เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 263 ภัยคุกคามจากระเบิด
ปรับปรุงล่าสุด:
2021-11-01 17:34:15บทที่เกี่ยวข้อง
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 264 กระเป๋าดอกไม้ไฟ
ชาร์ล็อตแก้มัดให้แซคคารีอย่างเร็วที่สุดและพาเขาไปที่รถ"นายท่านรอง! ผมตกใจมากที่ได้ยินว่าพวกเขาจะลงโทษคุณตามกฎของครอบครัว คุณเจ็บมากไหมครับ คุณจะมีรอยแผลหรือเปล่า หรือว่าคุณจะพิการไหม?" ลูคัสกระโจนเข้าหาแซคคารีทันที และถามคำถามนับล้านแซคคารีค่อย ๆ จ้องไปที่ตาสีดำสนิทของเขา"หยุดทำเสียงดังสักที ให้ฉันได้อยู่เงียบ ๆ บ้างเถอะ"ลูคัสถอนหายใจยาวด้วยความโล่งอกนายท่านรองของเขามีน้ำเสียงที่แข้งกร้าว นั่นหมายความว่าบาดแผลส่วนใหญ่ของเขาเป็นบาดแผลบนผิวหนัง แต่กระดูกของเขาไม่เป็นอันตรายใด ๆนี่ยังหมายความได้ว่าร่างกายของนายท่านรองของเขานั้นแข็งเหมือนโลหะ ซึ่งสามารถทนต่อการฟาดฟันนั้นได้ ถ้าเป็นคนอื่นคงจะพิการไปแล้วถ้าหากพวกเขาไม่ถูกทุบตีจนตายชาร์ล็อตมองแซคคารีอย่างกังวลเล็กน้อยหลังจากจัดท่านั่งให้กับเขา จากนั้นจึงกลับไปนั่งที่ที่นั่งของตัวเองมิแรนด้าที่กอดแอนนาลิต้าไว้แน่น จ้องมองไปที่เธออย่างหวาดกลัว"ชาร์ล็อต ซิมมอนส์ เธอเป็นผู้หญิง เธอเล่นกับระเบิดร้ายแรงอย่างนี้ได้ยังไง? แล้วพวกนี้เป็นของเถื่อน เธอไปหามันมาจากไหนมากมายขนาดนี้?"ชาร์ล็อตยิ้มเจ้าเล่ห์ "อันที่จริง พวกมันก็สนุกนะที่จะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-11-01คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 265 เมื่อแอนนาลิต้าเปิดกล่องของขวัญ
"แม่!"มิแรนด้าแทบจะไม่เชื่อหูของตัวเอง"นี่ดอกไม้ไฟระเบิดสติออกไปจากหัวของแม่แล้วเหรอ? ชาร์ล็อต ซิมมอนส์ เป็นลูกสาวของ คอร์ทนีย์ ไคล์นแมน ผู้หญิงสำส่อนนั่น และเธอเป็นก็คนชั้นต่ำที่พยายามอย่างหนักที่จะย้ายออกไปจากบ้านของเรา และแม่ก็กำลังเรียกเธอว่าลูกสะใภ้ของฉัน?"แอนนาลิต้าส่งสายตาดุปรามมิแรนด้า "มิมี่ แม่สอนเธอตั้งแต่เด็กว่าอย่าพูดว่าใครลับหลัง ทำไมหนูถึงพูดไม่ดีกับเธอซ้ำแล้วซ้ำอีก?""แม่! เกิดอะไรขึ้นกับแม่! ลืมไปแล้วเหรอคะ? เมื่อไม่กี่วันก่อน ตอนที่แม่รู้เรื่องการแต่งงานของเธอกับแซค แม่กัดฟันกรอดและบอกว่าแม่จะทำให้เธอต้องทนทุกข์ทรมาน เช่นเดียวกันกับลอร์เรน เธอจะถูกทำร้ายจนเธอต้องหนีถอยไปเอง...""พอ! พอเลย!"แอนนาลิต้าพูดตัดบทมิแรนด้าทันที"แม่อยากรู้แล้ว หนูรออะไรอยู่? ไปเอาของขวัญมาแม่"มิแรนด้าไม่รู้จะทำอย่างไร เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องทำตามคำขอของแอนนาลิต้าไม่กี่นาทีต่อมา มิแรนด้าก็นำของขวัญล้ำค่านั้นมาให้แอนนาลิต้า"เปิดเลย" แอนนาลิต้าพูดเร่งมิแรนด้าไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเปิดกล่องของขวัญนั้นมากกว่าสิบวินาทีต่อมา แอนนาลิต้าคว้าสายลูกประคำทองคำบริสุทธิ์จา
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-11-01คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 266 ผมจะปล่อยให้เป็นหน้าที่ของคุณ
