Share

บทที่ 19

Author: หมาป่าผู้จุมพิตท้องนภา
last update Last Updated: 2024-10-29 19:42:56
ในขณะที่อีวอนกำลังจะต่อบทสนทนากับแดร์ริลนั้น คุณย่าลินดันก็ยิ้มและเดินเข้ามาหาลิลี่ในขณะที่กำลังถือแก้วไวน์ไปด้วย

ทุกคนถึงกับหยุดทานอาหารเมื่อพวกเขาเห็นหญิงชราเดินมาทางนี้

"หนูน้อยลิลี่ ย่าอยากจะถามหลานสักหน่อย" หญิงชรากล่าวอย่างเชื่องช้า

"ถามได้เลยค่ะคุณย่า" ลิลี่กล่าว

คุณย่าลินดันพยักหน้า "หนูน้อยลิลลี่ ในเมื่อวันนี้เป็นวันเกิดของย่า หลานสัญญาได้ไหมว่าหลานจะไปเจรจากับทางบริษัทแพลทินัม? เราจะทำเงินได้มหาศาลถ้าได้รับมอบหน้าที่ในการดูแลรูปลักษณ์ของจีเซลล์ หลานตกลงไหม?"

"นี่..."

ลิลี่ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง แต่เธอก็แอบมองไปที่แดร์ริล

ก่อนหน้านี้ผลงานจากความพยายามในการทำข้อตกลงร่วมมือกับบริษัทแพลทินัมนั้นได้ถูกวิลเลียมฉกเอาไป ซึ่งทำให้เธออารมณ์เสียมาก

แดร์ริลได้บอกให้เธอปฏิเสธคำขอของคุณย่าลินดัน

แน่นอน เธอเห็นแดร์ริลส่ายศรีษะ

ลิลี่กัดฟันของเธอ ถ้าเธอเชื่อฟังคนขี้แพ้ล่ะก็ เธอจำเป็นต้องปฏิเสธหญิงชราต่อหน้าคนมากมาย...

"ได้ค่ะ คุณแม่" ซาแมนธายืนขึ้นกะทันหัน "ฝากเรื่องนี้ให้หนูน้อยลิลี่ได้เลย เธอจะทำตามที่คุณแม่คาดหวัง!"

"เยี่ยม!" หญิงชรายิ้ม

ในตอนนั้นเอง ไม่มีใครคาดคิดว่าแดร์ริลที่นั่งเงียบอยู่ด้านข้างมาตลอด จะพลันยืนขึ้นมา

"ไม่มีทาง"

ประโยคอันแสนเย็นชาของเขานั้นฟังดูดุร้ายมาก!

"ลิลี่เป็นคนแรกที่ไปเจรจาเรื่องสัญญา แต่ความพยายามของเธอกลับถูกขโมยไปโดยวิลเลียม" แดร์ริลกล่าวอย่างเย็นชา "ภรรยาของผมรู้ดีว่าทางบริษัทแพลทินัมนั้นจำวิลเลียมไม่ได้ด้วยซ้ำ ใช่ไหม?"

"เธอ...เธอพูดอะไรนะ?" หญิงชราชี้ไปที่แดร์ริลและโกรธอย่างมาก

สมาชิกตระกูลลินดันมองไปที่แดร์ริล เหมือนพวกเขากำลังคนบ้าอยู่

เขาเป็นบ้าไปแล้วเหรอ? เขาไม่รู้เหรอว่าเขายืนอยู่จุดไหนของตระกูลลินดัน? เขาไม่มีอะไรดีไปกว่าลูกเขยที่แต่งเข้าตระกูลคนอื่น! แม้แต่สุนัขของตระกูลลินดันยังมีชีวิตที่ดีกว่าเขา!

"ฉันอดทนกับแกมานานแล้ว!" วิลเลียมทนไม่ได้อีกต่อไป เขากระโจนเข้ามาอย่างกะทันหัน "แกทำบ้าอะไรของแกอยู่? แกเป็นใครถึงมาพูดแก้ตัวให้ลิลี่? แกมาที่นี่เพื่อสร้างปัญหาในวันเกิดของคุณย่างั้นเหรอ? การแต่งตัวของแกก็กระจอก แถมยังให้พัดเน่า ๆ กับคุณย่า แล้วตอนนี้แกก็กำลังจะแส่เรื่องของครอบครัว? ฉันจะฆ่าแกให้ดู!"

วิลเลียมซัดกำปั้นออกไปแทบจะในทันทีที่เขากล่าวจบ!

ดูเหมือนเขาจะใส่แรงทั้งหมดที่มีลงไปในหมัดนี้! วิลเลียมนั้นได้รับความโปรดปรานจากคุณย่าลินดันและถูกตามใจมาตั้งแต่เด็ก การเลี้ยงดูแบบนั้นทำให้เขามีนิสัยสวะที่ขี้โมโห ในสมัยที่เขาอยู่ในโรงเรียน เขามักมีเรื่องชกต่อยเป็นประจำและยังเป็นเด็กเกเรอันดับหนึ่งของโรงเรียน แม้ว่าปัจจุบันเขาจะเป็นผู้ใหญ่และดำดิ่งสู่โลกของธุรกิจ แต่เขาก็ยังมีชื่อเสียงในด้านการควบคุมตัวเองไม่ค่อยได้ และยังรู้จักเหล่าเจ้าพ่อในวงสังคมหลาย ๆ คนด้วย

"แดร์ริลจบสิ้นแล้ว เขาจะต้องออกจากที่นี่ด้วยเปลหาม"

"สมควรแล้ว! ไม่มีใครจะห้ามไม่ให้หมอนั่นโดนกระทืบได้แน่"

เสียงพูดคุยพึมพำดังออกมา ทุกคนพยายามห้ามไม่ให้หัสเราะออกมาเพราะความกระตือรือร้นที่จะได้เห็นเรื่องน่าตื่นเต้น

หมัดนั่นสามารถฆ่าหมีได้เลย

ม่านตาของแดร์ริลพลันเฉียบคมขึ้น แต่แทนที่เขาจะหลบหมัดที่กำลังเขามา เขากลับไม่ขยับแม้แต่น้อย!

"เร็วเข้า หนีสิ!" ลิลี่ไม่อยากเชื่อว่าตัวเธอเองจะพยายามช่วยขี้แพ้คนนั้น

เธอรู้สึกไม่ค่อยดีนักที่จะเห็นเขาถูกทำร้าย หลังจากที่ได้อยู่ด้วยกันมาถึงสามปี...

"พยายามจะสู้กับฉัน ทั้ง ๆ ที่มีความสามารถแค่นั้น?" แดร์ริลกล่าวเสียงเย็น

วิธีการต่อยตีของวิลเลียมเหมือนพวกกุ๊ยข้างถนน หมัดนั่นอาจจะอัดแน่นไปด้วยพลัง แต่เขาคงต้องฝันไปหากคิดจะทำร้ายชายหนุ่มด้วยอะไรแบบนั้น

แดร์ริลแสยะยิ้มเล็กน้อย เด็ก ๆ ของตระกูลดาร์บี้จำเป็นต้องทำให้ตัวเองสมบูรณ์พร้อมตั้งแต่ยังอายุน้อย แดร์ริลได้ร่ำเรียนหวิงชุนมาตั้งแต่อายุเจ็ดขวบ หลี่ซาน ผู้เป็นผู้ฝึกตนรุ่นที่ 23 ของหวิงชุน ได้สอนแดร์ริลอยู่เป็นปี

แม้ว่าเขาจะไม่กล้ากล่าวว่าเขาสามารถรับมือคนสิบคนได้พร้อมกัน แต่ถ้ารับมือนักเลงธรรมดาแค่คนสองคน มันไม่เป็นปัญหาเลยสักนิด!

