LOGINShare
บทที่ 7
Last Updated:
2025-02-04 09:16:53"คงจะเตี๊ยมกันมาอย่างดีแล้วสินะ"
"คุณหมายความว่ายังไง" หลังจากที่ทัตเทพออกไปแล้ว แทนคุณก็ยกเลิกการประชุม และให้ทุกคนออกจากห้องไปให้หมด..ยกเว้นเธอ "เข้ามาได้จังหวะดีเลยนี่" ชายหนุ่มที่นั่งอยู่คนละมุมโต๊ะ ลุกขึ้นแล้วก้าวเดินมาหาเธอแบบช้าๆ "ฉันรู้ว่าคุณกำลังคิดอะไรอยู่" "ฉันคิดถูกใช่ไหมล่ะ" "จะเอาความจริงหรือพูดประชดดีล่ะคะ" "เธอไม่ต้องมากวนอารมณ์ฉัน" เพราะเวลาที่เธอกวนอารมณ์เขาเริ่มจะโมโหแล้วก็จากไป แต่วันนี้ต้องคุยกับเธอให้รู้เรื่อง ก็เลยไม่เดินตามเกมที่เธอวางไว้ "ก่อนอื่นฉันขอแนะนำก่อนนะว่าคุณต้องกินปลาเยอะๆ" ตุ๊บ!! มือหนาทุบลงที่โต๊ะยาวของห้องประชุมจนมีเสียงดัง "ฉันเตือนเธออีกครั้งว่าอย่ามากวนโมโหฉัน" เขารู้ดีการที่เธอบอกกินปลานั่นหมายถึงว่าเขาโง่ "ก็ได้ค่ะ เรื่องแต่งงานฉันไม่รู้ว่าคุณลุงจะเข้ามาพูดในห้องประชุม และฉันก็เพิ่งจะรู้พร้อมคุณนี่แหละว่าฤกษ์แต่งงานจัดขึ้นในอาทิตย์หน้า" เขาอยู่ใกล้ระยะเผาขนขนาดนี้เธอก็เลยไม่กล้าหาเรื่องใส่ตัว "ถ้าฉันจะยกเลิกงานแต่งมันคงเป็นไปไม่ได้" เพราะเขาเคยทะเลาะกับพ่อมาแล้วหลายครั้งเรื่องที่จะไม่แต่งงาน และพ่อก็ได้ขู่กลับมาว่าหุ้นที่เหลือจะยกให้เธอ และจะให้ทนายรีบเร่งเรื่องหุ้นที่ยังค้างคาอยู่ ให้เป็นของเธอโดยชอบธรรม "ก็เหลือแต่เราสองคนต้องมาตกลงกัน" "ตกลงกัน?" คิ้วเรียวงามได้รูปยกขึ้นเล็กน้อยเพื่อถามว่าจะตกลงอะไรกับเธอ "ก่อนอื่นเธอต้องรู้ก่อนว่าฉันมีเมียอยู่แล้ว และรักมาก" "เรื่องนั้นจำเป็นต้องเล่าให้ฉันฟังด้วยหรือคะ?" หญิงสาวยังคงทำสีหน้าไม่แคร์ ไม่สะทกสะท้านสะเทือนใดๆ กับคำพูดของเขา "จำเป็นสิ เพราะฉันจะแต่งกับเธอแค่ตบตาพ่อ เราจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกัน" "เสียใจค่ะ เพราะถ้าแต่งงานแล้วฉันก็อยากจะมีลูก ฉันชอบนะดูคนเล่นฟุตบอล เอาเท่าทีมชาติเลยดีไหมคะ" "ไร้ยางอาย" "หึ หึ หึ " "เธอขำอะไร" "คำนี้ฉันเคยดูละครหลังข่าว แต่ก็ไม่แน่ใจว่ายางอายมันเป็นยังไง" "เธอเป็นผู้หญิงยังไงกันแน่" "ผู้หญิงสวยค่ะ และเก่งด้วย" "เหอะ เก่ง?" "ถ้าคุณยังจะพูดเรื่องไร้สาระพวกนี้อยู่ ฉันขอไปทำงานนะคะ เพราะงานใหญ่กำลังรอฉันอยู่" "บอกแล้วไงว่าโครงการสระบุรีฉันจะเป็นคนทำเอง" "มันอยู่ที่ว่าคุณจะทำอยู่ตรงไหน ห้องทำงาน หน้างาน หรือบนเตียง ถ้าทำอย่างหลัง คุณคงจะไม่ โอ๊ย.." หญิงสาวยังพูดไม่จบเลยด้วยซ้ำ ก็ถูกเขากระชากตัวให้ยืนขึ้นมาจากเก้าอี้ ..เธอกำลังจะพูดว่าถ้าทำบนเตียงกับผู้หญิงคนนั้น เขาก็คงจะยังตาบอดมองไม่เห็นอะไรอีกเหมือนเคย "ฉันเจ็บนะ" "แบบเธอเจ็บเป็นด้วยเหรอ" "โอ๊ย คุณจะทำอะไร!" อยู่ดีๆ เขาก็จับร่างของเธอให้นอนหงายลงบนโต๊ะยาวของห้องประชุม "อยากจะได้ลูกเท่าทีมฟุตบอลไม่ใช่เหรอ เราก็ต้องได้เริ่มกันตอนนี้เลยสิ" ว่าแล้วคนตัวโตก็ถอดเข็มขัดกางเกงของตัวเองออก แต่มืออีกข้างก็ยังคงจับร่างเธอรั้งไว้ไม่ให้ลุกได้ "คุณจะทำบ้าอะไร! ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ!"Related chapters
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 8
