LOGINShare
บทที่ 159
Related chapters
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 160
ลู่หนานเฉิงแทบไม่ชายตามองของขวัญจากคนอื่นเลย แต่สำหรับของขวัญที่ฉือหว่านมอบให้ เขากลับให้ความสนใจเป็นพิเศษ “ฉันก็อยากรู้เหมือนกัน” กู้เป่ยเฉินวางถุงของขวัญลงบนโต๊ะน้ำชา ลู่หนานเฉิงหยิบของขวัญออกจากถุง ฉือหว่านคิดว่าของขวัญของเธออาจทำให้ลู่หนานเฉิงผิดหวัง จึงรีบพูดขึ้น “คุณชายลู่ ฉันรีบมาเลยซื้อแค่…” คำว่า "กระเป๋าสตางค์" ต้องหยุดลงกลางคัน เพราะของที่ลู่หนานเฉิงหยิบออกมาจากถุงกลับไม่ใช่กระเป๋าสตางค์ แต่เป็นจดหมายฉบับหนึ่ง ฉือหว่านตะลึงงันไป “คุณชายลู่ นางฟ้าตัวน้อยของเราส่งจดหมายให้คุณเหรอ? อ่านออกมาให้พวกเราฟังเร็วเข้า!” ลู่หนานเฉิงถือจดหมายไว้ในมือ แล้วเริ่มอ่านข้อความในนั้น “คุณชายลู่ วันนี้เป็นวันเกิดของคุณ ฉันอยากมอบของขวัญพิเศษให้คุณ จริงๆ แล้ว ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันเห็นคุณ ฉันก็ชอบคุณแล้ว ฉันตกลงเป็นแฟนของคุณ เรามาคบกันอย่างเป็นทางการเถอะ” ฉือหว่าน “…” นี่ไม่ใช่จดหมายที่เธอเขียน ของขวัญของเธอถูกสลับ ก่อนหน้านี้ถุงของขวัญของเธอผ่านมือของกู้เป่ยเฉิน ฉือหว่านเงยหน้าขึ้นมองกู้เป่ยเฉิน เห็นเขากำลังยิ้มเจ้าเล่ห์ ราวกับแผนสำเร็จแล้ว แน่นอนว่าเป็นฝีมื
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 161
"ซือหาน~" ฉือเจียวที่อยู่ข้างๆ เอ่ยขึ้น "ยังไงคุณก็ไม่ได้ชอบฉือหว่าน พวกคุณสองคนก็ต้องหย่ากันอยู่ดี ตอนนี้ฉือหว่านเจอความสุขของตัวเองแล้ว แถมยังเป็นคุณชายลู่ คนที่แม้แต่บรรดาคุณหนูไฮโซยังเอาชนะไม่ได้ ฉือหว่านสามารถคว้าเขามาได้ พวกเราน่าจะยินดีกับเธอไม่ใช่เหรอ ซือหาน?" ฮั่วซือหานชะงักไปเล็กน้อยในขณะที่แววตาคมกริบของเขาเปล่งความเย็นชาออกมา ตอนนั้นเอง พวกคุณชายที่อยู่ในงานก็ยกเค้กขึ้นมา พร้อมกับจุดเทียน "ตอนนี้ให้เจ้าของวันเกิดเป่าเทียนกันเถอะ" ลู่หนานเฉิงเป่าเทียนลง แล้วเริ่มตัดเค้ก ชิ้นแรกแน่นอนว่าต้องเป็นของเจ้าของวันเกิดก่อน แต่แทนที่เขาจะกินเอง ลู่หนานเฉิงกลับยื่นเค้กให้ฉือหว่าน ฉือหว่านมองเขาแวบหนึ่ง ก่อนจะอ้าปากเตรียมจะกิน แต่ลู่หนานเฉิงกลับดึงมือกลับไป แกล้งเธอเล่น เห็นรอยยิ้มขี้เล่นของลู่หนานเฉิง ฉือหว่านก็รู้หน้าที่ของตัวเองดีว่าเธอต้องรับบทเป็นแฟนสาวตัวน้อยให้สมจริง เธอทำหน้าหยอกล้อปนขัดใจ มองเขาแล้วชกหน้าอกของเขาเบาๆ ฮ่าๆลู่หนานเฉิงหัวเราะออกมา เขาโอบไหล่ของฉือหว่าน ดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขนพร้อมกับหัวเราะอย่างมีความสุข "คุณชายลู่กับเธอฟ้าตัวน้อยกำลังอวดควา
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 162
