MasukShare
บทที่ 156
Bab terkait
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 157
ฉือถังยิ้มอย่างมั่นใจ "คุณย่า นี่เพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น ต่อไปหนูจะไปได้ไกลกว่านี้อีกค่ะ" คุณนายใหญ่ฉือยิ้มจนปากแทบปิดไม่ลง เธอรู้สึกว่าหลานสาวคนนี้ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ จะต้องนำเกียรติยศมาให้ตระกูลฉือแน่นอน ฉือเหว่ยเย่และหนีหงก็ดีใจเช่นกัน ลูกสาวของพวกเขายิ่งเก่งมากเท่าไร อนาคตก็ยิ่งมีโอกาสได้แต่งเข้าตระกูลสูงศักดิ์มากขึ้นเท่านั้น ในตอนนั้นเอง คุณนายใหญ่ฉือก็เหลือบไปเห็นฉือหว่านที่ยืนอยู่ด้านหลัง สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปทันที "ฉือหว่าน ใครให้แกมาที่นี่?" ฉือหว่านก็มาด้วย แต่ครอบครัวนี้มัวแต่ดีใจกัน จึงไม่ทันได้สังเกตเห็นเธอ ฉือถังเหลือบตามองฉือหว่านเล็กน้อย "คุณย่า หนูให้ฉือหว่านมาเองค่ะ เธออยากมาดูงานด้วย ช่างเถอะ ปล่อยให้เธออยู่ตรงนี้ก็แล้วกัน" คุณนายใหญ่ฉือไม่อยากเห็นหน้าฉือหว่านเลยสักนิด ในสายตาของเธอ ฉือถังและฉือเจียวคือคนที่นำเกียรติยศมาสู่ตระกูลฉือ แต่ฉือหว่านเป็นเพียงแค่ตัวขายหน้า เธอไม่เคยคิดว่าฉือหว่านเป็นหลานสาวของตัวเองเลยสักครั้ง แต่เมื่อฉือถังพูดออกมาแล้ว คุณนายใหญ่ฉือจึงได้แต่พูดอย่างไม่พอใจ "ฉือหว่าน ถ้างั้นก็อยู่เงียบๆ อย่าซน อย่าจับอะไรมั่วซั่ว ถ้าแกทำ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 158
ไม่รู้เลยว่าจะมีคนกี่คนที่เอาเรื่องนี้ไปนินทาลับหลังเธอ ฉือถังหยิ่งทะนงมาโดยตลอด และเธอรับเรื่องแบบนี้ไม่ได้เด็ดขาด "คุณย่า พ่อ แม่ หนูไม่รู้ว่าเรื่องมันกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง!" ฉือเหว่ยเย่และหนีหงตกใจรีบพูดขึ้น "ถังถัง ลูกไม่ได้ไปทำให้เทพ C โกรธใช่ไหม?" คุณนายใหญ่ฉือตบต้นขาตัวเองดังปั้ก! "แย่แล้วๆ เทพ C มีฝีมือทางการแพทย์เป็นเลิศ นั่นเป็นบุคคลที่พวกเราไม่มีทางไปล่วงเกินได้เลย แล้วตอนนี้พวกเราจะทำยังไงดี?" ฉือหว่านยืนอยู่ด้านข้าง มองดูครอบครัวนี้ตื่นตระหนกเพราะ เทพ C ด้วยสายตาเย็นชา ดวงตาของฉือถังเริ่มแดงก่ำ เห็นได้ชัดว่าเธอก็เริ่มตื่นตระหนกเช่นกัน ในตอนนั้นเอง หนีหงก็พูดขึ้นมา "ถังถัง ลูกคิดว่า เทพ C เป็นผู้ชายหรือผู้หญิง?" ฉือเหว่ยเย่หรี่ตามอง "หมายความว่าไง?" "ถ้า เทพ C เป็นผู้ชาย ถังถังลูกของเรา ทั้งสวยทั้งเก่งขนาดนี้ เทพ C จะต้องตกหลุมรักลูกของเราแน่นอน!" คุณนายใหญ่ฉือเปลี่ยนจากโศกเศร้าเป็นดีใจทันที "จริงด้วย! ถ้าถังถังของเราได้เป็นภรรยาของ เทพ C นะล่ะก็ ตระกูลฉือของเราต้องเจริญรุ่งเรืองแน่! ตอนนั้น เทพ C ก็จะเป็นลูกเขยคนโตของฉัน ส่วน ประธานฮั่ว ก็เป็
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 159
