แชร์
บทที่ 884
บทที่เกี่ยวข้อง
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 885
หลี่โม่เพิ่งจะออกมาได้ไม่ถึงนาที โทรศัพท์บนโต๊ะของกู้หยุนหลานก็ดังขึ้นมา คุยโทรศัพท์ไม่ถึงนาที กู้หยุนหลานก็รีบวิ่งออกจากห้องทำงาน เธอกำชับให้เฉินเสี่ยวถงอยู่ที่ห้องทำงานอย่าไปไหน ส่วนตนเองต้องไปที่ไซด์ก่อสร้าง รอจนกู้หยุนหลานออกไปแล้ว เฉินเสี่ยวถงเองก็แอบออกจากห้องทำงาน แอบย่องออกจากตึกบริษัทแล้ววิ่งตะบึงไปถึงข้างถนน ในตอนนี้อย่าว่าแต่เงาของหลี่โม่เลย แม้แต่เงาของกู้หยุนหลานก็ยังไม่เห็น เฉินเสี่ยวถงมุ่ยปากกระทืบเท้า ในใจเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง รู้สึกว่าตนเองช่างขี้แพ้จริง ๆ โอกาสดีขนาดนี้ยังคว้าเอาไว้ไม่ได้ ได้แต่มองหลี่โม่จากไปต่อหน้าต่อตา ตอนนี้อยากจะไล่ตามหลี่โม่ไปก็ไม่รู้ว่าควรจะไล่ตามไปทางไหนดี รถเบนซ์ค่อย ๆ ขับมาจอดที่ข้างทาง กระจกรถฝั่งคนขับเลื่อนเปิด คังเหวินซินเอียงหัวแล้วพูดขึ้น “คุณหนูเฉิน จะไปไหนเหรอครับ? ให้ผมรับใช้ได้นะ” “นี่นายคิดจะลวนลามซือเหนียงงั้นเหรอ?” (1) เฉินเสี่ยวถงพูดอย่างไม่สบอารมณ์ “เอ๊ะ? ซือ ซือเหนียง......ภรรยาของอาจารย์น่าจะเป็นกู้หยุนหลานไม่ใช่เหรอ คุณคือคนที่อาจารย์เก็บ......” คังเหวินซินยิ่งพูดเสียงก็ยิ่งเบา จนสุดท้ายก็ปิดปากเงียบ เพราะ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 886
“ท่านอาจารย์เข้าไปในสนามกีฬาต่อสู้แล้ว เราต้องตามไปไหม?”“ต้องตามเข้าไปสิ”เฉินเสี่ยวถงจ้องมองร่างของหลี่โม่ ครุ่นคิดว่าหลี่โม่มาทำอะไรที่นี่ หรือว่าจะมาชกมวยกับใคร?รถเมอร์เซเดสเบนซ์เพิ่งจะขับถึงทางเข้าสนามกีฬา ก็ถูกชายร่างกำยำในชุดรักษาความปลอดภัยขวางไว้คังเหวินซินลดหน้าต่างรถลงแล้วถาม “ข้างในจอดรถไม่ได้เหรอ?”“จอดน่ะจอดได้ครับ แต่ต้องมีบัตรเชิญถึงจะจอดรถได้ คุณมีบัตรไหมครับ? ไม่มีบัตรก็เข้าไปไม่ได้”เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพูดจานับว่าสุภาพดี“บัตรเชิญอะไรกัน ฉันเข้าไปเที่ยวเล่นไม่ได้เหรอ?”คังเหวินซินแสร้งถามโง่ ๆ“เหอะ ๆ วันนี้มีการแข่งสำคัญ ใครไม่มีบัตรก็เข้าไม่ได้ครับ คุณไปเที่ยวที่อื่นดีกว่า”“แล้วบัตรเชิญต้องทำยังไงล่ะ เอามาให้ฉันหน่อยสิ เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหา”เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วทำมือให้คังเหวินซินจอดรถไว้ที่ประตูห้องรักษาความปลอดภัย“นายหญิง คุณนั่งอยู่ในรถนะครับ ผมจะไปดูว่ามันเกิดอะไรขึ้น”หลังจากที่คังเหวินซินจอดรถแล้ว เขาก็ลงจากรถแล้วเดินตามเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเข้าไปในห้องรักษาความปลอดภัยเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยถือ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 887
