Beranda / รักโบราณ / คุณหนูหกผู้ไร้ค่ากลายเป็นบ้าไปเสียแล้ว / ตอนที่ 11 : สามีดี ๆ ไม่มีไม่ได้แล้ว 1/2

Share

ตอนที่ 11 : สามีดี ๆ ไม่มีไม่ได้แล้ว 1/2

last update Terakhir Diperbarui: 2025-03-20 14:12:53

ตอนที่

[6]

สามีดี ๆ ไม่มีไม่ได้แล้ว

 

 ด้านถงเจี้ยนที่เพิ่งเร่งเดินทางมาเมืองหลวงเป็นการด่วนพร้อมบ่าวรับใช้คนสนิทตั้งแต่เมื่อคืนเดิมทีเขาคิดจะพักผ่อนให้เต็มที่แล้วค่อยไปทำตามที่ผู้เป็นป้าบอกเอาไว้ซึ่งนี่เป็นสิ่งที่ทำให้เขาต้องเร่งเดินทางมาเมืองหลวงในครั้งนี้ หากแต่จู่ ๆ เมื่อเช้าก็ได้รับจดหมายลับจาก ไจ้อิ่ง คณิกาชื่อดังในเมืองหลวงว่าอยากพบเขาเพราะมีสุราดีมาใหม่ ซึ่งนี่ไม่ใช่เรื่องแปลกอันใด เพราะครั้งก่อนที่มาเมืองหลวง เขาได้ทุ่มเงินไปมากมายเพื่อที่จะได้เจอนาง ไม่แน่ว่านางอาจจะติดใจในรสรักของเขา จึงได้ส่งจดหมายมาตามตัวทั้งที่เขาเพิ่งถึงเมืองหลวงเช่นนี้ 

 คิดแล้วก็ไปหาไจ้อิ่งเสียก่อน แล้วค่อยกลับมาจัดการคนงามตระกูลฉีต่อก็ได้ เขานั้นมีพลังเหลือล้นยิ่ง 

 แต่ถงเจี้ยนคงไม่รู้ว่าทุกอย่างไม่ได้เรียบง่ายถึงปานนั้นและคืนนี้จะเป็นคืนที่เปลี่ยนชีวิตเขาไปตลอดกาล 

 ถงเจี้ยนถูกไจ้อิ่งดึงตัวเอาไว้ที่หอจันทร์งามจนถึงปลายยามซวี (ในบริบทนี้คือ สองทุ่มครึ่งค่ะ) หากแต่เขาไม่ได้แนบเนื้อกับไฉอิ่งเลยแม้แต่น้อย เพราะอีกฝ่ายเอาแต่รบเร้าให้เขากินสุราชนิดใหม่ แม้แต่บ่าวรับใช้ของเขายังถูกนำตัวให้มาลิ้มลองด้วยพร้อมสาวงามของหอจันทร์งามที่มาบริการอย่างเต็มที่ 

 ยามนี้สองนายบ่าวที่กลับมาจากหอจันทร์งามเนื้อตัวจึงเต็มไปด้วยกลิ่นสุรา ทั้งสองตรงไปยังเรือนของฉีจื่อหราน เพราะแม้จะเมาสุราแต่สติของถงเจี้ยนก็ยังจำได้อยู่ว่าเขาจะต้องทำสิ่งใดในวันนี้ 

 เมื่อถึงหน้าเรือนของหญิงสาวที่มีศักดิ์เป็นลูกพี่ลูกน้อง ถงเจี้ยนก็ได้สั่งการให้โก่วอี๋บ่าวคนสนิทจัดการตามแผนที่วางไว้ ขั้นแรกคือเคาะประตูเรือนก่อน แน่นอนว่าผู้ที่เปิดประตูย่อมต้องเป็นบ่าวรับใช้ของฉีจื่อหราน จากนั้นจึงให้โก่วอี๋พาตัวสาวรีบใช้ผู้นั้นไปจัดการ ส่วนเขาก็จะไปจัดการฉีจื่อหรานต่อเอง 

 หากแต่ไม่ว่าพวกเขาจะทำเสียงดังแปลก ๆ เพียงใด ประตูเรือนก็ยังคงปิดมิดชิดไร้ความเคลื่อนไหว

 ด้วยที่เรือนตระกูลฉี บ่าวรับใช้ในเรือนไม่ได้สนิทกับถงเจี้ยนเพราะนาน ๆ ทีเขาถึงจะมา จึงไม่ได้มีผู้ใดสนใจเขามากนัก รวมถึงไม่ได้มีผู้ใดมาแจ้งว่าวันนี้เกิดอันใดขึ้นกับฉีจื่อหราน สองนายบ่าวจึงพยายามที่จะทำเสียงแปลก ๆ ต่อไป แต่สุดท้ายเป็นถงเจี้ยนที่อดรนทนไม่ไหวอีกต่อไปจึงได้โพล่งขึ้น 

 “ไม่ต้องทำอันใดแล้ว เข้าไปจัดการพวกนางเลยดีกว่า เจ้าไปเอาตัวสาวรับใช้ไปจัดการที่ห้องเก็บฟืน ส่วนข้าจะจัดการน้องสาวที่ในเรือนเอง!!” 

 เมื่อตกลงกันเรียบร้อยสองนายบ่าวจึงได้คิดจะเข้าไปในเรือนพร้อมกัน หากแต่เมื่อใช้มือผลักเข้าไปประตูเรือนกลับไม่ได้ลงกลอนแต่อย่างใด จึงทำให้สามารถเปิดเข้าไปได้โดยง่าย ทั้งสองมองหน้ากันด้วยความสงสัยแต่สุดท้ายก็ตัดสินใจก้าวเท้าเข้าไปในเรือนหลังน้อยนั่น แต่สิ่งที่ทำให้ทั้งสองตกใจนอกจากภายในจะมืดมิดแล้ว ประตูที่พวกเขาเข้ามาก็คล้ายจะถูกปิดไว้จากทางด้านนอกทันทีที่พวกเขาเดินเข้ามาในเรือน ระหว่างที่กำลังขบคิดว่าเกิดอันใดขึ้น ฉับพลันร่างกายของพวกเขาก็เกิดปฏิกิริยาบางอย่างขึ้น!

