Share
ตอนที่15. เขย่าเต็มแรง
ดวงตาดำขลับกวาดมองรอบห้องมีอะไรอีกที่พอจะเอามาสุ่มลงกองกำแพงประตูได้อีก ห้องนอนนี้กว้างมาก ห้องของเขาเพียงห้องเดียวก็เท่ากับพื้นที่บ้านหลังเล็กทั้งหลังที่เธอจากมา
บ้านหลังเล็กที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นและปลอดภัย หากแต่ว่ากินไม่อิ่มท้องนัก
บ้านหลังนี้ใหญ่มากจนเรียกว่าคฤหาสน์ แต่เต็มไปด้วยความรู้สึกเวิ้งว้างและหวาดระแวง
แม้ว่าจะกินอิ่มแต่นอนไม่หลับ ! !
วันนี้เรียมได้กินอิ่ม เพราะหัวหน้าแม่บ้านดูแลเธอไม่ให้บกพร่อง แต่หล่อนนอนไม่หลับ เพราะรู้แน่ชัดว่าเจ้าของคฤหาสน์ซื้อตัวเธอมาเพื่อสิ่งใด ! ชุดที่หัวหน้าแม่บ้านกำชับให้เธอใส่รอนายท่านคือ ชุดนอนสีแดงสุดเซ็กซี่ที่ดาวยั่วมักจะใส่ให้เห็นในทีวีบ่อย ๆ ตอนที่หล่อนรับมาแทบอยากจะขว้างทิ้งเสียเดี๋ยวนั้น ! แต่หล่อนก็ต้องรับมันมาอย่างสงบ แล้วบอกกับหัวหน้าแม่บ้านว่า “ไม่ต้องห่วงนะ ฉันจะใส่มันรอเจ้านายของคุณอย่างใจจดใจจ่อ”
เธอบอกเช่นนั้นเพื่อให้หัวหน้าแม่บ้านตายใจ ! เก็บแรง เก็บสมองเอาไว้ปกป้องตนจากไอ้คนหื่นกาม !
เมื่ออยู่ภายในห้องเพียงลำพังหล่อนก็แค่โยนชุดสุดเซ็กซี่นั้นให้ไกลตา แล้วเร่งหาทางขัดขวางไม่ให้ไอ้หื่นกามเข้าถึงตัวเธอได้ !
เมื่อเรียมมองไปรอบ ๆ ห้อง ดวงตากลมโตก็สบเข้ากับบางสิ่งบางอย่าง และสิ่งนั้นก็ทำให้หล่อนวิ่งไปยังกรอบรูปขนาดใหญ่ที่ติดไว้บนหัวเตียง มือเรียวเล็กลองขยับมัน และเพิ่มความแรงจนกลายเป็นเขย่า เมื่อมันหลุดออกจากผนังได้ สาวน้อยจึงรีบยกมันออกมา
ทันทีที่กรอบรูปขนาดมหึมาหล่นลงในอุ้มมือและอ้อมแขน หลังบอบบางก็แอ่นจนแทบจะหงายหลัง เพราะน้ำหนักของกรอบรูปประดับที่ตกลงมาไม่เบานัก ขายาวเรียวสั่นน้อย ๆ ด้วยเพราะออกแรงขนอย่างอื่นมานานจนล้า
“ฮึบ ! อ้า”
ตุบ !
ปัง !
กรอบรูปขนาดใหญ่กระแทกลงวางทับบนเก้าอี้ตัวบนสุดในบรรดาข้าวของเครื่องใช้อื่น ๆ ที่สุ่มกองรวมกัน เสียงปังภายในห้อง ดังมากพอที่จะทำให้มือแกร่งของผู้เป็นเจ้าของห้องหยุดชะงักขณะที่จับลงบนลูกบิด บรรดาขบวนผู้รับใช้นับสิบคนหยุดนิ่งราวกับถูกแช่แข็ง
คิ้วเข้มบนใบหน้าหล่อเหลาขมวดเข้าหากัน อาการเพียงเล็กน้อยของผู้เป็นนายไม่สามารถปิดบังสายตาอันคมกริบของแม่บ้านได้ สิ่งที่เกิดขึ้นภายในห้องต้องตรงกันข้ามกับที่หล่อนรายงานผู้เป็นนาย “เรียบร้อยดี” แน่ ๆ พลอยทำให้หัวใจที่เคยเต้นมายาวนานกว่าค่อนชีวิตกระตุกเต้นไม่เป็นระส่ำ
มาร์คทั้งหมุนลูกบิดประตู ทั้งเขย่าเต็มแรงจึงรู้ว่าถูกล็อกจากข้างใน เสียงปังเมื่อครู่คล้ายของหนัก ๆ หล่นลงกระทบพื้น พลอยทำให้หัวใจของเขาวูบตามไปด้วย สมองที่เคยพานพบแต่เรื่องเลวร้ายในชีวิต มันจึงประมวลผลออกมาว่า “หรือหล่อนจะคิดฆ่าตัวตาย !” เขาแค่อยากเก็บหล่อนไว้เล่นสนุก ๆ เพียงชั่วคราวเท่านั้น ไม่ต้องการให้หล่อนตาย
“มาเรีย ! เปิดประตูให้ฉันเดี๋ยวนี้ !”
