แชร์

บทที่ 20

ผู้เขียน: หมาป่าผู้จุมพิตท้องนภา
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2021-03-03 10:30:06
ให้ตายเถอะ นั่นมันแฮร์รี่ คร็อกเกอร์!

ถึงแม้ว่าลิลี่จะไม่ได้รู้จักเขาเป็นการส่วนตัว แต่ชื่อของเขาเคยถูกพูดถึงในการพูดคุยของเพื่อนของเธอ!

กล่าวได้ว่าแฮร์รี่นั้นเป็นคนที่เป็นที่รู้จักกันดีในเมืองตงไห่ เขายังหนุ่ม กล้าบ้าบิ่น และแน่นอน ป่าเถื่อน ที่สำคัญที่สุดคือ แซมสันนั้นอยู่เบื้องหลังของเขา

แซมสันนั้นเป็นเถ้าแก่ของบาร์ธาราแสงจันทร์ บาร์ที่หรูหราที่สุดในเมืองตงไห่

ลิลี่เห็นใบหน้าที่ดุร้ายของแฮร์รี่ในขณะที่เขาถือปังตออยู่ หากเขาเข้าถึงตัวแดร์ริลได้ ถ้าไม่ตาย อย่างน้อยที่สุดก็ต้องเกือบพิการ

"เร็วเข้า รีบไปสิ!" ลิลี่นั้นเป็นกังวลมาก เธอลุกยืนจากเก้าอี้และกำลังจะไปดึงแดร์ริล แต่ก็ถูกห้ามไว้โดยคนรอบ ๆ เธอ

ลิลี่ไม่เข้าใจความคิดตัวเองตอนนี้ด้วยซ้ำ ในขณะที่เธอมักจะดูหมิ่นแดร์ริล แต่อย่างไรก็ตาม เธอก็ไม่สบายใจเลยเมื่อเห็นว่าแดร์ริลกำลังจะถูกทำร้าย

แต่คนรอบ ๆ นั้นมันไม่ได้มองแบบเดียวกับเธอ พวกเขากำลังตื่นเต้นที่จะได้เห็นแดร์ริลถูกทึ้งเป็นชิ้น ๆ!

โดยเฉพาะอย่างยิ่งแอชตัน ผู้ซึ่งดึงลิลี่ไว้ทันที "คุณจะทำอะไรกับไอ้ขี้แพ้นั่น หนูน้อยลิลี่? เขามันไม่รู้ที่ต่ำที่สูง เขากล้าไปยั่ยุวิลเลียม เขาก็ควรถูกกระทืบแล้ว!"

แฮร์รี่ชูปังตอขึ้นแล้ววิ่งเข้าไปในคฤหาสน์!

"ไว้ใจได้เลย วิลเลียม" แฮร์รี่ถุยก้นบุหรี่ออกจากปากของเขาแล้วกล่าว "ฉันชักอยากจะเห็นหน้าคนที่มันกล้ารังแกน้องของฉันแล้วสิ! ไอ้หมอนั่นต้องตายในวันนี้!"

วิลเลียมพยักหน้าไม่หยุดพร้อมเดินไปหาแดร์ริลอย่างหยิ่งผยอง ในใจของเขารู้สึกดีอย่างที่สุดเพราะเขามีชื่อเสียงที่ดีจนสามารถเรียกให้แฮร์รี่มาได้!

ในความเป็นจริง เขาเคยพบแฮร์รี่เพียงแค่ครั้งเดียวด้วยความบังเอิญ

ครั้งนั้น วิลเลียมนั้นอยู่บนถนนและกำลังชกต่อยกับผู้ใช้รถคนอื่น เพื่อจะตัดสินกัน พวกเขาตกลงกันว่าจะไปสู้กันที่อื่น และชายอีกคนก็เรียกแฮร์รี่มา

ในตอนนั้น แฮร์รี่เล่นงานวิลเลียมจนเกือบตาย วิลเลียมนั้นหวาดกลัวเขา และเขาก็พยายามอย่างที่สุดที่จะทำความรู้จักกับแฮร์รี่

เขาพบว่าแฮร์รี่นั้นชอบเล่นพนัน และมักจะเสียเงินจำนวนมากในบางครั้ง ดังนั้นวิลเลียมจึง 'ให้ยืม' เงินก้อนใหญ่กับแฮร์รี่ในแต่ละเดือน แม้ว่ามันจะเป็นการ 'ยืมใช้' แต่แฮร์รี่ก็ไม่เคยคืนมันเลย

วิลเลียมเองก็ไม่เคยต้องการเงินนั่นคืนอยู่แล้วเช่นกัน! มันไม่ได้น่าเจ็บปวดอะไรในการให้เงินเล็กน้อยเพื่อแลกกับการที่เขาจะได้รับความช่วยเหลือทุกครั้งที่ต้องการ

ไม่มีใครกล้ายุ่งกับวิลเลียมอีกหลังจากรู้ว่าเขารู้จักแฮร์รี่ ชื่อเสียงของแฮร์รี่นั้นขจรไปไกลในเมืองตงไห่ และไม่มีคนรุ่นใหม่คนใดในเมืองนี้กล้าที่จะเป็นศัตรูกับแน่นอน!

