“ถ้าฉันโตขึ้นอีกหน่อย ฉันก็จะแต่งงานกับคุณด้วย”อาเซียงเล่นลิ้น พูดเล่นอย่างสนุก ฉินเป่ยลูบศีรษะของเธอแล้วสั่งให้เธอไปซ้อมทันใดนั้น ภายในห้องก็เหลือเพียงฉินเป่ยและหลินชิวเสีย“คุณจะไม่โกรธใช่ไหม?”ฉินเป่ยเอ่ยถามอย่างระมัดระวัง“ไม่โกรธ!”“แปลกจัง!”หลินชิวเสียล้มตัวลงนอนอยู่ในอ้อมแขนของฉินเป่ย เล่น
ฉินเป่ยไม่ชินกับคนนิสัยอย่างเขา เงื้อฝ่ามือข้างหนึ่งขึ้นตบเขาจนหน้าหันฉากนี้ทำให้โจวเป่ยเป่ยตกใจเป็นอย่างมากแต่ก็ไม่รอให้เธอได้พูด สายตาอันเฉียบคมของฉินเป่ยก็กวาดไปทั่วร่างของเธอเธอตกใจกลัวจนตัวสั่นอยู่ครู่หนึ่ง หนังตากระตุก ผมและขนลุกตั้งชันสายตาของฉินเป่ยเหมือนกับใบมีดที่เฉียบคมเล่มหนึ่งที่กรี
แต่เธอก็ดูสงบลงอย่างรวดเร็ว เธอมั่นใจว่าตัวตนของฉินเป่ยต้องเหนือกว่าสิ่งที่เธอรู้อย่างแน่นอนอยู่ต่อหน้าคนที่มีแกรงกล้าสุด ๆแบบนี้ เธอไม่กล้าที่จะคิดอะไรเล็กคิดน้อยอะไรเลย“ผู้อาวุโสทั้งสอง รบกวนด้วยนะ!”โจวเป่ยเป่ยยืนขึ้น แสดงความเคารพต่อจักรพรรดิที่แกร่งกล้าทั้งสอง“ไม่เป็นไร เราสองคนมาเที่ยวเฉย ๆ
ไช่เทียนเหล่ยยืนขึ้นและมายืนอยู่ข้าง ๆ ไช่อวี่ซิน“อวี่ซิน แกไม่โทษปู่ใช่ไหม?”ไช่เทียนเหล่ยอารมณ์นิ่งสงบ ตัวเขาเองก็รู้อยู่แก่ใจ ว่าการที่ถามแบบในตอนนี้ดูเน้นย้ำมากเกินไปแต่เขาก็อดที่จะถามไม่ได้ อันที่จริงเขาเห็นไช่อวี่ซินไม่มีความสุขมาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ภายในใจของเขารู้สึกเจ็บปวดจนยากที่จะอธิบายอ
หากฉินเป่ยสามารถช่วยตระกูลไช่ให้พ้นความยากลำบากไปได้ พวกเขาก็ไม่ได้สนใจว่าเขาจะเป็นคนหรือไม่แต่ถ้าฉินเป่ยเป็นแค่คนจนที่มีพื้นเพต่ำต้อย พวกเขาไม่มีทางเห็นด้วยเด็ดขาดครอบครัวของอารองยังคงพูดบลา ๆ อยู่ข้างหูไม่หยุดไม่หย่อน แต่ไช่อวี่ซินก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาเลยสักคำตอนนี้ความรู้สึกในใจของเธอสับสนวุ่นว
เจ้าของร่างนี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นฉินเป่ยนั่นเองอันที่จริงเขามาที่นี่ตั้งนานแล้ว เพียงแค่ยืนอยู่ที่มุมห้องเพราะไม่อยากเป็นที่สะดุดตา ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในสถานที่นี้อยู่ในสายตาของเขาหมดแล้วเดิมทีเรื่องที่เกี่ยวกับตระกูลไช่ เขาไม่คิดที่จะมีส่วนร่วมและไม่สนใจที่จะเข้าร่วมด้วยซ้ำไปแต่เมื่อครู่เห็นไช่
“หลอกลวงคนอื่นมากเกินไปแล้ว!”“จอมยุทธิ์เมืองฉางไป๋ซานอยู่ไหน!”“จอมยุทธิ์เมืองฉางไป๋ซานอยู่ไหน!”ฟึ่บ ๆ ๆ ...…จอมยุทธ์หลายสิบออกมาจากฝูงชนในทันที และในขณะเดียวกันก็มีจอมยุทธ์กลุ่มหนึ่งพุ่งปรี่เข้ามาจากด้านนอก“ไอ้สารเลวคนนั้นที่มันเพิ่งพูดประโยคนั้นขึ้นมาเมื่อกี้ ยืนขึ้นแล้วพูดใหม่อีกครั้งสิ!”คนท
จอมยุทธ์คนหนึ่งก้าวไปข้างหน้าและเข้าไปหาฉินเป่ยพลังที่น่าสะพรึงกลัวปะทุออกมาจากร่างกายของเขา ครอบงำฉินเป่ยทันที แต่ในวินาทีต่อมาร่างนั้นก็ลอยออกไป ล้มลงกับพื้นอย่างแรง และสมองของเขาก็ได้ระเบิดออกมา"ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันคิดว่านายจะเจ๋งซักแค่ไหนเชียว""ดูสิ นี่คือจุดจบของความหยิ่งผยองและความโง่เขลาของเขา ตา