Home / โรแมนติก / คลั่งรักสุดใจของนายCEO / บทที่ 270 เรื่องบ้าบอที่เกิดขึ้นกับฉัน

Share

บทที่ 270 เรื่องบ้าบอที่เกิดขึ้นกับฉัน

Author: นครแสงจันทร์
last update Last Updated: 2021-11-01 17:34:15
ในตอนแรก ลอร์เรนแกล้งทำลับ ๆ ล่อ ๆ อยู่ที่โต๊ะข้างเตียง เพื่อทำให้ชาร์ล็อตสงสัยและเข้ามาค้นตัวของเธอ จากนั้นเธอก็สร้างสถานการณ์ทีละขั้นให้เหมือนกับว่าชาร์ล็อตทำร้ายเธอด้วยเศษแก้วนั่น

และดูเธอในตอนนี้!

ลอร์เรนนอนขดตัวอยู่ที่พื้น ทำตัวเหมือนเป็นเหยื่อ ขณะที่ชาร์ลอตกำลังถือเศษแก้วที่แย่งมาจากมือของเธอ และตัวของเธอก็โน้มไปข้างหน้าอยู่เหนือร่างของลอร์เรน แล้วสถานการณ์ทั้งหมดในตอนนี้จะไม่ทำให้ดูเหมือนว่าเธอกำลังทำร้ายลอร์เรนได้อย่างไร?

ไม่มีทางที่เธอจะเดินออกจากความยุ่งเหยิงนี้ได้โดยที่ยังดูเหมือนนางฟ้า!

"เหอะ!" ชาร์ล็อตอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา "ลอร์เรน ฉันคิดว่าเธอจะแตกต่างจากทิฟฟานี่ แต่กลับกลายเป็นว่าเธอก็เป็นพวกสารเลวที่ไร้ยางอายเหมือนกัน"

"คาร์ลี่ เธอกำลังพูดเรื่องอะไร... อ่ะ! อย่าเข้ามาใกล้นะ! ได้โปรดอย่าทำร้ายใบหน้าของฉัน!" เมื่อเห็นว่าชาร์ล็อตจะเดินเข้ามาใกล้ ลอร์เรนก็ตื่นตกใจและเอามือทั้งสองปิดหน้าของเธอ "แซคคารี รีบช่วยฉันเร็ว..."

ก่อนที่เธอจะพูดจบประโยค แซคคารีก็อุ้มเธอขึ้นมาจากพื้น

หัวใจของชาร์ล็อตเหมือนถูกทิ่มแทงด้วยของมีคมเมื่อได้เห็นฉากนี้ ความเจ็บปวดรวดร้าวฉายผ่านดวงต
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 271 เย็บร้อยเจ็ดเข็ม

    'พระเจ้า! ทำไมฉันถึงรู้สึกว่านายหญิงคอนเนอร์เย็นชาและใจแข็งกว่านายท่านรองในบางแง่มุมกันนะ?’ ลูคัสอยากจะร้องไห้แต่น้ำตาก็ไม่ไหล ชาร์ล็อตปฏิเสธที่จะอยู่ในห้องของเธออีกต่อไป เธอโยนแก้วลงบนพื้น หันกลับมา แล้วมุ่งหน้าไปที่ห้องนั่งเล่น เห็นได้ชัดว่าลอร์เรนมีไอคิวและอีคิวสูงเป็นพิเศษ เธอตีบทแตกกระจุย ชาร์ล็อตวิเคราะห์จากทุกมุมแต่ไม่สามารถหาวิธีที่จะเปิดเผยเธอได้ ที่จริงแล้ว ถ้าไม่ใช่จากอุบัติเหตุครั้งนี้ ชาร์ล็อตคงจะรู้สึกว่าลอร์เรนไม่ใช่คนเลวเลย ลอร์เรนเป็นงูพิษที่ร้ายกว่าทิฟฟานี่เสียอีก "นายหญิงคอนเนอร์ คุณรู้สึกดีขึ้นไหมครับ หากคุณเป็นแบบนั้น ผมอยากจะให้คำแนะนำแบบเดียวกันกับคุณ ตรงไปตรงมามากขึ้นกับนายท่านรอง…” "พอได้แล้ว!" ชาร์ล็อตตัดบทลูคัส “นายไม่ใช่คนขับรถส่วนตัวของเขาเหรอ? ลอร์เรนได้รับบาดเจ็บสาหัส เขาอาจจะพาเธอไปโรงพยาบาล ทำไมนายไม่ไปขับรถล่ะ?” “เพราะว่า…” ลูคัสลังเล “เพราะนายท่านรองเร็วมาก ผมตามเขาไม่ทันครับ” ชาร์ล็อตตกตะลึง "ฮะ? ทำไมเขาถึงรีบร้อนขนาดนั้น?” “คุณลอร์เรนมีเลือดออกเยอะ นายท่านรองตกใจมาก เขาวิ่งเร็วกว่ากระต่ายซะอีกตอนที่อุ้มเธอ เขาขึ้นรถก่อนที่ผมจะต

    Last Updated : 2021-11-08
  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 272 ข้อตกลงก่อนสมรส

