เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 215 เธอนอนละเมออีกแล้วเหรอ
ปรับปรุงล่าสุด:
2021-10-19 16:15:01บทที่เกี่ยวข้อง
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 216 เกิดอะไรขึ้นกับแซคคารี
เสียงที่ชัดเจนของแซคคารีและลมหายใจที่มีเสน่ห์แผ่ซ่านไปทั่วใบหน้าของเธอ 'ฮะ?' ท่ามกลางความตกใจของเธอ ความรู้สึกถึงชัยชนะในการหนีโดยปราศจากการลงโทษได้พุ่งเข้ามาในหัวใจของเธอ เธอเห็นแซคคารีส่ายหัว จากนั้น เขาก็เอามือขนาดใหญ่วางบนดวงตาของเธอและปิดเปลือกตาของเธอเบา ๆ ชาร์ล็อตเหมือนกับนักแสดงที่ได้รับรางวัล เธอหลับตาและแสร้งทำเป็นหลับ เธอรู้สึกว่าร่างกายของเธอเคลื่อนที่อย่างอ่อนโยน แซคคารีอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาและกำลังพาเธอไปที่ห้องของเธอ ไม่นานหลังจากนั้น ชาร์ล็อตตรู้สึกว่าตัวเองกำลังนอนอยู่บนเตียง เธอยังคงนิ่งสนิทและแสร้งทำเป็นหลับต่อไป เธอแอบรู้สึกพอใจกับตัวเอง เธอรอดพ้นจากผลที่ตามมาอย่างชาญฉลาด จากนั้น เธอก็รู้สึกถึงริมฝีปากคู่หนึ่ง ใจของเธอว่างเปล่า 'เขารู้ว่าฉันหลับอยู่ไม่ใช่เหรอ? นี่ถือเป็นการขโมยจูบรึเปล่า?' ชาร์ล็อตไม่เคยรู้เลยว่าแซคคารีจะอ่อนโยนกับเธอได้ขนาดนี้ อ่อนโยนจนราวกับว่าเขากำลังจุมพิตกับรักแท้แห่งชีวิตของเขา หัวใจของเธอสูญเสียการควบคุมและหัวใจเธอก็เริ่มเต้นระรัว ในตอนแรก ชาร์ล็อตแกล้งหลับเพราะกลัวว่าแซคคารีจะจัดการเธอที่แอบเข้าไปในห้องของเขา ตอนน
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-10-19คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 217 สอบปากคำที่ขโมยจูบ
แซคคารีวางหนังสือลง “ถามมา” เขาตอบอย่างไม่ใส่ใจ ชาร์ล็อตกำลังต่อสู้กับสิ่งนี้ตลอดทั้งคืน เธอต้องการคำตอบ ดังนั้น เธอจึงถามทันทีว่า “เมื่อคืนนายทำอะไรกับฉันรึเปล่า?” ดวงตาที่เยือกเย็นและขุ่นเคืองของแซคคารีกลายเป็นพายุ แต่ผิวเผินดูเหมือนเขาจะไม่สะทกสะท้านเลย "หืม?" 'อะไร? เขาไม่รู้เหรอว่าเขากำลังล้ำเส้น?' ชาร์ล็อตย้ำและทำให้คำถามของเธอยิ่งทื่อ “ฉันจำมันได้ชัดเจนมาก เมื่อคืนฉันสวมชุดนอน แต่พอฉันตื่นขึ้น มีคนถอดชุดนอนของฉันออกแล้วโยนทิ้งลงพื้น…” ชาร์ล็อตรู้สึกว่าใบหน้าของเธอร้อนผ่าว เธอต้องเรียกความกล้าหาญทั้งหมดที่เธอรวบรวมมาตลอด 20 ปีที่ผ่านมาเพื่อดำเนินการต่อ “ฉันสงสัยว่านายลักหลับฉัน ถอดเสื้อผ้าแล้วก็จูบฉัน!” ในขณะนั้นเอง หัวใจที่เยือกเย็นและแข็งกระด้างของแซคคารีที่ปราศจากความกลัวก็รู้สึกตื่นตระหนกอย่างประหลาด เมื่อมองดูอย่างใกล้ ๆ จะสังเกตเห็นรอยแดงเล็กน้อยบนใบหน้าที่หล่อเหลาซึ่งไม่ค่อยมีอารมณ์ เหมือนกับราชาแห่งดอกราตรีที่เบ่งบานเพียงครั้งเดียวในทุก ๆ พันปีบนธารน้ำแข็ง ทั้งสวยงาม พราวเสน่ห์ และเร้าใจ แต่ก่อนที่ชาร์ล็อตจะตรวจพบภาพที่ผิดปกตินี้บนใบหน้าของเขา เขาหัน
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-10-19คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 218 ล็อกเกต
