MasukShare
บทที่ 101
Bab terkait
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 102
ภายในงานแถลงข่าว บรรยากาศเต็มไปด้วยความโกรธแค้น ทุกคนต่างพากันตำหนิฉือหว่านฮั่วซือหานจ้องมองเธอด้วยสายตาเย็นชา เขารู้สึกว่าเธอมันสมควรแล้ว เธอไม่รู้เหรอว่านี่คือถ้ำเสือ? เธอยังกล้ามาคนเดียวอีก“บ้าชิบ!”ลู่หนานเฉิงสบถออกมาเบาๆ ก่อนจะพุ่งตัวไปช่วยฉือหว่านแต่มีคนไวกว่าหนึ่งก้าว ฮั่วซือหานที่อยู่ข้างๆ เคลื่อนตัวไปก่อนแล้วลู่หนานเฉิง: “……”ไม่ใช่เพื่อนกันหรือไง? สายตาของนายหายไปไหนแล้ว? นายจะไม่รู้เรื่องอะไรเลยแบบนี้ไม่ได้!แต่ในขณะนั้นเอง บรรยากาศอันวุ่นวายในงานแถลงข่าวกลับเงียบสงัดลงทันทีฮั่วซือหานมองเห็นฉือหว่านที่กำลังถูกล้อมไว้ เธอเงยหน้าขึ้น ดวงตาใสกระจ่างคู่นั้นกวาดมองไปรอบๆ เธอไม่ได้พูดอะไร แต่กลับเปล่งอำนาจกดดันออกมาเพียงแค่จ้องมอง ทุกคนที่ถูกสายตาเธอกวาดผ่านต่างพากันเงียบเสียงไปโดยทันทีฮั่วซือหานชะงักฝีเท้าลง นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นฉือหว่านในมุมนี้คนที่อยู่รอบๆ ต่างก็มองฉือหว่านด้วยความตกตะลึง พวกเขาเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมฉือหว่านถึงมีออร่าเช่นนี้ พวกเขารู้สึกเหมือนกำลังเผชิญหน้ากับบางสิ่งที่ทำให้พวกเขาหวาดหวั่นฉือหว่านกวาดสายตามองคนทั้งหมด ก่อนจะจ้องตรงไปที่ห
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 103
หวังกังเบิกตากว้าง ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้วฉือหว่านเป็นคนแรกที่รู้ว่าเขาพ้นโทษออกมา เธอรอเขาอยู่ตลอดมาพวกเขาทุกคนคิดว่าเธอไม่มีวันเปิดเผยอดีตอันดำมืดในวัยเด็กออกมา เพราะสำหรับผู้หญิงแล้ว ชื่อเสียงสำคัญยิ่งกว่าสิ่งใด ความจริงแล้ว เธอไม่เคยพูด เธอไม่ได้บอกคุณนายใหญ่ฮั่ว ไม่ได้บอกฮั่วซือหาน เขาต้องการเงิน เธอก็ให้เงิน เขาลักพาตัวเธอไปอย่างง่ายดาย เธอก็ไม่ขัดขืน ทุกอย่างดูเหมือนว่าเธอติดอยู่ในเงื้อมมือของเขาจริงๆแต่ความจริง มันไม่ใช่แบบนั้นเลยเธอตั้งใจมาตลอด ทั้งหมดเป็นเพียงแค่การแสดงเธอสวมกล้องบันทึกขนาดเล็กติดตัวไว้ตลอด ไม่ว่าเขาจะเรียกเงินหนึ่งห้าร้อยล้านบาท หรือแม้แต่ตอนที่เขาพยายามจะข่มขืนเธอในถ้ำ ทุกอย่างล้วนอยู่ในการคาดการณ์ของเธอเธอใช้ “ความว่าง่าย” หล่อเลี้ยงความโลภของเขา เธอใช้ “ความอดทน” ล่อให้เขาก้าวเข้าสู่หายนะเธอใช้ตัวเองเป็นเหยื่อล่อ วางหมากทุกอย่างเพื่อดึงเขาลงเหว และในที่สุด เธอก็เป็นคนส่งเขาเข้าคุกอีกครั้งด้วยมือตัวเองด้วยข้อหามากมายเช่นนี้ เขามีเพียงสองทางเลือกเท่านั้นประหารชีวิตหรือ จำคุกตลอดชีวิตทุกอย่างอยู่ในการควบคุมของเธอมาตั้งแต่ต้นสิ่งที่หวังกัง
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 104