    “พูดจบแล้วรึยัง?” "ยัง!" ชาร์ล็อตรู้ว่า ถ้าเธอเงยหน้าขึ้นและมองดูสายตาที่เย็นชาและสง่างามของแซคคารี เธอจะกลัวจนสมองตื้อและไม่กล้าที่จะตะโกนใส่เขาอีกต่อไป ดังนั้น เธอจึงก้มศีรษะลงอย่างดื้อรั้น “แฮะ แฮะ… มันตลกมากที่ได้ยินนายเรียกลอร์เรนว่า 'ลอรี่' ตอนนี้เธอไม่ใช่ป้าของนายหรอกเหรอ? ใครจะใช้ชื่อเล่นน่ารัก ๆ แบบนี้กับป้าของพวกเขากันล่ะ คุณคอนเนอร์? ฉันเดาว่านายเป็นคนเดียวนะ” “มีอะไรอีกไหม?” แซคคารีถามด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น ชาร์ล็อตส่ายหัว เธอได้พูดทุกอย่างที่จำเป็นต้องพูด เธอจะยอมรับทุกอย่างที่แซคคารีมีไว้เพื่อล้างแค้นให้ลอร์เลน “เอาล่ะ ไปโรงพยาบาลกับฉันเดี๋ยวนี้” แซคคารีตอบอย่างแน่วแน่ด้วยเสียงแม่เหล็ก ชาร์ล็อตขมวดคิ้วสวยของเธอ “ทำไมฉันต้องไปโรงพยาบาล?” “เพื่อขอโทษป้าของฉัน” แซคคารีตอบ เขาดูสง่างามราวกับพระราชา ชาร์ล็อตรู้สึกราวกับว่ามีระเบิดปรมาณูระเบิดอยู่ในหัวของเธอ “ฉันไม่ไป!” เธอเงยหน้าขึ้นอย่างกล้าหาญโดยไม่คำนึงถึงความกลัวของเธอ สายตาที่ชัดเจนของเธอไม่ยอมแพ้ “ฉันบอกนายแล้วว่าฉันไม่เคยทำร้ายเธอ ฉันจะไม่ขอโทษเธอ หัวใจของนายเจ็บแทนเธอรึไง? นายจะลงโทษฉันเพื่อเธอได

    Last Updated : 2021-11-08
  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 273 คำขอโทษที่ถูกบังคับ

    ณ โรงพยาบาล... ลอร์เรนนอนอยู่บนเตียง ครึ่งบนของร่างกายเธอพันด้วยผ้าพันแผล เมื่อชาร์ล็อตตามแซคคารีเข้ามา ลอร์เรนก็เหลือบมองเธออย่างเฉยเมย มุมปากของเธอโค้งเป็นเยาะเย้ย “ดูจากสีหน้าของคาร์ลี่ เธอคงลากเท้ามาที่นี่สินะ คุณต้องพยายามอย่างมากที่จะบังคับให้เธอมา” ใบหน้าที่แกะสลักอย่างสมบูรณ์แบบของแซคคารีไม่มีอาการแสดงอารมณ์ใด ๆ “ฉันไม่สนใจกระบวนการอะไรเกี่ยวกับผลลัพธ์เท่านั้น แต่เธอมาที่นี่เพื่อขอโทษเธอแล้ว” เขาหันไปทางชาร์ล็อต “เธอสัญญากับฉันระหว่างทางมาที่นี่ใช่ไหม? ถึงเวลาทำตามสัญญาได้แล้ว” แซคคารีพูด น้ำเสียงของเขาไม่เย็นชาอีกต่อไป ชาร์ล็อตกัดริมฝีปากของเธออย่างขุ่นเคือง แม้จะฝืนใจอย่างหนัก แต่เธอก็มองไปที่ลอร์เรนและโพล่งออกมาอย่างไม่เต็มใจ “ขอโทษ!” “เหอะ” การเยาะเย้ยของลอร์เรนแรงยิ่งขึ้น “ฉันดูเหมือนจะไม่รู้สึกถึงความจริงใจในคำขอโทษของพี่เลยนะ ฟังดูเหมือนฉันเป็นหนี้พี่บางอย่างมากกว่า ฉันขอโทษนะพี่คาร์ลี่ แต่ฉันทนไม่ได้ที่จะยอมรับคำขอโทษนั้น” "เธอ…" ชาร์ล็อตซึ่งเต็มไปด้วยความแค้น ระเบิดอารมณ์เมื่อได้ยินความคิดเห็นของลอร์เรน จากนั้นเธอก็ยิ้ม “เหอะ! โอ้ ลอร์เรน เธอช่า

    Last Updated : 2021-11-08
  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 274 นำแซคคารีคนเก่ากลับมาไม่ได้แล้ว