ผัวะ!

แดร์ริลยกแขนของเขาขึ้นมาป้องกัน แต่หมัดของวิลเลียมกลับพุ่งทะลุเข้ามา! ในเวลาวินาทีต่อมา ยังไงก็ตาม เป็นฝ่ายของวิลเลียมที่ต้องโหยหวนออกมาเสียงดังเสียเอง!

"อ๊าก!"

มันรู้สึกเหมือนว่าเขาซัดใส่แผ่นเหล็ก เขาคิดว่าแขนของเขาน่าจะหัก มันไม่มีแรงหลงเหลืออยู่เลย เขาทรุดลงกับพื้นแล้วเริ่มกลิ้งไปมาด้วยความเจ็บปวด

อะไรกัน?!

สมองของทุกคนพลันขาวโพลน ไม่มีใครมองทันว่าวิลเลียมล้มลงไปได้ยังไง!

นี่แดร์ริล คนที่ทำแค่งานบ้านมาตลอดสามปี เขามีทักษะอะไรแบบนี้ด้วยเหรอ? ใครจะไปรู้ได้?!

"รอฉันก่อนเถอะ แดร์ริล แกรอฉันก่อนเถอะ!" วิลเลียมตะโกนด้วยความสิ้นหวัง เขาหยิบโทรศัพท์ออกมา โทรหาเบอร์หนึ่ง และตะโกนออกมา "พี่ พาคนมาสองคันรถมาที่นี่ ตอนนี้ เดี๋ยวนี้! พาคนมาเลย!"

หลังจากวางสาย วิลเลียมกัดฟันกรอด เขายืนขึ้น แล้วชี้ไปที่วิลเลียม "แกอย่าคิดจะหนีเชียว อยู่ตรงนั้น! ฉันจะฆ่าแกวันนี้!"

ฝูงชนพลันเงียบลง ทุกคนรู้ดีว่าวิลเลียมนั้นเจ้าคิดเจ้าแค้น มันจบไม่สวยแน่หากไปยั่วยุคนแบบวิลเลียมเข้า

วิลเลียมไม่พยายามจะทำให้แดร์ริลกลัวเลยตอนที่เขาโทรศัพท์

แม้ว่าจะเป็นแบบนั้น แต่ฝูงชนก็ยังเตรียมใจจะดูสิ่งที่น่าตื่นเต้น ความบันเทิงมีแต่จะเพิ่มขึ้นเมื่อสถานการณ์แย่ลง! ไม่มีใครสนใจลูกเขยคนนี้เลย!

ยังไงก็ตาม แดร์ริลไม่ใส่ใจในวิลเลียมสักนิด เขาเพียงแค่มองไปที่หญิงชราแล้วกล่าว "คุณย่า คุณไม่คิดว่านี่มันไม่ยุติธรรมสำหรับหนูน้อยลิลี่ไปหน่อยเหรอ? ความดีความชอบทั้งหมดถูกเอาไปจากเธอแล้วมอบให้วิลเลียม แล้วคุณก็กลับมาสนใจหนูน้อยลิลี่เพราะว่าบริษัทแพลทินัมยอมรับการทำงานกับเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น ลิลี่จะไม่รับหน้าที่นี้ โปรดหาคนอื่นถ้าหากคุณต้องการทำธุรกิจกับบริษัทแพลทินัม!"

"เธอ...เธอ...เธอพูดอะไรออกมา!" คุณย่าลินดันชี้ไปที่แดร์ริล "เธอเป็นใคร? กล้าดียังไงมาตัดสินใจแทนหนูน้อยลิลี่ เธอมีสิทธิ์อะไรมาทำแบบนี้?"

"ผมเป็นสามีเธอ"

แดร์ริลกล่าวเสียงเย็น กระตุ้นให้รอบข้างฮือฮาขึ้นมา!

ในตอนนั้นเอง ลิลี่นั้นตัวสั่นอย่างเห็นได้ชัด!

ด้วยความตกตะลึงจนแทบหวาดผวา ทุกคนมองแดร์ริลด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน

ใครจะไปคิดว่าขี้แพ้ที่อาศัยใต้ปีกของตระกูลลินดันจะกล้าพูดอะไรแบบนี้?!

"เธอเป็นสามีของลิลี่?" คุณย่าลินดันระเบิดหัวเราะออกมา "โอเค งั้นมาถามหนูน้อยลิลี่กันว่าเธอเห็นแกเป็นสามีรึเปล่า? ถ้าใช่ ฉันจะไม่เป็นย่าของเธออีกต่อไปในอนาคต! แต่ถ้าไม่ แกควรไสหัวออกไปจากที่นี่เสีย!"

สายตาของทุกคนพลันหันไปมองลิลี่ทันทีที่คุณย่าลินดันกล่าวแบบนั้น!

มันเป็นคำถามที่ตรงไปตรงมามาก คำถามที่ว่า จะเลือกคุณย่าลินดัน หรือจะเลือกสามีธรรมดา ๆ ของเธอ

ลิลี่กำมือแน่น เธอไม่สามารถพูดอะไรได้สักคำราวกับว่าลำคอของเธอถูกอุดไว้

เพี๊ยะ!

ภายใต้สายตาที่กำลังตื่นเต้นของทุกคน ซาแมนธายืนขึ้นแล้วตบเข้าที่ใบหน้าของแดร์ริลโดยไม่มีการเตือน!

การตบนั้นกะทันหันมากจนแดร์ริลถึงกับเซไปจนเกือบจะล้มกับพื้น แก้มของเขาแดงก่ำ

"คุณย่าพูดถูกแล้ว แกคิดว่าแกเป็นใคร?" ซาแมนธาชี้มาที่แดร์ริลแล้วตะโกนใส่ "แกมันก็แค่หมาของตระกูลลินดัน ใครให้สิทธิ์แกเห่าเสียงดัง? แกบอกว่าแกเป็นสามีของหนูน้อยลิลี่ ใช่ไหม? งั้นฉันขอถามแกหน่อย แกมีอะไรบ้างนอกจากทะเบียนสมรส? แกไม่เคยแม้แต่จับมือของหนูน้อยลิลี่เลยในสามปีที่ผ่านมา ใช่ไหม? แกประเมินตัวเองสูงเกินไป! แกกล้าดียังไงชี้นิ้วที่นี่! ไสหัวไป!"

ฮ่าฮ่าฮ่า!

