แชร์
บทที่ 240
บทที่เกี่ยวข้อง
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 241
คุณหลี่อย่างนั้นเหรอ?ทุกคนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็เริ่มสงสัยว่าในห้องนี้มีใครนามสกุลหลี่ยังคิดไม่ทันไร คนแรกที่ทุกคนนึกถึงก็คือหลี่โม่ทุกคนอึ้ง!พร้อมกับมองหลี่โม่ด้วยสายตาที่ตกตะลึง พวกเขาทุกคนรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องกันเลยทีเดียว!วันนี้พวกคนใหญ่คนโตเป็นบ้าอะไรกัน พวกเขามีอะไรบางอย่างเกี่ยวข้องกับหลี่โม่เหรอ“โต๊ะนี้สำหรับหลี่โม่เหรอครับ? ประธานหวู่ คุณคงไม่ได้ล้อเล่นหรอกนะครับ? หลี่โม่น่ะเหรอ เขา มีดีอะไรถึวทำให้ประธานหวู่จัดเลี้ยงให้แบบนี้ได้กัน”กู้เจี้ยนหมินถามด้วยอาการแก้มกระตุก เขาสงสัยว่า หลี่โม่กำลังตบตาอะไรบางอย่างจากพวกเขาอยู่หลี่โม่เหลือบมองหวู่เต้าเหวิน เขากะพริบตาแค่ครั้งเดียว หวู่เต้าเหวินก็เข้าใจทันทีว่า เขาควรออกไปจากตรงนี้ ถ้าไม่ไป เกรงว่าในอนาคตหลี่โม่ต้องกลืนเขาทั้งเป็นแน่นอน“ผมไม่ได้ล้อเล่นจริง ๆ นะครับ เอ่อ… พอดีผมยังมีเรื่องต้องทำ ขอตัวก่อนครับ เชิญพวกคุณตามสบายนะครับ”หวู่เต้าเหวินโค้งคำนับเล็กน้อย แล้วออกจากห้องไป เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ หลังจากเดินออกจากห้องไปประมาณ 10 เมตรเมื่อกี้ที่เขาโดนสายตาของหลี่โม่จ้องมอง หวู่เต้าเหวินถึงกับหายใจไม่ทั
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 242
หลังจากพูดจบ หลี่โม่ก็มองไปรอบ ๆ และเห็นว่าทุกคนเงียบ เหมือนกลัวที่จะขยับตะเกียบอย่างไรอย่างนั้น ดังนั้นเขาจึงหยิบตะเกียบขึ้นมาและคีบหอยเป๋าฮื้อขึ้นมาหนึ่งชิ้น แล้ววางลงบนจานของกู้หยุนหลาน“คุณภรรยารีบกินตอนที่กำลังร้อน ๆ จะอร่อยกว่านะ หอยเป๋าฮื้อที่นี่อย่างดีเลย”กู้หยุนหลานกำลังจะขยับริมฝีปาก แต่ในที่สุดเธอก็ต้องเก็บสิ่งที่ต้องการจะพูดเอาไว้ในใจจากการอธิบายของหลี่โม่ กู้หยุนหลานไม่มีทางเชื่อแน่นอนไม่ใช่แค่กู้หยุนหลานที่ไม่เชื่อ แต่ทุกคนตรงนั้นก็ไม่มีใครเชื่อสักคนแม้หวงฝูชิ่งจะเป็นคนเที่ยงตรงและมีเกียรติ ก็เหมาะสมแล้วที่เขาไม่เอาห้องส่วนตัวไป เรื่องว่าจะเลี้ยงอาหารสี่สิบล้านเพื่อนเป็นเกียรติแก่การเป็นลูกศิษย์นั้นมันไม่น่าเชื่อเลยสักนิดแต่ถ้าไม่เชื่อเหตุผลนี้ อย่างนั้นต่อให้คิดให้ตายก็คิดเหตุผลอื่นไม่ออกแล้วแม้ว่าในใจของกู้เจี้ยนหมินจะโกรธมาก แต่เขาก็ทำได้เพียงเก็บความโกรธนั้นไว้ในใจ ขณะเดียวกันนั้นหลี่โม่ก็กำลังกินอาหารตรงหน้าอย่างเอร็ดอร่อยหวู่เต้าเหวินอจัดอาหารมาให้ขนาดนี้แล้ว เป็นไปไม่ได้ที่จะคืนมัน ถ้าไม่กินอะไรเลย มันจะยิ่งเหมือนกับหักหน้าหวู่เต้าเหวิน ดังนั้นไม่ว่า
