบซุกหน้าลงตรงซอกคอเขา “ไม่เอา…หนาว…”เสียงของเธอออดอ้อนอ่อนแรง ปนน้ำเสียงเจ็บไข้คล้ายเด็กน้อยกำลังอ้อนขอแน่นอนว่า ฮั่วซือหานรู้ดีว่าต่อให้เธอไม่ป่วย เธอก็ออดอ้อนเก่งอยู่แล้ว โดยเฉพาะเวลาที่พวกเขาอยู่กันสองต่อสองบนเตียงเธอเหมือนปีศาจน้อยตัวหนึ่งแค่หลังหย่ากัน ก็ไม่ได้ลิ้มลองอีกเลยฮั่วซือหานพยายามกลั้นใจ แต่สุดท้ายเขาก็อดไม่ไหว มือของเขาลูบไปที่กระดุมเสื้อของเธอ ราวกับตั้งใจจะช่วยเธอระบายความร้อนในกายทุกอย่างเริ่มวุ่นวายขึ้นมาเล็กน้อย เขาพลิกตัวทาบลงเหนือเธอ ทั้งสองสลับกันถอดผ้าเสื้อเชิ้ตของเขาถูกดึงออกไปครึ่งตัว กล้ามไหล่และแผ่นหลังแน่นตึงเผยออกชัด ฝ่ามือเย็นเฉียบของฉือหว่านสัมผัสกับร่างกายของเขาร่างของฮั่วซื
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 347
ฮั่วซือหานหันไปมองกู้เป่ยเฉิน “นายพักผ่อนให้ดี เรื่องอื่นไว้ค่อยคุยพรุ่งนี้”คืนนี้ฉือหว่านกับกู้เป่ยเฉินต้องการพักฟื้นก่อน เรื่องการกลับออกจากหมู่บ้านค่อยคิดพรุ่งนี้อีกทีกู้เป่ยเฉินได้พี่รองอยู่ข้างๆ ก็รู้สึกอุ่นใจทันที เขาพยักหน้า “ได้ครับ”ฮั่วซือหานอุ้มฉือหว่านออกมาจากกระท่อม หลิวชุนฮวาที่ยืนรออยู่ข้างนอกก็รีบเข้ามา “พี่ซือหาน น้องสาวพี่ไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”“เธอเป็นไข้สูงครับ น้องชุนฮวา รบกวนช่วยจัดหาห้องพักให้เราได้ไหม?”พอได้เห็นใบหน้าหล่อเหลาสมบูรณ์แบบของฮั่วซือหานเข้าเต็มตา สาวบ้าหน้าตาอย่างหลิวชุนฮวาจะปฏิเสธได้อย่างไร? เธอรีบใช้อำนาจลูกสาวผู้ใหญ่บ้าน จัดหาห้องพักสะอาดเรียบร้อยให้เขาทันทีฮั่วซือหานอุ้มฉือหว่านไปวางลงบนเตียง ร่างกายเธอเย็นเฉียบ หน้าผากเต็มไปด้วยเหงื่อเย็น เส้นผมปอยหน้าม้าเปียกชื้นแนบอยู่กับหน้าผากขาวเนียนจนดูน่าสงสารจับใจเขาเอื้อมมือไปเกลี่ยผมออกจากหน้าผากของเธอเบาๆ“พี่ซือหาน” ขณะนั้นเอง เสียงหลิวชุนฮวาก็ดังขึ้นฮั่วซือหานถึงเพิ่งนึกได้ว่ายังมีเธออยู่ในห้อง เขาหันไปถามตรงๆ “น้องชุนฮวา มีพี่ชายด้วยใช่ไหม?”หลิวชุนฮวาพยักหน้า “ใช่ค่ะ พี่ชายฉันชื่อหลิว
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 346