“ฉันรู้นิสัยละเมอของนาย แต่ทำไมจู่ ๆ นายถึงพูดเรื่องนี้ขึ้นมาล่ะ? อย่าเปลี่ยนเรื่อง มองมาที่ฉันและตอบคำถามของฉัน ตกลงไหม?” "แน่นอน" แซคคารีขดมุมริมฝีปากของเขา “ฉันกำลังพยายามอธิบายว่า ตอนที่ฉันตื่นนอนวันนี้ สัญชาตญาณมันบอกฉันว่าเมื่อคืนฉันเดินละเมอ บางทีฉันอาจทำอะไรบางอย่างที่ไม่น่าเชื่อกับเธอ แต่ฉันจำอะไรไม่ได้เลย” ทันใดนั้น ชาร์ล็อตก็เข้าใจ 'นั่นจะอธิบายได้ว่าทำไมแซคคารีถึงแสดงท่าทางไม่เป็นธรรมชาติ ถ้าเขาตื่นอยู่ เขาจะไม่จูบฉันเบา ๆ หรอก!' เห็นได้ชัดว่าผู้ป่วยที่มีแนวโน้มเดินละเมออย่างรุนแรงจะเดินละเมอตลอดทั้งคืน เมื่อใดก็ตามที่พวกเขากลายเป็นนิสัย พวกเขาจะดูเหมือนไม่แตกต่างจากคนอื่น ๆ แต่จะจำกิจกรรมเดินละเมอได้บางส่วนตอนที่พวกเขาตื่นขึ้น เธอกลับมาถึงบ้านแล้วพบว่าแซคคารียืนอยู่ข้างหน้าต่างสไตล์ฝรั่งเศส อ่านหนังสือของเขาราวกับรูปปั้น บางทีเขาอาจจะเดินละเมอก็ได้… 'แต่... ทำไมฉันถึงรู้สึกผิดหวังมากหลังจากค้นพบความจริงกันนะ? เกิดอะไรขึ้นกับฉัน? ทำไมฉันถึงหวังว่าแซคคารีจะรู้สึกตัวในตอนนั้น ทำไมฉันถึงหวังให้แซคคารีจูบฉันอย่างคนรักแบบมีสติ แบบนุ่มนวลราวกับคลื่นที่สั่นไหว…’ “ฮิฮ
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-10-19คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 219 ผู้หญิงคนนั้น
แซคคารีรู้สึกแน่นในหัวใจ “มีอะไรผิดปกติรึเปล่า?” “ล็อกเกตนั่นมันเกี่ยวอะไรกับนาย? มันเกี่ยวกับเซนิออสรึเปล่า?” ชาร์ล็อตตัวสั่น เธอจ้องมองที่ล็อกเกตด้วยน้ำตาที่ไหลอาบใบหน้าอย่างไม่หยุด รูม่านตาที่เย็นเยือกของแซคคารีแสดงถึงความประหลาดใจเล็กน้อย “เซนิออสเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้?” “นายไปเอาล็อกเกตนั่นมาจากไหน? เซนิออสมอบมันให้กับนายเหรอ?” ‘ต้องเป็นแบบนั้นสิ… เซนิออสต้องคว้าล็อกเกตนี้ไปในคืน 11 เดือนก่อนนั้น เขาต้องมอบมันให้กับแซคคารีหลังจากนั้นแน่…’ แต่แซคคารีส่ายหัว "เปล่า" เขาค่อนข้างอ่อนไหวกับเรื่องนี้ ท้ายที่สุด เขายังอยู่กับลอร์เรนตอนที่เขานอนกับผู้หญิงคนนั้น ดังนั้น เขาจึงคิดเสมอว่าคืนนั้นเป็นคืนที่น่าอับอายที่สุดของเขาและเขาไม่เคยบอกใครเกี่ยวกับเรื่องนี้ ชาร์ล็อตกังวลใจมากกับอดีตที่ผ่านมาจนทำให้หัวใจอันแข็งกระด้างของแซคคารีละลาย เขาทนไม่ได้ที่จะปกปิดเธอ “มีคนวางยาฉันเมื่อ 11 เดือนที่ก่อน และมีเหตุร้ายที่ไม่คาดคิด ฉันก็เลยนอนกับผู้หญิงในคืนนั้น ฉันคว้าล็อกเกตนี้มาจากเธอ” "อ๊า!" ชาร์ล็อตกรีดร้องออกมา เธอละสายตาจากล็อกเกตและจ้องไปที่ใบหน้าที่สมบูรณ์แบบของแซคคารี “
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-10-20คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 220 ลูกของเรา