แฮร์รี่นั้นอยู่ห่างจากแดรืริลไปเพียงสิบเมตร เมื่อพวกเขาทั้งสองแลกเปลี่ยนสายตากัน

โชคไม่ดีนัก แฮร์รี่นั้นเป็นเด็กสายตาสั้น เขาจำแดร์ริลไม่ได้ แม้ว่าจะเพ่งมองแล้วก็ตาม! เขายังคงเต็มไปด้วยความดุร้าย และชูมีดของเขาขึ้นแล้ววิ่งไปหาแดร์ริล!

"วิ่งสิ! วิ่ง!" ลิลี่ตะโกน แต่มีหลายคนล้อมเธอไว้

ลิลี่ปิดตาของเธอ เธอพลันเห็นภาพในจินตนาการว่าแดร์ริลนั้นกำลังนอนจมกองเลือด!

ยังไงก็ตาม เธอไม่คิดมาก่อนว่าแฮร์รี่จะหยุดกึกลงทันทีก่อนที่เขากำลังจะจมคมมีดลงไปที่แดร์ริล!

แดร์ริลมองที่เขาด้วยรอยยิ้ม ระยะห่างของพวกเขานั้นอยู่ที่ครึ่งเมตรในตอนนั้น!

วิลเลียมพลันเป็นกังวลทันทีเมื่อเห็นว่าแฮร์รี่หยุดลง

"คุณแฮร์รี่ นั่นแหละคือไอ้โง่ที่ผมพูดถึง!" วิลเลียมคำราม "นั่นแหละมัน พี่แฮร์รี่! ทำให้มันคุกเข่าลง!"

วิลเลียมโห่ร้อง ดวงตาของเขาแดงฉานด้วยโทสะ!

"นาย...นี่คือคนที่นายอยากให้ฉันจัดการเหรอ?" แฮร์รี่พลันตอบสนองวิลเลียมและถามเขาในที่สุด

"ใช่ นั่นแหละเขาล่ะ!" วิลเลียมพยักหน้าซ้ำไปซ้ำมา

ทุกคนในห้องให้ความสนใจเต็มที่ กระตือรือร้นที่จะดูโศกนาฏกรรมที่กำลังจะเกิด

คุณย่าลินดันเดินมาแล้วกล่าว "วิลเลียม อย่าให้มันเกินไปนัก อย่าทำร้ายเขาจนสาหัสเกินไป"

'อย่าให้สาหัสเกินไป?' วิลเลียมแค่นเสียง แดร์ริลตบเขาต่อหน้าทั้งตระกูล ถ้าเขาไม่แก้แค้นให้ตัวเอง เขาจะมีศักดิ์ศรีแล้วยืนต่อหน้าครอบครัวได้ยังไงในอนาคต?!

"ครับ ไม่ต้องห่วงครับคุณย่า ผมแค่ต้องการให้เขาคุกเข่าลง" วิลเลียมหัวเราะเยาะพร้อมรอยยิ้ม

เขาต้องการเห็นแฮร์รี่ทำให้แดร์ริลตกอยู่ในความสิ้นหวัง และตื่นกลัวมากจนฉี่เกือบราด!

แฮร์รี่พลันหลั่งเหงื่อเย็นออกมา พ่อเลี้ยงของเขามักจะเรียกแดร์ริลคือนายน้อยรองทุกครั้งที่พวกเขาเจอกัน!

"คนที่นายต้องการให้ฉันจัดการคือ...เขา?!" แฮร์รี่ถามยืนยันอีกครั้งด้วยความไม่เชื่อ

"ใช่ มันคือเขา!"

วิลเลียมตะโกน การที่แฮร์รี่ไม่ลงมือเสียที ทำให้เลือดของวิลเลียมแทบเดือดพล่าน มันกระตุ้นเขาให้พยายามชกแดร์ริลทันที!

ในขณะที่เขากำลังส่งหมัดนั้นออกไปทีเผลอ เขาก็เห็นแฮร์รี่คำรามออกมาอย่างแปลกประหลาดแล้วจับเขาไว้ที่ผมของเขา!

เพี๊ยะ!

โดยไร้ซึ่งคำเตือน แฮร์รี่ตบเข้าไปที่ใบหน้าของวิลเลียมอย่างแรง!

