อย่าเผลอนะ

"โคตรหรูเลยว่ะ ขนาดข้างหลังนะเนี่ย" แทนแหงนหน้าขึ้นไปมองรอบๆทางด้านหลังของโรงแรม ในขณะที่เขาเดินตามธามมาทางด้านหลังของโรงแรม ในเช้าของวันต่อมา เพื่อที่จะมายื่นใบสมัครแล้วก็ทำงานไปด้วยเลย 

"ไอ้แทน มึงรีบเดินเลย เดี๋ยวไอ้พวกนั้นก็มาเห็นมึงหรอกไอ้ห่า... ทำตัวเหมือนไม่มีคดีติดตัวนะมึง รีบเดินเลย" ธามเดินกลับไปกระซิบบอกกับแทน พร้อมกับดึงมือของแทนให้เดินตามเขาเข้าไปในตัวของโรงแรมอย่างรวดเร็ว เพราะเขามีความรู้สึกว่ามีคนแอบมองอยู่

"ก็คนมันไม่เคยเห็นนี่หวา กูเคยเห็นแต่ไกลๆ ไม่เคยเข้ามาเห็นใกล้ๆแบบนี้" แทนพึมพำเบาๆ พร้อมกับรีบเดินไปตามแรงดึงของธาม

"ไอ้แทน...มึงไม่รุู้สึกเหรอวะ ว่ามีคนมองเราอยู่อ่ะ" ธามหันไปมองหน้าของแทนด้วยสายตาที่เป็นคำถาม หลังจากที่พวกเขาเข้ามาในห้องล้างจานกันแล้ว

"ไม่นะ มีคนแอบมองเราอยู่เหรอวะ ตรงไหนวะ ทำไมกูไม่เห็นแล้วก็ไม่รู้สึกเลยวะ" แทนไม่พูดเปล่า เขาจะวิ่งออกไปดูทางที่พวกเขาเพิ่งจะมาเมื่อกี้ เพราะว่าเขาอยากเห็น ว่ามีคนตามเขามาจริงไหม

"ไอ้แทนมึงหยุด..."

"มาถึงกันแล้วเหรอ คนนี้ใช่ไหมเพื่อนของธาม ที่จะมาทำงานกับธามอ่ะ"

"ครับป้าดวง แทน...นี่ป้าดวง หัวหน้าห้องซักล้าง หัวหน้าใหญ่สุดของพวกเรา ป้าดวงครับ นี่แทนเพื่อนของผมครับ" ธามรีบแนะนำแทนให้รู้จักกับหัวหน้าของเขา

"สวัสดีครับป้าดวง" แทนยกมือไหว้ด้วยท่าทางที่นอบน้อม ตามที่ธามบอกกับเขา ก่อนที่พวกเขาจะมาที่นี่ ว่าป้าดวงชอบให้คนนอบน้อมกับตัวเอง ในฐานะที่เป็นหัวหน้าใหญ่สุดของห้องซักล้าง 

"สวัสดี...แล้วเอกสารได้เอามาไหม นี่ใบสมัคร เอาไปกรอกให้เรียบร้อย แล้วก็เอามาให้ป้า แล้วก็เริ่มงานได้เลย เวลาทำงานก็อย่าเอาแต่คุยกันล่ะ ธามบอกเพื่อนแล้วใช่ไหม ว่าจานชามของที่นี่ เวลาจับเวลาล้างก็ให้ระวัง มันแพง" ป้าดวงหันไปถามธามด้วยนํ้าเสียงที่จริงจัง หลังจากที่เธอยื่นใบสมัครให้กับแทนแล้ว

"ครับ ผมบอกกับมันหมดทุกเรื่อง ก่อนที่พวกเราจะมาที่นี่แล้วครับป้าดวง" ธามตอบป้าดวงพร้อมกับยิ้มให้อย่างประจบ เพราะว่าป้าดวงชอบคนประจบสอพลอ เขาก็เลยจัดใจ เพราะถ้าเขาไม่ทำแบบนั้น แทนก็ไม่ได้เข้ามาทำงานได้เร็วทันใจแบบนี้หรอก เขาไม่อยากจะอวด เขาน่ะเป็นลูกรักของป้าดวงเลย เขาถึงฝากงานให้แทนได้ ทั้งที่คนอื่นก็มาฝากงานในตำแหน่งนี้เหมือนกัน แต่ป้าดวงก็เลือกเพื่อนของเขา ยิ่งถ้าเป็นผู้ชาย ป้าดวงจะพิจารณาเป็นพิเศษ เพราะว่าป้าดวงชอบลูกชายมากกว่าลูกสาว

"ดีมาก งั้นธามก็สอนงานเพื่อนเลยนะลูก เดี๋ยวป้าจะไปดู..."