ทันที่ที่พวกเขาผ่านประตูเข้ามา พ่อบ้านเบ็นสันก็ทักทายแซคคารีกับลูคัส "คุณหมอสจ๊วตคุณอยู่ที่นี่มานานแล้ว กลับไปเถอะ"ตอนนี้ดร.สจ๊วตอยู่ในห้องนอนของแซคคารีชาร์ล็อตคิดว่าแซคคารีจะไม่ยอมให้เธอเข้าไปในห้องนอนของเขา ดังนั้นเธอจึงหยุดยืนอยู่นอกประตูห้องนอนของเขาหลังจากที่เดินตามเขาไปตลอดทางเมื่อเห็นเธอหยุดเดิน ริมฝีปากบางของแซคคารีก็เผยอขึ้นเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร จนในท้ายที่สุด ทุกคนเดินเข้าไปในห้องนอนของแซคคารี ขณะที่ชาร์ล็อตนั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่นเพียงลำพังลูคัสบอกเธอว่าแซคคารีสบายดี แต่เมื่อเธอนึกถึงปริมาณเลือดบนร่างกายของเขาแล้ว ชาร์ล็อตรู้สึกหดหู่ใจขณะที่นั่งรอครึ่งชั่วโมงต่อมาดร.สจ๊วตเดินออกมาจากห้องนอนของแซคคารีชาร์ล็อตลุกขึ้นทันที "แซคคารีเป็นยังไงบ้าง?"ดร.สจ๊วตที่ดูสุภาพปรับแว่นสายตาสีเงินของเขาเล็กน้อย "นายท่านรองแข็งแรงกว่าคนทั่วไปมาก ดังนั้นหลังจากการรักษาของผมแล้ว รอยแผลที่เกิดจากแส้ส่วนใหญ่บนร่างกายของเขาจะหายดี อย่างไรก็ตาม มีจุดหนึ่งของร่างกายที่พิเศษและสำคัญมากที่ผมไม่สามารถรับประกันได้ เป็นจุดที่เมื่อติดเชื้อแล้ว นายท่านรองไม่เพียงแต่ต้องทรมานจากผลร
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-11-01คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 267 การทายาขี้ผึ้ง
ชาร์ล็อตนั่งลงที่ข้างเตียง ถือขวดยาขี้ผึ้งในมือข้างหนึ่งและมืออีกข้างหนึ่งถือสำลีก้าน เธอจ้องมองไปที่บริเวณที่เธอกำลังจะทายาให้แซคคารีอย่างแน่วแน่ หัวใจของเธอเต้นแรงร้าวกับเสียงของสายฝนที่ตกกระทบกระจกหน้าต่างถี่ ๆ และมือของเธอก็สั่นอย่างแรงราวกับกำลังร่อนแป้ง"เธอจะช่วยฉันทายารึเปล่า?" เสียงอันไพเราะและเย่อหยิ่งของแซคคารีดังขึ้นในทันที"เอ่อ... ทำ... ทำสิ..." ชาร์ล็อตตาเบิกกว้างและยิ้มแห้ง ๆ ออกมา เธอพยายามทำให้มือที่สั่นเทาของเธอนิ่งลง จากนั้นจึงจุ่มสำลีก้านลงไปในขวดยา แล้วยื่นไปทางแซคคารีทีละนิ้ว ๆ"เธอจะทายาแบบนี้เหรอ?" เสียงนุ่มทุ้มที่ฟังเหมือนกับเสียงของเครื่องดนตรีดังขึ้นมาจากทิศทางเดิมอีกครั้งชาร์ล็อตอึ้งไป "ใช่... ฉันก็ทำตามที่หมอสจ๊วตบอก"คิ้วที่สมบูรณ์แบบของแซคคารีย่นเล็กน้อย "แล้วเธอจะทายาให้ฉันผ่านเสื้อผ้าหรือไง?"'อะไรนะ!?' จู่ ๆ ชาร์ล็อตก็นึกขึ้นได้ว่าอย่างน้อยเธอก็ควรถอดเสื้อผ้าออกเพื่อที่จะได้ทายาให้กับเขาได้... นี่เป็นเรื่องปกติ!อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอคิดว่าตัวเองจะต้องถอดเสื้อผ้าชิ้นสุดท้ายบนร่ายกายของแซคคารีออก ชาร์ล็อตก็หายใจลำบากขึ้นราวกับจะสามารถเป็นลมได้ใน
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-11-01คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 268 การมาของลอร์เรน
