แชร์
บทที่ 886
บทที่เกี่ยวข้อง
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 887
หลี่โม่เข้าไปในสนามกีฬาต่อสู้ จากนั้นลูกน้องของชูจงเทียนคนหนึ่งก็พาหลี่โม่ตรงไปที่ห้องพัก“คุณหลี่ครับ พักก่อนนะครับ ผมจะไปบอกคุณเทียน ตอนนี้เขาถูกชาวต่างชาติดึงตัวไว้อยู่ ไปไหนมาไหนไม่ได้อย่างอิสระเลย”หลี่โม่พยักหน้า เดินเข้าไปนั่งในห้องพัก หยิบมือถือออกมาเล่นอย่างสบาย ๆลูกน้องเดินไปที่สนามฝึกตามหาชูจงเทียน แล้วกระซิบรายงานที่ข้างหูของชูจงเทียนชูจงเทียนเหลือบมองทอมป์สันที่อยู่ข้าง ๆ แล้วพูดยิ้ม ๆ “หลี่โม่ผู้เล่นไวด์การ์ดที่เป็นตัวแทนกรุงโซลของเรามาถึงแล้ว ผมจะไปพบเขาสักหน่อย”“อ๋อ ผู้เล่นเจ้าบ้านของเรามาแล้ว งั้นเชิญเขามาที่นี่สิ นู่หล่างกำลังจะฝึกซ้อมครั้งสุดท้ายก่อนแข่งพอดี หลี่โม่ไม่ได้เข้าร่วมการฝึกซ้อมในช่วงนี้ ต้องยังไม่รู้จักคู่ต่อสู้ของเขาแน่นอน ให้เขาดูสักหน่อยก็นับว่าเป็นการทำความเข้าใจ”คำพูดของทอมป์สันดูเหมือนจะมีเจตนาดี แต่จริง ๆ แล้วคำพูดเหล่านั้นไม่ได้เจตนาดีเลย ทั้งหมดนั้นก็เพื่อจะให้หลี่โม่เห็นความโหดร้ายของนู่หล่าง หลี่โม่จะได้มีความรู้สึกทางจิตวิทยาขอแค่มีความรู้สึกไม่ดีในใจ ตอนขึ้นเวทีแข่งจะต้องกลัวไปหมดทุกอย่างแน่นอน สุดท้ายก็จะมีความเป็นไปได้สูงที่จะแพ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 888
“นี่มันศิลปะการต่อสู้ที่เร็วแบบไม่มีใครโค่นได้ในโลกเหรอ? ความเร็วของเขาค่อนข้างดีทีเดียว” หลี่โม่พูดเรียบ ๆนักมวยทั้งสิบคนบนเวทีต่างมองดูนู่หล่างถมึงทึง แต่ไม่มีใครกล้าพุ่งเข้าไปก่อนความดุร้ายและความโหดเหี้ยมของนู่หล่างในการฝึกฝนทุกวันนี้ ทิ้งความทรงจำลึกซึ้งไว้ให้กับพวกเขา แถมยังสร้างแผลในใจพวกเขาด้วยแม้ว่าเขาจะรู้ว่า ถ้าทั้งสิบคนต่อสู้ร่วมกันจะมีความเป็นไปได้ที่จะเอาชนะนู่หล่าง แต่คนที่จะพุ่งเข้าไปก่อนจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยเลยจะมีใครยอมตายก่อนล่ะ?จะมีใครยอมสละชีวิตตนเองเพื่อความอยู่รอดของคนอื่น? สรุปคือในบรรดานักมวยทั้งสิบคนนี้ไม่มีคนแบบนั้นอยู่นักมวยทั้งสิบคนต่างเฝ้าดู ต่างรอให้นู่หล่างเป็นฝ่ายเริ่มโจมตีเลือกผู้โชคร้ายที่จะตายก่อนเขายิ้มอย่างดุร้าย แลบลิ้นสีแดงออกมาเลียมุมริมฝีปากล่าง มองนักมวยทั้งสิบคนไม่เหมือนกับว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่ แต่มองราวกับว่าพวกเขาเหมือนอาหารเลิศรส“ฮึ่ม!”เสียงคำรามราวกับสัตว์ร้ายดังออกมาจากปากของนู่หล่าง ขาทั้งสองออกแรงกระทืบพื้น แล้วร่างกายของเขาก็กระโดดออกมาราวกับลูกกระสุนปืนใหญ่ชายกำยำผิวขาวที่แข็งแกร่งราวกับหมีกลายเป็นเป้าหมายแ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 889
