Share
บทที่ 429
Related chapters
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 430
เฉียวลี่ซือพยายามฝืนยิ้มให้เด็กทั้งสองคนทันทีเสิ่นหยินอู้มองไปที่ทั้งสองคน พอพวกเขาลุกขึ้นก็ยกมือขึ้นลูบหัวพวกเขา: "เหนียนเหนียน เหมิงเหมิง คืนนี้เป็นเด็กดีมาก กลับห้องไปพักสักแป๊บแล้วเก็บข้าวเก็บของนะ โอเคไหม"เฉียวลี่ซือที่อยู่ข้างๆ ได้ยินแบบนั้นก็ใบหน้าซีดกัดริมฝีปากล่างตัวเองเด็กสองคนได้ยินแบบนั้น ก็หันไปมองเสิ่นหยินอู้ทันที คงไม่คิดว่าสถานการณ์จะรุนแรงขนาดนี้ไม่คิดว่าวินาทีถัดมา เสิ่นหยินอู้จะยิ้มและพูดว่า:"พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนใหม่แล้วนะ "ได้ยินดังนั้น เด็กน้อยทั้งสองเลยวางใจและไปเก็บสัมภาระรอจนกว่าพวกเขาจะไป เสิ่นหยินอู้จึงค่อยๆกินข้าวที่เหลือในชามจนหมดเฉียวลี่ซือที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ตั้งแต่ที่เธอบอกให้เด็กทั้งสองเก็บกระเป๋าเดินทางก็นั่งอยู่ที่เดิมราวกับไร้จิตวิญญาณจนกระทั่งเสิ่นหยินอู้กินเสร็จและลุกขึ้นเก็บจาน เธอถึงได้สติกลับมารีบขอโทษหยินอู้"หยินอู้ ขอโทษนะ"สีหน้าเสิ่นหยินอู้พูดออกมาอย่างยิ้มๆนิ่งๆ: "ไม่เป็นไร แกนึกถึงฉันนี่เนอะ เดี๋ยวๆดึกๆฉันจะไปหาโม่ไป๋" จริงๆแล้วหลังจากที่เฉียวลี่ซือพูดออกไป เธอก็รู้สึกเสียใจทีหลัง แต่ตอนนี้ได้ยินว่าหยินอู้จะไปหาโม่
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 431
ตอนที่มาถึงโรงแรมนั้นยังเช้าอยู่ เสิ่นหยินอู้จองห้องสวีทหนึ่งห้อง เช็คอินเป็นเวลาครึ่งเดือน หลังจากทุกๆอย่างเรียบร้อยแล้ว พนักงานของโรงแรมก็พาเธอขึ้นไปชั้นบน “คุณผู้หญิงคะ ห้องสวีทที่จองไว้มีสระว่ายน้ำกลางแจ้งเป็นของตัวเอง แต่เนื่องจากตอนนี้เป็นฤดูหนาว สระว่ายน้ำจึงไม่เปิดให้ใช้งาน อีกทั้งคุณผู้หญิงพาเด็กมาด้วยสองคนด้วย ดังนั้นการไม่เปิดใช้งานจึงเป็นทางที่ดีที่สุดค่ะ” "ค่ะ" เสิ่นหยินอู้พยักหน้าด้วยความซาบซึ้งที่อีกฝ่ายให้คำเตือนอย่างระมัดระวัง "เข้าใจแล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ" สภาพห้องสวีทของโรงแรมดีมาก เมื่อเปิดประตูแล้วเดินเข้าไปจะมีกลิ่นหอมจางๆ ไม่มีกลิ่นความชื้นในอากาศ พนักงานเดินเข้าไปเช็คสิ่งอำนวยความสะดวกและสระว่ายน้ำที่พูดถึงเมื่อครู่ จากนั้นจึงออกไปหลังจากที่แน่นอนแล้วว่าไม่มีปัญหาอะไรภายในห้อง เสิ่นหยินอู้หยิบสิ่งที่เธอต้องการออกมาและจัดวางให้เรียบร้อย เด็กผู้ชายตัวเล็กทั้งสองคนป้วนเปี้ยนอยู่ข้างๆเธอ เมื่อเธอหยุด พวกเขาก็หยุดตาม จากนั้นทั้งสองก็นั่งลงบนตักของเธอ จากนั้นก็เงยหน้าเล็กๆนั้นแล้วถามเธอ “แม่ฮะ แม่ทะเลาะกับป้าลี่ซือมาหรอฮะ?” เสิ่นหยินอู้ไม่อยากให้ลูกๆรู้ว่
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 432