'ทำไมมีแต่คนอารมณ์ดีมากมายอยู่รายล้อมผู้ชายที่เย็นชาและเฉยเมยอย่างเขานะ!?'ดร.สจ๊วตพูดต่ออย่างเคร่งขรึม "นอกจากนี้ คุณควรจำไว้ว่าต้องทายาให้นายท่านรองวันละครั้งตลอดหนึ่งสัปดาห์นับจากนี้ และหลังจากสัปดาห์นั้น คุณควรทามันทุกสามวันจนกว่านายท่านรองจะหายดี"ชาร์ล็อตผู้ได้รับความเดือดร้อนเกือบจะอาเจียนออกมาเป็นเลือดเนื่องจากคำกล่าวนั้น"นายหญิง สิ่งที่ผมบอกคุณมันสำคัญมากนะครับ คุณได้จดบันทึกไว้ไหมครับ?"ชาร์ล็อตตอบพร้อมแก้มแดง ๆ ของเธอ "ฉันรู้! ฉันรู้! ไปได้แล้วค่ะ!"ดร.สจ๊วตพยักหน้าแล้วเดินจากไปอย่างมั่นใจชาร์ล็อตถอดหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเธอได้ยินเสียงที่ชัดเจนและอ่อนโยนมาจากบันไดที่ด้านนอก"คุณหมอสจ๊วต เขาเป็นยังไงบ้าง""อ่า! คุณลาร์สัน คุณนี่เอง! นายท่านรองถูกทุบตีมาอย่างรุนแรง แต่คุณคอนน์... เฮ่ คุณซิมมอนส์และผมได้ทายารักษาให้กับเขาแล้ว ดังนั้นเขาจะไม่เป็นอะไร" น้ำเสียงของดร.สจ๊วตฟังดูน่านับถือมากเสียงใสและนุ่มทุ้มกล่าวอย่างแผ่วเบาว่า "รับทราบ"เสียงฝีเท้าค่อย ๆ ก้าวเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อย ๆ และไม่กี่วินาทีต่อมา ชาร์ล็อตก็เห็นลอร์เลนเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่นเมื่อเห็นชาร์ล็อต
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-11-01คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 269 แผนการของลอร์เรน
"อ๊ะ..." ลอร์เรนอุทานออกมาอย่างแผ่วเบา ในเวลาเดียวกัน เธอตกใจและผลักลิ้นชักของโต๊ะข้างเตียงปิดลิ้นชักนี้เต็มไปด้วยสิ่งของที่สำคัญมากสำหรับชาร์ล็อต ดังนั้นเธอจึงมั่นใจมากว่าลอร์เรนกำลังขโมยของของเธอ ชาร์ล็อตจึงก้าวเข้าไปข้างหน้าในทันที"เธอจะเอาอะไรจากลิ้นชักของฉัน? แบมือของเธอออกแล้วยกมันขึ้นไว้เหนือหัว ฉันต้องการค้นตัวของเธอ!""ได้สิ เชิญตามสบายเลย" ลอร์เรนยิ้มอย่างมีเลศนัยและยกมือขึ้นตามคำสั่งของชาร์ล็อตชาร์ล็อตโน้มตัวและสอดมือเข้าไปในกระเป๋าของลอร์เรน แต่เห็นลอร์เรนหยิบแก้วบนโต๊ะข้างเตียงขึ้นมาและในทันใดนั้นเธอก็ขวางมันลงไปกระแทกกับพื้นเพล้ง!แก้วแตกออกเป็นเสี่ยง ๆเสียงพึมพำในใจของชาร์ล็อตปรากฏขึ้นเธอไม่ชอบดื่มน้ำ ดังนั้นเพื่อให้เธอดื่มน้ำมากขึ้น โครอลไลน์จึงมอบแก้วนี้ให้เธอเป็นของขวัญวันเกิดเมื่อปีที่แล้ว ตั้งแต่นั้นมาเธอก็ดื่มน้ำโดยใช้แก้วนี้มาโดยตลอดแก้วใบนี้แสดงถึงมิตรภาพอันแน่นแฟ้นระหว่างเธอกับโครอลไลน์แต่ทว่าลอร์เรนได้ทำลายมันอย่างไม่มีเหตุผล!ชาร์ล็อตสูญเสียการควบคุมในทันที เธอคว้ากระโปรงของลอร์เรนและจ้องไปที่เธอด้วยความโกรธ "ลอร์เรน ลาร์สัน เธอเป็นอะไรของเธ
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-11-01คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 270 เรื่องบ้าบอที่เกิดขึ้นกับฉัน
