บทที่ 928

มีดล่าสัตว์สร้างบาดแผลขนาดใหญ่บนร่างของกุ่ยเอ้อ และทิ้งรอยแผลเป็นที่ดูน่ากลัวแต่ไม่ร้ายแรงบนร่างกายของกุ่ยเอ้อ

จากนั้นเหล่ายอดฝีมือที่ซุ่มโจมตีอยู่ทั้งหมดก็พุ่งออกมา อาวุธต่าง ๆ มุ่งเป้าไปยังกุ่ยเอ้อ

ฉากที่พวกเขาปิดล้อมหลี่โม่เมื่อครู่นี้ได้เกิดขึ้นอีกครั้ง ทว่ากุ่ยเอ้อไม่ใช่หลี่โม่ จึงไม่สามารถต้านทานการโจมตีอย่างกะทันหันของยอดฝีมือจำนวนมากขนาดนี้ได้

“เวรเอ๊ย! พวกแกบ้าไปแล้วเหรอ?! ทำไมถึงได้มาโจมตีกันหมด ทำไมพวกนายถึงได้ทรยศฉัน! หรือว่าเงินที่ฉันให้มันไม่พอ?!”

กุ่ยเอ้อคำรามอย่างบ้าคลั่ง บนร่างกายก็มีบาดแผลเพิ่มมากขึ้น

“กุ่ยเอ้อ นี่ไม่ใช่ปัญหาเรื่องเงิน ถ้าจะโทษ ก็โทษแกเองที่ไปยุ่งกับคนไม่ควรยุ่งด้วย!”

“ถ้าเราไม่ฆ่านาย พวกเราจะเป็นคนที่ต้องตาย ดังนั้นก็อย่ามาโกรธแค้นพวกเราเลย ตายซะเถอะ กุ่ยเอ้อ!”

เหล่ายอดฝีมือไม่ยั้งมืออีกต่อไป พวกเขาใช้ทุกกระบวนท่าอย่างสุดกำลัง รุมโจมตีใส่กุ่ยเอ้ออย่างสุดความสามารถ

กุ่ยเอ้อดวงตาแดงก่ำ รู้ว่าตนคงจะต้องตายที่นี่วันนี้ และคิดว่าหากต้องตายเขาก็ต้องลากเพื่อนร่วมทางไปด้วยสักสองสามคนให้ได้ ดังนั้นเขาจึงต่อสู้โต้กลับเหล่ายอดฝีมืออย่างสุดชีวิต