    “ห่วงเรื่องของตัวเองเถอะ” ลอร์เรนยืนนิ่งอยู่กับที่ขณะยืนอยู่ต่อหน้าแซคคารี เธอยื่นมือออกไปพร้อมที่จะให้การช่วยเหลือเขา เธอรู้สึกราวกับว่ามีถังน้ำเย็นจัดวางบนหัวของเธอ ดวงตาที่สวยงามและสดใสของเธอกลับว่างเปล่าราวกับว่าพวกเขาสูญเสียโฟกัสไป “เรื่องของฉันไม่ใช่เรื่องอะไรของเธอ” เสียงเย็นชาของแซคคารีพูดกับเธออีกครั้ง ร่างที่สง่างามของลอร์เรนสั่นเทา จากนั้น มุมริมฝีปากของเธอก็โค้งเป็นรอยยิ้มที่ขมขื่น “แซคคารี ฉันรู้มาตลอดว่าคุณใจร้าย แต่ฉันไม่เคยคิดเลยว่าคุณจะใจร้ายกับฉันจริง ๆ ” คำพูดที่ออกมาจากริมฝีปากเรียวบางของแซคคารีได้รับการพูดด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นและเด็ดขาด “ทำไมต้องเปลืองแรงพยายามกับคนที่เธอไม่สนใจด้วย” คำพูดเหล่านั้นเป็นเหมือนสายฟ้าฟาดที่ลอร์เรน คำว่า "เปลืองแรงพยายามกับคนที่เธอไม่สนใจ" เป็นเหมือนน้ำแข็งที่เจาะหัวใจของเธอ 'แซคคารี! ครั้งหนึ่งเขาเคยตามใจฉันอย่างไม่สิ้นสุดและห่วงใยฉันอย่างมาก ตอนนี้เขาเชื่อว่าการแสดงความเมตตาทุกครั้งของฉันเป็นการเปลืองแรงงั้นเหรอ!' ดวงตาของลอร์เรนเต็มไปด้วยน้ำตา "ฉันเข้าใจ คุณตามใจพี่คาร์ลี่มาก เธอหยิ่งและตะโกนใส่คุณ แต่คุณไม่โกร

    Last Updated : 2021-11-08
  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 275 ชนะเดิมพัน

    ชาร์ล็อตเดินไปที่ลานจอดรถของโรงพยาบาลอย่างเฉื่อยชา เธอออกจากวอร์ดของลอร์เรนมาระยะหนึ่งแล้ว แต่จากที่ถูกแซคคารีบังคับให้ต้องขอโทษลอร์เรนเพียงเพื่อที่เขาจะได้ได้รับความโปรดปรานจากลอร์เรน ก็ยังคงแทงใจเธอเหมือนเข็ม ลูคัสสังเกตเห็นชาร์ล็อตและลงจากรถไปทักทายเธอทันที “เฮ้ นายหญิงของผม ผมไม่คิดว่านายท่านรองจะลากคุณมาที่นี่เพื่อขอโทษคุณลอร์เรนเพียงเพื่อให้เธอมีความสุข ไม่ได้ตัดสินจากน้ำเสียงของเขาและแววตาของเขา ผมเอาแต่คิดเกี่ยวกับมันและผมคิดว่าผมเข้าใจแล้วในตอนนี้ นายท่านรองทำทั้งหมดนี้เพื่อคุณครับ” “ฮ่า! ฮ่า!” ชาร์ล็อตดูราวกับว่าเธอเคยได้ยินเรื่องตลกที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก “ลุค ฉันไม่ได้โง่พอที่จะพลาดข้อเท็จจริงที่ชัดเจนแบบนี้นะ นายท่านรองของนายขู่ว่าจะทำลายทั้งครอบครัวของฉัน เพียงเพื่อบังคับให้ฉันขอโทษผู้หญิงที่เขารัก” “คุณคงไม่มาหรอกครับ ถ้าเขาไม่ได้ขู่คุณแบบนั้น” ลูคัสยิ้มขณะที่เขาอธิบาย “ผมรู้จักนายท่านรองดี… และคิดว่าคุณทำร้ายคุณลอร์เรนมากขนาดนั้น ถ้าเขาต้องการลงโทษคุณเพื่อเธอจริง ๆ เขาจะไม่ยอมให้คุณไปหลังจากคำขอโทษง่าย ๆ แบบนั้น คำอธิบายที่เป็นไปได้มากที่สุดที่อยู่เบื้องห

    Last Updated : 2021-11-08
  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 276 คู่ที่พึ่งพาอาศัยกัน

    “อะแฮ่ม!” ลูคัสส่งซิกให้เธอ “เราควรชำระหนี้ของตนเสมอนะครับ หนี้การพนันก็ยังคงเป็นหนี้” ชาร์ล็อตหัวใจเหมือนแผ่นดินแยก เธอคาดหวังว่าลูคัสจะแพ้และเตรียมพร้อมสำหรับการแสดงที่สนุกสนาน แต่ที่เซอร์ไพรส์คือ ตอนนี้เธอกำลังพ่ายแพ้ เธอเหลือบมองแซคคารีและสูดหายใจลึก ๆ เงียบ ๆ สองสามครั้ง ในที่สุด เธอก็ยืดตัวและจูบลงบนใบหน้าที่สมบูรณ์แบบของเขา แซคคารีสังเกตเห็นการกระทำที่ไม่ธรรมดาของเธอในทันที อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้หลีกเลี่ยงเธอ แต่เขายอมให้ริมฝีปากหวานของเธอปลูกบนผิวหนังของเขา และทำเป็นไม่สนใจเลย เขารอให้เธอขยับริมฝีปากออกจากใบหน้าอย่างประหม่าก่อนจะถามอย่างใจเย็นว่า “เพื่ออะไร?” "ไม่ได้เพื่ออะไร…" ชาร์ล็อตซึ่งตอนนี้หน้าแดงจนหูอื้อ แกล้งยิ้มและชมเชยเขาอย่างงุ่มง่าม “ฮี่ฮี่ฮี่… หากนายต้องการเหตุผลจริง ๆ ทั้งหมดที่ฉันจะพูดได้ก็คือวันนี้นายหล่อมาก ฮ่า! ทำไมนายหล่อจัง นายทำให้ฉันอยากจูบนาย… ฮี่ ฮี่ ฮี่…” เธอจะไม่บอกเขาอย่างแน่นอนว่าเธอแพ้เดิมพันเกี่ยวกับเขากับลูคัส ใครจะรู้ว่าใบหน้าของแซคคารีจะมืดมิดแค่ไหนถ้าเธอพูดไปแบบนั้น? แซคคารีไม่ตอบ เขากลับจ้องมองเธอด้วยรูม่านตาที่เย็นยะเย