เหล่าคุณชายทั้งหลายโห่แซวกันขึ้นมาทันที “เพื่อนอะไรล่ะ ผู้ชายหรือผู้หญิง?” “คุณชายลู่ แอบมีความรักหรือเปล่า?” “ยังไง? หรือว่าวันนี้จะใช้โอกาสวันเกิดเปิดตัวแฟนสาวกันแน่? สรุปแล้วเป็นคุณหนูบ้านไหนที่สามารถคว้าหัวใจคุณชายลู่ของพวกเราไปได้?” ลู่หนานเฉิงยกมุมปากขึ้นด่ากลับ “เดี๋ยวพวกนายเงียบๆ หน่อย อย่าทำให้เธอตกใจหนีไปล่ะ!” ว้าวโคตรไปเลย! คราวนี้ทุกคนยิ่งอดใจไม่ไหวเข้าไปใหญ่ ฮั่วซือหานนั่งอยู่บนโซฟา ฉือเจียวที่นั่งอยู่ข้างๆ ยิ้มแล้วพูดว่า “ซือหาน คนที่หนานเฉิงรอคงไม่ใช่ฉือหว่านหรอกนะ?” กู้เป่ยเฉินตอบทันที “แน่นอนสิ พี่หนานเฉิงหลงเธอหัวปักหัวปำ” ฮั่วเสวียนมีสีหน้าหงุดหงิดเล็กน้อย พวกเขาอยู่ในแวดวงที่คนธรรมดายากจะเข้าถึง แม้แต่ฮั่วซือหานเองยังพาฉือเจียวมาเที่ยวด้วยได้ แต่วันนี้เป็นวันเกิดของลู่หนานเฉิง กลับเชิญฉือหว่านมาด้วย สิ่งนี้แสดงให้เห็นว่าเขาให้ความสำคัญและชอบฉือหว่านมากขนาดไหน ฮั่วซือหานสวมเชิ้ตสีดำและกางเกงสแลคสีเดียวกัน ใบหน้าหล่อเหลาสง่างามของเขาไร้อารมณ์เหมือนไม่ได้สนใจอะไรทั้งสิ้น ขณะนั้น ประตูห้อง VIP ถูกผลักออก ร่างบางอ่อนช้อยเดินเข้ามา ฉือหว่านมาแล้
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 160
ลู่หนานเฉิงแทบไม่ชายตามองของขวัญจากคนอื่นเลย แต่สำหรับของขวัญที่ฉือหว่านมอบให้ เขากลับให้ความสนใจเป็นพิเศษ “ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน” กู้เป่ยเฉินวางถุงของขวัญลงบนโต๊ะน้ำชา ลู่หนานเฉิงหยิบของขวัญออกจากถุง ฉือหว่านคิดว่าของขวัญของเธออาจทำให้ลู่หนานเฉิงผิดหวัง จึงรีบพูดขึ้น “คุณชายลู่ ฉันรีบมาเลยซื้อแค่…” คำว่า "กระเป๋าสตางค์" ต้องหยุดลงกลางคัน เพราะของที่ลู่หนานเฉิงหยิบออกมาจากถุงกลับไม่ใช่กระเป๋าสตางค์ แต่เป็นจดหมายฉบับหนึ่ง ฉือหว่านตะลึงงันไป “คุณชายลู่ นางฟ้าตัวน้อยของเราส่งจดหมายให้คุณเหรอ? อ่านออกมาให้พวกเราฟังเร็วเข้า!” ลู่หนานเฉิงถือจดหมายไว้ในมือ แล้วเริ่มอ่านข้อความในนั้น “คุณชายลู่ วันนี้เป็นวันเกิดของคุณ ฉันอยากมอบของขวัญพิเศษให้คุณ จริงๆ แล้ว ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันเห็นคุณ ฉันก็ชอบคุณแล้ว ฉันตกลงเป็นแฟนของคุณ เรามาคบกันอย่างเป็นทางการเถอะ” ฉือหว่าน “…” นี่ไม่ใช่จดหมายที่เธอเขียน ของขวัญของเธอถูกสลับ ก่อนหน้านี้ถุงของขวัญของเธอผ่านมือของกู้เป่ยเฉิน ฉือหว่านเงยหน้าขึ้นมองกู้เป่ยเฉิน เห็นเขากำลังยิ้มเจ้าเล่ห์ ราวกับแผนสำเร็จแล้ว แน่นอนว่าเป็นฝีมื
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 161
