บทที่ 891

หลี่โม่ยืนขึ้นมองทอมป์สันยิ้ม ๆ "ถ้าผมฆ่าเขาตายตอนนี้ ก็นับว่าผมผ่านการแข่งขันได้สำเร็จแล้วใช่ไหม ไม่จำเป็นต้องต่อสู้อีกครั้งใช่หรือเปล่า?”

“โอ้ คุณมีความคิดสร้างสรรค์มาก ในนามของคณะกรรมการจัดงานผมเห็นด้วย การแข่งขันของพวกคุณจะเริ่มอย่างเป็นทางการตอนนี้เลย ไม่ว่าจะเป็นคุณหรือนู่หล่าง ใครก็ตามที่ชนะจะได้ผ่านเข้าสู่การแข่งขันหลักเลย”

“ดีครับ”

หลี่โม่เดินเอามือไพล่หลังไปที่สังเวียน

นู่หล่างแสยะยิ้ม ขาทั้งสองออกแรงกระโดดจากพื้นขึ้นไปบนสังเวียน ยืนอยู่บนสังเวียนและเริ่มขยับแขน ขยับข้อมือ ราวกับว่ากำลังอบอุ่นร่างกายอยู่

หลี่โม่ค่อย ๆ ขึ้นบันไดทีละขั้นไปบนสังเวียน ราวกับคนแก่ที่กลัวก้าวพลาด

พวกนักมวยมองท่าทางหลี่โม่เดินขึ้นบันไดกันแล้วระเบิดหัวเราะออกมา พวกเขารู้สึกว่าหลี่โม่มาทำตลก ทำไม่ได้แม้แต่จะกระโดดขึ้นไปบนสังเวียนด้วยซ้ำ

“หมอนี่ฝึกมาจริงเหรอ? ตัวผอมไม่มีกล้ามเนื้อไม่ว่า ขนาดจะขึ้นเวทียังดูอย่างกับคนแก่”

“มันตลกมากจริง ๆ นะ คนแบบนี้ยังจะกล้าท้าทายนู่หล่าง คาดว่านู่หล่างจะสามารถฆ่าเขาได้ด้วยหมัดเดียวเลยล่ะ”

“เห็นคนโง่ ๆ มามากนะ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นคนที่โง่ขนาดนี้ หรือว่าเขา