ผู้เป็นนายแผดเสียงดังลั่น บรรดาลูกน้องถึงกับกลั้นหายใจ นานแล้วหนอที่เจ้าของคฤหาสน์แห่งนี้ไม่เคยตะโกนสุดเสียงจนแทบจะควบคุมตนเองไม่ได้เฉกเช่นนี้มาก่อน
ชั่วหนึ่งลมหายใจไม่มีเสียงตอบรับจากข้างใน หัวหน้าแม่บ้านจึงคว้าเอาลูกกุญแจห้องจากเด็กรับใช้มาไขประตูโดยที่นายไม่ต้องสั่ง
คลิก !
เสียงกลอนประตูลั่นออกแล้ว หากแต่ประตูยังไม่ขยับ ผู้เป็นเจ้าของห้องจึงแตะที่ไหล่ผอมแห้งเบา ๆ เป็นเชิงบอกให้หลีกทาง แล้วพยักหน้าให้กับบอร์ดี้การ์ดผิวหมึกร่างยักษ์ ที่เตรียมพร้อมสำหรับการทลายประตูเข้าแทนที่ เพียงแค่เขาพยักหน้าลงอีกครั้งหนุ่มผิวหมึกสามสี่คนก็พร้อมใจกันกระแทกประตูบานใหญ่อย่างไม่คิดชีวิต
ปัง ! ปัง ! ปัง !
ร่างยักษ์ใช้ไหล่พุ่งเข้ากระแทกบานประตูไม่ขยับ แต่มันก็ไม่ขยับแม้แต่น้อย จนต้องเปลี่ยนวิธีเป็นการใช้เท้าถีบ และต้องถีบถึงสามสี่ครั้งประตูขนาดเขื่องจึงยอมเผยอออก
แววตาคุกรุ่นภายในดวงตาสีฟ้าเข้มมองลอดช่องประตูที่เริ่มเปิดออก สิ่งที่เห็นทำให้เขาแทบอยากจะหัวเราะ นี่เขาซื้อตัวมดตะนอยมาไว้บ้านรึ ? ถึงได้ขนข้าวของทุกสิ่งอย่างมาสุ่มไว้ที่หน้าประตูห้อง !
ปัง !
โครม !
เพล้ง !
พลังถีบครั้งสุดท้ายส่งผลให้ประตูเปิดออกในที่สุด ! พร้อมกับเสียงตกแตกกระจัดกระจายภายในห้อง ผู้เป็นนายถลาเข้าห้องเป็นคนแรก
ไร้วี่แววของคนที่อยู่ในห้อง สิ่งที่อยู่หลังประตูเมื่อสักครู่ล้มเกลื่อนกลาด ภาพวาดราคาหลายล้านที่เขาสั่งวาดพิเศษหลุดออกจากกรอบงอพับจนแทบดูไม่ได้
มาร์คสูดลมหายใจเข้าลึกเต็มปอด ทั้งโกรธ ทั้งขำกับสิ่งที่สาวน้อยมาเรียกระทำ มีผู้หญิงตั้งมากมายเต็มใจที่จะนอนรอเขาอยู่เป็นเตียง ! มีแค่เธอเพียงคนเดียวเท่านั้นที่พยายามจะผลักไสให้เขาออกห่าง
“เด็ก ๆ ค้นหา”
“ไม่ต้อง !”