แรงตบนั้นมากจนมีเลือดไหลออกมาจากแก้มของวิลเลียมเลยทีเดียว

วิลเลียมกุมแก้มของเขาด้วยความสับสนสุดขีด "คุณแฮร์รี่ ผม...ผมทำอะไรผิด?!"

นอกเหนือจากวิลเลียม คนอื่น ๆ ก็ตกตะลึงไม่แพ้กัน!

เกิดอะไรขึ้น? แฮร์รี่ควรจะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับวิลเลียมไม่ใช่เหรอ?

"ไอ้เด็กเวร แกอยากให้ฉันโดนฆ่าทิ้งหรือไง?!" ความโกรธของแฮร์รี่ปะทุขึ้น เขาตบวิลเลียมซ้ำอีกครั้ง ทำให้เขาลงไปกองกับพื้น จากนั้นก็เตะเขาซ้ำเข้าไปอีก

"คุณแฮร์รี่ คุณกำลังทำอะไร!"

วิลเลียมกำลังเศร้าในขณะที่เขากลิ้งไปตามพื้นด้วยความเจ็บปวด

ไม่มีใครในตระกูลลินดันกล้าหยุดเขา คุณย่าลินดันทนไม่ได้อีกต่อไป เธอโบกมือให้คนหนุ่มหลายคนในตระกูล

เหล่าคนหนุ่มเดินออกมาด้วยความขลาดกลัว และตะโกนด้วยน้ำเสียงที่ไร้ซึ่งความกล้า "ย..ย..หยุดนะ..."

"พวกแกไสหัวออกไป!" แฮร์รี่โมโหสุดขีด เขาหยิบมีดมาถือไว้ในมือแล้วชี้ไปที่คนหนุ่มเหล่านั้น "ฉันจะจัดการทุกคนที่เข้ามาหยุดฉันวันนี้!"

คำพูดนั้นทำให้ทุกคนตะลึง ไม่มีใครกล้าสู้กับแฮร์รี่!

"ตีเขา ฉันรับผิดชอบเองถ้ามีอะไรเกิดขึ้น!" แฮร์รี่ตะโกนใส่ลูกน้องด้านหลังเขา กลุ่มคนพลันล้อมวิลเลียมไว้ แล้วเริ่มเตะ

"ท่านแดร์ริล..." ในตอนนั้น แฮร์รี่เผยรอยยิ้มประจบประแจงออกมาและเดินมาหาแดร์ริลด้วยความสุภาพ "ไม่ต้องกังวลนะครับ ท่านแดร์ริล ไอ้เวรนี่กล้าต่อต้านคุณ ใช่ไหม? ผมจะฆ่ามันให้เองวันนี้!"

อะไรนะ?!

หัวของทุกคนขาวโพลนทันทีที่ได้ยินแบบนั้น!

นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น? ทำไมแฮร์รี่ถึงได้แสดงความอ่อนน้อมและเคารพแดร์ริลขนาดนั้น?! ความเคารพที่เขาแสดงออกมาดูเหมือนที่ลูกมีต่อพ่อด้วยซ้ำ!

มันเป็นไปได้ยังไงที่ขี้แพ้แบบเขาจะน่าเกรงขามแบบนั้น!

ลิลี่เองก็ตกตะลึงเช่นกัน ความรู้สึกเธอในตอนแรกเต็มไปด้วยความกังวล แต่ตอนนี้มันกลายเป็นความรู้สึกช็อค! เป็นความรู้สึกตกตะลึงอย่างที่สุด!

"ท่านแดร์ริล ผมไม่ทราบจริง ๆ ว่าเป็นคุณ ไม่อย่างนั้นผมคงไม่กล้ามาที่นี่หรอกครับ ต่อให้ผมต้องถูกทุบตีจนตาย" เมื่อเห็นว่าแดร์ริลไม่กล่าวสิ่งใดออกมาเลย ผิวของแฮร์รี่พลันซีดเผือดด้วยความกลัว แฮร์รี่กล่าวต่อ "ท่านแดร์ริล ผมขอร้องล่ะครับ ได้โปรดอย่าได้โมโหเลย ผมขอร้อง ผมไม่รู้จริง ๆ ว่าเป็นคุณ..."

"เข้าใจแล้ว เข้าใจแล้ว" แดร์ริลโบกมืออย่างหมดความอดทน เขารู้สึกกระวนกระวายในตอนแรก แต่หลังจากเห็นแฮร์รี่ที่พูดไม่หยุด เขาเริ่มรู้สึกรำคาญและหันหลังเดินจากไป

มันจบแล้ว...

ใจของแฮร์รี่ตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม แดร์ริลคงไม่ได้โกรธเขาหรอก รึเปล่า?