“ทำไมไม่บอกฉันล่ะ?” “มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ เลยไม่จำเป็นต้องบอก” หลังจากได้ยิน โมไป๋ก็เงียบไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "แล้วทำไมไม่ไปบ้านที่ฉันเตรียมไว้ให้เธอล่ะ? ผมให้กุญแจกับเหมิงเหมิงไปแล้ว" “นายก็รู้ นายให้เหมิงเหมิง ไม่ได้ให้ฉัน” “หยินอู้....” “ขอดูหน่อยแล้วกันว่านายเอาอะไรมาให้กินบ้าง” เสิ่นหยินอู้รับอาหารเช้ามาจากมือของเขา เธอพบว่ามันเย็นชืดไปแล้ว เธอจึงนำไปอุ่นในครัว โม่ไป๋มองดูร่างเพรียวบางของเธอ ดวงตาของเขากลับหม่นลง เธอย้ายมาที่นี่ในตอนกลางดึก ที่จริงแล้วมันก็มีสิ่งที่เขาเขียนอยู่ในนั้นด้วย แต่เขาคาดไม่ถึงว่าเธอจะเร็วขนาดนี้ และเธอก็ไม่ได้บอกอะไรกับเขาสักนิด อีกนานแค่ไหนกันที่เขาจะเข้าไปในใจเธอได้? - เมื่อคืน เฉียวลี่ซือนอนไม่ค่อยหลับ เมื่อฟ้าใกล้สว่าง เธอก็เพิ่งหลับ แต่เธอก็ตื่นขึ้นหลังจากที่นอนไปได้ไม่กี่ชั่วโมง เพราะเธอนึกถึงการนัดพบในมื้ออาหารเที่ยงในวันนี้ มันเป็นเรื่องที่น่าทึ่งอย่างยิ่งที่เมื่อวานนี้ก่อนที่คุณผู้ชายฉินคนนั้นจะไป เขาก็ได้เป็นฝ่ายที่ขอช่องทางการติดต่อของเธอและชวนเธอไปรับประทานอาหารเที่ยงในวันนี้ หลังจากที่เธอรับปากว่าจะพาคนๆหนึ่งไ
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 433
ฉินเย่ออกจากร้านอาหารด้วยสีหน้าบูดบึ้ง เดิมทีเขาคิดว่าจะให้เธอคนนี้พาผู้หญิงคนนั้นมาที่นี่ คิดไม่ถึงเลยว่า... เมื่อดูจากการเลี่ยงสายตาของเธอ เขาคิดว่าเธออาจจะไม่บอกเรื่องของเขากับเธอคนนั้นด้วยซ้ำ ฉินเย่หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วโทรออก “ตรวจสอบคนๆหนึ่งให้ผมหน่อย” เมื่อเฉียวลี่ซือได้สติและเดินตามเขาออกไป ร่างของฉินเย่ก็หายไปแล้ว เธอทำได้เพียงหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วติดต่อฉินเย่ โทรศัพท์ดังอยู่ครู่หนึ่ง อีกฝ่ายจึงรับสาย “คุณผู้ชายฉิน เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่คะ? เพราะเพื่อนของฉันไม่มา คุณก็เลยโกรธเหรอ? ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะโกหกคุณจริงๆ เมื่อคืนนี้เพื่อนของฉันย้ายไปอยู่ด้วยกันกับแฟน ต่อหน้าแฟนของเธอ ฉันไม่กล้าที่จะพูดถึงเรื่องของ...” ก่อนที่เธอจะพูดจบ ที่ปลายสายก็มีเสียงเบรกกะทันหันดังขึ้น ซึ่งมันทำให้เธอตกใจ “คุณผู้ชายฉิน คุณผู้ชายฉิน คุณไม่เป็นไรนะคะ?” หลังจากที่อีกฝ่ายสงบลง เป็นเวลาเนิ่นนาน เสียงที่เย็นชาราวกัยน้ำแข็งของชายคนนั้นก็ดังขึ้น เขากัดฟันพูด "แฟนเหรอ?" เฉียวลี่ซืออยู่ในอาการตกใจและพยักหน้าโดยไม่รู้ตัว “ใช่ค่ะ เป็นแฟน...” ตู๊ด--- โทรศัพท์
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 434