ฮั่วซือหานยกมือขึ้น ดึงแขนตัวเองออกจากมือของฉือเจียว เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ผมเพิ่งดื่มเหล้าไป ขับรถไม่ได้ ผมจะกลับบริษัทก่อน คุณกลับเอง" เลขาจ้าวขับรถโรลส์รอยซ์แฟนธอมมาจอดตรงหน้า ฮั่วซือหานขึ้นรถแล้วจากไป ฉือเจียวที่ยืนอยู่คนเดียวไม่ได้รู้สึกโกรธเลย ตรงกันข้าม เธอกลับรู้สึกพึงพอใจ ในตอนนั้น ฮั่วเสวียนเดินเข้ามาพร้อมกับกระทืบเท้าด้วยความหงุดหงิด "พี่สะใภ้เจียวเจียว ฉือหว่านถึงกับเขียนจดหมายรักไปจีบพี่หนานเฉิง นังนั่นหน้าด้านสุดๆ!" แต่จดหมายนั่นไม่ใช่ฉือหว่านที่เขียน เธอให้กู้เป่ยเฉินเป็นคนจัดการเรื่องนี้เอง แต่ไม่ได้บอกฮั่วเสวียน นี่เป็นแผนที่ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว เธอทำให้ฉือหว่านกับลู่หนานเฉิงมาคบกัน และในขณะเดียวกันก็ทำให้ฮั่วเสวียนเกลียดฉือหว่านมากขึ้นไปอีก "เสวียนเสวียน ฉือหว่านไม่มีทางคู่ควรกับคุณชายลู่เลย แต่ผู้ชายก็เป็นแบบนี้แหละ ยิ่งได้มายากยิ่งอยากได้ เชื่อฉันเถอะ อีกไม่นานคุณชายลู่จะเบื่อฉือหว่านแน่" นี่คือความคิดแท้จริงของฉือเจียว เธอรอวันที่ลู่หนานเฉิงจะทิ้งฉือหว่าน ผู้ชายแบบฮั่วซือหานกับลู่หนานเฉิง อาจจะหลงเสน่ห์ของผู้หญิงสวยๆ ได้ในช่วงแรก แต่มั
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 163
ฮั่วซือหานเปิด WeChat ขึ้นมา และเห็นโพสต์ล่าสุดของลู่หนานเฉิงใน Moments เป็นรูปถ่ายหนึ่งใบ ที่สนามกีฬาของมหาวิทยาลัย C ไม่มีคนในภาพ แต่มีเงาสองเงาที่ทอดลงบนพื้น เงาหนึ่งดูอ่อนช้อยและงดงาม อีกเงาหนึ่งสูงสง่าและหล่อเหลา แค่เห็นก็รู้ว่าเป็นฉือหว่านกับลู่หนานเฉิง ลู่หนานเฉิงยังใส่แคปชันไว้ด้วย...ของขวัญวันเกิดที่ดีที่สุดทันทีที่ลงโพสต์นี้ไป ก็มีเหล่าคุณชายทั้งหลายเข้ามาคอมเมนต์กันอย่างคึกคัก "คุณชายลู่ วันนี้วันเกิดนะ ทำไมคืนนี้ไม่ฉลองกับสาวงามล่ะ ถือศีลเหรอ?" "ไปเดินเล่นทำไมที่มหาวิทยาลัย คุณชายลู่ ห้องสวีทที่โรงแรมเตรียมไว้ให้แล้วนะ" "พวกนายไม่เข้าใจหรอก คืนนี้คุณชายลู่จะไปค้างที่หอพักหญิงต่างหาก" "การคบหากับนักศึกษามันช่างตื่นเต้นดีจริงๆ" ฮั่วซือหานอ่านคอมเมนต์พวกนี้แล้วรู้สึกจุกแน่นที่ลำคอ เขานึกถึงหอพักหญิงของฉือหว่าน เตียงเล็กที่มีผ้าปูเตียงลายหัวใจสีชมพู เมื่อไม่กี่วันก่อน เขาเพิ่งนอนที่นั่นกับเธอ เขาเคยนอนอยู่บนนั้นกับเธอ แล้วคืนนี้ ลู่หนานเฉิงจะเป็นคนที่นอนอยู่บนเตียงนั้นแทนเขาหรือเปล่า? ฮั่วซือหานก้มมองต่ำ นัยน์ตาเย็นชา เขาเองกับลู่หนานเฉิง ต่างก็เป็น
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 164