ผู้คนรอบ ๆ พยายามอย่างดีที่สุดที่จะไม่หัวเราะออกมา เรื่องราวมันชักจะตื่นเต้นขึ้นเรื่อย ๆ

หากเป็นในอดีต แดร์ริลคงทำได้เพียงกล่าวขอโทษ

ทุกคนมองที่เขา แต่สิ่งที่พวกเขาเห็นคือรอยยิ้มเล็ก ๆ ที่ปรากฏที่มุมปากของแดร์ริล

สายตาที่เขาจ้องมองซาแมนธานั้นค่อนข้างน่าสะพรึงกลัวทีเดียว!

ลิลี่มองที่แดร์ริลด้วยความไม่เชื่อ ตลอดสามปีที่พวกเขาแต่งงานกันมา เธอไม่เคยเห็นแดร์ริลที่อ่อนแอมาตลอด วันนึงจะกลายเป็นเหมือนคนแปลกหน้าต่อเธอแบบนี้

แดร์ริลยิ้มและจ้องไปที่ซาแมนธา "ผมแต่งงานกับลูกสาวของคุณมาสามปี ตลอดระยะเวลานั้น ผมทำงานหนักมาตลอดแม้ว่าจะไม่ได้รับอะไรตอบแทนเลย แล้วผมเคยปริปากบ่นอะไรสักคำไหม ตลอดสามปีที่ผ่านมา? ก็ดี ในเมื่อคุณไม่เคยจำสิ่งดี ๆ ที่ผมเคยทำเลย งั้นก็ช่างมัน!"

แดร์ริลกำหมัดแน่น เสียงของเขาก้องกังวาลผ่านฝูงชน "แม้ว่ามันอาจเป็นเพราะการกระทำของผมเอง ที่ทำให้หนูน้อยลิลี่และคุณต้องถูกดูหมิ่นจากคนอื่น! แต่การตบเมื่อครู่นี้ของคุณ ผมถือว่าเราหมดหนี้กันแล้ว คุณต้องการให้ผมจากไปอยู่เสมอ ถูกไหม? งั้นก็ดี ผมจะไป"

แดร์ริลสวนกลับอย่างเย็นชา เขายืนขึ้นแล้วเดินออกไปทันทีที่พูดจบ

ฝูงชนพลันตกตะลึง!

ไม่มีใครคาดคิดว่าไอ้ขี้แพ้จะกล้าพูดอะไรแบบนี้!

และไม่มีใครห้ามเขาเช่นกัน ทุกคนในตระกูลลินดันต้องการให้เขาออกไปอยู่แล้ว

ยังไงก็ตาม วิลเลียมโผล่เข้าหาแดร์ริลที่หน้าประตูและเริ่มชี้หน้าเขาแล้วตะโกน "อยู่ ๆ แกก็จะออกไปแบบนี้น่ะเหรอ? เรายังไม่ได้ชำระหนี้แค้นกันเลย! แกจะไปก็ได้ แต่แกต้องออกไปด้วยเปลหามเท่านั้น!"

ประโยคนั้นถูกยืนยันโดยรถตู้สองคันที่เข้ามาจอดอยู่ที่ทางเข้าของคฤหาสน์

เมื่อประตูรถเปิดออก ปรากฏชายร่างกายแข็งแรงกว่ายี่สิบคนที่ถือไม้เบสบอลและท่อเหล็กในมือ

"คุณแฮร์รี่!" วิลเลียมตะโกนแล้วรีบเดินไปหาพร้อมเรียกหัวหน้า

ชายคนนั้นพยักหน้า ถือมีดปังตอไว้ในมือ "ใครรังแกนาย?"

"มันคือไอ้โง่นั่น คุณแฮร์รี่ ตีมันแล้วทำให้มันคุกเข่า!" วิลเลียมตะโกน

แดร์ริลสบตากับชายคนนั้น เขาพลันหยุดลงทันทีแล้วหัวเราะออกมาดังลั่น

แฮร์รี่? แฮร์รี่ คร็อกเกอร์น่ะเหรอ?

'พี่' ที่วิลเลียมพูดถึงสรุปก็คือลูกเลี้ยงของแซมสัน คนที่เป็นคนแรกที่เห็นว่าเกิดอะไรขึ้นในบาร์ธาราแสงจันทร์

คนทั้งหลายถูกปนเปไปด้วยความตื่นเต้น พวกเขายื่นอยู่แบบนั้น ไม่มีใครคาดคิดว่าวิลเลียมจะมีเส้นสายที่หนาพอจะเชิญแฮร์รี่มาที่นี่!

แฮร์รี่มีชื่อเสียงฉาวโฉ่ในเรื่องความโหดร้าย และคู่ต่อสู้ในครั้งนี้คือแดร์ริล!

"แดร์ริล หนีไป!"

ลิลี่สูญเสียเหตุผลไปหมดสิ้นแล้ว เธอยืนขึ้นแล้วตะโกนเตือนแดร์ริล

Related chapters

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 20

    ให้ตายเถอะ นั่นมันแฮร์รี่ คร็อกเกอร์!ถึงแม้ว่าลิลี่จะไม่ได้รู้จักเขาเป็นการส่วนตัว แต่ชื่อของเขาเคยถูกพูดถึงในการพูดคุยของเพื่อนของเธอ!กล่าวได้ว่าแฮร์รี่นั้นเป็นคนที่เป็นที่รู้จักกันดีในเมืองตงไห่ เขายังหนุ่ม กล้าบ้าบิ่น และแน่นอน ป่าเถื่อน ที่สำคัญที่สุดคือ แซมสันนั้นอยู่เบื้องหลังของเขาแซมสันนั้นเป็นเถ้าแก่ของบาร์ธาราแสงจันทร์ บาร์ที่หรูหราที่สุดในเมืองตงไห่ลิลี่เห็นใบหน้าที่ดุร้ายของแฮร์รี่ในขณะที่เขาถือปังตออยู่ หากเขาเข้าถึงตัวแดร์ริลได้ ถ้าไม่ตาย อย่างน้อยที่สุดก็ต้องเกือบพิการ"เร็วเข้า รีบไปสิ!" ลิลี่นั้นเป็นกังวลมาก เธอลุกยืนจากเก้าอี้และกำลังจะไปดึงแดร์ริล แต่ก็ถูกห้ามไว้โดยคนรอบ ๆ เธอลิลี่ไม่เข้าใจความคิดตัวเองตอนนี้ด้วยซ้ำ ในขณะที่เธอมักจะดูหมิ่นแดร์ริล แต่อย่างไรก็ตาม เธอก็ไม่สบายใจเลยเมื่อเห็นว่าแดร์ริลกำลังจะถูกทำร้ายแต่คนรอบ ๆ นั้นมันไม่ได้มองแบบเดียวกับเธอ พวกเขากำลังตื่นเต้นที่จะได้เห็นแดร์ริลถูกทึ้งเป็นชิ้น ๆ!โดยเฉพาะอย่างยิ่งแอชตัน ผู้ซึ่งดึงลิลี่ไว้ทันที "คุณจะทำอะไรกับไอ้ขี้แพ้นั่น หนูน้อยลิลี่? เขามันไม่รู้ที่ต่ำที่สูง เขากล้าไปยั่ยุวิลเลียม เขาก็ค