ในตอนแรก ลอร์เรนแกล้งทำลับ ๆ ล่อ ๆ อยู่ที่โต๊ะข้างเตียง เพื่อทำให้ชาร์ล็อตสงสัยและเข้ามาค้นตัวของเธอ จากนั้นเธอก็สร้างสถานการณ์ทีละขั้นให้เหมือนกับว่าชาร์ล็อตทำร้ายเธอด้วยเศษแก้วนั่นและดูเธอในตอนนี้!ลอร์เรนนอนขดตัวอยู่ที่พื้น ทำตัวเหมือนเป็นเหยื่อ ขณะที่ชาร์ลอตกำลังถือเศษแก้วที่แย่งมาจากมือของเธอ และตัวของเธอก็โน้มไปข้างหน้าอยู่เหนือร่างของลอร์เรน แล้วสถานการณ์ทั้งหมดในตอนนี้จะไม่ทำให้ดูเหมือนว่าเธอกำลังทำร้ายลอร์เรนได้อย่างไร?ไม่มีทางที่เธอจะเดินออกจากความยุ่งเหยิงนี้ได้โดยที่ยังดูเหมือนนางฟ้า!"เหอะ!" ชาร์ล็อตอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา "ลอร์เรน ฉันคิดว่าเธอจะแตกต่างจากทิฟฟานี่ แต่กลับกลายเป็นว่าเธอก็เป็นพวกสารเลวที่ไร้ยางอายเหมือนกัน""คาร์ลี่ เธอกำลังพูดเรื่องอะไร... อ่ะ! อย่าเข้ามาใกล้นะ! ได้โปรดอย่าทำร้ายใบหน้าของฉัน!" เมื่อเห็นว่าชาร์ล็อตจะเดินเข้ามาใกล้ ลอร์เรนก็ตื่นตกใจและเอามือทั้งสองปิดหน้าของเธอ "แซคคารี รีบช่วยฉันเร็ว..."ก่อนที่เธอจะพูดจบประโยค แซคคารีก็อุ้มเธอขึ้นมาจากพื้นหัวใจของชาร์ล็อตเหมือนถูกทิ่มแทงด้วยของมีคมเมื่อได้เห็นฉากนี้ ความเจ็บปวดรวดร้าวฉายผ่านดวงต
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-11-01คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 271 เย็บร้อยเจ็ดเข็ม
'พระเจ้า! ทำไมฉันถึงรู้สึกว่านายหญิงคอนเนอร์เย็นชาและใจแข็งกว่านายท่านรองในบางแง่มุมกันนะ?’ ลูคัสอยากจะร้องไห้แต่น้ำตาก็ไม่ไหล ชาร์ล็อตปฏิเสธที่จะอยู่ในห้องของเธออีกต่อไป เธอโยนแก้วลงบนพื้น หันกลับมา แล้วมุ่งหน้าไปที่ห้องนั่งเล่น เห็นได้ชัดว่าลอร์เรนมีไอคิวและอีคิวสูงเป็นพิเศษ เธอตีบทแตกกระจุย ชาร์ล็อตวิเคราะห์จากทุกมุมแต่ไม่สามารถหาวิธีที่จะเปิดเผยเธอได้ ที่จริงแล้ว ถ้าไม่ใช่จากอุบัติเหตุครั้งนี้ ชาร์ล็อตคงจะรู้สึกว่าลอร์เรนไม่ใช่คนเลวเลย ลอร์เรนเป็นงูพิษที่ร้ายกว่าทิฟฟานี่เสียอีก "นายหญิงคอนเนอร์ คุณรู้สึกดีขึ้นไหมครับ หากคุณเป็นแบบนั้น ผมอยากจะให้คำแนะนำแบบเดียวกันกับคุณ ตรงไปตรงมามากขึ้นกับนายท่านรอง…” "พอได้แล้ว!" ชาร์ล็อตตัดบทลูคัส “นายไม่ใช่คนขับรถส่วนตัวของเขาเหรอ? ลอร์เรนได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาอาจจะพาเธอไปโรงพยาบาล ทำไมนายไม่ไปขับรถล่ะ?” “เพราะว่า…” ลูคัสลังเล “เพราะนายท่านรองเร็วมาก ผมตามเขาไม่ทันครับ” ชาร์ล็อตตกตะลึง "ฮะ? ทำไมเขาถึงรีบร้อนขนาดนั้น?” “คุณลอร์เรนมีเลือดออกเยอะ นายท่านรองตกใจมาก เขาวิ่งเร็วกว่ากระต่ายซะอีกตอนที่อุ้มเธอ เขาขึ้นรถก่อนที่ผมจะต
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-11-08
บทล่าสุด
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 300 คำเชิญของแอนนาลิต้า
