แชร์
บทที่ 564
บทที่เกี่ยวข้อง
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 565
หลี่โม่ก้มหน้าและไม่พูดอะไร ราวกับว่าเขาไม่ได้ยินคำพูดที่ยั่วยุของซีเหมินจือเผิงใบหน้าของหวังฟางเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เมื่อมองไปที่ซีเหมืนจือเผิงซึ่งมีนิสัยเลือดเย็นและแข็งแกร่ง หัวใจของเธอก็เต็มไปด้วยความสุข"พี่ซูฟาง จือเผิงลูกชายของพี่หล่อจริง ๆ หยุนหลานหนูรีบทำความรู้จักกับจือเผิงสิ"หลังจากที่หวังฟางพูดจบ เธอก็ผลักกู้หยุนหลานไปยืนอยู่ต่อหน้าซีเหมินจือเผิงเบา ๆ รอยยิ้มแบบสุภาพบุรุษปรากฏบนใบหน้าของซีเหมินจือเผิง "คุณหยุนหลานสวยกว่าในรูปมาก วินาทีแรกที่ผมเห็นคุณ ผมรู้สึกหัวใจเต้นรัวเลยนะครับ""ฉันมีสามีแล้วค่ะ"กู้หยุนหลานพูดด้วยสีหน้าเย็นชาสีหน้าของหวังฟางมืดลงในทันที และเธอต้องการที่จะพูดกับซีเหมินจือเผิงแทนกู้หยุนหลานซีเหมินจือเผิงมองไปที่หลี่โม่ ยิ้มอย่างดูถูกเหยียดหยามและพูดว่า "ผมรู้ว่าสามีของคุณก็เป็นแค่ไอ้อ่อนที่ไม่มีประโยชน์ แต่อีกไม่นานคุณคงจะไม่ต้องการไอ้สามีที่ไม่เอาไหนคนนี้แล้ว เพราะคุณมีทางเลือกที่ดีกว่า และนั่นก็คือผม"ความเป็นประธานครอบงำซีเหมินจือเผิง หากพ่อแม่ของกู้หยุนหลานไม่อยู่ด้วยล่ะก็ ซีเหมินจือเผิงจะจัดการกู้หยุนหลานอย่างแน่นอน"จือเผิงพูดก็ถูก หยุนห
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 566
กู้เจี้ยนกั๋วและหวังฟางพาเหอซูฟางและซีเหมินจือเผิงเข้าไปในบ้าน ตามด้วยกู้หยุนหลานและหลี่โม่กู้หยุนหลานรู้สึกผิดต่อหลี่โม่ หลี่โม่อมยิ้มและจับมือกู้หยุนหลานไว้แน่น ส่งสัญญาณให้กู้หยุนหลานผ่อนคลายทุกคนเข้ามาในห้องรับแขกและนั่งลง หวังฟางผลักกู้หยุนหลานไปนั่งข้างซีเหมินจือเผิงเมื่อหลี่โม่ต้องการนั่งถัดจากกู้หยุนหลาน หวังฟางก็มาขัดขวางไว้ "แกจะทำอะไร แขกผู้มีเกียรติมาเยี่ยมที่บ้าน จะมีที่นั่งของแกได้ไง ไปยืนห่าง ๆ และเสิร์ฟชากับน้ำโน้น"หวังฟางมองว่าหลี่โม่เป็นคนบริการ และขอให้หลี่โม่ช่วยเสิร์ฟชาและน้ำให้ซีเหมินจือเผิงยิ้มอย่างเย้ยหยัน ยกมือและพูดว่า "ไม่จำเป็นต้องให้ไอ้ขยะนี่มาบริการหรอกครับ เห็นไอ้ขยะนี่แล้วผมรู้สึกไม่สบายใจ ผมว่าให้ไอ้ขยะนี่ออกไปจากบ้านจะดีกว่า ฉันจะให้เงินนายหนึ่งหมื่นหยวน นายอยากจะเอาไปทำอะไรก็เรื่องของนาย"“จะต้องให้เงินมันทำไม เดี๋ยวป้าให้ไอ้ขยะนี่ออกไปเดี๋ยวนี้เอง”หลังจากที่หวังฟางพูดจบเธอก็ลุกขึ้นยืนและเดินไปหาหลี่โม่“คุณแม่ อย่าทำแบบนี้นะคะ หนูจะให้หลี่โม่กลับขึ้นไปบนห้อง โอเคไหมคะ?”กู้หยุนหลานรีบวิ่งไปยืนที่ด้านข้างของหลี่โม่ ก่อนที่น้ำตาของเธอจะเ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 567