อือออ!! หญิงสาวทำได้แค่ขยะแขยงอยู่ในใจ แต่เธอไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมาให้เห็นเมื่อถูกเขาไซร้ซอกคอ มือเรียวโอบร่างของคนที่ทับตัวเธออยู่ในเวลานี้ไว้เหมือนกลัวว่าเขาจะหนีหาย "อื้อ" เสียงครางในลำคอดังออกมาเพียงเล็กน้อยเพื่อให้อีกฝ่ายรู้ว่าเธอเริ่มจะมีอารมณ์แล้วริมฝีปากหนาย้ายจากทางซ้ายมาขวา มือของเขาก็อยู่ไม่นิ่งลูบคลำต่ำลงไป แต่ก็ไม่เห็นปฏิกิริยาปฏิเสธจากเธอเลย"อะไรวะ!!" ชายหนุ่มยันกายลุกขึ้น ทิ้งเธอให้นอนอยู่ท่าเดิมบนโต๊ะนั่น ทีแรกเขาคิดว่าจะทำแค่ขู่ให้กลัว ดีไม่ดีอาจจะวิ่งแจ้นกลับบ้านไป แต่นี่อะไร ตอบสนองเฉยเลย"จะไปไหนล่ะคะ ไม่ต่อแล้วเหรอ" หญิงสาวตะโกนตามหลังชายหนุ่มที่เดินไปหน้าประตู"ไม่มีอารมณ์" ว่าแล้วเขาก็กระชากประตูเปิดออกอย่างแรง ถ้าเขายังอยู่ในห้องนี้คงได้ยินเสียงหายใจเข้าแบบโล่งอกของเธอ เย็นวันเดียวกันที่บ้าน.."ทำไมป่านนี้มันยังไม่กลับ""คงกำลังยุ่งอยู่กับโครงการสระบุรีมั้งคะ"ทัตเทพมองจ้องใบหน้าของเธอที่นั่งร่วมโต๊ะอยู่ในเวลานี้ แบบทึ่งในการเลี้ยงดูลูกของน้องสาว เพราะท่านรู้อยู่แล้วว่าลูกชายคงไม่ได้กำลังทำแบบที่หลานสาวพูด"หน้าอิงมีอะไรติดหรือเปล่าคะคุณลุง""เปล่าหรอก กิ
Last Updated : 2025-02-04คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 9
ทำไมสวิตช์ไฟห้องเราถึงเปิดไม่ได้? ..หญิงสาวกดสวิตช์ไฟแล้ว แต่ไฟก็ไม่เปิดให้ จะว่าไฟดับก็ไม่ใช่ข้างนอกยังสว่างอยู่เลย เพราะตอนนี้เธอยังไม่ปิดประตูห้อง ขณะที่น้ำอิงกำลังจะออกมาเรียกคนให้เข้ามาดูไฟในห้องให้ แต่ประตูก็ได้ถูกปิดลงก่อน "ใคร!!" หญิงสาวรู้ได้ในทันทีว่าในห้องนี้ไม่ได้มีเธอแค่คนเดียวแน่ เท้าเรียวค่อยๆ ก้าวถอยหลังออกไปก่อน เพราะเงาของคนที่ปิดประตูกำลังก้าวเดินเข้ามา"คุณแทน ฉันรู้นะว่าเป็นคุณ ออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ!" หญิงสาวใช้ความชำนาญหามุมหลบไว้ก่อน เพราะมันมืดมากเขาก็คงจะมองไม่ค่อยเห็นเช่นกัน "กรี๊ดด! อืมม" แต่เธอคิดผิด เขาอยู่ในความมืดได้สักพักแล้ว สายตาก็เลยชินอึบ! ขาเรียวพยายามเตะไปข้างหน้า เพื่อให้โดนคนที่กำลังปิดปากเธออยู่ "อืมม!!""นึกว่าจะเก่งกว่านี้" พอเห็นว่าเธอต่อสู้แบบหวาดกลัวเขาก็เลยเอ่ยพูดขึ้นหญิงสาวรู้สึกโล่งขึ้นมาที่ผู้ชายคนนี้คือเขา ตอนที่ไม่ได้ยินเสียงยังคิดอยู่เลยว่าหรือตัวเองคิดผิด ถ้าเป็นคนบุกรุกจากข้างนอก แล้วเธอจะทำยังไง แต่ถึงแม้เป็นเขา เธอก็ต้องหาทางเอาตัวรอดให้ได้ก่อน"คุณเข้ามาทำไม แล้วไฟห้องฉันเป็นอะไร ทำไมเปิดไม่ได้" น้ำอิงรู้ดีว่าผู้ชา
Last Updated : 2025-02-04คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 10
ในเวลาเดียวกันนั้น..ที่บ้านของพงษ์พิบูลย์"แกไปไหนมา""ตกใจหมดเลย! คุณพ่อยังไม่นอนอีกหรือคะ" นาเดียที่เพิ่งจะเดินเข้าบ้านไม่คิดว่าพ่อยืนอยู่มุมนี้"พ่อถามว่าแกไปไหนมา แล้วนั่นรถใคร?" พงษ์พิบูลย์มองตามหลังรถคันที่มาส่งลูกสาว"รถเพื่อนค่ะ""อย่าเพิ่งไป""เดียง่วงแล้วค่ะ""แกรู้เรื่องที่ ไอ้แทนมันจะแต่งงานไหม""คุณพ่อรู้แล้วหรือคะ""แสดงว่าแกรู้เหรอ? แล้วทำไมแกไม่บอกพ่อ""บอกแล้วได้อะไรล่ะคะ แต่งก็แต่งไปสิใครจะแคร์""แกอย่าลืมนะว่าสิ่งที่เราทำอยู่.." "พ่ออย่าเพิ่งพูดเรื่องนั้นตอนนี้ได้ไหม เดียกำลังอารมณ์ดีไม่อยากจะเครียด""แกทำยังไงก็ได้ให้งานแต่งนั้นถูกยกเลิกไป!" พงษ์พิบูลย์ได้แต่ตะโกนตามหลังลูกสาวที่เดินขึ้นบ้านแบบไม่สนใจ เช้าวันต่อมา..