แชร์
บทที่ 119
บทที่เกี่ยวข้อง
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 120
“จริงสิ เผลอไปข่วนมันเข้าน่ะ ไม่ต้องใส่ใจหรอกน่า เลิกถามได้แล้ว”กู้หยุนหลานบังคับหลี่โม่ กลบเลื่อนอารมณ์โกรธอย่างต่อเนื่องและพูดว่า “หลี่โม่ คุณยังไม่เชื่อฉันอีกเหรอ?”ประโยคนี้ ทำเอาหลี่โม่ตกใจเขาเห็นว่ากู้หยุนหลานไม่อยากพูดถึงมัน รวมทั้งสถานะของอีกฝ่ายอาจทำให้เธอกลัวก็ได้แต่เธอเป็นผู้หญิงของหลี่โม่เชียวนะ นายหญิงแห่งแดนมังกร!ในโลกนี้ ใครหน้าไหนก็อย่ามาแหยม!ใครรังแกเธอล่ะก็ จะต้องอัดให้จมดินสถานเดียว!เขาหายใจเข้าลึก ๆ หลี่โม่เอื้อมมือไปปาดแก้มอันบอบบางของเธอ แล้วถามอย่างอ่อนโยนและกังวลใจว่า “เจ็บไหม?”ดวงตาของกู้หยุนหลานเป็นประกาย เธอส่ายหัวแล้วพูดว่า “ไม่เป็นไรหรอก เจ็บนิดหน่อยเอง ไม่ได้เป็นอุปสรรคอะไรเลย คราวหน้านายอย่าโกรธแบบนี้ได้ไหม มันน่ากลัว ฉันคิดว่าตอนนี้…”เมื่อสักครู่กู้หยุนหลานรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่า หลี่โม่โกรธเหมือนสิงโตและไร้เหตุผลมากทีเดียว ความโกรธที่พลุ่งพล่านของเขานั้น ทำให้เธอรู้สึกเหมือนว่าเขาสามารถฉีกโลกทั้งใบออกจากกันได้ภายในพริบตาน่าสะพรึงกลัว!นี่ใช่หลี่โม่ที่อยู่กับเธอมาตลอดสี่ปีหรือเปล่านะ?หลี่โม่พยักหน้า แม้ในใจจะรับไม่ได้ทว่า เนื่องจา
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 121
เฉียนเสี่ยวเหวินชะงัก และเช็ดปากเล็ก ๆ ของเธอด้วยสีหน้าที่หงิกงอ ในที่สุดก็พยักหน้าตอบกลับว่า“ฉันบอกคุณก็ได้ แต่คุณห้ามบอกว่าฉันเป็นคนพูด พี่หยุนหลานถูกนักลงทุนจากบริษัทของเราตบตี หล่อนชื่อหวังเมิ่งเหยาเป็นแฟนสาวของกู้ซิ่งเหว่ย” “ตีกู้หยุนหลานทำไม?” “ก็หวังเมิ่งเหยาเป็นแฟนสาวของผู้จัดการกู้นี่นา คงอยากออกหน้าจัดการเพื่อผู้จัดการกู้ ในที่สุดตอนนี้พี่หยุนหลานเป็นรองประธานซึ่งแย่งรับตำแหน่งที่เดิมควรเป็นของผู้จัดการกู้” “ทะเลาะกันที่ไหน?” “ที่ตึกสำนักงาน ตบตีกันต่อหน้าเพื่อนร่วมงานทั้งหมด ตบหน้าสองครั้ง ฉันรู้สึกโกรธแทนพี่หยุนหลานจริง ๆ หวังเมิ่งเหยาคนนั้นก็บ้าอำนาจเกินไปแล้ว เธอใช้อำนาจในฐานะเป็นนักลงทุนและประธานคณะกรรมการก็สนับสนุน เธอไม่ได้เห็นพี่หยุนหลานอยู่ในสายตาเลย เพิ่งมาเมื่อวานก็ทำให้หลายคนขุ่นเคืองไม่น้อยแล้ว ช่างเป็นมารจริง ๆ” เฉียนเสี่ยวเหวินพูดอย่างโกรธเคือง หลังจากนั้น ก็ดูเหมือนเธอจะคิดอะไรบางอย่างออก และถามอย่างตาโตว่า “หลี่โม่ คุณคงไม่ไปสั่งสอนหวังเมิ่งเหยาแทนพี่หยุนหลานหรอกใช่ไหม?” หลี่โม่ไร้ประโยชน์ขนาดนี้ กล้าทำเช่นนี้จริงหรือ?เขาอยู่ในครอบครัวกู้ แต่ไ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 122