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 21

    "ผมต้องถามซ้ำหรือเปล่าว่าคุณดาร์บี้อยู่ที่นี่ไหม?" เวย์นย้ำคำถามของเขาอีกครั้ง หลังจากไม่เห็นใครตอบคำถามของเขาแต่ทุกคนก็ยังคงส่ายหัวต้องรู้ก่อนว่าชายที่ยืนอยู่ตรงประตูนั่นคือเวย์น วูดดอลล์ 'คุณดาร์บี้' ที่เขากล่าวถึง จะเป็นขยะอย่างแดร์ริลได้ยังไง?ใบหน้าของเวย์นพลันมืดมนลง เขาให้คนไปสืบมาแล้ว นายน้อยรองนั้นควรจะอยู่ที่เขตอยู่อาศัยของตระกูลลินดัน! วันนี้เป็นวันเกิดของนายน้อยรอง และเขาก็มาที่นี่ด้วยตัวเองเพื่อมอบของขวัญให้ชายหนุ่ม ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อเขามาถึงที่อยู่อาศัยของตระกูลลินดัน เขาพบว่าที่นี่มีการจัดงานวันเกิดของใครบางคนอยู่เวย์นกลืนน้ำลายและวางกล่องในมือของเขา "ในเมื่อคุณดาร์บี้ไม่ได้อยู่ที่นี่ ผมต้องขอตัวไปก่อน นี่คือของขวัญวันเกิด ผมจะวางไว้ตรงนี้"เวย์นจากไปพร้อมคนของเขาทันทีที่เขาจากไป กลุ่มคนทั้งหมดก็อดใจไม่ได้ที่จะต้องไปล้อมรอบของขวัญที่เขาทิ้งไว้ คุณย่าลินดันก็ได้บอกให้เปิดกล่องนั้นออกยังไงก็ตาม เวย์น วูดดอลล์นั้นก็เป็นดาวเด่นของเมืองตงไห่ ทุกคนนั้นรู้ดีว่าเขานั้นเป็นตัวตนนอกกฏหมาย ดูได้จากการที่มีคนนับสิบตามหลังและมีรถโรลส์รอยซ์หลายคัน เขามาที่นี่เพื่อให้ของข

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 22

    หญิงสาวบางคนเริ่มที่จะคาดเดากันแล้ว บางคนบอกว่าคุณดาร์บี้คนนั้นอาจเป็นชายวัยกลางคนที่มีหนวดเครารุงรังบางคนก็บอกว่าคุณดาร์บี้ต้องสูงและหล่อเหลา ทุกคนต่างคาดเดาไปต่าง ๆ นา ๆในที่สุด คุณย่าลินดันก็ยกมือขึ้นปรามทุกคนให้หยุดการพูดคุยในตอนนั้นเฟลิกซ์สั่งให้คนของเขาสอดส่องไปรอบ ๆ แต่ก็ไม่พบร่องรอยของแดร์ริล"ผมจะวางของขวัญวันเกิดไว้ตรงนี้ ขอตัวก่อน" เฟลิกซ์กล่าวก่อนจะก้มหัวเล็กน้อยคุณย่าลินดันรู้สึกไม่สบายใจและพยักหน้าเป็นมั่นเป็นหมาย เธอถึงกับก้มหัวให้เป็นเชิงแสดงความเคารพหลังจากเฟลิกซ์ออกไป ของขวัญของเขาก็ถูกเปิดออก รอบนี้พวกเขาถึงกับตะลึงมากกว่าเดิม!มันคือโฉนด!'นี่คือของขวัญสำหรับหลายปีที่ผ่านมาและความสำเร็จ ในวันเกิดอันมีเกียรติของคุณ ผมขอให้ของขวัญสุดพิเศษนี้: คฤหาสน์ เซาเทิร์นวูด หมายเลข A88'เงียบเป็นป่าช้า! ทั้งห้องโถงเงียบจนได้ยินแม้แต่เสียงเข็มตก!หากมีเข็มตกกระทบลงที่พื้นตอนนี้ล่ะก็ ทุกคนต้องได้ยินเสียงแน่!นี่... นี่มัน...ของขวัญเป็นคฤหาสน์!?มันไม่ใช่แค่คฤหาสน์ธรรมดา มันคือคฤหาสน์ เซาเทิร์นวูด! มันตั้งอยู่ในหมู่คฤหาสน์ระดับสูงที่สุดในเมืองตงไห่! ภายในหมู่คฤหาสน

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 23

    30 นาที ให้หลัง ที่บ้านของแอชตัน“ใครก็ได้ช่วยด้วย!” ซาแมนธากรีดร้องอย่างสิ้นหวัง!ซาแมนธาไม่คาดคิดมาก่อนว่า ว่าที่ลูกเขยที่เธอให้การยอมรับจะทำเรื่องแบบนี้! ทั้งซาแมนธาและลิลี่ถูกมัดไว้ทั้งคู่"ชู่ว" แอชตันทาบนิ้วไว้บนริมฝีปากเป็นเชิงให้เงียบ "หยุดตะโกนสักที ไม่มีใครได้ยินพวกคุณหรอก ต่อให้พวกคุณจะตะโกนจนคอแตกก็ตาม กำแพงบ้านของผมน่ะ หนากว่ากำแพงบ้านทั่วไปถึงสามเท่า เก็บแรงเอาไว้จะดีกว่านะ" แอชตันกล่าวขณะที่ยิ้มออกมาซาแมนธากำหมัดแน่น ดวงตาของเธอแดงก่ำ "แอชตัน อย่าคิดสั้น เธอเป็นคนหนุ่มอนาคตไกล อย่าทำมันพังสิ!""หุบปากไปซะ!" แอชตันพุ่งเข้ามาหาซาแมนธา เขาดึงผมของเธอ แล้วตะโกนใส่ "พังอนาคตของตัวเอง? ฉันจะบอกอะไรกับคุณให้นะ อนาคตของฉันน่ะมันพังไปแล้ว! ฉันต่อสู้และกัดฟันอดทนเพื่อธุรกิจมา 10 ปี ในตอนที่ฉันกำลังจะประสบความสำเร็จ ตระกูลดาร์บี้ก็เตะฉันออกจากบริษัท!""อะไร...คุณพูดว่าอะไรนะ?" ลิลี่ตกตะลึง "พวกเขาไล่คุณออกจากบริษัท? ไม่ใช่ว่าคุณบอกฉันว่าคุณขายบริษัทเพื่อซื้อคำสรรเสริญจากคริสตัลให้ฉันหรอกเหรอ?""ฮ่าฮ่าฮ่า!"แอชตันหัวเราะก่อนจะค่อย ๆ ลุกขึ้นมาจากเตียง "นี่เธอเชื่อเรื่องงี่เง

