เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่15. เขย่าเต็มแรง
ปรับปรุงล่าสุด:
2024-10-31 11:11:45ดวงตาดำขลับกวาดมองรอบห้องมีอะไรอีกที่พอจะเอามาสุ่มลงกองกำแพงประตูได้อีก ห้องนอนนี้กว้างมาก ห้องของเขาเพียงห้องเดียวก็เท่ากับพื้นที่บ้านหลังเล็กทั้งหลังที่เธอจากมา
บ้านหลังเล็กที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นและปลอดภัย หากแต่ว่ากินไม่อิ่มท้องนัก
บ้านหลังนี้ใหญ่มากจนเรียกว่าคฤหาสน์ แต่เต็มไปด้วยความรู้สึกเวิ้งว้างและหวาดระแวง
แม้ว่าจะกินอิ่มแต่นอนไม่หลับ ! !
วันนี้เรียมได้กินอิ่ม เพราะหัวหน้าแม่บ้านดูแลเธอไม่ให้บกพร่อง แต่หล่อนนอนไม่หลับ เพราะรู้แน่ชัดว่าเจ้าของคฤหาสน์ซื้อตัวเธอมาเพื่อสิ่งใด ! ชุดที่หัวหน้าแม่บ้านกำชับให้เธอใส่รอนายท่านคือ ชุดนอนสีแดงสุดเซ็กซี่ที่ดาวยั่วมักจะใส่ให้เห็นในทีวีบ่อย ๆ ตอนที่หล่อนรับมาแทบอยากจะขว้างทิ้งเสียเดี๋ยวนั้น ! แต่หล่อนก็ต้องรับมันมาอย่างสงบ แล้วบอกกับหัวหน้าแม่บ้านว่า “ไม่ต้องห่วงนะ ฉันจะใส่มันรอเจ้านายของคุณอย่างใจจดใจจ่อ”
เธอบอกเช่นนั้นเพื่อให้หัวหน้าแม่บ้านตายใจ ! เก็บแรง เก็บสมองเอาไว้ปกป้องตนจากไอ้คนหื่นกาม !
เมื่ออยู่ภายในห้องเพียงลำพังหล่อนก็แค่โยนชุดสุดเซ็กซี่นั้นให้ไกลตา แล้วเร่งหาทางขัดขวางไม่ให้ไอ้หื่นกามเข้าถึงตัวเธอได้ !
เมื่อเรียมมองไปรอบ ๆ ห้อง ดวงตากลมโตก็สบเข้ากับบางสิ่งบางอย่าง และสิ่งนั้นก็ทำให้หล่อนวิ่งไปยังกรอบรูปขนาดใหญ่ที่ติดไว้บนหัวเตียง มือเรียวเล็กลองขยับมัน และเพิ่มความแรงจนกลายเป็นเขย่า เมื่อมันหลุดออกจากผนังได้ สาวน้อยจึงรีบยกมันออกมา
ทันทีที่กรอบรูปขนาดมหึมาหล่นลงในอุ้มมือและอ้อมแขน หลังบอบบางก็แอ่นจนแทบจะหงายหลัง เพราะน้ำหนักของกรอบรูปประดับที่ตกลงมาไม่เบานัก ขายาวเรียวสั่นน้อย ๆ ด้วยเพราะออกแรงขนอย่างอื่นมานานจนล้า
“ฮึบ ! อ้า”
ตุบ !
ปัง !
กรอบรูปขนาดใหญ่กระแทกลงวางทับบนเก้าอี้ตัวบนสุดในบรรดาข้าวของเครื่องใช้อื่น ๆ ที่สุ่มกองรวมกัน เสียงปังภายในห้อง ดังมากพอที่จะทำให้มือแกร่งของผู้เป็นเจ้าของห้องหยุดชะงักขณะที่จับลงบนลูกบิด บรรดาขบวนผู้รับใช้นับสิบคนหยุดนิ่งราวกับถูกแช่แข็ง
คิ้วเข้มบนใบหน้าหล่อเหลาขมวดเข้าหากัน อาการเพียงเล็กน้อยของผู้เป็นนายไม่สามารถปิดบังสายตาอันคมกริบของแม่บ้านได้ สิ่งที่เกิดขึ้นภายในห้องต้องตรงกันข้ามกับที่หล่อนรายงานผู้เป็นนาย “เรียบร้อยดี” แน่ ๆ พลอยทำให้หัวใจที่เคยเต้นมายาวนานกว่าค่อนชีวิตกระตุกเต้นไม่เป็นระส่ำ
มาร์คทั้งหมุนลูกบิดประตู ทั้งเขย่าเต็มแรงจึงรู้ว่าถูกล็อกจากข้างใน เสียงปังเมื่อครู่คล้ายของหนัก ๆ หล่นลงกระทบพื้น พลอยทำให้หัวใจของเขาวูบตามไปด้วย สมองที่เคยพานพบแต่เรื่องเลวร้ายในชีวิต มันจึงประมวลผลออกมาว่า “หรือหล่อนจะคิดฆ่าตัวตาย !” เขาแค่อยากเก็บหล่อนไว้เล่นสนุก ๆ เพียงชั่วคราวเท่านั้น ไม่ต้องการให้หล่อนตาย
“มาเรีย ! เปิดประตูให้ฉันเดี๋ยวนี้ !”
ผู้เป็นนายแผดเสียงดังลั่น บรรดาลูกน้องถึงกับกลั้นหายใจ นานแล้วหนอที่เจ้าของคฤหาสน์แห่งนี้ไม่เคยตะโกนสุดเสียงจนแทบจะควบคุมตนเองไม่ได้เฉกเช่นนี้มาก่อน
ชั่วหนึ่งลมหายใจไม่มีเสียงตอบรับจากข้างใน หัวหน้าแม่บ้านจึงคว้าเอาลูกกุญแจห้องจากเด็กรับใช้มาไขประตูโดยที่นายไม่ต้องสั่ง
คลิก !