มาร์คสั่งห้ามทันทีที่แม่บ้านบอกให้เด็กรับใช้ค้นหาผู้หญิงของนาย หัวหน้าแม่บ้านถึงกับหยุดชะงัก แววตาสับสน แปลกใจกับท่าทีของผู้เป็นนาย
“ทุกคนออกไป แล้วห้ามใครมารบกวน ! เกมนี้ฉันจะเล่นคนเดียวเท่านั้น !”
สิ้นคำสั่งบรรดาลูกน้องก็หายลับออกไป เมื่อประตูปิดลงขายาว ๆ ก็ก้าวไปรอบ ๆ ห้อง ห้องนอนของเขาที่คุ้นเคย แต่วันนี้เขารู้สึกแปลกใหม่ และตื่นตัวเต็มที่
เสียงเรียกร้องของลูกผู้ชายมันร่ำร้องอยากออกล่าอยู่ในอก ยิ่งคิดว่าคืนนี้เขากับแม่มดตะนอยตัวแสบจะต้องไล่ล่ากันทั้งคืนเขาถึงกับสั่นสะท้านไปทั้งตัว
เจ้าอินทรีก้าวไปรอบ ๆ ห้อง มือแกร่งค่อย ๆ ปลดกระดุมเสื้อออกราวกับจะคลายความร้อนที่ทวีความเดือดขึ้นทุกขณะ เลือดในกายหนุ่มมันเดือดพล่านเมื่อถึงเวลาออกล่า
“มาเรีย ! แม่ตุ๊กตาเอเชียของฉัน ออกมาเถอะน่า มาดูผลงานของเธอสิว่าทำให้ห้องนอนราคาหลายล้านของฉันเละแค่ไหน ?”
น้ำเสียงที่แฝงด้วยความสนุก เอ่ยเนิบนาบ จะล่อกระต่ายเนื้อนุ่มออกมาจากโพรงเขาต้องใจเย็น
เงียบไม่มีเสียงตอบใด ๆ ในห้องนอนที่เคยหรูหรา บัดนี้กลายสภาพไม่ต่างจากรังหนู เก้าอี้ โต๊ะ ตู้ล้มระเนระนาด กรอบรูปราคาหลักล้านแตกเป็นเสี่ยง ๆ เขาประเมินในใจว่าหล่อนคงใช้เวลาทั้งวันเพื่อทลายห้องเขาแน่ ๆ
แล้วสายตาก็ไปสะดุดที่ชุดนอนตาข่ายสีแดงถูกโยนทิ้งไว้ข้างเตียงอย่างไม่ไยดี รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏที่มุมปาก
“อ่า สาวน้อย ผมสรรหาชุดสวย ๆ ให้ใส่ ทำไม... ไม่เห็นมันอยู่ในสายตาเลย คนสวย รู้ไหมนั่นชุดราคาครึ่งหมื่นเชียวนะ ฮึ ฮึ”
เขาตั้งใจพูดยวนประสาท เปล่งเสียงให้ดังมากพอที่จะให้คนที่หลบอยู่ในห้องนี้ได้ยิน เพื่อให้หล่อนทนไม่ได้แล้วแล่นมาฉีกอกเขา
Related chapters
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่16. หลบทั้งคืนไม่ได้หรอกนะ
เงียบไร้เสียงตอบอีกเช่นเคย มาร์คหัวเราะฮึ ฮึ ในลำคอขณะที่ถอดเสื้อออกแล้วโยนมันทับลงกับชุดสวย ๆ ที่เขาว่า ขายาว ๆ ก้าวเพียงสองสามก้าวก็ถึงตู้เสื้อผ้า“มาเรีย”เสียงเรียกทอดยาวขณะที่ไล่เปิดตู้เสื้อผ้าทุกบาน“เธอจะหลบฉันทั้งคืนไม่ได้หรอกนะ ออกมาเถอะมาเรีย แม่สาวน้อย” เรียมแนบหูกับประตูห้องน้ำฟังเสียงจากภายนอกด้วยใจระทึก ทันทีที่ประตูถูกถีบจนทุกอย่างกระเด็นกระดอนทั่วทุกทิศทาง หล่อนก็เผ่นแนบมาหลบในห้องน้ำ หล่อนได้ยินเสียงฝีเท้านับสิบกรูเข้ามาในห้อง แล้วทุกอย่างก็เงียบลง เหลือเพียงเสียงทุ้มจากไอ้คนบ้ากามที่พยายามเรียกหาหล่อนอย่างกวนประสาท !