แต่ฟิล์มกรองแสงชั้นเยี่ยมของรถ ทำให้คนข้างในมองออกมาได้ชัดเจน แต่คนข้างนอกกลับมองไม่เห็นภายใน ฉือหว่านมองไม่เห็นฮั่วซือหานที่อยู่ในรถ แต่เธอสามารถรู้สึกได้ถึงสายตาเย็นชาล้ำลึกของเขาที่ทอดมองมาที่เธอกับลู่หนานเฉิง เขามาหาเธอทำไมกัน? ฉือหว่านหันไปหาลู่หนานเฉิง "คุณชายลู่ ดึกแล้ว ฉันอยากกลับหอพัก" ลู่หนานเฉิงยกมุมปากขึ้น "ได้สิ ไว้ครั้งหน้าฉันจะมาหาเธออีก" จากนั้นเขาก็ขึ้นรถเฟอร์รารี่ แล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว ฉือหว่านยืนอยู่ที่เดิม มองลู่หนานเฉิงจากไป ก่อนจะเดินตรงไปที่โรลส์รอยซ์แฟนธอม เธอเอื้อมมือไปเปิดประตูหลัง แล้วก้าวขึ้นรถ รถหรูแล่นไปอย่างราบรื่น ภายในห้องโดยสารที่หรูหรา ฮั่วซือหานจับพวงมาลัยแน่น แสงนีออนจากข้างทางสะท้อนกับกระจกเงาวับ ตกกระทบลงบนใบหน้าหล่อเหลาสูงศักดิ์ของเขา ราวกับฉากในภาพยนตร์ขาวดำคลาสสิก ฉือหว่านเป็นฝ่ายทำลายความเงียบก่อน "ประธานฮั่ว คุณมาหาฉันมีเรื่องอะไร?" ฮั่วซือหานพูดด้วยน้ำเสียงแหบต่ำและเย็นชา "เธอกับลู่หนานเฉิงคบกันจริงๆ เหรอ?" ฉือหว่านพยักหน้า "อืม" "พวกเธอสองคนไม่เหมาะกัน" "ทำไมล่ะ?" "เธอคิดว่าตระกูลลู่จะยอมรับเธอเหรอ? พวกเ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 165
ฮั่วซือหานกำลังโกรธ โกรธที่เธอบอกว่านี่เป็นครั้งสุดท้าย และให้เขาอย่ามายุ่งกับเธออีก เมื่อริมฝีปากนุ่มของเธอจรดลงมา เขาก็ผลักเธอออกไปอย่างหงุดหงิด แต่ฉือหว่านกลับเปลี่ยนจากวางมือลงบนไหล่ มาเป็นโอบรอบลำคอของเขาแทน รัดแน่นไม่ยอมปล่อย "ฮั่วซือหาน ห้ามผลักฉันออก~" เธอจ้องเขาด้วยดวงตาใสแจ๋ว ราวกับมีน้ำหล่อเลี้ยงอยู่ เสียงใสๆ ของเธอเจือไปด้วยความออดอ้อนเล็กๆ ทำเอากล้ามเนื้อทั่วร่างของเขาตึงขึ้น "ก็เหมือนเดิม นี่เป็นความลับของเราสองคน ฉันจะไม่บอกฉือเจียวแน่นอน" ฉือหว่านเอื้อมไปจูบเขาอีกครั้ง ปลายหางตาของฮั่วซือหานเริ่มแดงเรื่อ สำหรับผู้ชายที่เคยลิ้มรสสัมผัสแบบนี้มาแล้ว ก็เหมือนสัตว์ป่าที่ถูกปลดปล่อยจากพันธนาการ แม้เขาจะอดกลั้นมาโดยตลอด แต่สัมผัสเร่าร้อนของเธอทำให้ไฟในกายของเขาปะทุขึ้นง่ายดาย เขาละทิ้งการต่อต้าน และเมื่อเธอรุกล้ำเข้ามา เขากลับพลิกสถานการณ์เสียเอง มือใหญ่คว้าไหล่ของเธอไว้ ต้องการจะอุ้มเธอขึ้นมานั่งบนตัก ติ๊ง! เสียงแตรรถดังแหลมขึ้น ไฟแดงเปลี่ยนเป็นไฟเขียว รถด้านหลังเริ่มขับแซงไปแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะนี่เป็นรถโรลส์รอยซ์ระดับสูงพร้อมกับป้ายทะเบียนที่ไ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 166