"กระทืบมันให้ตาย!" แฮร์รี่สั่งด้วยความโกรธ

ตระกูลลินดันแลกเปลี่ยนสายตากันและกัน แต่ก็ไม่มีใครกล้าหยุดพวกเขา หลังจากทุบตีวิลเลียมจนเขาเกือบได้ไปพบบรรพบุรุษ พวกเขาก็หยุดลงในที่สุด

ใบหน้าและจมูกของวิลเลียมบวมไปหมด เขากำลังร้องไห้ "พี่ชายแฮร์รี่ ทำไมคุณถึงได้ทุบตีผมแบบนี้..."

แฮร์รี่เท้าเอวของเขาและเตะวิลเลียมด้วยความหงุดหงิดอีกครั้ง "ทำไมฉันทุบตีแก? นี่แกไม่รู้จริง ๆ เหรอว่าท่านแดร์ริลสูงส่งขนาดไหน?!"

"เขาจะไปสูงส่งได้ยังไง? เขาเป็นแค่ลูกเขยที่แต่งเข้ามาในตระกูลลินดันของเรา!" วิลเลียมเต็มไปด้วยความทุกข์เมื่อคิดว่าคนที่เขาขอให้มาช่วยกลับทุบตีเขาจนเละแทน! นอกจากนี้ เขายังไม่เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้นเลย!

"ลูกเขยที่แต่งเข้าตระกูล?" แฮร์รี่แค่นเสียง เขากำลังจะกล่าวว่าแดร์ริลนั้นเป็นนายน้อยรองของตระกูลดาร์บี้ แต่เขาก็จำได้ว่าพ่อเลี้ยงของเขาได้เคยบอกไว้ว่าแดร์ริลได้ออกมาจากตระกูลดาร์บี้แล้ว

ดังนั้น เขาจึงไม่รู้ว่าตำแหน่งของแดร์ริลคืออะไรในตอนนี้!

แฮร์รี่กลอกตาของเขาแล้วกล่าวกับวิลเลียม "ไม่ว่าอย่างไรก็เถอะ แกควรจำไว้ในสมองโง่ ๆ นั่นให้ดี ถ้าแกยังกล้าทำตัวแบบนั้นต่อหน้าท่านแดร์ริลอีก ฉันจะฆ่าแกซะ"

"ไปกันได้แล้ว!"

แฮร์รี่โบกมือของเขา แล้วจากไปอย่างเอะอะพร้อมคนของเขา

"วิลเลียม เป็นอะไรไหม?!"

ก่อนหน้านี้ไม่มีใครกล้าเข้ามาดูเขาสักคน

วิลเลียมรู้สึกทุกข์ทรมานใจ!

สิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้คือความน่าอับอาย!

"คุณย่า เวย์นมาที่นี่ นายใหญ่ของโอเรียนทอล เพิร์ล!"

มีเสียงแจ้งเข้ามา ทำไมทุกคนจ้องมองไปที่ประตู

รถโรลส์รอยซ์ห้าคันเข้ามาจอดและมีชายวัยกลางคนเดินออกมาจากที่นั่งด้านหน้าของรถคันแรก เขาเดินพร้อมกับไม้เท้าและสวมชุดสูทยาว

เขาคือเวย์น!

"หญิงชราของตระกูลลินดันช่างมีชื่อเสียง ถึงขนาดเชิญคุณเวย์นมาได้"

"ใช่..."

กลุ่มคนพลันพูดคุยกันเอง ยังไงก็ตาม เวย์นนั้นเป็นตัวตนที่สำคัญในเมืองตงไห่ เขามีทรัพย์สินนับพันล้าน และไม่เคยร่วมงานวันเกิดของใครมาก่อน! มันค่อนข้างน่าตกตะลึงที่เขาถูกเชิญมาโดยหญิงชราในวันนี้!

"ท่านประธาน วูดดอลล์!"

คุณย่าลินดันนั้นกำลังสับสนงุนงง เธอไม่รู้เลยว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น แล้วทำไมเวย์นถึงมาที่นี่โดยที่เธอไม่ได้เชิญ

"ประทานโทษ มาดามลินดัน ไม่ทราบคุณดาร์บี้อยู่ที่นี่หรือเปล่า?" เวย์นถามด้วยรอยยิ้ม ชายสิบคนหรือมากกว่าสวมชุดสีดำเดินตามเขามาขณะที่เข้ามาในคฤหาสน์

"คุณดาร์บี้?"

หญิงชราส่ายหัว "ฉันไม่รู้จักเขา มีใครรู้จักเขาไหม?"

ทุกคนล้วนว่างเปล่า ใครคือคุณดาร์บี้?