งานแถลงข่าวนี้ พวกเธอแพ้อย่างราบคาบหลี่หลันรีบกล่าวทันที “หวานหว่าน ขอโทษนะลูก แม่เข้าใจผิดลูกไป แม่ขออธิบายนะ แม่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยจริงๆ…”ฉือหว่านมองเธออย่างเย็นชา “แม่… ไม่รู้เรื่องอะไรเลยจริงเหรอ?”ในตอนนั้นเอง เจ้าหน้าที่ตำรวจก้าวเข้ามาหาหลี่หลัน พร้อมประกาศอย่างเป็นทางการ “คุณหลี่หลัน ระหว่างที่หวังกังหลบหนี คุณให้ที่พักพิงและช่วยเหลือผู้ต้องหา เราสงสัยว่าคุณสมรู้ร่วมคิดกับเขา บัดนี้ขอให้คุณไปกับเราที่สถานีตำรวจเพื่อรับการสอบสวน”ตำรวจสองนายเข้าประชิดตัวหลี่หลันทันทีและจับกุมเธอไว้สมองของหลี่หลันราวกับถูกฟ้าผ่า “ตู้ม!” เธอนึกขึ้นได้ว่า ตอนที่หวังกังหนีออกมา… เป็นเธอเองที่ให้ที่พักพิงเขา!เธอหันไปมองฉือหว่านด้วยสายตาตกตะลึง “เป็นเธอใช่ไหม!?”เป็นฉือหว่านที่ให้เลขาจ้าวปล่อยหวังกังออกมาเธอเดาไว้แล้วว่าเขาจะต้องหนีไปที่ตระกูลฉือแน่นอนฉือหว่านมองหลี่หลันด้วยสีหน้าใสซื่อ ก่อนจะยกมุมปากขึ้นช้าๆ “แม่พูดอะไรน่ะ? ฉันไม่เข้าใจเลย แม่ไม่ต้องอธิบายให้ฉันฟังหรอก อธิบายให้ตำรวจฟังเถอะ”หลี่หลัน “เธอ!”ในขณะนั้น หวังกังที่ถูกควบคุมตัวอยู่ก็เริ่มร้องขอความช่วยเหลืออย่างสิ้นหวัง “ฉ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 105
กู้เป่ยเฉินยังคงอยู่ข้างเธอ ฉือเจียวจึงค่อยวางใจลงเล็กน้อย…หลังจากงานแถลงข่าวของสื่อมวลชนจบลง ฮั่วซือหานกลับไปขึ้นรถโรลส์-รอยซ์สุดหรู เขาเอ่ยสั่งเลขาจ้าวด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำที่มีเสน่ห์ดึงดูด “ไปบอกพวกสื่อมวลชน ฉันไม่ต้องการให้มีข่าวเกี่ยวกับฉือหว่านหลุดออกไป”เลขาจ้าวตอบเสียงเบา “ท่านประธานวางใจได้เลยครับ เมื่อครู่ผู้สื่อข่าวหญิงบางคนได้เป็นตัวตั้งตัวตีลบรูปถ่ายและวิดีโอของคุณผู้หญิงออกหมดแล้ว พวกเขาจะไม่รายงานข่าวของคุณผู้หญิงแน่นอน”ฮั่วซือหานยกมุมปากขึ้นเล็กน้อยแล้วหัวเราะเบาๆ “เธอนี่ช่างล่อลวงใจคนได้ดีจริงๆ”เลขาจ้าวพูดด้วยความจริงใจ “คุณผู้หญิงเป็นคนกล้าหาญมากจริงๆ ครับ”ฮั่วซือหานเลิกคิ้ว ใช่ เธอช่างกล้าหาญนักฮั่วซือหานหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดโทรออก“ฮัลโหล คุณลุง”คุณลุงของฮั่วซือหานเป็นอธิการบดีของมหาวิทยาลัย C ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยระดับแนวหน้า เขาหมกมุ่นอยู่กับการแพทย์จนได้รับการยกย่องไปทุกที่ว่าเป็นท่านหลินเสียงของท่านหลินดังขึ้น “ซือหาน นี่มันแขกพิเศษเชียวนะ เจ้าไปนึกอะไรถึงโทรหาข้าได้?”“คุณลุง มีเรื่องหนึ่งที่อยากขอร้องคุณลุงครับ”“ว่ามาเถอะ เรื่องที่ทำให้แกถึ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 106