เยี่ยฮวนเอ่อร์ดึงตัวฉือหว่านขึ้นมา "หวานหว่าน อย่าหลับเลย ไปทำอะไรมาถึงได้ง่วงขนาดนี้?" ฉือหว่านขยี้ตาด้วยความงัวเงีย "ฉันอยากนอนต่ออีกหน่อย" "นอนอะไรอีกล่ะ? ไปสนุกกันเถอะ! ฉันจะพาเธอไปเที่ยวผับ" เยี่ยฮวนเอ่อร์ลากฉือหว่านไปที่ผับ และไม่นานพวกเธอก็มาถึงห้อง VIP หรูหรา ที่นั่นมีแต่คนคุ้นหน้า ฉือเจียว กู้เป่ยเฉิน ฮั่วเสวียน และกลุ่มทายาทเศรษฐีหลายคน กู้เป่ยเฉินเอนตัวพิงโซฟา "พี่สะใภ้เจียวเจียว พี่รองของผมไปทำงานต่างประเทศสองวันแล้วใช่ไหม คืนนี้เขาจะกลับมาใช่หรือเปล่า?" หลังจากคืนนั้น ฮั่วซือหานก็ไปทำงานต่างประเทศ ฉือหว่านไม่ได้เจอเขาอีกเลย และแน่นอนว่าไม่ได้ติดต่อกันด้วย ตามที่ตกลงกันไว้ หลังจากคืนนั้น ทุกอย่างระหว่างพวกเขาก็เป็นอันจบ แค่เพียงแต่ว่าตอนนี้เธอกับเขามีความลับร่วมกันเพิ่มขึ้นอีกข้อ ฉือเจียวยกมุมปากขึ้น "ใช่ ซือหานกลับคืนนี้" "แล้วนี่... พี่สะใภ้เจียวเจียว รู้ไหมว่าประธานฮั่วขับรถขึ้นทางด่วนเมื่อสองคืนก่อน? ความเร็วของเขาน่ากลัวมาก จนกล้องตรวจจับความเร็วถ่ายภาพไว้ได้ เขาโดนหักแต้มไปสามแต้มเลยนะ" ฉือเจียวชะงัก เธอไม่รู้เรื่องนี้เลย แต่ฉือหว่านที
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 167
ฉือหว่านอึ้งไป ไม่เข้าใจว่าเขาหมายความว่าอย่างไร? สร้อยคอหินคาร์เนเลียนล้อมเพชรน้ำแข็งเส้นนี้ เขาไม่ได้ซื้อมันให้ฉือเจียวหรอกหรือ? ทำไมถึงมาถามเธอว่าเธอชอบหรือไม่? หรือว่า...เขาซื้อสองเส้น? เส้นหนึ่งให้ฉือเจียว อีกเส้นให้กับเธอ? เขาร่ำรวยปานนั้น จะเป็นไปได้ก็ไม่แปลก ฉือหว่านคิดว่าเป็นเรื่องน่าขัน ไม่ว่าเขาจะหมายถึงอะไรก็ตาม เธอจะไม่มัวแต่หมุนรอบตัวเขาอีกต่อไป ไม่ต้องคอยพะวงหรือคาดเดาความในใจของเขาอีกแล้ว คืนนั้นบนทางด่วน เธอคืนทุกอย่างให้เขาไปแล้ว ต่างฝ่ายต่างถือว่าเสมอกัน ฉือหว่านเก็บโทรศัพท์ โดยไม่ได้ตอบกลับ ขณะนั้น ฉือเจียวเดินออกมาพอดี "ฉือหว่าน เธอมาด้วยเหรอ?" ฉือเจียวดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษ เธอชอบเครื่องประดับหรูหราเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว สร้อยหยกแดงที่ฮั่วซือหานให้ทำให้เธอยิ่งปลาบปลื้ม ฉือหว่านพยักหน้า "แค่มานั่งเล่นเฉยๆ" "อีกสองวันซือหานจะพาฉัน เสวียนเสวียน และคนอื่นๆ ไปพักผ่อนที่รีสอร์ท ที่นั่นมีบ่อน้ำพุร้อนชื่อดัง เราจะไปแช่น้ำพุร้อนกัน ฉือหว่าน เธอกับหนานเฉิงไปด้วยกันสิ" ฉือหว่านรู้ดีว่าฉือเจียวไม่ได้หวังดี นับตั้งแต่วันงานเลี้ยงวันเกิดของลู่หนานเฉิง
Latest chapter
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 256
ในหอพักหญิงเงียบสนิท เสียงของฉือเจียวที่กำลังโวยวายจึงดังชัดเจนราวกับอยู่ข้างหู ฉือหว่านได้ยินทุกคำฉือหว่านรินน้ำให้ตัวเองหนึ่งแก้ว แล้วยกขึ้นจิบไม่รู้เพราะอะไร น้ำแก้วนี้ถึงขมขื่นนักฮั่วซือหานไม่พูดอะไร แต่คิ้วหล่อคมของเขาขมวดแน่น“ซือหาน ฉันคิดถึงคุณมาก ฉันอยากเจอคุณเดี๋ยวนี้ ตอนนี้เลย รีบมาหาฉันเดี๋ยวนี้”ฮั่วซือหานถือโทรศัพท์ไว้ แล้วก้าวยาวๆ เดินออกไปฉือหว่านหันไปมองแผ่นหลังของเขาที่หายไป