นี่ถ้าหล่อนตัวโตเท่าเขาสักหน่อย คงจะได้ดวลหมัดกันสักยก ยิ่งเสียงฝีเท้าของมาร์คเดินมาใกล้มากเท่าไหร่ หัวใจของสาวน้อยยิ่งเต้นแรงมากเท่านั้น และยิ่งส่งผลให้เธอคิดอะไรไม่ออก ประตูห้องน้ำลั่นกลอนภายใน แต่เขาก็คงมีลูกกุญแจไขเข้ามาได้ จะหาอะไรขวางประตูไว้เหมือนข้างนอกก็ดูเหมือนจะไม่มีสักอย่าง ห้องน้ำหรูหราเกินไป เป็นระเบียบมากไป แม้แต่แปรงขัดห้องน้ำที่หล่อนจะคว้ามาเป็นอาวุธก็ไม่มี !“มาเรียฉันรู้ว่าเธออ
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่17. เกลียดตัวเอง
“อื้อ ยะ อย่า อ่า”เสียงร้องห้ามกลายเป็นเสียงครางครวญผะแผ่ว หล่อนเกลียดตนเองนักที่เรือนร่างมันตอบสนองทุกสัมผัสจากมือแกร่ง“อย่าหยุดใช่ไหมสาวน้อย ฮึ ฮึ” เสียงร้องห้ามครางครวญผะแผ่วของหล่อน ยิ่งกระตุ้นเลือดในกายชายให้เดือดพล่านไปทั่วสรรพางค์ ตอเคราสาก ๆ ลากครูดไปกับเนินเนื้ออวบอั๋น ยิ่งทวีให้ร่างอรชรบิดแอ่นรับการรุกราน“อื้อ อ่า มาร์ค ไอ้หื่นกาม อะ อ่า อู้ยยยยย”เรียมแอ่นอกรับการปรนเปรอที่แสนเร่าร้อน หล่อนถึงกับห่อปากครางเมื่อลิ้นร้อนของชายหนุ่ม ตวัดหัวนมถี่ ๆ เต้าอีกข้างของถูกมือหนาเคล้าคลึงไม่เว้นวาย จ๊วบ ! จ๊วบ ! จ๊วบ ! จ๊วบ ! แจ๊บ ! แจ๊บบบบบบบบบบบบบบบบบบ“อื้อ อ่า อ่อยยยยยยยยย อะ อ่า”ร่างอรชรอ่อนระทวยราวกับขี้ผึ้งรนไฟ ไฟสวาทที่เขาเป็นผู้ก่อ! มือแกร่งที่จับตรึงข้อมือหล่อนไว้เหนือศีรษะคลายออกแล้วเลื่อนลงกดเปิดฝักบัว น้ำอุ่น ๆ ไหลซ่าลงมาเติมความเร่าร้อนให้ไฟสวาทรุกโชนยิ่งขึ้นซ่า ซ่า ซ่าจ๊วบ ! จ๊วบ ! จ๊วบ ! จ๊วบ ! แจ๊บบบบบบบบบบบบบบบบบบสายน้ำอุ่นพรมเรือนร่างเปลือยเปล่าของคนทั้งคู่ มือใหญ่อีกข้างลูบไล้สัดส่วนโค้งเว้า สะโพกเนื้อทองแน่
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่18. เสียงประท้วง
เรียมครางประท้วงเมื่อร่างกำยำโถมแรงเข้าทาบทับด้านหลังโดยแรง ลำแขนเรียวที่ค้ำขอบอ่างแทบทรุดลง“โอ้ววววว อ่า”เขาแยงดุ้นยักษ์เข้าหว่างขาเรียวงามใต้สายน้ำวน แก่นกายร้อนพองผงาดเสียดสีกลีบหอยทำให้เสียวจนต้องครางต่ำๆ มือข้างหนึ่งกอบกุมเต้านมบีบเคล้นเมามัน มืออีกข้างจับขาเรียวขางามแยกออกให้ดุ้นเขาเสียดสีได้ถนัด ๆ แล้วไล้มากดตุ่มไตเกสรสวาทใต้พื้นน้ำ“อื้อออออออ มาร์คคคคคคค ม่ายยยยย อ่า”คำกรนด่าชายที่ทรมานเธอเจียนตาย มันปลิวหายไปกับสติอันน้อยนิด เหลือเพียงสัญชาตญาณดิบของกายสาวที่ร่อนสะโพกเข้าหาแก่นร้อนฉ่าอย่างโหยหาจ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบจุ๊บ ! จ๊วบ !