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 243
ในขณะนี้กู้ชิงหลินมองหลี่โม่ด้วยสายตาที่จองหอง!เมื่อเห็นหลี่โม่โผล่มาที่ที่งานเลี้ยงวันเกิด กู้ชิงหลินจะปล่อยเขาไปง่าย ๆ ได้อย่างไรยิ่งไปกว่านั้น เมื่อดูท่าที่การแสดงความเคารพของหวงฝูชิ่งที่มีต่อหลี่โม่แล้ว กู้ชิงหลินก็รู้สึกโกรธมากขึ้น และอยากจะเหยียบหลี่โม่อย่างอธิบายไม่ถูกตอนนี้ดูเหมือนว่าสิ่งเดียวที่จะดูถูกหลี่โม่ได้คือ แฟชั่นจีวองชี่รุ่นลิมิเต็ดเลียนแบบของเขาเท่านั้นเมื่อได้ยินเสียงตะโกนของกู้ชิงหลิน ฮั๋วเจี้ยนเฟิงและกู้ซิ่งเหว่ยก็หยุดชะงัก ทั้งคู่มองหลี่โม่ด้วยสายตาที่ไม่ค่อยดีนักกู้ซิ่งเหว่ยเฝ้าดูด้วยความตื่นเต้น งานเลี้ยงเมื่อสักครู่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ตอนนี้จึงได้เวลาเหยียบหลี่โม่แล้วล่ะสิ เขาควรชดเชยที่สร้างความกลัวให้ทุกคนฮั๋วเจี้ยนเฟิงมีความคิดอื่น เห็นได้ชัดว่า การเดิมพันครั้งก่อนของหวังฟางกับหลี่โม่เกี่ยวข้องกับการหย่าร้างหากตรวจสอบแล้ว พบว่าเสื้อผ้าของหลี่โม่เป็นของปลอม หลี่โม่กับกู้หยุนหลานก็ต้องหย่ากันเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ การหายใจของฮั๋วเจี้ยนเฟิงก็ฮึดขึ้น ดวงตาของเขาเป็นประกายเจิดจ้าทีเดียวหวังฟางยืนตรงข้ามหลี่โม่และพูดเยาะเย้ย “หลี่โม่ ไปที่เคาน์เตอร์
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 244
ระหว่างทางเมื่อสักครู่นี้ ฮั๋วเจี้ยนเฟิงส่งข้อความถึงผู้จัดการของจีวองชี่ หากเขาแค่ขยับปากและบอกว่าจีวองชี่ที่หลี่โม่ใส่อยู่เป็นของปลอม เขาจะตกรางวัลให้หนึ่งแสนบาทแค่ขยับปากก็ได้เงินหนึ่งแสนบาท สำหรับผู้จัดการร้านแล้ว มันเหมือนกับได้เงินจากฟ้าอย่างไรอย่างนั้น ดังนั้นจึงต้องทำเป็นธรรมดากู้หยุนหลานยืนขึ้น พร้อมกับมองหลี่โม่ด้วยท่าทางกังวล เธอต้องการออกไปกับหลี่โม่ตอนนี้แต่หลี่โม่ดันก้าวไปข้างหน้าแล้ว และรอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา“หลี่โม่ ทำไมมาช้าจัง แกทำให้ทุกคนเสียเวลานะ รีบเอาเสื้อผ้าให้ผู้จัดการร้านดูสิ เพราะเจี้ยนเฟิงเลยนะ ผู้จัดการร้านจึงรอแกเนี่ย” หวังฟางดุหลี่โม่ด้วยใบหน้าที่หงุดหงิดสีหน้าของกู้เจี้ยนหมินดูไม่ค่อยสู้ดีนัก เขามองหลี่โม่ แล้วหันหน้าไปทางอื่น เขารู้สึกว่างานเลี้ยงวันเกิดของเขาถูกผู้ชายคนนี้ทำเสียเรื่อง และแสงดาวเด่นของเจ้าของวันเกิดก็หายไปอย่างสิ้นเชิงฮั๋วเจี้ยนเฟิงพาผู้จัดการร้านมาหาหลี่โม่ และขณะเดินมา ก็พูดว่า “นี่ครับ คนไร้ค่าที่ว่า พอดีเราเห็นเขาสวมชุดลิมิเต็ดของจีวองชี่น่ะ เราทุกคนก็เลยประหลาดใจและคิดว่าเขาใส่ของปลอมน่ะครับ”“แต่เขายืนยันว่า
