Share
บทที่ 69
Related chapters
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 70
เมื่อหลาย ๆ คนเดินเข้าไปในห้องอาหาร หวังฟางเหลือบมอง และตะโกนอย่างออกมาอย่างไม่พอใจ “โอ้โห ทำไมห้องนี้เล็กจัง แล้วเราจะนั่งในห้องนี้กันยังไงล่ะ?”หวังฟางเป็นคนแบบนี้ เธอทนกับความคับข้องใจไม่ได้ เธอจ้องไปที่หลี่โม่ และตะโกนว่า "ถ้ารู้แบบนี้ฉันคงจะไม่พามันมาที่นี่ ดูสิ มากันห้าคนนั่งจะนั่งยังไง?"หลี่โม่ไม่ได้พูดอะไร เขาเคยชินกับการแม่ยายต่อว่าเขาแล้วฉวีเทียนไห่ก็ขมวดคิ้วเช่นกัน เขาเหลือบดูในห้องอาหาร มันเล็กมาก ถ้านั่งกันห้าคนดูมันคงจะแออัดมาก ดังนั้นเขาจึงพูดกับพนักงานเสิร์ฟว่า “พาเราไปห้องที่ใหญ่กว่านี้ เราอยากนั่งกินแบบสบาย ๆ นี่มันดูแออัดเกินไป"เมื่อได้ยินแบบนี้ กู้หยุนหลานก็โซเซเล็กน้อย“หยุนหลานเป็นอะไรไป?” หวังฟางถาม“อ้อ ไม่เป็นไรค่ะ” กู้หยุนหลานรีบยิ้มและพูดพนักงานเสิร์ฟกล่าวขอโทษ “ขอโทษด้วยค่ะ แต่ห้องอาหารของเราที่นี่ทั้งหมดจะเป็นไปตามมาตรฐานของค่าใช้จ่าย ห้องอาหารที่อยู่ด้านล่างนี้มีมาตรฐานของค่าใช้จ่ายที่ห้าแสนบาท หากคุณลูกค้าต้องการเปลี่ยนเป็นห้องอาหารที่ใหญ่กว่านี้ คุณลูกค้าจะต้องขึ้นไปชั้นสอง ข้างบนจะมีมาตรฐานของค่าใช้จ่ายหนึ่งล้านบาทค่ะ”หลังจากพูดจบ พนักงานเส
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 71
คำพูดของหลี่โม่ทำให้อุณหภูมิในห้องอาหารลดลงอย่างรวดเร็วและบรรยากาศก็ดูอึดอัดมากขึ้นฟิ้ว!ทันใดนั้น กู้หยุนหลาน หวังฟาง ฉวีเทียนไห่ และกู้เจี้ยนหมินต่างก็จ้องมองที่หลี่โม่ด้วยความประหลาดใจหวังฟางด่าขึ้นมาทันทีว่า “หลี่โม่ ถ้าแกไม่พูดก็จะไม่มีใครบอกว่าแกเป็นใบ้หรอกนะ! แกจะทำให้ฉันประสาทกิน นั่งลงเดี๋ยวนี้!”หวังฟางโกรธจัด!หลี่โม่คนนี้ เขาลุกขึ้นยืนและพูดแบบนั้นในเวลานี้ เขาจงใจจะสร้างปัญหาสินะทำไมเขาถึงต้องการเปลี่ยนเป็นชั้นบน?ไม่ได้ใช้เงินตัวเองก็เลยไม่รู้สึกอะไรอย่างนั้นสิ?เขาหูหนวก หรือจงใจสร้างปัญหากันแน่ เขาไม่ได้ยินที่พนักงานเสิร์ฟบอกว่ามาตรฐานค่าใช้จ่ายชั้นบนคือหนึ่งล้านบาทหรือไง!หนึ่งล้าน!หวังฟางไม่สามารถหาเงินได้มากขนาดนั้นหรอก ต่อให้เธอหาได้เธอก็จะไม่มีทางใช้มันอย่างแน่นอน!สีหน้าของกู้หยุนหลานเย็นชา เธอจ้องมองหลี่โม่อย่างโกรธเคืองและรีบพูดว่า "หลี่โม่ คุณนั่งลงได้แล้ว! คุณจะหยุดสร้างปัญหาได้ไหม? นั่งกินไปเงียบ ๆ เถอะ!"กู้หยุนหลานโกรธจนจะเป็นบ้าแล้ว หลี่โม่คนนี้เอาแต่สร้างปัญหาจริง ๆ จะไปไหนก็มีแต่สร้างเรื่องช่วงเวลาวิกฤตแบบนี้ แต่เขายังจะสร้างความวุ่นวาย