ที่บริษัท"ไหนคุณบอกว่าจะจัดการโครงการที่สระบุรี ฉันยังไม่เห็นคุณทำอะไรเลย" นี่ก็วันที่สามแล้ว แต่เธอก็เห็นเขายังเงียบอยู่ น้ำอิงทนรอไม่ได้ก็เลยเข้ามาหาเขาในห้องทำงาน"เดี๋ยวจะทำ""เดี๋ยวแล้วเมื่อไร""ยังไม่รู้""คุณแทน""ผมชื่อแทนคุณ" คิ้วหนาเลิกขึ้นสูงเหมือนบอกคนตรงหน้าว่าอย่ามาเรียกเขาแบบสนิทสนม"คุณแทนคุณ คุณรู้ไหมว่าเงินเท่าไรที่จมอยู่กับโครงการนี
Last Updated : 2025-02-04คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 11
"ผมขอออกไปไม่นานหรอกครับ""พ่อบอกให้นั่งลงไง""ผมไม่อยากกินแล้ว""ไม่อยากกินก็ขึ้นห้อง" "ผมเป็นลูกนะ ไม่ใช่นักโทษ""คุณลุงคะ" ระหว่างสองคนนี้เธอต้องเลือกห้ามใครคนใดคนหนึ่งก่อนที่จะบานปลาย แน่นอนว่าเธอคงห้ามเขาไม่ได้ น้ำอิงก็เลยเลือกที่จะห้ามลุงไว้ก่อน"อะไรนักหนาวะ!" จากที่จะออกไปข้างนอกเขาก็เลยเดินขึ้นบนบ้าน จริงๆ แล้วแทนคุณก็กลัวว่าพ่อจะช็อคอยู่เหมือนกัน ใครจะไม่เป็นห่วงพ่อของตัวเองทั้งคน แต่เพราะพ่อก้าวก่ายชีวิตของเขามากเกินไป"เมื่อไรมันจะเป็นผู้เป็นคนเหมือนเขาบ้าง" สายตาของชายวัยกลางคนมองตามลูกชายขึ้นไป และอดที่จะมองหญิงสาวตรงหน้าไม่ได้ เพราะสงสารที่ดึงเธอเข้ามาเหนื่อยกับเรื่องนี้ด้วย แทนที่เธอจะได้อยู่บ้านกับพ่อและแม่"คุณลุงไม่ต้องคิดมากนะคะ" เธอไม่รู้หรอกว่าตอนนี้ลุงกำลังคิดอะไรอยู่ แต่คงจะเป็นเรื่องของลูกชายนั่นแหละ"ลุงฝากหนูดูแลมันหน่อยนะ"น้ำอิงตอบออกไปด้วยรอยยิ้มหวานๆ เธอไม่กล้าให้คำมั่นสัญญา เพราะคนแบบเขาต้องเจอด้วยตัวเองเท่านั้นถึงจะรู้เช้าวันต่อมา.."ทำไมต้องให้ติดรถผมไปด้วย" ชายหนุ่มชักจะไม่พอใจเมื่อพ่อให้เธอคนนั้นติดรถไปที่ไซต์งานสระบุรีด้วย "ไปทำงานที่เดียวกัน ก
Last Updated : 2025-02-04คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 12
ขาเรียวค่อยๆ ก้าวเดินไปข้างหน้า สายตามองไปทั่วบริเวณก่อสร้าง โทรศัพท์ในมือของเธอก็ยังคงแอบถ่ายคลิปเก็บรายละเอียดไว้ เพราะจะให้มองด้วยตาเปล่าก็คงเก็บได้ไม่หมด"คุณครับ"น้ำอิงหยุดแล้วหันกลับไปมองด้านหลังเมื่อได้ยินเสียงคนเรียกเพล้ง! ขณะเดียวกันนั้นก็ได้มีสิ่งของหล่นลงมาจากชั้นบน แต่โชคดีที่เธอหยุดไว้ได้ก่อน ถ้าไม่มีเสียงเรียกคงจะถูกศีรษะของเธอไปแล้ว"ใครทำอะไรอยู่ข้างบน" ผู้ชายที่เรียกเธอรีบวิ่งเข้ามาหา "คุณเป็นอะไรไหมครับ""ไม่ค่ะ" หญิงสาวไม่ได้มองหน้าคนที่ถามเลย เพราะเธอมองขึ้นไปด้านบน"ขอโทษครับพวกผมกำลังทำงานอยู่..มีใครเป็นอะไรไหมครับ" คนที่อยู่ชั้นบนชะโงกหน้าลงมาถาม"มีอะไร" ที่จริงแล้วแทนคุณไม่ได้เข้าไปในออฟฟิศตามคำเชิญของหัวหน้า เพราะเขาต้องรีบดูงานและรีบกลับ แต่พอได้ยินเสียงก็เดินมาตรงจุดเกิดเหตุ"พวกมึงทำอะไรอยู่ข้างบน เห็นไหมเนี่ยของหล่นลงมาเกือบถูกคุณเขาแล้ว" นิกรหัวหน้าที่เดินตามแทนคุณมาตระโกนขึ้นไปด่าลูกน้องที่ทำงานไม่ระวัง "มีอะไรก็ไปทำที่อื่นอย่ามาทำแถวนี้ ให้คุณคุณกลับไปก่อนค่อยกลับมา""เดี๋ยวก่อนสิคะ ฉันคิดว่ามันไม่ใช่อุบัติเหตุ" น้ำอิงดูแล้วหัวหน้าคนนี้แค่ตำหนิเพื่อท