ในที่สุดชาร์ล็อตก็เข้าใจ... แซคคารีอาจเป็นปีศาจเลือดเย็นตนนั้น แต่หัวใจของเขาไม่ได้เย็นชาเสมอไป มันมีที่สำหรับความอบอุ่นไว้เช่นกัน “แล้วลูกของเธอล่ะ” แซคคารีผู้เชี่ยวชาญด้านการปกปิดอารมณ์ รู้สึกได้ถึงลำคอของเขาสั่นสะท้าน เสียงของเขาสั่น 'ผู้หญิงที่ฉันตามหา... คือชาร์ล็อต! ฉันเป็นผู้ชายคนนั้น!' แซคคารีวัย 23 ปีไม่เคยมีความสุขขนาดนี้มาก่อนในชีวิต ดวงตาของชาร์ล็อตเต็มไปด้วยน้ำตา ริมฝีปากที่เหมือนกลีบดอกไม้ของเธอสั่นอย่างต่อเนื่อง “เขาเป็นลูกของเรา!” "เธอแน่ใจ?" แซคคารีจำได้ว่า ชาร์ล็อตและไบรสันคบกันมานานมากแล้ว พ่อของเด็กคนนั้นอาจเป็นไบรสันก็ได้ ความคิดนั้นทำให้การจ้องมองของแซคคารีกลายเป็นน้ำแข็งอีกครั้ง "แน่ใจ! ฉันแน่ใจ!" ชาร์ล็อตดูเหมือนจะควบคุมตัวเองไม่ได้ และเธอก็ไม่รู้ว่าทำไม เป็นครั้งแรกที่เธอลืมมีมารยาทต่อหน้าแซคคารี เธอพูดพล่ามราวกับเป็นเด็ก “ฉันไม่เคยมีเซ็กส์เลยจนกระทั่งคืนนั้น และฉันก็ไม่มีเซ็กส์อีกเลยหลังจากคืนนั้น จนตอนที่นายใช้ฉันเพื่อบรรเทาอาการจากยานั่น ฉันมั่นใจมาก แซคคารี เซนิออสโกหกเรา เด็กคนนั้นคือลูกของเรา!” ร่างกายที่แข็งแกร่งของแซคคารีแกว่
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-10-20คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 221 แล้วจะตอบแทนเธอยังไงดี
ลูคัสหันกลับมาและพูดว่า “นายท่านรอง การค้นพบที่สำคัญของผมคือ ผู้หญิงที่คุณตามหานั้นอยู่กับเราตลอดเวลา ผู้หญิงคนนั้นคือนายหญิงคอนเนอร์ครับ!” แซคคารีตอบอย่างไม่แสดงออกว่า “โอเค” ลูคัสประหลาดใจมาก เขาจับต่างหูขนาดใหญ่ของเขา เขามองไปที่แซคคารีแล้วมองไปที่ชาร์ล็อต “เอ่อ นายท่านรอง คุณอาจจะไม่เข้าใจในสิ่งที่ผมพูด ผมตรวจสอบอย่างละเอียดแล้ว และผมสามารถยืนยันได้ว่าผู้หญิงที่ค้างคืนกับคุณเมื่อ 11 เดือนที่แล้วคือ—” “เข้าใจแล้ว” แซคคารีขัดลูคัสอย่างราบเรียบ “สิ่งที่นายควรกังวลตอนนี้ไม่ใช่ฉันหรือชาร์ล็อต แต่เป็นทิฟฟานี่ มิลเลอร์” "ฮะ!?" ลูคัสลืมตาใส ๆ เบิกกว้างจนดูเหมือนกำลังจะหลุดออกจากเบ้า ในอดีต แซคคารีเคยหึงหวงชาร์ล็อตในเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ดังนั้น ลูคัสจึงคาดหวังให้เขายินดีเมื่อเขาเปิดเผยความจริงที่น่ายินดีแก่เขา อย่างไรก็ตาม เขาไม่เพียงแค่ไม่พูดอะไรและยังคงเยือกเย็นราวกับน้ำแข็ง แต่เขายังขอให้เขาจดจ่อกับทิฟฟานี่ มิลเลอร์ นางตัวแสบนั่นอีกเหรอ? ลูคัสเริ่มสงสัยว่าชายที่อยู่ข้างหน้าเขายังคงเป็นนายท่านรองของเขาหรือไม่ “ตามสัญชาตญาณของนาย เป็นไปได้แค่ไหนที่ทิฟฟานี่จะเป็นคนริเริ่มตา
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-10-20คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 222 เธอจะเอาหรือไม่เอา