เสียงกลอนประตูลั่นออกแล้ว หากแต่ประตูยังไม่ขยับ ผู้เป็นเจ้าของห้องจึงแตะที่ไหล่ผอมแห้งเบา ๆ เป็นเชิงบอกให้หลีกทาง แล้วพยักหน้าให้กับบอร์ดี้การ์ดผิวหมึกร่างยักษ์ ที่เตรียมพร้อมสำหรับการทลายประตูเข้าแทนที่ เพียงแค่เขาพยักหน้าลงอีกครั้งหนุ่มผิวหมึกสามสี่คนก็พร้อมใจกันกระแทกประตูบานใหญ่อย่างไม่คิดชีวิต
ปัง ! ปัง ! ปัง !
ร่างยักษ์ใช้ไหล่พุ่งเข้ากระแทกบานประตูไม่ขยับ แต่มันก็ไม่ขยับแม้แต่น้อย จนต้องเปลี่ยนวิธีเป็นการใช้เท้าถีบ และต้องถีบถึงสามสี่ครั้งประตูขนาดเขื่องจึงยอมเผยอออก
แววตาคุกรุ่นภายในดวงตาสีฟ้าเข้มมองลอดช่องประตูที่เริ่มเปิดออก สิ่งที่เห็นทำให้เขาแทบอยากจะหัวเราะ นี่เขาซื้อตัวมดตะนอยมาไว้บ้านรึ ? ถึงได้ขนข้าวของทุกสิ่งอย่างมาสุ่มไว้ที่หน้าประตูห้อง !
ปัง !
โครม !
เพล้ง !
พลังถีบครั้งสุดท้ายส่งผลให้ประตูเปิดออกในที่สุด ! พร้อมกับเสียงตกแตกกระจัดกระจายภายในห้อง ผู้เป็นนายถลาเข้าห้องเป็นคนแรก
ไร้วี่แววของคนที่อยู่ในห้อง สิ่งที่อยู่หลังประตูเมื่อสักครู่ล้มเกลื่อนกลาด ภาพวาดราคาหลายล้านที่เขาสั่งวาดพิเศษหลุดออกจากกรอบงอพับจนแทบดูไม่ได้
มาร์คสูดลมหายใจเข้าลึกเต็มปอด ทั้งโกรธ ทั้งขำกับสิ่งที่สาวน้อยมาเรียกระทำ มีผู้หญิงตั้งมากมายเต็มใจที่จะนอนรอเขาอยู่เป็นเตียง ! มีแค่เธอเพียงคนเดียวเท่านั้นที่พยายามจะผลักไสให้เขาออกห่าง
“เด็ก ๆ ค้นหา”
“ไม่ต้อง !”
มาร์คสั่งห้ามทันทีที่แม่บ้านบอกให้เด็กรับใช้ค้นหาผู้หญิงของนาย หัวหน้าแม่บ้านถึงกับหยุดชะงัก แววตาสับสน แปลกใจกับท่าทีของผู้เป็นนาย
“ทุกคนออกไป แล้วห้ามใครมารบกวน ! เกมนี้ฉันจะเล่นคนเดียวเท่านั้น !”
สิ้นคำสั่งบรรดาลูกน้องก็หายลับออกไป เมื่อประตูปิดลงขายาว ๆ ก็ก้าวไปรอบ ๆ ห้อง ห้องนอนของเขาที่คุ้นเคย แต่วันนี้เขารู้สึกแปลกใหม่ และตื่นตัวเต็มที่
เสียงเรียกร้องของลูกผู้ชายมันร่ำร้องอยากออกล่าอยู่ในอก ยิ่งคิดว่าคืนนี้เขากับแม่มดตะนอยตัวแสบจะต้องไล่ล่ากันทั้งคืนเขาถึงกับสั่นสะท้านไปทั้งตัว
เจ้าอินทรีก้าวไปรอบ ๆ ห้อง มือแกร่งค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อออกราวกับจะคลายความร้อนที่ทวีความเดือดขึ้นทุกขณะ เลือดในกายหนุ่มมันเดือดพล่านเมื่อถึงเวลาออกล่า
“มาเรีย ! แม่ตุ๊กตาเอเชียของฉัน ออกมาเถอะน่า มาดูผลงานของเธอสิว่าทำให้ห้องนอนราคาหลายล้านของฉันเละแค่ไหน ?”
น้ำเสียงที่แฝงด้วยความสนุก เอ่ยเนิบนาบ จะล่อกระต่ายเนื้อนุ่มออกมาจากโพรงเขาต้องใจเย็น
เงียบไม่มีเสียงตอบใด ๆ ในห้องนอนที่เคยหรูหรา บัดนี้กลายสภาพไม่ต่างจากรังหนู เก้าอี้ โต๊ะ ตู้ล้มระเนระนาด กรอบรูปราคาหลักล้านแตกเป็นเสี่ยง ๆ เขาประเมินในใจว่าหล่อนคงใช้เวลาทั้งวันเพื่อทลายห้องเขาแน่ ๆ
แล้วสายตาก็ไปสะดุดที่ชุดนอนตาข่ายสีแดงถูกโยนทิ้งไว้ข้างเตียงอย่างไม่ไยดี รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏที่มุมปาก
“อ่า สาวน้อย ผมสรรหาชุดสวย ๆ ให้ใส่ ทำไม... ไม่เห็นมันอยู่ในสายตาเลย คนสวย รู้ไหมนั่นชุดราคาครึ่งหมื่นเชียวนะ ฮึ ฮึ”
เขาตั้งใจพูดยวนประสาท เปล่งเสียงให้ดังมากพอที่จะให้คนที่หลบอยู่ในห้องนี้ได้ยิน เพื่อให้หล่อนทนไม่ได้แล้วแล่นมาฉีกอกเขา
บทที่เกี่ยวข้อง
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่16. หลบทั้งคืนไม่ได้หรอกนะ