Last Updated : 2025-02-04คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 13
"คุณจะบ้าหรือครับคุณผู้หญิง งานที่ไหนก็มีอุบัติเหตุกันทั้งนั้น ยิ่งงานก่อสร้างตึกสูงแบบนี้ด้วยแล้ว" นิกรพยายามหาทางเอาตัวรอดเฉพาะหน้าให้ได้ก่อน เพราะยังไม่มีเวลาโทรไปขอความช่วยเหลือ"คุณทำงานมากี่ปีแล้วคะ""ผมหรือครับ?" นิกรเริ่มจะอึดอัด"ในเวลานี้ฉันกำลังคุยกับคุณอยู่ ทำไมต้องถามด้วยว่าเป็นคุณหรือเปล่า""ทะ.. ทำงานมาหลายปีแล้วครับ" "คุณเป็นผู้รับเหมาของบริษัทนี้มากี่โครงการแล้ว" "โครงการนี้โครงการแรกครับ""โครงการนี้มีผู้รับเหมากี่คน""นี่คุณ เรื่องพวกนี้สำนักงานใหญ่ไม่ให้ข้อมูลคุณมาเลยหรือครับ""ฉันถามว่าโครงการนี้มีผู้รับเหมากี่คน""มีสองผู้รับเหมาครับ" ประโยคนี้นอร์เวย์เป็นคนตอบ "แต่อีกผู้รับเหมาถูกให้ออก""ทำไมล่ะคะ" หญิงสาวหันมาถามคนที่ตอบบ้าง"เรื่องก่อนหน้านั้นผมก็ไม่รู้เหมือนกัน""ผมว่าเราไปหาที่คุยกันที่อื่นดีกว่าไหม""ดีครับ" นอร์เวย์เห็นด้วยกับแทนคุณ พอแทนคุณเห็นว่าเธอไม่เดินตามเขาก็เลยคว้าแขนของเธอให้ตามมา ส่วนหัวหน้านิกรพอทางสะดวกก็รีบล้วงเอาโทรศัพท์ออกมา.."ฉันไม่ยอมจบง่ายๆ หรอกนะ" หญิงสาวสะบัดมือออกเมื่อเดินมาถึงรถแล้ว"คุณรู้ไหมว่ามันอันตราย""ทำไมฉันจะไม่รู้ ในเมื
Last Updated : 2025-02-04คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 14
"ถอยออกไปนะ" มือเรียวค้ำอกแกร่งของอีกฝ่ายไว้ ไม่ให้เข้ามาใกล้มากกว่านี้"ทำไม? คุณกลัวผมเหรอ" ชายหนุ่มสัมผัสได้ว่ามือของเธอสั่น แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่าเธอคงแค่มารยา "เรากำลังคุยธุระกันอยู่ คุณอย่านอกเรื่องได้ไหม""นอกเรื่องตรงไหน" ใบหน้าคมคายค่อยๆ ขยับเข้ามาใกล้ซอกคอ จนหญิงสาวต้องได้ใช้แรงผลักอีกครั้ง "คุณไปกับผู้หญิงคนนั้นทั้งวัน ยังไม่อิ่มอีกหรือไง" นี่แหละคือสิ่งที่เธอไม่อยากให้เขาเข้าใกล้ เพราะรู้สึกขยะแขยง "คุณคิดถึงหน้าคนรักของคุณหน่อยสิ ถ้าเธอรู้ว่าคุณทำแบบนี้กับผู้หญิงคนอื่นเธอจะคิดยังไง" และมันก็ได้ผล เพราะเขาหยุดครู่หนึ่งจนเธอมีจังหวะผลักเขาออก ..หญิงสาวรีบวิ่งออกจากห้องไปในทันที"หึ" พอคิดได้ว่าตัวเองเผลอไปยิ้มให้กับเธอเขาก็รีบหุบมันลงเช้าวันต่อมา.."ทำไมไม่นั่งรถคันเดียวกันเข้าบริษัท ยังไงตอนบ่ายก็จะได้ไปลองชุดแต่งงานด้วยกันอยู่แล้ว" ทัตเทพเอยขึ้นเมื่อเห็นทั้งสองกำลังจะออกจากบ้านด้วยรถคนละคัน"ค่ะ" หญิงสาวมองหน้าอีกฝ่าย อยากรู้ว่าเขามีสีหน้ายังไงเมื่อเห็นว่าเธอจะติดรถไปด้วย แต่เขาก็ไม่ว่าอะไรรถเบนซ์คันหรูค่อยๆ เคลื่อนตัวออกจากรั้วคฤหาสน์หลังใหญ่ ชายชราที่นั่งอยู่รถเข็นเ
Last Updated : 2025-02-04คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 15