"ซือหาน~" ฉือเจียวที่อยู่ข้างๆ เอ่ยขึ้น "ยังไงคุณก็ไม่ได้ชอบฉือหว่าน พวกคุณสองคนก็ต้องหย่ากันอยู่ดี ตอนนี้ฉือหว่านเจอความสุขของตัวเองแล้ว แถมยังเป็นคุณชายลู่ คนที่แม้แต่บรรดาคุณหนูไฮโซยังเอาชนะไม่ได้ ฉือหว่านสามารถคว้าเขามาได้ พวกเราน่าจะยินดีกับเธอไม่ใช่เหรอ ซือหาน?" ฮั่วซือหานชะงักไปเล็กน้อยในขณะที่แววตาคมกริบของเขาเปล่งความเย็นชาออกมา ตอนนั้นเอง พวกคุณชายที่อยู่ในงานก็ยกเค้กขึ้นมา พร้อมกับจุดเทียน "ตอนนี้ให้เจ้าของวันเกิดเป่าเทียนกันเถอะ" ลู่หนานเฉิงเป่าเทียนลง แล้วเริ่มตัดเค้ก ชิ้นแรกแน่นอนว่าต้องเป็นของเจ้าของวันเกิดก่อน แต่แทนที่เขาจะกินเอง ลู่หนานเฉิงกลับยื่นเค้กให้ฉือหว่าน ฉือหว่านมองเขาแวบหนึ่ง ก่อนจะอ้าปากเตรียมจะกิน แต่ลู่หนานเฉิงกลับดึงมือกลับไป แกล้งเธอเล่น เห็นรอยยิ้มขี้เล่นของลู่หนานเฉิง ฉือหว่านก็รู้หน้าที่ของตัวเองดีว่าเธอต้องรับบทเป็นแฟนสาวตัวน้อยให้สมจริง เธอทำหน้าหยอกล้อปนขัดใจ มองเขาแล้วชกหน้าอกของเขาเบาๆ ฮ่าๆลู่หนานเฉิงหัวเราะออกมา เขาโอบไหล่ของฉือหว่าน ดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขนพร้อมกับหัวเราะอย่างมีความสุข "คุณชายลู่กับเธอฟ้าตัวน้อยกำลังอวดควา
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 162
ฮั่วซือหานยกมือขึ้น ดึงแขนตัวเองออกจากมือของฉือเจียว เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ผมเพิ่งดื่มเหล้าไป ขับรถไม่ได้ ผมจะกลับบริษัทก่อน คุณกลับเอง" เลขาจ้าวขับรถโรลส์รอยซ์แฟนธอมมาจอดตรงหน้า ฮั่วซือหานขึ้นรถแล้วจากไป ฉือเจียวที่ยืนอยู่คนเดียวไม่ได้รู้สึกโกรธเลย ตรงกันข้าม เธอกลับรู้สึกพึงพอใจ ในตอนนั้น ฮั่วเสวียนเดินเข้ามาพร้อมกับกระทืบเท้าด้วยความหงุดหงิด "พี่สะใภ้เจียวเจียว ฉือหว่านถึงกับเขียนจดหมายรักไปจีบพี่หนานเฉิง นังนั่นหน้าด้านสุดๆ!" แต่จดหมายนั่นไม่ใช่ฉือหว่านที่เขียน เธอให้กู้เป่ยเฉินเป็นคนจัดการเรื่องนี้เอง แต่ไม่ได้บอกฮั่วเสวียน นี่เป็นแผนที่ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว เธอทำให้ฉือหว่านกับลู่หนานเฉิงมาคบกัน และในขณะเดียวกันก็ทำให้ฮั่วเสวียนเกลียดฉือหว่านมากขึ้นไปอีก "เสวียนเสวียน ฉือหว่านไม่มีทางคู่ควรกับคุณชายลู่เลย แต่ผู้ชายก็เป็นแบบนี้แหละ ยิ่งได้มายากยิ่งอยากได้ เชื่อฉันเถอะ อีกไม่นานคุณชายลู่จะเบื่อฉือหว่านแน่" นี่คือความคิดแท้จริงของฉือเจียว เธอรอวันที่ลู่หนานเฉิงจะทิ้งฉือหว่าน ผู้ชายแบบฮั่วซือหานกับลู่หนานเฉิง อาจจะหลงเสน่ห์ของผู้หญิงสวยๆ ได้ในช่วงแรก แต่มั
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 163
ฮั่วซือหานเปิด WeChat ขึ้นมา และเห็นโพสต์ล่าสุดของลู่หนานเฉิงใน Moments เป็นรูปถ่ายหนึ่งใบ ที่สนามกีฬาของมหาวิทยาลัย C ไม่มีคนในภาพ แต่มีเงาสองเงาที่ทอดลงบนพื้น เงาหนึ่งดูอ่อนช้อยและงดงาม อีกเงาหนึ่งสูงสง่าและหล่อเหลา แค่เห็นก็รู้ว่าเป็นฉือหว่านกับลู่หนานเฉิง ลู่หนานเฉิงยังใส่แคปชันไว้ด้วย...