หลี่โม่เข้าไปในสนามกีฬาต่อสู้ จากนั้นลูกน้องของชูจงเทียนคนหนึ่งก็พาหลี่โม่ตรงไปที่ห้องพัก“คุณหลี่ครับ พักก่อนนะครับ ผมจะไปบอกคุณเทียน ตอนนี้เขาถูกชาวต่างชาติดึงตัวไว้อยู่ ไปไหนมาไหนไม่ได้อย่างอิสระเลย”หลี่โม่พยักหน้า เดินเข้าไปนั่งในห้องพัก หยิบมือถือออกมาเล่นอย่างสบาย ๆลูกน้องเดินไปที่สนามฝึกตามหาชูจงเทียน แล้วกระซิบรายงานที่ข้างหูของชูจงเทียนชูจงเทียนเหลือบมองทอมป์สันที่อยู่ข้าง ๆ แล้วพูดยิ้ม ๆ “หลี่โม่ผู้เล่นไวด์การ์ดที่เป็นตัวแทนกรุงโซลของเรามาถึงแล้ว ผมจะไปพบเขาสักหน่อย”“อ๋อ ผู้เล่นเจ้าบ้านของเรามาแล้ว งั้นเชิญเขามาที่นี่สิ นู่หล่างกำลังจะฝึกซ้อมครั้งสุดท้ายก่อนแข่งพอดี หลี่โม่ไม่ได้เข้าร่วมการฝึกซ้อมในช่วงนี้ ต้องยังไม่รู้จักคู่ต่อสู้ของเขาแน่นอน ให้เขาดูสักหน่อยก็นับว่าเป็นการทำความเข้าใจ”คำพูดของทอมป์สันดูเหมือนจะมีเจตนาดี แต่จริง ๆ แล้วคำพูดเหล่านั้นไม่ได้เจตนาดีเลย ทั้งหมดนั้นก็เพื่อจะให้หลี่โม่เห็นความโหดร้ายของนู่หล่าง หลี่โม่จะได้มีความรู้สึกทางจิตวิทยาขอแค่มีความรู้สึกไม่ดีในใจ ตอนขึ้นเวทีแข่งจะต้องกลัวไปหมดทุกอย่างแน่นอน สุดท้ายก็จะมีความเป็นไปได้สูงที่จะแพ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 888
“นี่มันศิลปะการต่อสู้ที่เร็วแบบไม่มีใครโค่นได้ในโลกเหรอ? ความเร็วของเขาค่อนข้างดีทีเดียว” หลี่โม่พูดเรียบ ๆนักมวยทั้งสิบคนบนเวทีต่างมองดูนู่หล่างถมึงทึง แต่ไม่มีใครกล้าพุ่งเข้าไปก่อนความดุร้ายและความโหดเหี้ยมของนู่หล่างในการฝึกฝนทุกวันนี้ ทิ้งความทรงจำลึกซึ้งไว้ให้กับพวกเขา แถมยังสร้างแผลในใจพวกเขาด้วยแม้ว่าเขาจะรู้ว่า ถ้าทั้งสิบคนต่อสู้ร่วมกันจะมีความเป็นไปได้ที่จะเอาชนะนู่หล่าง แต่คนที่จะพุ่งเข้าไปก่อนจะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัยเลยจะมีใครยอมตายก่อนล่ะ?จะมีใครยอมสละชีวิตตนเองเพื่อความอยู่รอดของคนอื่น? สรุปคือในบรรดานักมวยทั้งสิบคนนี้ไม่มีคนแบบนั้นอยู่นักมวยทั้งสิบคนต่างเฝ้าดู ต่างรอให้นู่หล่างเป็นฝ่ายเริ่มโจมตีเลือกผู้โชคร้ายที่จะตายก่อนเขายิ้มอย่างดุร้าย แลบลิ้นสีแดงออกมาเลียมุมริมฝีปากล่าง มองนักมวยทั้งสิบคนไม่เหมือนกับว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่ แต่มองราวกับว่าพวกเขาเหมือนอาหารเลิศรส“ฮึ่ม!”เสียงคำรามราวกับสัตว์ร้ายดังออกมาจากปากของนู่หล่าง ขาทั้งสองออกแรงกระทืบพื้น แล้วร่างกายของเขาก็กระโดดออกมาราวกับลูกกระสุนปืนใหญ่ชายกำยำผิวขาวที่แข็งแกร่งราวกับหมีกลายเป็นเป้าหมายแ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 889