 

 ครอบครัวตระกูลฉีกลับจากงานเลี้ยงด้วยอารมณ์ไม่ปกตินัก เนื่องจากว่าวันนี้ไม่มีโอกาสที่จะเข้าหาบรรดาบุรุษสูงศักดิ์ที่ตนหมายปองเอาไว้เลยแม้แต่น้อย เพราะว่าหลายตระกูลที่มีเป้าหมายเดียวกันก็มักจะยื้อแย่งโอกาสนี้ทำให้เกิดการแข่งขันกันในหมู่บรรดาสตรีต่าง ๆ อย่างลับ ๆ และน่าเสียดายที่วันนี้สตรีตระกูลฉีต่างไม่สามารถคว้าโอกาสนั้นไว้ได้ 

 จนกระทั่งเมื่อเข้ามาในจวนก็มีบ่าวผู้หนึ่งมารายงานด้วยท่าทีเร่งร้อนว่าเกิดเรื่องบางอย่างที่เรือนของฉีจื่อหราน คราแรกพวกเขาคิดว่าจะเกิดอันใดได้ ในเมื่อฉีจื่อหรานไม่อยู่แล้ว แต่ไม่นานก็มาตกผลึกได้ว่า ฉีจื่อหรานไม่เคยออกจากจวนเลยสักครั้งเมื่อถูกตัดขาดจากจวนไหนเลยจะใจกล้าถึงเพียงนั้น ยามนั้นคงแค่กำลังโมโหที่ตนไม่ได้ไปร่วมงานเลี้ยงจึงได้กล่าววาจาไม่เหมาะสมกับบิดา ต่อมจึงคิดได้เลยได้รอที่เรือน หวังจะขอร้องพวกนางยามกลับมาจากงานเลี้ยงกระมัง 

เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ว่าหากฉีจื่อหรานยังคงอยู่ที่เรือน เช่นนั้นก็จะได้พบกับถงเจี้ยน…. 

ดังนั้น แผนการของพวกนางก็คงจะสำเร็จดังที่วางแผนไว้ก่อนหน้ากระมัง คิดแล้วจากอารมณ์ที่ขุ่นมัวของเหล่าสตรีตระกูลฉี ก็แปรเปลี่ยนเป็นอารมณ์ดีขึ้นมาทันที พร้อมกันนั้นยังรีบพากันสาวเท้าไปยังเรือนเล็กของฉีจื่อหรานระหว่างนั้นก็สั่งการให้บ่าวจุดคบไฟให้สว่างที่สุดจนทั่วบริเวณ

ความสว่างจะได้เห็นทุกอย่างอย่างชัดเจน

 หากแต่ภาพที่พวกเขาคาดหวังจะได้เห็นนั้น กลับเป็นภาพที่ทำให้เหล่าสตรีตระกูลฉีแทบจะอาเจียนออกมา แม้แต่ฉีหวังยังทนมองไม่ได้ 

 นี่มันอันใดกัน!

 ถงเจี้ยนกำลังร่วมรักกับบ่าวของเขาอย่างรุนแรงบนเตียงของจื่อหราน!!

 และดูเหมือนว่าถงเจี้ยนจะเป็นฝ่ายถูกกระทำ…..บนเตียงนั้นเต็มไปด้วยโลหิตสดใหม่ที่หลั่งไหลออกมาจากช่องทางด้านหลังของเขา!

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terkait

  • คุณหนูหกผู้ไร้ค่ากลายเป็นบ้าไปเสียแล้ว   ตอนที่ 12 : จบสิ้นกันเสียที

    ตอนที่[7]จบสิ้นกันเสียที ค่ำคืนนี้ของคนตระกูลฉีจึงไม่ได้เรียบง่ายอีกต่อไปนางไม่ได้ดูต่อว่าพวกเขาจัดการอย่างไร ด้านหลังมีเพียงห่อผ้าน้อย ๆ รีบหาทางลัดเลาะออกจากจวนมาพร้อมกับอ้ายมี่ด้วยหัวใจที่ด้านชา ออกจากจวนก็ง่ายถึงเพียงนี้ แต่เหตุใดที่ผ่านมานางจึงไม่เคยคิดจะทำ เรื่องเมื่อครู่หากจะว่านางใจร้าย นี่ไม่ใช่ว่าพวกเขาใจร้ายกับนางก่อนหรือ และเรื่องราวของนางกับตระกูลฉีไม่ได้จบลงง่าย ๆ เช่นนี้อย่างแน่นอน เพราะนางจะทำให้พวกเขาเสียใจที่ตัดสินใจละทิ้งคนที่พวกเขาเรียกว่า ‘ตัวซวย’ ออกจากจวนไปทั้งชาติก่อนและชาตินี้!! นางจะพิสูจน์ให้พวกเขาได้เห็นว่านางมิใช่ตัวซวยแต่อย่างใด แต่จะเป็นคนที่พลิกสถานการณ์ให้กับแคว้นตี้เสียด้วยซ้ำ หากแต่วันนี้การได้จัดการถงเจี้ยนอย่างสาสมและได้ก้าวออกมาจากจวนตระกูลฉีก็ถือว่าเป็นความสำเร็จก้าวแรกที่ยิ่งใหญ่ของนางแล้ว เริ่มต้นได้ดี “คุณหนูดึกดื่นเช่นนี้เราจะไปที่ไหนต่อกันดีเจ้าคะ” อ้ายมี่มีความหวาดกลัวอยู่ในหัวใจหลายส่วน ด้วยตนก็เพิ่งได้ออกจากจวนเมื่อไม่นานมานี้ยามที่ต้องออกไปทำภารกิจลับให้คุณหนูและยามนี้ก็เป็นการออกจากจวนที่อยู่มาตั้งแต่เด็กอย่างถาวรในใจจึงรู

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-20
  • คุณหนูหกผู้ไร้ค่ากลายเป็นบ้าไปเสียแล้ว   ตอนที่ 13 : บ้านใหม่ 1/1