"บาดแผลทางอารมณ์ของนายท่านรองในวันนี้ค่อนข้างแย่ การดื่มน้ำอุ่นเพียงอย่างเดียวอาจไม่เพียงพอที่จะบรรเทาอาการของเขาได้ เขาต้องการความสงบและเงียบ"ชาร์ล็อตดูเหมือนจะคิดได้ในทันที "ฉันไม่คิดว่าเขาจะเจ็บปวดขนาดนั้น เพียงเพราะเขาได้เจอกับแกริสันในวันนี้และทำให้นึกถึงลอร์เรน วันนี้เขาได้เจอกับลอร์เรนแล้วหรือยัง?""ลอร์เรน? ฮ่า!" ลูคัสยิ้มอย่างมีเลศนัย"นายหญิง ถ้าคุณสนุกกับการแต่งเติมความคิดแบบนี้ ทำไมไม่ลองขยายจินตนาการของคุณดูล่ะ?"ชาร์ล็อตเกือบจะสติหลุด"นายกำลังพูดอะไร?"ลูคัสหันกลับมา ส่งยิ้ม และขยิบตาให้เธอ "เอาล่ะ มีหลายคนเคยได้ยินข่าวลือว่านายท่านรองเป็นเกย์จริง ๆ ทำไมคุณไม่พิจารณาถึงความเป็นไปได้ที่แกริสันจะมีความรักที่แท้จริงกับนายท่านรองล่ะ? บางทีบาดแผลของเขาอาจจะถูกรบกวนอย่างมากเพราะเขารู้ว่าแกริสันหลงใหลในตัวคุณแค่ไหน?""นั่น... เป็นไปได้ยังไงกัน!?" ดวงตาของชาร์ล็อตเต็มไปด้วยความตกใจลูคัสยิ้มอย่างลึกลับ "ผมไม่รู้ คุณสามารถถามนายท่านรองได้เสมอ บางทีเขาอาจจะให้คำตอบกับคุณได้... โอ้!"เขาตะโกนขณะที่ชาร์ล็อตตบเข้าที่หัวของเขาเวลาไม่นานนัก ชาร์ล็อตก็กลับมาถึงเขตวิหารศักดิ์
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 299 ชาร์ล็อต เธอนี่มันหมอดูชัด ๆ
ชาร์ล็อตตกตะลึง "ไม่ใช่ว่าฉันจะมีพลังวิเศษนะ ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอีกสี่ปีข้างหน้า?" เธอและแกริสันมีสัญญาสิบปีระหว่างกัน ตอนนี้ก็หกปีแล้ว สัญญาจะครบกำหนดในอีกสี่ปี เธอจะแต่งงานกับเขาอย่างที่เธอพูดไว้หรือเปล่า?" แซคคารีถามด้วยสีหน้าจริงจังมาก"เฮอะ!" ชาร์ล็อตหัวเราะออกมาราวกับว่าเธอได้ยินเรื่องที่ตลกที่ใหญ่ที่สุดในโลก"ถ้านายกำลังจะพยายามเล่นตลก ก็ไม่จำเป็นต้องดูจริงจังขนาดนั้นก็ได้ จริง ๆ แล้วนายดูดีมากเลยนะเวลายิ้ม มาเถอะ ยิ้มหน่อย!"แซคคารีดูบูดบึ้งยิ่งกว่าที่เคย รูม่านตาน้ำแข็งของเขาที่จ้องมาที่เธอดูน่ากลัวยิ่งกว่าเดิมชาร์ล็อตเข้าใจทันทีว่าแซคคารีไม่ได้พูดเล่น ๆ กับเธอเลย!'พอได้แล้ว! เราแต่งงานกันมาเกือบสามเดือนแล้ว และฉันไม่เคยได้ยินแซคคารีพูดเรื่องตลกมาก่อน ฉันเริ่มสงสัยแล้วว่าก้อนน้ำแข็งที่อยู่ในร่างกายของเขาเริ่มหลอมละลายตอนไหนกัน!'เธอส่ายศีรษะอย่างงุ่มง่าม"ถึงแม้ว่าแกริสันจะโง่เขลาพอที่จะรออยู่ที่สะพานนั้นเป็นเวลาสิบปี ฉันก็ไม่มีวันแต่งงานกับเขา ฉันบอกเรื่องนี้กับเขานับครั้งไม่ถ้วนตลอดหกปีที่ผ่านมา รวมทั้งวันนี้ด้วย แต่เขาก็ปฏิเสธที่จะฟัง มันเป็นเรื่อ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 298 ความฝันหรือว่าเป็นบ้า
เป็นเวลาหนึ่งปีแล้วที่แซคคารีไม่เคยพบหรือติดต่อกับเขาเลย เขาคิดว่าความเย่อหยิ่งและถือตัวของแซคคารีนั้น จะทำให้แซคคารีไม่มีวันที่จะติดต่อกับเขาอีกเว้นแต่เขาจะเป็นคนเริ่มทำเช่นนั้นเอง มันทำให้เขาประหลาดใจที่แซคคารีเป็นคนทำลายกำแพงระหว่างพวกเขาเพราะเห็นแก่ชาร์ล็อต!แซคคารีช่วยพยุงแกริสันออกจากสะพานชาร์ล็อตรู้ดีถึงความสัมพันธ์ของแกริสันและแซคคารี ดังนั้นเธอจึงไม่แปลกใจที่พวกเขารู้จักกัน แต่สิ่งที่น่าแปลกใจนั้นก็คือ ในช่วงห้านาทีที่ผ่านมาตั้งแต่ที่แซคคารีช่วยพยุงแกริสันลงมาจากสะพานแล้วเดินไปยังรถของเจมส์สัน พวกเขาไม่พูดอะไรกันเลย แท้ที่จริงแล้วพวกเขาไม่แม้แต่จะมองหน้ากันด้วยซ้ำ...