เงียบไร้เสียงตอบอีกเช่นเคย มาร์คหัวเราะฮึ ฮึ ในลำคอขณะที่ถอดเสื้อออกแล้วโยนมันทับลงกับชุดสวย ๆ ที่เขาว่า ขายาว ๆ ก้าวเพียงสองสามก้าวก็ถึงตู้เสื้อผ้า
“มาเรีย”
เสียงเรียกทอดยาวขณะที่ไล่เปิดตู้เสื้อผ้าทุกบาน
“เธอจะหลบฉันทั้งคืนไม่ได้หรอกนะ ออกมาเถอะมาเรีย แม่สาวน้อย”
เรียมแนบหูกับประตูห้องน้ำฟังเสียงจากภายนอกด้วยใจระทึก ทันทีที่ประตูถูกถีบจนทุกอย่างกระเด็นกระดอนทั่วทุกทิศทาง หล่อนก็เผ่นแนบมาหลบในห้องน้ำ หล่อนได้ยินเสียงฝีเท้านับสิบกรูเข้ามาในห้อง แล้วทุกอย่างก็เงียบลง เหลือเพียงเสียงทุ้มจากไอ้คนบ้ากามที่พยายามเรียกหาหล่อนอย่างกวนประสาท !
นี่ถ้าหล่อนตัวโตเท่าเขาสักหน่อย คงจะได้ดวลหมัดกันสักยก
ยิ่งเสียงฝีเท้าของมาร์คเดินมาใกล้มากเท่าไหร่ หัวใจของสาวน้อยยิ่งเต้นแรงมากเท่านั้น และยิ่งส่งผลให้เธอคิดอะไรไม่ออก
ประตูห้องน้ำลั่นกลอนภายใน แต่เขาก็คงมีลูกกุญแจไขเข้ามาได้ จะหาอะไรขวางประตูไว้เหมือนข้างนอกก็ดูเหมือนจะไม่มีสักอย่าง ห้องน้ำหรูหราเกินไป เป็นระเบียบมากไป แม้แต่แปรงขัดห้องน้ำที่หล่อนจะคว้ามาเป็นอาวุธก็ไม่มี !
“มาเรียฉันรู้ว่าเธออยู่ในนี้ เธอจะออกมาดี ๆ หรือจะให้ฉันบุกเข้าไป”
เสียงทุ้มดังอยู่หน้าประตู คนถูกเรียกให้ออกจากห้องน้ำถึงกลับถอยกรูชิดผนังอีกด้าน ที่เป็นกระจก มีโต๊ะที่ก่อจากปูนชิดติดผนังสำหรับวางเครื่องประทินโฉมและเครื่องทำความสะอาดสำหรับผู้ชาย
ตึก ๆ ตึก ๆ
เสียงเขย่าประตูสองสามที แสดงว่าคนข้างนอกรู้แล้วว่าประตูถูกล็อกและอีกในไม่ช้าเขาต้องเปิดเข้ามาแน่ ๆ
สาวน้อยหันรีหันขวางอย่างเลิ่กลั่ก เหงื่อผุดพรายบนใบหน้ายิ่งกว่าตอนที่เธอขนของไปสุ่มไว้ที่หน้าประตูห้องเสียอีก
คลิก !
เสียงกลอนประตูห้องน้ำลั่นเปิดออก หัวใจดวงน้อยหล่นวูบลงจนรู้สึกเสียวสันหลังวาบ
เรียมคว้าของที่อยู่ใกล้มือมากสุด กำแน่น พร้อมสู้ !
ปัง !
อร้ายยยยยยยยยยยยย
เรียมกรี๊ดสุดเสียง ยกมือขึ้นปิดตาแทบจะไม่ทัน เพราะสิ่งแรกที่หล่อนสบเข้าเต็ม ๆ ตา คือ อาวุธของเจ้าอินทรีที่ผงาดง้ำใหญ่โตจนแทบจะเรียกได้ว่า “มโหฬาร” หัวบากแดง ๆ มันโด่จนชี้หน้าหล่อน ทำให้เลือดในกายสาวถึงกับพุ่งกระฉูด
“อร้ายยยยย ไอ้โรคจิต ! ชอบโชว์ของให้คนอื่นดู ! ไอ้บ้า ! ออกไป !”