เขาคงไปหาฉือเจียวแล้วสินะเธอเกือบลืมไปว่าโหลวซินเยว่ก็แค่ตัวประกอบในชีวิตเขา ฉือเจียวต่างหากคือคนที่เขารักแค่สายเดียวจากฉือเจียว แค่คำพูดไม่กี่คำ ก็สามารถเรียกให้เขาไปหาได้ทันทีคืนคืนนั้นระหว่างเขากับเธอ ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรเลยฉือหว่านหัวเราะเยาะตัวเองเบาๆฮั่วซือหานเดินไปถึงทางเดินหน้าหอ เขาขมวดคิ้วพูดว่า “ฉือเจียว ตอนนี้ฉันไปไม่ได้”ฉือเจียวขึ้นเสียงทันที “ทำไม? หรือว่าคุณจะอยู่กับฉือหว่าน? ฮั่วซือหาน ฉันบอกคุณไว้เลยนะ คุณเลือกได้แค่คนเดียว ถ้าคืนนี้คุณไม่มา คุณจะต้องเสียใจแน่!”“ตื๊ดๆ” ฉือเจียววางสายไปทันทีฮั่วซือหานเม้มริมฝีปากบางแน่นเป็นเส้นโค้งเย็นชาเขากำมือถือไว้ แ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 255
ฉือหว่านย้อนถามเขา “ไม่อย่างนั้นจะให้ทำยังไง?”แสงไฟในหอพักหญิงนุ่มนวลตกกระทบใบหน้าขาวผ่องของเธอ ผิวนุ่มนวลจนแทบระเบิดออกได้ แค่ขนอ่อนบางๆ บนหน้าเธอยังดูใสบริสุทธิ์ ฮั่วซือหานมองเธอด้วยรอยยิ้มบางในแววตาหล่อเหลาคมเข้ม “สำหรับเรื่องคืนนั้น เธอไม่มีอะไรอยากพูดเลยเหรอ?”คืนนั้น…ฉือหว่านไม่ได้คิดถึงคืนนั้นมานานแล้ว แต่พอเขาพูดขึ้นมา ภาพในหัวก็กลับมาอีกครั้งร่างหนึ่งแข็งแกร่ง อีกหนึ่งอ่อนนุ่ม พัวพันกันอยู่บนโซฟาเหงื่อและความสุขพัวพันกัน สุดท้ายระเบิดออกเหมือนดอกไม้ไฟที่สว่างไสวบนท้องฟ้ายามค่ำคืนเขาคร่อมอยู่บนตัวเธอ แล้วเรียกเธอว่าหวานหว่านฉือหว่านเงยหน้ามองเขา สบตาเขาเข้าเต็มๆเขาเองก็มองเธอ มองลึกเข้าไปในดวงตาของเธอใบหน้าเล็กขาวของฉือหว่านแดงทันที เพราะโหลวซินเยว่ เธอจึงคิดว่าเขาลืมคืนนั้นไปแล้ว แต่ตอนนี้ในสายตาเขายังมีเธอเล็กๆ อยู่ตรงนั้น ที่แท้เขาไม่เคยลืมเลยเขาเหมือนเธอ ที่ยังจำได้ตลอด“ฉันไม่อยากพูดอะไรทั้งนั้น” เธอหันหลังจะเดินหนีแต่ฮั่วซือหานก้าวเท้าขวางทางเธอไว้ ไม่ให้เธอเดินไปเธอจะไปทางซ้ายเขาก็ไปทางซ้ายเธอจะไปทางขวาเขาก็ไปทางขวาขวางเธอไว้ใต้เงาร่างของเ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 254
ซูเสี่ยวฝูตกใจ “อะไรนะ ท้องก่อนแต่ง? เด็กในท้องของโหลวซินเยว่ไม่ใช่ของประธานฮั่ว แต่เป็นของแฟนหล่อนงั้นเหรอ?”ฉือหว่านเดาได้ว่าในงานวันเกิดต้องเกิดเรื่องบางอย่างขึ้น แต่เธอก็ไม่คิดว่าจะเป็นแบบนี้โหลวซินเยว่มีแฟนแล้วจริงๆเด็กในท้องของหล่อนเป็นของแฟนหล่อนแล้วความสัมพันธ์ระหว่างโหลวซินเยว่กับฮั่วซือหานคืออะไรกันแน่?ในตอนนั้นเอง เสียงเคาะประตูดังขึ้น “ก็อก ก็อก”“ใคร?”ฉือหว่านลุกไปเปิดประตู ข้างนอกคือร่างสูงสง่าและหล่อเหลาคนหนึ่ง ฮั่วซือหานมาฉือหว่านชะงักไปเล็กน้อย เขามาทำไม?