เย็นวันเดียวกัน.. ที่คฤหาสน์เทพประทาน"ทำไมลุงไม่ได้ยินเสียงรถล่ะ" ทัตเทพเห็นหลานสาวเดินเข้ามา ถ้าวันไหนได้ยินเสียงรถท่านจะให้พยาบาลพาออกไปรับ"พอดีว่าคุณแทนติดงานด่วนค่ะ อิงก็เลยนั่งรถแท็กซี่กลับมาก่อน" จริงๆ แล้วไม่ใช่เลย ทั้งสองไปลองชุดแต่งงานคนละรอบด้วยซ้ำ เพราะตั้งแต่ถูกเขาจูบในห้องทำงาน เธอก็ไม่อยากเจอหน้าเขาอีก "อิงขอตัวเอาของขึ้นไปเก็บก่อนนะคะเดี๋ยวลงมา"ขึ้นมาถึงชั้นบน หญิงสาวต้องรีบเข้าไปชำระร่างกายในห้องน้ำ ทั้งแปรงฟันล้างหน้า ล้างตามตัวตรงที่ถูกเขาแตะเรามาทำบ้าอะไรอยู่ที่นี่ มันคุ้มแล้วเหรอ กับชีวิตทั้งชีวิตที่พ่อแม่อุตส่าห์ฟูมฟัก ..แต่พอคิดถึงหน้าลุงที่นั่งรถเข็นรอแค่ความหวังให้เธอช่วย..หรือเราเกิดมาเพื่อสิ่งนี้ เธอต้องรีบทำอะไรสักอย่าง จะรอให้เป็นเหยื่อเขาฝ่ายเดียวไม่ได้แล้ว เพราะอีกแค่สองวันก็ถึงวันแต่งงานพอทานข้าวเสร็จเธอก็คิดหาหนทาง ตั้งแต่มาอยู่กรุงเทพฯกับลุง ไม่ค่อยรู้จักใครเลย แม้กระทั่งที่ทำงาน เพราะเธอไม่กล้าคุยกับใครกลัวว่าจะเป็นพรรคพวกของพวกนั้น "คุณลุงนอนแล้วหรือคะ" วันนี้เธอไม่ได้พาลุงเข้านอน ปล่อยให้พยาบาลทำหน้าที่ "ใช่ค่ะเดี๋ยวกะดึกก็จะมาเฝ้าแทน""ขอบค
Last Updated : 2025-02-04
Latest chapter
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 160 ตอนพิเศษ
พลาดรัก | CHAIYA ตอนพิเศษ 18+"อื้อ คุณจะพาฉันกลับไปอยู่ไร่จริงเหรอคะ""จริงสิ" ขณะที่พูดใบหน้าคมยังคงมัววุ่นวายอยู่กับช่วงล่างลำตัวของอีกฝ่าย"คุณพูดเหมือนง่ายเลย เรายังไม่ได้ทำเรื่อง อื้ออ อ " ก็อยากจะปล่อยให้เขาทำให้เสร็จก่อนอยู่หรอก แต่มันคาใจ"คุณขวัญตาครับ ตอนนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่ คุณช่วยให้ความสำคัญกับสิ่งที่ผมกำลังทำหน่อยสิ""กว่าคุณจะทำเสร็จ คุยกันก่อนไม่ได้หรือไงคะ""ขอครั้งหนึ่งก่อน" ว่าแล้วคนร่างหนาก็ขยับขึ้นมาพร้อมกับส่งความเป็นชายเข้าไป.."อือ เบาๆ ก่อนสิคะมันเจ็บ""ทำไมเจ็บล่ะ" ขนาดของเขาไม่ได้ใหญ่ขึ้นสักหน่อย"ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เจ็บหน่วงแบบนี้มา 2-3 วันแล้ว" นี่แหละเธอถึงไม่อยากให้เขามานอนในห้องด้วย เพราะตั้งแต่ครั้งสุดท้ายเธอก็เริ่มเจ็บแบบจุกๆ"อ้อนหรือเปล่าเนี่ย""ใครจะบ้าอ้อนบอกว่าตัวเองเจ็บล่ะคะ""เดี๋ยวโดนบ่อยๆ เข้า ก็หายเจ็บเอง อ้าา ซี๊ดด" มีเหรอที่เขาจะยอมหยุด ไม่กระแทกแรงก็ได้แต่ถ้าจะไม่ให้ได้เลยเดี๋ยวเสียชื่อไชยาคนตัวเล็กควานหาที่ยึดเหนี่ยวไว้เมื่อร่างของเธอสั่นสะเทือนไปด้วยแรงที่เขาโยกไชยาเห็นว่าเธอเกร็ง วันนี้เขาก็เลยไม่ได้เปลี่ยนท่าอะไรมาก และไม่ได้อด
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 159 ตอนจบ
"ขอบพระคุณมากเลยนะคะ""จะขอบคุณทำไมก็เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนี่ ไม่ต้องเป็นห่วงแม่ของเราหรอกนะ ทางนี้เดี๋ยวแม่จะดูแลให้เอง"ในเมื่อจะทำงานแค่ไซต์งานนี้แล้วไชยาจะพาขวัญตากลับมาอยู่ไร่ เขาก็เลยถือโอกาสฝากแม่ของเธอไว้ที่นี่ ไม่ต้องไปฝากลุงของเธอแล้ว ซึ่งผู้ใหญ่ก็เห็นดีเห็นงามด้วย เด็กจะได้ไม่ห่วงหน้าพะวงหลัง"ไปถึงแล้วขวัญจะโทรมาหานะคะแม่""เดินทางปลอดภัยนะลูก ฝากดูแลน้องด้วย""ครับ"พอร่ำลากันเสร็จไชยาก็พาเธอขับรถออกมา เพราะวันหยุดยาวใกล้จะหมดลงแล้วพวกเขาต้องกลับไปเตรียมพร้อมทำงาน"ไม่ต้องเป็นห่วงหรอกน่าอยู่ที่นี่ มีแม่และก็ลุงผมคอยดูแลอยู่" เขาเห็นว่าเธอมองกระจกหลังแบบเป็นห่วง"ค่ะ" ทำไมเธอจะไม่ดีใจที่มีครอบครัวเพิ่มขึ้น และมีที่สำหรับฝากแม่ไว้ ใช้เวลาขับรถอยู่หลายชั่วโมงกว่าจะกลับมาถึงรีสอร์ทที่สระบุรี"อยากจะนอนกับเมีย""ไม่ได้ค่ะ คุณไปนอนห้องของคุณสิ""แล้วผมจะนอนหลับไหม""ห้องฉันรกฉันอยากจะเก็บห้องก่อน""ถ้างั้นคุณก็ไปนอนห้องผมสิ""ห้องคุณแตกต่างอะไรจากห้องฉันเนี่ย"ชายหนุ่มเดินหน้าบึ้งกลับมาห้องตัวเองเมื่อเธอไม่ให้ค้างคืนด้วย"ว่าไงครับคุณไชยา วันหยุดยาวได้ไปบ้านสาวสมใจไหม""