เมื่อตั้งสติได้ หล่อนคว้าจับอะไรได้ก็โยนออกไปกันเขาไม่ให้เข้าใกล้ อีกมือหนึ่งก็ปิดตาไว้ อย่างไรเสียเธอก็ยังไม่ชินกับการที่ต้องเห็นแก่นกายของผู้ชายจัง ๆ
“ฮ่า ฮ่า ไหนโรคจิตตรงไหน ? เข้าห้องน้ำจะอาบน้ำก็ต้องแก้ผ้าสิ ! แล้วใครใช้ให้เธอไม่ออกมาหล่ะ แม่สาวน้อย ! และดูท่าเธอจะโรคจิตกว่าฉันนะ ชอบดูผู้ชายอาบน้ำ ดูสิหน้าแดงแจ๋เลย”
มาร์คตอบหน้าตาเฉย ขณะที่หลบข้าวของที่สาวน้อยประเคนให้ เรือนร่างใหญ่โตกำยำย่างสามขุมเข้าไปหามาเรีย ยิ่งเห็นใบหน้าแดงก่ำบวกกับเสียงร้องหวีดว้ายของหญิงสาว ยิ่งกระตุ้นสัญชาตญาณดิบให้ลุกฮือ !
“ไอ้บ้า ! อย่าเข้ามานะ !”
มือเรียวเล็กคว้าอะไรบางอย่างได้ ซึ่งเป็นชิ้นสุดท้าย หล่อนจ้องมองเขาเต็มตา เพื่อที่จะได้ไม่พลาดเป้าอีก !
ตุบ !
โอ้ย !
ได้ผล ! เครื่องโกนหนวดสเตนเลสเกรดเอพุ่งปะทะเข้าหน้าผากด้านขวาเต็มแรง และส่วนที่คมที่สุดทิ่มลงไปในหนังชายหนุ่มเข้าอย่างจัง สะกิดเนื้อให้ได้แผลเล็ก ๆ เลือดสีแดงข้นซึมหน่อย ๆ
เสียงร้องของเขาทำให้หล่อนตกใจไม่แพ้กัน ร่างอรชรหอบหายใจแรงทั้งเหนื่อย ทั้งกลัว แต่เมื่อตั้งสติได้หล่อนจึงผลักชายหนุ่มที่กำลังกุมหน้าผากด้วยความเจ็บปวดออกให้พ้นทาง
เท้าเล็ก ๆ ของหล่อนถลาเกือบจะถึงประตู ร่างบางก็ถูกกระชากกลับเข้าปะทะอกแกร่งเต็มแรง
“อร้ายยยยยยยยยยย ปล่อย !”
กำปั้นน้อย ๆ รัวทุบอกคนบาดเจ็บ โดยไม่เกรงกลัวว่าจะทำให้เขาเจ็บเพิ่ม !
“ทำฉันเจ็บแล้วคิดจะหนีเหรอ ?”
แขนแกร่งกระชับร่างเล็กที่ดิ้นเร้า ๆ เข้าชิดแผงอกร้อนฉ่า นานแล้วที่ไม่มีใครสามารถทำให้ มาร์ค เลสติโน ผู้ที่ได้รับฉายาว่า “เจ้าพ่อสงคราม” ถึงกับเลือดตกยางออก
“ใครใช้ให้นายมาแตะต้องตัวฉัน มันก็สมควรโดนแล้ว ไอ้โรคจิตปล่อยฉัน”
หล่อนได้แต่ตะโกนฮึดฮัดใส่หน้าเขา เพราะแขนทั้งสองข้างถูกอ้อมแขนแกร่งรัดไว้อย่างหนาแน่นราวกับคีม
“ทำไมฉันจะแตะต้องเธอไม่ได้ในเมื่อฉันซื้อเธอมาจากซ่องนรกนั่น”
“ซื้อเหรอ ? นายได้ฉันมาฟรีๆ อย่าลืมสิ”
“เธอก็อย่าลืมเหมือนกันว่าไอ้ข้าวของเครื่องใช้ที่มันระเนระนาดเพราะฝีมือเธอ ราคารวม ๆ กันก็ร่วมแสน และไอ้กรอบรูปที่มันตกแตกราคาหลักล้าน แต่ทั้งหมดทั้งมวลก็ไม่เท่ากับเธอทำให้ฉันต้องเสียเลือด แสบนัก”
“อ้ายยยยยย”