    ตอนที่[8]บ้านใหม่ หญิงชราสองคนชะงักมือที่กำลังทำบางอย่างลง สายตาทอดมองไปยังต้นเสียงด้วยความสงสัยก่อนจะพบกับสตรีสองคนที่อยู่ในอาภรณ์สีเข้มปกปิดร่างกายมิดชิด และทันทีที่สตรีที่เป็นผู้เอ่ยเสียงเรียกพวกนางในตอนแรกถอดหมวกม่านแพรที่ปิดบังใบหน้าออก ทันใดนั้นหญิงชราทั้งสองก็พบว่าบริเวณนี้คล้ายมีเหล่ามวลบุปผชาติแข่งกันเบิกบานชูช่ออย่างคึกคัก ทั้งที่ที่นี่ไม่มีบุปผาที่ว่าแม้แต่ดอกเดียว ช่างงดงามยิ่ง แม้ว่าช่วงชีวิตจะเคยได้พบเจอกับสตรีงดงามมามากมายหลายคนแต่สตรีตรงหน้าล้วนแตกต่างโดยสิ้นเชิง ทว่าเมื่อคิดได้ว่าสตรีผู้งดงามมาทำอันใดที่เรือนห่างไกลผู้คนเช่นนี้ ความระแวดระวังก็เกิดขึ้นโดยทันที อีกฝ่ายมีจุดประสงค์อันใดกันแน่ จื่อหรานรู้ว่าทั้งสองกำลังคิดสิ่งใดจึงถือวิสาสะก้าวข้ามเขตประตูเรือนเข้าไปเพื่อเข้าไปแนะนำตัวกับทั้งคู่ทันที “ท่านยายทั้งสอง ข้ามีนามว่าจื่อหรานส่วนนี่คือบ่าวของข้านามว่าอ้ายมี่….” เมื่อครู่นางเห็นว่าประตูเรือนของพวกเขาปิดไม่สนิทเท่าใดจึงสามารถมองเห็นได้ว่าในเรือนนี้มีสตรีสองคนกำลังก้ม ๆ เงย ๆ ทำบางอย่างอยู่และเรือนหลังนี้ช่างตรงความต้องการของนางเหลือเกิน พื้นที่ก็มีพอสมค

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-20
  • คุณหนูหกผู้ไร้ค่ากลายเป็นบ้าไปเสียแล้ว   ตอนที่ 14 : บ้านใหม่ 1/2

    ตอนที่[8]บ้านใหม่ ในครัวมีพวกเนื้อแห้ง ผลไม้แห้งและผักที่ตากแห้งเอาไว้จำนวนหนึ่ง รวมถึงข้าวสารและเครื่องปรุงที่จำเป็นก็มีครบ นางจึงได้รีบก่อไฟเพื่อหุงข้าว อาหารเที่ยงนี้นางจะทำแบบง่าย ๆ เช่น เนื้อแห้งผัดใส่ผักและไข่ตุ๋น อาหารสุดทำง่ายแต่อร่อยของโลกอนาคต ส่วนของหวานก็จะเป็นผลไม้แห้งตุ๋นใส่น้ำตาลแบบง่าย ๆ ผ่านไปครึ่งชั่วยามอาหารทั้งหมดก็วางบนโต๊ะขนาดกลางเรียบร้อย เจ้าของบ้านต่างมองอาหารเหล่านั้นด้วยความสนใจ หน้าตาของอาหารดูแล้วชวนน้ำลายสอนัก จื่อหรานและอ้ายมี่ช่วยกันเตรียมตะเกียบและข้าวขาวสองถ้วยให้ทั้งสองคน หากแต่มีผู้หนึ่งนั่งลงอย่างรวดเร็วกับอีกผู้หนึ่งที่ยืนนิ่งอยู่เช่นนั้น “ท่านยายไม่กินหรือเจ้าคะ” จื่อหรานถามผู้ที่ยืนอยู่ด้วยความสงสัย “เอ่อคือ….” “จี้ชง รีบนั่งลงเถิด นังหนูทั้งสองอุตส่าห์ทำอาหารให้กิน” “เอ่อ จะ เจ้าค่ะ” หืม เจ้าค่ะเช่นนั้นหรือ จื่อหรานมองทั้งคู่สายตาเต็มไปด้วยความสงสัย “จี้ชงคือบ่าวรับใช้ของข้า” ในที่สุดท่านยายที่นั่งอยู่ก็เอ่ยขึ้น “ข้าเคยร่ำรวย มีบ่าวรับใช้มากมาย และจี้ชงคือบ่าวคนสนิท หากแต่ยามนี้…...” หญิงชรายังกล่าวไม่จบ จื่อหรานก็รีบนั

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-20
  • คุณหนูหกผู้ไร้ค่ากลายเป็นบ้าไปเสียแล้ว   ตอนที่ 15 : เข้าป่าตามหาสมุนไพร

    ตอนที่[9]เข้าป่าตามหาสมุนไพร “ท่านยายเจ้าคะ ข้าอยากสอบถามว่าในเมืองหลวงมีป่าที่ใดที่มีสมุนไพรและให้คนสามารถเข้าไปเก็บได้บ้างเจ้าคะ” หลังจากตกลงกันเรียบร้อยแล้วจื่อหรานจึงได้สอบถามในสิ่งที่ตนอยากรู้ซึ่งเป็นภารกิจต่อไปที่นางต้องทำ “หืม เจ้าอยากจะไปเก็บสมุนไพรเช่นนั้นหรือ” “เจ้าค่ะ ระหว่างที่อยู่ที่นี่นอกจากปลูกผักแล้ว ข้าก็อยากจะปลูกสมุนไพรด้วย ท่านยายจะว่าอันใดหรือไม่เจ้าคะ” กล่าวแล้วส่งสายตาออดอ้อน เซี่ยเถาเห็นเช่นนั้นก็หัวเราะออกมาเบา ๆ “เรื่องว่าข้าไม่ว่าอยู่แล้ว แต่ไม่รู้ว่าสมุนไพรที่เจ้าต้องการจะอยู่ในป่าแถวนี้หรือไม่ เหตุใดไม่ไปดูตามขายร้านสมุนไพรเล่า” “ที่จริงเมื่อเช้านี้เราสองคนเดินหาตามร้านต่าง ๆ แล้วพบแค่บางตัวเท่านั้นเจ้าค่ะ” นี่เป็นเรื่องที่นางหนักใจ หากหาได้ไม่ครบจะทำอย่างไร แต่นางจะต้องลองดูก่อน หากไม่มีที่ร้านก็ต้องเข้าป่า ไม่แน่มันอาจจะมีแต่คนไม่รู้จักก็เป็นได้ “จี้ชงเจ้ารู้จักป่าที่ให้คนเข้าไปเก็บสมุนไพรได้หรือไม่” “รอสักครู่นะเจ้าคะ” จู่ ๆ ท่านยายจี้ชงก็เดินออกไปนอกเรือน นางสงสัยไม่น้อยว่าอีกฝ่ายออกไปเพราะเหตุใด หรือจะไปถามไถ่เพื่อนบ้านแต่ระหว่างที่นางเด