ของขวัญวันเกิดที่ดีที่สุดทันทีที่ลงโพสต์นี้ไป ก็มีเหล่าคุณชายทั้งหลายเข้ามาคอมเมนต์กันอย่างคึกคัก "คุณชายลู่ วันนี้วันเกิดนะ ทำไมคืนนี้ไม่ฉลองกับสาวงามล่ะ ถือศีลเหรอ?" "ไปเดินเล่นทำไมที่มหาวิทยาลัย คุณชายลู่ ห้องสวีทที่โรงแรมเตรียมไว้ให้แล้วนะ" "พวกนายไม่เข้าใจหรอก คืนนี้คุณชายลู่จะไปค้างที่หอพักหญิงต่างหาก" "การคบหากับนักศึกษามันช่างตื่นเต้นดีจริงๆ" ฮั่วซือหานอ่านคอมเมนต์พวกนี้แล้วรู้สึกจุกแน่นที่ลำคอ เขานึกถึงหอพักหญิงของฉือหว่าน เตียงเล็กที่มีผ้าปูเตียงลายหัวใจสีชมพู เมื่อไม่กี่วันก่อน เขาเพิ่งนอนที่นั่นกับเธอ เขาเคยนอนอยู่บนนั้นกับเธอ แล้วคืนนี้ ลู่หนานเฉิงจะเป็นคนที่นอนอยู่บนเตียงนั้นแทนเขาหรือเปล่า? ฮั่วซือหานก้มมองต่ำ นัยน์ตาเย็นชา เขาเองกับลู่หนานเฉิง ต่างก็เป็น
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 164
แต่ฟิล์มกรองแสงชั้นเยี่ยมของรถ ทำให้คนข้างในมองออกมาได้ชัดเจน แต่คนข้างนอกกลับมองไม่เห็นภายใน ฉือหว่านมองไม่เห็นฮั่วซือหานที่อยู่ในรถ แต่เธอสามารถรู้สึกได้ถึงสายตาเย็นชาล้ำลึกของเขาที่ทอดมองมาที่เธอกับลู่หนานเฉิง เขามาหาเธอทำไมกัน? ฉือหว่านหันไปหาลู่หนานเฉิง "คุณชายลู่ ดึกแล้ว ฉันอยากกลับหอพัก" ลู่หนานเฉิงยกมุมปากขึ้น "ได้สิ ไว้ครั้งหน้าฉันจะมาหาเธออีก" จากนั้นเขาก็ขึ้นรถเฟอร์รารี่ แล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว ฉือหว่านยืนอยู่ที่เดิม มองลู่หนานเฉิงจากไป ก่อนจะเดินตรงไปที่โรลส์รอยซ์แฟนธอม เธอเอื้อมมือไปเปิดประตูหลัง แล้วก้าวขึ้นรถ รถหรูแล่นไปอย่างราบรื่น ภายในห้องโดยสารที่หรูหรา ฮั่วซือหานจับพวงมาลัยแน่น แสงนีออนจากข้างทางสะท้อนกับกระจกเงาวับ ตกกระทบลงบนใบหน้าหล่อเหลาสูงศักดิ์ของเขา ราวกับฉากในภาพยนตร์ขาวดำคลาสสิก ฉือหว่านเป็นฝ่ายทำลายความเงียบก่อน "ประธานฮั่ว คุณมาหาฉันมีเรื่องอะไร?" ฮั่วซือหานพูดด้วยน้ำเสียงแหบต่ำและเย็นชา "เธอกับลู่หนานเฉิงคบกันจริงๆ เหรอ?" ฉือหว่านพยักหน้า "อืม" "พวกเธอสองคนไม่เหมาะกัน" "ทำไมล่ะ?" "เธอคิดว่าตระกูลลู่จะยอมรับเธอเหรอ? พวกเ
Bab terbaru
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 220
ก่อนจะยื่นแก้วให้โหลวซินเยว่ ฉือหว่านได้ลองแตะอุณหภูมิน้ำแล้ว ไม่ร้อนเลยสักนิดดวงตากลมโตสีดำขลับของฉือหว่าน มองตรงไปยังใบหน้าของโหลวซินเยว่ “เธอใส่ร้ายเสี่ยวฝู เพื่อจะเล่นงานฉันใช่ไหม?”โหลวซินเยว่มองเธอแล้วยักไหล่ ยิ้มออกมาแบบไม่แยแส “ใช่”เยี่ยฮวนเอ่อร์โกรธจนตัวสั่น “โหลวซินเยว่ เธอบ้าไปแล้วหรือไง! หวานหว่านเห็นเธอเป็นเพื่อนแท้ ลืมแล้วเหรอว่าใครเป็นคนช่วยเธอไว้ ตอนที่เธอเกือบถูกประธานจางลากตัวไปที่โรงแรมจินหลิงน่ะ? ตอนนี้เธอกลายเป็นดาราดัง ไม่จำเป็นต้องรู้จักใครก็ไม่เป็นไร แต่เธอตอบแทนบุญคุณด้วยการหักหลังแบบนี้ จิตใจเธอถูกหมากินไปแล้วเหรอ?!”โหลวซินเยว่ไม่รู้สึกผิดแม้แต่น้อย เธอกลับหัวเราะเย็น “ในที่สุดพวกเธอก็พูดความในใจออกมา จริงๆ พวกเธอก็แค่อิจฉาฉันใช่ไหม? อิจฉาที่ฉันมีแฟนรวย อิจฉาที่ฉันเป็นซุปตาร์!”