ทุกคนยกแก้วขึ้นดื่มจนหมดในขณะนั้น โทรทัศน์ในห้องจัดเลี้ยงกำลังออกอากาศข่าว ผู้ประกาศข่าวถือไมโครโฟนกล่าวว่า “วันนี้ เราได้จับกุมผู้ต้องหาคดีล่วงละเมิดทางเพศเด็ก และพยายามข่มขืนไม่สำเร็จ นอกจากนี้ เรายังจับกุมผู้ต้องสงสัยที่เป็นผู้ร่วมกระทำความผิดอีกหนึ่งราย”ในจอปรากฏภาพหวังกังที่ถูกคลุมศีรษะด้วยถุงดำ ขณะกำลังถูกพาตัวขึ้นรถตำรวจ ไม่นานนัก หลี่หลันก็ถูกนำตัวออกมาเช่นกันสามผู้บริหารในห้องอาจไม่รู้จักหวังกัง แต่พวกเขารู้จักหลี่หลันดี ทุกคนอึ้งไปก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า “ประธานฉือ ผู้ต้องสงสัยคนนั้นดูคล้ายคุณนายฉืออหรือเปล่า?”อะไรนะ?มือของฉือไห่ผิง ทกำลังรินเหล้าชะงักค้าง เขาหันขวับไปมองหน้าจอและแน่นอนว่าภาพในจอคือหลี่หลันจริงๆ!ใบหน้าของฉือไห่ผิงเปลี่ยนสีทันที ร่างกายแข็งค้างอยู่กับที่ผู้ประกาศข่าวยังคงกล่าวต่อ “ใครๆ ก็มักจะถามว่าเศรษฐกิจแบบ ‘สุนัขเลียแข้งเลียขา’ ที่ไหนดีที่สุด? ขอบอกเลยว่าผู้ต้องสงสัยรายนี้คือที่สุดแล้ว! อายุปูนนี้ยังขายลูกสาวของตัวเองเพื่อเป็นสุนัขรับใช้ แถมยังทำได้อย่างสมบูรณ์แบบ ทั้งน่าตื่นตาตื่นใจและยิ่งใหญ่อลังการ…”ฉือไห่ผิง : “…”สีหน้าของสามผู้บริหารในห้
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 107
ฉือเจียวกลับชวนเธอไปดื่มกาแฟ ฉือหว่านไม่พูดอะไร ฉือเจียวเลิกคิ้วแล้วยิ้ม "ทำไมล่ะ ฉือหว่าน เธอไม่กล้าหรอ? ช่วงนี้เธอชนะมาตั้งหลายครั้ง กำลังเป็นช่วงขาขึ้นเลยนะ หรือว่าเธอกลัวฉัน?" ฉือหว่านยกมุมปากขึ้นเล็กน้อยแล้วยิ้ม "โอเค ไว้เจอกัน" หลังจากวางสาย ฉือหว่านก็เตรียมตัวออกจากบ้าน ติ๊ง เสียงแจ้งเตือน WeChat ดังขึ้น เป็นแผนผ่าตัดที่หลินจื้อหย่วนส่งมาให้ หลินจื้อหย่วน "อาจารย์ นี่เป็นเคสผ่าตัดที่ฉันเจอเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ค่อนข้างยุ่งยากเลยค่ะ ถ้าอาจารย์มีเวลา รบกวนช่วยแนะนำหน่อย" หลินจื้อหย่วนเป็นอธิการบดีของมหาวิทยาลัย C และเป็นลูกศิษย์ของเธอ ส่วนฉือถังก็เรียนจบจากมหาวิทยาลัย C และเป็นศิษย์รักของหลินจื้อหย่วน ครั้งนี้ที่ฉือถังได้มาเป็นผู้ช่วยของเธอ ส่วนหนึ่งก็เพราะหลินจื้อหย่วนช่วยผลักดันอย่างเต็มที่ พูดง่ายๆ คนพวกนี้ก็คือลูกศิษย์ลูกหาของเธอทั้งนั้น ฉือหว่านตอบกลับไปสั้นๆ หนึ่งคำ "โอเค" ... ครึ่งชั่วโมงต่อมา ฉือหว่านเดินทางมาถึงคาเฟ่ และมองเห็นฉือเจียวทันที ฉือเจียวไม่ได้รอเธออยู่ที่โต๊ะ แต่ยืนรออยู่บนบันไดแทน ฉือหว่านเดินขึ้นไป "ฉือเจียว ฉันว่าเราสอ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 108