    Last Updated : 2021-11-08
  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 277 แอนนาลิต้าในห้องศิลปล็อตเต้

    แซคคารีเคยเห็นชาร์ล็อต “ทำร้าย” ลอร์เลนด้วยตาของเขาเอง ชาร์ล็อตคิดว่าเขาจะทำอะไรบางอย่างเพื่อยืนหยัดเพื่อลอร์เรน แต่ดูเหมือนว่าแซคคารีจะลืมเหตุการณ์ทั้งหมดไปหมดแล้ว เขาไม่เคยแม้แต่จะลงโทษเธอ ชาร์ล็อตรู้ว่าเธอไม่มีทางโน้มน้าวใจเขาได้หากไม่มีหลักฐาน เนื่องจากแซคคารีไม่ได้ติดใจเรื่องนี้ เธอจึงถือเอาว่าเป็นสัญญาณที่ดีและทิ้งเรื่องนี้ไว้ วันรุ่งขึ้น แซคคารีพักฟื้นที่บ้านขณะชาร์ล็อตไปที่สตูดิโอศิลป เวลา 10:15 น. เธอเริ่มเบื่อการวาดภาพ เธอจึงไปยืนข้างหน้าต่างและจ้องมองไปในอากาศ ในขณะนั้นมีคนสองคนเดินจูงมือกัน โดยคิดว่าพวกเขาเป็นเพียงลูกค้าประจำ เธอจึงทักทายพวกเธอโดยไม่มองหน้าพวกเธอ “ถ้าคุณต้องการซื้อสินค้า มีป้ายราคาอยู่บนภาพวาดนะคะ ภาพวาดที่ไม่มีป้ายราคางดขายชั่วคราว ขอให้สนุกกับงานศิลปะค่ะ” “ฉันสนใจเฉพาะผลงานศิลปะของเธอ ดังนั้น ลองชี้ให้ฉันดูหน่อยสิ เพื่อจะได้ไม่ต้องเสียเวลาค้นหา” เสียงตอบที่เฉยเมยแต่อบอุ่น 'เดี๋ยวนะ! ทำไมเสียงนั้นฟังดูเหมือนแม่ของแซคคารี?' ชาร์ล็อตหันกลับมาด้วยความตกใจและเห็นใบหน้าของแอนนาลิต้าที่ได้รับการดูแลอย่างดี "แฮ่ม! แฮ่ม! แฮ่ม!" ชาร์ล็อตกระแอมในลำ

    Last Updated : 2021-11-08
  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 278 จัดงานแต่งงาน

    แอนนาลิต้าคือคนที่ใช้กฎครอบครัวกับแซคคารีเพียงเพื่อจะแยกพวกเขาออกจากกันจริง ๆ เหรอ? “แฮะแฮะแฮะ…” ชาร์ล็อตยิ้มอย่างกังวลใจ “เอ่อ… ถ้าคุณชอบงานศิลปะของฉันจริง ๆ ไม่ต้องจ่ายก็ได้ค่ะ” “ฉันจะทำอย่างนั้นได้ยังไง? เราอาจจะเป็นครอบครัวเดียวกัน แต่ฉันไม่สามารถเอาอะไรไปโดยไม่จ่ายเงิน จริงสิ ฉันชอบงานศิลปะของเธอ นอกจากนี้ยังเป็นแนวทางในการสนับสนุนอาชีพของเธออีกด้วย ฉันจะไม่รับพวกนั้นถ้าเธอไม่รับเงินของฉัน” แอนนาลิต้าจ้องมองชาร์ล็อตด้วยความเมตตา ชาร์ล็อตพูดไม่ออก เธอเริ่มคิดว่าเธอกำลังฝัน เธอจึงแอบหยิกเอวของเธอ… เธอรู้สึกเจ็บแสบมาก… 'พอได้แล้ว! ตื่นได้แล้ว' ใบหน้าของมิแรนด้าเปลี่ยนเป็นน่าเกลียดในทันที อัลเบิร์ตเลือกภาพวาดของชาร์ล็อตอย่างเป็นระบบ แอนนาลิต้าซึ่งตอนนี้หยุดพูดแล้ว ประเมินชาร์ล็อตเงียบ ๆ หัวใจของชาร์ล็อตเต้นตุบ ๆ อยู่ที่หน้าอกของเธอ เธอรู้สึกวิตกเมื่อนึกถึงปัญหาที่แอนนาลิต้าทำกับเธอ เธอยังรู้ด้วยว่าแอนนาลิต้าเก็บความขุ่นเคืองอย่างสุดซึ้งต่อคอร์ทนีย์แม่ผู้ให้กำเนิดของเธอ ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอจึงมีปฏิกิริยาเช่นนั้น ตอนนี้ทัศนคติของแอนนาลิต้าที่มีต่อเธอเปลี่ยนไปอย