หลิวชุนฮวาหันไปมองเลขาจ้าวกับคนที่ตามมาด้วย “หมู่บ้านเราห้ามคนนอกเข้า พวกเขาเข้าไปไม่ได้ แต่ฉันจะแอบพาคุณเข้าไปได้คนเดียว”เลขาจ้าวรีบเอ่ย “ท่านประธาน เข้าไปคนเดียวมันอันตรายนะครับ”ฮั่วซือหานถามกลับเรียบๆ “อันตรายอะไร?”เลขาจ้าวพูดเบาๆ “ชุนฮวาคนนี้เหมือนจะหลงคุณนะครับ ระวังเธอล็อกตัวคุณไว้เป็นเจ้าบ่าวประจำหมู่บ้านล่ะ”ฮั่วซือหานเหลือบตาเย็นๆ ไปมองเลขาจ้าวแวบหนึ่งเลขาจ้าวรีบหุบปากเงียบแทบทันทีฮั่วซือหานสั่งการ “พวกนายพักอยู่ตรงนี้ก่อน เดี๋ยวฉันจะติดต่อไปเอง”เลขาจ้าวพยักหน้า “รับทราบครับ”ฮั่วซือหานหันไปทางหลิวชุนฮวา “น้องชุนฮวา รบกวนด้วยนะครับ พาผมเข้าไปที”“ไปกันเถอะ”หลิวชุนฮวาพาฮั่วซือหานเข้าไปในหมู่บ้าน ระหว่างเดินอยู่ข้างเขา หัวใจเธอเต้นแรงเหมือนกวางน้อยวิ่งในป่า “คุณชื่ออะไรเหรอ?”“ฉันชื่อฮั่วซือหาน”“งั้นฉันเรียกคุณว่าพี่ซือหานได้ไหมคะ?”“…ถ้าคุณชอบแบบนั้นก็เรียกได้”“คุณทำงานอะไรเหรอ?”“เปิดบริษัทน่ะ”“แล้วทำไมยังไม่แต่งงานล่ะ คุณชอบผู้หญิงแบบไหน?”เมื่อหลิวชุนฮวามองเขาด้วยสายตาเต็มไปด้วยความหวัง ฮั่วซือหานก็ยกยิ้มน้อยๆ ที่มุมปาก “ฉันชอบผู้หญิงที่จิตใจดี เชื
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 345
ฮั่วซือหานพาเลขาจ้าวและทีมงานเข้ามาในหมู่บ้านผิงซี เขาเห็นชาวบ้านกลุ่มหนึ่งจึงรีบเดินเข้าไปถาม “สวัสดีครับ ขอถามหน่อย วันนี้มีคนแปลกหน้าเข้ามาในหมู่บ้านสองคนหรือเปล่า?”ชาวบ้านมองเขาด้วยสายตาระแวดระวัง “พวกคุณเป็นใคร? มาทำอะไรที่นี่?”ฮั่วซือหานตอบอย่างสุภาพ “พวกเรามาตามหาคนครับ”ทันทีที่ได้ยินแบบนั้น ชาวบ้านก็ส่ายหน้าแทบจะพร้อมกัน “ไม่มีใครเข้ามาที่นี่ทั้งนั้น หมู่บ้านเรารับแต่คนใน อย่ามาวุ่นวาย รีบออกไปซะเถอะ”แล้วชาวบ้านก็เริ่มออกปากไล่ฮั่วซือหานเลขาจ้าวกำลังจะอธิบาย “พวก…”แต่ฮั่วซือหานยกมือห้ามไว้ “ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณมาก พวกเราจะไปเดี๋ยวนี้แหละ”เขาหันหลังกลับอย่างไม่ลังเลเลขาจ้าวเดินตามอย่างมึนงง “ท่านประธาน ทำไมเราต้องถอยล่ะครับ? ผมรู้สึกว่าคุณฉือหว่านกับคุณชายกู้ต้องอยู่ในนั้นแน่ๆ!”แววตาเฉียบคมของฮั่วซือหานเหมือนเหยี่ยวล่าเหยื่อ “ไม่ใช่แค่รู้สึก ฉันมั่นใจว่าพวกเขาอยู่ในนั้นแน่นอน”“แล้วเราจะออกมาทำไมล่ะครับ?”“เมื่อกี้นายไม่เห็นเหรอ? ชาวบ้านที่นี่ต่อต้านคนนอกอย่างชัดเจน ฉันเห็นมีคนกลับเข้าไปเรียกคนแล้วด้วย ตอนนี้เราคนน้อย อยู่ในพื้นที่ของเขา ถ้าปะทะขึ้นมาจะไม่คุ้