ดังนั้นพวกเขาจริงเดินไปด้วยกันด้วยใบหน้าที่เย็นชาในลักษณะที่แปลกประหลาดไปตลอดทาง ราวกับภูเขาน้ำแข็งสองลูกที่มาบรรจบกันที่ด้านหนึ่งชาร์ล็อตที่ยืนอยู่ข้างพวกเขา รู้สึกราวกับว่าเธอเสี่ยงที่จะถูกแช่แข็งตายเพราะพวกเขา ดังนั้น เมื่อพวกเขาลงมาจากสะพานแล้ว เธอจึงไม่เดินไปกับพวกเขาต่อ เธอหันหลังและมุ่งหน้าไปที่รถจองแซคคารีแทน"อ่า! คุณคอนเนอร์ ผมคิดว่าคุณจะไม่มาเจอคุณลาร์สันอีกแล้ว ช่างน่าประหลาดใจเสียนี่กระไร..." เ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 297 ความใจดีของแซคคารี
ชาร์ล็อตหันกลับมาและเห็นแกริสันนั่งคุกเข่าบนสะพานโดยมีมือทั้งสองข้างของเขาพยุงตัวเองไว้กับพื้น ใบหน้าของเขาซีดเผือดและหน้าผากเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ แขนและขาของเขากำลังสั่น"ดูฉันตอนนี้สิ แค่เจ็บป่วยเล็กน้อยยังทำให้ฉันดูไร้ประโยชน์ขนาดนี้เลย ฉันยังเดินตรงไม่ได้ด้วยซ้ำ อย่าช่วยฉันนะ ฉันลุกขึ้นเองได้"เขาบังคับตัวเองให้ยืนขึ้น แต่เพราะเขาเจ็บป่วยและอ่อนแอมาก เขาจึงไม่สามารถยืนขึ้นได้เลยชาร์ล็อตเม้มริมฝีปากของเธอแกริสันคือความภาคภูมิใจของโรงเรียนมัธยมของพวกเขาในอดีต ไม่เพียงแต่เขาจะเป็นนักปราชญ์ที่ไม่มีใครกล้าแตะต้องเท่านั้น แต่เขายังเป็นความภาคภูมิใจและความสุขของคุณครูสอนพละอีกด้วย และเขาเคยทำลายสถิติการวิ่งระยะไกลอีกสองสามรายงานไม่น่าแปลกใจเลยที่เจมส์สันมาขอร้องเธอให้ช่วยพูดกับเขา แกริสัน แชมป์นักวิ่งที่ตอนนี้ป่วยจนแทบจะเดินไม่ได้!"หยุดฝืนตัวเองได้แล้ว มาเถอะ"ชาร์ล็อตเดิยมาอยู่เคียงข้างเขาและยื่นมือออกมาหาเขาแกริสันประหลาดใจกับการแสดงความรู้สึกที่กระทันหันจนน่าสับสนนี้ จากนั้นเขาก็คว้ามือของชาร์ล็อตไว้อย่างรวดเร็ว"ขอบคุณ!"แกริสันที่สุขภาพดีและแข็งแรงในตอนนี้ดูเหมือนชายชรา
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 296 สะพานสายรุ้ง
เนื่องจากเขาไม่ได้รับการตอบรับใด ๆ จากแซคคารี ลูคัสจึงดึงโทรศัพท์ออกมา เปิดข้อมูลมี่เขาพบ และยื่นให้แซคคารีดู"ฟังนะครับ แกริสันมอบช่อดอกไม้ให้นายหญิงคอนเนอร์ 237 ช่อ เขียนจดหมายรัก 698 ฉบับ และสารภาพความรักที่เขามีต่อเธอ 1,966 ครั้งในช่วงหนึ่งภาคการศึกษา และอาจจะมากกว่านั้นหากเราพิจารณาถึงช่วงเวลาที่ไม่มีใครรู้หรือช่วงเวลาที่ไม่สามารถติดตามได้"แซคคารียังคงอยู่ในภาวะตึงเครียด ดวงตาของเขามืดลงจนน่ากลัวลูคัสทำได้เพียงพยายามปลอบเขา"แต่ถึงอย่างนั้น นายหญิงคอนเนอร์ก็ยังไม่ไปไหน เธอเคยล้อเล่นกับเขาด้วย... โดยการขอให้เขารอเธออยู่ที่สะพาน นั่นหมายความว่าแกริสันเป็นเพียงของเล่นที่ขาดไม่ได้สำหรับเธอ" "นายพูดอะไร?" ในที่สุดแซคคารีก็พูดขึ้นลูคัสจดจ่ออยู่กับข้อมูลในโทรศัพท์ของเขาอย่างเต็มที่ เขาไม่ได้สังเกตว่าการจ้องมองของแซคคารีนั้นลดลงกลายเป็นแสงสะท้อนสันทรายที่เยือกเย็น เขายังคงอธิบายต่อไป "เอ่อ พูดตามตรงนะครับ สำหรับนายหญิงคอนเนอร์แล้ว แกริสันเป็นเหมือนพี่ชายที่คอยดูแลเธอที่มีสถานะเดียวกับทิฟฟานี่ มิลเลอร์นายหญิงคอนเนอร์ไม่สนใจเขาเลยจริง ๆ เมื่อเธอเล่นกับเขาเสร็จแล้ว เธอจะ... แอ๊ะ!"