"เธออยากได้อะไร?" แก้มของชาร์ล็อตยิ่งแดงขึ้นเมื่อเธอเห็นการจ้องมองของแซคคารีที่สามารถดูดกลืนวิญญาณได้ สมองของเธอละลายเป็นโจ๊ก และเธอก็เริ่มพูดติด ๆ ขัด ๆ “ไม่… ไม่… ไม่มีอะไรที่ฉันอยากได้… อะแฮ่ม… อะแฮ่ม…” แซคคารีแยกริมฝีปากเรียวบางของเขา เมื่อเขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง ลูคัสก็พูดแทรกว่า “นายท่านรอง ไม่มีทางที่ผู้หญิงที่น่ารักและจิตใจดีอย่างนายหญิงคอนเนอร์จะละทิ้งศักดิ์ศรีของเธอและขอเงินอย่างเปิดเผยหรอกนะครับ ไม่ว่าเธอจะต้องการมากแค่ไหนก็ตาม ผมพูดถูกไหม นายหญิงของผม?” สมองของชาร์ล็อตยุ่งเหยิง “นายกำลังพูดเรื่องอะไร…” ลูคัสหรี่ตามองแซคคารี “ฮิฮิ นายท่านรอง เห็นไหมครับ? นายหญิงคอนเนอร์อายเกินกว่าจะขอ!” แซคคารีพยักหน้า “โอเค!” เมื่อชาร์ล็อตสงสัยว่าพวกเขากำลังพูดถึงอะไร บัตรเครดิตธนาคารส่องแสงสีทองก็ปรากฏขึ้นในวิสัยทัศน์ของเธอ แซคคารีพูดขณะถือบัตรในมือ “ฉันสมัครใหม่หลังจากหักบัตรใบสุดท้ายทิ้งไป รหัสผ่านยังคงเป็นวันเกิดของเธอ รับมันไป" 'เดี๋ยวนะ!' บัตรใบสุดท้ายที่แซคคารีหักไม่ใช่ใบที่มีมูลค่ามากกว่าแสนล้านดอลลาร์หรอกเหรอ!? ในตอนแรก ชาร์ล็อตอยากจะบอกว่าแม้ว่าเธอจะเป็นคนช่ว
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-10-20คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 223 ทำไมคุณทำแบบนี้เซนิออส
ตอนแรกเซนิออสรู้สึกได้ถึงความหนาวเย็นและผิวที่หยาบไม่เหมือนกับมือของชาร์ล็อต ไม่กี่วินาทีต่อมา เขาก็รู้ว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาคือแซคคารี “คุณอา… คุณอารอง…” เขาตื่นตกใจ เขาสะบัดมือของแซคคารีออก ด้วยความเขินอายและความผิดหวังก็ปรากฏขึ้นในดวงตาสีฟ้าที่ดูเคร่งขรึมของเขาในทันที “ถ้าอยากจับมือก็บอกมาเถอะ อารอง ไม่จำเป็นต้องใช้ทางอ้อมแบบนี้” การแสดงออกของแซคคารีมืดมนและดวงตาของเขาเย็นชา “นายควรจะขอบคุณฉันที่ช่วยเธอไว้ มิฉะนั้น หากนายสัมผัสอาหญิงรองของนาย ใบหน้าด้านขวาของนายจะมีตราประทับของหมัดเหมือนข้างซ้าย” 'เอาล่ะ!' เซนิออสรู้ว่าอารองของเขาหมายความอย่างนั้นจริง ๆ แซคคารีเตือนเขามากกว่าหนึ่งครั้งว่าอย่าแตะต้องชาร์ล็อต และเขารู้ว่าอารองของเขาจะไม่ยอมปล่อยเขาไว้แน่ ถ้าเขาเพิกเฉยต่อคำเตือนของอารอง “เอาล่ะ ขอบคุณ คุณอารอง!” เซนิออสพูดพร้อมกับทำหน้าบึ้ง “ว่าแต่ คุณอาอยากบอกอะไรผมเหรอ ถึงขอให้ผมมาที่บ้านแต่เช้าตรู่? คุณยังขอให้ผมพาลูกมาด้วย” แซคคารีตอบอย่างไร้อารมณ์ว่า “ไม่มีอะไร ฉันแค่อยากจะขอโทษนายที่เข้าใจผิดในครั้งที่แล้ว” "ฮะ? แค่นั้นเหรอ? คุณอาไม่จำเป็นต้องทำอย่างนั้นหรอ
ปรับปรุงล่าสุด : 2021-10-21
บทล่าสุด
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 300 คำเชิญของแอนนาลิต้า
"บาดแผลทางอารมณ์ของนายท่านรองในวันนี้ค่อนข้างแย่ การดื่มน้ำอุ่นเพียงอย่างเดียวอาจไม่เพียงพอที่จะบรรเทาอาการของเขาได้ เขาต้องการความสงบและเงียบ"ชาร์ล็อตดูเหมือนจะคิดได้ในทันที "ฉันไม่คิดว่าเขาจะเจ็บปวดขนาดนั้น เพียงเพราะเขาได้เจอกับแกริสันในวันนี้และทำให้นึกถึงลอร์เรน วันนี้เขาได้เจอกับลอร์เรนแล้วหรือยัง?""ลอร์เรน? ฮ่า!" ลูคัสยิ้มอย่างมีเลศนัย"นายหญิง ถ้าคุณสนุกกับการแต่งเติมความคิดแบบนี้ ทำไมไม่ลองขยายจินตนาการของคุณดูล่ะ?"