เงียบไร้เสียงตอบอีกเช่นเคย มาร์คหัวเราะฮึ ฮึ ในลำคอขณะที่ถอดเสื้อออกแล้วโยนมันทับลงกับชุดสวย ๆ ที่เขาว่า ขายาว ๆ ก้าวเพียงสองสามก้าวก็ถึงตู้เสื้อผ้า“มาเรีย”เสียงเรียกทอดยาวขณะที่ไล่เปิดตู้เสื้อผ้าทุกบาน“เธอจะหลบฉันทั้งคืนไม่ได้หรอกนะ ออกมาเถอะมาเรีย แม่สาวน้อย” เรียมแนบหูกับประตูห้องน้ำฟังเสียงจากภายนอกด้วยใจระทึก ทันทีที่ประตูถูกถีบจนทุกอย่างกระเด็นกระดอนทั่วทุกทิศทาง หล่อนก็เผ่นแนบมาหลบในห้องน้ำ หล่อนได้ยินเสียงฝีเท้านับสิบกรูเข้ามาในห้อง แล้วทุกอย่างก็เงียบลง เหลือเพียงเสียงทุ้มจากไอ้คนบ้ากามที่พยายามเรียกหาหล่อนอย่างกวนประสาท !นี่ถ้าหล่อนตัวโตเท่าเขาสักหน่อย คงจะได้ดวลหมัดกันสักยก ยิ่งเสียงฝีเท้าของมาร์คเดินมาใกล้มากเท่าไหร่ หัวใจของสาวน้อยยิ่งเต้นแรงมากเท่านั้น และยิ่งส่งผลให้เธอคิดอะไรไม่ออก ประตูห้องน้ำลั่นกลอนภายใน แต่เขาก็คงมีลูกกุญแจไขเข้ามาได้ จะหาอะไรขวางประตูไว้เหมือนข้างนอกก็ดูเหมือนจะไม่มีสักอย่าง ห้องน้ำหรูหราเกินไป เป็นระเบียบมากไป แม้แต่แปรงขัดห้องน้ำที่หล่อนจะคว้ามาเป็นอาวุธก็ไม่มี !“มาเรียฉันรู้ว่าเธออ
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่17. เกลียดตัวเอง
“อื้อ ยะ อย่า อ่า”เสียงร้องห้ามกลายเป็นเสียงครางครวญผะแผ่ว หล่อนเกลียดตนเองนักที่เรือนร่างมันตอบสนองทุกสัมผัสจากมือแกร่ง“อย่าหยุดใช่ไหมสาวน้อย ฮึ ฮึ” เสียงร้องห้ามครางครวญผะแผ่วของหล่อน ยิ่งกระตุ้นเลือดในกายชายให้เดือดพล่านไปทั่วสรรพางค์ ตอเคราสาก ๆ ลากครูดไปกับเนินเนื้ออวบอั๋น ยิ่งทวีให้ร่างอรชรบิดแอ่นรับการรุกราน“อื้อ อ่า มาร์ค ไอ้หื่นกาม อะ อ่า อู้ยยยยย”เรียมแอ่นอกรับการปรนเปรอที่แสนเร่าร้อน หล่อนถึงกับห่อปากครางเมื่อลิ้นร้อนของชายหนุ่ม ตวัดหัวนมถี่ ๆ เต้าอีกข้างของถูกมือหนาเคล้าคลึงไม่เว้นวาย จ๊วบ ! จ๊วบ ! จ๊วบ ! จ๊วบ ! แจ๊บ ! แจ๊บบบบบบบบบบบบบบบบบบ“อื้อ อ่า อ่อยยยยยยยยย อะ อ่า”ร่างอรชรอ่อนระทวยราวกับขี้ผึ้งรนไฟ ไฟสวาทที่เขาเป็นผู้ก่อ! มือแกร่งที่จับตรึงข้อมือหล่อนไว้เหนือศีรษะคลายออกแล้วเลื่อนลงกดเปิดฝักบัว น้ำอุ่น ๆ ไหลซ่าลงมาเติมความเร่าร้อนให้ไฟสวาทรุกโชนยิ่งขึ้นซ่า ซ่า ซ่าจ๊วบ ! จ๊วบ ! จ๊วบ ! จ๊วบ ! แจ๊บบบบบบบบบบบบบบบบบบสายน้ำอุ่นพรมเรือนร่างเปลือยเปล่าของคนทั้งคู่ มือใหญ่อีกข้างลูบไล้สัดส่วนโค้งเว้า สะโพกเนื้อทองแน่
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่18. เสียงประท้วง
เรียมครางประท้วงเมื่อร่างกำยำโถมแรงเข้าทาบทับด้านหลังโดยแรง ลำแขนเรียวที่ค้ำขอบอ่างแทบทรุดลง“โอ้ววววว อ่า”เขาแยงดุ้นยักษ์เข้าหว่างขาเรียวงามใต้สายน้ำวน แก่นกายร้อนพองผงาดเสียดสีกลีบหอยทำให้เสียวจนต้องครางต่ำๆ มือข้างหนึ่งกอบกุมเต้านมบีบเคล้นเมามัน มืออีกข้างจับขาเรียวขางามแยกออกให้ดุ้นเขาเสียดสีได้ถนัด ๆ แล้วไล้มากดตุ่มไตเกสรสวาทใต้พื้นน้ำ“อื้อออออออ มาร์คคคคคคค ม่ายยยยย อ่า”คำกรนด่าชายที่ทรมานเธอเจียนตาย มันปลิวหายไปกับสติอันน้อยนิด เหลือเพียงสัญชาตญาณดิบของกายสาวที่ร่อนสะโพกเข้าหาแก่นร้อนฉ่าอย่างโหยหาจ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบจุ๊บ ! จ๊วบ !ปากร้ายพรมจูบหนักหน่วงไล่จากซอกคอ บ่า ไหล่ ลิ้นร้อนลากไล้ไปทั่วทุกอณูผิวพร้อมกับตอเคราสากๆ กดครูดแผ่นหลังเนื้อเนียนละเอียดเพิ่มความกระสันซ่านให้สาวน้อยในอุ้งมือมาเฟียอย่างเขาครางผะแผ่วยิ่งขึ้น“ม่าย อะไร สาวน้อย พูดให้เป็นภาษาสิเด็กดื้อ ฮึ ฮึ”เสียงทุ้มหัวเราะอย่างฮึกเหิมจุ๊บ ! จ๊วบ !จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ“อะ ไอ้ อื้ออออออออออออ อ่า”ปากอิ่มอยากจะด่าเขาให้หายแค้นที่ทรมานหล่อนเช่นนี้ แต่กลับกลายเป็นเสียงครางซ่านกระสั
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่19. กล้ามเนื้ออุ่นๆ