อิจฉา?เยี่ยฮวนเอ่อร์อึ้งจนพูดไม่ออก “งั้นถ้าแน่จริง บอกชื่อแฟนเธอมาสิ!”ฉือหว่านยื่นมือไปดึงเยี่ยฮวนเอ่อร์มาอยู่ด้านหลัง สายตาเธอใสแจ่มและแฝงแววฉลาดเฉลียว “แฟนของเธอ ฉันรู้จักไหม?”โหลวซินเยว่ชอบพูดเรื่องแฟนต่อหน้าเธอหลายครั้งแล้ว คนคนนั้น เธอน่าจะรู้จักแต่โหลวซินเยว่ไม่ตอ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 219
ซูเสี่ยวฝูถูกจับไปที่สถานีตำรวจ?สีหน้าของฉือหว่านเปลี่ยนไป เธอวางสายแล้วบอกกับเยี่ยฮวนเอ่อร์ “ฮวนเอ่อร์ ฉันต้องไปสถานีตำรวจแปปนึง”“หวานหว่าน ฉันไปด้วย”…ฉือหว่านและเยี่ยฮวนเอ่อร์อยู่ที่สถานีตำรวจ พวกเธอได้เจอกับซูเสี่ยวฝูที่ถูกควบคุมตัวอยู่ ฉือหว่านจับมือซูเสี่ยวฝูที่เย็นเฉียบไว้ “เสี่ยวฝู เกิดอะไรขึ้นน่ะ ทำไมเธอถึงถูกขังไว้แบบนี้?”ใบหน้าซูเสี่ยวฝูซีดเซียวเต็มไปด้วยความงุนงง “หวานหว่าน เรื่องนี้เกี่ยวกับซุปตาร์โหลวซินเยว่”ซูเสี่ยวฝูเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง “ซุปตาร์โหลวไปถ่ายแบบให้นิตยสารของ ELLA ต้องใช้สลิงช่วยยกตัวขึ้น แต่สายสลิงกลับถูกตัดไว้ก่อน เธอก็เลยร่วงลงมา ตอนนั้นซุปตาร์โหลวกลับชี้มาที่ฉัน บอกว่าเห็นฉันเป็นคนตัดสายสลิงเองกับตา ตำรวจก็เลยจับฉัน”“หวานหว่าน เธอต้องเชื่อฉันนะ ไม่ใช่ฉันจริงๆ ฉันไม่ได้ตัดสายสลิง ฉันกับซุปตาร์โหลวก็ไม่ได้มีเรื่องบาดหมางอะไรกัน ฉันไม่มีเหตุผลที่จะทำร้ายเธอเลย!”ซูเสี่ยวฝูเองก็ยังสับสน โหลวซินเยว่กล่าวหาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย ตอนนี้เธอถูกมองว่ามีเจตนาฆ่าคนไปแล้วเยี่ยฮวนเอ่อร์ก็งงไม่ต่างกัน “ตกลงใครเป็นคนตัดสายสลิงกันแน่ เสี่ยวฝูไม่ได้ทำแน่นอน
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 218
โหลวซินเยว่หยุดเดินในทันที “หวานหว่าน ฮวนเอ๋อร์ บังเอิญจัง พวกเธอก็มาเหมือนกันเหรอ”ฉือหว่านกับเยี่ยฮวนเอ่อร์กำลังจะเดินเข้าไปหาเธอแต่ถูกบอดี้การ์ดชุดดำของโหลวซินเยว่ขวางไว้ “หยุดตรงนั้น!”โหลวซินเยว่โบกมือยิ้ม “ไม่เป็นไร พวกเธอเป็นเพื่อนร่วมชั้นฉันเอง”บอดี้การ์ดจึงถอยออกไป ฉือหว่านกับเยี่ยฮวนเอ่อร์เดินเข้าไปหาเธอ“ซินเยว่… เธอกลายเป็นดาราดังไปแล้วเหรอ?” เยี่ยฮวนเอ่อร์มองเธออย่างประหลาดใจโหลวซินเยว่ยกคิ้ว “ใช่ ฉันมีแฟนแล้ว แฟนของฉันผลักดันให้ฉันเป็นซุปตาร์”“แฟน? ซินเยว่ เธอมีแฟนเหรอ? ทำไมไม่เคยบอกพวกเรามาก่อนเลย?”โหลวซินเยว่ยิ้มหวาน “แฟนฉันทั้งหล่อ ทั้งรวย แล้วก็รักฉันมากๆ เลย”พูดจบ เธอก็เดินเข้าไปคว้ามือเล็กของฉือหว่าน “หวานหว่าน ตอนนี้ฉันมีความสุขมาก เธอต้องดีใจกับฉันแน่เลย เธอต้องอวยพรให้ฉันกับแฟนใช่ไหม?”ฉือหว่านมองหน้าเธอนิ่งๆ ด้วยดวงตาใสแจ่ม “ซินเยว่ ยินดีด้วยนะ”“หวานหว่าน ขอบใจนะ งั้นฉันไปก่อนล่ะ ไว้มีเวลาค่อยมานั่งคุยกัน”โหลวซินเยว่หมุนตัวกลับ แล้วเดินจากไปพร้อมกลุ่มผู้ติดตามเยี่ยฮวนเอ่อร์ขมวดคิ้ว “หวานหว่าน แฟนของซินเยว่คือใครกัน? คนที่มีเงินขนาดนี้ในไห่เ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 217