คำพูดของกู้หยุนหลานดังมาก จนห้องนั่งเล่นเงียบลงในทันทีหลังจากนั้นไม่นานเหอซูฟางก็ขมวดคิ้วและถามว่า "ทำไมถึงได้เกิดเหตุการณ์ลักพาตัวได้ ตระกูลเล็ก ๆ ของพวกเธอ ไม่น่าเกิดเหตุการณ์ลักพาตัวขึ้นได้หนิ"ซีเหมินจือเผิงพูดด้วยความเย้ยหยัน "เป็นไปได้ไหมว่าไอ้อ่อนนั้นจะจัดฉากให้ใครสักคนแสดงละคร มีการลักพาตัวด้วย ให้ตายเถอะ ตลกชะมัดยาด"กู้หยุนหลานไม่ตลกด้วย และนึกในใจว่าตอนที่เธอถูกลักพาตัว เพราะหลี่โม่ต้องการให้เธอปลอดภัย จึงยอมทนแบกรับความทุกข์ทรมานนั้นไว้หวังฟางถอนหายใจ ตบไหล่กู้หยุนหลานเบา ๆ แล้วพูดว่า "เรื่องลักพาตัวครั้งนั้น แม่ก็รู้สึกว่ามีอะไรไม่ชอบมาพากลอยู่นะ อาจจะเป็นไปได้ ที่ไอ้ขี้โมโหนั่นมันขอให้ใครสักคนทำเรื่องนั้น แกอย่าโง่ต่อไปเลย""จะพูดเรื่องราวในอดีตกันทำไม ควรจะพูดถึงเรื่องในอนาคต หยุนหลานบริษัทของหนูก็เพิ่งจะมีปัญหาเร็ว ๆ นี้ไม่ใช่เหรอ? ถ้าหนูมีคำถามอะไรก็ขอคำแนะนำจากซีเหมินจือเผิง ซีเหมินจือเผิงเขาเก่งเรื่องบริหารจัดการบริษัทที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติ หนูควรเรียนรู้เพิ่มเติมจากเขานะ"กู้เจี้ยนหมินเปลี่ยนเรื่องคุย ซีเหมินจือเผิงจึงพูดด้วยรอยยิ้ม "เรื่องการบริหารจัด
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 568
"หวังว่าจะเป็นอย่างนั้น" เหอซูฟางประชดหวังฟาง และพูดกับซีเหมินจือเผิง ด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา "ลูก เราควรจะกลับกันเดี๋ยวนี้ หรือว่า...""จะกลับตอนนี้ได้ยังไงครับ? ทานอาหารเที่ยงกับครอบครัวของคุณป้าหวังก่อนสิครับ ผมอยากสั่งสอนไอ้ขยะนั่นสักคำสองคำ"ความโกรธในใจของซีเหมินจือเผิงมุ่งตรงไปที่หลี่โม่ และเขารู้สึกว่า ตราบใดที่เขาทำให้หลี่โม่อับอายได้ กู้หยุนหลานก็จะเห็นถึงช่องว่างระหว่างคนทั้งสองได้มากขึ้น และกู้หยุนหลานจะตัดสินใจอย่างชาญฉลาดในที่สุด…ในเมืองจินไห่ ลูกน้องได้พาจางจงหยางขึ้นรถ“พี่หยาง พวกเราพร้อมแล้ว และปืนที่อาจารย์ฟาให้มาเราก็พกมาด้วย”จางจงหยางพยักหน้าเล็กน้อยพร้อมด้วยรอยยิ้มที่ดุร้ายบนใบหน้าของเขา“มีข่าวอะไรเกี่ยวกับไอ้ขยะนั่นจากคนของเราที่ส่งให้ไปเฝ้าดูมันบ้างไหม?”"มีครับ ว่ากันว่ามีโรลส์รอยซ์โกสต์มาจอดที่บ้านของไอ้ขยะนั่นตั้งแต่เช้า ผู้ชายที่ลงมาจากรถตำหนิไอ้ขยะนั่น ตามที่คนของพวกเรารายงานมา ไอ้หมอนั่นดูเหมือนจะต้องการให้ไอ้ขยะนั่นและกู้หยุนหลานหย่ากัน”จางจงหยางขมวดคิ้วเล็กน้อย โรลส์รอยซ์โกสต์ไม่ใช่รถที่คนทั่วไปสามารถนั่งได้ แม้ว่ามันจะด้อยกว่าแฟนทอมมาก แต่ก็เป