    Last Updated : 2021-11-08

Latest chapter

  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 300 คำเชิญของแอนนาลิต้า

    "บาดแผลทางอารมณ์ของนายท่านรองในวันนี้ค่อนข้างแย่ การดื่มน้ำอุ่นเพียงอย่างเดียวอาจไม่เพียงพอที่จะบรรเทาอาการของเขาได้ เขาต้องการความสงบและเงียบ"ชาร์ล็อตดูเหมือนจะคิดได้ในทันที "ฉันไม่คิดว่าเขาจะเจ็บปวดขนาดนั้น เพียงเพราะเขาได้เจอกับแกริสันในวันนี้และทำให้นึกถึงลอร์เรน วันนี้เขาได้เจอกับลอร์เรนแล้วหรือยัง?""ลอร์เรน? ฮ่า!" ลูคัสยิ้มอย่างมีเลศนัย"นายหญิง ถ้าคุณสนุกกับการแต่งเติมความคิดแบบนี้ ทำไมไม่ลองขยายจินตนาการของคุณดูล่ะ?"ชาร์ล็อตเกือบจะสติหลุด"นายกำลังพูดอะไร?"ลูคัสหันกลับมา ส่งยิ้ม และขยิบตาให้เธอ "เอาล่ะ มีหลายคนเคยได้ยินข่าวลือว่านายท่านรองเป็นเกย์จริง ๆ ทำไมคุณไม่พิจารณาถึงความเป็นไปได้ที่แกริสันจะมีความรักที่แท้จริงกับนายท่านรองล่ะ? บางทีบาดแผลของเขาอาจจะถูกรบกวนอย่างมากเพราะเขารู้ว่าแกริสันหลงใหลในตัวคุณแค่ไหน?""นั่น... เป็นไปได้ยังไงกัน!?" ดวงตาของชาร์ล็อตเต็มไปด้วยความตกใจลูคัสยิ้มอย่างลึกลับ "ผมไม่รู้ คุณสามารถถามนายท่านรองได้เสมอ บางทีเขาอาจจะให้คำตอบกับคุณได้... โอ้!"เขาตะโกนขณะที่ชาร์ล็อตตบเข้าที่หัวของเขาเวลาไม่นานนัก ชาร์ล็อตก็กลับมาถึงเขตวิหารศักดิ์

  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 299 ชาร์ล็อต เธอนี่มันหมอดูชัด ๆ

    ชาร์ล็อตตกตะลึง "ไม่ใช่ว่าฉันจะมีพลังวิเศษนะ ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอีกสี่ปีข้างหน้า?" เธอและแกริสันมีสัญญาสิบปีระหว่างกัน ตอนนี้ก็หกปีแล้ว สัญญาจะครบกำหนดในอีกสี่ปี เธอจะแต่งงานกับเขาอย่างที่เธอพูดไว้หรือเปล่า?" แซคคารีถามด้วยสีหน้าจริงจังมาก"เฮอะ!" ชาร์ล็อตหัวเราะออกมาราวกับว่าเธอได้ยินเรื่องที่ตลกที่ใหญ่ที่สุดในโลก"ถ้านายกำลังจะพยายามเล่นตลก ก็ไม่จำเป็นต้องดูจริงจังขนาดนั้นก็ได้ จริง ๆ แล้วนายดูดีมากเลยนะเวลายิ้ม มาเถอะ ยิ้มหน่อย!"แซคคารีดูบูดบึ้งยิ่งกว่าที่เคย รูม่านตาน้ำแข็งของเขาที่จ้องมาที่เธอดูน่ากลัวยิ่งกว่าเดิมชาร์ล็อตเข้าใจทันทีว่าแซคคารีไม่ได้พูดเล่น ๆ กับเธอเลย!'พอได้แล้ว! เราแต่งงานกันมาเกือบสามเดือนแล้ว และฉันไม่เคยได้ยินแซคคารีพูดเรื่องตลกมาก่อน ฉันเริ่มสงสัยแล้วว่าก้อนน้ำแข็งที่อยู่ในร่างกายของเขาเริ่มหลอมละลายตอนไหนกัน!'เธอส่ายศีรษะอย่างงุ่มง่าม"ถึงแม้ว่าแกริสันจะโง่เขลาพอที่จะรออยู่ที่สะพานนั้นเป็นเวลาสิบปี ฉันก็ไม่มีวันแต่งงานกับเขา ฉันบอกเรื่องนี้กับเขานับครั้งไม่ถ้วนตลอดหกปีที่ผ่านมา รวมทั้งวันนี้ด้วย แต่เขาก็ปฏิเสธที่จะฟัง มันเป็นเรื่อ