ทอมป์สันเอียงหัวไปมองหลี่โม่ ในสายตานั้นเต็มไปด้วยการเยาะเย้ย“สิ่งที่คุณพูดน่าสนใจจริง ๆ สำหรับคนที่กังฟูแข็งแกร่งขนาดนี้อย่างนู่หล่าง ถูกคุณพูดให้กลายเป็นขอทานไปแล้ว นี่ทำให้ผมเหลือเชื่อมาก หรือว่าพวกคุณทุกคนที่นี่แข็งแกร่งพอ ๆ กับนู่หล่างหมดเลยเหรอ? ตลกจริง ๆ”หลี่โม่เหลือบมองทอมป์สัน หัวเราะและส่ายหัวทอมป์สันมองหลี่โม่อย่างสงสัย ไม่เข้าใจว่าทำไมหลี่โม่ถึงหัวเราะ “คุณคิดว่าสิ่งที่ผมพูดมันผิดเหรอ หรือว่าเรื่องจริงที่ผมพูดทำร้ายจิตใจเด็กของคุณ? ถ้ามันทำร้ายจิตใจเด็กของคุณจริง ๆ ผมไม่ถือถ้าจะต้องขอโทษคุณนะ”“ไม่หรอก ผมแค่หัวเราะกับความไม่รู้ของคุณเท่านั้นเอง คุณเคยอ่านนิยายต่อสู้ในประเทศของเราไหม? คุณรู้ไหมว่า แก๊งที่รวมตัวกันขอทานเรียกว่า แก๊งขอทาน? คุณรู้ไหมว่า พลังวิเศษสูงสุดของแก๊งขอทานคือสิบแปดฝ่ามือสยบมังกรและวิชาไม้เท้าตีสุนัข?หลี่โม่ถามทีละประโยค ทุกครั้งที่ถามออกไป ทอมป์สันจะส่ายหัวอย่างมึนงงในที่สุดทอมป์สันก็มองหลี่โม่ด้วยสีหน้ามึน ไม่รู้ว่าหลี่โม่พูดมากมายขนาดนี้ มันหมายถึงอะไร“แก๊งขอทาน? สิบแปดฝ่ามือสยบมังกร? วิชาไม้เท้าตีสุนัข? พวกนี้มันสุดยอดมากเหรอ? ผมคิดว่า ไ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 890
หลังจากที่นู่หล่างพูดจบก็เหยียบหน้านักมวยผิวขาวอย่างแรง และเหยียบขยี้ที่แก้มของนักมวยคนนั้นกระดูกที่หักทิ่มแทงก้านสมองและกลีบสมองของนักมวยผิวขาว นักมวยผิวขาวพยายามดิ้นรน จากนั้นก็ค่อย ๆ หมดลมหายใจไปพวกนักมวยบนเวทีต่างหวาดกลัวกับความโหดร้ายของนู่หล่าง จึงเริ่มออกจากเวทีอย่างบ้าคลั่งและรีบเร่งไปที่หลังเวทีนักมวยจำนวนมากที่ดูการฝึกซ้อมต่างส่ายหัวและวิพากษ์วิจารณ์กัน รู้สึกว่าคราวนี้นู่หล่างโหดร้ายเกินไป“นู่หล่างบ้าไปแล้วจริง ๆ แค่รอบฝึกซ้อมเอง เขาก็ทำถึงขนาดนี้เลย ถึงจะเป็นรอบแข่งหลักก็ไม่เห็นจะต้องถึงขั้นฆ่าแกงกันเลยนี่”“ฉันเห็นคนบ้าคนหนึ่ง ถ้าไม่มีใครหยุดนู่หล่างได้ เกรงว่านู่หล่างจะกลายเป็นนักฆ่ามวยใต้ดินเสียมากกว่า”“น่ากลัวจริง ๆ ฉันไม่อยากเจอนู่หล่างเลย ถ้าต้องแข่งนู่หล่างจริง ๆ ฉันจะต้องสละสิทธิ์แน่นอน”นู่หล่างที่โกรธมากหันกลับมาเตรียมกลับขึ้นสังเวียนเพื่อสู้ต่อ แต่เมื่อหันกลับไปกลับเห็นว่าบนสังเวียนนั้นว่างเปล่าเสียแล้วสิ่งนี้ทำให้นู่หล่างโกรธมากขึ้นอีก นู่หล่างที่หงุดหงิดก้าวไปข้างหน้าแล้วต่อยบนสังเวียนอย่างแรงครืน!สังเวียนสั่นสะเทือน สังเวียนที่ถูกนู่หล่างทุบม