มีผู้ชายเพียงไม่กี่คนที่ยังนึกถึงอดีตภรรยาของตนหลังจากที่หย่ากันไป โม่ไป๋ที่อยู่ข้างๆกลับรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติเมื่อได้ยินเช่นนั้น “เฮ้อ คุณหนูเสิ่น จะว่าไป คุณมีความเกี่ยวข้องกับอดีตภรรยาของเจ้าของห้องนี้บ้างไหมครับ?” "ความเกี่ยวข้องหรอคะ?" เธอเกี่ยวข้องกับอดีตภรรยาของเจ้าของห้องนี้งั้นหรอ? เมื่อคิดเช่นนั้น เสิ่นหยินอู้ก็ยิ้มและพูดเบาๆว่า "ความเกี่ยวข้องจะทำให้ฉันเช่าห้องนี้ได้ไหมคะ?" “ถ้าเกี่ยวข้องกันจริงๆ ก็อาจจะได้ละมั้งครับ คุณหนูเสิ่น เจ้าของห้องนี้มีนามสกุลเดียวกันกับคุณ” “นามสกุล เสิ่น หรอคะ?” “ใช่ครับ ผมได้ยินมาว่าเธอยังสาวและหน้าตาสะสวยมาก” เสิ่นหยินอู้ "....." ไม่รู้ว่าทำไม เมื่อเธอได้ยินถึงตรงนี้ เธอจึงรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ แต่เธอก็ไม่ได้คิดมาก ทุกคนลงลิฟต์ลงไปชั้นล่างด้วยกัน ขณะที่กำลังจะออกจากประตู พวกเขาก็พบกับชายวัยกลางคนในชุดสูท ซึ่งน่าจะเป็นเจ้านายของบริษัทนี้ ทันทีที่เขาเห็นเขา สีหน้าของเขาก็หม่นลงทันที “เสี่ยวฉี ทำไมแกถึงพาแขกมาที่นี่อีกแล้วล่ะ? แกนี่นะ ฉันบอกกี่ครั้งกี่หนแล้วว่าอย่าพาแขกมาที่นี่ ถึงเขาจะถูกใจ เขาก็เช่าไม่ได้ แกอ
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 435
นี่มันอะไรกัน?เสิ่นหยินอู้คิดว่าเธอได้ยินผิด เถ้าแก่เสิ่น? ตรวจสอบ? ท่าทีการแสดงความเคารพของอีกฝ่ายทำให้เสิ่นหยินอู้สับสน ทันใดนั้นสิ่งที่ตัวแทนพูดไว้ก่อนหน้านี้ก็แวบขึ้นมาในหัวของเธอ สายตาของเธอเปลี่ยนไปเล็กน้อย เจ้านายกับอดีตภรรยาที่ตัวแทนพูดถึงคงไม่ได้หมายถึงเธอกับฉินเย่ใช่ไหม? นามสกุลเสิ่น ไปต่างประเทศ และถึงขั้นไม่สามารถติดต่อได้ ทำไมถึงรู้สึกว่ามันบังเอิญได้ขนาดนี้ เมื่อกี้นี้พวกเขาเห็นบัตรประชาชนของเธอ แล้วก็เรียกเธอว่าเถ้าแก่อีก แม้ว่าเธอจะไม่อยากที่จะเชื่อ แต่เสิ่นหยินอู้ก็ยังคงมองไปที่ตัวแทนและพูดอย่างจริงจังว่า "ก่อนหน้านี้คุณพูดว่า คุณไม่สามารถติดต่อเจ้าของห้องนั้นได้ งั้นขอฉันดูเบอร์โทรศัพท์ที่ให้ไว้หน่อยได้ไหมคะ?" เมื่อได้ยิน สายตาของตัวแทนก็สับสนอย่างเห็นได้ชัด “เอ่อ เถ้าแก่เสิ่น เจ้าของห้องนั้น ไม่ใช่คุณหรอครับ?” ถึงจะพูดเช่นนั้น อีกฝ่ายก็ไปหาเบอร์โทรศัพท์นั้นอย่างเชื่อฟังและนำมายื่นให้กับเสิ่นหยินอู้ เสิ่นหยินอู้ตรวจสอบหมายเลขโทรศัพท์อยู่ครู่หนึ่ง และพบว่าหมายเลขบัญชีที่ตัวแทนให้มานั้นคือหมายเลขโทรศัพท์มือถือเดิมของเธอ อีกทั้งกรรมสิทธิ์ของห้องทั
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 436