  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 298 ความฝันหรือว่าเป็นบ้า

    เป็นเวลาหนึ่งปีแล้วที่แซคคารีไม่เคยพบหรือติดต่อกับเขาเลย เขาคิดว่าความเย่อหยิ่งและถือตัวของแซคคารีนั้น จะทำให้แซคคารีไม่มีวันที่จะติดต่อกับเขาอีกเว้นแต่เขาจะเป็นคนเริ่มทำเช่นนั้นเอง มันทำให้เขาประหลาดใจที่แซคคารีเป็นคนทำลายกำแพงระหว่างพวกเขาเพราะเห็นแก่ชาร์ล็อต!แซคคารีช่วยพยุงแกริสันออกจากสะพานชาร์ล็อตรู้ดีถึงความสัมพันธ์ของแกริสันและแซคคารี ดังนั้นเธอจึงไม่แปลกใจที่พวกเขารู้จักกัน แต่สิ่งที่น่าแปลกใจนั้นก็คือ ในช่วงห้านาทีที่ผ่านมาตั้งแต่ที่แซคคารีช่วยพยุงแกริสันลงมาจากสะพานแล้วเดินไปยังรถของเจมส์สัน พวกเขาไม่พูดอะไรกันเลย แท้ที่จริงแล้วพวกเขาไม่แม้แต่จะมองหน้ากันด้วยซ้ำ...ดังนั้นพวกเขาจริงเดินไปด้วยกันด้วยใบหน้าที่เย็นชาในลักษณะที่แปลกประหลาดไปตลอดทาง ราวกับภูเขาน้ำแข็งสองลูกที่มาบรรจบกันที่ด้านหนึ่งชาร์ล็อตที่ยืนอยู่ข้างพวกเขา รู้สึกราวกับว่าเธอเสี่ยงที่จะถูกแช่แข็งตายเพราะพวกเขา ดังนั้น เมื่อพวกเขาลงมาจากสะพานแล้ว เธอจึงไม่เดินไปกับพวกเขาต่อ เธอหันหลังและมุ่งหน้าไปที่รถจองแซคคารีแทน"อ่า! คุณคอนเนอร์ ผมคิดว่าคุณจะไม่มาเจอคุณลาร์สันอีกแล้ว ช่างน่าประหลาดใจเสียนี่กระไร..." เ

  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 297 ความใจดีของแซคคารี

    ชาร์ล็อตหันกลับมาและเห็นแกริสันนั่งคุกเข่าบนสะพานโดยมีมือทั้งสองข้างของเขาพยุงตัวเองไว้กับพื้น ใบหน้าของเขาซีดเผือดและหน้าผากเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ แขนและขาของเขากำลังสั่น"ดูฉันตอนนี้สิ แค่เจ็บป่วยเล็กน้อยยังทำให้ฉันดูไร้ประโยชน์ขนาดนี้เลย ฉันยังเดินตรงไม่ได้ด้วยซ้ำ อย่าช่วยฉันนะ ฉันลุกขึ้นเองได้"เขาบังคับตัวเองให้ยืนขึ้น แต่เพราะเขาเจ็บป่วยและอ่อนแอมาก เขาจึงไม่สามารถยืนขึ้นได้เลยชาร์ล็อตเม้มริมฝีปากของเธอแกริสันคือความภาคภูมิใจของโรงเรียนมัธยมของพวกเขาในอดีต ไม่เพียงแต่เขาจะเป็นนักปราชญ์ที่ไม่มีใครกล้าแตะต้องเท่านั้น แต่เขายังเป็นความภาคภูมิใจและความสุขของคุณครูสอนพละอีกด้วย และเขาเคยทำลายสถิติการวิ่งระยะไกลอีกสองสามรายงานไม่น่าแปลกใจเลยที่เจมส์สันมาขอร้องเธอให้ช่วยพูดกับเขา แกริสัน แชมป์นักวิ่งที่ตอนนี้ป่วยจนแทบจะเดินไม่ได้!"หยุดฝืนตัวเองได้แล้ว มาเถอะ"ชาร์ล็อตเดิยมาอยู่เคียงข้างเขาและยื่นมือออกมาหาเขาแกริสันประหลาดใจกับการแสดงความรู้สึกที่กระทันหันจนน่าสับสนนี้ จากนั้นเขาก็คว้ามือของชาร์ล็อตไว้อย่างรวดเร็ว"ขอบคุณ!"แกริสันที่สุขภาพดีและแข็งแรงในตอนนี้ดูเหมือนชายชรา