มันมีเพียงคนเดียวที่มีนามสกุลดาร์บี้ และนั่นคือแดร์ริล แต่มันก็แน่นอนอยู่แล้วว่าต้องไม่มีใครคิดถึงคนขี้แพ้แบบเขาในตอนแรกแน่
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
R.S. rain season
อยากให้มีการสะสมเหรียญเพื่อปลดล็อคการอ่านบ้างจัง
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 21

    "ผมต้องถามซ้ำหรือเปล่าว่าคุณดาร์บี้อยู่ที่นี่ไหม?" เวย์นย้ำคำถามของเขาอีกครั้ง หลังจากไม่เห็นใครตอบคำถามของเขาแต่ทุกคนก็ยังคงส่ายหัวต้องรู้ก่อนว่าชายที่ยืนอยู่ตรงประตูนั่นคือเวย์น วูดดอลล์ 'คุณดาร์บี้' ที่เขากล่าวถึง จะเป็นขยะอย่างแดร์ริลได้ยังไง?ใบหน้าของเวย์นพลันมืดมนลง เขาให้คนไปสืบมาแล้ว นายน้อยรองนั้นควรจะอยู่ที่เขตอยู่อาศัยของตระกูลลินดัน! วันนี้เป็นวันเกิดของนายน้อยรอง และเขาก็มาที่นี่ด้วยตัวเองเพื่อมอบของขวัญให้ชายหนุ่ม ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อเขามาถึงที่อยู่อาศัยของตระกูลลินดัน เขาพบว่าที่นี่มีการจัดงานวันเกิดของใครบางคนอยู่เวย์นกลืนน้ำลายและวางกล่องในมือของเขา "ในเมื่อคุณดาร์บี้ไม่ได้อยู่ที่นี่ ผมต้องขอตัวไปก่อน นี่คือของขวัญวันเกิด ผมจะวางไว้ตรงนี้"เวย์นจากไปพร้อมคนของเขาทันทีที่เขาจากไป กลุ่มคนทั้งหมดก็อดใจไม่ได้ที่จะต้องไปล้อมรอบของขวัญที่เขาทิ้งไว้ คุณย่าลินดันก็ได้บอกให้เปิดกล่องนั้นออกยังไงก็ตาม เวย์น วูดดอลล์นั้นก็เป็นดาวเด่นของเมืองตงไห่ ทุกคนนั้นรู้ดีว่าเขานั้นเป็นตัวตนนอกกฏหมาย ดูได้จากการที่มีคนนับสิบตามหลังและมีรถโรลส์รอยซ์หลายคัน เขามาที่นี่เพื่อให้ของข

    ปรับปรุงล่าสุด : 2021-03-03
  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 22

    หญิงสาวบางคนเริ่มที่จะคาดเดากันแล้ว บางคนบอกว่าคุณดาร์บี้คนนั้นอาจเป็นชายวัยกลางคนที่มีหนวดเครารุงรังบางคนก็บอกว่าคุณดาร์บี้ต้องสูงและหล่อเหลา ทุกคนต่างคาดเดาไปต่าง ๆ นา ๆในที่สุด คุณย่าลินดันก็ยกมือขึ้นปรามทุกคนให้หยุดการพูดคุยในตอนนั้นเฟลิกซ์สั่งให้คนของเขาสอดส่องไปรอบ ๆ แต่ก็ไม่พบร่องรอยของแดร์ริล"ผมจะวางของขวัญวันเกิดไว้ตรงนี้ ขอตัวก่อน" เฟลิกซ์กล่าวก่อนจะก้มหัวเล็กน้อยคุณย่าลินดันรู้สึกไม่สบายใจและพยักหน้าเป็นมั่นเป็นหมาย เธอถึงกับก้มหัวให้เป็นเชิงแสดงความเคารพหลังจากเฟลิกซ์ออกไป ของขวัญของเขาก็ถูกเปิดออก รอบนี้พวกเขาถึงกับตะลึงมากกว่าเดิม!มันคือโฉนด!'นี่คือของขวัญสำหรับหลายปีที่ผ่านมาและความสำเร็จ ในวันเกิดอันมีเกียรติของคุณ ผมขอให้ของขวัญสุดพิเศษนี้: คฤหาสน์ เซาเทิร์นวูด หมายเลข A88'เงียบเป็นป่าช้า! ทั้งห้องโถงเงียบจนได้ยินแม้แต่เสียงเข็มตก!หากมีเข็มตกกระทบลงที่พื้นตอนนี้ล่ะก็ ทุกคนต้องได้ยินเสียงแน่!นี่... นี่มัน...ของขวัญเป็นคฤหาสน์!?มันไม่ใช่แค่คฤหาสน์ธรรมดา มันคือคฤหาสน์ เซาเทิร์นวูด! มันตั้งอยู่ในหมู่คฤหาสน์ระดับสูงที่สุดในเมืองตงไห่! ภายในหมู่คฤหาสน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2021-03-03
  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 23

