บทที่ 61 ครบครัวและการปกป้อง

'ฉันไม่ยอมให้ชาร์ล็อตรอดจากเรื่องนี้ไปแน่!'

“ป้องป้องเธองั้นเหรอ?” เขาพูดผ่านริมฝีปากอันเรียวบางของเขา “เธอพยายามจะบีบคอพี่ แล้วจะให้พี่ป้องป้องเธอเนี่ยนะ?”

มิแรนด้าตกตะลึง “แซค ฉันเป็นคนครอบครัวนะ พี่คงจะไม่โกรธฉันเพียงเพราะฉันทำร้ายพี่โดยไม่ได้ตั้งใจหรอกใช่ไหม แล้วเราจะมีความแค้นต่อกันได้ยังไง?”

แซคคารีเลิกคิ้ว “ชาร์ล็อตก็เป็นคนในครอบครัวเหมือนกัน เธอเป็นภรรยาของพี่ ทำไมพี่ต้องทำร้ายเธอด้วย?”

มิแรนด้าถึงกับพูดไม่ออก

จากนั้นแซคคารีก็ตบไหล่มิแรนด้าเบา ๆ “จำไว้นะมิมี่ เธอทั้งคู่มีความสำคัญกับพี่เท่ากัน ถ้าเธอทะเลาะกันแบบนี้อีก พี่จะไม่ช่วยทั้งคู่”

'อะไรนะ?'

'ชายที่น่าเกรงขามคนนี้ตาบอดหรือไงกัน? เขาไม่เห็นหรือไงว่าชาร์ล็อตไม่คู่ควรที่จะมาสู้กับเธอ? ถ้าเขาปฏิเสธที่จะช่วย นั่นก็หมายความว่า เขาแค่จะยืนดูคนชั้นต่ำทุบตีฉันสินะ!'

มิแรนด้าเริ่มทบทวนชีวิตของเธอ

แซคคารีเดินไปถึงประตูทางเข้า เมื่อเธอฟื้นคืนสติได้ หัวใจของเธอก็จมดิ่งลง มุมริมฝีปากของเธอเปียกโชกไปด้วยน้ำตา และมันโค้งเป็นรอยยิ้มเย้ยหยัน “หยุดล้อเล่นสักทีเถอะ แซค อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ ว่าพี่มีเหตุผลอะไรถึงแต่งงานกับช