Share

บทที่ 3

last update Last Updated: 2025-03-22 14:32:30

หลังลูกกับสามีนอนกลางวันหลี่ถิงก็เดินออกมาทำความสะอาดห้องครัวและห้องนอนของเด็กทั้งสองคน เธอเอาที่นอนออกมาใส่ในห้องของลูกหมอนผ้าห่มให้ใหม่ทั้งสองคนเอาเสื้อผ้าเก่าออกจากตู้เอาผ้าใหม่ใส่ไว้ให้ลูกคนละ3ชุดก่อนเอาข้าวหอมครื่องปรุงใส่กระปุกเรียงไว้ที่ห้องครัว เธอตัดสินใจจะบอกมิติกับสามีเย็นนี้ ทำควาสะอาดห้องน้ำเอาสบู่ยาสีฟันยาสระผมออกมาตั้งไว้ พอลูกตื่นเธอจะจับลูกสระผมตัดเล็บเปลี่ยนชุดใหม่ให้ จับเด็กๆแต่งตัวคงสนุกดี เอาถังน้ำออกมาใหม่สองถังใหญ่เสร็จจากในบ้านเธอจึงออกมาดูหลังบ้านเห็นหญ้าขึ้นเยอะมากเธอหายเข้าไปในมิติหามีดกับจอบออกมาตัดหญ้า คอนโดรึอะไรเนี้ยมีทุกอย่างอะไรที่คิดว่าไม่มีดันมีทั้งหมดซะงั้นแค่เราคิดว่าอยากได้ก็มีให้ แถมยังไม่หมดด้วยหยิบมาเหมือนไม่ได้หยิบเพราะหยิบของปุ้ปก็จะมีแสงสว่างว๊าบขึ้นมาแล้วสิ่งนั้นก็จะทดแทนที่หยิบไปเหมือนเราหยิบอะไรก็ผลิตอันนั้น เธอหยุดคิดก่อนจะออกมาจากมิติมาตัดหญ้าทันทีปลายยามเซินเธอหยุดพักเดินเข้าบ้านไปปลุกให้ตื่นนอน

"วันนี้แม่จะอาบน้ำสระผมให้ลูกทั้งสองคนจ้ะ" หลี่ฝูกับหลี่ฮวาดีใจมากท่านรีบวิ่งไปห้องน้ำทั้งสองคน

"ท่านแม่นี้คือะไรหอมจังเลยเจ้าค่ะ" หลี่ฮวาเงยหน้าน้ำท่านแม่ตาแป๋ว

"ยาสระผมจ้ะลูกรัก"หลี่ถิงตอบลูกน้อยด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

ก่อนจะเริ่มอาบน้ำขัดสบู่คัดขี้ไคลให้ทั้งสองเด็กทั้งสองคนหน้าตาหน้ารักมากแต่ผอมไปหน่อยแม่คนนี้จะขุนเจ้าทั้งสองให้มีเนื้อเยอะๆเลย ผ่านไปครึ่งชั่วยามหลี่ถิงก็อาบน้ำให้เด็กๆทั้งสองเรียบร้อยหอมฟุ้งไปหมดน่าจับฟัดจริง เอาผ้าขนหนูเช็ดตัวให้ลูกแล้วพามาในห้องเอาชุดใหม่มาใส่ให้เด็กทั้งสองคน

"ท่านแม่ซื้อชุดใหม่กับที่นอนให้ลูกเหรอขอรับ/เจ้าค่ะ" เด็กทั้งสองพูดพร้อมกันขึ้นมาด้วยความดีใจกระโดดขึ้นบนที่นอนใหม่ที่ดูสะอาดและดูนุ่มไม่เหมือนอันเก่าที่เก่าและใกล้ขาดทั้งแข็งแต่เด็กน้อยทั้งสองก็เข้าใจดีว่าบ้านเราไม่ได้มีเงินใช้ขนาดนั้นพอได้ของใหม่จึงอดที่จะดีใจไม่ได้

"จ้ะลูกแต่ไม่ต้องบอกใครนะเดียวคนใจร้ายรู้จะมาแย่งเอาของเรารู้แค่พวกเราสี่คนสัญญากับแม่นะจ้ะ"

"ขอรับ/เจ้าค่ะลูกจะไม่บอกใครแน่นอน"

" เดี๋ยวนี้แม่จะอาบน้ำให้ท่านพ่อก่อนลูกกินขนมรอแม่ก่อนนะ"

หลี่ถิงเดินไปในครัวหยิบเค้กช็อกโกแลตกับน้ำส้มสองแก้วให้ลูกนั่งกินที่แคร่หลังบ้านรอ เปลี่ยนน้ำในถังใหม่แล้วเข้าไปในห้องบอกสามีว่า

"ท่านพี่น้องมีเรื่องจะบอกเจ้าค่ะ"

"มีอะไรหรือน้องหญิง"