เสียงทุ้มต่ำดังสะท้านก้องทั่วห้องน้ำเมื่อกล้ามเนื้ออุ่น ๆ ของโพรงหอยบีบรัดแก่นกายแน่นเป็นจังหวะรุนแรงยิ่งขึ้น รีดน้ำกามจากแก่นกายใหญ่ให้พวยพุ่งทะลักออกมาจนอุ่นซ่าน เบาหวิวล่องลอยขึ้นจากพื้น“อร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยย มาร์คคคคคคคคคคคคคคคคค”พรวดดดดดดดดดดดดดดดดดดด น้ำหวานแตกกระจาย ร่างบางเกร็งกระตุก ปากเผยอค้างกรีดร้องอย่างสุขสม ความซาบซ่านหฤหรรษ์เสียวกระสันมันระเบิดออกหอบจิตวิญญาณของทั้งคู่พุ่งขึ้นสู่สรวงสวรรค์แล้วทั้งคู่ก็ค่อย ๆ ผ่อนคลาย มาเรียซบลงกับขอบอ่างอย่างสิ้นกำลัง ใบหน้าหล่อเหล่าแนบลงกับแผ่นหลังนวลเนียนชื้นไปด้วยเหงื่อ เขาได้ยินเสียงครางสุดท้ายเบา ๆ กับความสุขที่เร่าร้อนรุนแรงที่เขามอบให้ดังก้องในกายน้อยเขาแช่แก่นกายฝังแน่นในกายสาวให้หล่อนได้ซึมทราบความสุขสม เมื่อร่างน้อยผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อนเขาจึงถอนแก่นออกแล้วช้อนร่างน้อยขึ้นจากอ่างอุ้มไปที่เตียง แสงอาทิตย์สาดส่องทะลุผ้าม่านโปร่งแสง เห็นเป็นแสงรำไร ต่อให้ข้างนอกตะวันจะแผดแสงแรงเพียงใดแต่ภายในห้องนี้ยังคงรักษาความสบายตา และความสบายกายจากเครื่องปรับอุณหภูมิให้ใกล้เคียงกับร่างกายมนุษย์มากที่สุด เขาคือเจ
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่20. ยั่วเย้า
มาร์คโน้มลงกระซิบข้างแก้มเนียนอย่างยั่วเย้า จมูกโด่งคมสันแทบจะปักลงที่เนื้อแก้มนุ่มนิ่ม ลมหายใจอุ่น ๆ พ่นระบายลูบไล้จนขนอ่อนของเรียมลุกซู่ เธอจึงต้องใช้มือที่ยังเหลือเป็นอิสระอีกข้างผลักหน้าหล่อเหลาที่ช่างเย้าให้ห่างออก“อี๋..... คนหลงตัวเอง ! ไปไกล ๆ เลย เหอะ”“ฮ่า ฮ่า เปล่าหลงตนเอง หลักฐานมันฟ้อง”มาร์คตอบอย่างหน้าตาเฉย ยิ่งยัวะอารมณ์ให้มาเรียหมั่นไส้อย่างจะกระโดดทุบให้หายหลงตัวตนเองสักทีสองทีสิ่งที่หล่อนตั้งใจไว้ในคราแรกคือ หาเหตุผลออกมานอกคฤหาสน์ เพื่อที่จะได้หาโอกาสหนี แต่เขากลับไม่ยอมให้โอกาสนั้นกับหล่อน แม้เธอพยายามบอกเขาหลายต่อหลายหนก่อนมาแล้วว่า“ให้ฉันไปห้างกับแม่บ้านก็ได้”“ผมว่าง ผมจะพาไปเอง”ฝ่ายนั้นตอบโดยไม่ต้องคิด“นี่นาย ! การงานไม่รู้จักทำหรือไง ? ฉันไม่ใช่นักโทษ ที่นายจะต้องตามติดตลอดเวลา”แม้จะรู้ว่าการแว้ด ๆ ใส่ชายหนุ่มไม่เป็นผลดีกับเธอเลย แต่เธอก็อดทนที่จะพูดจากับเขาดี ๆ ไม่ได้สักที เพราะทีท่าของเขาที่ไม่ทุกข์ร้อนกับเรื่องใด ๆ เลย มันเป็นเชื้อยั๊วะอารมณ์โมโหชั้นดี“เธอไม่ใช่นักโทษ แต่เธอเป็นทาสฉัน แม่สาวน้อยมาเรีย”ชายหนุ่มจับที่ปลายคางเล็ก ๆ ให้ใบ
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่21. เชิดหน้า
ชายผู้เป็นเจ้าของชื่อ ร่างผอมสูง ผิวขาว ก็เข้ามาทันทีโดยไม่ให้ผู้เป็นนายเรียกซ้ำ“จัดการซื้อห้างนี้ทั้งห้าง ! บอกเขาว่าฉันจะซื้อเป็นของขวัญให้เมีย !”เสียงทุ้มกล่าวชัด ดังให้ได้ยินทุกคน และคนที่เขาตั้งใจให้ได้ยินมากที่สุดคือสาวน้อยที่กำมือแน่น ตาเขียวปัด! นี่ถ้าเป็นหนังสือการ์ตูนที่เขาเคยอ่าน หล่อนคงมีควันออกที่หูแน่ ๆ คิดแล้วเขาก็หัวเราะฮึ ๆ อย่างอารมณ์ดีที่ชนะสาวน้อยแสนรั้นได้อีกคราความลำพองใจที่หล่อนชนะเขาเมื่อสักครู่หายวับไปกับตา นอกจากเขาจะเกทับโดยการซื้อให้หล่อนมากกว่าที่ร้องขอ เขายังโมเมว่าหล่อนเป็นเมียเขาได้อย่างหน้าตาเฉยมาเรียเข้าประชิดชายหนุ่ม ลากเขาออกมาจากเลขาฯ “นี่นาย! นายจะบ้าเหรอ ! ฉันไม่ได้เป็นเมียนาย ! และฉันไม่ได้อยากได้ห้าง ! เหอะ !”มาเรียกัดฟันพ่นไฟใส่หน้าคนที่เพิ่งจะประกาศว่าเป็นผัวเธอ“ก็ผมรวย”มาร์คยักคิ้วให้อย่างยียวน คำคำนี้มันแสลงใจสาวน้อยมาเรียยิ่งนัก ใช่สิเขารวย ทำอะไรตามใจได้ทุกอย่าง แม้แต่หล่อนเขายังใช้เงินซื้อมา“ตามใจ !”มาเรียสะบัดหน้าด้วยความโมโห แล้วเดินหนีออกไปอย่างรวดเร็ว มาเรียเดินนำลิ่ว ๆ ออกมาจากห้าง เท้าเล็ก ๆ ซอย