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 245
นี่คือจีวองชี่ของแท้อย่างนั้นเหรอ?กู้ชิงหลินไม่เชื่อเด็ดขาดว่าผู้จัดการของจีวองชี่จะพูดประโยคนี้ออกมา สิ่งที่เขาพูดนั้นมีน้ำหนักว่าคำพูดของกู้ชิงหลินอย่างน้อยที่สุด ก็ในแง่ของความถูกต้องของเสื้อผ้าของจีวองชี่ คำพูดของทุกคนไม่มีใครเทียบได้อย่างแน่นอน“จริงเหรอครับ? เขาจะซื้อจีวองชี่ได้ยังไงกัน! ถ้าจริง ราคาเท่าไหร่กันล่ะเนี่ย!”ดวงตาของกู้ซิ่งเหว่ยลุกเป็นไฟทีเดียวเชียวหากดวงตาของเขาสามารถหายใจเป็นไฟได้จริง ๆ กู้ซิ่งเหว่ยคงจะใช้เปลวไฟจากดวงตาของเขา เผาเสื้อผ้าของหลี่โม่ให้เป็นเถ้าถ่านไปแล้ว ให้หลี่โม่รู้ว่าเขาเกลียดหลี่โม่มากแค่ไหน“เสื้อผ้าของแขก VIP ท่านนี้เป็นรุ่นล่าสุดของจีวองชี่ จำกัดชุดละ 100 ชุดทั่วโลก โดยในจำนวนนี้มีโควต้าเพียง 5 ชุดเท่านั้นในเขตนี้ ซึ่งชุดนี้ชุดเดียวมีราคาอยู่ที่ 9.99 ล้านบาท”กู้ซิ่งเหว่ยตกตะลึง ค่าเสื้อผ้าก็เกือบสิบล้าน เพียงพอที่จะซื้อรถหรูเลยทีเดียว!ทั้งกู้เจี้ยนหมินและหวังฟางมีสีหน้าแปลก ๆ คำถามมากมายเกิดขึ้นในใจของพวกเขาว่า หลี่โม่สามารถสวมใส่เสื้อผ้าราคาแพงขนาดนี้ได้อย่างไร?กู้เจี้ยนหมินและภรรยาของเขารู้ดีว่าหลี่โม่จนขนาดไหน!หากหลี่โม่มี
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 246
กู้ซิ่งเหว่ยมองหลี่โม่ด้วยความอิจฉาและไม่พอใจ เขามองดูพนักงานทั้งสามคน ช่างสวยจริง ๆ แต่น่าเสียดายที่พวกหล่อนดันยกย่องคนไร้ประโยชน์อย่างหลี่โม่!ฮั๋วเจี้ยนเฟิงตกตะลึงงัน อยากจะคว้าผู้จัดการร้านมาคุยเพื่อขอคำอธิบาย แต่มีหลายอย่างที่ไม่สามารถพูดคุยอย่างเปิดเผยได้ในขณะนี้“คุณลูกค้าต้องการชมอะไรเป็นพิเศษไหมคะ? ดิฉันสามารถพาไปดูและให้บริการลองชุดเป็นส่วนตัวได้ค่ะ”เสี่ยวปิงพูดเบา ๆ ครึ่งหนึ่งของร่างกายของเธอติดอยู่กับแขนของหลี่โม่แล้วส่วนเสี่ยวยวี่และเสี่ยวเหมยก็ได้ล้อมรอบ ๆ เขาแล้วเช่นกัน พวกหล่อนล้อมรอบทั้งสามด้าน เพื่อให้หลี่โม่สามารถเพลิดเพลินไปพร้อมกับความอบอุ่นหลี่โม่ผลักทั้งสามออกไปเบา ๆ แล้วพูดอย่างเย็นชา “ผมยังไม่ต้องการครับ”“นายจนขนาดนี้ จะใส่อะไรอีกล่ะ ฉันไม่คิดว่านายไม่ต้องการมันหรอก แต่นายไม่สามารถจ่ายได้ต่างหากล่ะ จนก็อยู่ส่วนจนเถอะ ผู้จัดการร้านคะ คุณควรเข้ามาดูใกล้ ๆ ให้ดี ๆ สิคะ อย่าให้ผิดพลาด” กู้ชิงหลินกล่าวอย่างไม่พอใจหลี่โม่เดินไปข้าง ๆ กู้หยุนหลานและพูดเบา ๆ “รู้ผลแล้ว เรากลับบ้านกันเถอะ”สำหรับข้อตกลงกับหวังฟาง หลี่โม่ไม่ได้เอ่ยถึงสักคำ หากพูดไปตอนนี้ ก