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 24

    "คุณย่า ประธานของโพเซีย เอเลแกนซา เอมิลี่ ดิกคินสัน มาที่นี่ครับ"ว้าว!รอบนี้ ทั่วทั้งคฤหาสน์ถึงกับตกอยู่ในอาการตื่นตะลึง!หากเวย์นและเฟลิกซ์ถูกเรียกว่ามีชื่อเสียงในเมืองตงไห่ ชื่อเสียงของเอมิลี่ก็ขจรไปไกลกว่าทั้งสองมาก!ตอนนี้ ธุรกิจของโพเซีย เอเลแกนซา นั้นอยู่บนจุดสูงสุด! ในบรรดาแบรนด์เครื่องสำอางในประเทศ ผลิตภัณฑ์ของ โพเซีย เอเลแกนซา นั้นได้รับการวิจารณ์กันอย่างกว้างขวางและมีส่วนแบ่งในตลาดนำเป็นอันดับหนึ่ง สินค้าชนิดใหม่ คราวน์ไลน์ เองก็หายากมาก ๆ อีกด้วย!คุณย่าลินดันรู้จักประธานดิกคินสันด้วยเหรอ?ทั้งฝูงจ้องไปที่หน้าประตูด้วยความตกตะลึงเอมิลี่สวมชุดทำงานและส้นสูง เธอก้าวเข้ามาพร้อมด้วยชายร่างกำยำห้าหกคนที่ตามมาข้างหลังบุรุษมากมายถึงกับพูดอะไรไม่ออก เอมิลี่นั้นให้สัมผัสที่ยั่วยวนและทรงพลัง! แม้ว่าเธอจะเป็นสตรี ตัวตนของเธอก็สะกดข่มเหล่าบุรุษทุกคนในนี้ได้!"ประทานโทษนะคะ คุณดาร์บี้อยู่ที่นี่รึเปล่า?"เอมิลี่ถามเสียงเบาเมื่อเธอเข้ามาในโถง เธอวางของขวัญวันเกิดไว้ข้างเท้าเธอ ของขวัญชิ้นนั้นไม่ได้อยู่ในกล่อง มันคือนาฬิกาคุณปู่หรือนาฬิกาลูกตุ้มที่ทำจากทองคำแท้! ต้องใช้ทองมากข

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 25

    แน่นอน หลังจากที่เกลเลนกล่าวจบ อีกหลายคนก็ต้องการทำแบบเดียวกัน พวกเขาต้องการการร่วมมือทางธุรกิจเด็ก ๆ ของตระกูลลินดันยิ้มแก้มแทบฉีก ความโชคดีเหล่านี้มาเร็วเหลือเกิน!ทันใดนั้น เวนท์เวิร์ธก็ยืนขึ้นเวนท์เวิร์ธเกิดอะไรขึ้น?" คุณย่าลินดันถามด้วยความสงสัยคุณย่าลินดันนั้นเคยโปรดปรานเวนท์เวิร์ธมาก่อน ยังไงก็ตาม ในฐานะที่เป็นพ่อของลิลี่ ตั้งแต่ที่เธอแต่งงานกับแดร์ริล เธอก็ไม่ได้โปรดปรานเขาขนาดนั้นแล้วเวนท์เวิร์ธโบกมือไปมา แล้วกล่าวกับเธอ "คุณแม่ แม่คงรู้ว่าผมนั้นข้ามทะเลมาก่อนหน้านี้ เพื่อที่จะมาฉลองงานวันเกิดคุณแม่ในวันนี้ เพราะฉะนั้น ผมจึงนำข่าวดีมาให้แม่ด้วย มันคือผลประกอบการจากโครงการสร้างรายได้ของผมเอง""โอ้!" คุณย่าตอบด้วยคิ้วที่ยกสูงขึ้น "ว่ามาสิ"ใช่ ทุกคนในตระกูลลินดันล้วนได้ยินว่าเวนท์เวิร์ธนั้นทำเงินได้มหาศาลที่ต่างประเทศ เมื่อเขากลับมา เขาจึงให้เช็คเงินจำนวนมากกับซาแมนธาและลิลี่ได้ เขาทำให้คนอื่น ๆ อิจฉาอย่างแท้จริงเวนท์เวิร์ธหัวเราะออกมา "คุณแม่ ผมได้มีเพื่อนที่ต่างประเทศ เขาชื่อว่าโทนี่ และเขาก็เป็นนักลงทุน เราแค่ต้องให้เงินกับเขา แล้วเขาจะทำให้มันเพิ่มขึ้นเป็นเท่าตั

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 26

    โว้ว!ทั้งฝูงชนโห่ร้องกันยกใหญ่ แต่การตัดสินของคุณย่าลินดันถือเป็นสิ้นสุด ไม่มีใครกล้าปฏิเสธยังไงก็ตาม เธอก็โปรดปรานวิลเลียม และคำพูดจากเขาก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เธอตัดสินใจภายใต้การช่วยเหลือจากผู้อำนวยการฝ่ายการเงินของตระกูล เวนท์เวิร์ธจึงได้รับเงินโอนมาจากบัญชีเงินทุนของตระกูลลินดันกว่า 400 ล้าน เข้ามาอยู่ในบัญชีของเขาด้วยนคความตื่นเต้น***แหล่งที่พักอาศัย แกรนดิโอโซ่ เมืองตงไห่รถตำรวจหลายคันได้จอดอยู่หน้าทางเข้าของหมู่บ้านจัดสรรค์ ตำรวจนับสิบรีบเข้าไปและล้อมบ้านของแอชตันไว้!บ้านหลังนี้เป็นบ้านเดี่ยว และตอนนี้มันก็ถูกรายล้อมไปด้วยพวกเขาโดยไม่คาดคิด ตำรวจหญิงที่ยืนอยู่ข้างหน้าสุดนั้นเป็นหัวหน้าทีม ชุดเครื่องแบบตำรวจหลวม ๆ ของเธอไม่สามารถบดบังทรวดทรงที่งดงามของเธอได้เลย"มาดาม แคสเทลโล เราจะทำยังไงกันต่อดีครับ?" ตำรวจชั้นผู้น้อยคนหนึ่งเดินออกมาและกล่าวถามเมแกน แคสเทลโล มองไปรอบ ๆ พวกเขาได้รับสายฉุกเฉินเมื่อไม่นานมานี้ และผู้โทรเข้ามาก็เคาะหน้าจอไม่หยุด มันเป็นที่แน่นอนว่าต้องเป็นคดีลักพาตัว เธอตรวจสอบเบอร์ผู้โทรและพบว่ามันเป็นเบอร์ของ ลิลี่ ลินดัน และเธอก็เป็นเจ้าของบร