    30 นาที ให้หลัง ที่บ้านของแอชตัน“ใครก็ได้ช่วยด้วย!” ซาแมนธากรีดร้องอย่างสิ้นหวัง!ซาแมนธาไม่คาดคิดมาก่อนว่า ว่าที่ลูกเขยที่เธอให้การยอมรับจะทำเรื่องแบบนี้! ทั้งซาแมนธาและลิลี่ถูกมัดไว้ทั้งคู่"ชู่ว" แอชตันทาบนิ้วไว้บนริมฝีปากเป็นเชิงให้เงียบ "หยุดตะโกนสักที ไม่มีใครได้ยินพวกคุณหรอก ต่อให้พวกคุณจะตะโกนจนคอแตกก็ตาม กำแพงบ้านของผมน่ะ หนากว่ากำแพงบ้านทั่วไปถึงสามเท่า เก็บแรงเอาไว้จะดีกว่านะ" แอชตันกล่าวขณะที่ยิ้มออกมาซาแมนธากำหมัดแน่น ดวงตาของเธอแดงก่ำ "แอชตัน อย่าคิดสั้น เธอเป็นคนหนุ่มอนาคตไกล อย่าทำมันพังสิ!""หุบปากไปซะ!" แอชตันพุ่งเข้ามาหาซาแมนธา เขาดึงผมของเธอ แล้วตะโกนใส่ "พังอนาคตของตัวเอง? ฉันจะบอกอะไรกับคุณให้นะ อนาคตของฉันน่ะมันพังไปแล้ว! ฉันต่อสู้และกัดฟันอดทนเพื่อธุรกิจมา 10 ปี ในตอนที่ฉันกำลังจะประสบความสำเร็จ ตระกูลดาร์บี้ก็เตะฉันออกจากบริษัท!""อะไร...คุณพูดว่าอะไรนะ?" ลิลี่ตกตะลึง "พวกเขาไล่คุณออกจากบริษัท? ไม่ใช่ว่าคุณบอกฉันว่าคุณขายบริษัทเพื่อซื้อคำสรรเสริญจากคริสตัลให้ฉันหรอกเหรอ?""ฮ่าฮ่าฮ่า!"แอชตันหัวเราะก่อนจะค่อย ๆ ลุกขึ้นมาจากเตียง "นี่เธอเชื่อเรื่องงี่เง

    ปรับปรุงล่าสุด : 2021-03-03
  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 24

    "คุณย่า ประธานของโพเซีย เอเลแกนซา เอมิลี่ ดิกคินสัน มาที่นี่ครับ"ว้าว!รอบนี้ ทั่วทั้งคฤหาสน์ถึงกับตกอยู่ในอาการตื่นตะลึง!หากเวย์นและเฟลิกซ์ถูกเรียกว่ามีชื่อเสียงในเมืองตงไห่ ชื่อเสียงของเอมิลี่ก็ขจรไปไกลกว่าทั้งสองมาก!ตอนนี้ ธุรกิจของโพเซีย เอเลแกนซา นั้นอยู่บนจุดสูงสุด! ในบรรดาแบรนด์เครื่องสำอางในประเทศ ผลิตภัณฑ์ของ โพเซีย เอเลแกนซา นั้นได้รับการวิจารณ์กันอย่างกว้างขวางและมีส่วนแบ่งในตลาดนำเป็นอันดับหนึ่ง สินค้าชนิดใหม่ คราวน์ไลน์ เองก็หายากมาก ๆ อีกด้วย!คุณย่าลินดันรู้จักประธานดิกคินสันด้วยเหรอ?ทั้งฝูงจ้องไปที่หน้าประตูด้วยความตกตะลึงเอมิลี่สวมชุดทำงานและส้นสูง เธอก้าวเข้ามาพร้อมด้วยชายร่างกำยำห้าหกคนที่ตามมาข้างหลังบุรุษมากมายถึงกับพูดอะไรไม่ออก เอมิลี่นั้นให้สัมผัสที่ยั่วยวนและทรงพลัง! แม้ว่าเธอจะเป็นสตรี ตัวตนของเธอก็สะกดข่มเหล่าบุรุษทุกคนในนี้ได้!"ประทานโทษนะคะ คุณดาร์บี้อยู่ที่นี่รึเปล่า?"เอมิลี่ถามเสียงเบาเมื่อเธอเข้ามาในโถง เธอวางของขวัญวันเกิดไว้ข้างเท้าเธอ ของขวัญชิ้นนั้นไม่ได้อยู่ในกล่อง มันคือนาฬิกาคุณปู่หรือนาฬิกาลูกตุ้มที่ทำจากทองคำแท้! ต้องใช้ทองมากข