  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 296 สะพานสายรุ้ง

    เนื่องจากเขาไม่ได้รับการตอบรับใด ๆ จากแซคคารี ลูคัสจึงดึงโทรศัพท์ออกมา เปิดข้อมูลมี่เขาพบ และยื่นให้แซคคารีดู"ฟังนะครับ แกริสันมอบช่อดอกไม้ให้นายหญิงคอนเนอร์ 237 ช่อ เขียนจดหมายรัก 698 ฉบับ และสารภาพความรักที่เขามีต่อเธอ 1,966 ครั้งในช่วงหนึ่งภาคการศึกษา และอาจจะมากกว่านั้นหากเราพิจารณาถึงช่วงเวลาที่ไม่มีใครรู้หรือช่วงเวลาที่ไม่สามารถติดตามได้"แซคคารียังคงอยู่ในภาวะตึงเครียด ดวงตาของเขามืดลงจนน่ากลัวลูคัสทำได้เพียงพยายามปลอบเขา"แต่ถึงอย่างนั้น นายหญิงคอนเนอร์ก็ยังไม่ไปไหน เธอเคยล้อเล่นกับเขาด้วย... โดยการขอให้เขารอเธออยู่ที่สะพาน นั่นหมายความว่าแกริสันเป็นเพียงของเล่นที่ขาดไม่ได้สำหรับเธอ" "นายพูดอะไร?" ในที่สุดแซคคารีก็พูดขึ้นลูคัสจดจ่ออยู่กับข้อมูลในโทรศัพท์ของเขาอย่างเต็มที่ เขาไม่ได้สังเกตว่าการจ้องมองของแซคคารีนั้นลดลงกลายเป็นแสงสะท้อนสันทรายที่เยือกเย็น เขายังคงอธิบายต่อไป "เอ่อ พูดตามตรงนะครับ สำหรับนายหญิงคอนเนอร์แล้ว แกริสันเป็นเหมือนพี่ชายที่คอยดูแลเธอที่มีสถานะเดียวกับทิฟฟานี่ มิลเลอร์นายหญิงคอนเนอร์ไม่สนใจเขาเลยจริง ๆ เมื่อเธอเล่นกับเขาเสร็จแล้ว เธอจะ... แอ๊ะ!"

  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 295 แซคคารีอยู่ที่นี่

    ดังที่กล่าวไว้ ไม่ว่าชาร์ล็อตจะปฏิเสธแกริสันอย่างโหดร้ายสักกี่ครั้ง เขาก็ไม่เคยยอมแพ้และยังคงไล่ตามเธอด้วยความมุ่งมั่นเมื่อหกปีที่แล้ว โรงเรียนของพวกเขาได้จัดทัศนศึกษามาที่ "สะพานสายรุ้ง" แกริสันได้สารภาพและมอบจดมายรักให้กับชาร์ล็อตที่สะพานสายรุ้งแห่งนี้ต่อหน้านักเรียนจำนวนมากเนื่องจากไม่มีทางเลือกอื่น ชาร์ล็อตจึงชี้ไปที่ "สะพานสายรุ้ง" และพูดว่า "เอาล่ะ แกริสัน คุณบอกว่าคุณจะไม่ยอมแพ้ใช่ไหม? ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณจะต้องมาที่สะพานแห่งนี้ทุกวันและรอฉันสองชั่วโมง ไม่ว่าฝนจะตกหรือแดดออก ถ้าคุณสามารถรักษามันไว้ได้เป็นเวลาสิบปีโดยที่ไม่ล้มเหลว หลังจากผ่านไปสิบปี ฉันจะแต่งงานกับคุณและเป็นภรรยาของคุณ"ชาร์ล็อตเดินจากไปทันทีหลังจากนั้น และเธอก็โยนจดหมายรักที่แกริสันมอบให้เธอลงไปในแม่น้ำด้วยชาร์ล็อตรู้สึกโล่งอกที่แกริสันจะต้องยอมแพ้เมื่อได้ยินสิ่งที่เธอพูดไป เพียงเพราะว่าเธอไม่เคยคาดหวังตั้งแต่แรก แต่แกริสันโดดเรียนทุกวันและมารอเธอที่สะพานสายรุ้ง โดยไม่คำนึงถึงสภาพอากาศ เขาทำแบบนี้มาหกปีแล้ว..."ที่นี่อากาศหนาวและชื้น และเธอค่อนข้างอ่อนแอ แค๊ก... ดังนั้นเธอควรกลับไปเดี๋ยวนี้" เสียงท

  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 294 เขาคือพี่ชายของเธอ

    ลูคัสตัวสั่นเทาด้วยความกลัวต่อเสียงอันเคร่งขรึมของแซคคารี จากนั้นลูคัสก็สงบสติอารมณ์และยิ้มกว้างให้เขา "เอาล่ะ เอาล่ะ เพื่อความปลอดภัย ได้โปรดจิบน้ำอุ่นในแก้วนี้ไปก่อน นายท่านรอง"น้ำอุ่นหนึ่งแก้วถูกยื่นให้กับแซคคารี แต่เขาปัดมันออกไปอย่างเย็นชา ดวงตาของเขาดูลุ่มลึกราวกับว่าเขาสามารถกลืนกินทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ได้ในขณะที่เขาคำราม "นายรีบขับรถบ้านี่ไปเดี๋ยวนี้!""ครับ!" ลูคัสตะโกนตอบรับดังลั่น'ดูเถอะ! แม้แต่ชายผู้สูงศักดิ์และมีการศึกษามากที่สุดในรอธเซย์ยังสบถหยาบคาย ทั้งคุณ นายหญิงคอนเนอร์ และคุณแกริสัน ลาร์สัน อย่าทำอะไรโง่ ๆ เลยนะ!""สะพานสายรุ้ง" เป็นสะพานคู่ขนานสองเส้นเหตุผลที่ "สะพานสายรุ้ง" เป็นที่รู้จักในชื่อสะพานสายรุ้งก็เพราะมีหมอกหนาเป็นชั้น ๆ ตลอดเวลาในพื้นกว้างระยะสองเมตรระหว่างสะพานทั้งสองที่สร้างขนานกันเหนือน้ำ เมื่ออากาศไม่ดี คนบนสะพานด้านหนึ่งจะมองไม่เห็นคนที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งของสะพาน เพราะฉะนั้นช่วงที่อากาศแจ่มใสและดวงอาทิตย์ขึ้นสูงเท่านั้นที่คนบนสะพานทั้งสองฝั่งจะมองเห็นกัน ในช่วงเวลานั้น รุ้งกินน้ำจะเกิดขึ้นระหว่างสะพานสองเส้นนี้ และคู่รักที่ยืนอยู่บนสะพานทั้ง