ปากร้ายพรมจูบหนักหน่วงไล่จากซอกคอ บ่า ไหล่ ลิ้นร้อนลากไล้ไปทั่วทุกอณูผิวพร้อมกับตอเคราสากๆ กดครูดแผ่นหลังเนื้อเนียนละเอียดเพิ่มความกระสันซ่านให้สาวน้อยในอุ้งมือมาเฟียอย่างเขาครางผะแผ่วยิ่งขึ้น“ม่าย อะไร สาวน้อย พูดให้เป็นภาษาสิเด็กดื้อ ฮึ ฮึ”เสียงทุ้มหัวเราะอย่างฮึกเหิมจุ๊บ ! จ๊วบ !จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ“อะ ไอ้ อื้ออออออออออออ อ่า”ปากอิ่มอยากจะด่าเขาให้หายแค้นที่ทรมานหล่อนเช่นนี้ แต่กลับกลายเป็นเสียงครางซ่านกระสั
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่19. กล้ามเนื้ออุ่นๆ
เสียงทุ้มต่ำดังสะท้านก้องทั่วห้องน้ำเมื่อกล้ามเนื้ออุ่น ๆ ของโพรงหอยบีบรัดแก่นกายแน่นเป็นจังหวะรุนแรงยิ่งขึ้น รีดน้ำกามจากแก่นกายใหญ่ให้พวยพุ่งทะลักออกมาจนอุ่นซ่าน เบาหวิวล่องลอยขึ้นจากพื้น“อร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยย มาร์คคคคคคคคคคคคคคคคค”พรวดดดดดดดดดดดดดดดดดดด น้ำหวานแตกกระจาย ร่างบางเกร็งกระตุก ปากเผยอค้างกรีดร้องอย่างสุขสม ความซาบซ่านหฤหรรษ์เสียวกระสันมันระเบิดออกหอบจิตวิญญาณของทั้งคู่พุ่งขึ้นสู่สรวงสวรรค์แล้วทั้งคู่ก็ค่อย ๆ ผ่อนคลาย มาเรียซบลงกับขอบอ่างอย่างสิ้นกำลัง ใบหน้าหล่อเหล่าแนบลงกับแผ่นหลังนวลเนียนชื้นไปด้วยเหงื่อ เขาได้ยินเสียงครางสุดท้ายเบา ๆ กับความสุขที่เร่าร้อนรุนแรงที่เขามอบให้ดังก้องในกายน้อยเขาแช่แก่นกายฝังแน่นในกายสาวให้หล่อนได้ซึมทราบความสุขสม เมื่อร่างน้อยผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อนเขาจึงถอนแก่นออกแล้วช้อนร่างน้อยขึ้นจากอ่างอุ้มไปที่เตียง แสงอาทิตย์สาดส่องทะลุผ้าม่านโปร่งแสง เห็นเป็นแสงรำไร ต่อให้ข้างนอกตะวันจะแผดแสงแรงเพียงใดแต่ภายในห้องนี้ยังคงรักษาความสบายตา และความสบายกายจากเครื่องปรับอุณหภูมิให้ใกล้เคียงกับร่างกายมนุษย์มากที่สุด เขาคือเจ
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่20. ยั่วเย้า
มาร์คโน้มลงกระซิบข้างแก้มเนียนอย่างยั่วเย้า จมูกโด่งคมสันแทบจะปักลงที่เนื้อแก้มนุ่มนิ่ม ลมหายใจอุ่น ๆ พ่นระบายลูบไล้จนขนอ่อนของเรียมลุกซู่ เธอจึงต้องใช้มือที่ยังเหลือเป็นอิสระอีกข้างผลักหน้าหล่อเหลาที่ช่างเย้าให้ห่างออก“อี๋..... คนหลงตัวเอง ! ไปไกล ๆ เลย เหอะ”“ฮ่า ฮ่า เปล่าหลงตนเอง หลักฐานมันฟ้อง”มาร์คตอบอย่างหน้าตาเฉย ยิ่งยัวะอารมณ์ให้มาเรียหมั่นไส้อย่างจะกระโดดทุบให้หายหลงตัวตนเองสักทีสองทีสิ่งที่หล่อนตั้งใจไว้ในคราแรกคือ หาเหตุผลออกมานอกคฤหาสน์ เพื่อที่จะได้หาโอกาสหนี แต่เขากลับไม่ยอมให้โอกาสนั้นกับหล่อน แม้เธอพยายามบอกเขาหลายต่อหลายหนก่อนมาแล้วว่า“ให้ฉันไปห้างกับแม่บ้านก็ได้”“ผมว่าง