ทอมป์สันเอียงหัวไปมองหลี่โม่ ในสายตานั้นเต็มไปด้วยการเยาะเย้ย“สิ่งที่คุณพูดน่าสนใจจริง ๆ สำหรับคนที่กังฟูแข็งแกร่งขนาดนี้อย่างนู่หล่าง ถูกคุณพูดให้กลายเป็นขอทานไปแล้ว นี่ทำให้ผมเหลือเชื่อมาก หรือว่าพวกคุณทุกคนที่นี่แข็งแกร่งพอ ๆ กับนู่หล่างหมดเลยเหรอ? ตลกจริง ๆ”หลี่โม่เหลือบมองทอมป์สัน หัวเราะและส่ายหัวทอมป์สันมองหลี่โม่อย่างสงสัย ไม่เข้าใจว่าทำไมหลี่โม่ถึงหัวเราะ “คุณคิดว่าสิ่งที่ผมพูดมันผิดเหรอ หรือว่าเรื่องจริงที่ผมพูดทำร้ายจิตใจเด็กของคุณ? ถ้ามันทำร้ายจิตใจเด็กของคุณจริง ๆ ผมไม่ถือถ้าจะต้องขอโทษคุณนะ”“ไม่หรอก ผมแค่หัวเราะกับความไม่รู้ของคุณเท่านั้นเอง คุณเคยอ่านนิยายต่อสู้ในประเทศของเราไหม? คุณรู้ไหมว่า แก๊งที่รวมตัวกันขอทานเรียกว่า แก๊งขอทาน? คุณรู้ไหมว่า พลังวิเศษสูงสุดของแก๊งขอทานคือสิบแปดฝ่ามือสยบมังกรและวิชาไม้เท้าตีสุนัข?หลี่โม่ถามทีละประโยค ทุกครั้งที่ถามออกไป ทอมป์สันจะส่ายหัวอย่างมึนงงในที่สุดทอมป์สันก็มองหลี่โม่ด้วยสีหน้ามึน ไม่รู้ว่าหลี่โม่พูดมากมายขนาดนี้ มันหมายถึงอะไร“แก๊งขอทาน? สิบแปดฝ่ามือสยบมังกร? วิชาไม้เท้าตีสุนัข? พวกนี้มันสุดยอดมากเหรอ? ผมคิดว่า ไ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 890
หลังจากที่นู่หล่างพูดจบก็เหยียบหน้านักมวยผิวขาวอย่างแรง และเหยียบขยี้ที่แก้มของนักมวยคนนั้นกระดูกที่หักทิ่มแทงก้านสมองและกลีบสมองของนักมวยผิวขาว นักมวยผิวขาวพยายามดิ้นรน จากนั้นก็ค่อย ๆ หมดลมหายใจไปพวกนักมวยบนเวทีต่างหวาดกลัวกับความโหดร้ายของนู่หล่าง จึงเริ่มออกจากเวทีอย่างบ้าคลั่งและรีบเร่งไปที่หลังเวทีนักมวยจำนวนมากที่ดูการฝึกซ้อมต่างส่ายหัวและวิพากษ์วิจารณ์กัน รู้สึกว่าคราวนี้นู่หล่างโหดร้ายเกินไป“นู่หล่างบ้าไปแล้วจริง ๆ แค่รอบฝึกซ้อมเอง เขาก็ทำถึงขนาดนี้เลย ถึงจะเป็นรอบแข่งหลักก็ไม่เห็นจะต้องถึงขั้นฆ่าแกงกันเลยนี่”“ฉันเห็นคนบ้าคนหนึ่ง ถ้าไม่มีใครหยุดนู่หล่างได้ เกรงว่านู่หล่างจะกลายเป็นนักฆ่ามวยใต้ดินเสียมากกว่า”“น่ากลัวจริง ๆ ฉันไม่อยากเจอนู่หล่างเลย ถ้าต้องแข่งนู่หล่างจริง ๆ ฉันจะต้องสละสิทธิ์แน่นอน”นู่หล่างที่โกรธมากหันกลับมาเตรียมกลับขึ้นสังเวียนเพื่อสู้ต่อ แต่เมื่อหันกลับไปกลับเห็นว่าบนสังเวียนนั้นว่างเปล่าเสียแล้วสิ่งนี้ทำให้นู่หล่างโกรธมากขึ้นอีก นู่หล่างที่หงุดหงิดก้าวไปข้างหน้าแล้วต่อยบนสังเวียนอย่างแรงครืน!สังเวียนสั่นสะเทือน สังเวียนที่ถูกนู่หล่างทุบม