  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 293 แกริสัน ลาร์สัน

    แซคคารีเลื่อนกระจกลงชายวัยกลางคนกล่าวอย่างเร่งรีบ น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความกังวล "สวัสดี คุณคอนเนอร์...""ฉันเลิกยุ่งกับเธอแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเธอไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย" แซคคารีพูดตัดบทชายคนนั้นให้สั้นลง ดวงตาที่เยือกเย็นของเขานั้นไม่มีสิ่งใดเลยนอกจากความแน่วแน่นและไม่แยแส"จำสิ่งที่ฉันจะพูดไว้ มิสเตอร์ฟอสเตอร์ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอในอนาคต อย่ามาหาฉันอีก""เกี่ยวกับเรื่องนั้น..." มิสเตอร์ฟอสเตอร์พูดอย่างเชื่องช้า "ผมไม่ได้มาหาคุณ คุณคอนเนอร์ ผมมาหาคุณซิมม่อนส์ต่างหาก!"ใบหน้าที่ปราณีตของแซคคารีมีความประหลาดใจเล็กน้อยลูคัสหันหน้าจากที่นั่งคนขับเพื่อมองชาร์ล็อตมิสเตอร์ฟอสเตอร์เป็นพ่อบ้านของครอบครัวลาร์สัน ในช่วงเวลาที่แซคคารียังคงอยู่กับลอร์เรน มิสเตอร์ฟอสเตอร์มักจะตามลอร์เรนไปด้วยเสมอ'เป็นไปได้ไหมว่าแม่ของแซคคารีและมิสเตอร์ฟอสเตอร์จะเป็นเพื่อนกัน?'ชาร์ล็อตมุ่ยปากอย่างกังวลและพูดว่า "คุณต้องการอะไรจากฉัน?""เป็นเพราะคุณลาร์สัน" มิสเตอร์ฟอสเตอร์ถอนหายใจขณะที่จ้องมองใบหน้าอันบอบบางของชาร์ล็อต "คุณซิมมอนส์ คุณควรรู้ว่าคุณลาร์สันเป็นคนหัวแข็งและหยิ่งเหมือ

  • คลั่งรักสุดใจของนายCEO   บทที่ 292 ลางสังหรณ์ที่ไม่ดี

    เสียงของแซคคารีดังขึ้นที่ข้างหูของชาร์ล็อต เมื่อเธอจ้องมองไปที่ขี้เถ้าในถังโลหะอย่างเลื่อนลอยรอยยิ้มว่างเปล่าเหยียดตรงริมฝีปากของเธอขณะที่เธอพูดว่า "ไม่ ต่อให้นายไม่ได้เป็นคนเผารูปพวกนี้ให้ฉัน สุดท้ายฉันก็จะเผามันเอง..."บางทีเธออาจจะมีความรู้สึกผิดหรือเหตุผลอื่นที่ตัวเธอเองเท่านั้นที่รู้ ดังนั้นเธอจึงปกปิดมันไว้และพูดเสริมว่า "ฮ่าฮ่า ฉันไม่ได้โกหกนาย ฉันกำลังพูดจากก้นบึ้งหัวใจของฉันเลย... อ๊ะ!"ช่วงครึ่งหลังประโยคของเธอถูกตัดขาดด้วยเสียงร้องของเธอเอง เมื่อแซคคารีใช้แขนของเขาโอบรอบเอวเล็ก ๆ ของเธอราวกับเป็นเครื่องหนีบเหล็ก แล้วดึงเธอเข้าไปกอด บีบรัดร่างที่บอบบางและอ่อนนุ่มกับหน้าอกที่แข็งแกร่งเหมือนแผ่นเหล็กของเขาเมื่อลมหายใจที่เยือกเย็นและเย้ายวนของเขาห้อมล้อมเธอไปทั้งตัว สมองของเธอก็ว่างเปล่า"จำไว้นะ ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อย่าพูดถึงข้อตกลงก่อนสมรส ว่าฉันต้องการไล่เธอออกไปจากบ้าน ฉันห้ามไม่ให้เธอพูดอีกถ้าฉันไม่ได้พูดถึงมัน"น้ำเสียงที่เยือกเย็นและมีเสน่ห์ของเขาแว่วเข้ามาในหูของเธอราวกับท่วงทำนองที่มาจากยอดของภูเขาหิมะชาร์ล็อตใช้เวลานา

DMCA.com Protection Status