บทที่ 343

ผ่านมาแล้วหนึ่งวันที่เขาไม่ได้ตอบข้อความของผู้หญิงคนนั้น

ตอนนี้ใกล้จะเที่ยงคืนแล้ว

แอคเคาท์ของเด็กสองคนนั้นได้รับการดูแลเป็นอย่างดี หน้าโปรไฟล์ไม่มีอะไรเลอะเทอะ คำแนะนำก็เรียบง่าย แม้แต่โพสต์ก็มีน้อยนิด

มีแค่บางครั้งที่มีวิดีโอตัดต่อแล้วโพสต์พร้อมกับเพลงและข้อความ

ดูออกว่าคนที่ดูแลบัญชีนี้ไม่ได้มีเวลาว่างเท่าไหร่

ฉินเย่คลิกเข้าไปในวิดีโอหนึ่งทันที รอยยิ้มของเด็กสองคนก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอโทรศัพท์

เมื่อเห็นรอยยิ้มของเด็กสองคน ฉินเย่ก็รู้สึกว่าความกังวลและความหงุดหงิดในใจคลายลงทันที

เขานั่งพิงขอบเตียง เลื่อนนิ้วไปมาและดูเงียบๆ อยู่พักหนึ่ง

อารมณ์ของเขาค่อยๆ สงบลง

ตอนที่หลี่มู่ถิงเปิดประตูเข้ามาหาเขา ความกังวลในใจของฉินเย่ก็หายไปแล้ว และอาการของโรคกระเพาะหลังจากที่กินยาไปก็ดีขึ้นแล้ว

"ประธานฉิน ทำไมถึงตื่นมาตอนนี้ครับ?"

หลี่มู่ถิงรีบเดินไปหาเขา "นึกว่าคุณกำลังพักผ่อนอยู่ซะอีก"

แม้สีหน้าของฉินเย่ยังไม่ดีขึ้นเท่าไหร่ แต่สายตาของเขาชัดเจนขึ้นมาก

เขามองดูคนที่มาแล้วเม้มริมฝีปาก "มีเรื่องอะไร?"

หลี่มู่ถิงเพิ่งจะนึกถึงจุดประสงค์ของตัวเองขึ้นมาได้ รีบพูดว่า "คืออย่างนี้ครับ