บทที่ 160 ถึงบทที่เซนิออสจะต้องโกหก

หมอครอว์ฟอร์ดออกไปจากวอร์ด แต่เสียงของเขายังคงก้องอยู่ในหูของเซนิออส

“เซนิออส ผ่อนคลายและพยายามนอนพักซะ ฉันต้องกลับบ้านก่อน”

แซคคารีมาที่ห้องเพื่อกล่าวลา เขาพูดด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเป็นห่วง

เซนิออสที่รู้สึกราวกับว่ามีดได้แทงทะลุหัวใจของเขา เขาเพียงแค่พยักหน้า

แซคคารีตบไหล่เขาเบา ๆ แล้วหันหลังเดินจากไป แต่เซนิออสแข็งทื่อและพูดว่า “เดี๋ยวก่อน คุณอารอง ผมมีเรื่องสำคัญจะบอก”

แซคคารีซึ่งยืนอยู่หน้าเตียง เขาต้องอดทนเก็บอาการอย่างมากต่อหน้าเซนิออส

“ว่ามา”

“ผมได้รับผลดีเอ็นเอแล้ว มัน… สรุปได้ว่าเด็กคนนั้นเป็นของลูกของผมกับคาร์ลี่ คาร์ลี่เป็นแม่ผู้ให้กำเนิดของเขา เด็กคนนั้นคือลูกของเรา!”

เขาหรี่ตาสีฟ้าอันสง่างามของเขาซึ่งมันเต็มไปด้วยน้ำตา

น้ำตาเหล่านั้นรวมไปถึงความรู้สึกผิดที่เขาหลอกลวงอาของเขา และความเกลียดชังตัวเองอย่างสุดซึ้ง

'ฉันเคารพคุณอารองมากที่สุด เขาเป็นแบบอย่างของฉัน เขาเป็นคนสุดท้ายที่ฉันควรจะโกหก! แต่… ฉันต้องทำเพื่อคาร์ลี่! ในที่สุดฉันก็ได้เปรียบในการเอาชนะเมื่อเจอลูก ถ้าฉันยอมรับว่าเขาไม่ใช่ลูกของเรา ฉันจะเสียคาร์ลี่อีกครั้ง ฉันขอโทษคุณอารอง! คุณอาอาจจะสำ