กู้หยุนหลานสูดหายใจ แล้วกลืนความน้อยใจทั้งหมดลงในท้อง และตอบกลับว่า “ประธานหวังพูดถูก ฉันจะไปบริษัทหรงคังเดี๋ยวนี้ และคิดแผนโครงการโดยเร็วที่สุด” พูดจบกู้หยุนหลานก็หันกลับมาหยิบกระเป๋า และกำลังจะจากไป อย่างไรก็ตาม เห็นได้ชัดว่าหวังเมิ่งเหยาไม่ปล่อยให้กู้หยุนหลานไปแบบนี้ เธอตรงเข้าไปดึงกระเป๋าในมือของกู้หยุนหลานและทิ้งลงบนพื้นอย่างแรง จากนั้นก็ผลักกู้หยุนหลานอย่างไม่แยแส ด่าว่า “กู้หยุนหลาน ฉันเตือนเธอไว้ อย่ามาแสแสร้งทำเป็นน่าสงสารและน้อยเนื้อต่ำใจต่อหน้าฉัน ผู้หญิงแอ๊บใสแบบเธอ ฉันเจอมาเยอะแล้ว! ถ้าเธอรู้จักกาลเทศะหล่ะก็ลาออกจากตำแหน่งรองประธานเองเลย แล้วสละตำแหน่งของเธอให้กู้ซิ่งเหว่ย ไม่อย่างนั้น ฉันทำให้เธอตายได้!” กู้หยุนหลานเหลือบมองสิ่งที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้น นัยน์ตาเต็มไปด้วยน้ำตา และในที่สุดก็ไม่สามารถทนความน้อยเนื้อต่ำใจได้ ตอบกลับว่า “ประธานหวัง ฉันไม่เคยผิดใจกับคุณ ทำไมคุณถึงพุ่งเป้ามาที่ฉันแบบนี้?!" หวังเมิ่งเหยาตอบกลับอย่างเยาะเย้ยว่า “พุ่งเป้าที่เธอ? กู้หยุนหลาน เธอมองตัวเองสูงเกินไป เธอเป็นผู้หญิงชั้นต่ำ ฉันเจอมานับไม่ถ้วนแล้ว ตอนกลางวันแกล้งทำเป็นผู้หญิงบริสุท
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 123
เดือดแล้ว! มังกรมีเกร็ดย้อน ใครกล้าแตะต้องตาย! หลี่โม่รีบพุ่งไปข้างหน้า คว้ามือของหวังเมิ่งเหยาที่กำลังจะตบอีกฝ่าย แล้วผลักเธอออกไป! เขามองไปที่กู้หยุนหลานที่กำลังสั่นสะท้านไปทั้งตัว รอยฝ่ามือสีแดงสดบนใบหน้าเธอทำให้ตาทั้งคู่ของเขาลุกเป็นไฟ! เจตนาฆ่าที่ไม่อาจหยุดยั้งได้ปะทุออกมาจากหลี่โม่อย่างสมบูรณ์ในเวลานี้! “หยุนหลาน ผมขอโทษ ผมมาช้าไป” หลี่โม่พูดเบา ๆ แล้วดึงเสื้อหนังกันลมจากบนโซฟามาคลุมร่างที่อ่อนแอของกู้หยุนหลาน เมื่อกู้หยุนหลานเห็นหลี่โม่มาถึง น้ำตาในดวงตาเธอก็ไหลไม่หยุด เขาปรากฏตัวแล้ว คือหลี่โม่ที่ปรากฏตัวในช่วงเวลาที่เธอรู้สึกท้อแท้ หมดหนทาง และสิ้นหวังที่สุด เธอร้องไห้คร่ำครวญเสียงดัง โผเข้าอ้อมกอดของหลี่โม่ “หลี่โม่...พาฉันกลับบ้าน พาฉันกลับบ้านที...” เสียงร้องอันเจ็บปวดนี้ทำให้หัวใจของหลี่โม่แหลกสลายเป็นชิ้นๆ กู้หยุนหลานร้องไห้ ทำให้โลกทั้งใบของหลี่โม่จะแตกสลาย! ในโลกใบนี้ไม่มีใครรังแกกู้หยุนหลานได้! ไม่มี! ไม่ว่าจะเป็นใคร ไม่ว่าภูมิหลังของเธอจะเป็นอย่างไร ถึงแม้ว่าจะเป็นราชาแห่งสวรรค์ หลี่โม่ก็จะลงมือถึงตาย ลงมือถึงตายด้วยตัวเขาเอง! หลี่โม่สูดหายใจ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 124