ผมจะพาไปเอง”ฝ่ายนั้นตอบโดยไม่ต้องคิด“นี่นาย ! การงานไม่รู้จักทำหรือไง ? ฉันไม่ใช่นักโทษ ที่นายจะต้องตามติดตลอดเวลา”แม้จะรู้ว่าการแว้ด ๆ ใส่ชายหนุ่มไม่เป็นผลดีกับเธอเลย แต่เธอก็อดทนที่จะพูดจากับเขาดี ๆ ไม่ได้สักที เพราะทีท่าของเขาที่ไม่ทุกข์ร้อนกับเรื่องใด ๆ เลย มันเป็นเชื้อยั๊วะอารมณ์โมโหชั้นดี“เธอไม่ใช่นักโทษ แต่เธอเป็นทาสฉัน แม่สาวน้อยมาเรีย”ชายหนุ่มจับที่ปลายคางเล็ก ๆ ให้ใบ
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่ 1.สาวน้อยผิวสีน้ำผึ้ง
“Wow this is so good” สาวน้อยผิวสีน้ำผึ้ง นัยน์ตาสีดำขลับ ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ร่างปราดเปรียวหันมองทุกสิ่งรอบตัวอย่างตื่นเต้น ขณะที่กางแขนออกหมุนไปรอบ ๆ ราวกับนักเต้นบัลเล่ต์“เรียม ! เรียมมมมม หยุดโซกูด ! ไหนคนที่บอกว่าจะมารับ ?” สาวอีกคนลากกระเป๋าเดินทางใบโตตามหลังด้วยทีท่ากระฟัดกระเฟียด ใบหน้าสีขาวขึ้นสีแดงจัด ! แม้จะรูปร่างสูงกว่าผู้หญิงอีกคนหากแต่ว่าไม่คล่องแคล่วว่องไวเท่ากับสาวน้อยผิวสีน้ำผึ้ง ด้วยความที่ตนเป็นลูกสาวเจ้าของตลาดรายได้หลักของครอบครัวมาจากการเก็บค่าเช่าแผงและเปิดร้านขายของชำ แต่เพื่อนสาวผู้ที่ตื่นเต้นกับทุกสิ่งรอบตัวเป็นเพียงลูกสาวแม่ค้าขายส้มตำในตลาดของตน ดังนั้น แม้จะเป็นเพื่อนที่วิ่งเล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก รวมถึงเรียนมหาวิทยาลัยด้วยกันแต่หล่อนกลับรู้สึกเสมอว่า เธอเหนือกว่าเพื่อนสาวทุกด้าน“Oh Something slips my mind !”สาวสีน้ำผึ้งหุบแขนลงทันควัน หันซ้ายหันขวาเลิ่กลั่ก เพิ่งจะนึกขึ้นได้ว่าตนและเพื่อนเพิ่งจะมาเหยียบอเมริกาเป็นครั้งแรก โดยได้รับคำสัญญาเป็นมั่นเป็นเหมาะจากป้าเดือนว่าลูกสาวของเธอจะส่งคนมารับพวกหล่อน
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่2. ฉันไม่ทำ
“ฮ่า ๆ เอื้อยดาวกะซ่างล้อเล่นเนาะ ถึงเรียมสิเป็นสเปกฝรั่ง แต่เรียมกะบ่มักเด้อ พวกฝรั่งขี้นก มักแต่เงิน ! เรียมสิฟ้าวทำงานเก็บเงินให้ได้หลาย ๆ ส่งไปให้แม่”เรียมสื่อสำเนียงอีสานอย่างแสนซื่อบริสุทธิ์หญิงสาวที่ชักนำนำน้อง ๆ ให้มาทำงานยิ้มเย็นแล้วเอ่ยว่า“ขอเพียงทำตัวน่ารัก ๆ เชื่อฟังพี่ ๆ และตั้งใจทำงาน กี่หมื่นกี่แสนพวกเธอก็จะได้”“ฉันไม่ทำงานในร้านสปา !”