ฉือหว่านยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย รอยยิ้มขื่นขมและเต็มไปด้วยการประชดตัวเอง … ในห้องพักผู้ป่วย VIP ของโรงพยาบาล ขาของฉือเจียวได้รับการรักษาเรียบร้อยแล้ว ฮั่วซือหานเม้มริมฝีปากพลางมองไปที่หมอ "ขาของเธอได้รับบาดเจ็บที่เส้นเอ็นหรือกระดูกไหม? จะมีผลกระทบกับการเต้นในอนาคตหรือเปล่า?" หมอตอบด้วยน้ำเสียงมั่นใจ "ประธานฮั่ว ไม่ต้องกังวลครับ เราถ่ายภาพเอกซเรย์แล้ว โชคดีที่เป็นแค่แผลภายนอก ไม่มีอาการบาดเจ็บถึงเส้นเอ็นหรือกระดูก ขอแค่พักฟื้นดีๆ ก็จะกลับมาเต้นได้เหมือนเดิม" หมอพูดจบก็เดินออกจากห้องไป ตอนนั้นเอง ฮั่วซือหานรู้สึกถึงแรงสัมผัสที่อ่อนนุ่มในฝ่ามือของเขา ฉือเจียวเอื้อมมือเล็กๆ มาจับมือเขาไว้ ฮั่วซือหานก้มลงมอง ฉือเจียวเงยหน้าซีดเซียวขึ้นสบตาเขา "ซือหาน ฉันไม่เป็นไรหรอก คุณไม่ต้องกังวลขนาดนั้น" ฮั่วซือหานดูเป็นห่วงเธอมากเกินไป ซึ่งก็เป็นไปตามที่เธอคาดการณ์ไว้ แต่ถึงอย่างนั้นหัวใจของเธอก็รู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก "ทำไมเธอถึงกลิ้งตกลงไปเอง?" จู่ๆ เขาก็ถามขึ้นมา ฉือเจียวชะงักไปเล็กน้อย แต่ก็กลับมาตั้งสติได้อย่างรวดเร็ว เธอรู้ดีว่าหลอกเขาไม่ได้ เธอก็ไม่ได้อยากจะหลอ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 109
อะไรนะ? ส่งฉือหว่านไปเรียนที่ไหนนะ? มหาวิทยาลัย C งั้นเหรอ?เขาบ้าไปแล้วหรือไง?มหาวิทยาลัย C เป็นมหาวิทยาลัยชั้นนำ ฉือหว่านมีสิทธิ์อะไรจะเข้าไปเรียนที่นั่น? สีหน้าของฉือเจียวเปลี่ยนไปทันที "ซือหาน! ฉือหว่านเลิกเรียนไปตั้งแต่สิบหกแล้วนะ! เธอมาจากบ้านนอก นอกจากยั่วยวนผู้ชาย เธอทำอะไรเป็นที่ไหน แล้วคนแบบนี้มีสิทธิ์อะไรจะเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัย C?" ฮั่วซือหานมองฉือเจียว แต่ไม่ได้ตอบอะไร แววตาของเขามั่นคงและหนักแน่นมาก เป็นการบอกชัดเจนว่าเรื่องนี้ไม่มีการต่อรอง เขาตัดสินใจแล้วว่าจะส่งฉือหว่านเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัย C ฉือเจียวเป็นคนฉลาด เธอกับฮั่วซือหานเพิ่งกลับมาคืนดีกัน เธอไม่กล้าทะเลาะกับเขาเรื่องนี้ อีกอย่าง คนอย่างฉือหว่านเข้าไปในมหาวิทยาลัย C ก็มีแต่จะกลายเป็นตัวตลก พอถึงเวลานั้น ฮั่วซือหานก็จะยิ่งรังเกียจเธอเอง เธอไม่ต้องทำอะไร แค่นั่งดูฉือหว่านขายขี้หน้าก็พอแล้ว ฉือเจียวแย้มรอยยิ้ม "ก็ได้ค่ะ ซือหาน ฉันจะฟังคุณทุกอย่าง" ฮั่วซือหานยกมือขึ้นบีบจมูกเล็กของเธอเบาๆ "เด็กดี~" ฉือเจียวซุกตัวเข้าไปในอ้อมแขนเขาอย่างมีความสุข … ฉือหว่านกลับมาที่คฤหาสน์ตระก
Bab terbaru
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 132
คุณนายใหญ่ฮั่วเข้าใจทันที “ดีๆๆ งั้นคุณย่าก็วางใจแล้ว” ฉือหว่านมีความสุขสุดๆ เธอคล้องแขนคุณนายใหญ่ฮั่วไว้ “คุณย่า ไหนๆ ก็ออกมาแล้ว หนูพาคุณย่าไปเที่ยวกันเถอะค่ะ” คุณนายใหญ่ฮั่วยิ้มกว้างจนตาหยี “ดีเลย คุณย่าชอบออกไปเที่ยวอยู่แล้ว” … ฉือหว่านกับเยี่ยฮวนเอ่อร์พาคุณนายใหญ่ฮั่วออกมาเดินเล่นบนถนน ตอนนั้นเอง พวกเธอเดินผ่านร้านชานมร้านหนึ่ง เยี่ยฮวนเอ่อร์ “หวานหว่าน