Share

บทที่ 536

ฉินเย่เองก็กำลังคิดเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน

“ประธานฉิน คุณ…ไม่รู้เหรอครับ?”

ตอนนี้สายตาของหลี่มู่ถิงที่มองฉินเย่เปลี่ยนแปลงไป ดูอยากที่จะพูด

ฉินเย่เม้มริมฝีปาก สีหน้าหมองคล้ำ

เขาเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าทำไมตนถึงไม่รู้เรื่องนี้?

“เก็บของ ไปเมืองเจียงเฉิง”

หลี่มู่ถิงพยักหน้า “เรียบร้อยแล้ว จะออกเดินทางเมื่อไหร่ครับ?”

ฉินเย่ทำหน้าขรึม “ตอนนี้”

ก่อนขึ้นเครื่องบิน ฉินเย่พูดกับหลี่มู่ถิง “นายหาคนไปสืบมาว่าตอนนี้เด็กสองคนนี้อยู่ไหน สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง ขอแบบละเอียด”

“ครับประธานฉิน ผมจะไปจัดการเดี๋ยวนี้เลย”

หลังจากขึ้นเครื่องบิน ฉินเย่นั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง แต่ในตากลับว่างเปล่าไม่มีอะไรเลย

ไม่คิดเลยว่าเหนียนเหนียนกับเหมิงเหมิงจะมีโอกาสเป็นลูกๆ ของเขา ไม่น่าล่ะเขาถึงได้รู้สึกผูกพันกับทั้งสองคน

ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง!

วินาทีนี้ ความเจ็บปวด หรือทรมานใดๆ พลันจางหายไปหมดแล้วสำหรับฉินเย่

หลี่มู่ถิงนั่งข้างๆ เขาพร้อมสมุดจดบันทึกเล่มหนึ่ง จากนั้นกล่าวเสียงต่ำว่า “ประธานฉิน ผมสั่งให้คนไปสืบดูแล้ว จะรู้ผลในคืนนี้ ไม่ก็พรุ่งนี้เลย”

“อืม”

หลี่มู่ถิงมองฉินเย่แวบหนึ่ง แล้วละสายตา จนถึงตอน
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status