ชาร์ล็อตเกือบจะสติหลุด"นายกำลังพูดอะไร?"ลูคัสหันกลับมา ส่งยิ้ม และขยิบตาให้เธอ "เอาล่ะ มีหลายคนเคยได้ยินข่าวลือว่านายท่านรองเป็นเกย์จริง ๆ ทำไมคุณไม่พิจารณาถึงความเป็นไปได้ที่แกริสันจะมีความรักที่แท้จริงกับนายท่านรองล่ะ? บางทีบาดแผลของเขาอาจจะถูกรบกวนอย่างมากเพราะเขารู้ว่าแกริสันหลงใหลในตัวคุณแค่ไหน?""นั่น... เป็นไปได้ยังไงกัน!?" ดวงตาของชาร์ล็อตเต็มไปด้วยความตกใจลูคัสยิ้มอย่างลึกลับ "ผมไม่รู้ คุณสามารถถามนายท่านรองได้เสมอ บางทีเขาอาจจะให้คำตอบกับคุณได้... โอ้!"เขาตะโกนขณะที่ชาร์ล็อตตบเข้าที่หัวของเขาเวลาไม่นานนัก ชาร์ล็อตก็กลับมาถึงเขตวิหารศักดิ์
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 299 ชาร์ล็อต เธอนี่มันหมอดูชัด ๆ
ชาร์ล็อตตกตะลึง "ไม่ใช่ว่าฉันจะมีพลังวิเศษนะ ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอีกสี่ปีข้างหน้า?" เธอและแกริสันมีสัญญาสิบปีระหว่างกัน ตอนนี้ก็หกปีแล้ว สัญญาจะครบกำหนดในอีกสี่ปี เธอจะแต่งงานกับเขาอย่างที่เธอพูดไว้หรือเปล่า?" แซคคารีถามด้วยสีหน้าจริงจังมาก"เฮอะ!" ชาร์ล็อตหัวเราะออกมาราวกับว่าเธอได้ยินเรื่องที่ตลกที่ใหญ่ที่สุดในโลก"ถ้านายกำลังจะพยายามเล่นตลก ก็ไม่จำเป็นต้องดูจริงจังขนาดนั้นก็ได้ จริง ๆ แล้วนายดูดีมากเลยนะเวลายิ้ม มาเถอะ ยิ้มหน่อย!"แซคคารีดูบูดบึ้งยิ่งกว่าที่เคย รูม่านตาน้ำแข็งของเขาที่จ้องมาที่เธอดูน่ากลัวยิ่งกว่าเดิมชาร์ล็อตเข้าใจทันทีว่าแซคคารีไม่ได้พูดเล่น ๆ กับเธอเลย!'พอได้แล้ว! เราแต่งงานกันมาเกือบสามเดือนแล้ว และฉันไม่เคยได้ยินแซคคารีพูดเรื่องตลกมาก่อน ฉันเริ่มสงสัยแล้วว่าก้อนน้ำแข็งที่อยู่ในร่างกายของเขาเริ่มหลอมละลายตอนไหนกัน!'เธอส่ายศีรษะอย่างงุ่มง่าม"ถึงแม้ว่าแกริสันจะโง่เขลาพอที่จะรออยู่ที่สะพานนั้นเป็นเวลาสิบปี ฉันก็ไม่มีวันแต่งงานกับเขา ฉันบอกเรื่องนี้กับเขานับครั้งไม่ถ้วนตลอดหกปีที่ผ่านมา รวมทั้งวันนี้ด้วย แต่เขาก็ปฏิเสธที่จะฟัง มันเป็นเรื่อ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 298 ความฝันหรือว่าเป็นบ้า
เป็นเวลาหนึ่งปีแล้วที่แซคคารีไม่เคยพบหรือติดต่อกับเขาเลย เขาคิดว่าความเย่อหยิ่งและถือตัวของแซคคารีนั้น จะทำให้แซคคารีไม่มีวันที่จะติดต่อกับเขาอีกเว้นแต่เขาจะเป็นคนเริ่มทำเช่นนั้นเอง มันทำให้เขาประหลาดใจที่แซคคารีเป็นคนทำลายกำแพงระหว่างพวกเขาเพราะเห็นแก่ชาร์ล็อต!แซคคารีช่วยพยุงแกริสันออกจากสะพานชาร์ล็อตรู้ดีถึงความสัมพันธ์ของแกริสันและแซคคารี ดังนั้นเธอจึงไม่แปลกใจที่พวกเขารู้จักกัน แต่สิ่งที่น่าแปลกใจนั้นก็คือ ในช่วงห้านาทีที่ผ่านมาตั้งแต่ที่แซคคารีช่วยพยุงแกริสันลงมาจากสะพานแล้วเดินไปยังรถของเจมส์สัน พวกเขาไม่พูดอะไรกันเลย แท้ที่จริงแล้วพวกเขาไม่แม้แต่จะมองหน้ากันด้วยซ้ำ...