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 344
ฉือหว่านสั่นเทาอยู่ในอ้อมกอดของเขากู้เป่ยเฉินยกแขนขึ้นกอดเธอแน่นขึ้นอีก “ฉือหว่าน อดทนไว้นะ เดี๋ยวมันก็จะดีขึ้นแล้ว”…ทางด้านของฮั่วซือหาน หลังจากที่ฉือหว่านหายตัวไป เขาก็สั่งระดมคนออกตามหาโดยทันทีในเวลาไม่นาน เลขาจ้าวก็นำภาพจากกล้องวงจรมาส่งให้เขา “ท่านประธาน พบแล้วครับ คุณฉือหว่านกับคุณชายกู้ขึ้นเรือยอชต์ลำเดียวกันไป”ฮั่วซือหานมองภาพจากกล้องวงจรปิด เห็นกู้เป่ยเฉินขึ้นเรือยอชต์ ส่วนฉือหว่านขึ้นไปก่อนแล้วใบหน้าหล่อเหลาเย็นเยียบราวกับน้ำแข็งจนแทบหยดน้ำออกมาได้ “กู้เป่ยเฉินมาที่เวยไห่ได้ยังไง?”ไม่มีใครรู้ว่ากู้เป่ยเฉินมาที่เวยไห่ตั้งแต่เมื่อไหร่เลขาจ้าวพูดต่อ “ท่านประธาน ผมเดาว่าคุณชายกู้น่าจะตามคุณฉือหว่านมา”“แล้วเจอเรือยอชต์ลำนั้นหรือยัง?”“ส่งคนไปตามหาที่ทะเลแล้วครับ แต่เรือยอชต์ลำนั้นระเบิดกลางทะเลแล้วครับ”ฮั่วซือหานลุกพรวดจากเก้าอี้ “อะไรนะ? ระเบิด?”เลขาจ้าวพยักหน้า “ใช่ครับ มีคนวางระเบิดบนเรือยอชต์”ขณะนั้นเอง ฉือเจียวก็เดินเข้ามา “ซือหาน ระเบิดนั่นต้องเป็นฝีมือของเป่ยเฉินแน่ เขาคงอยากฆ่าฉือหว่าน ฉันรู้ว่าเขาเกลียดฉือหว่านมาก แต่นึกไม่ถึงว่าเขาจะโหดเหี้ยมขนาด
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 343
กู้เป่ยเฉินเคยคบผู้หญิงมาหลายคน กอดเอวก็แล้ว ทำอะไรลึกซึ้งกว่านั้นก็เคยแต่จู่ๆ พอได้โอบเอวของฉือหว่าน หัวใจเขากลับเต้นแรงอย่างไม่เป็นธรรมชาติแต่ตอนนี้เขาไม่มีเวลามาคิดเรื่องพวกนี้ รีบเขย่าร่างเธอเบาๆ พร้อมเรียก “ฉือหว่าน เธอเป็นอะไรไป?”ทันใดนั้นเขาก็สัมผัสได้ว่า หน้าผากของเธอร้อนจัด อุณหภูมิร่างกายก็ผิดปกติ เธอกำลังเป็นไข้สูงมันช่างเหมือนคำว่า เคราะห์ซ้ำกรรมซัด ไม่ผิดเพี้ยนฉือหว่านลืมตาขึ้นช้าๆ เธอพยายามลุกขึ้น “ฉันไม่เป็นไร”“ยังจะบอกว่าไม่เป็นไรอีก? เธอเป็นไข้สูงเลยนะ เดินยังไม่ไหวแน่ เดี๋ยวฉันอุ้มเธอกลับไป”ฉือหว่านมองไปที่ขาขวาของเขาที่บาดเจ็บ “นายจะอุ้มฉันไหวเหรอ?”