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 247
เมื่อกลับถึงบ้าน หวังฟางนั่งลงบนโซฟา แล้วจ้องมองหลี่โม่“หลี่โม่ เกิดอะไรขึ้นกับเสื้อผ้าของแก เสื้อผ้าราคาเกือบสิบล้านตัวนั้น คนไร้ประโยชน์อย่างแกไปหามาใส่ได้ยังไง?!”ทั้งกู้เจี้ยนหมินและกู้หยุนหลาน ต่างมองหลี่โม่ด้วยความสงสัย นี่เป็นปริศนาคาใจใจของทุกคนหลี่โม่พูดอย่างใจเย็น “มีคนให้มาน่ะครับ”“มีคนให้มางั้นเหรอ? แกยังกล้าใช้สมองอันน้อยนิดของแกแต่งเรื่องไร้สาระขึ้นมาอีก! ใครจะให้เสื้อผ้าราคาแพงขนาดนี้กับแก!”หวังฟางรู้สึกเหมือนโดนดูถูกสติปัญญา จึงตะโกนใส่หลี่โม่อย่างโกรธเคืองเมื่อมองดูท่าทางของหวังฟางแล้ว กู้เจี้ยนหมินรู้สึกกังวลเล็กน้อยว่า ความดันโลหิตของภรรยาของเขาจะพุ่งสูงขึ้น จนอาจทำให้หัวใจวายและเส้นเลือดในสมองแตก และปัญหาอาจร้ายแรงขึ้น ดังนั้นเขาจึงปลอบโยนภรรยาเขาทันทีขณะที่เขาปลอบได้ไม่นาน กู้เจี้ยนหมินก็พูดว่า “หลี่โม่ ถ้าแกอธิบายอย่างสมเหตุสมผลไม่ได้ อย่าโกรธฉันเลยนะ ที่จำเป็นต้องให้แกออกจากบ้านน่ะ”“คุณพ่อ...”กู้หยุนหลานต้องการที่จะช่วยพูด แต่ก่อนที่เธอจะพูดต่อ กู้เจี้ยนหมินก็มองเธอตาเขม็ง“ไม่ต้องพูดแล้วล่ะ ให้เจ้านี่พูดคนเดียวพอ พ่ออยากจะดูว่าเขาจะแต่งเรื่องอะ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 248
แต่ไอ้ขยะหลี่โม่กลับเอาไปใช้กับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ !“แต่จะว่าไป การได้รับความกรุณาจากประธานหวงเป็นเรื่องวิเศษสุด ๆ ไปเลย! แต่เจ้านี่กลับเอาไปใช้ในทางไร้สาระ เอาไปใช้กับห้องส่วนตัว! คนไร้ค่าก็ไร้ค่าอยู่วันยังค่ำ! ถ้าประธานหวงมาช่วยเราในเรื่องธุรกิจ วันข้างหน้าเราคงจะเป็น...”คิ้วของหวังฟางขมวดเป็นเลขแปด เธอตัวสั่นด้วยความโกรธ“หยุนหลาน แกเห็นไหมว่า หลี่โม่มันไร้ประโยชน์ขนาดไหน! นั่นความกรุณาจากประธานหวงเลยนะ แต่เขากลับไม่ได้บอกอะไรกับครอบครัวเลยนะ แถมเอาไปใช้กับอะไรก็ไม่รู้!"กู้หยุนหลานถอนหายใจด้วยเสียงแผ่วเบา เธอบ่นหลี่โม่อยู่ในใจด้วยความหงุดหงิด ความกรุณาที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้สูญเปล่าไปแล้ว หากหลี่โม่ใช้ความกรุณานั้นให้ฉลาดกว่านี้ เขาก็จะไม่ต้องทนกับความคับข้องใจเช่นนี้อีกในอนาคตน่าเสียดายที่หลี่โม่สูญเสียความกรุณานั้นไปแล้ว และคงไม่มีทางที่จะกู้คืนกลับมาได้“แต่นั่นก็เป็นความกรุณาที่หลี่โม่ได้รับด้วยตัวเขาเอง เขาต้องการจะใช้มัยังไงก็เป็นทางเลือกของเขา บางทีอาจเป็นเพราะเขาถูกครอบครัวกดขี่ข่มเหงมานาน เลยทำแบบนั้น เพื่ออยากได้หน้าบ้าง” กู้หยุนหลานกล่าวหวังฟางเงียบไปครู่หนึ่ง แต่เ
บทล่าสุด