เรียมร้องด้วยความตกใจเมื่อมือแกร่งกระชากเสื้อคลุมของเธอออก แล้วผลักร่างอรชรเข้าชิดผนังห้องน้ำใต้ฝักบัว
“จะทำอะไรฉัน ถ้านายแตะต้องตัวฉันอีกนาย ฉันฆ่านายแน่”
สาวน้อยจ้องชายหนุ่มขู่ฟ่อ มือทั้งสองถูกเขารวบตรึงไว้เหนือหัว ร่างกายท่อนล่างแทบทุกสัดส่วนถูกเรือนร่างกำยำร้อนฉ่าทาบทับเอาไว้ หากหล่อนอยู่ในสภาพนี้ต่อไปเรื่อย ๆ มีหวังได้ละลายเป็นเนื้อเดียวกันกับเขาแน่ ๆ
“ฮ่า ฮ่า คนที่ทำให้เจ้าพ่อสงครามอย่างฉันเจ็บ ไม่เคยมีใครตายดีสักคน แต่สำหรับเธอฉันจะให้เธอทรมานจนต้องร้องขอชีวิตเชียวหล่ะ แม่ตัวแสบ”
ชายหนุ่มค่อยๆ แตะนิ้วลงที่ริมฝีปากอิ่มแดงสดที่ด่าทอเขาไม่หยุดหย่อน นิ้วแกร่ง ค่อย ๆ ไล้ไปตามผิวเนื้อทองนวลเนียนจนถึงอกอวบ ๆ จนอดใจไม่ได้ที่จะขย้ำอกนุ่ม ๆ เต็มฝ่ามือ
“อื้อ อ่า นะ นายจะทำอะไรฉัน”
ความรัญจวนใจจากฝ่ามือทำให้เสียงหล่อนเริ่มสั่นพร่า ทุกอณูสัมผัสของเขาทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นโครมครามได้เสียทุกครั้ง
“ก็จะคิดบัญชีกับเธอไงหล่ะ สาวน้อย”
เขาแลบลิ้นเลียริมฝีปาก แล้วเหยียดยิ้มอันแสนร้ายกาจ ใบหน้าหล่อนเหล่าที่เต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์ทำให้สาวน้อยพยายามออกแรงดิ้นเร้า ๆ ให้พ้นจากทัณฑ์สวาทก่อนที่เขาจะลงมือ
“ไอ้มาร์คคคคคคคคคคค ไอ้หมา ไอ้เปรต ไอ้เดรัจฉานนนนนนน”
เรียมตะโกนด่าสุดเสียง เมื่อใบหน้าหล่อเหล่าทำท่าจะโฉบปากลงที่จะงอยหัวนมสีน้ำตาลแดง
จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
อืมมมมมมมม
“อะ ไอ้ มะ มาร์ค งื้อ”
เสียงด่าทอมลายไปกับความซ่านเสียวที่เกิดจากการรุกรานของอุ้งปากร้อนฉ่าของชายหนุ่ม เขาครอบปากลงดูดหัวนมเต็มกำลังอย่างหิวโหย ร่างอรชรถึงกับสะท้านเฮือกไหล่บางกระตุกไหว
จ๊วบ จ๊วบ
แจ๊บ แจ๊บบบบบบบบบบบบบบบบบบ
“อื้อ ยะ อย่า อ่า”เสียงร้องห้ามกลายเป็นเสียงครางครวญผะแผ่ว หล่อนเกลียดตนเองนักที่เรือนร่างมันตอบสนองทุกสัมผัสจากมือแกร่ง“อย่าหยุดใช่ไหมสาวน้อย ฮึ ฮึ” เสียงร้องห้ามครางครวญผะแผ่วของหล่อน ยิ่งกระตุ้นเลือดในกายชายให้เดือดพล่านไปทั่วสรรพางค์ ตอเคราสาก ๆ ลากครูดไปกับเนินเนื้ออวบอั๋น ยิ่งทวีให้ร่างอรชรบิดแอ่นรับการรุกราน“อื้อ อ่า มาร์ค ไอ้หื่นกาม อะ อ่า อู้ยยยยย”เรียมแอ่นอกรับการปรนเปรอที่แสนเร่าร้อน หล่อนถึงกับห่อปากครางเมื่อลิ้นร้อนของชายหนุ่ม