ดังนั้นพวกเขาจริงเดินไปด้วยกันด้วยใบหน้าที่เย็นชาในลักษณะที่แปลกประหลาดไปตลอดทาง ราวกับภูเขาน้ำแข็งสองลูกที่มาบรรจบกันที่ด้านหนึ่งชาร์ล็อตที่ยืนอยู่ข้างพวกเขา รู้สึกราวกับว่าเธอเสี่ยงที่จะถูกแช่แข็งตายเพราะพวกเขา ดังนั้น เมื่อพวกเขาลงมาจากสะพานแล้ว เธอจึงไม่เดินไปกับพวกเขาต่อ เธอหันหลังและมุ่งหน้าไปที่รถจองแซคคารีแทน"อ่า! คุณคอนเนอร์ ผมคิดว่าคุณจะไม่มาเจอคุณลาร์สันอีกแล้ว ช่างน่าประหลาดใจเสียนี่กระไร..." เ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 297 ความใจดีของแซคคารี
ชาร์ล็อตหันกลับมาและเห็นแกริสันนั่งคุกเข่าบนสะพานโดยมีมือทั้งสองข้างของเขาพยุงตัวเองไว้กับพื้น ใบหน้าของเขาซีดเผือดและหน้าผากเปียกโชกไปด้วยเหงื่อ แขนและขาของเขากำลังสั่น"ดูฉันตอนนี้สิ แค่เจ็บป่วยเล็กน้อยยังทำให้ฉันดูไร้ประโยชน์ขนาดนี้เลย ฉันยังเดินตรงไม่ได้ด้วยซ้ำ อย่าช่วยฉันนะ ฉันลุกขึ้นเองได้"เขาบังคับตัวเองให้ยืนขึ้น แต่เพราะเขาเจ็บป่วยและอ่อนแอมาก เขาจึงไม่สามารถยืนขึ้นได้เลยชาร์ล็อตเม้มริมฝีปากของเธอแกริสันคือความภาคภูมิใจของโรงเรียนมัธยมของพวกเขาในอดีต ไม่เพียงแต่เขาจะเป็นนักปราชญ์ที่ไม่มีใครกล้าแตะต้องเท่านั้น แต่เขายังเป็นความภาคภูมิใจและความสุขของคุณครูสอนพละอีกด้วย และเขาเคยทำลายสถิติการวิ่งระยะไกลอีกสองสามรายงานไม่น่าแปลกใจเลยที่เจมส์สันมาขอร้องเธอให้ช่วยพูดกับเขา แกริสัน แชมป์นักวิ่งที่ตอนนี้ป่วยจนแทบจะเดินไม่ได้!"หยุดฝืนตัวเองได้แล้ว มาเถอะ"ชาร์ล็อตเดิยมาอยู่เคียงข้างเขาและยื่นมือออกมาหาเขาแกริสันประหลาดใจกับการแสดงความรู้สึกที่กระทันหันจนน่าสับสนนี้ จากนั้นเขาก็คว้ามือของชาร์ล็อตไว้อย่างรวดเร็ว"ขอบคุณ!"แกริสันที่สุขภาพดีและแข็งแรงในตอนนี้ดูเหมือนชายชรา
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 296 สะพานสายรุ้ง
เนื่องจากเขาไม่ได้รับการตอบรับใด ๆ จากแซคคารี ลูคัสจึงดึงโทรศัพท์ออกมา เปิดข้อมูลมี่เขาพบ และยื่นให้แซคคารีดู"ฟังนะครับ แกริสันมอบช่อดอกไม้ให้นายหญิงคอนเนอร์ 237 ช่อ เขียนจดหมายรัก 698 ฉบับ และสารภาพความรักที่เขามีต่อเธอ 1,966 ครั้งในช่วงหนึ่งภาคการศึกษา และอาจจะมากกว่านั้นหากเราพิจารณาถึงช่วงเวลาที่ไม่มีใครรู้หรือช่วงเวลาที่ไม่สามารถติดตามได้"แซคคารียังคงอยู่ในภาวะตึงเครียด ดวงตาของเขามืดลงจนน่ากลัวลูคัสทำได้เพียงพยายามปลอบเขา"แต่ถึงอย่างนั้น นายหญิงคอนเนอร์ก็ยังไม่ไปไหน เธอเคยล้อเล่นกับเขาด้วย... โดยการขอให้เขารอเธออยู่ที่สะพาน นั่นหมายความว่าแกริสันเป็นเพียงของเล่นที่ขาดไม่ได้สำหรับเธอ" "นายพูดอะไร?" ในที่สุดแซคคารีก็พูดขึ้นลูคัสจดจ่ออยู่กับข้อมูลในโทรศัพท์ของเขาอย่างเต็มที่ เขาไม่ได้สังเกตว่าการจ้องมองของแซคคารีนั้นลดลงกลายเป็นแสงสะท้อนสันทรายที่เยือกเย็น เขายังคงอธิบายต่อไป "เอ่อ พูดตามตรงนะครับ สำหรับนายหญิงคอนเนอร์แล้ว แกริสันเป็นเหมือนพี่ชายที่คอยดูแลเธอที่มีสถานะเดียวกับทิฟฟานี่ มิลเลอร์นายหญิงคอนเนอร์ไม่สนใจเขาเลยจริง ๆ เมื่อเธอเล่นกับเขาเสร็จแล้ว เธอจะ... แอ๊ะ!"