ฉือหว่านนอนหันหลังให้เขา ฮั่วซือหานนั่งอยู่ที่ขอบเตียง ทั้งสองคนดูไม่ต่างจากคู่สามีภรรยาที่กำลังทะเลาะกันฮั่วซือหานกำมือแน่นอยู่นานก่อนจะเอ่ยออกมาคำเดียว “โอเค”จากนั้นเขาก็ลุกขึ้น แล้วเดินออกไปเขาไปแล้วน้ำตาในดวงตาของฉือหว่านก็หยุดไว้ไม่อยู่ เธอดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมใบหน้าที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา ไม่เป็นไร แค่ถูกผู้ชายคนนึงนอนด้วยแล้วเขาไม่รัก เธอก็แค่โดนหมากัด ไม่มีอะไรต้องเสียใจแต่หัวใจมันเจ็บเหลือเกินฉือหว่านรู้ดี เธอยังรักฮั่วซือหาน รักมาก มากเหลือเกิน...หลังจากวันนั้น ฉือหว่านกับฮั่วซือหาน ก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย ช่วงนี้ คนที่มาแรงที่สุดไม่ใช่ใครอื่น แต่คือโหลวซินเยว่จู่ๆ โหลวซินเยว่ก็ได้เข้าร่วมรายการวาไรตี้ยอดนิยมระดับประเทศ ด้วยภาพลักษณ์ใสซื่อ น่ารัก ทำให้เธอแจ้งเกิดในชั่วข้ามคืน ได้รับฉายา “นางฟ้าน้อย” มีแฟนคลับตามเป็นล้าน กลายเป็นดาวรุ่งพุ่งแรงในวงการบันเทิงแถมยังมีข่าวลือว่า โหลวซินเยว่กำลังจะได้เล่นหนังของผู้กำกับจางชื่อดัง ในเรื่อง "เฟิงฮวา" เธอจะรับบทเป็นนางเอกยังไม่พอ โหลวซินเยว่ยังได้ขึ้นปกนิตยสารดังระดับประเทศถึง 5 ฉบับ ได้แบรนด์ดังหลายแบรนด์มาเซ็นส
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 216
ขอบตาขาวของฉือหว่านแดงจัดขึ้นมาในทันที เธอรู้มาตลอดว่าฮั่วซือหานเก่งแค่ไหนในเรื่องการเหยียบย่ำศักดิ์ศรีคนอื่นถ้าเขาจะเหยียบใครสักคน เขาจะเหยียบไม่เหลือแม้แต่ชิ้นเนื้อ จะต้องลอกหนัง ถอนกระดูก ทำให้คนผู้นั้นอับอายที่สุดเธอไม่ได้เป็นคนให้เยี่ยฮวนเอ่อร์โทรหาเขาแต่ต่อให้เธอเป็นคนให้โทรล่ะ? แล้วไง?เขาเป็นฝ่ายที่ไม่ป้องกันเองไม่ใช่เหรอ!“ฉันเข้าใจความหมายของประธานฮั่วแล้วค่ะ วางใจได้เลย ต่อไปฉันจะไม่โทรหาอีก คุณกลับไปได้แล้ว”ฉือหว่านพยายามเงยหน้าขึ้น อดกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา เธอไม่อยากร้องไห้ให้เขาเห็นฮั่วซือหานมองเห็นดวงตาแดงก่ำของเธอแล้ว ในใจเขากลับรู้สึกพึงพอใจอย่างแปลกประหลาด เหมือนได้ล้างแค้นสำเร็จ เขารู้ว่าเขาเกลียดเธอเกลียดที่คืนนั้นเธอไม่มาเขาจงใจโทรหาผู้ช่วยตัวเอง เพราะรู้อยู่แล้วว่าเลขาจ้าวจะไปตามเธอแต่เธอก็ยังไม่มาเขายิ่งเกลียดที่เธอเป็นลมแล้วให้คนโทรหาเขาแพ้ยาคุมเพราะลู่หนานเฉิง แล้วเรียกเขามาเนี่ยนะ? เขาคืออะไรในสายตาเธอ?ฮั่วซือหานยกริมฝีปากบาง พูดด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบจนไร้ความรู้สึก “เราหย่ากันเถอะ เรื่องย่า ฉันจะปิดไว้ก่อน เราไปจดทะเบียนหย่ากันก่อน...