ตวัดหัวนมถี่ ๆ เต้าอีกข้างของถูกมือหนาเคล้าคลึงไม่เว้นวาย จ๊วบ ! จ๊วบ ! จ๊วบ ! จ๊วบ ! แจ๊บ ! แจ๊บบบบบบบบบบบบบบบบบบ“อื้อ อ่า อ่อยยยยยยยยย อะ อ่า”ร่างอรชรอ่อนระทวยราวกับขี้ผึ้งรนไฟ ไฟสวาทที่เขาเป็นผู้ก่อ! มือแกร่งที่จับตรึงข้อมือหล่อนไว้เหนือศีรษะคลายออกแล้วเลื่อนลงกดเปิดฝักบัว น้ำอุ่น ๆ ไหลซ่าลงมาเติมความเร่าร้อนให้ไฟสวาทรุกโชนยิ่งขึ้นซ่า ซ่า ซ่าจ๊วบ ! จ๊วบ ! จ๊วบ ! จ๊วบ ! แจ๊บบบบบบบบบบบบบบบบบบสายน้ำอุ่นพรมเรือนร่างเปลือยเปล่าของคนทั้งคู่ มือใหญ่อีกข้างลูบไล้สัดส่วนโค้งเว้า สะโพกเนื้อทองแน่
เรียมครางประท้วงเมื่อร่างกำยำโถมแรงเข้าทาบทับด้านหลังโดยแรง ลำแขนเรียวที่ค้ำขอบอ่างแทบทรุดลง“โอ้ววววว อ่า”เขาแยงดุ้นยักษ์เข้าหว่างขาเรียวงามใต้สายน้ำวน แก่นกายร้อนพองผงาดเสียดสีกลีบหอยทำให้เสียวจนต้องครางต่ำๆ มือข้างหนึ่งกอบกุมเต้านมบีบเคล้นเมามัน มืออีกข้างจับขาเรียวขางามแยกออกให้ดุ้นเขาเสียดสีได้ถนัด ๆ แล้วไล้มากดตุ่มไตเกสรสวาทใต้พื้นน้ำ“อื้อออออออ มาร์คคคคคคค ม่ายยยยย อ่า”คำกรนด่าชายที่ทรมานเธอเจียนตาย มันปลิวหายไปกับสติอันน้อยนิด เหลือเพียงสัญชาตญาณดิบของกายสาวที่ร่อนสะโพกเข้าหาแก่นร้อนฉ่าอย่างโหยหาจ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบจุ๊บ ! จ๊วบ !ปากร้ายพรมจูบหนักหน่วงไล่จากซอกคอ บ่า ไหล่ ลิ้นร้อนลากไล้ไปทั่วทุกอณูผิวพร้อมกับตอเคราสากๆ กดครูดแผ่นหลังเนื้อเนียนละเอียดเพิ่มความกระสันซ่านให้สาวน้อยในอุ้งมือมาเฟียอย่างเขาครางผะแผ่วยิ่งขึ้น“ม่าย อะไร สาวน้อย พูดให้เป็นภาษาสิเด็กดื้อ ฮึ ฮึ”เสียงทุ้มหัวเราะอย่างฮึกเหิมจุ๊บ ! จ๊วบ !จ๊วบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ“อะ ไอ้ อื้ออออออออออออ อ่า”ปากอิ่มอยากจะด่าเขาให้หายแค้นที่ทรมานหล่อนเช่นนี้ แต่กลับกลายเป็นเสียงครางซ่านกระสั
เสียงทุ้มต่ำดังสะท้านก้องทั่วห้องน้ำเมื่อกล้ามเนื้ออุ่น ๆ ของโพรงหอยบีบรัดแก่นกายแน่นเป็นจังหวะรุนแรงยิ่งขึ้น รีดน้ำกามจากแก่นกายใหญ่ให้พวยพุ่งทะลักออกมาจนอุ่นซ่าน เบาหวิวล่องลอยขึ้นจากพื้น“อร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยย มาร์คคคคคคคคคคคคคคคคค”พรวดดดดดดดดดดดดดดดดดดด น้ำหวานแตกกระจาย ร่างบางเกร็งกระตุก