EP.04 ผัวเก่งที่สุดในโลก

“พี่เมฆจ๋า... ขวัญเจ็บตรงนี้จัง ช่วยดูให้ขวัญหน่อย ขวัญยิ่งแหย่มันก็ยิ่งเจ็บ ซี้ด... พี่เมฆ...”

          ดวงตาเชิญชวนตวัดมองลึกเข้าไปในแววกร้าวของคนที่กำลังตะลึงมองเธอ ก่อนจะตวัดไล่ต่ำลงไปตามลอนหน้าท้องที่ผลุบหายเข้าไปในปมผ้าขาวม้าที่ขมวดกันเอาไว้ และเมฆที่ก้าวเข้ามาใกล้ดั่งคนละเมอก็ทำให้เธอได้กลิ่นสบู่ราคาสมฐานะเพราะเมฆเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จ และมันก็หอมเสียจนเธออยากจะเข้าไปดอมดมให้ใกล้ๆ อยากรู้นักว่าไอ้ตัวใหญ่ที่แข็งเป็นลำโด่อยู่ในผ้าขาวม้านั้นจะมีกลิ่นสบู่ติดอยู่บ้างหรือเปล่า

          “ดูสิจ๊ะ มันเจ็บ เจ็บจนแดงไปหมดแล้ว”

          ดอกไม้ฉ่ำน้ำที่ถูกขวัญใจใช้นิ้วน้อยๆ แยกกลีบดอกออกจากกันจนกว้าง ทำให้เมฆต้องกลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็น เพราะยากที่จะขับไล่ความอยากให้ออกไปจากตัว เมื่อไอ้ลูกชายตัวโตปวดหนึบและผงกหัวหงึกๆ ว่าพร้อมเต็มที่ มันกำลังเร่งเร้าและสั่งให้เขาทำแบบนี้ ทั้งที่เมื่อครู่เพิ่งจะพ่นพิษไปแท้ๆ

          “พี่เมฆแตะดูสิจ๊ะ ขวัญไม่รู้ว่าทำไมมันถึงได้เจ็บๆ แสบๆ เสียวและก็คันแบบนี้ ซี้ด... มันคันจนขวัญอยากได้อะไรมากระทุ้งให้มันหายคันจ้ะ ซี้ด... พี่เมฆจ๋า... ลองแตะดูสิจ้ะ ใช้ลิ้นสิจ๊ะ อูย... ขวัญอยากให้พี่เมฆทำให้มันหายเจ็บ ซี้ด... โอย... พี่เมฆจ๋า...”

          และขวัญใจก็ต้องร้องโอยยาวๆ เพราะดอกไม้เบ่งบานเข้าไปอยู่ในปากของเมฆเรียบร้อย และคนสวนคนใหม่ที่ทั้งกล้ามใหญ่และแข็งแรงสุดๆ ก็ตั้งหน้าตั้งตาทำหน้าที่ขุดเจาะเซาะแซะร่องดินในสวนดอกไม้ทันที

          “โอย... พี่เมฆจ๋า... อูย... ซี้ด... โอว... ดีอะไรอย่างนี้ เก่งจัง โอว... พี่จ๋า... ขวัญชอบ พี่เมฆจ๋า... อูย... เก่งจังเลย...”

          ขวัญใจแหงนหน้ามองฝ้าเพดานร่ำร้องพร้อมแอ่นสะโพกลอยขึ้นไม่ติดอ่าง แต่ไปอยู่ในฝ่ามือของเมฆที่ช้อนให้ก้นเธอลอยขึ้นเพื่อที่จะขุดเอาหยาดน้ำฉ่ำเยิ้มออกมาให้มากที่สุด

          ยิ่งกินก็ยิ่งอร่อย ยิ่งแหย่ก็ยิ่งมันลิ้น ยิ่งล้วงก็ยิ่งแข็งไปทั้งลำ และท่อนเอ็นที่กระตุกติดๆ กันอยู่หลายครั้งก็เป็นสัญญาณให้เมฆเริ่มต้นสักที ใบหน้าจึงละออกท่ามกลางเสียงร้องด้วยความขัดใจของขวัญใจที่ใกล้จะไปถึงสวรรค์อยู่รอมร่อ

          “พี่เมฆ! ทำไมล่ะ ซี้ด... ขวัญยังไม่ได้เลย อื้อ...”

          “พี่ต้องไปหาน้าพิศในครัว สักรอบนึงก่อนนะ พี่รับประกันจะทำให้น้องขวัญได้ แล้วคืนนี้พี่จะเลียให้เกลี้ยง ซี้ด... นะน้องขวัญ นะ...”

