บทที่ 490

ตงผิงเย่กล่าวด้วยท่าทีดุร้าย

ซูเหวินปินมีความรู้สึกผสมสับสนอยู่ในใจ ไพ่ตายใบสุดท้ายที่จะช่วยชีวิตเขา หักหลังเขาเพราะหลี่โม่ ไอ้หลี่โม่นี้มันทรงพลังขนาดไหนกัน!

"ตงผิงเย่ แกสมควรตาย !" ซูเหวินปินตะโกนอย่างบ้าคลั่ง

"ไม่มีทาง แค่หักกระดูกของแกได้ ฉันก็จะไม่ตายแล้ว!"

ตงผิงเย่ตะโกนเสียงดังและพุ่งเข้าหาซูเหวินปิน หัวหน้าบอดี้การ์ดรีบยกปืนขึ้นและเหนี่ยวไกไปที่ตงผิงเย่

ปัง ปัง ปัง

หลังจากยิงไปสามนัด ร่างของตงผิงเย่ก็กระอักเลือดออกมา และร่างของเขาก็ล้มลงกับพื้น

ซูเหวินปินหยิบแก้วไวน์ขึ้นมา และดื่มวิสกี้มอร์ตลาชปี 40 ในอึกเดียว

แม้ว่าตงผิงเย่จะเสียชีวิต แต่ความตกใจภายในใจของซูเหวินปินก็ไม่เบา เขาจึงต้องดื่มอย่างรวดเร็วเพื่อสงบสติอารมณ์

เมื่อดื่มเสร็จ ซูเหวินปินก็ทุบแก้วไวน์อย่างตั้งใจ

"ไอ้หลี่โม่ แกเห็นแล้วใช่ไหม ต่อให้กังฟูแกจะเก่งแค่ไหน ถ้าแกไม่อยากตาย ก็คุกเข่าขอร้องฉันซะ"

ซูเหวินปินพูดเตือนหลี่โม่

"ฮ่าฮ่า ก็แค่ปืนพกธรรมดา ๆ"

หลี่ม่อไม่สนใจหัวหน้าบอดี้การ์ด แถมยังไม่สนใจปืนที่ถืออยู่ในมือของหัวหน้าบอดี้การ์ดอีกด้วย

"ตายซะเถอะ ยิงมัน!"

ซูเหวินปินตะโกนด้วยเสียงอันดังก้อง

หัวหน้า