ปากเผยอค้างกรีดร้องอย่างสุขสม ความซาบซ่านหฤหรรษ์เสียวกระสันมันระเบิดออกหอบจิตวิญญาณของทั้งคู่พุ่งขึ้นสู่สรวงสวรรค์แล้วทั้งคู่ก็ค่อย ๆ ผ่อนคลาย มาเรียซบลงกับขอบอ่างอย่างสิ้นกำลัง ใบหน้าหล่อเหล่าแนบลงกับแผ่นหลังนวลเนียนชื้นไปด้วยเหงื่อ เขาได้ยินเสียงครางสุดท้ายเบา ๆ กับความสุขที่เร่าร้อนรุนแรงที่เขามอบให้ดังก้องในกายน้อยเขาแช่แก่นกายฝังแน่นในกายสาวให้หล่อนได้ซึมทราบความสุขสม เมื่อร่างน้อยผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อยอ่อนเขาจึงถอนแก่นออกแล้วช้อนร่างน้อยขึ้นจากอ่างอุ้มไปที่เตียง แสงอาทิตย์สาดส่องทะลุผ้าม่านโปร่งแสง เห็นเป็นแสงรำไร ต่อให้ข้างนอกตะวันจะแผดแสงแรงเพียงใดแต่ภายในห้องนี้ยังคงรักษาความสบายตา และความสบายกายจากเครื่องปรับอุณหภูมิให้ใกล้เคียงกับร่างกายมนุษย์มากที่สุด เขาคือเจ
มาร์คโน้มลงกระซิบข้างแก้มเนียนอย่างยั่วเย้า จมูกโด่งคมสันแทบจะปักลงที่เนื้อแก้มนุ่มนิ่ม ลมหายใจอุ่น ๆ พ่นระบายลูบไล้จนขนอ่อนของเรียมลุกซู่ เธอจึงต้องใช้มือที่ยังเหลือเป็นอิสระอีกข้างผลักหน้าหล่อเหลาที่ช่างเย้าให้ห่างออก“อี๋..... คนหลงตัวเอง ! ไปไกล ๆ เลย เหอะ”“ฮ่า ฮ่า เปล่าหลงตนเอง หลักฐานมันฟ้อง”มาร์คตอบอย่างหน้าตาเฉย ยิ่งยัวะอารมณ์ให้มาเรียหมั่นไส้อย่างจะกระโดดทุบให้หายหลงตัวตนเองสักทีสองทีสิ่งที่หล่อนตั้งใจไว้ในคราแรกคือ หาเหตุผลออกมานอกคฤหาสน์ เพื่อที่จะได้หาโอกาสหนี แต่เขากลับไม่ยอมให้โอกาสนั้นกับหล่อน แม้เธอพยายามบอกเขาหลายต่อหลายหนก่อนมาแล้วว่า“ให้ฉันไปห้างกับแม่บ้านก็ได้”“ผมว่าง ผมจะพาไปเอง”ฝ่ายนั้นตอบโดยไม่ต้องคิด“นี่นาย ! การงานไม่รู้จักทำหรือไง ? ฉันไม่ใช่นักโทษ ที่นายจะต้องตามติดตลอดเวลา”แม้จะรู้ว่าการแว้ด ๆ ใส่ชายหนุ่มไม่เป็นผลดีกับเธอเลย แต่เธอก็อดทนที่จะพูดจากับเขาดี ๆ ไม่ได้สักที เพราะทีท่าของเขาที่ไม่ทุกข์ร้อนกับเรื่องใด ๆ เลย มันเป็นเชื้อยั๊วะอารมณ์โมโหชั้นดี“เธอไม่ใช่นักโทษ แต่เธอเป็นทาสฉัน แม่สาวน้อยมาเรีย”ชายหนุ่มจับที่ปลายคางเล็ก ๆ ให้ใบ