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-20
  • คุณหนูหกผู้ไร้ค่ากลายเป็นบ้าไปเสียแล้ว   ตอนที่ 16 : เราเหมือนกันแล้ว 1/1

    ตอนที่[10]เราเหมือนกันแล้ว“เช่นนั้นท่านยายรับเงินนี่ไปเถิดเจ้าค่ะ” จื่อหรานยื่นเงินจำนวนหนึ่งให้เซี่ยเถาด้วยเพราะความเกรงใจอย่างถึงที่สุด “หรานเออร์ไม่ต้องคิดมากนี่เพียงเล็กน้อยเท่านั้น” หากแต่หญิงชรากับกล่าวด้วยท่าทางสบาย ๆ ไม่เดือดร้อนอันใด ซึ่งนี่ต่างจากท่าทางของชาวบ้านธรรมดายิ่งนัก “พวกข้ามารบกวนท่านยายแท้ ๆ หากไม่รับเป็นเงิน เช่นนั้นคืนนี้ให้ข้านวดให้ดีหรือไม่เจ้าคะ”ในโลกอนาคตนั้นการนวดถือว่าได้รับความนิยมไม่น้อยเพราะสามารถคลายความเมื่อยล้าได้ นางก็ได้ไปเรียนรู้มาไม่น้อยเช่นกัน“เจ้าสามารถนวดได้ด้วยหรือ” เด็กสาวผู้นี้ทำให้เซี่ยเถาแปลกใจได้อีกหน คนผู้นี้มีอันใดที่ทำไม่ได้บ้าง นี่ช่างเสียดายแทนบ้านเดิมของนางเสียจริงที่ปล่อยให้สิ่งล้ำค่าเช่นนี้หลุดออกมาได้ ทว่าเมื่อคิดถึงบ้านเดิมของเด็กสาวแล้วดวงตาที่ราวกับรัตติกาลลึกล้ำก็ปรากฏขึ้น คนชั่วเหล่านั้นไม่สมควรที่จะเป็นครอบครัวของหรานเออร์แม้แต่น้อย!กล่าวถึงเหล่าคนชั่วที่ว่ายามนี้เรือนตระกูลฉีต่างกำลังลุกเป็นไฟด้วยข่าวของถงเจี้ยนนั้นโหมกระพือเป็นอย่างมาก เรื่องนี้ส่งผลกระทบต่อทุกคนในจวนโดยเฉพาะฉีหวัง เขาเป็นขุนนางที่มีหน้ามีตาผู้

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-20
  • คุณหนูหกผู้ไร้ค่ากลายเป็นบ้าไปเสียแล้ว   ตอนที่ 17 : เราเหมือนกันแล้ว 1/2

    ตอนที่[10]เราเหมือนกันแล้วและแล้วจื่อหรานก็ไม่ทำให้ทุกคนผิดหวัง เพราะผ่านไปเพียงสิบวันผักที่ปลูกก็งอกงามเขียวขจีขึ้นจนเต็มแปลงไปหมดเซี่ยเถาแทบจะทำป้ายประกาศถึงความเก่งกล้าสามารถของจื่อหรานไปติดจนทั่วเมืองหลวงให้ทุกคนได้รับรู้“หรานเออร์เจ้าช่างวิเศษนัก” หญิงชรากอดจื่อหรานแน่นพลางมองไปที่ผลผลิตที่ตนได้ลงมือปลูกเมื่อหลายวันก่อน ในที่สุดมันก็สำเร็จ“ดีใจด้วยนะเจ้าคะท่านยายเซี่ย ท่านยายจี้” จี้ชงนั้นก็ดีใจไม่แพ้ผู้เป็นนาย เพราะตนเห็นตั้งแต่ต้นว่าผู้เป็นนายพยายามที่จะปลูกผักมานานเท่าไรแต่มันก็ไม่เคยสำเร็จเสียที หากแต่วันนี้พอมีจื่อหรานเข้ามาความพยายามหลายปีก็สามารถสำเร็จได้อย่างง่ายดาย และนานเพียงใดแล้วที่ตนไม่ได้เห็นผู้เป็นนายยิ้มกว้างมีความสุขได้ถึงเพียงนี้ ตั้งแต่นายท่านผู้เฒ่าจากไป….ความประทับใจของหญิงชราทั้งสองต่อเด็กสาวนามว่าจื่อหรานยิ่งเพิ่มพูนขึ้นทุกวัน และเมื่อวันหนึ่งก็ทำให้เซี่ยเถาตัดสินใจบางอย่างได้ เพราะตนเพียงบ่นว่าปีนี้ผมของตนขาวขึ้นกว่าปีที่แล้วมา บ่งบอกถึงร่างกายที่ใกล้โรยราและสุดท้ายไม่นานก็คงร่วงหล่นไม่น่าเชื่อว่าวันรุ่งขึ้นก็ต้องพบกับความตกใจ เพราะผมของจื่อหรานนั

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-20
  • คุณหนูหกผู้ไร้ค่ากลายเป็นบ้าไปเสียแล้ว   ตอนที่ 18 : ครอบครัวใหม่ที่ไม่ธรรมดา

    ตอนที่[11]ครอบครัวใหม่ที่ไม่ธรรมดา กล่าวว่าจะได้ไปพบกับสมาชิกคนอื่นในครอบครัวนางก็พบว่าเรื่องราวมันไม่ธรรมดาตั้งแต่เริ่มต้น ท่านยายกล่าวว่าจะล่วงหน้าไปที่สถานที่นัดพบก่อนหนึ่งวันให้นางรออยู่ที่บ้านแล้วจะมีคนมารับในวันพรุ่งนี้ “คุณหนู เหตุใดบ่าวจึงคิดว่าเรื่องราวมันเต็มไปด้วยความซับซ้อนไม่ธรรมดาเจ้าคะ” แม้แต่อ้ายมี่ยังจับสังเกตได้ “คุณหนูจะลองคิดดูใหม่หรือไม่เจ้าคะ” แม้จะดีใจกับคุณหนูที่จะมีครอบครัวใหม่ แต่หากเต็มไปด้วยสิ่งที่น่าสงสัยเช่นนี้นางก็อยากจะให้คุณหนูลองทบทวนข้อเสนอดูอีกครั้ง “ทุกอย่างเต็มไปด้วยความน่าสงสัยก็จริง แต่ข้าคิดว่าเรื่องราวที่รออยู่ภายภาคหน้าคงจะไม่น่าหวาดหวั่นเท่าใดนัก แต่หากว่ามันอันตราย ข้าจะพาเจ้าหนีออกมาให้เร็วที่สุดดีหรือไม่” นี่เป็นการตัดสินใจของจื่อหราน หากว่าเรื่องมันไม่ชอบมาพากลจริง ๆ ก็แค่พากันหนีอีกครั้งก็แค่นั้น ท้ายที่สุดอ้ายมี่ก็พยักหน้ายอมรับการตัดสินใจของผู้เป็นนาย ในเช้าวันรุ่งขึ้นมีรถม้าคันใหญ่มาจอดรอที่หน้าเรือนตามเวลาที่ท่านยายบอกไว้ไม่ขาดไม่เกิน ผู้ที่ก้าวลงรถม้าคือสตรีวัยกลางคนที่มีใบหน้าเกลี้ยงเกลาท่าทางภูมิฐาน “ท่านคือคุณหนูจื่อห