    ปรับปรุงล่าสุด : 2021-03-03
  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 25

    แน่นอน หลังจากที่เกลเลนกล่าวจบ อีกหลายคนก็ต้องการทำแบบเดียวกัน พวกเขาต้องการการร่วมมือทางธุรกิจเด็ก ๆ ของตระกูลลินดันยิ้มแก้มแทบฉีก ความโชคดีเหล่านี้มาเร็วเหลือเกิน!ทันใดนั้น เวนท์เวิร์ธก็ยืนขึ้นเวนท์เวิร์ธเกิดอะไรขึ้น?" คุณย่าลินดันถามด้วยความสงสัยคุณย่าลินดันนั้นเคยโปรดปรานเวนท์เวิร์ธมาก่อน ยังไงก็ตาม ในฐานะที่เป็นพ่อของลิลี่ ตั้งแต่ที่เธอแต่งงานกับแดร์ริล เธอก็ไม่ได้โปรดปรานเขาขนาดนั้นแล้วเวนท์เวิร์ธโบกมือไปมา แล้วกล่าวกับเธอ "คุณแม่ แม่คงรู้ว่าผมนั้นข้ามทะเลมาก่อนหน้านี้ เพื่อที่จะมาฉลองงานวันเกิดคุณแม่ในวันนี้ เพราะฉะนั้น ผมจึงนำข่าวดีมาให้แม่ด้วย มันคือผลประกอบการจากโครงการสร้างรายได้ของผมเอง""โอ้!" คุณย่าตอบด้วยคิ้วที่ยกสูงขึ้น "ว่ามาสิ"ใช่ ทุกคนในตระกูลลินดันล้วนได้ยินว่าเวนท์เวิร์ธนั้นทำเงินได้มหาศาลที่ต่างประเทศ เมื่อเขากลับมา เขาจึงให้เช็คเงินจำนวนมากกับซาแมนธาและลิลี่ได้ เขาทำให้คนอื่น ๆ อิจฉาอย่างแท้จริงเวนท์เวิร์ธหัวเราะออกมา "คุณแม่ ผมได้มีเพื่อนที่ต่างประเทศ เขาชื่อว่าโทนี่ และเขาก็เป็นนักลงทุน เราแค่ต้องให้เงินกับเขา แล้วเขาจะทำให้มันเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตั

    ปรับปรุงล่าสุด : 2021-03-03
  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 26

    โว้ว!ทั้งฝูงชนโห่ร้องกันยกใหญ่ แต่การตัดสินของคุณย่าลินดันถือเป็นสิ้นสุด ไม่มีใครกล้าปฏิเสธยังไงก็ตาม เธอก็โปรดปรานวิลเลียม และคำพูดจากเขาก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เธอตัดสินใจภายใต้การช่วยเหลือจากผู้อำนวยการฝ่ายการเงินของตระกูล เวนท์เวิร์ธจึงได้รับเงินโอนมาจากบัญชีเงินทุนของตระกูลลินดันกว่า 400 ล้าน เข้ามาอยู่ในบัญชีของเขาด้วยนคความตื่นเต้น***แหล่งที่พักอาศัย แกรนดิโอโซ่ เมืองตงไห่รถตำรวจหลายคันได้จอดอยู่หน้าทางเข้าของหมู่บ้านจัดสรรค์ ตำรวจนับสิบรีบเข้าไปและล้อมบ้านของแอชตันไว้!บ้านหลังนี้เป็นบ้านเดี่ยว และตอนนี้มันก็ถูกรายล้อมไปด้วยพวกเขาโดยไม่คาดคิด ตำรวจหญิงที่ยืนอยู่ข้างหน้าสุดนั้นเป็นหัวหน้าทีม ชุดเครื่องแบบตำรวจหลวม ๆ ของเธอไม่สามารถบดบังทรวดทรงที่งดงามของเธอได้เลย"มาดาม แคสเทลโล เราจะทำยังไงกันต่อดีครับ?" ตำรวจชั้นผู้น้อยคนหนึ่งเดินออกมาและกล่าวถามเมแกน แคสเทลโล มองไปรอบ ๆ พวกเขาได้รับสายฉุกเฉินเมื่อไม่นานมานี้ และผู้โทรเข้ามาก็เคาะหน้าจอไม่หยุด มันเป็นที่แน่นอนว่าต้องเป็นคดีลักพาตัว เธอตรวจสอบเบอร์ผู้โทรและพบว่ามันเป็นเบอร์ของ ลิลี่ ลินดัน และเธอก็เป็นเจ้าของบร

    ปรับปรุงล่าสุด : 2021-03-03
  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 27