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 27

    "แม่คะ! เราจะลากแดร์ริลเข้ามาลำบากแทนไม่ได้นะ..." ลิลี่ค้าน"ลากเขามาไม่ได้?" ซาแมนธาหัวเราะ "แดร์ริลอยู่กับเรามาสามปีในขณะที่พวกเราลินดันเลี้ยงเขามา แต่เขากลับเป็นคนทำให้เราตกต่ำมาตลอดสามปี! เร็วเข้า ให้เขาเข้ามา!"แอชตันยิ้มในขณะที่ถือมีดไว้ในมือแน่น เขาไม่เหลืออะไรอีกแล้ว มันก็เข้าใจได้ว่าทำไมเขาถึงถลำลึกมาขนาดนี้เปลี่ยนตัวประกัน? ฝันไปเถอะ!"แอชตัน ทำไมแกถึงทำตัวเป็นขยะแบบนั้นล่ะ?" แดร์ริลยิ้มแล้วเดินเข้าไปใกล้หน้าต่า ตอนนี้มันเป็นสิ่งเดียวที่กั้นเขาและแอชตันไว้ "แกชอบเมียฉัน แต่เธอไม่ได้ชอบแก แกก็เลยคลั่งงั้นเหรอ? นี่แกยังเป็นผู้ชายอยู่รึเปล่า?""หุบปากซะไอ้เวร!"แอชตันรู้สึกเดือดดาลมาก! แดร์ริลเป็นขยะชั้นต่ำ แต่เขากลับได้เป็นสามีของเทพธิดา!และนั่นก็เป็นอุปสรรคที่ไม่สามารถข้ามไปได้สำหรับเขา เขารู้สึกล้มเหลวโดยสมบูรณ์!"ฉัน? ให้ฉันหุบปาก?" แดร์ริลหัวเราะ "แอชตัน แกนี่มันน่าเศร้าชะมัด แกไม่มีอะไรเหลือแล้ว บริษัทของแกก็ถูกริบไป เทพธิดาที่แกหลงไหลนักก็เป็นภรรยาของฉัน แกนี่มันความล้มเหลวชัด ๆ ""แกหุบปากเดี๋ยวนี้ หุบปาก!" แอชตันกรีดร้องด้วยความบ้าคลั่ง ดวงตาของเขาแดงก่ำเป็นส

Latest chapter

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2090

    ”รอก่อน”จู่ ๆ ลูคัสก็คิดบางอย่างได้ขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางต่อและสั่งลูกน้องทั้งสองของตน “วางแดร์ริลลงและค้นตัวเขา เผื่อว่ามีของอะไร”ฮ่าฮ่าแดร์ริลไม่ใช่เพียงแค่ประมุขสำนักประตูสุราลัยเท่านั้นแต่ว่ายังเป็นจักรพรรดิของเวสต์ริงตัน เขาต้องมีของมีค่าอยู่กับตัวแน่‘ฉันอาจจะเจอคัมภีร์ล้ำค่าบนตัวเขาก็ได้หากว่าฉันหาของมีค่าก่อนที่จะเอาเขาไปส่งที่สำนักเสียงลวงตา’ลูคัสยิ้มพร้อมคิด“ครับ นายน้อย”ลูกน้องทั้งสองรับคำและวางแดร์ริลลงก่อนที่จะเริ่มค้นตัวเขาไม่นานก็เจอของสองอย่างบนตัวแดร์ริล อันหนึ่งคือเจดีย์ส่วนอีกอันคือย่ามใส่สัตว์เทพเจดีย์เจ็ดมหาสมบัตินั้นสามารถเปลี่ยนขนาดได้ ดังนั้นแดร์ริลจึงเปลี่ยนให้เล็กที่สุด สูงแค่ประมาณนิ้วโป้ง ตอนที่เขาไม่ได้ใช้งาน คนทั่วไปก็จะไม่คิดว่ามันเป็นของสำคัญและเป็นเรื่องยากที่จะรู้ถึงความลับของเจดีย์“เอ่อ…”ตอนนั้นลูคัสก็หยิบเจดีย์ขึ้นมา หมุนไปมาเพื่อดู เขานิ่วหน้าและบอกว่า “มันมีพลังวิญญาณและดูเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่ว่าเอาไว้ใช้ทำอะไรกัน?”จากนั้นลูคัสก็ห้อยเจดีย์กลับไว้ที่คอของแดร์ริลเหมือนเดิมแล้วลูคัสก็หยิบย่ามใส่สัตว์เทพขึ้นมาอย่างยินดีแล

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2089

    สีหน้าของจาค็อบมืดครึ้มเมื่อเขาพูดเช่นนั้น เขาเองก็รู้สึกสับสนที่จริงจาค็อบไม่เชื่อเหมือนกันว่าแดร์ริลจะเป็นคนเช่นนั้น แต่สถานการณ์ตรงหน้าก็ต่างไป อีกอย่างแดร์ริลก็เหม็นกลิ่นเหล้าจริง ๆแต่จาค็อบนั้นก็ทำอะไรรอบคอบสมกับที่เป็นประมุขของคฤหาสน์เกียรติกระบี่และตัดสินใจว่าจะรอให้แดร์ริลตื่นขึ้นมาก่อนที่จะถามเขา“ท่านลุง”แต่ลูคัสร้อนใจขึ้นมาทันทีและบอกอย่างจริงจังว่า “ไม่ว่าเรื่องจริงจะเป็นยังไง แดร์ริลก็เมาและมานอนที่เตียงปาร์คเกอร์จริง นี่อาจจะทำลายชื่อเสียงทั้งของปาร์คเกอร์และคฤหาสน์เกียรติกระบี่ หากว่าเรื่องหลุดออกไปว่าเราทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วคนอื่นเขาจะมองพวกเรายังไง? แล้วอนาคตปาร์คเกอร์จะแต่งงานได้ยังไง?”ลูคัสพูดอย่างเป็นการเป็นงานก่อนที่จะมองไปรอบ ๆ “ผมคิดว่าเราน่าจะมัดเขาไว้ก่อนแล้วค่อยสอบสวนเขาตอนที่ตื่นขึ้น ทำแบบนั้นก็ไม่เป็นการทำลายชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”หลายคนต่างก็พยักหน้าอย่างเห็นด้วยกับคำพูดของเขา“ใช่ อย่างน้อยเราก็น่าจะทำเพื่อชื่อเสียงของคฤหาสน์เกียรติกระบี่”“แดร์ริลแข็งแกร่งมากไป หากว่าคำพูดของนายน้อยลูคัสที่ว่าเขาอยากทำเรื่องไม่เหมาะไม่ควรกั

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2088

    ”ญาติผู้น้อง”ตอนนั้นเองลูคัสที่แอบอยู่ด้านนอกก็รีบพาคนอีกสองคนเข้ามาทันที“เกิดอะไรขึ้น?” ลูคัสตะโกนเสียงดังอย่างเป็นห่วงก่อนที่จะมองแดร์ริลที่อยู่บนเตียงและทำหน้าตาประหลาดใจ “ทำ… ทำไมประมุขดาร์บี้ถึงได้มาอยู่ที่นี่?”ต้องบอกว่าลูคัสแสดงได้ดีมาก ปาร์คเกอร์ไม่ได้รู้เลยว่ามีเรื่องหมกเม็ดอะไรและคิดว่าลูคัสมาเพราะได้ยินเสียงร้องของเธอ“ฉัน…” ปาร์คเกอร์กัดปากแน่นหน้าแดงก่ำ และพูดอย่างอับอายว่า “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน…”ตอนนี้ใจปาร์คเกอร์ว้าวุ่นมาก ผู้หญิงคนไหนที่อยู่ในสถานการณ์แบบนี้ก็ทำใจให้นิ่งได้ยากกันทั้งนั้น“โอ้ตาย”ตอนนั้นเอง จาค็อบและศิษย์คนอื่น ๆ ที่สังเกตเห็นความวุ่นวายก็เข้ามาเอ่อ…ทุกคนต่างก็อึ้งไปทันทีเมื่อได้เห็นสถานการณ์ในห้องและมีสีหน้าบรรยายไม่ถูก“ทะ… ทำไมแดร์ริลถึงได้อยู่ในห้องของคุณหนูปาร์คเกอร์?”“กลิ่นเหล้าเหม็นคลุ้งเลย…”“เป็นไปได้ไหมว่าแดร์ริลดื่มเหล้าย้อมใจแล้วอยากจะมาทำอะไรกับคุณหนูปาร์คเกอร์…”ฝูงชนต่างก็แสดงความคิดเห็นดัน ลูคัสทำสีหน้าตื่นตะลึงเหมือนกันแต่ว่าในใจนั้นแอบหัวเราะลั่น‘ฮ่าฮ่า ตอนนี้แดร์ริลอธิบายตัวเองยากแล้ว ทุกคนเห็นเขาแบบนี้แล้ว’“ปา