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 215
ฮั่วซือหานชะงักไปทันทีฉือหว่านกินอะไรเข้าไปถึงเป็นลมนะ?ยาคุมฉุกเฉิน?เขาอยากจะถาม แต่เสียง “ตู๊ด ตู๊ด” ก็ดังขึ้น เยี่ยฮวนเอ่อร์ตัดสายไปแล้วฉือเจียวได้ยินทั้งหมด เธอมองเขาด้วยความตกใจ “ซือหาน ฉือหว่านเป็นลมเพราะกินยาคุมเหรอ?”ฮั่วซือหานไม่พูดอะไร เขาผลักฉือเจียวออกจากอกทันที “ฉันจะไปมหาวิทยาลัย C”ฮั่วซือหานรีบออกไปอย่างรวดเร็วฉือเจียวหันไปมองหลี่หลัน “แม่คะ เรื่องนี้มันยังไงกันแน่? ซือหานกับฉือหว่านไม่ได้มีอะไรกันไม่ใช่เหรอ? แล้วทำไมฉือหว่านต้องกินยาคุม?”หลี่หลันก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน แต่สีหน้ากลับเคร่งเครียด “เจียวเจียว แม่จะสืบเรื่องนี้ให้เอง”...ฮั่วซือหานขับรถด้วยความเร็วสูงมาถึงมหาวิทยาลัย C และตรงไปที่ห้องพยาบาลทันที“ประธานฮั่ว! ในที่สุดคุณก็มาซะที! รีบดูหวานหว่านเร็ว!” เยี่ยฮวนเอ่อร์รีบลากเขามาหน้าเตียงฮั่วซือหานก้มหน้าลงมองร่างบางที่นอนอยู่บนเตียง ฉือหว่านขดตัวอยู่ สีหน้าเจ็บปวดมากชวนให้รู้สึกสงสารขณะนั้น ขนตาของฉือหว่านกระตุกเบาๆ เธอลืมตาขึ้นมา“หวานหว่าน เธอฟื้นแล้ว!” เยี่ยฮวนเอ่อร์รีบช่วยพยุงเธอลุกขึ้นนั่งฉือหว่านมองเห็นฮั่วซือหาน ก็ตกใจเล็กน้อย “คุณมา
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 214
เธอทำได้เพียงถามเพื่อนสนิทของตัวเองเท่านั้นติ๊ง!ซูเสี่ยวฝูตอบกลับมา “แสดงว่าเพื่อนเธอเอาไม่อยู่ไงล่ะ สามีนอนกับหล่อนครั้งเดียวก็เบื่อแล้ว”จริงเหรอ?เป็นแบบนั้นจริงๆ เหรอ?ความรักที่ยืนยาวได้ ต้องมีความเข้ากันในทุกด้าน โดยเฉพาะเรื่องบนเตียงฉือหว่านรู้ดีว่าผู้ชายอย่างฮั่วซือหาน เป็นคนที่ให้ความสำคัญกับเรื่องนั้นสูงมาก เขาต้องการผู้หญิงที่ทำให้เขามีความสุขในเรื่องบนเตียงเมื่อคืน เธอไม่สามารถมัดใจเขาไว้ได้เลยเหรอ?ฮั่วซือหานนอนกับเธอครั้งเดียว ก็เบื่อแล้ว?ติ๊ง!ข้อความจากซูเสี่ยวฝูเด้งเข้ามาอีกครั้ง “หวานหว่าน เพื่อนที่เธอพูดถึงคงไม่ใช่ตัวเธอเองหรอกนะ? เธอกับประธานฮั่วมีอะไรกันเหรอ?”ฉือหว่านไม่รู้จะตอบยังไง เธอเลยเลือกที่จะปฏิเสธไปก่อน “ไม่ใช่ฉันหรอก”หลังวางมือถือ เธอก็เข้าสู่ห้วงฝันอันวุ่นวายพอลืมตาตื่นอีกครั้งก็เป็นตอนเช้าแล้ว เธอลุกขึ้นไปล้างหน้าแปรงฟันตามปกติแต่จู่ๆ เธอก็นึกเรื่องสำคัญขึ้นได้ เมื่อคืนฮั่วซือหานไม่ได้ป้องกัน!เขากดเธอไว้ถึงสามรอบ รุนแรงและควบคุมตัวเองไม่ได้เลยสักครั้ง และทุกครั้งก็จบที่ปล่อยในเมื่อวานเธอลืมกินยาคุมหัวใจฉือหว่านเต้นแรงจนวูบวา