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 569
“สวนฟาน?”จางจงหยางอ่านคำบนแผ่นป้ายหน้าบ้านโบราณในรูปถ่าย คิดอยู่ครู่หนึ่งในใจและจำได้ว่าสวนฟานคืออะไรสวนฟานถูกสร้างสรรค์โดยหวู่เต้าเหวิน ผู้ประกอบการในอุตสาหกรรมการจัดเลี้ยงในกรุงโซล โดยเน้นที่แนวคิดของงานเลี้ยงส่วนตัวระดับไฮเอนด์ โดยสร้างรูปแบบเชิงพาณิชย์ที่แตกต่างจากงานเลี้ยงเชิงพาณิชย์ของกวนเหรินถัง“เหอ ๆ ร้านอาหารของหวู่เต้าเหวินไม่มีอะไรมากไปกว่าแค่ร้านอาหาร แค่ทุบทิ้งก็จบ รอฉันเข้ายึดกรุงโซลได้ก่อน อุตสาหกรรมอาหารก็จะอยู่ในมือของฉันด้วย”จางจงหยางมีความทะเยอทะยานและเขาพร้อมที่จะนำอุตสาหกรรมมากมายในโซลมาอยู่ในอ้อมแขนของเขา เป้าหมายคือ เขาต้องกำจัดชูจงเทียนและควบคุมโลกใต้ดินของโซลให้สำเร็จ“พี่หยางผู้ยิ่งใหญ่ จากนี้ไปพี่หยางจะเป็นราชาในกรุงโซล”ลูกน้องของเขายกยอโดยไม่ให้เสียโอกาส"ฮ่าฮ่าฮ่า แกนี่มันเข้าใจพูด ถ้าฉันได้เป็นราชาแห่งกรุงโซล แกก็จะมีที่ยืนในกรุงโซลด้วย" จางจงหยางหัวเราะอย่างมีความสุข“ขอบคุณพี่หยางที่สั่งสอน ผมจะทำงานอย่างเต็มที่แน่นอน” ลูกน้องกล่าวอย่างตื่นเต้น"รีบไปสิ มุ่งหน้าไปยังสวนฟานให้เร็วที่สุด"ตามคำสั่งของจางจงหยางขบวนรถพุ่งตรงไปที่สวนฟานเหมือนลู
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 570
"นี่ ไอ้คนไม่เอาไหน ทำไมแกไม่ตอบ แกไม่ได้ยินที่จือเผิงถามแกหรือไงฮะ!" หวังฟางจ้องไปที่หลี่โม่และตะคอกใส่"เป๋าฮื้ออะเคยกิน ในงานเลี้ยงวันเกิดของพ่อตา" หลี่โม่พูดอย่างใจเย็นหวังฟางตกตะลึงไปครู่หนึ่ง จากนั้นจ้องไปที่หลี่โม่ "นี่ไอ้ขยะอย่าพูดไร้สาระนะ ไม่เคยกินแล้วบอกว่าเคยกิน แกยังมีความละอายใจอยู่ไหม""โอ้ ไอ้อ่อนนายเคยกินหอยเป๋าฮื้อชั้นนำแล้ว เกินความคาดหมายจริง ๆ เอาเนื้อวากิวชุดใหญ่หนึ่งที่ ฉันต้องการส่วนที่ดีที่สุดทำสเต็กโทมาฮอว์ก ไม่ทราบว่านายไอ้อ่อน นายเคยกินเนื้อวากิวไหม?”ซีเหมินจือเผิงมองไปที่หลี่โม่ด้วยสายตาที่ล้อเลียนหลี่โม่พูดอย่างเย็นชา "เนื้อวากิวส่วนใหญ่ที่ขายเป็นเนื้อสุนัข และเนื้อวากิวจริง ๆ จะไม่นำเข้า"ซีเหมินจือเผิงเหล่ตาของเขา เขาไม่คาดคิดว่ากับแผนที่จงใจตั้งไว้นั้นจะถูกเพิกเฉยจากคนไม่เอาไหนแบบนี้ไม่ว่าหลี่โม่จะบอกว่าเขากินหรือไม่กินก็ตาม ซีเหมินจือเผิงก็จะทำให้หลี่โม่เสียหน้าให้ได้ แต่หลี่โม่ก็ทำลายความจริงที่ว่า เนื้อวากิวไม่สามารถนำเข้าได้ ซึ่งทำให้แผนของซีเหมินจือเผิงผิดพลาดไป“คนไม่เอาไหนอย่างนายก็ถือว่าพอจะรู้เรื่องอยู่บ้างนะ งั้นเอาปลาแซลมอนทะเลน้ำ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 571