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 891
หลี่โม่ยืนขึ้นมองทอมป์สันยิ้ม ๆ "ถ้าผมฆ่าเขาตายตอนนี้ ก็นับว่าผมผ่านการแข่งขันได้สำเร็จแล้วใช่ไหม ไม่จำเป็นต้องต่อสู้อีกครั้งใช่หรือเปล่า?”“โอ้ คุณมีความคิดสร้างสรรค์มาก ในนามของคณะกรรมการจัดงานผมเห็นด้วย การแข่งขันของพวกคุณจะเริ่มอย่างเป็นทางการตอนนี้เลย ไม่ว่าจะเป็นคุณหรือนู่หล่าง ใครก็ตามที่ชนะจะได้ผ่านเข้าสู่การแข่งขันหลักเลย”“ดีครับ”หลี่โม่เดินเอามือไพล่หลังไปที่สังเวียนนู่หล่างแสยะยิ้ม ขาทั้งสองออกแรงกระโดดจากพื้นขึ้นไปบนสังเวียน ยืนอยู่บนสังเวียนและเริ่มขยับแขน ขยับข้อมือ ราวกับว่ากำลังอบอุ่นร่างกายอยู่หลี่โม่ค่อย ๆ ขึ้นบันไดทีละขั้นไปบนสังเวียน ราวกับคนแก่ที่กลัวก้าวพลาดพวกนักมวยมองท่าทางหลี่โม่เดินขึ้นบันไดกันแล้วระเบิดหัวเราะออกมา พวกเขารู้สึกว่าหลี่โม่มาทำตลก ทำไม่ได้แม้แต่จะกระโดดขึ้นไปบนสังเวียนด้วยซ้ำ“หมอนี่ฝึกมาจริงเหรอ? ตัวผอมไม่มีกล้ามเนื้อไม่ว่า ขนาดจะขึ้นเวทียังดูอย่างกับคนแก่”“มันตลกมากจริง ๆ นะ คนแบบนี้ยังจะกล้าท้าทายนู่หล่าง คาดว่านู่หล่างจะสามารถฆ่าเขาได้ด้วยหมัดเดียวเลยล่ะ”“เห็นคนโง่ ๆ มามากนะ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นคนที่โง่ขนาดนี้ หรือว่าเขา
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 892
เฉินเสี่ยวถงมองคังเหวินซินที่กำลังปิดหน้าร้องไห้อย่างหมดคำพูด รู้สึกว่าตนเองได้พบกับลูกแหง่จริง ๆ เข้าแล้ว ผู้ชายปกติที่ไหนจะกลัวจนร้องไห้ ตนเองเป็นผู้หญิงยังไม่ร้องไห้เลย“คุณหยุดทำตัวไม่ได้เรื่องได้ราวแบบนี้ได้ไหม อาจารย์ของคุณกำลังต่อสู้เพื่อชีวิตอยู่ คุณให้กำลังใจเขาดี ๆ ไม่ได้เหรอ?”“นี่ฉันก็กังวลจนไม่กล้าดูไม่ใช่เหรอ? คุณดูแล้วบอกผลลัพธ์กับผมด้วยนะ ผมไม่กล้าดูจริงๆ”คังเหวินซินมุดหัวของเขาไว้ระหว่างเข่า ทำตัวเหมือนนกกระจอกเทศ(1)เฉินเสี่ยวถงเม้มริมฝีปากและไม่สนใจอาการของคังเหวินซินอีกต่อไป แต่มุ่งความสนใจไปที่หลี่โม่บนสังเวียนหลี่โม่ยืนอยู่ตรงหน้านู่หล่าง ทำท่าทางเหมือนหวงเฟยหง เกี่ยวนิ้วชี้ไปที่นู่หล่าง“มาสิ ให้ฉันสอนแกว่าความสุภาพคืออะไร”นู่หล่างจ้องมองหลี่โม่อย่างดุเดือดแล้วพูดอย่างดุ ๆ "แกอวดดีเกินไปมั้ง จะสอนฉันว่าความสุภาพคืออะไร แกนี่มันตลกนะ!"“โอ้ งั้นมาเริ่มสนุกกันเถอะ ทอมป์สันยังรอที่จะเห็นฉันใช้สิบแปดฝ่ามือสยบมังกรอยู่”“มังกรบ้านแกสิ! ดูฉันทุบหัวแกเป็นหัวหมูแล้วกัน!”นู่หลางโกรธพุ่งไปข้างหน้า รวมกำลังทั้งหมดของร่างกายมุ่งไปที่หมัดขวา ตอนที่เขาเหวี่ยงหมัด