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 295 แซคคารีอยู่ที่นี่
ดังที่กล่าวไว้ ไม่ว่าชาร์ล็อตจะปฏิเสธแกริสันอย่างโหดร้ายสักกี่ครั้ง เขาก็ไม่เคยยอมแพ้และยังคงไล่ตามเธอด้วยความมุ่งมั่นเมื่อหกปีที่แล้ว โรงเรียนของพวกเขาได้จัดทัศนศึกษามาที่ "สะพานสายรุ้ง" แกริสันได้สารภาพและมอบจดมายรักให้กับชาร์ล็อตที่สะพานสายรุ้งแห่งนี้ต่อหน้านักเรียนจำนวนมากเนื่องจากไม่มีทางเลือกอื่น ชาร์ล็อตจึงชี้ไปที่ "สะพานสายรุ้ง" และพูดว่า "เอาล่ะ แกริสัน คุณบอกว่าคุณจะไม่ยอมแพ้ใช่ไหม? ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณจะต้องมาที่สะพานแห่งนี้ทุกวันและรอฉันสองชั่วโมง ไม่ว่าฝนจะตกหรือแดดออก ถ้าคุณสามารถรักษามันไว้ได้เป็นเวลาสิบปีโดยที่ไม่ล้มเหลว หลังจากผ่านไปสิบปี ฉันจะแต่งงานกับคุณและเป็นภรรยาของคุณ"ชาร์ล็อตเดินจากไปทันทีหลังจากนั้น และเธอก็โยนจดหมายรักที่แกริสันมอบให้เธอลงไปในแม่น้ำด้วยชาร์ล็อตรู้สึกโล่งอกที่แกริสันจะต้องยอมแพ้เมื่อได้ยินสิ่งที่เธอพูดไป เพียงเพราะว่าเธอไม่เคยคาดหวังตั้งแต่แรก แต่แกริสันโดดเรียนทุกวันและมารอเธอที่สะพานสายรุ้ง โดยไม่คำนึงถึงสภาพอากาศ เขาทำแบบนี้มาหกปีแล้ว..."ที่นี่อากาศหนาวและชื้น และเธอค่อนข้างอ่อนแอ แค๊ก... ดังนั้นเธอควรกลับไปเดี๋ยวนี้" เสียงท
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 294 เขาคือพี่ชายของเธอ
ลูคัสตัวสั่นเทาด้วยความกลัวต่อเสียงอันเคร่งขรึมของแซคคารี จากนั้นลูคัสก็สงบสติอารมณ์และยิ้มกว้างให้เขา "เอาล่ะ เอาล่ะ เพื่อความปลอดภัย ได้โปรดจิบน้ำอุ่นในแก้วนี้ไปก่อน นายท่านรอง"น้ำอุ่นหนึ่งแก้วถูกยื่นให้กับแซคคารี แต่เขาปัดมันออกไปอย่างเย็นชา ดวงตาของเขาดูลุ่มลึกราวกับว่าเขาสามารถกลืนกินทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ได้ในขณะที่เขาคำราม "นายรีบขับรถบ้านี่ไปเดี๋ยวนี้!""ครับ!" ลูคัสตะโกนตอบรับดังลั่น'ดูเถอะ! แม้แต่ชายผู้สูงศักดิ์และมีการศึกษามากที่สุดในรอธเซย์ยังสบถหยาบคาย ทั้งคุณ นายหญิงคอนเนอร์ และคุณแกริสัน ลาร์สัน อย่าทำอะไรโง่ ๆ เลยนะ!""สะพานสายรุ้ง" เป็นสะพานคู่ขนานสองเส้นเหตุผลที่ "สะพานสายรุ้ง" เป็นที่รู้จักในชื่อสะพานสายรุ้งก็เพราะมีหมอกหนาเป็นชั้น ๆ ตลอดเวลาในพื้นกว้างระยะสองเมตรระหว่างสะพานทั้งสองที่สร้างขนานกันเหนือน้ำ เมื่ออากาศไม่ดี คนบนสะพานด้านหนึ่งจะมองไม่เห็นคนที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งของสะพาน เพราะฉะนั้นช่วงที่อากาศแจ่มใสและดวงอาทิตย์ขึ้นสูงเท่านั้นที่คนบนสะพานทั้งสองฝั่งจะมองเห็นกัน ในช่วงเวลานั้น รุ้งกินน้ำจะเกิดขึ้นระหว่างสะพานสองเส้นนี้ และคู่รักที่ยืนอยู่บนสะพานทั้ง