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 891
หลี่โม่ยืนขึ้นมองทอมป์สันยิ้ม ๆ "ถ้าผมฆ่าเขาตายตอนนี้ ก็นับว่าผมผ่านการแข่งขันได้สำเร็จแล้วใช่ไหม ไม่จำเป็นต้องต่อสู้อีกครั้งใช่หรือเปล่า?”“โอ้ คุณมีความคิดสร้างสรรค์มาก ในนามของคณะกรรมการจัดงานผมเห็นด้วย การแข่งขันของพวกคุณจะเริ่มอย่างเป็นทางการตอนนี้เลย ไม่ว่าจะเป็นคุณหรือนู่หล่าง ใครก็ตามที่ชนะจะได้ผ่านเข้าสู่การแข่งขันหลักเลย”“ดีครับ”หลี่โม่เดินเอามือไพล่หลังไปที่สังเวียนนู่หล่างแสยะยิ้ม ขาทั้งสองออกแรงกระโดดจากพื้นขึ้นไปบนสังเวียน ยืนอยู่บนสังเวียนและเริ่มขยับแขน ขยับข้อมือ ราวกับว่ากำลังอบอุ่นร่างกายอยู่หลี่โม่ค่อย ๆ ขึ้นบันไดทีละขั้นไปบนสังเวียน ราวกับคนแก่ที่กลัวก้าวพลาดพวกนักมวยมองท่าทางหลี่โม่เดินขึ้นบันไดกันแล้วระเบิดหัวเราะออกมา พวกเขารู้สึกว่าหลี่โม่มาทำตลก ทำไม่ได้แม้แต่จะกระโดดขึ้นไปบนสังเวียนด้วยซ้ำ“หมอนี่ฝึกมาจริงเหรอ? ตัวผอมไม่มีกล้ามเนื้อไม่ว่า ขนาดจะขึ้นเวทียังดูอย่างกับคนแก่”“มันตลกมากจริง ๆ นะ คนแบบนี้ยังจะกล้าท้าทายนู่หล่าง คาดว่านู่หล่างจะสามารถฆ่าเขาได้ด้วยหมัดเดียวเลยล่ะ”“เห็นคนโง่ ๆ มามากนะ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เห็นคนที่โง่ขนาดนี้ หรือว่าเขา
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 892
เฉินเสี่ยวถงมองคังเหวินซินที่กำลังปิดหน้าร้องไห้อย่างหมดคำพูด รู้สึกว่าตนเองได้พบกับลูกแหง่จริง ๆ เข้าแล้ว ผู้ชายปกติที่ไหนจะกลัวจนร้องไห้ ตนเองเป็นผู้หญิงยังไม่ร้องไห้เลย“คุณหยุดทำตัวไม่ได้เรื่องได้ราวแบบนี้ได้ไหม อาจารย์ของคุณกำลังต่อสู้เพื่อชีวิตอยู่ คุณให้กำลังใจเขาดี ๆ ไม่ได้เหรอ?”“นี่ฉันก็กังวลจนไม่กล้าดูไม่ใช่เหรอ? คุณดูแล้วบอกผลลัพธ์กับผมด้วยนะ ผมไม่กล้าดูจริงๆ”คังเหวินซินมุดหัวของเขาไว้ระหว่างเข่า ทำตัวเหมือนนกกระจอกเทศ(1)เฉินเสี่ยวถงเม้มริมฝีปากและไม่สนใจอาการของคังเหวินซินอีกต่อไป แต่มุ่งความสนใจไปที่หลี่โม่บนสังเวียนหลี่โม่ยืนอยู่ตรงหน้านู่หล่าง ทำท่าทางเหมือนหวงเฟยหง เกี่ยวนิ้วชี้ไปที่นู่หล่าง“มาสิ ให้ฉันสอนแกว่าความสุภาพคืออะไร”นู่หล่างจ้องมองหลี่โม่อย่างดุเดือดแล้วพูดอย่างดุ ๆ "แกอวดดีเกินไปมั้ง จะสอนฉันว่าความสุภาพคืออะไร แกนี่มันตลกนะ!"“โอ้ งั้นมาเริ่มสนุกกันเถอะ ทอมป์สันยังรอที่จะเห็นฉันใช้สิบแปดฝ่ามือสยบมังกรอยู่”“มังกรบ้านแกสิ! ดูฉันทุบหัวแกเป็นหัวหมูแล้วกัน!”นู่หลางโกรธพุ่งไปข้างหน้า รวมกำลังทั้งหมดของร่างกายมุ่งไปที่หมัดขวา ตอนที่เขาเหวี่ยงหมัด
บทล่าสุด