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 158
"ไหนบอกว่าจะขึ้นไปดูห้องไง" สามีเห็นว่าภรรยาพาแม่ของฝ่ายหญิงกลับลงมาอีก"ฉันคิดว่าทานข้าวก่อนแล้วค่อยขึ้นไปทีเดียวก็ได้ค่ะ..จริงไหมคะคุณ" ตอบสามีไปแบบตะกุกตะกัก"จะ..จริงค่ะ" อีกคนก็พูดไม่ต่างกัน"เป็นอะไรกันหรือเปล่า""ปะ..เปล่าค่ะ แล้วคุณจะถามทำไมเนี่ย" ว่าแล้วแม่ของไชยาก็ ชวนแม่ขวัญตาเข้าครัว แบบต่างคนต่างก็อายกันเย็นวันเดียวกันที่โต๊ะอาหาร.."เมียก็มีแล้ว ลุงว่ากลับมาช่วยงานในไร่ได้แล้วล่ะ" พ่อเลี้ยงไม่เคยบังคับให้ไชยาเรียกพ่อ ในเมื่อเขาให้สถานะเป็นลุง..พ่อเลี้ยงก็เลยเรียกตัวเองว่าลุงมาตลอด"ไม่เอาหรอกครับ ไม่เห็นสนุกตรงไหนเลย" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับตักอาหารวางใส่จานให้กับเธอ โดยมีสายตาหลายคู่มองตาม"ช่างลูกเถอะค่ะคุณ จะมาพูดอะไรตอนทานข้าวคะ เกรงใจคนอื่นเขาบ้าง""ก็ได้ถ้างั้นลุงให้โอกาสใช้ชีวิตข้างนอกอีกสองปี ค่อยกลับมาช่วยลุงดูงาน""ผมยังไม่รับปากนะครับ""แล้วหนูล่ะอยากมาอยู่ไร่ไหม" พ่อเลี้ยงของไชยาก็เลยเปลี่ยนทิศทางลมใหม่"ขวัญชอบทำไร่ค่ะ"เพล้ง! ช้อนในมือของน้องนิวางลงที่จานแบบไม่ชอบใจ"เจ้าลูกคนนี้ไม่รู้จักโตสักที" ผู้เป็นพ่อได้แต่บ่นตามลูกสาวที่วิ่งขึ้นบ้านไป ทุกคนรู้ดีว่าน้องน
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 157
"คุณพาฉันกับแม่มาที่นี่ทำไมคะ" ขวัญตาถามอีกครั้งเมื่อรถวิ่งเข้ามาจอดในบ้านหลังหนึ่ง"ตามผมมาสิ เดี๋ยวคุณก็รู้" ลงรถได้ไชยาก็เปิดประตูให้กับแม่ของเธอก่อน แล้วค่อยเดินอ้อมไปเปิดให้กับเธอ"พี่ชาย"พอลงจากรถไม่รู้ว่าผู้หญิงที่ไหนอยู่ดีๆ ก็วิ่งเข้ามากอดเขา และมันก็ทำให้ขวัญตาไม่พอใจเอามากๆ"พอก่อนพี่หายใจไม่ออกแล้ว""ไหนพี่บอกว่าไม่กลับบ้านไง""พี่บอกว่าให้ปล่อยก่อนไง" ว่าแล้วไชยาก็แกะมือของผู้หญิงคนที่วิ่งมากอดเขาออก "พ่อกับแม่เราล่ะ""แม่ พี่ชายมา""ใครมานะ" พอได้ยินเสียงตะโกนคนที่อยู่ด้านในก็รีบออกมา"เจ้าตัวดีนี่เอง""ไม่เจอกันตั้งนานคุณนายยังสวยอยู่เหมือนเดิมนะครับ" ว่าแล้วไชยาก็เดินเข้าไปโอบกอดคนที่เขาทัก และมันก็ทำให้ขวัญตากับแม่ยิ่งงงไปกันใหญ่ ในเมื่อเขาเรียกว่าคุณนายทำไมถึงกล้ากอด"ไหนบอกแม่ว่าไม่กลับไง""แม่?" ขวัญตาเอ่ยพูดออกมาเบาๆ"ทีแรกก็ว่าจะไม่กลับนั่นแหละครับ พอดีผมมีคนอยากมาแนะนำให้แม่รู้จัก" ว่าแล้วเขาก็หันไปมองเธอ..ขวัญตาก็เลยพนมมือขึ้นไหว้"ไหว้พระเถอะจ้า ใครเหรอลูก" พอรับไหว้เสร็จนางก็หันกลับมาถามลูกชาย"เมียผมเองครับ เธอชื่อขวัญตา""เมีย?!" ผู้หญิงที่วิ่งออกมารับเขาก่
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 156