เราซื้อชานมดื่มกันเถอะ ร้านนี้มีเมนูใหม่เป็นชานมมันม่วงโมจิ อร่อยมากเลยนะ” ฉือหว่านพยักหน้า “โอเค” คุณนายใหญ่ฮั่ว “หวานหว่าน ฮวนเอ่อร์ พวกเธอดื่มชานมกันเหรอ?” ฉือหว่านรู้ดีว่าในตระกูลใหญ่โต คนรุ่นผู้ใหญ่ไม่ค่อยอนุญาตให้ลูกหลานดื่มชานมพวกนี้ เธอรีบอธิบาย “คุณย่าคะ จริงๆ แล้วถ้าดื่มเป็นครั้งคราว มันไม่ส่งผลเสียต่อร่างกายขนาดนั้นหรอกค่ะ…” “ซื้อให้คุณย่าด้วยสักแก้วได้ไหม คุณย่าก็อยากลองชิมบ้าง” คุณนายใหญ่ฮั่วพูดขึ้นมาดื้อๆ ฉือหว่านอึ้งไปเลย แล้วเธอก็เห็นคุณนายใหญ่ฮั่วแนบตัวเข้ากับเคาน์เตอร์ของร้านชานม ดวงตาเป็นประกาย“คุณย่าอยากดื่มแก้วนั้นล่ะ ชานมนมสดแท้ไข่มุกน้ำตาลไหม้ ดูก็รู้ว่าอร่อย” ฉือหว่านกับเยี่ย
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 131
ท่านหลิน“……” หลินจื้อหย่วน? ใครคือหลินจื้อหย่วน? เดี๋ยวก่อนนะ เขาน่ะชื่อหลินจื้อหย่วนก็จริง แต่เธอจะมาเรียกแบบนี้ไม่ได้! ท่านหลินอ้าปากเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ฉือหว่านกวาดตามองรอบๆ หนึ่งที ก่อนจะหมุนตัวเดินจากไป เยี่ยฮวนเอ่อร์หลุดหัวเราะออกมา “คิกๆ” ก่อนจะมองท่านหลินแวบหนึ่ง แล้วรีบวิ่งตามฉือหว่าน“หวานหว่าน รอฉันด้วย” ฉือถังกับฮั่วเสวียนทำหน้าตกตะลึง “ท่านหลิน เมื่อกี้ฉือหว่านเรียกคุณว่าอะไรนะ? เธอกล้าเรียกชื่อคุณเต็มๆ! เธอเสียสติไปแล้วหรือไง!” ทั้งฉือถังและฮั่วเสวียนต่างช็อกหนักมาก ท่านหลิน“……” นี่มันครั้งที่สองแล้ว เขาเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไมฉือหว่านถึงเรียกชื่อจริงของเขาได้อย่างคล่องปากขนาดนี้? ไม่รู้จักสัมมาคารวะเลยหรือไง! เคารพครูบาอาจารย์เธอไม่รู้จักเหรอ? มีแค่ท่านอาจารย์ของเขา เทพ C เท่านั้นที่สามารถเรียกชื่อจริงเขาได้! แถมยังบอกว่า "หลินจื้อหย่วนจัดการได้ ฉันวางใจ" อีก! ฮั่วซือหานมองตามแผ่นหลังบอบบางของฉือหว่านที่เดินจากไป พลางขมวดคิ้วเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้นี่ไม่กลัวอะไรเลยจริงๆ ถึงขนาดกล้าเรียกชื่อจริงของน้าชายเขาต่อหน้าคนอื่น ตอนนั้นเอ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 130
“แน่นอนอยู่แล้ว พวกเธอไม่เห็นเหรอว่าท่านหลินถึงกับออกมาต้อนรับพี่ฉือด้วยตัวเองเลยนะ?”ทุกคนต่างมองฉือถังด้วยความชื่นชมและอิจฉา ฉือถังเดินเคียงข้างท่านหลินมาอย่างสง่างาม เธอเชิดปลายคางสวยขึ้นเล็กน้อย เหมือนนกยูงแผ่หางอวดโฉม ความมั่นใจและความภาคภูมิใจในตัวเองของเธอ ทำให้เธอดูเปล่งประกายเจิดจ้า ฉือถังกับท่านหลินหยุดยืน ฉือถังหันไปมองฉือหว่านก่อนเป็นคนแรก สายตาเต็มไปด้วยการดูถูก กวาดตามองตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วจึงเบนสายตาไปมองฮั่วซือหาน “ประธานฮั่ว ฉือหว่านเลิกเรียนไปตั้งแต่อายุ 16 แล้ว แถมได้ยินมาว่าบนคาบเรียนของท่านหลินเธอยังเอาแต่นอนหลับอีก แบบนี้เธอมีสิทธิ์อะไรมาเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัย C?”