กู้เป่ยเฉิน “…”กู้เป่ยเฉินรู้สึกเหมือนโดนตบหน้าเขาเนี่ยนะ จะอุ้มผู้หญิงตัวแค่นี้ไม่ไหว? ดูยังไงเธอก็ไม่ถึง 45 กิโล!เห็นเขาทำหน้าเหวอ ฉือหว่านก็หัวเราะน้อยๆ แล้วเดินกลับเข้าไปในบ้านเองกู้เป่ยเฉินเดินตามเธอกลับไปเงียบๆฉือหว่านเอาสมุนไพรมาบด จากนั้นก็ยัดใส่ปากหลิวว่างไป ก่อนจะกินสมุนไพรลดไข้เองเล็กน้อยกู้เป่ยเฉินมองเธอ เธอยังคงทำโน่นทำนี่ไม่หยุด ทั้งที่ร่างกายอ่อนแอแทบยืนไม่ไหว เธอก็ยังฝืนลากสังขาร
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 342
“ฉันเห็นว่าด้านนอกมีสมุนไพรอยู่ เดี๋ยวจะออกไปเก็บ นายพักผ่อนก่อนเถอะ”ฉือหว่านพูดพลางเก็บกล่องปฐมพยาบาล จากนั้นก็เดินออกไปตอนมาถึง เธอสังเกตภูมิประเทศโดยรอบไว้แล้ว ที่นี่มีสมุนไพร เธออาจใช้มันทำยาช่วยให้หลิวว่างความจำเสื่อมได้ฉือหว่านย่อตัวลงเริ่มเก็บสมุนไพร แต่ทันใดนั้นเธอก็ได้ยินเสียงฝีเท้าอยู่ข้างหลัง พอหันไปดู ก็เห็นว่าคือกู้เป่ยเฉินกู้เป่ยเฉินตามมาฉือหว่านเอ่ยอย่างแปลกใจ “นายตามมาทำไม? นายเสียเลือดไปเยอะ ควรจะรีบพักผ่อนนะ”กู้เป่ยเฉินยืนอยู่ มองเธอจากมุมสูง ใบหน้าเล็กเรียวสวยแม้จะสวมเสื้อผ้าหยาบของชาวบ้าน แต่ก็ยังไม่อาจบดบังความงามอันสง่างามราวเทพธิดาได้ “ฉันว่าฉันตามมาเถอะ กลัวว่าจะมีหลิวว่างคนที่สองโผล่มาอีก”ฉือหว่านยิ้มมุมปากอย่างจริงจัง “ฉันกับพี่นายหย่ากันแล้ว ต่อให้ฉันมีอะไรกับผู้ชายคนอื่นก็ไม่เรียกว่านอกใจ ไม่ต้องตามฉันก็ได้”กู้เป่ยเฉินเม้มริมฝีปาก “ไม่ใช่เพราะพี่ฉัน”ฉือหว่านมองเขา กู้เป่ยเฉินหน้าตาหล่อเหลาจริงๆ ในฐานะทายาทคนเดียวของตระกูลกู้ในไห่เฉิง ชีวิตของเขาก็เหมือนเจ้าชายในวังทองคำแม้ตอนนี้จะดูซอมซ่อ มีบาดแผลทั้งที่ขาและแขน ใบหน้าซีดเซียว แต่ความหล่อ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 341
ฉือหว่านเงยหน้าขึ้น เห็นว่าเป็นกู้เป่ยเฉินชายหนุ่มที่หลับอยู่ลืมตาตื่นทันทีที่ได้ยินเสียงวุ่นวาย เขากระโดดลงจากเตียงแล้วกระชากตัวหลิวว่างออกจากร่างของฉือหว่านหลิวว่างซึ่งกำลังคลุ้มคลั่งด้วยไฟราคะ ไม่ทันตั้งตัวเลยเซล้มไปกระแทกกับผนังใบหน้าของกู้เป่ยเฉินซีดขาว แต่อารมณ์กลับแข็งกร้าวและเย็นเฉียบ เขาหันมามองฉือหว่าน “เธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”ฉือหว่านส่ายหน้า “ไม่เป็นไร”เขาจึงเบนสายตาไปยังหลิวว่าง มือกำแน่นจนเส้นเลือดปูด “ไอ้สารเลว!”