“Wow this is so good” สาวน้อยผิวสีน้ำผึ้ง นัยน์ตาสีดำขลับ ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ร่างปราดเปรียวหันมองทุกสิ่งรอบตัวอย่างตื่นเต้น ขณะที่กางแขนออกหมุนไปรอบ ๆ ราวกับนักเต้นบัลเล่ต์“เรียม ! เรียมมมมม หยุดโซกูด ! ไหนคนที่บอกว่าจะมารับ ?” สาวอีกคนลากกระเป๋าเดินทางใบโตตามหลังด้วยทีท่ากระฟัดกระเฟียด ใบหน้าสีขาวขึ้นสีแดงจัด ! แม้จะรูปร่างสูงกว่าผู้หญิงอีกคนหากแต่ว่าไม่คล่องแคล่วว่องไวเท่ากับสาวน้อยผิวสีน้ำผึ้ง ด้วยความที่ตนเป็นลูกสาวเจ้าของตลาดรายได้หลักของครอบครัวมาจากการเก็บค่าเช่าแผงและเปิดร้านขายของชำ แต่เพื่อนสาวผู้ที่ตื่นเต้นกับทุกสิ่งรอบตัวเป็นเพียงลูกสาวแม่ค้าขายส้มตำในตลาดของตน ดังนั้น แม้จะเป็นเพื่อนที่วิ่งเล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก รวมถึงเรียนมหาวิทยาลัยด้วยกันแต่หล่อนกลับรู้สึกเสมอว่า เธอเหนือกว่าเพื่อนสาวทุกด้าน“Oh Something slips my mind !”สาวสีน้ำผึ้งหุบแขนลงทันควัน หันซ้ายหันขวาเลิ่กลั่ก เพิ่งจะนึกขึ้นได้ว่าตนและเพื่อนเพิ่งจะมาเหยียบอเมริกาเป็นครั้งแรก โดยได้รับคำสัญญาเป็นมั่นเป็นเหมาะจากป้าเดือนว่าลูกสาวของเธอจะส่งคนมารับพวกหล่อน
“ฮ่า ๆ เอื้อยดาวกะซ่างล้อเล่นเนาะ ถึงเรียมสิเป็นสเปกฝรั่ง แต่เรียมกะบ่มักเด้อ พวกฝรั่งขี้นก มักแต่เงิน ! เรียมสิฟ้าวทำงานเก็บเงินให้ได้หลาย ๆ ส่งไปให้แม่”เรียมสื่อสำเนียงอีสานอย่างแสนซื่อบริสุทธิ์หญิงสาวที่ชักนำนำน้อง ๆ ให้มาทำงานยิ้มเย็นแล้วเอ่ยว่า“ขอเพียงทำตัวน่ารัก ๆ เชื่อฟังพี่ ๆ และตั้งใจทำงาน กี่หมื่นกี่แสนพวกเธอก็จะได้”“ฉันไม่ทำงานในร้านสปา !”เอ็มมี่ประกาศจุดยืนของตน“เอาเถอะ เธอจะทำหรือไม่ก็สุดแล้วแต่เธอ แต่ตอนนี้มันจะเย็นแล้ว พี่ว่าเราไปที่พักกันเลยดีกว่า”ดาวก้าวนำสองสาวออกมาจากสนามบิน โดยไม่ใส่ใจกับอาการเก้ ๆ กัง ๆ ลากกระเป๋าใบโตของลูกคุณหนูอย่างสาวเอ็มมี่เท่าใดนัก มีเพียงเพื่อนสาวที่คอยรอ รอช่วยลากกระเป๋าทั้งของตนและของเพื่อน และแล้วรถตู้ก็พาสองสาวจากแดนอีสาน มาถึงที่ร้านสปาแดนสรวง ตึกสูง 4 ชั้นเบียดตัวแทรกขึ้นกับตึกอื่นๆ บ่งบอกถึงการเป็นร้านสปาที่ใหญ่ที่สุดในเมืองแห่งนี้ ร้านสปาในรูปแบบไทยแท้ มีพนักงานเป็นคนไทย แต่เจ้าของตัวจริงคือชาวอเมริกัน ทันทีที่ลงจากรถ ดาวก็นำสองสาวเดินเข้าร้านชั้นหนึ่งเปิดเป็นร้านสปาและบริการนวด ผ่า