"แม่รอนานหรือยังคะ" ขณะที่พูดกับแม่ สายตา เธอหันไปมองค้อนอีกคนที่เดินอ้อมไปฝั่งคนขับ"แม่ก็เพิ่งออกมาเหมือนกัน" นางออกมารอที่รถได้สักพักแล้ว เห็นว่าห้องของลูกปิดล็อกเงียบก็เลยไม่กล้ากวน "ทำไมไม่นั่งข้างหน้าเป็นเพื่อนแฟนเราล่ะ""อยากนั่งกับแม่มากกว่า" ว่าแล้วหญิงสาวก็มุดเข้าไปนั่งข้างๆ แม่คนที่ทำหน้าที่ขับรถหันมองกระจกเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ..และขณะที่เขาขับรถมาก็แอบมองกระจกหลังอยู่ตลอดเวลา จนคนที่ถูกมองรู้สึกอาย เพราะเธอนั่งอยู่ตรงนั้นพอดี"คุณหิวหรือยัง" นี่ก็ขับรถมาได้หลายชั่วโมงแล้ว ไชยากลัวว่าคนที่นั่งมาด้วยจะหิว"แม่หิวหรือยังคะ""ถ้าพวกเราหิวก็จอดเถอะ ถ้าพวกเรากินแม่ก็กินเหมือนกันนั่นแหละ""เดี๋ยวผมพาไปแวะร้านนี้ดีกว่าอาหารอร่อย""คุณพูดเหมือนเคยมา"ไชยาไม่ได้ตอบแค่เหลือบมองกระจกเล็กน้อย ก่อนที่จะเลี้ยวเข้าไปในร้าน"จะรับอะไรดีคะ" เด็กเสิร์ฟของร้านเอาเมนูมาให้ดู"อาหารที่นี่อะไรอร่อยคะ" ขวัญตาไม่ได้ถามเด็กเสิร์ฟหรอก แต่ถามเขาที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม"เมนูอยู่กับคุณไม่ใช่เหรอ" ไชยาเริ่มเสียวสันหลัง ไม่น่าบอกเธอเลยว่าร้านนี้อาหารอร่อย"ฉันเห็นว่าคุณน่าจะเคยมาทานที่นี่แล้ว""ขะ.
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 155
"อือ..คุณ.. คุณได้ยินเสียงอะไรไหม""ได้ยินสิ..ได้ยินเสียงครางของคุณ" ชายหนุ่มผงกใบหน้าขึ้นมาจากช่วงกลางหว่างขาของอีกฝ่ายเพื่อตอบ แล้วก็โน้มลงไปใหม่อีกครั้ง"คุณช่วยจริงจังอะไรสักเรื่องหน่อยได้ไหม..พอก่อน""จะพอได้ยังไงเครื่องกำลังติดเลย" ขณะที่พูดสองนิ้วแกร่งก็ได้คลี่กลีบที่มันแนบชิดออกจากกันเพื่อเปิดทางให้กับลิ้น"อ๊อย.. เสียงเหมือนแม่พูดอะไรอยู่ข้างนอก" หญิงสาวต้องรีบเข้าเรื่องก่อนที่มันจะเตลิด เพราะเธอได้ยินเสียงแว่วเข้ามา"แม่คงจะคุยกับป้าข้างบ้านมั้ง พวกนี้ชอบสอดรู้สอดเห็น" ถึงแม้ว่าจะคุยกับเธอแต่นิ้วก็ยังคงวนอยู่ตรงปุ่ม"อื้อ คุณปล่อยฉันก่อนสิ"ไชยาก็เลยตัดใจต้องได้ปล่อยเธอออกก่อน ทั้งสองรีบหาเสื้อผ้ามาสวมใส่แล้วออกไปดูข้างนอก"มันกลับมาอีกทำไมแม่" เป็นแบบที่ขวัญตาคิดไว้ เพราะคนที่แม่พูดด้วยก็คือพ่อเลี้ยง"เอาของของคุณออกไปให้หมด" แม่ของเธอจับกระเป๋าที่เก็บไว้ส่งให้ไป แต่ดูพ่อเลี้ยงไม่อยากจะไปจากที่นี่ ใครจะอยากไปตกระกำลำบากล่ะ อยู่นี่เมียก็หาเงินเลี้ยง..ไม่มีก็ได้จากลูกเลี้ยงอีกทาง"เราอยู่กินด้วยกันมาก็หลายปีแล้ว คุณไม่เคยเห็นความดีของผมเลยหรือไง""แกเคยมีความดีอะไรกับแม่ฉัน"
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 154
เช้าวันต่อมา.."ฉันจะไปอาบน้ำ" หญิงสาวที่ร่างกายบอบช้ำเพราะเรื่องบนเตียง พยายามขยับตัวออกจากวงแขนของอีกฝ่ายไชยายอมปล่อยแบบว่าง่าย แล้วก็นอนหันหลังให้กว่าคนตัวเล็กจะพยุงตัวเองลุกขึ้นมานั่งได้ เธอหันกลับไปมองผู้ชายที่ได้ครอบครองร่างกายของเธอ เขาจะเห็นค่ามันไหม ที่คิดแบบนี้เพราะเธอยอมเขาง่ายไป เป็นแฟนกันก็ไม่ใช่หลายคนอาจจะคิดว่าผู้หญิงที่ทำงานเป็นเซฟตี้ได้ต้องแข็งแกร่ง แต่ไม่ใช่เลยเธอก็คือผู้หญิงคนหนึ่ง แค่พยายามทำตัวให้คนอื่นเห็นว่าตัวเองเข้มแข็งเท่านั้นพออาบน้ำเสร็จออกมาเขาก็ยังคงนอนอยู่ในท่าเดิม"คุณตื่นได้แล้ว" มือเรียวเอื้อมไปเขย่าร่างคนที่นอนหันหลังให้เบาๆ"อืม.. ขอนอนต่ออีกหน่อย" เขาไม่มีทีท่าว่าจะสนใจเลย ..