ที่นี่คือหอพักหญิงฉือหว่านไม่อยากพูดกับเขา จึงปิดประตูทันทีแต่ประตูยังไม่ทันปิด ฮั่วซือหานก็ยื่นมือมาดันไว้ เขายืนตัวสูงขวางอยู่ตรงนั้น ก้มตามองเธอด้วยสายตาหล่อเหลานิ่งลึก “ฉือหว่าน ฉันมีเรื่องจะพูดกับเธอ”“ฉันไม่อยากฟัง”“เธอต้องฟัง!”ฮั่วซือหานใช้ท่าทีแข็งกร้าว ดันประตูเข้าไปข้างในเยี่ยฮวนเอ่อร์รีบพูดขึ้น “หวานหว่าน ประธานฮั่ว คุยกันเถอะ เดี๋ยวพวกเราออกไปก่อน”เยี่ยฮวนเอ่อร์ตั้งใจจะให้ทั้งสองได้คุยกันตามลำพังแต่ซูเสี่ยวฝูไม่อยากออก “ฉันไม่อยากออกไป... อุ๊บ!”เธอยังพูดไม่จบ เยี่ยฮวนเอ่อร์ก
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 253
พูดจบ ฮั่วซือหานก็หันหลังเดินจากไปทันทีโหลวซินเยว่ถูกความหวาดกลัวกลืนกิน เธอที่ตอนนั้นโลภเกินไป ปลอมตัวเป็นฉือหว่าน ตอนนี้ฮั่วซือหานทำให้สิ่งนั้นกลายเป็นการตัดสินใจที่เธอเสียใจที่สุดในชีวิตชีวิตเธอพังหมดแล้วโหลวซินเยว่หันไปมองอู๋เหล่ย ตอนนี้อู๋เหล่ยคือความหวังสุดท้ายของเธอแม้อู๋เหล่ยจะมาจากครอบครัวยากจน แต่เขาก็ขยันมุ่งมั่น ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาใช้เงินกับเธอไปนับล้าน และทุกครั้งที่บ้านเธอมีปัญหา อู๋เหล่ยก็คอยช่วยจัดการให้ตลอด เธอไม่อาจเสียอู๋เหล่ยไปได้อีก“อาเหล่ย ขอโทษนะ ทุกอย่างเป็นความผิดของฉัน... พาฉันกลับบ้านเถอะ ฉันจะใช้ชีวิตกับนายให้ดี...” โหลวซินเยว่ร้องไห้พลางจับมืออู๋เหล่ยไว้แต่อู๋เหล่ยสะบัดเธอออกแรงมาก “โหลวซินเยว่ ตอนนี้เธออยู่ในไห่เฉิงไม่ได้แล้ว ตกลงมาจากที่สูงก็เพิ่งนึกถึงฉันงั้นเหรอ ฉันมองเห็นธาตุแท้ของเธอแล้ว คนโลภแบบเธอไม่คู่ควรหรอก”อู๋เหล่ยหันหลังแล้วเดินจากไปทันที“อาเหล่ย อย่าไป! นายลืมแล้วเหรอ ฉันท้องลูกของนายอยู่นะ นายจะไม่รับผิดชอบเหรอ!”อู๋เหล่ยมองที่ท้องของเธอแวบหนึ่ง “ลูกก็แค่เครื่องมือของเธอ เธอไม่เคยมีคุณสมบัติเป็นแม่ เพื่อเห็นแก่เด็ก ไปโรงพย
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 252
“ช่วงนี้มีทรัพยากรมหาศาลเทมาที่เธอ แบบนี้แสดงว่าเธอมีสปอนเซอร์รวยๆ หนุนหลังอยู่ใช่ไหม?”นักข่าวเริ่มถามกันแรงขึ้นเรื่อยๆ สีหน้าของโหลวซินเยว่ซีดเผือด เธอเงยหน้ามองเหล่าแฟนคลับแฟนคลับพวกนั้นไม่มีความชื่นชอบในตัวเธออีกต่อไป ต่างพากันด่า “พวกเราตาถั่วกันจริงๆ”“ตอนแรกนึกว่าชอบสาวน้อยใสซื่อ ที่แท้ก็หญิงร่านนี่เอง!”“ไปกันเถอะ”แฟนคลับพวกนั้นทิ้งเธอแล้วเดินจากไปโหลวซินเยว่รู้ตัวดีว่าจบแล้ว วันนี้ที่เธอจัดปาร์ตี้วันเกิด ก็เพื่อจะก้าวขึ้นจุดสูงสุดของชีวิต แต่ไม่คิดว่าจะกลายเป็นการทำลายตัวเองโดยสิ้นเชิงเมื่อกี้เธอยังอยู่บนสวรรค์ อีกวินาทีเดียวก็ร่วงลงจากสวรรค์กระแทกสู่เหวลึกเธอควรทำยังไงดี?