บทที่ 158 ความหนักใจของแซคคารี

แซคคารีมาถึงนอกวอร์ดแล้ว เขาผลักประตูเปิดออกและพบว่าชาร์ล็อตกำลังโอบกอดเซนิออสไว้แน่น เท้าขวาของเขาซึ่งอยู่ครึ่งทางของประตู จู่ ๆ ก็รู้สึกเหมือนถูกตอกลงไป เขาเคลื่อนไหวไม่ได้เลยสักนิด

“เซนิออส… ฮึก ฮึก…”

“ฮึก ฮึก ฮึก ฮึก...”

ห้องของเซนิออสนั้นใหญ่มาก เตียงอยู่ห่างจากประตูประมาณ 20 เมตร ดังนั้น กว่าที่เสียงสะอื้นของชาร์ล็อตจะมาถึง มันก็เบาราวกับเสียงยุง

แต่ถึงยังไง เสียงร้องของเธอน่าตกใจมากกว่าเสียงฟ้าร้องสำหรับแซคคารี

ทุกเสียงสะอื้นเป็นเหมือนเข็มเจาะเข้าไปในหัวใจของเขา

ในเวลาเดียวกัน ความรู้สึกหึงหวงก็ไม่เหมือนกับครั้งอื่นใด มันพัดพาเขาไปราวกับคลื่นสึนามิลูกยักษ์

ชาร์ล็อตเคยร้องไห้ต่อหน้าเขาเพียงครั้งเดียว!

นั่นคือหลังจากที่วิกเตอร์ทำร้ายเธอ และเธอก็รู้สึกแย่

เธออาจดูบอบบางและอ่อนแอ แต่หัวใจของเธอฟื้นคืนได้เร็วมาก

เธอกลัวเขาแต่ก็แสดงรอยยิ้มที่สง่างามออกมาได้ เธอไม่เคยหลั่งน้ำตา แม้แต่ตอนที่เธอถูกเขา “ลงโทษ”

แต่เธอโอบเซนิออสในตอนที่มีสติและฟูมฟายเหมือนเด็ก!

“คุณอารอง คาร์ลี่สำคัญกับผมมาก ถ้าไม่มีเธอ ชีวิตผมคงไร้ความหมาย!”

“คุณอาฉวยโอกาสตอนที่ผมอยู่ต่างประเทศและ