หลังจากได้ยิน เสิ่นหยินอู้ก็มองไปที่เขา “เธอโอเคที่จะให้ผมคิดค่าเช่าใช่ไหม?” “อืม คิดซะว่าเป็นการหาเงินพิเศษแล้วกัน” เงินพิเศษ... เขาจะขาดแคลนเงินพิเศษเพียงเล็กน้อยนี้ได้อย่างไรกัน? “เท่าไรล่ะ? ถ้านายจะให้ฉันเช่าถูกๆ งั้นก็ไม่ต้องหรอก” “ไม่ถูกหรอก ที่นั่นทำเลดี ราคาบ้านก็สูงมาก ตอนผมซื้อก็จ่ายเงินไปเยอะมาก ถ้าเธอจะเช่า งั้นเดือนละ 10,000 หยวน” เมื่อเธอได้ยินราคา เสิ่นหยินอุ้ก็ตกใจ ไม่ใช่เพราะเธอคิดว่ามันแพง อย่างไรเสีย ในทำเลที่ดี มันเป็นเรื่องปกติที่จะมีราคาหลักหมื่น เธอแค่ไม่คาดคิดว่าโม่ไป๋จะทำได้ในสิ่งที่เขาพูดจริงๆที่คิดจะให้เธอเช่าบ้านจริงๆ แต่ในไม่ช้า เสิ่นหยินอู้ก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาก "ตกลง" เมื่อเห็นเธอดีใจอย่างเห็นได้ชัด สายตาของโม่ไป๋ที่ซ่อนอยู่หลังแว่นตาก็ฉายแววออกมาอย่างช่วยไม่ได้ เก็บค่าเช่าก็เก็บค่าเช่า ถ้าเขาไม่เก็บค่าเช่า เขาเกรงว่าเรื่องอะไรก็จะทำไม่สำเร็จ หลังจากตัดสินใจที่จะย้ายไปที่นั่น เย็นวันนั้นโม่ไป๋ก็โทรหาผู้ช่วยเฉินให้มาช่วยเธอย้ายของ จริงๆแล้วมันก็ไม่ได้มีอะไรที่ต้องขนย้ายมากนัก เธอเพิ่งมาถึงเจียงเฉิงเมื่อไม่นานนี้ และไม่ได้เอาอะไรม
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 437
ฉินเย่ซึ่งแต่เดิมยังคงไร้สีหน้าหรี่ตาลงหลังจากได้ยิน “ไม่อยู่ที่โรงแรมนี้แล้วงั้นหรอ? แล้วเธอไปไหนล่ะ?” “คุณผู้ชายฉิน เราไม่แน่ใจสำหรับเรื่องนี้ เธอเป็นเพียงแขกของโรงแรม และไม่ได้บอกเราว่าเธอจะไปที่ไหน” หลี่มู่ถิงพยักหน้าเห็นด้วย "นั่นก็จริง" "แต่ว่า..." เขาหรี่ตาลงและจ้องมองพนักงานต้อนรับด้วยความสงสัย "เธอออกไปแล้วจริงๆ หรือคุณตั้งใจปิดบังให้เธออยู่?" “ไม่ค่ะ ไม่ค่ะ เธอออกไปแล้วจริงๆ แล้วก็เพิ่งออกไปไม่นานก่อนที่คุณจะมา” หลังจากได้ยิน สีหน้าของฉินเย่ก็บึ้งตึงมากขึ้นไปอีก พอเขามา เธอก็จากไป ครั้งที่แล้วที่เขาไปบ้านผู้หญิงคนนั้น เธอก็บังเอิญไม่อยู่พอดี ครั้งนี้ก็เช่นกัน ทันทีที่เขามา เธอก็จากไป นี่เป็นเรื่องบังเอิญหรือเป็นความตั้งใจกันแน่? เมื่อคิดเช่นนั้น ฉินเย่ก็กวาดสายตาไปมองอีกฝ่ายแล้วถามอย่างเย็นชาว่า "เธอออกไปคนเดียวเหรอ?" พนักงานต้อนรับหลายคนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแล้วมองหน้ากัน "ไม่ ไม่ใช่ค่ะ" ได้ยินดังนั้น ในที่สุดฉินเย่ก็ไม่สามารถควบคุมตัวเอง จากนั้นก็ยิ้มเยาะ เขาหันหลังกลับและเดินจากไป เขาไม่สามารถทนฟังสิ่งที่พนักงานต้อนรับจะพูดอีกต่อไป เมื่อเห็นเช่
Latest chapter
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 594
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 593
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 592
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 591
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 590
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 589
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 588
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 587
คนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง บทที่ 586