โหลวซินเยว่เงยหน้ามองผู้ชายบนชั้นสอง ฮั่วซือหานยืนสูงส่งอยู่ตรงนั้น ดวงตาเรียวยาวของเขาลึกดั่งบ่อน้ำเย็นเฉียบ สายตานิ่งเฉียบคู่นั้นจ้องมาที่เธอไม่ละไปไหนเขารู้แล้วเขารู้หมดแล้ว…บอดี้การ์ดชุดดำสองคนกดตัวโหลวซินเยว่ให้ขึ้นไปชั้นบน “เร็ว!”โหลวซินเยว่ยืนไม่มั่น “ตุบ” ล้มคุกเข่าลงกับพรมทันทีฮั่วซือหานที่ยืนอยู่ริมระเบียงหันมา ก้มตามองเธอด้วยดวงตาเย็นชาโหลวซินเยว่ตัวสั่นระริก “ประ...ประ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 251
ปาร์ตี้วันเกิดครั้งนี้โหลวซินเยว่เชิญนักข่าวมาจากหลายสำนัก ตอนนี้เธอกำลังโด่งดัง นักข่าวพวกนั้นก็พากันมา ถือว่าให้เกียรติเธอมากเดิมทีเธออยากใช้โอกาสนี้เพื่อก้าวขึ้นอีกขั้น แต่แล้วอู๋เหล่ยก็มากะทันหัน และนำเรื่องฉาวสะเทือนวงการมาด้วยสถานที่จัดงานวุ่นวายทันที นักข่าวพวกนั้นรีบยกกล้องขึ้นมาถ่ายเธอไม่หยุด “ซุปตาร์โหลว ที่แท้คุณมีแฟนแล้วนี่เอง”“ที่แท้คุณเรียนมหาวิทยาลัยได้ ก็เพราะแฟนคุณไปแบกอิฐแบกปูนที่ไซต์ก่อสร้างนี่เอง”“งั้นภาพลักษณ์สาวน้อยใสซื่อของคุณก็แค่หลอกแฟนคลับกับหลอกสังคมเหรอคะ?”โหลวซินเยว่ไม่คิดเลยว่าสถานการณ์จะพลิกผันรวดเร็วและควบคุมไม่ได้แบบนี้ เธอรีบพูดอย่างลนลานว่า “หยุดถ่ายได้แล้ว! หยุดถ่าย!”ตอนนั้นเองโหลวซินเยว่เผลอเห็นที่ชั้นสอง ที่ราวระเบียงแกะสลักมีร่างที่หล่อเหลาและดูสง่างามร่างหนึ่งยืนอยู่ นั่นคือฮั่วซือหานฮั่วซือหานมาแล้ว เขายืนอยู่ตรงนั้น กำลังมองดูเหตุการณ์ทั้งหมดด้วยท่าทีเหนือกว่าโหลวซินเยว่สีหน้าเปลี่ยนทันที แย่แล้ว ฮั่วซือหานรู้ว่าเธอมีแฟนแล้ว ห้ามให้เขารู้ความจริงทั้งหมดเด็ดขาด“ปาร์ตี้วันเกิดวันนี้จบเพียงเท่านี้!” โหลวซินเยว่หันหลังแล้วจะเดินออ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 250
โหลวซินเยว่รอไม่ไหว รีบส่งข้อความหาฮั่วซือหาน “ประธานฮั่ว คุณมาถึงหรือยังคะ?”ดวงตาคมเย็นของฮั่วซือหานลึกจนมองไม่เห็นก้นบึ้ง เขาตอบกลับแค่สองคำ “กำลัง”...ในงานเลี้ยงวันเกิด โหลวซินเยว่ยิ้มจนแทบควบคุมไม่อยู่ ฮั่วซือหานตอบกลับแล้ว! เขามาแล้วจริงๆ!เสียดายจังที่ฉือหว่านไม่อยู่เธออยากให้ฉือหว่านเห็นภาพนี้ที่สุดเธอพูดเสียงดังอย่างตื่นเต้น “ทุกคน! งานเลี้ยงวันเกิดของฉันจะเริ่มแล้วนะคะ เพราะแขกรับเชิญพิเศษที่ฉันรอกำลังจะถึงแล้ว!”“เยว่เยว่คนสวย แขกพิเศษคนนั้นคือใครกัน?”“ซุปตาร์โหลว อย่าอุบไว้เลย รีบเชิญเขาออกมาให้เราเห็นเถอะ!”โหลวซินเยว่ยกมุมปากยก “งั้นก็ขอเชิญเขาเข้ามาได้เลยค่ะ”ประตูห้องจัดเลี้ยงค่อยๆ เปิดออก สายตาทุกคู่จับจ้องไปทางประตูและในวินาทีนั้น มีคนคนหนึ่งเดินเข้ามาโหลวซินเยว่ยิ้มกว้าง เดินเข้าไปอย่างดีใจ “ประธาน..”คำว่า “ประธานฮั่ว” ยังไม่ทันพูดจบ หลังจากที่โหลวซินเยว่เห็นคนที่มาชัดเจน ก็ตัวแข็งอยู่กับที่เพราะคนที่เข้ามานั้นไม่ใช่ฮั่วซือหาน แต่เป็นแฟนหนุ่มของเธอ...อู๋เหล่ย!อู๋เหล่ยเพิ่งกลับมาจากไซต์งานก่อสร้าง ยังใส่ชุดคนงานอยู่เลย เขาเดินเข้ามาหาโหลวซินเย