ซีเหมินจือเผิงเงยหน้าขึ้น เหล่ตามองหลี่โม่ด้วยสายเหยียดหยาม แล้วเอ่ยด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ย “จะเห็นเขาเป็นอะไรไปได้ล่ะ ก็ต้องเป็นขยะอยู่แล้วสิ ถ้าเขาเต็มใจจะเป็นสุนัข ผมก็ไม่รังเกียจที่จะปฏิบัติกับเขาเหมือนสุนัขหรอกนะ” “สุนัขของบ้านผมมีค่าอาหารวันละเกือบพันหยวน ถ้าเขายอมเป็นสุนัขให้ผม ก็จะทำให้เขามีชีวิตที่สุขสบายเหลือแสนได้เลย ไม่แน่ว่าวันไหนผมนึกใจดีขึ้นมา ก็อาจจะหาผู้หญิงให้เขาอีกสักคนก็ได้นะ” ขณะที่กู้หยุนหลานกำลังโต้แย้ง หวังฟางก็กระแอมขึ้นมาอย่างหนัก รับคำพูดของซีเหมินจือเผิงไป “ชีวิตของสุนัขตระกูลซีเหมินยังดีขนาดนี้ หยุนหลาน ลูกก็อย่ามัวซื่อบื้ออยู่อีกเลย งานในตอนนี้ของหลี่โม่ เงินที่หาได้ในหนึ่งเดือนไม่พอจ่ายค่าอาหารหมาตัวหนึ่งของตระกูลซีเหมินด้วยซ้ำ เขาเอ้อระเหยจนเป็นคนด้อยกว่าสุนัข ลูกยังจะไปปกป้องเขาทำไมกัน” “ฮ่าฺฮ่าฮ่า คุณน้าพูดได้ถูกต้องครับ เจ้าขยะนี่เป็นคนด้อยกว่าสุนัขจริง ๆ แถมยังด้อยกว่าสุนัขหลายขุมเลยเชียวล่ะ” ซีเหมินจือเผิงหัวเราะขึ้นมาอย่างสะใจ ในตอนนั้นเอง ประตูห้องส่วนตัวก็ถูกเปิดออก หัวหน้าพนักงานพากลุ่มสาวงามในชุดกงจวงถืออาหารเลิศรสมากมายเดินเข้ามา “
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 572
“จือเผิง อย่าพูดมากนักสิลูก” เหอซูฟางห้ามปรามซีเหมินจือเผิง ก่อนจะยิ้มให้หวังฟางเล็กน้อยอย่างขอโทษ “น้องฟาง ลูกชายของฉันอารมณ์ไม่ดี ต้องกลับไปพักผ่อนสักหน่อยก่อนแล้วล่ะ พวกเราขอไปก่อนนะ” “พี่ซูฟาง อย่าเลย พวกเราสั่งสอนเจ้าขยะนี่ให้ดี ๆ ก็ได้ ยังไงก็กินข้าวให้เสร็จก่อนแล้วค่อยไปสิ” หวังฟางรีบเอ่ยขึ้น เหอซูฟางส่ายหน้า แล้วดึงซีเหมินจือเผิงที่ดวงตาแทบจะลุกเป็นไฟ พร้อมเอ่ยเสียงเบา “ไป ยังขายขี้หน้าไม่พออีกหรือไง” ซีเหมินจือเผิงมองไปยังหลี่โม่อย่างเหี้ยมเกรียมราวกับสัตว์ร้าย แล้วเดินออกจากห้องอาหารส่วนตัวไปพร้อมกับเหอซูฟาง เมื่อเห็นเหอซูฟางและซีเหมินจือเผิงออกไปแล้ว สีหน้าของหวังฟางก็บึ้งตึงลงทันที “หลี่โม่! ไอ้ขยะ นี่แกเก่งนักใช่ไหม?! ถึงได้กล้าตอกหน้าคนอื่นเขา! แกคงจะเตรียมตัวตอกหน้าฉันด้วยสินะ!” หวังฟางตบโต๊ะแล้วตะคอกอย่างรุนแรง “เปล่าครับ คุณเป็นแม่ของหยุนหลาน ในใจผมก็เห็นคุณเป็นเหมือนแม่แท้ ๆ ของผม ผมจะไปกล้าโต้แย้งคุณได้ยังไง” หลี่โม่หัวเราะอย่างไม่รู้หนาวรู้ร้อน “เหลวไหล! ถ้าแกเห็นฉันเป็นแม่แท้ ๆ แกก็หย่ากับหยุนหลานเสียเดี๋ยวนี้เลยสิ! เรื่องดี ๆ ในวันนี้แกก็ทำให
บทล่าสุด