จบแล้ว จบแห่แล้ว! เกรงว่าพี่หยุนหลานจะอยู่ในบริษัทต่อไปไม่ได้อีกแล้ว แม้แต่หลี่โม่เองก็จบแห่แน่! แต่ว่า วินาทีถัดมา เสียงหัวเราะเยาะเย้ยที่มุมปากของหลี่โม่ก็ดังขึ้น เขาก้าวไปข้างหน้าช้า ๆ เดินถึงด้านหน้าหวังเมิ่งเหยา แล้วจับผมหยักศกยาวของเธอ และดึงเธอขึ้นจากพื้น ตามมาด้วย เพี๊ยะ! เสียงตบหน้ารุนแรงได้กระทบบนใบหน้าของหวังเมิ่งเหยา ใบหน้าเย่อหยิ่งของหวังเมิ่งเหยาหันไปอีกด้าน แก้มของเธอปวดแสบปวดร้อนเหมือนโดนไฟ! ในเวลานี้หวังเมิ่งเหยาเบิกตากว้าง และจ้องไปยังชายที่อยู่ข้างหน้าเธออย่างไม่เชื่อ หลังจากการตอบสนองกลับมา เธอก็โวยวายอย่างบ้าคลั่งว่า “หลี่โม่ ไอ้สารเลว แกกล้าดียังไงมาตีฉัน แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?! " “เหอะ ๆ ฉันหลี่โม่ไม่จำเป็นต้องรู้จักตัวตนของอีกฝ่ายเวลาตีคน” เพี๊ยะ! หลี่โม่เข้าไปตบหน้าอีกครั้งอย่างแรง เพี๊ยะ! เพี๊ยะ เพี๊ยะ! เขาตบหวังเมิ่งเหยาล้มลงไปกองกับพื้นทุกครั้งที่ตบ จากนั้นดึงขึ้นมา และตบอีกครั้ง! หวังเมิ่งเหยาถูกตบจนมึน แล้วยังต้องการโต้กลับ ดังนั้นจึงถูกหลี่โม่ใช้เท้าเตะออกไปอีกครั้ง แล้วเตะเธออย่างดุเดือด จนเธอกลิ้งลงกับพื้น! ตอนนี้ใบหน้าขอ
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 125
อวดดี! หลี่โม่เขาเป็นเพียงลูกเขยที่ไร้ประโยชน์ของตระกูลกู้ เขามีคุณสมบัติอะไรถึงจะพูดเรื่องใหญ่โตเช่นนี้ได้ มันน่าหัวเราะ! ใบหน้าหวังเมิ่งเหยาเต็มไปด้วยความรังเกียจ เธอได้ตัดสินใจแล้วว่าวันนี้หลี่โม่ต้องชดใช้ และยิ่งกว่านั้นคือต้องขับไล่กู้หยุนหลานออกจากบริษัทนี้! บริษัทนี้ต้องเป็นของพี่ซิ่งเหว่ยเท่านั้น หวังเมิ่งเหยาไม่ยอมให้ผู้หญิงต่ำต้อยเช่นนี้รับแย่งตำแหน่งรองประธานของกู้ซิ่งเหว่ย ในขณะนี้เฉียนเสี่ยวเหวินยืนอยู่ข้างกู้หยุนหลาน เธอมองไปที่แววตาของหลี่โม่ที่สะท้อนเต็มไปด้วยเสน่ห์! เท่เกินไปแล้ว! คำพูดและการกระทำของหลี่โม่เมื่อกี้นั้นได้ระเบิดพลังออร่าของแฟนหนุ่มออกมา! ตอนแรกคิดว่าเขาเป็นคนอ่อนแอที่ไม่รู้อะไรเลย คิดไม่ถึงเลยว่าเพื่อพี่หยุนหลานแล้วเขาจะแข็งแกร่งขนาดนี้! อย่างไรก็ตามหลี่โม่นั้นก็ไร้สมองเกินไปแล้ว เขาถึงกับกล้าที่จะตบหวังเมิ่งเหยา นั่นคือลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของตระกูลหวังในกรุงโซลเชียวนะ และพี่ชายของเธอคือหวังฮั่นเชาที่มีชื่อเสียงในกรุงโซล! ซึ่งเป็นคนที่พัวพันกับเฉียวเย่ และเฉียวเย่ก็ชื่นชมเขาไม่น้อย เฉียวเย่คือใครเหรอ? ก็คือเฉียวเจิ้งหลงแห่งกรุง