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-20
  • คุณหนูหกผู้ไร้ค่ากลายเป็นบ้าไปเสียแล้ว   ตอนที่ 19 : ไม่ได้ง่ายถึงเพียงนั้น 1/1

    ตอนที่[12]ไม่ได้ง่ายถึงเพียงนั้น ผู้ที่มาใหม่เพียงแค่เห็นชายอาภรณ์ของเขาที่เดินมาหยุดอยู่ด้านข้างนางก็รับรู้ได้ทันทีว่านี่ก็เป็นผู้ที่ไม่ธรรมดา คงเป็นเชื้อพระวงศ์สักคนเช่นเดียวกันกับคนอยู่ด้านหน้าของนาง แต่แล้วสิ่งที่นางสงสัยก็ได้รับความกระจ่างเมื่อท่านยาย ไม่สิ ไทเฮาเอ่ยทักทายคนผู้นั้น “ซื่อจื่อไม่ได้พบกันนาน นึกว่าจะคิดถึงย่าแต่กลับมาจับผิดย่าหรือนี่” “คนที่หลานจับผิดหาใช่เสด็จย่าแต่เป็นผู้อื่นต่างหาก” ว่าแล้วดวงตาคมกริบก็ตวัดสายตาไปมองคนที่กำลังคุกเข่าอยู่ เซี่ยไทเฮาถอนหายใจออกมา รู้สึกเหนื่อยใจกับหลานชายคนโปรดแต่ก็ทำอันใดไม่ได้เพราะนี่คือหลานชายคนโปรดที่ช่วยแบ่งเบาภาระของแคว้นไปได้หลายอย่าง โดยเฉพาะตรวจสอบในเรื่องความโปร่งใสและความถูกต้องภายในแคว้น “หรานเออร์ คนที่อยู่ข้างเจ้าคือชินอ๋องซื่อจื่อ เสวี่ยจิ้น โอรสองค์โตของชินอ๋องและเป็นหลานชายคนโตของข้าเอง อ้อ ส่วนข้าคือเซี่ยไทเฮา” ไทเฮาแนะนำหลานชายไม่พอยังแนะนำตนเองด้วย “จื่อหรานคารวะไทเฮา คารวะชินอ๋องซื่อจื่อเจ้าค่ะ” เซี่ยจื่อหรานแม้จะคุกเข่าอยู่หลังจากที่คาระวะไทเฮาแล้วก็เบี่ยงกายไปคารวะผู้ที่อยู่ด้านข้างโดยไม่ได้เงยหน้า

    Terakhir Diperbarui : 2025-03-20

Bab terbaru

  • คุณหนูหกผู้ไร้ค่ากลายเป็นบ้าไปเสียแล้ว   ตอนพิเศษ 2 : ถูกกลั่นแกล้ง

    ตอนพิเศษ[2]พร้อมหน้าพร้อมตา วันเวลาผันผ่านไปนานหลายปีหากแต่แคว้นตี้ยังมีแต่ความสงบสุข ไร้ซึ่งความวุ่นวาย นอกจากนั้นยามนี้ยังกลายเป็นผู้นำในด้านสมุนไพรหายากและล้ำค่าอีก เซี่ยจื่อหรานกลายเป็นที่ปรึกษาพิเศษของสำนักหมอหลวง ไม่ว่าหัวขาวหัวดำต่างเรียกนางว่า ‘ท่านอาจารย์’ แทบทั้งสิ้น แม้ไม่อยากจะรับแต่ก็ต้องรับไว้ ไทเฮากล่าวว่าลับหลังนางพวกเขาก็เรียกขานนางว่าท่านอาจารย์อยู่ดี สู้ทำให้กลายเป็นที่ประจักษ์กันไปเลย ผู้ใดจะคิดว่าสตรีอายุน้อยจะมีความรู้แตกฉานในด้านสมุนไพรเช่นนี้ ทั้งสามารถนำสมุนไพรเหล่านั้นมาปรุงเป็นอาหารจานเด็ดได้ด้วยผู้ใดได้กินก็ล้วนแต่ติดใจ หากแต่มีโอกาสได้กินน้อยนัก เพราะชินอ๋องซื่อจื่อหวงภรรยายิ่งกว่าสิ่งใด คงมีแต่ชินอ๋องซื่อจื่อและเชื้อพระวงศ์ที่สนิทกระมังถึงจะได้กินฝีมือของท่านอาจารย์เซี่ย และก็เป็นจริงดังนั้น วันนี้เป็นวันจะเข้าคืนวันขึ้นปีใหม่ ทุกคนตกลงกันว่าจะมารวมตัวกันและเฉลิมฉลองปีใหม่กันที่เรือนซิ่งฝู ดังนั้นเซี่ยจื่อหรานจึงต้องเตรียมอาหารที่ทุกคนลงความเห็นว่าอร่อยหาที่ใดเทียม อาหารที่ว่าก็คือ ไก่ผัดเซียงเหมา นอกจากนั้นยังมีปลาผัดกันเจียง (ขิง) เนื้อแกะตุ๋นส