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 249
โหลวซินเยว่ต้องการอวดความสุขให้ฉือหว่านเห็นสายตาของฉือหว่านเย็นชา ไม่ตอบอะไรโหลวซินเยว่เอามือแตะที่หน้าท้องตัวเอง “หวานหว่าน เธอคงไม่ได้อิจฉาฉันหรอกนะ? บางคนหลังจากมีอะไรกันก็ได้แค่กินยาคุม แล้วยังแพ้จนเป็นลมอีก แต่ฉันกลับตั้งท้อง แถมยังได้รับความรักอย่างล้นหลาม คนเรานี่โชคชะตาไม่เหมือนกันจริงๆ”“เธอ!” เยี่ยฮวนเอ่อร์กับซูเสี่ยวฝูกำลังจะพูดแต่ฉือหว่านยกมือห้าม น้ำเสียงเรียบเย็น “ไปกันเถอะ”พูดจบเธอก็หมุนตัวเดินจากไปเยี่ยฮวนเอ่อร์กับซูเสี่ยวฝูรีบตามไป “หวานหว่าน เมื่อกี้ทำไมไม่ให้พวกเราด่าหล่อนสักคำสองคำล่ะ?”ฉือหว่านยิ้มเย้ยตัวเองเล็กน้อย “ด่าไปก็ไม่มีประโยชน์ ที่หล่อนพูดก็เป็นความจริงทั้งหมด”เธอกินยาคุม แล้วแพ้จนเป็นลมขณะที่โหลวซินเยว่ท้อง และกลายเป็นดาราดังสิ่งที่เขาชอบหรือไม่ชอบ มันชัดเจนปานนี้โหลวซินเยว่รู้ว่าจะทำยังไงให้เธอเจ็บปวด และสิ่งที่พูดเมื่อครู่ก็เหมือนหนามแหลมในใจฉือหว่าน แค่แตะก็เจ็บจี๊ดขณะที่ทั้งสามกำลังรอลิฟต์ ก็มีคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามา คนที่เดินนำหน้า คือร่างสูงสง่างามของฮั่วซือหานฮั่วซือหานมากับเลขาจ้าวและคนอื่นๆ โรงแรมจินหลิงถึงกับให้ผู้จัดการอ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 248
“หวานหว่าน เธอไม่เป็นไรใช่ไหม? ประธานฮั่วพาเธอไปทำอะไรที่นี่?”เยี่ยฮวนเอ่อร์กับซูเสี่ยวฝูรีบเข้ามาคว้าตัวฉือหว่านไว้ฉือหว่านขมวดคิ้ว เธอเองก็ไม่รู้ว่าฮั่วซือหานที่เหมือนคนบ้าคนนั้นต้องการอะไรกันแน่...เขาพาเธอมาที่สวนหลวง แล้วพูดคำว่า “ขอโทษ” ถึงสองครั้งเขาดูแปลกไปมากแต่พอคิดถึงเรื่องที่โหลวซินเยว่ท้อง ฉือหว่านก็ไม่อยากเสียเวลาอยู่กับฮั่วซือหานอีกแล้ว “ฮวนเอ่อร์ เสี่ยวฝู พวกเราไปกันเถอะ”“โอเค”ทั้งสามคนเดินจากไป ส่วนฮั่วซือหานยังนั่งอยู่บนโซฟา ก้มหน้าซ่อนแววตาและอารมณ์ร้อนแรงไว้ใต้เปลือกตาขณะนั้นเอง เลขาจ้าวเดินเข้ามา รายงานเสียงเบา “ท่านประธาน สืบเจอแล้วครับ”ฮั่วซือหานเงยหน้า “ว่ามา”“ที่แท้โหลวซินเยว่เคยมีแฟนหนุ่มอยู่ที่บ้านนอก แฟนคนนั้นรักเธอมาก ทำงานหนักในไซต์ก่อสร้าง หาเงินส่งเธอเรียนมหาลัย ทั้งคู่เคยมีความสัมพันธ์กันนานแล้ว เด็กในท้องก็เป็นของแฟนคนนั้นครับ”มุมปากของฮั่วซือหานยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเย้ยหยัน “พรุ่งนี้วันเกิดโหลวซินเยว่ไม่ใช่เหรอ? เตรียมของขวัญชิ้นโตให้เธอหน่อย”เลขาจ้าวเข้าใจทันที “ครับ ท่านประธาน”จากนั้น ฮั่วซือหานก็เงยหน้าขึ้นมองเลขาจ้าว “คืนนั้นคนท