ฮั่วเสวียนเหมือนเจอพวกพ้อง พยักหน้ารัวๆ “ใช่เลย!”ใบหน้าหล่อเหลาสง่างามของฮั่วซือหานไม่แสดงอารมณ์ใดๆ เขาแค่มองฉือหว่านแวบหนึ่ง “เธอจะตั้งใจเรียนที่นี่”ฮั่วเสวียนอยากจะพูดอะไรอีก เพราะเธอได้ยินข่าวลือว่าฉือหว่านได้เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัย C เพราะฮั่วซือหานเป็นคนเอ่ยปากขอท่านหลินด้วยตัวเอง ซึ่งที่ผ่านมาเขาไม่เคยร้องขออะไรจากท่านหลินเพื่อใครมาก่อนเลย ฉือหว่านคือข้อยกเว้นฉือหว่านมีดีอะไร?แต่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 129
ต่อจากนั้น ฮั่วเสวียนก็ล็อกอินเข้า แอคหลุมเบอร์ 2 ของตัวเองที่ใช้ชื่อว่า "นักเต้นสาว" จากนั้นก็แกล้ง @หาแอคหลุมเบอร์ 1 "งามดั่งไซซี" “ใช่ๆๆ ฉันว่าที่เธอพูดถูกเลย ถ้าฉือหว่านที่วันๆ เอาแต่นอนในห้องเรียนแบบนี้ได้เป็นดาวมหาลัย C งั้นคงเป็นเรื่องตลกของปีนี้เลยล่ะ ดาวมหาลัย C ต้องเป็นฮั่วเสวียนเท่านั้น!”จากนั้น ฮั่วเสวียนก็สลับกลับมาใช้ แอคหลัก ของตัวเอง “ฮั่วเสวียน” แล้วโผล่มาเมนต์ด้วย “ทุกคนไม่ต้องเถียงกันนะคะ น้องฉือก็สวยดีเหมือนกัน ตำแหน่งดาวมหาลัย C ฉันยกให้เธอก็ได้ค่า~”ฮั่วเสวียนเปลี่ยนล๊อคอินสลับ 3 แอคติดกัน เล่นบทบาท 3 คาแรคเตอร์ เพื่อพยายามคุมสถานการณ์ เธอไม่มีวันยอมเสียตำแหน่งดาวมหาวิทยาลัย C ไปเด็ดขาดผลก็คือ หลังจากเธอปั่นชุดนี้เสร็จ บรรดาแฟนคลับหนุ่มๆ ของเธอก็แห่กันเข้ามาทันทีนักศึกษา ก: ฉือหว่านอาจจะสวยก็จริง แต่ตำแหน่งดาวมหาลัยต้องเป็นของฮั่วเสวียนที่ทั้งเก่งและเพอร์เฟ็กต์เท่านั้นนักศึกษา ข: ฮั่วเสวียนคือเทพธิดาของผม ไม่มีใครมาแทนที่ในใจได้นักศึกษา ค: ฉันขออวยฮั่วเสวียนดาวของเราเต็มที่!ในสายตาคนอื่น ฮั่วเสวียนคือสาวสวยนิสัยดี โดยเฉพาะต่อหน้าหนุ่มๆ เธอช่างพูดช่างอ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 128
เมื่อกี้ตอนอยู่ในหอพักหญิง เธอพยายามจะอธิบายให้เขาฟังใช่ไหม แต่เขาไม่ฟังสักคำ กลับด่าเธอซะเสียหาย ตอนนั้นเองแววตาของเธอก็หมดแสงไปทันที ในใจฮั่วซือหานรู้สึกผิดอยู่บ้าง แต่ไม่นานเขาก็แค่นหัวเราะออกมา เรื่องทั้งหมดนี้สุดท้ายก็เป็นเพราะเธอหาเรื่องมาเอง เพิ่งเข้าเรียนมหาวิทยาลัย C ได้แค่สองวัน ก็ถูกเพลย์บอยอย่างโจวเจิ้นอวี่หมายตาเข้าให้แล้ว เมื่อกี้สายตาที่โจวเจิ้นอวี่มองเธอ เขาเห็นเต็มตา ในฐานะผู้ชายด้วยกัน เขารู้ดีว่าโจวเจิ้นอวี่มันเอาจริง เมื่อกี้แค่เธอยอมขอโทษหรืออ้อนหน่อยเดียว โจวเจิ้นอวี่ก็คงยอมปล่อยผ่านแล้ว ไม่จำเป็นต้องให้เขาออกหน้าเลยด้วยซ้ำ คิดมาถึงตรงนี้ ฮั่วซือหานก็พลันสีหน้ามืดครึ้มลงอีกครั้ง