  • คุณหนูหกผู้ไร้ค่ากลายเป็นบ้าไปเสียแล้ว   ตอนพิเศษ 1 : ถูกกลั่นแกล้ง

    ตอนพิเศษ[1]ถูกกลั่นแกล้ง สองขาแข็งแกร่งก้าวไปอย่างมั่นคงไม่มีซวนเซเลยแม้แต่น้อยแม้จะดื่มสุรามงคลเข้าไปเพียงใดก็ตาม ค่ำคืนนี้เขาจะได้ร่วมเรียงเคียงหมอนกับสตรีในดวงใจแล้วจะไม่ให้ตื่นเต้นได้อย่างไร ทว่ายิ่งเร่งรีบเหตุใดปลายทางก็ยิ่งห่างไกล หรือว่าเขากำลังตื่นเต้นเกินไป จึงรู้สึกว่าทุกอย่างเชื่องช้าไปเสียหมด แต่สุดท้ายก็สามารถพาตนเองไปอยู่ที่หน้าห้องที่ประดับตกแต่งด้วยผ้าสีแดงเต็มไปหมด ในขณะที่มือหนากำลังจะเอื้อมมือไปเปิดบานประตู จู่ ๆ องครักษ์ก็มารายงานว่าฝ่าบาทมีรับสั่งให้เขาไปทำภารกิจเร่งด่วนในคืนนี้ หากเป็นวันทั่วไปเขาก็คงไปโดยไม่อิดออด แต่คืนนี้เป็นคืนสำคัญของเขา คิดได้อย่างเดียวว่านี่ต้องเป็นการกลั่นแกล้งจากเสด็จลุงเป็นแน่ ไม่สิ อาจจะมีเสด็จย่าเข้าร่วมด้วย “ข้าไม่ไป” ชายหนุ่มปฏิเสธเตรียมจะเปิดประตูเข้าห้องหออีกครั้ง “เอ่อ ฝ่าบาทรับสั่งว่าหากซื่อจื่อไม่ไปจะทำการโยกย้ายพระองค์ไปประจำการที่แดนใต้ตั้งแต่คืนนี้โดยไม่ให้ฮูหยินติดตามไปด้วยขอรับ” “ฮึ่ม นี่มันเกินไปจริง ๆ” ชินอ๋องซื่อจื่อเสวี่ยจิ้นกัดฟันกรอดแม้จะรู้สึกขัดใจเพียงใด แต่สุดท้ายก็ต้องไป มาดูกันว่าเสด็จลุงจะกลั่นแกล้

  • คุณหนูหกผู้ไร้ค่ากลายเป็นบ้าไปเสียแล้ว   ตอนที่ 48 : จบอย่างที่ควรจะเป็น 1/2 ตอนจบ

    ตอนที่[30]จบอย่างที่ควรจะเป็นภาพทุกอย่างตัดกลับไปที่ฉีจื่อหรานยังคงเป็นทารกน้อยครานี้เสิ่นเจียงร้องไห้ออกมาราวกับจะขาดใจ นั่นสิ นางเป็นแม่แบบใดกัน อุ้มท้องมาตั้งเก้าเดือน กว่าจะคลอดออกมา จื่อหรานในยามเป็นทารกก็น่ารักน่าชังยิ่ง นางทำกับเด็กที่ไร้เดียงสาเช่นนั้นได้อย่างไร สวรรค์ลงโทษแล้ว เป็นนาง นางเป็นมารดาที่ชั่วช้า เหล่าคนตระกูลฉีเริ่มรู้แล้วว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้น เป็นผลจากการกระทำที่ตนได้กระทำกับฉีจื่อหรานอย่างโหดร้ายในชาติก่อน ชาตินี้ก็ยังกระทำซ้ำรอบเดิมอีก ไม่แปลกที่จะได้รับความทุกข์ทรมานทั้งกายและใจเช่นนี้ บัดนี้ความรู้สึกโกรธแค้น ความรู้สึกไม่เข้าใจ ไม่ยินยอมได้แปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกผิดมาจากใจจริง “หรานเออร์พวกเราขอโทษเจ้า โปรดให้อภัยพวกเราด้วย”เหล่าผู้ที่รับหน้าที่คุมตัวตระกูลฉีไปส่งที่แดนเหนือ รีบลงมาจากรถม้าเมื่อรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติเกิดขึ้น ไม่นานพวกเขาก็ต้องถอนหายใจออกมาเพราะยามนี้เบื้องหน้าปรากฏเพียงร่างไร้วิญญาณของพ่อแม่ลูกตระกูลฉีเท่านั้น ใบหน้าของพวกเขายังมีคราบน้ำตาติดอยู่มากมายราวกับคนที่ร้องไห้ด้วยความทรมานจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต โดยเฉพาะคนผู้หนึ่งที

  • คุณหนูหกผู้ไร้ค่ากลายเป็นบ้าไปเสียแล้ว   ตอนที่ 47 : จบอย่างที่ควรจะเป็น 1/1

    ตอนที่[30]จบอย่างที่ควรจะเป็น “เหตุใดจึงแต่งงานกันไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ” ยามนี้ชินอ๋องซื่อจื่อเสวี่ยจิ้นกำลังเอ่ยถามพระอัยยิกาพร้อมทั้งมีสีหน้าบึ้งตึงด้วยไม่พอใจอย่างยิ่งยวด “ย่าอนุญาตให้คบหากันนั่นก็ที่สุดแล้ว แล้วนี่เพิ่งคบกันได้หนึ่งเดือนจะแต่งงานกันเลยได้อย่างไร เวลาน้อยไป หรานเออร์หลานย่า ย่าไม่ยอมให้คบผู้ใดเพียงแค่ผิวเผินแน่นอน” เซี่ยไทเฮาว่าพลางดึงหลานสาวให้ไปอยู่ด้านหลังตน “แล้วหลานมิใช่หลานของเสด็จย่าเช่นเดียวกันหรือ อีกอย่างหลานหาใช่คนชั่วร้ายอันใด จะให้รอไปถึงเมื่อใดกัน เสด็จย่าอย่าใจร้ายกับหลานเลย” ว่าแล้วพลางส่งสายตาที่น่าสงสารไปให้คนรักที่อยู่ด้านหลังผู้เป็นย่า หวังว่านางจะเห็นใจเขาและช่วยพูดกับเสด็จย่า หากแต่นางกลับมีเพียงรอยยิ้มน้อย ๆ และไม่กล่าวอันใดอีก “ระยะเวลาไม่กำหนด แต่หากซื่อจื่อทำให้ย่าเห็นว่าเจ้าสามารถดูแลหรานเออร์ได้ดี เมื่อนั้นย่าจะอนุญาตเอง” “โธ่ แล้วหากว่ากว่าจะเป็นที่ถูกใจเสด็จย่ามันก็ผ่านไปหลายปีแล้วเล่า” “หลายปีก็หลายปีสิ ซื่อจื่อรอไม่ไหวหรือ เช่นนั้นย่าจะได้ให้หรานเออร์ไปแต่งกับผู้อื่นที่ความอดทนมีมากกว่า” “ไม่ได้นะพ่ะย่ะค่ะ!! เฮ้อ เช่นนั้น รอก็ร