          เมฆไม่รอให้ขวัญใจตอบรับหรือปฏิเสธเพราะที่พูดที่ถามก็เพื่อประวิงเวลาที่จะเคลื่อนตัวจากนั่งคุกเข่ามาเป็นยืนประจัญหน้าเท่านั้น และร่องสาวอวบอูมที่อ้าออกกว้างจนมองเห็นพื้นที่ด้านในสีแดงหยาดเยิ้มทั้งจากน้ำลายของเขาเองและจากน้ำหยาดเยิ้มของขวัญใจ นั่นก็เพียงพอแล้วที่เมฆจะพาไอ้ลูกชายตัวโตลงไปจ้วงแทงให้ขวัญใจต้องครางระงม

          และก็คาดไม่ผิด แค่หัวบานร่าปักลงไป ขวัญใจก็กรีดร้องจนต้องขบกัดริมฝีปากตัวเองเพื่อเก็บกั้นเสียงนั้นไว้ เพราะไม่อย่างนั้นคงได้เรียกทั้งน้าพิศน้ามิ่ง และอาจรวมถึงคุณนายชวนชมให้มาดูเมฆเล่นปาหี่กับเธอแน่

          “โอว... พี่เมฆจ๋า... อูย... อูย... โอว... โอว... ซี้ด... โอว... โอย... ซี้ด... อูย... พี่เมฆจ๋า... อูย... ทำไมใหญ่อย่างนี้ โอว... โอย... มันคับ โอว... ซี้ด... โอย... เสียว... พี่เมฆจ๋า... ขวัญเสียว...”

          เสียงขวัญใจที่ร่ำร้องเรียกชื่อเขาสลับกับซู้ดซี้ดริมฝีปากพร้อมร้องโอดโอยยังไม่เท่าเสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ถูกกั้นกลางด้วยน้ำหยาดเยิ้มจนดังฉ่ำแฉะ

          แฉะ แฉะ แฉะ...

          จังหวะรัวเร็วหนักแน่นและรุนแรงด้วยความแข็งแกร่งของกล้ามเนื้อต้นขาที่ยืนมั่น และกล้ามเนื้อสะโพกสอบที่กดกระหน่ำเข้าใส่ แต่ทั้งหมดนั้นก็ยังไม่แข็งเท่าไอ้ลูกชายตัวโตของเขาที่มันพุ่งทะยานไปข้างหน้า จ้วงแทง ชอนไชส่วนหัวเพื่อแหวกกล้ามเนื้อยืดหยุ่นของขวัญใจเข้าไปข้างในให้ได้ และทุกจังหวะหนักแน่นที่มันพุ่งแทรก ขวัญใจก็ต้องกรีดร้องและผวาแอ่นสะโพกโยกเข้าใส่มันไม่ลดละเช่นเดียวกัน

          “อูย... พี่เมฆจ๋า... เก่งที่สุด พี่ต้องเอาขวัญทุกวันนะจ๊ะ ขวัญเป็นเมียพี่เมฆแล้วนะจ๊ะ อูย... ผัวขา... ผัวเก่งที่สุดในโลก อูย... ผัวขา... เมียเสียว... อึ๊ย... อื้อ... ผัวขา... อ๊าย... ผัวขาแรงอีก อูย... เสียว... ผัวขา... เมียเสียว... โอย... ซี้ด... โอย... ซี้ด...”

          เมฆยิ้มทั้งที่เหงื่อโทรมกายเพราะจู่ๆ เขาก็มีเมียอย่างไม่ทันตั้งตัว เด็กสาวใบหน้าธรรมดาทว่าอวบอิ่มไปทั้งเนื้อทั้งตัวนี้ เขาเห็นโพรงฉ่ำน้ำของเธอชัดเสียกว่าเห็นใบหน้านี้ซะอีก นี่เป็นครั้งแรกและคงมีเพียงแค่เขาเท่านั้นที่โชคดีอย่างไม่น่าเชื่อ จู่ๆ ไอ้ลูกชายตัวโตก็ได้ปลดปล่อยกับโพรงชุ่มฉ่ำของจริง ทั้งที่เมื่อกี้มันเพิ่งคิดถึงโพรงในจินตนาการมาแท้ๆ แต่เขาจะมัวมาเสียเวลาไม่ได้ เขาต้องเร่ง เพราะหน้าที่ในวันแรกกำลังรอคอยเขาอยู่ หน้าที่ของคนสวนคนใหม่