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 295 แซคคารีอยู่ที่นี่
ดังที่กล่าวไว้ ไม่ว่าชาร์ล็อตจะปฏิเสธแกริสันอย่างโหดร้ายสักกี่ครั้ง เขาก็ไม่เคยยอมแพ้และยังคงไล่ตามเธอด้วยความมุ่งมั่นเมื่อหกปีที่แล้ว โรงเรียนของพวกเขาได้จัดทัศนศึกษามาที่ "สะพานสายรุ้ง" แกริสันได้สารภาพและมอบจดมายรักให้กับชาร์ล็อตที่สะพานสายรุ้งแห่งนี้ต่อหน้านักเรียนจำนวนมากเนื่องจากไม่มีทางเลือกอื่น ชาร์ล็อตจึงชี้ไปที่ "สะพานสายรุ้ง" และพูดว่า "เอาล่ะ แกริสัน คุณบอกว่าคุณจะไม่ยอมแพ้ใช่ไหม? ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณจะต้องมาที่สะพานแห่งนี้ทุกวันและรอฉันสองชั่วโมง ไม่ว่าฝนจะตกหรือแดดออก ถ้าคุณสามารถรักษามันไว้ได้เป็นเวลาสิบปีโดยที่ไม่ล้มเหลว หลังจากผ่านไปสิบปี ฉันจะแต่งงานกับคุณและเป็นภรรยาของคุณ"ชาร์ล็อตเดินจากไปทันทีหลังจากนั้น และเธอก็โยนจดหมายรักที่แกริสันมอบให้เธอลงไปในแม่น้ำด้วยชาร์ล็อตรู้สึกโล่งอกที่แกริสันจะต้องยอมแพ้เมื่อได้ยินสิ่งที่เธอพูดไป เพียงเพราะว่าเธอไม่เคยคาดหวังตั้งแต่แรก แต่แกริสันโดดเรียนทุกวันและมารอเธอที่สะพานสายรุ้ง โดยไม่คำนึงถึงสภาพอากาศ เขาทำแบบนี้มาหกปีแล้ว..."ที่นี่อากาศหนาวและชื้น และเธอค่อนข้างอ่อนแอ แค๊ก... ดังนั้นเธอควรกลับไปเดี๋ยวนี้" เสียงท
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 294 เขาคือพี่ชายของเธอ
ลูคัสตัวสั่นเทาด้วยความกลัวต่อเสียงอันเคร่งขรึมของแซคคารี จากนั้นลูคัสก็สงบสติอารมณ์และยิ้มกว้างให้เขา "เอาล่ะ เอาล่ะ เพื่อความปลอดภัย ได้โปรดจิบน้ำอุ่นในแก้วนี้ไปก่อน นายท่านรอง"น้ำอุ่นหนึ่งแก้วถูกยื่นให้กับแซคคารี แต่เขาปัดมันออกไปอย่างเย็นชา ดวงตาของเขาดูลุ่มลึกราวกับว่าเขาสามารถกลืนกินทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ได้ในขณะที่เขาคำราม "นายรีบขับรถบ้านี่ไปเดี๋ยวนี้!""ครับ!" ลูคัสตะโกนตอบรับดังลั่น'ดูเถอะ! แม้แต่ชายผู้สูงศักดิ์และมีการศึกษามากที่สุดในรอธเซย์ยังสบถหยาบคาย ทั้งคุณ นายหญิงคอนเนอร์ และคุณแกริสัน ลาร์สัน อย่าทำอะไรโง่ ๆ เลยนะ!""สะพานสายรุ้ง" เป็นสะพานคู่ขนานสองเส้นเหตุผลที่ "สะพานสายรุ้ง" เป็นที่รู้จักในชื่อสะพานสายรุ้งก็เพราะมีหมอกหนาเป็นชั้น ๆ ตลอดเวลาในพื้นกว้างระยะสองเมตรระหว่างสะพานทั้งสองที่สร้างขนานกันเหนือน้ำ เมื่ออากาศไม่ดี คนบนสะพานด้านหนึ่งจะมองไม่เห็นคนที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งของสะพาน เพราะฉะนั้นช่วงที่อากาศแจ่มใสและดวงอาทิตย์ขึ้นสูงเท่านั้นที่คนบนสะพานทั้งสองฝั่งจะมองเห็นกัน ในช่วงเวลานั้น รุ้งกินน้ำจะเกิดขึ้นระหว่างสะพานสองเส้นนี้ และคู่รักที่ยืนอยู่บนสะพานทั้ง