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2087

    จากนั้นลูคัสก็เรียกลูกน้องออกมาสองคนและบอกว่า “เร็วเขาถอดเสื้อผ้าหมอนี่ออก”ลูกน้องทั้งสองรีบถอดเสื้อผ้าของแดร์ริลออกตามคำสั่ง“อุ้มเขาขึ้นแล้วไปกัน” ลูคัสโบกมือและเดินออกไปลูกน้องทั้งสองคนรีบยกแดร์ริลขึ้นแล้วเดินตามไป พวกเขาไม่ลืมเอาเสื้อผ้าของแดร์ริลไปด้วยพวกเขาอาศัยความมืดของยามค่ำคืน อุ้มแดร์ริลเข้าไปในห้องของปาร์คเกอร์ เธอยังไม่กลับมาที่ห้องตอนนี้เพราะว่าเธอมีธุระต้องจัดการพวกเขาโยนแดร์ริลไปนอนบนเตียงปาร์คเกอร์ก่อนที่ลูคัสจะนำคนของเขาอีกสองคนไปซ่อนอยู่ในมุมมืด“แดร์ริล”ลูคัสยิ้มชั่วร้ายออกมาเมื่อพวกเขาซ่อนมิดชิดแล้ว และพูดกับตัวเองว่า “อย่ามาว่าฉันที่ทำเรื่องชั่ว ๆ เลย ใครใช้ให้นายล่วงเกินประมุขสำนักเสียงลวงตาล่ะ? อีกอย่างญาติฉันก็ชอบนายมากนี่”ตอนแรกลูคัสวางแผนว่าจะเอาตัวแดร์ริลออกจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันทีหลังจากที่เขาเมา และส่งไปที่แท่นของสำนักเสียงลวงตา แต่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพิ่มการรักษาความปลอดภัยหลังจากเหตุต่อสู้เมื่อกลางวัน การแอบพาแดร์ริลออกไปจึงไม่ใช่เรื่องง่ายลูคัสตัดสินใจว่าจะถอดเสื้อผ้าแดร์ริลออกและเอาเขามาไว้บนเตียงปาร์คเกอร์ จากนันเขาก็จะรีบเข้ามาแล

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2086

    ”โอ้”แม้เบื้องหน้าลูคัสอาจจะดูนิ่ง แต่ว่าในใจเขายินดีและตื่นเต้นมากเมื่อเห็นแดร์ริลดื่มไวน์ลูคัสนั้นเชิญแดร์ริลมาดื่มไม่ใช่เพราะความชื่นชมแต่อย่างใด แต่เพื่อที่จะได้ทำตามคำสั่งของแจ็คกี้และจับตัวแดร์ริลไปลูคัสนั้นเจ้าเล่ห์ เขารู้ว่าคนแข็งแกร่งอย่างแดร์ริลไม่มีทางได้รับผลจากยาพิษธรรมดา ๆ แน่ ดังนั้นเขาเลยไม่โง่ขนาดที่จะวางยาในไวน์ไวน์นั้นไม่มียาพิษ แต่ว่าตัวไวน์เองต่างหากที่มีปัญหากรุ่นกรึ่มเป็นเหล้าแรงเป็นพิเศษของทวีปมหาสมุทรอำพัน เพียงแค่ดื่มไวน์นี้เข้าไปอึกใหญ่ก็อาจจะทำให้คนดื่มเมาไปได้ครึ่งเดือน แม้แต่ผู้บ่มเพาะหากว่าได้ดื่มเช้าไปก็ไม่อาจต้านทานความแรงของเหล้าได้ ทุกคนที่รู้จักไวน์นี้รู้ดีว่าต้องกินยาแก้ก่อนที่จะดื่มกรุ่นกรึ่มอย่างเพลิดเพลินแผนของลูคัสก็ง่าย ๆ เขาเจตนาจะไม่บอกแดร์ริลว่ากรุ่นกรึ่มนั้นแรงแค่ไหน แล้วก็รอให้แดร์ริลเมาค่อยจับเขามัดส่วนตัวลูคัสนั้นกินยาแก้ไปแล้ว เขาก็เลยไม่ต้องกังวล“ประมุขดาร์บี้” ลูคัสยิ้มและมองแดร์ริล “ไวน์เป็นไงบ้างครับ?”“ยอดเยี่ยม”แดร์ริลพยักหน้าและอดเอ่ยไม่ได้ “กลิ่นของไวน์นี้แรงมาก มันมีรสหวานติดปลายลิ้น เป็นไวน์ชั้นยอด”แดร์ริล

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2085

    แจ็คกี้ไม่พูดอะไรอีก เขาหันหลังจากไปแล้วหายไปในความมืดยามค่ำคืนในพริบตา“เฮ้อ”ตอนนั้นเอง ลูคัสก็สูดหายใจเข้าลึกพร้อมสีหน้ายุ่งยากใจประมุขสั่งให้เขาหาทางเอาเอง แล้วเขาจะมีทางอะไรล่ะ?…ตอนนั้นเองที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่จาค็อบตั้งใจจัดเลี้ยงให้แดร์ริลเพื่อขอบคุณเขาสำหรับการยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือจากนั้นแดร์ริลก็ถูกจัดให้นอนพักในห้องพักแขกหลังจากกินอาหารเสร็จตอนนั้นที่แดร์ริลนอนอยู่บนเตียงแต่ยังไม่ได้หลับ สองชั่วโมงผ่านไปแต่ก็ยังไม่มีข่าวอะไรเรื่องเดบร้าจากคนของปาร์คเกอร์เขายังไม่รู้ที่อยู่ของเดบร้า แล้วเขาจะมีอารมณ์มาพักผ่อนได้อย่างไร?ก๊อก ก๊อกมีเสียงประจบเอาใจดังมาจากนอกห้อง “ประมุขดาร์บี้ คุณนอนหรือยังครับ?”‘หืม?’แดร์ริลนิ่วหน้า เขาลุกขึ้นและเดินไปดูแล้วก็ต้องอึ้งไปเขาเห็นว่าลูคัสยืนยิ้มกว้างอยู่ด้วยท่าทางสุภาพนอบน้อม“มีอะไรให้ช่วยเหรอ?” แดร์ริลถามเบื้องหน้าเขาดูนิ่ง ๆ แต่ในใจแดร์ริลรังเกียจหมอนี่มาก‘เจ้าโง่นี่มาหาฉันทำไมกัน?’“แหะแหะ…”ลูคัสยิ้มด้วยสีหน้านอบน้อมแล้วบอกว่า “ประมุขดาร์บี้ อย่าเพิ่งปฏิเสธผมนะครับ เมื่อตอนกลางวันผมล่วงเกินคุณไปเยอะ แต่คุณก็ใ