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 72
เธอดูถูกหลี่โม่เพราะเขาเป็นคนจน!ถ้าเขามีเงินบ้าง ก็คงจะไม่เป็นไร แต่นี่เขามันก็แค่คนไร้ประโยชน์หลี่โม่กำมัดแน่น สายตาของเขาเย็นชาทุกคนคิดว่าเขาเป็นขยะสังคม แต่ไม่มีใครรู้เขาเป็นถึงนายน้อยของแดนมังกร และในอนาคตเขาจะได้เป็นของราชามังกร!แค่พูดคำเดียว ไม่ใช่แค่การเปลี่ยนห้องอาหารเป็นชั้นบน แต่ร้านนี้เขาก็ซื้อได้!อีกด้านหนึ่ง ฉวีเทียนไห่ที่นั่งอยู่ด้านข้าง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยการเยาะเย้ยหลี่โม่นี้มันช่างโง่จริง ๆ เขาถูกภรรยาของเขาตบ และโดนแม่สามีของเขาด่าทอตลอดช่างไร้ประโยชน์จริง ๆ !ในขณะเดียวกัน สีหน้าของพนักงานเสิร์ฟยิ่งดูน่าเกลียดขึ้นไปอีกบ้าจริง!เขาก็แค่ไอ้ขยะที่เอาแต่เกาะผู้หญิงกิน!เขาก็แค่ทำเป็นอวดบอกว่าจะขึ้นไปทานอาหารชั้นบน เขาก็แค่พูดไปแบบนั้นเพื่อความสนุกของตัวเองเท่านั้น!หลังจากนั้น มุมมองของพนักงานเสิร์ฟก็แย่ลง และเธอก็ถามอย่างเย็นชาว่า "คุณลูกค้าคะ คุณจะเปลี่ยนห้องไหม? จะเปลี่ยนก็รีบเปลี่ยน ฉันต้องไปบริการลูกค้าคนอื่นอีก"กู้หยุนหลานปาดน้ำตาออกจากหางตาของเธอ เธอหันกลับมา และกล่าวขอโทษ “ฉันขอโทษด้วยค่ะ แต่เราจะไม่เปลี่ยนห้อง”ปั้ง!พนักงานเสิร์ฟตบเ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 73
ก่อนที่เขาจะแนะนำตัวเอง ฉวีเทียนไห่ซึ่งนั่งอยู่ก็ลุกขึ้นด้วยรอยยิ้มประจบประแจงในทันที และพูดว่า "ผู้จัดการหวู ผมเองครับ ผมฉวีเทียนไห่ พ่อของผมคือฉวีโฮ่วเฟิง"หวูเต้าเหวินหันไปมองลูกชายของตระกูลฉวีเขาคือลูกชายของฉวีโฮ่วเฟิงเขายังยิ้มอย่างแผ่วเบา และพูดว่า “คุณชายฉซีนั่นเอง”ฉวีเทียนไห่ก็รีบแนะนำต่อ "คุณน้าครับ คุณอาครับ หยุนหลาน นี่คือผู้จัดการหวู หวูเต้าเหวินครับ เป็นผู้จัดการใหญ่ของภัตตาคารอาหารหรูนี่ เขาเป็นคนที่มีหน้ามีตาในสังคม และมีชื่อเสียงในเมืองฮั่น"หวังฟางตกใจ เธอคิดในใจแย่แล้ว และรีบแสดงสีหน้าที่ยิ้มแย้ม แล้วพูดว่า “ผู้จัดการหวู ฉันขอโทษด้วยค่ะ ฉันมันตาบอดเอง ฉันขอโทษค่ะ”กู้หยุนหลานพยักหน้าและยิ้มกู้เจี้ยนหมินไม่มีอะไรเลย แต่เขาเป็นทายาทของตระกูลกู้ ตอนอยู่ข้างนอกเขาต้องรักษาชื่อเสียงให้ดีทางฝ่ายหวูเต้าเหวินพูดด้วยรอยยิ้ม "พวกคุณต้องการจะขึ้นไปข้างบน เพราะห้องนี้เล็กเกินไปใช่ไหมครับ?"เมื่อได้ยินแบบนี้ หวังฟางก็รีบโบกมือ และพูดว่า “อ่า ไม่ ไม่ใช่ค่ะ ๆ มันไม่ใช่แบบนั้น ผู้จัดการหวู คุณเข้าใจผิดแล้วค่ะ”ขณะที่พูด เธอก็จ้องไปที่หลี่โม่อย่างโกรธเคืองนี่มันเป็นการต
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 74