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 293 แกริสัน ลาร์สัน
แซคคารีเลื่อนกระจกลงชายวัยกลางคนกล่าวอย่างเร่งรีบ น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความกังวล "สวัสดี คุณคอนเนอร์...""ฉันเลิกยุ่งกับเธอแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเธอไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย" แซคคารีพูดตัดบทชายคนนั้นให้สั้นลง ดวงตาที่เยือกเย็นของเขานั้นไม่มีสิ่งใดเลยนอกจากความแน่วแน่นและไม่แยแส"จำสิ่งที่ฉันจะพูดไว้ มิสเตอร์ฟอสเตอร์ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอในอนาคต อย่ามาหาฉันอีก""เกี่ยวกับเรื่องนั้น..." มิสเตอร์ฟอสเตอร์พูดอย่างเชื่องช้า "ผมไม่ได้มาหาคุณ คุณคอนเนอร์ ผมมาหาคุณซิมม่อนส์ต่างหาก!"ใบหน้าที่ปราณีตของแซคคารีมีความประหลาดใจเล็กน้อยลูคัสหันหน้าจากที่นั่งคนขับเพื่อมองชาร์ล็อตมิสเตอร์ฟอสเตอร์เป็นพ่อบ้านของครอบครัวลาร์สัน ในช่วงเวลาที่แซคคารียังคงอยู่กับลอร์เรน มิสเตอร์ฟอสเตอร์มักจะตามลอร์เรนไปด้วยเสมอ'เป็นไปได้ไหมว่าแม่ของแซคคารีและมิสเตอร์ฟอสเตอร์จะเป็นเพื่อนกัน?'ชาร์ล็อตมุ่ยปากอย่างกังวลและพูดว่า "คุณต้องการอะไรจากฉัน?""เป็นเพราะคุณลาร์สัน" มิสเตอร์ฟอสเตอร์ถอนหายใจขณะที่จ้องมองใบหน้าอันบอบบางของชาร์ล็อต "คุณซิมมอนส์ คุณควรรู้ว่าคุณลาร์สันเป็นคนหัวแข็งและหยิ่งเหมือ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 292 ลางสังหรณ์ที่ไม่ดี
เสียงของแซคคารีดังขึ้นที่ข้างหูของชาร์ล็อต เมื่อเธอจ้องมองไปที่ขี้เถ้าในถังโลหะอย่างเลื่อนลอยรอยยิ้มว่างเปล่าเหยียดตรงริมฝีปากของเธอขณะที่เธอพูดว่า "ไม่ ต่อให้นายไม่ได้เป็นคนเผารูปพวกนี้ให้ฉัน สุดท้ายฉันก็จะเผามันเอง..."บางทีเธออาจจะมีความรู้สึกผิดหรือเหตุผลอื่นที่ตัวเธอเองเท่านั้นที่รู้ ดังนั้นเธอจึงปกปิดมันไว้และพูดเสริมว่า "ฮ่าฮ่า ฉันไม่ได้โกหกนาย ฉันกำลังพูดจากก้นบึ้งหัวใจของฉันเลย... อ๊ะ!"ช่วงครึ่งหลังประโยคของเธอถูกตัดขาดด้วยเสียงร้องของเธอเอง เมื่อแซคคารีใช้แขนของเขาโอบรอบเอวเล็ก ๆ ของเธอราวกับเป็นเครื่องหนีบเหล็ก แล้วดึงเธอเข้าไปกอด บีบรัดร่างที่บอบบางและอ่อนนุ่มกับหน้าอกที่แข็งแกร่งเหมือนแผ่นเหล็กของเขาเมื่อลมหายใจที่เยือกเย็นและเย้ายวนของเขาห้อมล้อมเธอไปทั้งตัว สมองของเธอก็ว่างเปล่า"จำไว้นะ ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อย่าพูดถึงข้อตกลงก่อนสมรส ว่าฉันต้องการไล่เธอออกไปจากบ้าน ฉันห้ามไม่ให้เธอพูดอีกถ้าฉันไม่ได้พูดถึงมัน"น้ำเสียงที่เยือกเย็นและมีเสน่ห์ของเขาแว่วเข้ามาในหูของเธอราวกับท่วงทำนองที่มาจากยอดของภูเขาหิมะชาร์ล็อตใช้เวลานา