"ป้าดวง...ป้าดวงครับ ที่หน้าห้องซักล้าง มีคนแปลกหน้ามาด้อมๆมองๆครับ เหมือนจะเข้ามาในนี้ให้ได้ครับ" ปอนด์เดินเข้าไปบอกกับป้าดวงหน้าตาตื่น ทำให้เแทนกับธามหันหน้าไปสบตากันทันที อย่างรู้กัน

"มีคนแปลกหน้ามาบุกลุกเหรอ ไปดูกันเถอะป้าดวง" พนักงานที่อยู่แถวนั้น ต่างก็พากันเดินเข้าไปมุงปอนด์ด้วยความอยากรู้อยากเห็น

"แล้วเรียกรปภ.ให้มาดูรึยัง เข้ามาสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้นะ" ป้าดวงพูดพร้อมกับเดินออกไปดูด้วยท่าทางที่ไม่พอใจ และแสดงอำนาจความเป็นหัวหน้าที่ใหญ่สุดเต็มที่

"มึงคิดว่าใช่...ใช่ไหมวะ" ธามกระซิบถามแทน หลังจากที่ทุกคน ที่ได้ยินปอนด์พูด ต่างก็เดินตามป้าดวงออกไปดูด้วย

"ตามแล้วครับ นั่นไงป้า...พี่ยามเขามาตามออกไปแล้ว เหมือนจะมีเรื่องกันด้วยอ่ะ เอ๊ะ...แต่พี่ยามทำไมมาเร็วจังวะ เพิ่งจะโทรไปบอกเองนะ หายตัวมาเหรอวะ" ปอนด์พูดเสียงดังด้วยความตื่นเต้น ทั้งที่ทุกคนที่ออกมายืนมุงดู ต่างก็เห็น ว่ามีรปภ.สองคน มาลากตัวของคนแปลกหน้าออกไป แต่ก็เหมือนกับคนแปลกหน้าจะไม่ยอมไป แถมยังมีพวกจะมาช่วยอีก ก็เลยเหมือนกับจะมีเรื่องกัน

"นายครับ พวกมันจะเข้าทางด้านหลังของโรงแรมครับ ผมก็เลยให้คนของเราไปจับตัวเอาไว้ครับ แต่มันสู้ ตอนนี้บรูโนกำลังลงไปดูด้วยตัวเองอยู่ครับ เพราะกลัวว่าแขกของเราจะไปเห็นเข้า แล้วตกใจกลัว" เมสันรายงานนายที่นั่งจิบกาแฟอยู่บนดาดฟ้าของโรงแรมในตอนเช้าๆ

"เก็บมันสะ ถ้ามันตั้งใจมาก่อกวน" ไซรับสั่งเสียงเรียบ

"ครับนาย" เมสันรับคำสั่งของนาย ก่อนที่เขาจะเดินไปโทรศัพท์ เพื่อสั่งงานกับบรูโนอีกที

"แทน...กูว่าเราไปทำงานกันเถอะ ไม่ต้องไปดูกับพวกเขาหรอก...เร็วสิ มึงเพิ่งจะมาด้วย ป้าดวงชอบคนขยันเว้ย" ธามลากแขนของแทนให้ตามเขาไปทำงานในห้องล้างจาน เพราะว่าแทนจะตามคนอื่นออกไปดูด้วย 

"พวกมันตามกูมาจริงๆเหรอวะเนี่ย กูโดนอีนั้นหลอกนะเว้ย แม่ง...บอกว่าโสดผัวทิ้ง กู..." แทนพึมพำกับตัวเองอย่างหมดคำที่จะพูด เขาโดนอ้อยหลอกแท้ๆ แต่ทำไมเขายังจะโดนตามล่าอีก อะไรจะซวยขนาดนี้วะ

"มึงกรอกใบสมัครเสร็จแล้วใช่ไหม แทน...มึงเหม่อลอยอะไรอยู่ มานี่...ถ้ากรอกใบสมัครเสร็จแล้ว กูจะสอนกดเครื่องล้างจานมึง นี่กดตรงนี้นะ..." ธามสอนงานแทน พร้อมกับชี้บอกด้วย ว่าต้องทำอะไรตรงไหนบ้าง หลังจากที่แทนพยักหน้าตอบเขา พร้อมกับโชว์ให้ดูด้วย ว่ากรอกใบสมัครงานเสร็จแล้ว ดีนะที่ใต้เบาะรถมอไซค์ของแทน มีรูปสำหรับสมัครงานติดตัวเอาไว้ครึ่งโหล ส่วนเอกสารอื่นๆก็ถ่ายที่ใต้ตึกของหอพักนั่นและ พวกเขาก็เลยไม่ต้องออกไปเสี่ยงตายข้างนอก