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่22 ตามหา
ตึก ตึก ตึก ตึกแฮ่ก แฮ่ก แฮ่กตึก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆแฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆมาเรียวิ่งผ่าฝูงชนที่เดินขวักไขว่ไปมาในมหานครที่เต็มไปด้วยศูนย์การค้า คลื่นมหาชนเหล่านี้เปรียบเสมือนกำแพงขนาดใหญ่สำหรับซ่อนตัวของหญิงสาวตัวเล็ก ๆ อย่างเธอได้ หล่อนจึงชะลอฝีเท้าลง ระหว่างหอบหายใจจนตัวโยน หล่อนเหลือบซ้ายแลขวาเพื่อมองหาความช่วยเหลือสถานทูตไทย ! เธอต้องหาทางไปสถานทูตไทยให้ได้ เพราะเป็นที่แห่งเดียวที่จะสามารถช่วยเหลือให้กลับประเทศไทยได้ผู้คนมากมายเดินผ่านไปมาโดยไม่สนใจหล่อนแม้แต่น้อย หล่อนจะขอความช่วยเหลือจากใครดี ? แล้วหล่อนจะรู้ได้อย่างไรว่า ผู้คนรอบตัวจะไม่หลอกเธอไปขายให้กับซ่องไหนอีก ? หรือใครบ้างที่เป็นสายลับให้กับมาร์ค หรืออีวาน ? ตั้งแต่มาเรียถูกคนบ้านเดียวกันหลอกมาขายที่ซ่อง หล่อนก็ไม่อยากจะเชื่อใจใครอีกเลยระหว่างที่มาเรียกำลังหันรีหันขวาง ดวงตาดำขลับก็ลุกวาวขึ้นเมื่อแลเห็นรถช็อปเปอร์ตำรวจวิ่งผ่านมา เท้าเล็ก ๆ รีบวิ่งไปที่ริมถนน แขนเรียวเล็กโบกขึ้นโบกลง พร้อมทั้งตะโกนเรียกรถตำรวจคันนั้นอย่างไม่อายสายตาใคร ๆเธอต้องหยุดรถตำรวจค
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่23. ไร้เดียงสา
“เธอมันเด็กไร้เดียงสา จะวิ่งหนี แต่ดันวิ่งโร่ไปติดกับ”“เหอะ ! ถ้านายไม่เล่นสกปรกใช้วิธีบ้า ๆ แบบนี้ ก็อย่าหวังว่าจะจับฉันได้ !”ปากเล็ก ๆ เถียงเขาทันควัน ตาโตดำขลับจ้องชายหนุ่มอย่างไม่สะทกสะท้านปัง !คนที่ถูกด่าว่า “เล่นสกปรก” กระแทกประตูรถปิดดังปัง ! มาเรียรีบกระถดกายหนีร่างยักษ์ที่โถมเข้ามาบนเบาะ แต่ก็ช้ากว่ามือแกร่งที่แข็งราวกับคีมเหล็ก เขาบีบคางเล็ก ๆ ที่คอยแต่เชิดใส่เขา ริมฝีปากที่ขยับด่าเขาเมื่อครู่ยู่เข้าหากันจนไม่สามารถต่อล้อต่อเถียงกับเขาได้อีก !“เธอนี่มัน”เขาเว้นจังหวะการพูด จ้องลึกเข้าไปในดวงตาดำขลับที่แทบจะลุกเป็นไฟด้วยความโกรธ“โง่แล้วยังอวดเก่ง !”“อื้ออออออออออ อี้ออี๊”มาเรียได้แค่ส่งเสียงอู้อี้ด่าเขากลับ เขากดมือทั้งสองข้างของหล่อนที่ถูกใส่กุญแจข้อมือไว้กับเบาะ ท่อนขากำยำกางคร่อมเธอไว้ทั้งร่าง “อวดเก่งแล้วยังฤทธิ์เยอะ ! ฉันจะบอกอะไรเธอให้นะ มาเฟียระดับเจ้าพ่ออย่างฉันอย่างว่าแต่ตำรวจเลย แม้แต่คนในสถานทูตฉันก็รู้จัก !”มาเรียรวบรวมแรงฮึดเป็นครั้งสุดท้าย สะบัดหน้าให้หลุดออกจากอุ้งมือแกร่งในขณะที่เขาพร่ำพรรณนาอร้ากกกกกกกกกกกกกกก ! ! !มาร์คร้องลั่นรถ สะบ
บทล่าสุด
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่48. จบ
ชายหนุ่มซุกใบหน้าลงไปไซ้หว่างอกของหล่อน เกลือกเคล้าใบหน้ากับเต้าอวบ ๆ หัวนมดีดเด้งชูชันไปมา ลิ้นสากร้อนชื้นของเขาไล้ไปทั่วผิวเนื้ออวบหยุ่นเต่งตึง เลียวนสูงแล้ววนลง ในขณะที่มืออีกข้างของเขาเลื่อนลงแล้วสอดแทรกลึกเข้าไปในหว่างขาเรียว นิ้วร้ายของชายหนุ่มค่อย ๆ แหวกเข้ากลีบเนื้อหอยอันฉ่ำชื้น เนียนนิ่มของหล่อน โดยที่ไม่ยอมละปากอุ่นร้อนจัด ดูดดึงยอดอกหล่อนเต็มแรงจ๊วบบบบบบบบบบบบบบบส๊วบบบบบบบบบบบบ“อร้างงงงงงงงง”ร่างบางสะดุ้งเฮือกเมื่อนิ้วแกร่งแทงเข้ารูฉ่ำ ๆ หล่อนแหงนหน้า ปากเผยอครางออกมาอย่างเสียวซ่านปลายเท้าหล่อนกดเกี่ยวสะโพกกำยำของชายหนุ่มไว้มั่น แล้วแอ่นโหนกเนินเบียดหยัดเข้าหามือร้ายที่ฟอนเฟ้นกลีบเนื้ออ่อนนิ่มของหล่อนจนฉ่ำแฉะจ๊วบบบบบบบบบบ แซ็บ ๆ แซ็บ ๆจ๊วบ ! จ๊วบ ! แผล็บ ๆชายหนุ่มงับริมฝีปากกระตุกดึงดูดหัวนมอย่างกระหายหิว “มะ มาร์คคคคค อื้อออออ ทรมานเหลือเกิน อะ อ่า”ร่างบางเปล่งเสียงครวญครางไม่หยุด ขณะที่หล่อนขยับเบียดสะโพกเสียดสีมือเขาหนักมากขึ้น“เธอจะได้รู้ ว่าความทรมานที่เธอห่างกายฉันมันเป็นอย่างไร !”