ทันทีที่พวกเขาเข้าไปในห้อง ประตูของห้องที่อยู่ถัดไปก็เปิดออก ผู้หญิงในชุดกระโปรงสั้น และเสื้อเกาะอกก็เดินออกมาจากห้อง เธอแต่งตัวเปรี้ยวจี๊ดจ๊าด และดูแฟชั่นทันสมัยมากผู้หญิงคนนั้นเดินโซเซไปสองสามก้าว เห็นได้ชัดว่าเธอดื่มไปมากเธอคือกู้ชิงหลินวันนี้เธอมาสนุกกับเพื่อน ๆ ที่เป็นลูกเศรษฐีสองสามคนยังไม่ทันที่เธอจะได้ออกมาจากห้อง เธอเห็นคนที่รูปร่างดูเหมือนกู้หยุนหลาน และหลี่โม่เดินเข้าไปในห้องข้าง ๆพวกเขาจะมีสิทธิ์มาในที่ระดับนี้ได้อย่างไร?เมื่อคิดเรื่องนี้ กู้ชิงหลินก็ก้าวไปข้างหน้าเพื่อที่จะดู แต่ก็ถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหน้าประตูห้องหยุดเอาไว้ "คุณผู้หญิงครับ นี่ห้องอาหารส่วนตัว"กู้ชิงหลินพ่นลมหายใจออก และไม่ได้สนใจเรื่องนี้ต่อ เธอแค่คิดว่าเธอคงดื่มมากเกินไปทางอีกฝั่ง กู้หยุนหลานเดินเข้าไปในห้อง และค่อย ๆ นั่งลงนั่นคือทัศนียภาพที่เต็มไปด้วยดอกไม้หลากสีสันสวยงาม"พวกคุณจะสั่งอะไรก็ได้ตามที่คุณต้องการเลยครับ"หลังจากพูดจบ หวูเต้าเหวินก็กระซิบกับพนักงานเสิร์ฟข้าง ๆ เขาว่า “ไป ไปเอาเมนูชุดใหม่มา ฉันต้องการรายการอาหารที่เหมือนเดิมแต่ราคาต่ำสุด เข้าใจไหม?”หวูเต้าเหวิ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 75
รอยยิ้มบนใบหน้าของฉวีเทียนไห่หายไปในทันที สีหน้าของเขาเริ่มไม่มั่นใจ และเขาจ้องก็ไปที่หลี่โม่อย่างโกรธจัดไอ้ขยะหลี่โม่ มันพูดแบบนี้หมายความว่าอย่างไร?สถานะตัวเองคืออะไร ปัญญาอ่อนหรือเปล่า?ฉวีเทียนไห่รู้สึกหงุดหงิด มันกล้าฉีกหน้าเขาครั้งแล้วครั้งเล่า!ไม่หัดตักน้ำใส่กะโหลก ชะโงกดูเงาตัวเองเลย!แต่ก่อนที่ฉวีเทียนไห่จะลุกขึ้นด่าหลี่โม่ หวังฟางก็ลุกขึ้นแทนเขา และตบหน้าหลี่โม่!หลี่โม่รู้สึกสับสนเล็กน้อยจากการโดนตบอย่างกะทันหัน เขาบีบมือ และกำหมัดของเขาไว้ใต้โต๊ะตบคนไม่ควรตบหน้า แม่ยายทำเกินเหตุไปแล้ว!“แกพูดเรื่องไร้สาระอะไร? ถ้าไม่ใช่เพราะเทียนไห่ แกจะบอกว่าเป็นเพราะแกหรือไง? แกมันไร้ประโยชน์ ไร้เงินทอง ไร้อำนาจ แค่ครอบครัวของฉันสงสารแกเลยยอมให้แกมาเป็นลูกเขย แกไม่รู้จริง ๆ เหรอว่า แกมีค่าแค่ไม่กี่บาท? แกไม่เห็นเหรอว่า เทียนไห่เป็นใคร เขาเป็นลูกชายของตระกูลฉวี แกมันคนไร้ประโยชน์ แกกล้าเอาตัวเองไปเทียบกับเทียนไห่ได้ยังไง? ถ้าครอบครัวเราพึ่งแก เราคงจะอดตายไปนานแล้ว!”หวังฟางโกรธมาก วันนี้เธออารมณ์ดีมาก ๆ แต่ไอ้ขยะหลี่โม่กลับทำลายมันลง“แม่คะ นี่แม่ทำอะไร!”เมื่อกู้หยุนหลานเห็
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 76