  • คุณหนูหกผู้ไร้ค่ากลายเป็นบ้าไปเสียแล้ว   ตอนที่ 46 : ต้นตอของโรคระบาด 1/2

    ตอนที่[29]ต้นตอของโรคระบาด ใช้เวลากว่าแรมเดือนกว่าที่นางจะสามารถจัดการธุระสำคัญทั้งหมดเสร็จสิ้น หลังจากที่เหตุการณ์อันตรายผ่านพ้นไป ไทเฮาจึงได้ชวนเชื้อพระวงศ์ไปพักผ่อนที่ตำหนักซินหยานอีกครา แม้อากาศจะเริ่มเหน็บหนาวแล้วแต่ยังสามารถเดินทางออกไปได้อยู่ ยามนี้ที่นั่นคงงดงามไม่น้อย “จื่อหราน รอบนี้เราไปปีนเก็บผลไม้กันมาเยอะ ๆ อย่าให้พี่ใหญ่จับได้” ท่านหญิงเสวี่ยเร่อมากระซิบข้างหูนางด้วยความซุกซนเช่นเคย นั่นสินะ ผลไม้หลายอย่างที่เติบโตในอากาศหนาวคงกำลังออกผลผลิตเต็มต้น หากแต่สิ่งที่นางตื่นเต้นนั้นมิใช่แค่การเก็บผลไม้เหล่านั้นอย่างเดียว หากแต่เป็นสิ่งที่คนผู้นั้นกล่าวว่ามีบางอย่างจะพูดคุยกับนาง “หรานเออร์ พี่มีบางอย่างจะพูดคุยกับเจ้า” เพียงแค่ถึงตำหนัก เขาก็ไม่รอช้าที่ลากนางเข้าไปในป่า ในป่าที่เป็นป่าจริง ๆ หาใช่สวนบุปผาที่สวยงามแต่อย่างใด ลากมาอย่างรวดเร็วและไกลชนิดที่ว่าเสวี่ยเร่อตามไม่ทันกันเลยทีเดียว พร้อมทั้งคำเรียกขานที่เปลี่ยนไปทั้งหมด “เจ้าหนาวหรือไม่” เขาว่าพร้อมถอดเสื้อคลุมมาคลุมให้นางโดยไม่รอคำตอบ แต่เขาควรจะถามว่าเหนื่อยหรือไม่ก่อนสิ ก็เล่นลากกันมาไกลเช่นนี้ “เจ้า

  • คุณหนูหกผู้ไร้ค่ากลายเป็นบ้าไปเสียแล้ว   ตอนที่ 45 : ต้นตอของโรคระบาด 1/1

    ตอนที่[29]ต้นตอของโรคระบาด โทษของตระกูลฉีสามารถทำให้ร้ายแรงไปจนถึงขั้นประหารชีวิตเฉกเช่นองค์ชายห้าได้ แต่เพราะนางอยากให้พวกเขาได้ลิ้มรสความสิ้นหวังและการถูกทอดทิ้งว่าเป็นอย่างไร เมื่อไม่สามารถกลับบ้านและกลับมาสู่จุดเดิมที่เคยอยู่ ตกต่ำไร้คนเหลียวแล แบบนั้นคงจะเจ็บแสบกว่าการประหารและลิ้มรสความเจ็บปวดเพียงแค่ระยะเวลาสั้น ๆ ที่จริงแล้วตระกูลฉีไม่ได้ฉลาดล้ำโดยการไปร่วมมือวางแผนการกับองค์ชายห้าถึงเพียงนั้น แต่เพราะพวกเขาถูกหลอกใช้ ว่าจะมอบยารักษาให้รวมถึงช่วยแก้แค้นหากพวกเขาสามารถเผาที่เก็บยาสมุนไพรของนางได้สำเร็จ แต่น่าเสียดายที่มันไม่ได้ง่ายถึงเพียงนั้น เพราะสมุนไพรทั้งหมดนางเก็บเอาไว้ที่เรือนที่ถูกสร้างขึ้นใกล้กันกับเรือนซิ่งฝู แต่เมื่อลงมือทำแล้วก็ต้องรับผลของการกระทำ ชีวิตหลังจากนี้ของพวกเขาจะเป็นเช่นไรก็แล้วแต่โชคชะตากำหนดก็แล้วกัน ด้านองค์ชายห้าผู้ที่เป็นต้นเหตุและต้นตอของความวุ่นวายในเมืองหลวงที่เกิดขึ้นมาตลอดหลายวัน และเป็นคลื่นใต้น้ำในราชสำนักมาหลายปีก็ถูกจับกุมตัวและถูกสั่งโทษประหารเรียบร้อยแล้ว เรื่องราวเริ่มต้นที่องค์ชายห้าผู้ที่มักวางตัวเป็นกลางไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด แท้จริงกลั