ยัยจิ้งจอกน้อย ไม่ว่าไปที่ไหนก็ไม่วายอ่อยผู้ชาย เขาส่งเธอมาเรียนหนังสือ ไม่ได้ส่งมาให้หาแฟน กล้าหาแฟนดูสิ จะได้รู้กัน! ฮั่วซือหานหันขวับ สายตาคมกริบกวาดมองเลขาจ้าวทันที “เลขาจ้าว นายดูจะชอบฉือหว่านมากเลยนะ?” ความลำเอียงที่เลขาจ้าวมีต่อฉือหว่าน มันชัดเจนมาได้สักพักแล้ว เลขาจ้าวสะดุ้งจนตัวตรงเป็นไม้ “ท่านประธาน ผมก็แค่คิดว่าคุณผู้หญิง…เหมาะสมกับท่านประธานมากก
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 127
ในห้องทำงานของหัวหน้าฝ่ายปกครอง โจวเจิ้นอวี่เดินกร่างกลับมาอีกครั้ง โดยมีพ่อแม่ของเขาเดินตามมาด้วย พอเขาเห็นฉือหว่านกับเยี่ยฮวนเอ่อร์ที่ล้างหน้าล้างตาเรียบร้อยแล้วพอได้เห็นใบหน้าเล็กขาวเนียนนุ่มของฉือหว่านอีกครั้ง ใบหน้าที่สวยใสไร้การปรุงแต่งเหมือนดอกบัวที่เพิ่งโผล่พ้นน้ำ หัวใจของโจวเจิ้นอวี่ก็เต้นแรงอีกครั้ง เขาอยากได้ฉือหว่านมาเป็นแฟนจริงๆฮั่วเสวียนแค่ให้เขามาหาเรื่องฉือหว่าน ไม่ได้บอกให้เขาเอาฉือหว่านมาเป็นแฟนเขาไม่เข้าใจเลยจริงๆ ว่าทำไมเขาอุตส่าห์ไม่ถือสาเรื่องที่ฉือหว่านเป็นเด็กบ้านนอกแท้ๆ แล้วเธอมีสิทธิ์อะไรถึงกล้าปฏิเสธเขา?แค่เขาขับรถสปอร์ตไปจอดหน้าอาคารหอพักหญิง ไม่รู้ว่ามีสาวๆ ตั้งกี่คนยืนโบกมือส่งยิ้มให้โจวเจิ้นอวี่จ้องฉือหว่านแล้วพูดเสียงกร่าง “ฉือหว่าน กลัวล่ะสิ เพิ่งเข้าเรียนได้สองวันก็จะถูกไล่ออกแล้ว! แต่ถ้าเธอยอมขอโทษฉันตอนนี้ อาจจะมีทางออกก็ได้นะ!”แม่โจวดึงแขนโจวเจิ้นอวี่ไว้ “ลูก แม่ไม่ยอมนะ ยัยนี่ทำลูกเจ็บขนาดนี้ ยังไงก็ต้องไล่เธอออกจากมหาวิทยาลัย C ให้ได้!”พ่อโจวมองไปที่หัวหน้าฝ่ายปกครอง “หัวหน้าหลิว คุณจะจัดการเรื่องนี้ยังไง?”หัวหน้าหลิวกำลังจะพูด แต่
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 126
งั้นก็ช่างมันเถอะ เท้าเล็กข้างขวาของเธอถูกเขาจับไว้ในอุ้งมือ ตรงนั้นเป็นจุดอ่อนไหวของผู้หญิง เธอพยายามดึงเท้ากลับ “ปล่อย!” ฮั่วซือหานเองก็รู้สึกถึงความไม่เหมาะสม เขามองเธอแวบหนึ่ง ก่อนจะปล่อยมือ เท้าเล็กขาวนุ่มถูกดึงกลับทันที แล้วเธอก็ซ่อนมันไว้ใต้กระโปรง ฮั่วซือหานลุกขึ้นนั่ง กลับเข้าสู่เรื่องหลัก “เรื่องนี้ฉันจะให้คนไปจัดการให้……” ฉือหว่านนั่งขัดสมาธิอยู่บนเตียง ปฏิเสธทันที “ประธานฮั่ว ขอบคุณในความหวังดีนะ แต่ไม่ต้องหรอก” ฮั่วซือหานหันมามองเธอ “ฉือหว่าน อย่ารู้จักดีไม่รู้จักชั่วนักเลย เธอคิดว่าฉันอยากยุ่งเรื่องของเธอหรือไง?” “ถ้าไม่อยากก็อย่ามายุ่ง ตั้งแต่คุณไล่ฉันออกจากคฤหาสน์ตระกูลฮั่ว วันนั้นเป็นต้นมา เรื่องของฉันก็ไม่ต้องให้คุณมายุ่งอีกแล้ว!” บรรยากาศระหว่างคนทั้งคู่ตึงเครียดขึ้นมาทันที ฮั่วซือหานโมโหจนแทบคลั่ง ตอนนั้นเอง ฉือหว่านเลิกคิ้วเรียวขึ้น ดวงตากลมใสคู่นั้นก็เริ่มกวาดมองสำรวจตัวเขาอีกครั้ง “เมื่อคืนฉือเจียวป้อนคุณไม่อิ่มเหรอ?” ฮั่วซือหานชะงักไปทันที “ถ้าอิ่มแล้วคุณจะมายุ่งอะไรกับฉันอีกล่ะ? คุณก็แค่อยากช่วยฉันสักครั้ง แล้วก็หวังให้ฉันตอบแทน
