ความเหมือนที่แตกต่าง 1

ตั้งแต่วันแรกที่ผู้หญิงคนนั้นเข้ามาในบ้าน ราวกับคำว่าครอบครัวอาจจะเป็นไปอีกครั้งหนึ่ง

มินตราไม่ได้ปิดกั้นหากว่าพ่อของเธอจะหาผู้หญิงสักคนมาเป็นคู่ครอง เธอสัมผัสได้มาตลอดชีวิต ว่าพ่อนั้นแทบจะไม่มีความสุขเลยด้วยซ้ำ การตกถังข้าวสารแต่กลับต้องกลายเป็นเบี้ยล่างเมียตัวเองนั้นมันแย่ยิ่งกว่าสิ่งใด ภายนอกคนที่มองเข้ามารู้สึกได้เลยว่าแม่ยินยอมให้พ่อเป็นผู้นำ แต่มันก็แค่หน้ากากทางสังคมเท่านั้น

ตอนที่ทั้งสองหย่ากัน มินตราอายุสิบสี่ปี และไอ้ปีศาจตัวนั้นอายุสิบเก้า นั่นเท่ากับว่าอย่างน้อย ๆ ที่พ่อต้องทนอยู่เพื่อรักษาคำว่าครอบครัวเอาไว้โดยไร้อิสรภาพคือยี่สิบปี แต่ตอนนี้มันก็คงจะถึงเวลาแล้วที่พ่อจะได้รับใครสักคนเข้ามา คนที่มีฐานะใกล้เคียงกัน และที่สำคัญที่สุด...มีความเป็นมนุษย์ใกล้เคียงกัน

ฉัตรโฉม คือว่าที่แม่ใหม่ของมินตรา หล่อนอายุรุ่นราวคราวเดียวกับพ่อ เจอกันในงานแฟร์แห่งหนึ่งที่พ่อเองกำลังเริ่มต้นการทำธุรกิจ ก่อนจะถูกใจด้วยหลาย ๆ อย่างที่เข้ากันได้ ผ่านไปเพียงไม่ถึงปี ทั้งคู่ตัดสินใจลองใช้ชีวิตร่วมกัน ยังไงเสียก็เป็นคนที่ขาดส่วนใดส่วนหนึ่งของชีวิตอยู่แล้ว และยังมีลูกติดอีกด้วย...หากแต่ทั้งสองคนเป็นฝาแฝด

คีตะ และกีตาร์ เป็นฝาแฝดที่คลอดห่างกันเพียงหนึ่งนาที ทั้งสองอายุยี่สิบแปดปี ส่วนมิตราในเวลานี้อายุย่างเข้าสู่วัยเบญจเพสพอดิบพอดี

“ยังไงน้าก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะจ๊ะ หนูมินตรา รวมทั้งเจ้าสองแสบนี่ด้วย ไม่ต้องกังวลนะ น้าจะไม่เข้ามาแทนที่แม่ของหนูแน่นอน ให้น้าเป็นแค่ญาติคนหนึ่งในสายตาของหนูก็พอ”

มินตรายิ้มรับ “ไม่เป็นไรค่ะ...หนูจะเรียกแม่ว่าแม่นะคะ ยังไงซะ แม่ก็เข้ามาในบ้านหลังนี้แล้ว”

คำพูดของหญิงสาวทำเอาแม่เลี้ยงปลื้มปีติจนน้ำตารื้นออกมา หากแต่ในใจของมินตรากลับรู้สึกว่าไม่ได้ต้องการให้ฉัตรโฉมมาเป็นน้าของเธอเลยสักนิด เป็นแม่นั่นแหละดีแล้ว ดีกว่าผู้หญิงที่ไม่สมควรเป็นแม่ของใครเลยเหมือนคน ๆ นั้น

ทุกอย่างดูเรียบง่าย ไม่มีอะไรผิดปกติไปจากครอบครัวอบอุ่นที่คนมองเข้ามา

ยกเว้นสายตาของสองแฝดที่จ้องมองเธอตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ด้วยฐานะพี่ชาย

มิตราเป็นหญิงสาวที่หน้าตาสะสวย รูปร่างของเธอบอบบางอรชร ทั้งผิวพรรณยังขาวลออ เอวบางน่ามอง สะโพกผายรวมทั้งหน้าอกหน้าใจที่กลึงกลมเด่นชัด ซ้ำเครื่องหน้าที่โดดเด่นก็คงเป็นสิ่งที่เย้ายวนสายตาของผู้ชายมากมายให้หันมองยามเธอได้เยื้องย่างผ่านไป

และสายตาของฝาแฝดคู่นั้นก็เป็นเหมือนกัน...เหมือนผู้ชายทุกคนที่มองเธอ

พวกเขาอยากได้เธอ...ไม่ได้อยากเป็นพี่ชาย

แค่มองปราดเดียวก็รู้ไปจนถึงไส้พุง มินตราไยจะไม่รู้ความต้องการของผู้ชายที่มีต่อเธอ ไม่ว่าใครก็ตาม รูปร่างหน้าตาของเธอทำให้คนพวกนั้นคล้อยตาม ก็คงเพราะแบบนี้แหละ มันจึงทำให้ค่ำคืนนั้นเธอโดนกระทำ

หากแต่วันนี้ที่เธอเติบโตขึ้นมา หญิงสาวไม่ได้เว้าวอนถึงเรื่องราวในอดีตเลยแม้แต่น้อย แม้จะยังมีความทรงจำฉายเข้ามาวูบวาบ ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้ปรารถนาจะจดจำการกระทำอันชั่วช้า ทว่าสิ่งที่ยังหลงเหลือเอาไว้ในจิตใต้สำนึกของเธอคือความหวามหวิวที่เกิดขึ้นอย่างไม่อาจจะควบคุม และกลายเป็นสิ่งที่หล่อหลอมให้กลายเป็นตัวเธอในปัจจุบัน

เธอจะไม่ยอมตกเป็นเบี้ยล่างให้ผู้ชายคนไหนอีก...ถ้ามันจะเกิดขึ้น

เธอจะเป็นฝ่ายเดินเกมเอง...เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่จะต้องโดนเรื่องราวเลวร้ายในอดีตกดให้เธอตกลงสู่จุดต่ำสุดของห่วงโซ่อาหาร