เอ็มมี่ประกาศจุดยืนของตน“เอาเถอะ เธอจะทำหรือไม่ก็สุดแล้วแต่เธอ แต่ตอนนี้มันจะเย็นแล้ว พี่ว่าเราไปที่พักกันเลยดีกว่า”ดาวก้าวนำสองสาวออกมาจากสนามบิน โดยไม่ใส่ใจกับอาการเก้ ๆ กัง ๆ ลากกระเป๋าใบโตของลูกคุณหนูอย่างสาวเอ็มมี่เท่าใดนัก มีเพียงเพื่อนสาวที่คอยรอ รอช่วยลากกระเป๋าทั้งของตนและของเพื่อน และแล้วรถตู้ก็พาสองสาวจากแดนอีสาน มาถึงที่ร้านสปาแดนสรวง ตึกสูง 4 ชั้นเบียดตัวแทรกขึ้นกับตึกอื่นๆ บ่งบอกถึงการเป็นร้านสปาที่ใหญ่ที่สุดในเมืองแห่งนี้ ร้านสปาในรูปแบบไทยแท้ มีพนักงานเป็นคนไทย แต่เจ้าของตัวจริงคือชาวอเมริกัน ทันทีที่ลงจากรถ ดาวก็นำสองสาวเดินเข้าร้านชั้นหนึ่งเปิดเป็นร้านสปาและบริการนวด ผ่า
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่3. ฉันมีปัญญาจ่าย
เรียมตวาดกลับสำเนียงภาษาอังกฤษชัดถ้อยชัดคำ แม้หล่อนจะดูเป็นเด็กสาวใสซื่อ แต่เมื่อต้องเผชิญกับสิ่งที่ไม่เป็นธรรม หล่อนก็ไม่ยอมให้ใครรังแกได้“ไม่ได้ขู่ แค่เล่าความจริงให้ฟัง ฮึ ฮึ”อีวานหยิบซิการ์ขึ้นมาพ่นต่ออย่างสบายใจ“เอื้อยดาว ! เรียมบ่เฮ็ด หัวเด็ดตีนขาดหนูกะบ่เฮ็ด !”เรียมหันไปบอกกับพี่สาวบ้านเดียวกัน เสียใจอย่างสุดซึ้งที่ถูกคนบ้านเดียวกันหลอกให้มาขายตัว“ถ้าไม่ทำ ก็คืนเงินค่าทำวีซ่า และค่าตั๋วมาทั้งหมดก็แสนกว่าบาทเอง”สาวที่นั่งไขว่ห้างพูดด้วยทีท่าสบายๆ เรียมกัดฟันจนเจ็บ! เจ็บใจที่ทั้งแม่และตนหลงเชื่อป้าเดือนที่ถูกพี่ดาวหลอกต่ออีกทอดว่าทำงานที่ร้านสปาหรูรายได้งาม ที่แท้พี่ดาวก็เป็นแม่เล้าคอยหาเด็กสาวๆ ป้อมเข้าสู่วงการค้ามนุษย์!!!“เงินแสนเดียว ! ฉันมีปัญญาจ่าย !”พูดจบเอ็มมี่ก็กระทืบเท้าแล้วหมุนตัวจะออกไปจากห้อง เรียมได้แค่ยืนนิ่ง มือชื้นไปด้วยเหงื่อ ครอบครัวของหล่อนไม่ได้ร่ำรวยเหมือนกับเอ็มมี่ หัวใจของเรียมเริ่มเต้นแรงหล่อนไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะถูกคนใกล้ตัวหลอกมาขาย ถ้าหล่อนหนีไป แม่ก็ต้องมีหนี้เป็นแสน แต่ถ้าหล่อนขายตัวที่นี่หล่อนก็เท่ากับตายทั้งเป็น“เอื้อยดาว เห็นแก่คว
Latest chapter
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่20. ยั่วเย้า
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่19. กล้ามเนื้ออุ่นๆ
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่18. เสียงประท้วง
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่17. เกลียดตัวเอง
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่16. หลบทั้งคืนไม่ได้หรอกนะ
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่15. เขย่าเต็มแรง
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่14 จ้องตา
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่13. เพื่อให้หลุดพ้น
คลั่งรักสวาทมาเฟีย ตอนที่ 12. ยังไม่อิ่ม