ส๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบมาร์คแทงแก่นกายกำยำร้อนผ่าวลงร
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่47 อ่อนระทวย
มาร์คยิ่งโซ่ที่ล่ามเมียรักขาดเป็นสองท่อน ในขณะที่ลิ้นของเขากำลังซอกซอนความหอมหวานจากเรียวลิ้นเล็ก มาเรียกวัดลิ้นจูบตอบชายหนุ่มละเมียดละไมอย่างเต็มตื้น หล่อนได้ยินเสียงปืนดังกึกก้อง แต่เสียงนั้นมิอาจทำให้หล่อนตกใจกลัวเหมือนอย่างเคย จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ แคร่ง ! แคร่ง ! เมื่อแขนทั้งสองข้างเป็นอิสระ สาวน้อยจึงตวัดแขนโอบรอบลำคอแกร่ง เกาะเกี่ยวเขาไว้ไม่ให้ร่างทรุดลงไปเพราะความอ่อนระทวย จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ ! เคร้ง ! ชายหนุ่มจูบหนักหน่วงมากขึ้น ทิ้งปืนลง กดศีรษะหล่อนไว้เพื่อดูดดื่มความซ่านซาบจากหล่อนให้แนบแน่นกลืนกินทุกหยาดหยดลมหายใจ ราวกับว่าเวลาได้หยุดหมุนไปชั่วกาลนาน มาเรียคือครึ่งชีวิตของเขานับจากวินาทีนี้เป็นต้นไป หัวใจของเขามันเต้นได้เพราะมีหล่อนอ้อมแขนกำยำ และเขาไม่อยากให้หล่อนห่างกายแม้สักวินาทีเดียว จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบ “อืม จ๊วบ อ่า” สาวน้อยครางในลำคออย่างสุขล้น รู
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่46. ไม่ละสายตา
“เอ็มมี่ ! ม่ายยยยยยยย เอ็มมี่ !”มาเรียร้องเรียกเพื่อนรักที่บัดนี้ปราศจากลมหายใจแล้ว น้ำตาหลั่งรินด้วยความเสียใจที่เพื่อนต้องมีจุดจบแบบนี้ อย่างไรเสียเอ็มมี่ก็เป็นเพื่อนเพียงคนเดียวที่หล่อนมีที่นี่“อีวาน ! มึงมันใจเหี้ยมเกินไป ! เอ็มมี่ไม่ใช่ผู้หญิงของแกหรือไง ?”มาร์คเล็งปืนไปที่กลางหน้าผากฆาตกร ในขณะที่ชายหนุ่มผู้นั้นจี้ปืนที่ขมับหญิงสาวที่ถูกตรึงไว้กลางห้อง “ฮ่า ๆ มึงต่างหากที่ใจอ่อนเกินไป ! นังเอ็มมี่มันก็แค่ข้ารับใช้ ถ้าเป็นตัวถ่วง กูก็ยิงทิ้ง ! ฮ่า ๆ”อีวานหัวเราะออกมาราวกับคนบ้ามาร์คกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เพื่อนของเขากำลังบ้าเหมือนหมาจนตรอก และคนที่อยู่ในปากที่เต็มไปด้วยเขี้ยวของมันคือคนที่เขารักสุดดวงใจ เขาจะชิงตัวมาเรียออกมาได้อย่างไร เขาจะหยุดไอ้หมาบ้าตนนี้ได้อย่างไร ?“แกลืมกฎข้อแรกของมาเฟียแล้วหรือไง มาร์ค”อีวานจ้องนัยน์ตาสีฟ้าล้ำลึก กฎที่โลกสอนให้เขาตั้งมันขึ้นมา! เขาเว้นจังหวะแล้วพูดต่อ“ห้ามมีรัก เพราะถ้าเมื่อใดที่แกมีรัก เมื่อนั้นแกจะกลายเป็นคนอ่อนแอ แล้วสิ่งใดที่แกรักจะกลายเป็นข้อต่อรองของศัตรู ! ฮ่า ๆ”“และกฎข้อที่สองคือ อย่าไว้ใจคนใกล้ตัว !”“อ
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่45. เอาชนะ