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 293 แกริสัน ลาร์สัน
แซคคารีเลื่อนกระจกลงชายวัยกลางคนกล่าวอย่างเร่งรีบ น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความกังวล "สวัสดี คุณคอนเนอร์...""ฉันเลิกยุ่งกับเธอแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเธอไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย" แซคคารีพูดตัดบทชายคนนั้นให้สั้นลง ดวงตาที่เยือกเย็นของเขานั้นไม่มีสิ่งใดเลยนอกจากความแน่วแน่นและไม่แยแส"จำสิ่งที่ฉันจะพูดไว้ มิสเตอร์ฟอสเตอร์ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอในอนาคต อย่ามาหาฉันอีก""เกี่ยวกับเรื่องนั้น..." มิสเตอร์ฟอสเตอร์พูดอย่างเชื่องช้า "ผมไม่ได้มาหาคุณ คุณคอนเนอร์ ผมมาหาคุณซิมม่อนส์ต่างหาก!"ใบหน้าที่ปราณีตของแซคคารีมีความประหลาดใจเล็กน้อยลูคัสหันหน้าจากที่นั่งคนขับเพื่อมองชาร์ล็อตมิสเตอร์ฟอสเตอร์เป็นพ่อบ้านของครอบครัวลาร์สัน ในช่วงเวลาที่แซคคารียังคงอยู่กับลอร์เรน มิสเตอร์ฟอสเตอร์มักจะตามลอร์เรนไปด้วยเสมอ'เป็นไปได้ไหมว่าแม่ของแซคคารีและมิสเตอร์ฟอสเตอร์จะเป็นเพื่อนกัน?'ชาร์ล็อตมุ่ยปากอย่างกังวลและพูดว่า "คุณต้องการอะไรจากฉัน?""เป็นเพราะคุณลาร์สัน" มิสเตอร์ฟอสเตอร์ถอนหายใจขณะที่จ้องมองใบหน้าอันบอบบางของชาร์ล็อต "คุณซิมมอนส์ คุณควรรู้ว่าคุณลาร์สันเป็นคนหัวแข็งและหยิ่งเหมือ
คลั่งรักสุดใจของนายCEO บทที่ 292 ลางสังหรณ์ที่ไม่ดี
เสียงของแซคคารีดังขึ้นที่ข้างหูของชาร์ล็อต เมื่อเธอจ้องมองไปที่ขี้เถ้าในถังโลหะอย่างเลื่อนลอยรอยยิ้มว่างเปล่าเหยียดตรงริมฝีปากของเธอขณะที่เธอพูดว่า "ไม่ ต่อให้นายไม่ได้เป็นคนเผารูปพวกนี้ให้ฉัน สุดท้ายฉันก็จะเผามันเอง..."บางทีเธออาจจะมีความรู้สึกผิดหรือเหตุผลอื่นที่ตัวเธอเองเท่านั้นที่รู้ ดังนั้นเธอจึงปกปิดมันไว้และพูดเสริมว่า "ฮ่าฮ่า ฉันไม่ได้โกหกนาย ฉันกำลังพูดจากก้นบึ้งหัวใจของฉันเลย... อ๊ะ!"ช่วงครึ่งหลังประโยคของเธอถูกตัดขาดด้วยเสียงร้องของเธอเอง เมื่อแซคคารีใช้แขนของเขาโอบรอบเอวเล็ก ๆ ของเธอราวกับเป็นเครื่องหนีบเหล็ก แล้วดึงเธอเข้าไปกอด บีบรัดร่างที่บอบบางและอ่อนนุ่มกับหน้าอกที่แข็งแกร่งเหมือนแผ่นเหล็กของเขาเมื่อลมหายใจที่เยือกเย็นและเย้ายวนของเขาห้อมล้อมเธอไปทั้งตัว สมองของเธอก็ว่างเปล่า"จำไว้นะ ชาร์ล็อต ซิมม่อนส์ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อย่าพูดถึงข้อตกลงก่อนสมรส ว่าฉันต้องการไล่เธอออกไปจากบ้าน ฉันห้ามไม่ให้เธอพูดอีกถ้าฉันไม่ได้พูดถึงมัน"น้ำเสียงที่เยือกเย็นและมีเสน่ห์ของเขาแว่วเข้ามาในหูของเธอราวกับท่วงทำนองที่มาจากยอดของภูเขาหิมะชาร์ล็อตใช้เวลานา