  • คุณหนูหกผู้ไร้ค่ากลายเป็นบ้าไปเสียแล้ว   ตอนที่ 44 : ถอยกลับไม่ทันแล้ว 1/2

    ตอนที่[28]ถอยกลับไม่ทันแล้ว “ใช่ ช่างไม่นึกถึงข้าวแดงแกงร้อน และบุญคุณที่ข้าอุ้มท้องเจ้ามาตั้งหลายเดือนเลยสักนิด” เสิ่นเจียงไม่อาจปั้นหน้ากล่าวดี ๆ กับอีกฝ่ายได้เช่นกัน จึงได้ชี้หน้าใส่บุตรสาวด้วยความโกรธเกรี้ยว “หึ คำก็บุญคุณสองคำก็บุญคุณ พวกท่านเลี้ยงข้าดีนักหรือ อาหารที่ข้าได้รับนั้นแย่ยิ่งกว่าของบ่าวในเรือนเสียอีกกระมัง หากจะพูดถึงเรื่องบุญคุณข้าว่า…. ข้าน่าจะชดใช้ให้พวกท่านไปแล้วตั้งแต่ที่พวกท่านคิดแผนร้ายเพื่อจัดการกับข้าในคืนนั้น” “แล้วอย่างไร สุดท้ายคนที่แต่งกับถงเจี้ยนก็คือข้ามิใช่หรือ ฉีจื่อหรานเป็นเพราะเจ้า ข้าถึงต้องแต่งกับคนชั่วเช่นนั้น เป็นเพราะเจ้าข้าถึงต้องตกอยู่ในสภาพนี้” ฉีเยว่เผิงกล่าวแล้วก็ยกมือขึ้นจับใบหน้าตนเอง “การที่ท่านแต่งกับถงเจี้ยนมันเกี่ยวอันใดกับข้าแล้วการที่ใบหน้าของท่านเสียโฉมแล้วมันเกี่ยวกันอันใดกับข้าพี่ห้า ไปทำชั่วอันใดเข้าล่ะ หน้าถึงได้เละเช่นนั้น” “นี่ นังน้องชั่ว!” ฉีเยว่เผิงทำท่าจะเข้าไปจัดการกับเซี่ยจื่อหราน หากแต่ยังไม่ได้ทำอันใดก็มีมือปริศนาตบเข้าที่ใบหน้าจนล้มฟุบลงไป มิใช่เพียงแค่ฉีเยว่เผิงสมาชิกทุกคนของตระกูลฉีก็ถูกฝ่ามือปริศนาตบแบบไ

  • คุณหนูหกผู้ไร้ค่ากลายเป็นบ้าไปเสียแล้ว   ตอนที่ 43 : ถอยกลับไม่ทันแล้ว 1/1

    ตอนที่[28]ถอยกลับไม่ทันแล้ว บ่าวในเรือนล้วนหาทางหลบหนีแต่ก็ไร้ทางออก บ้างก็ร้องไห้บ้างก็ฟุบลงอย่างไร้เรี่ยวแรง อาการป่วยเช่นนี้พวกเขาไม่เคยประสบมาก่อน อาการช่างกำเริบรวดเร็วฉับพลันเหลือเกิน หากรู้ว่าเป็นเช่นนี้พวกเขาคงไม่กลับเข้ามาในจวน ไม่สิ คงไม่ดูหมิ่นคุณหนูหกเช่นนั้น หากเป็นเช่นนั้นพวกเขาอาจจะไม่ต้องถูกขังอยู่ที่นี่ ด้านเจ็ดคนพ่อแม่ลูกตระกูลฉีที่พยายามจะออกที่หน้าประตูหลัก เมื่อไม่สามารถทำได้ก็พยายามคิดหาหนทางกันแทบหัวแตก จนท้ายที่สุดฉีเยว่เผิงกลับนึกถึงเส้นทางหนึ่งที่ตนเคยจำได้ว่ามันมีรอยแยกระหว่างกำแพงที่ยังไม่ได้รับการซ่อมแซม “ท่านพ่อท่านแม่ พี่ใหญ่ พี่รอง พี่สาม พี่สี่ พวกเราไปที่ท้ายจวนกันเถิดข้ามีวิธีออกจากจวนได้แล้ว” ทุกคนเมื่อเห็นว่ามีทางรอดจึงได้แย้มยิ้มออกมาแม้ว่าร่างกายจะอิดโรยจากอาการป่วยแทบเดินไม่ไหวกันเต็มที ฉีเยว่เผิงคิดว่าหากออกไปรักษาจนหายดีทั้งอาการป่วยและใบหน้าแล้ว จากนั้นตนจะเอาคืนฉีจื่อหรานให้สาสม และชินอ๋องซื่อจื่อก็ต้องตกเป็นของนางในที่สุด ยิ่งเมื่อนึกถึงว่าหนึ่งปีก่อนที่นางได้พบกับชินอ๋องซื่อจื่อเสวี่ยจิ้นที่งานเลี้ยงในเมืองหลวงแล้วรู้สึกประทับใจเ

  • คุณหนูหกผู้ไร้ค่ากลายเป็นบ้าไปเสียแล้ว   ตอนที่ 42 : ถูกทอดทิ้งเป็นอย่างไร 1/2

    ตอนที่[27]ถูกทอดทิ้งเป็นอย่างไร ครอบครัวที่ได้เกี่ยวดองกับบุตรสาวตระกูลฉีต่างก็เร่งให้สะใภ้ของตนไปขอขมาท่านหญิงเซี่ยเพื่อจะได้เข้ารับการรักษาหรือรับยามากิน แต่สตรีที่เกลียดชังน้องสาวอย่างฝังลึกมีหรือจะยินยอม เมื่อเห็นว่าสะใภ้อย่างไรก็ไม่ยอม สุดท้ายเพื่อความอยู่รอดตระกูลเหล่านั้นจึงได้ให้บุตรชายเขียนหนังสือหย่าขาดจากภรรยาเสีย บุรุษเหล่านั้นหาได้เป็นคนดีอันใดอยู่แล้ว เพราะความกลัวตายจึงได้รีบหย่าภรรยาโดยเร็ว หนำซ้ำก่อนจะขับไล่อีกฝ่ายออกจากจวนยังตบตีทำร้ายร่างกายที่พวกนางไม่ได้ดังใจอีก สุดท้ายเหล่าสตรีตระกูลฉีเลยต้องพาร่างกายและจิตใจอันบอบช้ำกลับบ้านเดิมของตนเพราะไม่มีที่ไป ยิ่งเมื่อเห็นสภาพของบุตรสาวแต่ละคนฉีหวังก็กล่าวออกมาอย่างมีโทสะว่า “หัวเด็ดตีนขาดอย่างไรข้าก็ไม่มีทางไปขอร้องนังตัวซวยนั่นเด็ดขาด!!”โดยที่ระหว่างนั้นไม่ได้สังเกตอาการตนเองแม้แต่น้อยว่าเริ่มมีอาการระคายคอแล้ว “ฝีมือท่านหรือ” เซี่ยจื่อหรานเอ่ยถามชายหนุ่มที่กำลังจิบชาสมุนไพรอยู่ไม่ไกลจากโต๊ะคัดแยกสมุนไพรของนางที่เรือนซิ่งฝู “ก็ผู้ใดให้พวกเขามาเผาร้านของเรากัน ก็ต้องสั่งสอนไปเสียบ้าง” เซี่ยจื่อหรานรู้สึกทำหน้า

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status