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 893
หลี่โม่มองทอมป์สันที่ประหลาดใจพร้อมยิ้ม “เห็นไหมล่ะ นี่คือไท่เก๊ก อาศัยความแข็งแกร่งและมุ่งเน้นไปที่การตั้งรับ การแก้ไขและการออกแรง ผมรับความแข็งแกร่งของเขา จากนั้นแก้ไขความแข็งแกร่งของเขา แต่ผมยังไม่ได้ออกแรงเลยนะ ถ้าใช้ครบถ้วน นู่หล่างคงถูกผมซัดจนหมอบไปแล้ว”ทอมป์สันมองหลี่โม่ราวกับคนซื่อบื้อ ไม่คิดเลยว่า หลี่โม่จะยังมีกะจิตกะใจที่จะอธิบายกังฟูให้เขาฟังในเวลานี้อีกทอมป์สันไม่เข้าใจความมหัศจรรย์ของการตั้งรับ การแก้ไขและการออกแรง แต่ก็ไม่ได้ทำให้ทอมป์สันรู้สึกต่อต้านการทำความรู้จักใหม่ ๆ เกี่ยวกับหลี่โม่ในเวลานี้แม้แต่คนโง่ก็ยังมองออกว่าหลี่โม่แข็งแกร่งกว่านู่หล่างมาก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคนฉลาดอย่างทอมป์สันเลย ในเวลานี้ทอมป์สันรู้อยู่แล้วว่า ความคิดของเขาจะล้มเหลวอีกนู่หล่างโกรธมาก รู้สึกว่าหลี่โม่กำลังทำให้ตนเองอับอาย แล้วยังจะมีเวลาคุยกับคนอื่นระหว่างการต่อสู้อีก แบบนี้มันไม่ได้สนใจตนเองเลย!“แกทำให้ฉันโกรธ! ฉันจะจัดการแก!”เลือดในร่างกายของนู่หล่างหมุนเวียนรวดเร็วขึ้นกว่าเดิม กล้ามเนื้อของเขามีมากขึ้น ร่างกายก็มีพลังมากขึ้นกว่าเดิมด้วยปัง!นู่หล่างกระทืบเท้าซ้ายอย่างแรง ทำใ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 894
หลี่โม่โบกฝ่ามือไปมารอบ ๆ นู่หล่าง เงาของฝ่ามือมาพร้อมกับเสียงกรีดร้องของนู่หล่างและเสียงกระดูกหัก ทำให้ทุกคนในที่แห่งนั้นมองอย่างหวาดกลัวนี่ยังใช่นู่หล่างที่หยิ่งผยองคนนั้นอยู่เหรอ?นี่โดนทุบตีจนกลายเป็นหมาไปแล้ว หมายังไม่น่าเวทนาขนาดนี้เลย!“ทอมป์สัน คุณเห็นแล้วใช่ไหม นี่คือความอัปยศของมังกร นี่คือมังกรทะยานเก้าสวรรค์ นี่คือการเห็นมังกรในนา… นี่คือสิบแปดฝ่ามือสยบมังกรที่คุณอยากเห็น!”ฝ่ามือสุดท้ายหลี่โม่ตบหลังนู่หล่าง นู่หล่างลอยตกลงไปด้านล่างสังเวียนราวกับว่าวที่เชือกขาดไป ตุ้บ!นู่หล่างล้มลงต่อหน้าทอมป์สัน อ้าปากกระอักเลือดออกมา เลือดสด ๆ กระเซ็นไปบนขากางเกงและรองเท้าของทอมป์สัน ย้อมให้ขากางเกงและรองเท้าของทอมป์สันเป็นสีแดงสดทอมป์สันขยับก้นของเขาตัวสั่นเทาแล้วไปนั่งข้าง ๆ อย่างระมัดระวัง ให้ตนเองได้อยู่ห่างจากนู่หล่างที่น่าสังเวช“ขะ แข็งแกร่งมาก กังฟูจีนนี่แข็งแกร่งจริง ๆ”ทอมป์สันพยายามยิ้มอย่างเต็มที่ เพียงแต่รอยยิ้มมันดูน่าเกลียดยิ่งกว่าร้องไห้เสียอีกชูจงเทียนหายใจออกยาว ๆ รู้สึกโล่งใจในทันที ความกังวลก่อนหน้านี้หายไปหมดแล้ว“คุณทอมป์สัน คุณไม่ต้องกังวลและกลัวมาก
บทล่าสุด