"เหมือนในละครเลย ตอนที่พวกการ์ดมาจับตัวสองคนนั้นไป"

"ใช่ เห็นแล้วตื่นเต้นเนาะ เป็นขโมยรึเปล่าก็ไม่รู้"

"ว่าแต่ว่า ทำไมมีคนชุดดำมาจับพวกที่บุกลุกด้วยอ่ะ ดูลึกลับน่ากลัวอ่ะ"

"ใช่ๆ ปกติพวกคนชุดดำไม่ได้เดินออกมาให้เห็นกันง่ายๆแบบนี้นะ"

"เห็นแต่เดินตามเจ้าของโรงแรม เวลามาที่นี่"

"มึงเคยเห็นเจ้าของโรงแรมด้วยเหรอ"

"เคยเห็นนะ น่าจะใช่แหละ มีพวกชุดดำเดินตามเป็นขบวนเลย ตัวสูงใหญ่ ผิวเข้ม หล่อมาก ทรงผมแมนบันเหมือนกับพวกนายแบบเลย"

มีเสียงพูดคุยกันอย่างครึกครื้น ในระหว่างที่ทุกคนเดินกลับมาจากไปมุงดูที่เกิดเรื่อง ทางด้านหลังของโรงแรม

"อ้าว...สองคนนี้ไม่ได้ไปมุงดูกับเขาเหรอ ดีมากๆป้าชอบคนขยันแบบนี้แหละ" ป้าดวงพูดกับแทนแล้วก็ธามด้วยนํ้าเสียงที่พอใจ ที่เธอเดินกลับเข้ามาแล้วเจอสองหนุ่มกำลังสอนงานกันอยู่อย่างตั้งใจ

"พวกที่มาบุกลุกไปกันแล้วเหรอครับ" แทนถามอย่างอดไม่ได้ 

"โดนพวกการ์ดลากตัวไปแล้ว แต่ไม่รู้ว่าลากไปไหนนะ เห็นลากไปทางมุมสุดของโรงแรมอ่ะ แล้วนี่แทนพอที่จะเข้าใจไหม ทำได้..."

"พี่...พี่ชื่อแทนเหรอ เพิ่งจะมาทำงานวันนี้เหรอ หล่อจัง ผิวขาวด้วย แล้วพี่มี..."

"จูน...มันใช่เวลามาถามผู้ชายไหม ไป...ทำงาน...เดี๋ยวนี้!!" ป้าดวงสั่งจูนด้วยนํ้าเสียงที่ดุ เพราะว่าจูนมาพูดขัดเธอยังไม่พอ ยังมายุ่งกับลูกชายของเธออีก

"แม้ป้าดวง หวงจังนะลูกชายอ่ะ ป้าอย่าเผลอนะ จูนจะจับทำผัวสะเลย จูนชื่อจูนนะคะ โสดค่ะ" จูนไม่แนะนำตัวเองเปล่าๆ เธอเดินเข้าไปหาแทนด้วย เพราะว่าเธออยากแกล้งป้าดวงที่หวงลูกชาย รวมทั้งแทนก็สเปคของเธอด้วยแหละ

"ไอ้ธาม...!! ช่วยกูด้วย" แทนกระโดดหนีด้วยความกลัวผู้หญิง ที่บอกกับเขาว่าโสด ตอนนี้บอกเลย เขาไม่ไว้ใจคนที่บอกว่าโสดอีกแล้ว เพราะว่ามันไม่มีอยู่จริงหรอก

"จูน...ถอยออกไปก่อน" ธามเดินไปกันไม่ให้จูนเข้ามาใกล้แทน ทำให้ทุกคนที่กำลังจะเดินผ่านห้องล้างจานไป ต้องหยุดมองการกระทำของแทนกับธามแล้วก็จูนด้วยความสงสัย การกระทำของจูนทุกคนไม่ติดใจอะไร เพราะว่าเวลาที่มีผู้ชายเข้ามาใหม่ จูนก็จะเข้าไปอ้อร้อแบบนี้เป็นปกติอยู่แล้ว ถึงจูนจะมีแฟนอยู่แล้วก็เถอะ แต่จูนก็เจ้าชู้แล้วก็ขี้เล่นจนทุกคนเห็นจนชินตาแล้ว