แล้วเธอจะว่าอะไรได้ล่ะหญิงสาวก็เลยออกมาจากห้องคนเดียว เพราะจะไปดูว่าแม่กลับมาหรือยัง"ทำไมป่านนี้แม่ฉันถึงยังไม่กลับ""แม่หนูกลับมาแล้ว บอกว่าเพลียมากนอนอยู่ในห้อง""กลับมาแล้วเหรอ?" ถ้าแม่กลับมาทำไมไม่เรียกเราล่ะ ถึงแม้จะสงสัยอยู่มากแต่ความเป็นห่วงแม่ก็มีมากกว่า ขวัญตาก็เลยรีบเดินไปที่ห้องนอน"แม่คะ?" พอเธอเข้ามาในห้องประตูก็ถูกปิดแล้วล็อกไว้อย่างเร็ว "แกจะทำอะไร" แค่นี้ก
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 153
นิ้วเรียวหยิกลงที่หลังมือของอีกฝ่ายเพื่อให้เอามันออกมา แต่ไชยาก็ไม่ได้สะทกสะท้าน นิ้วแกร่งแทรกเข้าไปในร่องแล้วชักเข้าชักออกเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของอีกฝ่าย"อื้อ อื้อ อ" ถึงแม้จะเสียวแต่เธอก็ยังคงพยายามห้ามเขาอยู่"ไม่ชอบนิ้วใช่ไหม เดี๋ยวจัดลิ้นให้" ในเมื่อใช้นิ้วแล้วยังไม่ได้ผลร่างหนาก็เลยขยับต่ำลงไป"ไม่" ขาเรียวชิดเข้าหากันแต่ก็ไม่ทัน เพราะใบหน้าของเขาอยู่ตรงกลางระหว่างขาแล้วจ๊วบบ เสียงนี้ดังขึ้นคนตัวเล็กดิ้นพล่านบิดสะโพกขยับหนี แต่ทำไมร่างกายกับความคิดมันถึงสวนทางกันจากที่ทำแค่ดูดตอนนี้ลิ้นหนาได้แทรกเข้าไปแทนนิ้ว"อ่ะ อ่ะ" ขวัญตาไม่คิดว่าเขาจะทำถึงขนาดนี้ จากทีแรกที่ขัดแย้งกันในตัวเอง ตอนนี้มันทรยศคล้อยตามกันไปเป็นที่เรียบร้อย "อื้ออ" มือที่เคยผลักเขาออก เกิดกลับใจจับศีรษะเขากดลงเพื่อขอให้เขาลงลิ้นแรงมากกว่านี้"ซี๊ด ด ด" ชายหนุ่มยกใบหน้าขึ้นมาเล็กน้อย เพราะถ้าขืนยังอยู่ตรงนั้นได้ขาดอากาศหายใจตายแน่ ขณะที่ขึ้นมาหายใจเขาก็ไม่ได้อยู่ว่าง สองนิ้วคลี่กลีบที่แนบชิดกันให้แยกออกเพื่อจะลงลิ้นได้ถนัด"อื้อ ""ชอบแบบนี้ก็ไม่บอก เดี๋ยวผัวจัดหนักให้" พอลิ้นลงไปแตะเท่านั้นแหละสะโพกงามก็เด้งรับ จ
คลั่งรักเมียแต่ง บทที่ 152
ก๊อก.. ก๊อก.. เสียงเคาะประตูแผ่วเบา เพราะคนเคาะยังชั่งใจอยู่ว่า มันจะดีไหม มันจะดีหรือเปล่าแกร็ก~พอประตูเปิดออกทั้งสองคนก็มองสบตากันอยู่ครู่หนึ่ง"ในเมื่อคุณไม่ได้กลับบ้าน ไปเที่ยวบ้านฉันก็แล้วกัน" เขาจะรู้ไหมว่าเธอใช้เขาเป็นไม้กันหมา หรือเขาจะคิดว่าเธอร่านให้ท่าอะไรแบบนี้ แต่ก็ช่างเถอะจะคิดยังไงก็เรื่องของเขา พอจบไซต์นี้แล้วเธอไม่คิดจะเจอหน้าเขาอีกอยู่แล้ว เพราะจะขอย้ายไปอยู่ให้ไกลที่สุดไชยาไม่ได้พูดอะไรแค่เดินกลับเข้าไปหยิบกระเป๋า ที่ตัวเองเตรียมไว้แล้ว ออกมาล็อกประตูห้องแล้วเดินตามเธอไปที่รถ.."เดี๋ยวผมขับรถให้""ฉันขับเองได้""แล้วคุณจะมีผู้ชายติดไปด้วยทำไมล่ะ นั่งให้สบายเถอะ"หญิงสาวก็เลยปล่อยให้เขาเป็นคนขับ ..นอกจากบอกตำแหน่งบ้านที่แม่อาศัยอยู่แล้วเธอก็ไม่ได้คุยอะไรกับเขาเลย อีกฝ่ายก็ไม่ได้ชวนคุยเพราะคิดว่าเธอคงจะต้องการความเงียบขับรถมาสามชั่วโมงได้ก็ถึงหมู่บ้าน.. และตอนนี้ก็ค่ำมืดมากแล้วไชยาจอดรถที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง เป็นบ้านปูนชั้นเดียวเนื้อที่มีจำกัดมาก"จอดรถไว้หน้าบ้านนี้แหละ ลงมาสิ"ชายหนุ่มลงจากรถแล้วเดินไปเอากระเป๋าที่กระโปรงหลัง"พ่อว่าแล้วต้องเป็น...??.... มันเป็นใ