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 213
ฮั่วซือหานบอกว่า เขากับฉือหว่านจบกันแล้วฉือเจียวดีใจจนแทบคลั่ง เธอโถมตัวเข้าไปกอดเขาแน่น “ซือหาน ฉันรู้ว่าฉือหว่านเก่งเรื่องอ่อยผู้ชาย คุณเผลอรู้สึกกับเธอบ้างฉันไม่โทษหรอก ฉันรู้ว่าคุณไม่มีวันทิ้งฉัน เพราะคนที่คุณรักที่สุดก็คือฉัน”เขาอาจจะรู้สึกกับฉือหว่านอยู่บ้าง แต่คนที่เขารักที่สุด ก็ยังเป็นเด็กสาวในถ้ำคนนั้น เด็กคนนั้นก็คือฉือเจียวฮั่วซือหานยกมือกอดเธอกลับฉือไห่ผิงมองภาพตรงหน้าอย่างโล่งใจ ขอแค่ฉือเจียวมีความสุข เขาในฐานะพ่อก็พอใจแล้วหลี่หลันเองก็รู้สึกดีขึ้น แต่พอคิดถึงฉือหว่าน แววตาของเธอก็แฝงไปด้วยความเคียดแค้นไม่เคยคิดเลยว่าเด็กบ้านนอกอย่างฉือหว่าน จะทำให้ฮั่วซือหานถึงกับรู้สึกอะไรขึ้นมาบ้างได้นังเด็กบ้านี่!...ฉือหว่านรีบไปที่โรงพยาบาล ลู่หนานเฉิงจัดของเตรียมตัวออกจากโรงพยาบาลเรียบร้อยแล้ว“คุณชายลู่ ขอโทษทีนะคะ วันนี้ฉันมีเรื่องเลยมาช้า” ฉือหว่านเอ่ยอย่างรู้สึกผิดลู่หนานเฉิงยิ้มมุมปาก “ไม่เป็นไร ไปกันเถอะ”“ค่ะ เดี๋ยวฉันช่วยถือของ”ฉือหว่านเดินไปยกกระเป๋า แต่กระเป๋าหนักมาก บวกกับตัวเธอที่ปวดระบมไปหมด พอออกแรงยกเลยเซล้มไป“หวานหว่าน ระวัง!”ลู่หนานเฉิงรี
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 212
ขณะนั้นเสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ฉือหว่านก็ดังขึ้น คนที่โทรมาคือลู่หนานเฉิง“หวานหว่าน วันนี้ฉันจะออกจากโรงพยาบาลแล้วนะ ถ้าเธอไม่มา ฉันจะออกเองละนะ”ฉือหว่านตบหน้าผากตัวเองเบาๆ เธอลืมไปเลยว่าวันนี้ลู่หนานเฉิงออกจากโรงพยาบาลเธอรีบมุ่งหน้าไปโรงพยาบาลทันที...ฮั่วซือหานก็มาถึงโรงพยาบาลเช่นกัน เขาไปที่ห้องพิเศษ VIP และเห็นฉือเจียวฉือเจียวนอนอยู่บนเตียง สวมชุดผู้ป่วยตัวใหญ่ ใบหน้าซีดขาวราวกระดาษ ยังคงไม่ได้สติฮั่วซือหานเดินไปที่ข้างเตียง “ฉือเจียวเป็นอะไร?”“ประธานฮั่ว เมื่อคืนคุณทิ้งเจียวเจียวไว้คนเดียว เธอเสียใจมากจนช็อก ล้มลงไปกับพื้น ต้องถูกส่งเข้าห้องผ่าตัดด่วนเพื่อช่วยชีวิต”“แม้ตอนนี้เธอจะรอดมาได้แล้ว แต่ก็ยังไม่ฟื้นเลย”ฉือไห่ผิงกับหลี่หลันต่างก็เต็มไปด้วยความวิตกและเครียด พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าฮั่วซือหานจะผลักฉือเจียวออกในสถานการณ์แบบนั้น แถมยังทิ้งเธอไว้คนเดียวอีกฮั่วซือหานรู้สึกผิดและเสียใจอย่างมาก เมื่อคืน ฉือเจียวผลักเขาลงเตียง พยายามจะจูบเขา แต่ในหัวของเขากลับมีแต่ภาพของ…ฉือหว่านเขาเอาแต่คิดถึงฉือหว่าน สุดท้าย เขาก็ผลักฉือเจียวออก แล้วออกจากบ้านตระกูลฉือไปห