เรียมตวาดกลับสำเนียงภาษาอังกฤษชัดถ้อยชัดคำ แม้หล่อนจะดูเป็นเด็กสาวใสซื่อ แต่เมื่อต้องเผชิญกับสิ่งที่ไม่เป็นธรรม หล่อนก็ไม่ยอมให้ใครรังแกได้“ไม่ได้ขู่ แค่เล่าความจริงให้ฟัง ฮึ ฮึ”อีวานหยิบซิการ์ขึ้นมาพ่นต่ออย่างสบายใจ“เอื้อยดาว ! เรียมบ่เฮ็ด หัวเด็ดตีนขาดหนูกะบ่เฮ็ด !”เรียมหันไปบอกกับพี่สาวบ้านเดียวกัน เสียใจอย่างสุดซึ้งที่ถูกคนบ้านเดียวกันหลอกให้มาขายตัว“ถ้าไม่ทำ ก็คืนเงินค่าทำวีซ่า และค่าตั๋วมาทั้งหมดก็แสนกว่าบาทเอง”สาวที่นั่งไขว่ห้างพูดด้วยทีท่าสบายๆ เรียมกัดฟันจนเจ็บ! เจ็บใจที่ทั้งแม่และตนหลงเชื่อป้าเดือนที่ถูกพี่ดาวหลอกต่ออีกทอดว่าทำงานที่ร้านสปาหรูรายได้งาม ที่แท้พี่ดาวก็เป็นแม่เล้าคอยหาเด็กสาวๆ ป้อมเข้าสู่วงการค้ามนุษย์!!!“เงินแสนเดียว ! ฉันมีปัญญาจ่าย !”พูดจบเอ็มมี่ก็กระทืบเท้าแล้วหมุนตัวจะออกไปจากห้อง เรียมได้แค่ยืนนิ่ง มือชื้นไปด้วยเหงื่อ ครอบครัวของหล่อนไม่ได้ร่ำรวยเหมือนกับเอ็มมี่ หัวใจของเรียมเริ่มเต้นแรงหล่อนไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะถูกคนใกล้ตัวหลอกมาขาย ถ้าหล่อนหนีไป แม่ก็ต้องมีหนี้เป็นแสน แต่ถ้าหล่อนขายตัวที่นี่หล่อนก็เท่ากับตายทั้งเป็น“เอื้อยดาว เห็นแก่คว
แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก เรียมออกแรงวิ่งหนีสุดชีวิต หัวใจของเธอมันแทบจะกระดอนออกมาด้านนอกหนีก็ตาย ไม่หนีก็ตายทั้งเป็น หล่อนจึงเลือกที่จะหนีอย่างน้อยก็ตายอย่างมีศักดิ์ศรี!“หยุด ! หยุดเดี๋ยวนี้ !”เจ้ายักษ์ผิวหมึกพร้อมอาวุธปืนวิ่งตึง ๆ วิ่งไล่หลังมาเรื่อย ๆ ร่างปราดเปรียว ในชุดสุดเซ็กซี่วิ่งหายลับไปที่มุมทางเดิน หล่อนหันซ้ายหันขวาสองฝั่งทางเดินไม่มีทางให้หล่อนวิ่งหนีได้อีกต่อไปแล้ว เรียมหอบหายใจจนเจ็บหน้าอก เสียงฝีเท้ายิ่งดังใกล้เข้ามา หล่อนยิ่งใจระทึก ชั่ววินาทีนั้นหล่อนตัดสินใจผลักประตูห้องที่อยู่ใกล้ตัวมากที่สุด เมื่อปิดประตูลง มือเรียวก็รีบลงกลอนด้านในประตูห้องทุกจุด แล้วหล่อนแนบหลังพิงประตูด้วยใจระทึก อย่างน้อยกว่าพวกมันจะพังประตูเข้ามาได้หล่อนอาจจะสามารถติดต่อกับคนภายนอกได้ ! เสียงฝีเท้าเจ้าหมึกยักษ์วิ่งไปมาอยู่หน้าห้อง พร้อมกับเสียงสบถของคนอีกสองสามคน แสดงว่าทุกคนรู้แล้วว่าหล่อนหนีออกจากห้อง“เฮ้ย ! ห้องนี้ไม่ได้ ! ห้องวีไอพีห้ามเข้า”เสียงหนึ่งดังแว่ว ๆ ภายนอกห้อง เรียมพยายามเงี่ยหูฟังได้ยินบ้าง ไม่ได้ยินบ้า