“มาร์คถอดได้คนเดียว”มาเรียกดเสียงต่ำ หัวเราะฮึในลำคออย่างพึงพอใจ มือป้อมป้อม ๆ ออกแรงบีบมากขึ้น ดวงตาคมสวยจ้องตาคนที่กำลังเดือดดาลอย่างไม่เกรงกลัว - เอาสิ ! บีบให้ตายไปเลย พรุ่งนี้มาร์คจะได้ไม่ต้องมาจบชีวิตเพราะคนเลว ๆ อย่างแก อีวาน ! -แคร่ก !มาเรียไอสำลักเอาอากาศที่จวนเจียนจะหมดลม เมื่ออยู่ ๆ มือที่บีบคอหล่อนก็คลายออก“ไอ้มาร์ค มันฉลาด ! แต่มันก็ไม่ฉลาดไปกว่าฉันหรอกนะ วันนี้ฉันไม่ได้เคี้ยวหล่อน แต่พรุ่งนี้ฉันก็ต้องได้ ฮึ ฮึ”มือสองข้างของอีวานบีบเข้ากับแก้มเนียน ให้ใบหน้าสวยเชิดเข้าใกล้เขา จนได้กลิ่นอายสาว“ถึงจะแทงหอยหรือจับนมไม่ได้ แต่ปากของเธอก็น่าดูดไม่เบา ฮึ ฮึ”มืออวบอูมบังคับให้ใบหน้าสวยอยู่นิ่ง ๆ ริมฝีปากหนา ๆ ยื่นเข้าหาอย่าง ตะกละตะกลามมาเรียเม้มริมปากแน่น ! หลับตาสนิท พยายามสะบัดหน้าหนี แต่ก็หลบไม่พ้นมือยักษ์ หล่อนขืนตัวจนสุดแรง ข้อมือที่ถูกล็อกไว้กับโซ่ห้อเลือดจนขึ้นสีแดงหล่อนยอมข้อมือขาด ! หล่อนยอมตาย ! ดีกว่าให้ร่างกายนี้ถูกล่วงล้ำจากชายอื่นที่ไม่ใช่มาร์ค ! ปัง! โป้ง! โป้ง! โป้ง! โป้ง ๆ
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่44. กระหาย
อีวานสอดมือเข้าไปหมายจะจับหน้าอกอันอร่ามตา ร่างบางพยายามเบี่ยงตัวหลบ แต่โซ่ที่ตรึงไว้ทำให้หล่อนไม่สามารถหนีพ้นจากมือโสโครกที่จับลงบนหน้าอกอย่างตะกละตะกลาม“อร้ายยย ไอ้หมูตอน ! เอามือโสโครกของแกออกไปเดี๋ยวนี้นะ ! อ้ายยยยยย”มาเรียได้แค่ตวาด สะอิดสะเอียนมือป้อม ๆ ที่ลูบไล้ไปมาบนเกราะบราเซียร์ “โอ้วววววว ใส่ยกทรงเหล็กเซ็กซี่สะด้วย ฮ่า ๆ มันต้องอย่างนี้สิ! ฉันไม่แปลกใจเลย ทำไมไอ้มาร์คถึงติดใจเธอขนาดนี้ อ้าวววว”แม้ฝ่ามือจะไม่ได้สัมผัสหนั่นเนื้ออวบอัดโดยตรง แต่กลับให้ความรู้สึกซาบซ่านยิ่งกว่า มือป้อมไล้ลงมาเรื่อย ๆ สัมผัสเนื้อเนียนสีทองอร่าม ร่างบางขนลุกเกรียวทั่วทั้งตัว ฝืนกายให้ห่างจากมือที่น่ารังเกียจนั่น“อีวาน ไอ้คนสารเลว !”มาเรียกัดฟันอย่างเหลือทน เสียงแหบพร่าด้วยก้อนสะอื้น น้ำตาไหลพรากออกมาอย่างห้ามไม่ได้ เมื่อเรือนกายของหล่อนกำลังจะถูกสังเวยให้กับไอ้เดียรัจฉานตนนี้ !“ว้าววววววววว”“อย่า ! อย่านะ !”สวบ !มือป้อม ๆ ดึงกางเกงยีนของมาเรียลงไปออกกับพื้น จมูกบี้แบนหายใจฟึดฟัด เลือดในกายเขามันเริ่มร้อนด้วยความกระหายอยากกรี้ดดดดดดดดดดดดร่างบางโยกไหวตามแรงกระชากกางเกงออก
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่43. ปากดี
“ปากดีนักนะ นังนี่ ! ถ้าไม่ติดที่ชีวิตของเธอ แลกกับทรัพย์สินทั้งหมดของไอ้มาร์คหน้าโง่นั่น ฉันจะจับแกส่งไปขายที่ซ่อง! ไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวัน แล้วไอ้พวกหื่นกามมันก็คงจะทำให้เธอไม่มีแรงมาด่าฉันเลยหล่ะ ฮ่า ๆ”มาเรียได้แค่จ้องมองร่างท้วมที่เต็มไปด้วยไขมันอย่างเคียดแค้น หล่อนตายคนเดียวไม่เป็นไร แต่หล่อนจะกลายเป็นเครื่องมือสังหารผู้ชายที่เธอรักที่สุด ความจริงข้อนี้ทำให้หล่อนเจ็บปวดใจยิ่งกว่าความเจ็บใด ๆ บนโลกนี้“โอะ โอะ อย่ามองฉันแบบนั้น ต้องขอบคุณเพื่อนเธอ ที่ทำให้รู้ว่าจุดอ่อนไอ้มาร์ค อยู่ตรงไหน ฮ่า ๆ ฉันไม่คิดมาก่อนเลยว่า เจ้าพ่อสงครามรวยล้นฟ้าอย่างมันจะรักใครจริง ๆ ฮ่า ๆ ขอบใจนะเอ็มมี่ แผนของเธอกำลังจะทำให้ฝันของฉันรวยอย่างไร้คู่แข่ง และกำจัดเซี้ยนตำใจอย่างไอ้มาร์คได้”เอ็มมี่น้อมศีรษะลงนิด ๆ ราวกับน้อมรับคำชื่นชมอย่างภาคภูมิใจ อีวานหัวเราะฮึ ๆ แล้วเดินไปนั่งไขว่ห้างอยู่ที่มุมหนึ่งของห้อง ล้วงซิการ์จากกระเป๋าขึ้นมาสูบ เพื่อรอดูบางสิ่งบางอย่างที่น่าสำราญใจ“เอ็มมี่ ! เธอทำแบบนี้กับฉันทำไม ?”เสียงมาเรียแหบโหย ผิดหวังและเสียใจ ที่เพื่อนสนิทหักหลัง“ฮึ ฮึ ก็เพราะเธอไม่คู่ควรกับม
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่42. ไงเพื่อนรัก