    "แม่คะ! เราจะลากแดร์ริลเข้ามาลำบากแทนไม่ได้นะ..." ลิลี่ค้าน"ลากเขามาไม่ได้?" ซาแมนธาหัวเราะ "แดร์ริลอยู่กับเรามาสามปีในขณะที่พวกเราลินดันเลี้ยงเขามา แต่เขากลับเป็นคนทำให้เราตกต่ำมาตลอดสามปี! เร็วเข้า ให้เขาเข้ามา!"แอชตันยิ้มในขณะที่ถือมีดไว้ในมือแน่น เขาไม่เหลืออะไรอีกแล้ว มันก็เข้าใจได้ว่าทำไมเขาถึงถลำลึกมาขนาดนี้เปลี่ยนตัวประกัน? ฝันไปเถอะ!"แอชตัน ทำไมแกถึงทำตัวเป็นขยะแบบนั้นล่ะ?" แดร์ริลยิ้มแล้วเดินเข้าไปใกล้หน้าต่า ตอนนี้มันเป็นสิ่งเดียวที่กั้นเขาและแอชตันไว้ "แกชอบเมียฉัน แต่เธอไม่ได้ชอบแก แกก็เลยคลั่งงั้นเหรอ? นี่แกยังเป็นผู้ชายอยู่รึเปล่า?""หุบปากซะไอ้เวร!"แอชตันรู้สึกเดือดดาลมาก! แดร์ริลเป็นขยะชั้นต่ำ แต่เขากลับได้เป็นสามีของเทพธิดา!และนั่นก็เป็นอุปสรรคที่ไม่สามารถข้ามไปได้สำหรับเขา เขารู้สึกล้มเหลวโดยสมบูรณ์!"ฉัน? ให้ฉันหุบปาก?" แดร์ริลหัวเราะ "แอชตัน แกนี่มันน่าเศร้าชะมัด แกไม่มีอะไรเหลือแล้ว บริษัทของแกก็ถูกริบไป เทพธิดาที่แกหลงไหลนักก็เป็นภรรยาของฉัน แกนี่มันความล้มเหลวชัด ๆ ""แกหุบปากเดี๋ยวนี้ หุบปาก!" แอชตันกรีดร้องด้วยความบ้าคลั่ง ดวงตาของเขาแดงก่ำเป็นส

    ปรับปรุงล่าสุด : 2021-03-03
  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 28

    ตำรวจสองนายขวางแดร์ริลไว้ ไม่ให้เขาเข้าไปในบ้าน แดร์ริลหันหลังกลับไปแล้วตะโกน "สารวัตรแคสเทลโล ผมคือสามีของลิลี่ และผมมีหน้าที่ต้องเปลี่ยนตัวกับเธอ ได้โปรดให้ผมเข้าไป!"นี่มัน...ในที่สุด เมแกนก็ไม่สามารถขัดขวางอะไรแดร์ริลได้ ในเมื่อเขาเป็นผู้อาสาเอง"คุณสารวัตร คุณได้ยินเขาไหม?" คุณย่ารีบยืนขึ้นและกล่าว "แดร์ริลอาสาด้วยตัวเขาเอง เร็วเข้า เปลี่ยนตัวเขากับตัวประกัน!"เมแกนหมดหนทาง ในเมื่อเป็นเช่นนั้น เธอจึงพยักหน้าให้แดร์ริล"ปล่อยพวกเธอไปซะ" แดร์ริลกล่าวเสียงเย็นในห้อง แอชตันกำหมัดแน่น เมื่อเห็นแดร์ริลเดินเข้ามา เขาแก้มัดให้ซาแมนธาและลิลี่ก่อนจะปล่อยพวกเธอไป และในทันใดนั้นเขาก็จับตัวแดร์ริลไว้!"ทั้งสองคน ออกไปซะ" แดร์ริลสั่งในขณะที่มองไปที่ลิลี่น้ำตาเอ่อล้นในดวงตาของลิลี่ ชายคนนี้ต้องการเป็นตัวประกันแทนเธอ!"รีบไปเร็วเข้า!" ซาแมนธารีบเรียกสติเธอ เธอดึงลิลี่ออกไปและไม่หันกลับมาอีกเลยด้านนอกบ้าน ตำรวจและเหล่าตระกูลลินดันได้เข้ามาห้องล้อมซาแมนธาและลิลี่ไว้ทันทีที่พวกเธออกมา เวนท์เวิร์ธพรุ่งพรูไปด้วยน้ำตา"หนูน้อยลิลี่ แซม ทั้งคู่เป็นอะไรรึเปล่า?" มือของเขาสั่นไปมาในขณะที่โอ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2021-03-03

บทล่าสุด

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2090

    ”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2089

    สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2088

    ”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2087

    จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2086

    ”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2085

    แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2084

    ”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2083

    ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2082

    ”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ

DMCA.com Protection Status