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2084

    ”ประมุขดาร์บี้ คุณน่าทึ่งจริง ๆ คุณไล่แจ็คกี้ไปได้”“ใช่แล้ว ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงได้เป็นผู้ทรงอิทธิพลแบบนี้”เหล่าแขกพากันมาทำความเคารพแดร์ริล พยายามที่จะเยินยอเขา แดร์ริลนั้นขี้เกียจที่จะรับมือกับพวกสอพลอพวกนี้ เขายิ้มและพูดปัด ๆ ไปไม่กี่ประโยคจาค็อบ โยฮันที่อยู่ข้างกายเขาเองก็มีทีท่าไม่แยแสพวกแขกก่อนหน้านี้แขกเหล่านี้พากันมาเยินยอจาค็อบตอนที่เห็นว่าคฤหาสน์เกียรติกระบี่นั้นมีอาวุธระดับม่วง แต่กลับหนีเขาเหมือนเห็นโรคร้ายตอนที่สำนักเสียงลวงตาโผล่มาจาค็อบรู้สึกว่าคงจะดีกว่านี้หากไม่คบหาสหายเหล่านี้ที่ต้องการเพียงแค่ผลประโยชน์จากเขาเหล่าแขกพากันอับอายที่จะหน้าด้านอยู่ต่อเมื่อรู้สึกได้ถึงท่าทีไม่แยแสของจาค็อบและท่าทีไม่สนใจของแดร์ริล ไม่นานพวกเขาก็จากไปคฤหาสน์เกียรติกระบี่กำลังทำความสะอาดบริเวณที่มีการต่อสู้จนเสร็จสิ้น ปาร์คเกอร์เองก้ไม่ลืมคำขอร้องของแดร์ริล และรีบส่งคนให้ออกไปหาข่าวของเดบร้าทันทีเวลาเดียวกันปาร์คเกอร์ก็เชื้อเชิญให้แดร์ริลอยู่ที่คฤหาสน์เกียรติกระบี่เพราะว่ามันคงใช้เวลากว่าจะหาที่อยู่ของเดบร้าได้ แดร์ริลพยักหน้าตกลงไม่นานก็ถึงเวลาค่ำคืนตอนนั้นเองที่เท

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2083

    ทุกคนต่างก็มองแดร์ริลเมื่อได้ยินคำพูดของเขาโดยเฉพาะพวกที่หวาดกลัวสำนักเสียงลวงตา พวกเขาต่างก็มีความคิดมากมายแจ็คกี้นั้นเป็นปีศาจร้ายที่ฆ่าคนไม่กะพริบตา เขานั้นเป็นคนชี้นิ้วสั่งเป็นสั่งตายคนอื่นได้ แต่ตอนนี้เขาแพ้ให้แดร์ริลแบบหมดท่า แล้วเขาจะโมโหจัดจนล้มพนันหรือไม่?“ฟู่”แจ็คกี้หน้าแดงก่ำ เขาสูดหายใจเข้าลึก “แม้ว่าฉันจะไม่ใช่คนดี แต่ฉันก็รักษาคำพูดและยอมรับว่าแพ้แล้ว”จากนั้นแจ็คกี้ก็โบกมือ “ทุกคนจงฟัง เราจะไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ทันที แล้วไปรวมตัวกันที่แท่นพิธีหลัก”สีหน้าแจ็คกี้เต็มไปด้วยความรู้สึกไม่เต็มใจตอนที่ตะโกนประโยคสุดท้ายออกมาที่จริงนั้นเขาไม่เต็มใจจะจากไปแบบนี้สักนิด เขาต้องการจะควบคุมคฤหาสน์เกียรติกระบี่และอาวุธระดับม่วงทั้งสามชิ้นนั้นก็อยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อมแล้วแต่เขาไม่มีทางเลือกอื่นเพราะแดร์ริลทำให้เส้นเลือดหัวใจของเขาบาดเจ็บตอนที่ใช้ง้าวสวรรค์ ทำให้แจ็คกี้ไม่สามารถสู้ต่อไปได้“โอ้”เหล่าศิษย์สำนักเสียงลวงตานับพันต่างก็ไปจากคฤหาสน์เกียรติกระบี่ด้วยสีหน้ามืดครึ้มเมื่อได้ยินคำสั่งของแจ็คกี้“แดร์ริล ดาร์บี้”แจ็คกี้เดินไปสองสามก้าวก่อนที่จะหยุด เขาหันกลั

  • คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์   บทที่ 2082

    ”ประมุขแจ็คกี้ การต่อสู้นี้จบแล้ว” สีหน้าแดร์ริลเย็นเยียบไม่แสดงอารมณ์ใดซูมแดร์ริลโบกง้าวด้วยกำลังที่มีเมื่อพูดจบ และกลิ่นอายที่สั่นสะเทือนฟ้าดินก็ปล่อยออกมาจากง้าวสวรรค์ก่อนที่จะมีลำแสงสีแดงเลือดพุ่งเข้าใส่แจ็คกี้แจ็คกี้แทบไม่ทันคิดขณะที่เขาสีหน้าเปลี่ยน เขารีบปล่อยพลังภายในออกมาและเปลี่ยนเครื่องจักรสังหารให้ป้องกันการโจมตีปังลำแสงสีเลือดทำลายเครื่องจักรเปลี่ยนร่างสังหารออกเป็นเสี่ยง ทำให้แจ็คกี้ร้องครางออกมาและปลิวถอยหลังไปมากกว่า 100 เมตร ก่อนที่จะร่วงกระแทกพื้นอย่างแรงการโจมตีของแจ็คกี้อาจจะดูรุนแรงตอนที่เขาโจมตีแดร์ริล แต่เขาก็ใช้พลังภายในไปเยอะแล้ว ตอนนี้แจ็คกี้ไม่สามารถรับการโจมตีได้เมื่อเจอกับง้าวสวรรค์ของแดร์ริลอะไรกัน?ทุกคนที่อยู่ด้านล่างต่างก็อ้าปากค้างเมื่อได้เห็นเรื่องตรงหน้าและมองแดร์ริลอย่างพูดไม่ออกพลังของชายหนุ่มคนนี้น่ากลัวมากแล้วอาวุธในมือเขาก็ดูพิเศษ มันดูคุ้นตาชอบกล…เฮือกตอนนั้นเองจาค็อบก็มองแดร์ริลด้วยความตกตะลึง แววตาเขาก็ตื่นเต้นมากเพื่อนของลูกสาวเขามีความสามารถขนาดนี้ คนเราจะดูกันแต่ภาพลักษณ์ภายนอกไม่ได้จริง ๆปาร์คเกอร์ตัวสั่นและมองแ

DMCA.com Protection Status