“ออกไปตั้งแต่ตอนบ่ายแก่ ๆ ยังไม่กลับมาเลยค่ะ”หัวหน้าแม่บ้านรายงานในสิ่งที่เห็น ใบหน้าเรียบเฉยไม่มีความอาทรร้อนใจใด ๆ“ไปไหน ? ไปกับใคร ? ไปได้อย่างไร ? ใครอนุญาต !”ชายหนุ่มตวาดเสียงเกล้าราวกับระเบิดลง ! ทั้งโมโหทั้งเป็นห่วง มาเรียเป็นผู้หญิงไทยที่เพิ่งจะมาอเมริกาจะมีเพื่อนที่ไหน เย็นมากแล้วหล่อนยังไม่กลับ หรือหล่อนจะหนีเขาไปอีก แต่เราสัญญากันแล้วว่าจะกลับประเทศไทยด้วยกัน หรือเธอไม่เชื่อใจเขา ?ยิ่งคิดเขาก็ยิ่งงุ่นง่าน และเมื่อไม่มีเสียงตอบใด ๆ ที่ให้ความกระจ่างชัดแก่เขา อารมณ์โกรธผสมผสานกับความห่วง และหวงเมียรัก จึงยิ่งพุ่งขึ้นจนถึงขีดสุด“โธ่เว้ย ! มีกันเป็นร้อยตีนร้อยตา แค่ผู้หญิงคนเดียวหายไป ก็ไม่รู้ไปไหน !”มาร์คตวาดก้องกราดสายตาคมดุมองข้ารับใช้และบอร์ดี้การ์ดที่ต่างก้มหน้าตัวสั่นระริก “อะ เอ่อ นายหญิงมาเรีย สั่งให้รถเอาออก พาเธอไปหาคุณเอ็มมี่ค่ะ”เด็กรับใช้ผู้เรียกรถให้นายหญิงละล่ำละลักตอบอย่างอกสั่นขวัญแขวน“ที่ไหน !”“ไม่ทราบค่ะ”เด็กรับใช้ก้มหน้างุด ตัวสั่นระริกหล่อนอยากจะแทรกแผ่นดินหนีเสียเดี๋ยวนั้น“แล้วใครไปกับมาเรียบ้าง ?”“ไปกับคนขับแค่สองคนค่ะ”คราวนี้
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่41. ช่วยฉันด้วย
รถลีมูซีนของเจ้าพ่อแห่งสงคราม “มาร์ค” วิ่งห่างออกไปจากตัวคฤหาสน์แสนหรู วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่เขาจะต้องเข้าไปบ่อนกาสิโนเพื่อมอบหมายงานให้ลูกน้องดูแลระหว่างที่ตนเดินทางไปประเทศไทยกับมาเรีย เมียสุดที่รักของเขา มาเรียฉีกยิ้มกว้างโบกมือให้รถที่วิ่งออกไปจนลับตา รอยยิ้มนั้นบ่งบอกถึงความดีใจเป็นพิเศษเพราะอีกไม่นานเธอก็จะได้กลับไปหาพ่อกับแม่แล้ว แต่เมื่อสายตาของมาเรียบังเอิญแลสบเข้ากับสายตาดุ ๆ ของหัวหน้าแม่บ้านกับใบหน้าบึ้ง ๆ สาวน้อยหุบยิ้มแทบไม่ทัน หลังจากที่เอ็มมี่ออกไปจากคฤหาสน์ หัวหน้าแม่บ้านก็มักจะตึง ๆ ใส่หล่อนเสมอ ทั้ง ๆ ที่เอ็มมี่ออกไปจากคฤหาสน์เป็นความต้องการของเพื่อนสาวเอง ไม่ใช่ความผิดของเธอสักนิด เวลาเจอหน้ากันทีไร หัวหน้าแม่บ้านก็มักจะทำเป็นมองไม่เห็น หรือไม่ได้ยินในสิ่งที่นายหญิงของคฤหาสน์แห่งนี้พูดด้วย มาเรียพยายามทำดี และพูดดีด้วยกับหล่อนเสมอ เพื่อให้สถานการณ์มันดีขึ้น แต่ดูเหมือนว่าความโกรธของหัวหน้าแม่บ้านจะยังไม่หายลงสักที แม้ว่าเอ็มมี่จะจากไปแล้วเป็นอาทิตย์แล้วก็ตาม “คุณเอ็มม่าคะ มีอะไรให
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่40. ฉันเป็นอะไรกับเธอ
“อ้าววววววววว โอ้ววววว เมียจ๋า อื้อ ทีนี้รู้แล้วใช่ไหม ฉันเป็นอะไรกับเธอ อ่า”มาร์คค่อย ๆ บดแก่นกายอันพองโตใส่รูหอยอย่างเนิบนาบ ให้หล่อนซึมซับความเป็นเขาให้มากที่สุด เพื่อที่หล่อนจะได้ไม่ลืมอีกว่าใครคือเจ้าของเธอ“อื้อออออ มาร์ค ผัวขา อะ อ่าซ์”มาเรียครางกระเส่าเมื่อชายหนุ่มดันแก่นกายใหญ่เข้ามาจนสุด แล้วโยกควงหนักหน่วง โพรงหอยของมาเรียเหมือนจะปรับตัวรับเอาความมหึมาของเขาเอาไว้ทั้งหมดได้แล้วส๊วบ ส๊วบบบบบบบส๊วบบบบบบบบบบบ ส๊วบ ส๊วบ“อื้อ โอ้วววววว ซี้ดดดดดดดดด แน่นมาก เมียจ๋า เสียวววว เหลือเกิน อ่า”โพรงหอยคับแคบอุ่นซ่านภายในตอดรัดแก่นกายเขาแน่นกว่าปกติ ทำให้มาเฟียหนุ่มกลั้นเสียงไม่ไหวจนต้องส่งเสียงครางออกมาส๊วบ ส๊วบบบบบบบส๊วบบบบบบบบบบบ ส๊วบ ส๊วบ“ฉัน รัก เธอ มาเรีย อื้อ อ่า ฉันรักเธอ อูยยยยย”เขากัดฟันพูดข่มความเสียวเอาไว้ ค่อย ๆ ขยับสะโพกดันแก่นกายเสียบเข้า-ออกช้า ๆ แก่นกายอันมหึมาของเขามันลื่นไปด้วยน้ำหวานของเมียรักที่ไหลทะลักออกมามากมายจนอาบดุ้นใหญ่ของเขา“อื้อ มาร์ค อ่า อือออออออออออ”มาเรียเกร็งซ่านแอ่นอกรับฝ่ามือใหญ่ที่เฟ้นฟอนทรวงอกอวบ ๆ หล่