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 125
ฉือหว่าน เธอจะเป็นเด็กดีบ้างไม่ได้เลยหรือไง?ตอนที่เขาพูดประโยคนี้ออกมาด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำแหบพร่า หัวใจของฉือหว่านก็อ่อนยวบลงในทันทีฮั่วซือหานอยากให้เธอว่านอนสอนง่ายจริงๆสามปีของชีวิตแต่งงานที่ผ่านมา แม้ว่าเธอจะคอยดูแลเขาตอนที่เขาเป็นเจ้าชายนิทรา แต่เขาก็ให้ค่าตอบแทนเธออย่างดีในด้านวัตถุ แถมยังส่งเธอเข้าเรียนมหาวิทยาลัย C เขาหวังจะจบความสัมพันธ์กับเธอแค่ตรงนี้แต่เธอที่มหาวิทยาลัย C ไม่ได้ว่านอนสอนง่ายสักนิด เมื่อคืนที่ห้อง VIP ในบาร์ เขาก็หงุดหงิดเพราะได้ยินเรื่อง “เทพแห่งการนอน” ของเธอไปแล้ว วันนี้ตอนประชุมก็ไม่เป็นอันประชุมอีก เพราะ “เทพแห่งการต่อสู้” อย่างเธอโดนเรียกผู้ปกครองฮั่วซือหานยังไม่เคยเจออะไรซวยๆ ขนาดนี้มาก่อนในชีวิตตอนนั้นเอง เด็กสาวที่กำลังนอนทับอยู่บนตัวเขาก็พูดขึ้นมาประโยคหนึ่ง “คุณก็ไม่ได้ชอบคนว่านอนสอนง่ายสักหน่อย”อะไรนะ?ฉือหว่านใช้สองมือเล็กๆ ยันบนแผงอกแกร่งของเขา แล้วค่อยๆ ยืดตัวขึ้น ดวงตากลมใสก้มลงมองใบหน้าหล่อเหลา “อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ ฮั่วซือหาน คุณน่ะ…ชอบผู้หญิงแรดๆ ไม่ใช่เหรอ”คิ้วเข้มของฮั่วซือหานขมวดเข้าหากันทันที เขาไม่คิดว่าเธอจะพูดคำแรงๆ แ
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ บทที่ 124
ตั้งแต่เธอย้ายออกจากคฤหาสน์ตระกูลฮั่ว เธอก็มาอยู่ที่นี่ ฮั่วซือหานเห็นเตียงเล็กๆ ของฉือหว่าน ผ้าห่มกับหมอนของเธอพับไว้อย่างเรียบร้อยดี แต่เมื่อกี้เธอเพิ่งอาบน้ำเสร็จ ชุดสายเดี่ยวสีขาวตกอยู่บนเตียง ฮั่วซือหานเหลือบมองแวบหนึ่ง ก่อนจะเบือนสายตาออกไปอย่างรวดเร็ว เขาหันข้าง มองเด็กสาวที่ยืนอยู่ด้านหลัง ฉือหว่านอยากอธิบาย “วันนี้ฉันลงมือกับโจวเจิ้นอวี่เพราะว่า……” “ฉือหว่าน ฉันส่งเธอมาเรียนมหาวิทยาลัย C เพื่อให้ตั้งใจเรียน ตั้งใจศึกษาทางการแพทย์ แล้วตอนนี้เธอกำลังทำอะไร? เรียนก็ไม่เรียน เอาแต่นอนในห้องเรียน เลิกเรียนก็ตีกับคนอื่น? เธอไม่จำเป็นต้องเก่งเหมือนฉือเจียว แต่เธอก็อย่าหาเรื่องได้ไหม ตอนนี้ตระกูลโจวเขาจะไล่เธอออกจากมหาวิทยาลัย C อยู่แล้ว! ฉันไม่ได้มีเวลามาคอยตามแก้ปัญหาให้เธอตลอดเวลาหรอกนะ!” ฮั่วซือหานที่อัดอั้นความโกรธมาตลอดทาง ตอนนี้ระเบิดออกมาหมด ด่าฉือหว่านเป็นชุด ฉือหว่านมองเขาที่กำลังเดือดดาล “……” เขาไม่คิดจะฟังคำอธิบายของเธอเลย ในสายตาเขา เธอก็คงเป็นแค่คนแย่ๆ คนหนึ่ง เทียบกับฉือเจียวไม่ได้เลยสักนิด เขาในตอนนี้ ต่างจากเขาเมื่อคืนในห้อง VIP บาร์โดยสิ