หลิวว่างที่โดนขัดจังหวะกลางคัน หน้าก็ยิ่งบูดบึ้ง เขาตวาดลั่น “ฉันเป็นคนช่วยพวกแกไว้เองนะ ถ้าไม่มีฉัน ขาแกก็พิการไปแล้ว! แกยังกล้าว่าฉันอีก?”“ตอบแทนฉันหน่อยจะเป็นไรไป? ผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ซะหน่อย แต่งงานแล้วไม่ใช่เหรอ? จะนอนกับผู้ชายสักคนหรือสิบคนมันก็เหมือนกัน!”คำพูดของเขาทั้งหยาบคายและไร้ยางอายสิ้นดีกู้เป่ยเฉินโกรธจนเลือดขึ้นหน้า เส้นเลือดปูดทั่วแขน เขาเงื้อหมัดใส่หลิวว่างทันทีหลิวว่างก็ไม่ยอมแพ้ เขาจ้องกู้เป่ยเฉินเขม็ง พอกู้เป่ยเฉินพุ่งเข้ามา ทั้งสองก็เข้าต่อสู้กันอย่างดุเดือดฉือหว่านรีบลุกขึ้นยืน มองภาพตรงหน้าด้วยหัวใจที่เต้นรัว
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 340
ฉือหว่านเดินหนีออกมาหลิวว่างมองตามเงาร่างอ่อนช้อยของเธอ ใบหน้าของเขาพลันมืดครึ้มลงอย่างชัดเจน…ตอนนี้เป็นเวลากลางคืน กู้เป่ยเฉินยังคงนอนหลับหมดสติอยู่ ส่วนฉือหว่านนั้นไม่กล้าหลับตาแม้แต่นิดเดียว เพราะเธอต้องเฝ้าระวังหลิวว่างชัดเจนว่าการอ้างว่าตนแต่งงานแล้วไม่ได้ช่วยทำให้หลิวว่างเลิกล้มความคิดสกปรกนั้นเลยสักนิด เขายังคงจ้องมองเธอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ไม่เลิกราเธอไม่กล้านอน เพราะเธอรู้ว่าทั้งเธอและกู้เป่ยเฉินอาจตกอยู่ในอันตรายได้ทุกเมื่อฉือหว่านนั่งอยู่คนเดียวที่หน้าประตู กลางดึกของหมู่บ้านบนภูเขาเงียบสงบจนเกือบวังเวง มันเงียบเสียจนเหมือนโลกทั้งใบหยุดนิ่งหลังหิมะหยุดตก บรรยากาศในหมู่บ้านยิ่งเย็นยะเยือกไปทั่ว เหมือนเธอถูกทิ้งไว้ที่ปลายสุดของโลกใบนี้ร่างกายของฉือหว่านหนาวจนสั่น เธอรู้สึกถึงความผิดปกติในร่างกาย ตัวเริ่มร้อนราวกับจะเป็นไข้หลังจากแช่น้ำทะเลเย็นเฉียบอยู่นาน แม้แต่ร่างกายแข็งแรงอย่างเธอก็แทบจะทนไม่ไหวฉือหว่านได้แต่หยิกฝ่ามือตัวเอง เพื่อไม่ให้ตัวเองหลับไป เพราะเธอรู้ดีว่านี่ไม่ใช่ที่ที่ปลอดภัยในความมืดเงียบ เธอเผลอคิดถึงฮั่วซือหานขึ้นมา ตอนนี้เขากำลังทำอะไรอยู่?