หลี่โม่ยิ้มพลางกล่าว “ไม่เป็นไรครับ คุณสั่งเลย”กู้หยุนหลานไม่ได้พูดอะไรความรักที่ดูดดื่มนั้น กระซิบกระซาบกันที่ข้างหู รอยยิ้มที่ฉายซ้ำ ๆ ในดวงตาของฉวีเทียนไห่ทำให้เขารู้สึกแค้นใจเป็นอย่างมาก! ‘หลี่โม่!’‘จะช้าจะเร็วฉันก็จะฆ่าแกแน่!’กู้หยุนหลานดูเมนูอาหาร ในใจก็คิดสงสัย สวนลอยฟ้าที่นี่ไม่ใช่ห้องอาหารที่ดีที่สุดหรอกหรือ? ทำไมกุ้งมังกรที่นี่ตัวละห้าร้อยบาทเองล่ะ?หรือแม้แต่ไข่ปลาคาเวียร์ ก็ช้อนละแปดสิบบาทเท่านั้น… กู้หยุนหลานงุนงงเล็กน้อย เธอเลิกคิ้วขึ้นพลางหันไปมองฉวีเทียนไห่ที่กำลังคุยอยู่กับหวังฟาง ภัตตาคารอาหารแห่งนี้เห็นแก่หน้าของเขาจริง ๆ หรือ? เมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เธอก็นึกขึ้นมาได้ว่า สิ่งที่เกิดขึ้นที่ชั้นล่างเมื่อครู่ เหมือนกับว่าผู้จัดการหวูเต้าเหวินจะเห็นตอนที่หลี่โม่ถูกคุณแม่ตำหนิถึงได้เปลี่ยนห้องอาหารแทนพวกเขา และอีกอย่างก่อนที่จะออกมาเมื่อกี้ หวูเต้าเหวินยังมองมาทางหลี่โม่อีกด้วยคิด ๆ ดูแล้ว เมื่อตอนก่อนที่จะเข้ามา หลี่โม่พูดไว้ว่า ไม่ต้องห่วงว่าต้องจ่ายเท่าไหร่ เดี๋ยวเขาจัดการเองหรือบางทีอาจเป็นเพราะหลี่โม่?กู้หยุนหลานเผลอเอนตัวมองหลี่โม่อย่างไม่ตั้งใจ แล
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 77
ไวน์ที่ขวดละร้อยกว่าล้าน และรอบขวดฝังด้วยเพชรอัญมณี!หนึ่งในไวน์ชั้นสูงจะให้หลี่โม่ในเวลานี้จริง ๆ เหรอ?ยอมลงทุนเอาราคาของภัตตาคารอาหารหรูออกมา เถ้าแก่ใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังกำลังพยายามอย่างมากที่จะประจบประแจงหลี่โม่! “คุณ… คุณว่าไงนะ?!”หวังฟางอึ้งไปในทันที จากนั้นก็ลุกขึ้นยืน แล้วมองหวูเต้าเหวินอย่างไม่อยากเชื่อ พลางถาม “ผู้จัดการหวู คุณเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า นี่ทำไมถึงได้เตรียมไว้สำหรับไอคนไร้ประโยชน์อย่างหลี่โม่ได้ล่ะ? เถ้าแก่ของพวกคุณคงสับสนใช่ไหม? มันชัดเจนอยู่แล้วว่าเป็นเทียนไห่ เทียนไห่เป็นแขกวีไอพีนะ”นี่มันเรื่องอะไรกัน?หวังฟางเหลือบไปมองหลี่โม่ ก็พบว่าเขาเองก็ยังมีสีหน้าที่เคร่งขรึมเช่นกันเวลานี้สีหน้าของหลี่โม่ไม่ดีเอามาก ๆ เขามองมาที่หวูเต้าเหวิน ผู้ชายคนนี้ ก่อนหน้านี้ไม่ได้เข้าใจความหมายของเขาเลยหรือไง?ฉวีเทียนไห่โกรธจนหน้าแดง เขายังคงยืนอยู่ตรงนั้น จะหยิบมาก็ไม่หยิบ จะนั่งก็ไม่นั่ง รู้สึกกระอักกระอ่วนเอามาก ๆเดิมที่แล้วเขาคิดไว้ว่า จะแสร้งทำเป็นเก่งต่อหน้าคนของตระกูลกู้ ตอนนี้พอเป็นแบบนี้แล้ว เขากลับกลายเป็นคนที่ขายหน้าที่สุด หลี่โม่ เพราะเจ้าหลี่โม่ท
Latest chapter