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 126
สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่หลี่โม่ในขณะนี้ กู้ซิ่งเหว่ยก้าวออกมาทันที ชี้ไปที่หลี่โม่ และพูดว่า “พี่เชา คนนี้ไง” หวังฮั่นเชาหันหน้าไปมอง สายตาทั้งคู่มองอย่างเย็นชาที่ชายธรรมดาที่อยู่ข้างหน้าเขา “เป็นแกเองที่ตบน้องสาวฉัน เยี่ยม คุกเข่าขอโทษน้องสาวฉันเดี๋ยวนี้!” หวังฮั่นเชาพูดด้วยท่าทีดุดัน กล้าลงมือกับน้องสาวเขา รนหาที่ตาย! อย่างไรก็ตาม สีหน้าหลี่โม่นั้นเงียบสงบ และพูดว่า "คุณไม่ถามผมเหรอว่าทำไมผมถึงตบน้องสาวคุณ?" “ทำไมฉันต้องถามด้วย ตอนนี้ฉันรู้แค่ว่าแกตบน้องสาวฉัน แกต้องขอโทษน้องสาวฉัน!” หวังฮั่นเชาตระโกนด้วยความโกรธ ลูกน้องที่อยู่ข้างหลังเขาก็ก้าวไปข้างหน้าด้วยความดุดัน กู้ซิ่งเหว่ยหัวเราะอย่างเย็นชาที่มุมปากของเขา หลี่โม่คนนี้เป็นคนงี่เง่าจริง ๆ เขายังต้องการเหตุผล? หวังเมิ่งเหยากอดอก และมองอีกฝ่ายอย่างเย็นชาแล้วตะโกนว่า “พี่ชาย เลิกพูดไร้สาระกับเขา ลงมือให้เขาตาย และแก้แค้นแทนน้อง!” กู้หยุนหลานรู้สึกกังวลในตอนนี้ และอยากออกมาอธิบาย แต่หลี่โม่ขัดเธอไว้ เขามองไปที่หวังฮั่นเชาด้วยสายตาที่แผดเผา และพูดว่า “น้องสาวของคุณจงใจสร้างปัญหาให้ภรรยาของผม คนที่เริ่มลงมือก่อน ท
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 127
เฉียว...เฉียวเย่?! ในเวลานี้ทุกคนต่างตกตะลึง! เฉียวเย่มาแล้ว! พวกเขาทั้งหมดหลีกทางโดยอัตโนมัติ และเฉียวเจิ้งหลงก็เดินเข้ามาพร้อมกับคนของเขา หวางฮั่นเฉาก็ตกตะลึงในขณะนั้น เขาหันไปที่มองบุคคลนั้น เป็นเฉียวเย่จริง ๆ เขารีบเข้าไปทักทายด้วยรอยยิ้มชื่นบาน แล้วโค้งคำนับด้วยความเคารพ และพูดว่า "เฉียวเย่ ท่านมาที่นี่ได้ไง?" เพี๊ยะ! กลับกลายเป็นว่าเฉียวเจิ้งหลงเข้าไปตบหน้าหวังฮั่นเชา และจ้องมองเขาด้วยความโกรธ ตะโกนว่า "แกกำลังทำอะไร!" ตบนี้ทำให้หวังฮั่นเชามึนไป ซี๊ด ซี๊ด! ทุกคนต่างก็สูดหายใจเข้า เฉียวเย่ก็คือเฉียวเย่ แรงกดดัน และการลงมือที่โหดเหี้ยมนี้ทำให้ทุกคนสั่นสะท้านในใจ นี่คือหนึ่งในสี่ราชามาเฟียในกรุงโซล เฉียวเย่ เฉียวเจิ้งหลง ออร่านี้ไม่ถูกปกปิดจริง ๆ อย่างไรก็ตามหวังฮั่นเชาไม่กล้าบ่น และตอบด้วยความเคารพว่า “เฉียวเย่ คนผู้นี้รังแกน้องสาวผม ผมพาคนมาสั่งสอนเขาสักหน่อย” หวังฮั่นเชาไม่เข้าใจว่าทำไมเฉียวเย่ถึงมาที่นี่ ยิ่งกว่านั้นคือเข้ามาตบตัวเขา หรือว่าตัวเขาได้ทำอะไรขัดใจเฉียวเย่เข้า? ก็ไม่น่าเป็นไปได้นี่ “สั่งสอน? แกหวังฮั่นเชามีชื่อเสียงมากในตอนนี้กล้าท
บทล่าสุด