"ทำไมอ่ะพี่ จูนก็แค่ล้อเล่นเองนะ กลัวจูนหอมแก้มของพี่จริงๆเหรอ อิอิ" จูนไม่พูดเปล่า ยิ่งเธอเห็นแทนกลัวเธอ แล้วมีธามมาคอยกัน เธอยิ่งแกล้งจะเดินเข้าไปหาแทนให้ได้

"จูนมึงหยุดเลย แล้วก็ไปทำงานได้แล้ว เล่นอะไรไม่รู้เรื่อง มึงเห็นไหม ขนาดผู้ชายยังกลัวมึงเลย เอ่อ...แล้วทำไมแทนต้องกลัวจูนมันด้วยวะ" ป้าดวงถามอย่างอดไม่ได้ เพราะว่าเธอดูแล้ว แทนกลัวจริงไม่ได้แกล้ง

"ที่มันมาทำงานที่นี่ ก็เพราะว่าผู้หญิงมาบอกมันว่าโสด มันก็เชื่อเขา สุดท้ายผัวเขาก็มากระทืบมัน มันก็เลยต้องหนีมาทำงานที่นี่ไงครับ มันก็เลยกลัว อย่ามายุ่งกับมันเลยจูน มันกลัว มันกำลังเข็ดผู้หญิงที่บอกว่าโสด" ธามตอบป้าดวงเสียงดัง เพื่อให้ทุกคนหายสงสัย พร้อมกับบอกความจริงไปด้วย จะได้ไม่น่าสงสัยแล้วก็ดูน่าชื่อถือด้วย แต่เขาก็ไม่ได้บอกทั้งหมด เพราะถ้าบอกทั้งหมด เดี๋ยวทุกคนจะรู้ ว่าสองคนที่มาบุกลุกเมื่อกี้ คือมาตามกระทืบแทน ไม่ได้จะมาขโมยของ ตามที่ทุกคนสงสัย

"มิน่าล่ะ กระโดดหนีสะไกลเลย จูน...มึงไปไกลๆแทนเลย เดี๋ยวผัวของมึงก็จะมากระทืบมันอีกคน ที่นี้แทนไม่มีที่อยู่เลยนะ มึงไปทำงานของมึงเลย" ป้าดวงสั่งจูนด้วยความเป็นห่วงแทน เพราะว่าเธอชอบธามกับแทน ที่ตั้งใจทำงาน แล้วก็ไม่ค่อยจะวุ่นวายกับผู้หญิง เธอก็ไม่อยากให้มีเรื่องชู้สาวในที่ทำงานเหมือนกัน

"ไปก็ได้ หวงจังนะลูกชายอ่ะ อย่าเผลอนะ จะลากเข้าห้องนํ้า อ้า...ม" จูนทำปากกว้างจะงับแทน ก่อนที่เธอจะเดินกลับไปที่แผนกของเธอ คือห้องซักรีด

"เฮ้อ...อ" แทนถอนใจออกมาอย่างโล่งอก หลังจากที่จูนเดินไปแล้ว ผู้หญิงที่เดินเข้ามาหาเขา แล้วบอกว่าโสด ทำไมในความรู้สึกของเขามันดูน่ากลัวจังวะ เอาจริงๆนะ เท้าของเขาที่เป็นแผล จากการที่เขากระโดดหน้าต่างหนี เขายังเจ็บอยู่เลย เขาเพิ่งจะมารู้สึกเจ็บเท้า แล้วก็ตามตัวก็ตอนที่ตื่นนอนขึ้นมานี่แหละ แล้วไหนจะมือถือของเขาอีก มันใช้ไม่ได้ เขาต้องรอให้เงินเดือนออกก่อน เขาถึงจะไปเปลี่ยนหน้าจอได้ แล้วไหนเขาจะยังออกไปจากโรงแรมตอนนี้ไม่ได้ด้วย ถ้าออกไปเขาโดนยิงทิ้งแน่ๆ

"ถึงกับถอนใจเลยเหรอวะ แต่ก็ดีแล้วที่มึงกระโดดหนีจูนอ่ะ ผัวของจูนเคยมาตามจูนที่นี่ด้วยนะ ผัวของจูนขี้หึงมาก เมียก็โคตร...ช่างเถอะมาทำงานของเราต่อดีกว่า" ธามบอกกับแทน ก่อนที่เขาจะเริ่มสอนงานแทนต่อ

"งั้นป้าเอาใบสมัครของแทน ไปให้ฝ่ายบุคคลก่อนนะ เดี๋ยวแทนจะไม่ได้เงินเดือนเอา ป้าดวงบอกกับแทนแล้วก็ธาม ด้วยนํ้าเสียงที่เอ็นดู เพราะว่าทั้งสองคนขยันทำงานถูกใจเธอมาก