"เมื่อเช้าน้องขึ้นไปบนเขาเดินไปทางที่ชาวบ้านไม่เข้าไปหาของป่าน้องสะดุดเถาวัลย์ตกเขาสลบไปน้องคิดว่าน้องตายแล้วแต่มีเทพเซียนบอกน้องว่าเอามาผิดคนจึงขอโทษน้องและบอกว่าจะชดเชยที่เกือบทำน้องตายจึงพาน้องไปในที่แปลกตา ท่านเซียนบอกน้องว่าโลกอนาคตข้างอีกเป็นพันปีมีนกยักษ์บินได้ มีสิ่งที่เรียกว่ารถวิ่งเร็วมากเจ้าค่ะและพาน้องไปเรียนรู้วิชาการต่อสู้ทุกอย่างยิงธนูยิงปืนมีดสั้นมีดยาวน้องเรียนจนเก่ง แล้วท่านเซียนบอกน้องว่สจะพาไปเรียนวิชาหมอทั้งในสมัยนั้นและเรียนหมอสมุนไพรจนน้องจำได้หมดและท่านก็มาส่งน้องและมอบมิติให้น้องบอกว่าอยากได้อะไรก็เรียกหยิบได้ไม่มีวันหมดสามารถนำของเข้าเก็บไว้ไม่เน่าเสียเจ้าคะสิ่งมีชีวิตก็เอาเข้าไปได้" หลี่หยางตกใจกอดหลี่ถิงแน่น

"ขอบคุณท่านเซียนที่พาน้องมาส่ง"สามีกอดภรรยาน้ำตาไหลเขาตกใจแทบสิ้นสติตอนที่ได้ยินภรรยารักบอกว่าตกเขาถึงจะดีใจที่รอดมาได้และมีของวิเศษแต่ว่าก็ใจหายอยู่ดี

"พี่จะอยู่ยังไงถ้าไม่มีน้อง"หลี่ถิงกอดสามีตอบด้วยความอ่อนโยนหลูบหลังที่ซูมผอมของสามีเบาๆอย่างปลอบประโลม

"น้องกลับมาแล้วเจ้าค่ะ จะอยู่กับท่านพี่และลูกๆของเราไปนานๆเจ้าค่ะ น้องจะรักษาท่านพี่ให้เดินได้อย่างเร็ว10วันเจ้าค่ะ พรุ่งนี้น้องจะตัดไม้มาทำราวให้ท่านพี่จับเดินเช้าเย็น คืนนี้น้องจะฝังเข็มให้ท่านพี่เจ้าค่ะ กินยาในมิติท่านพี่จะได้หายเร็วท่านเซียนบอกเป็นน้ำวิเศษรักษาได้ทุกโรคเจ้าค่ะ เรื่องนี้ท่านพี่ต้องปิดเรื่องนี้เป็นความลับนะเจ้าคะมันอันตรายมากถ้ามีคนรู้" หลี่หยางพยักหน้ารัวๆด้วยความเข้าใจเขาจะปิดเรื่องนี้ไปจนตายถ้ามันเป็นเรื่องที่อันตรายต่อครอบครัวของเขาให้ตายเขาก็ไม่มีทางบอกใคร

"พี่จะรีบหายจะได้ปกป้องน้องกับลูกๆของเรา"

"เจ้าค่ะแต่ตอนนี้น้องพาท่านพี่ไปอาบน้ำก่อนนะเจ้าคะ" หลี่ถิงอุ้าสามีเดินไปห้องน้ำอาบน้ำสระผมโกนหนวดตัดเล็บให้สามี พอทุกอย่างเสร็จหลี่ฮวาก็พบว่าสามีในโลกนี้หล่อมากๆๆหลี่ถิงมองสามีด้วยใบหน้าแดงหน่อยๆ หลี่หยางเห็นใบหน้าภรรยาที่เขินตนเองก็หัวเราะในลำคอด้วยความชอบใจภรรยา กอดหลี่ถิงหอมแก้มเธอให้ชื่นใจ

"พี่สัญญาถ้าเดินได้จะทำมากกว่ากอดแน่นอน" หลี่ถิงยิ่งอายหน้าแดงไปหมดเพราะเธอที่อยู่โลกเก่าก่อนตายไม่เคยมีแฟนทำแต่งานหลี่หยางจับภรรยาจูบทันทีเพราะอดใจไม่ไหวจูบหวานและเริ่มเร่าร้อนขึ้น หลี่ถิงสมองเบอจนหายใจไม่ออกจึงทุบอกสามีหลี่หยางเบาๆเชิงให้พอแล้วหยุดจูบแต่ก็ไม่หวายก้มลงจูบซอกคอขาวของภรรยาต่อทันทีเพราะตั้งแต่เขาไม่สบายได้แค่กอดหอมบ้างเป็นบางครั้ง แต่ตอนนี้เขาสบายใจแล้วเรื่องที่ภรรยาเล่าให้ฟังไม่ต้องทุกใจเรื่องปากท้องอีกแล้วครอบครัวเขาจะได้ไม่อดตายน่าจะหายห่วงเรื่องนี้ไปอีกนาน เขาจึงดึงภรรยาลงอ่างน้ำ

"อาบน้ำด้วยกันกับพี่นะน้องหญิง" หลี่ถิงตกใจอายจนหน้าแดงไปหมดทำไมเธอจะไม่รู้ว่าสามีต้องการอะไรดูคลิปมาแต่ก่อนก็เยอะแต่ไม่มีแฟนจึงไม่เคยจูบใคร

"เดี๋ยวพี่อาบน้ำให้" พูดจบก็ค่อยๆจับภรรยาถอดผ้าทันที

"ท่านพี่ไม่สบายอยู่นะเจ้าคะ"หลี่หยางบอก

"ขอแค่กอดจูบกอดพอให้ชื่นใจก็พอ" พูดจบก็ค่อยเริ่มบรรจงจูบภรรยาทันทีหลี่ถิงตัวอ่อนปล่อยให้สามีจูบจนพอใจเขาก้มลงดูดซาลาเปาขาวนวลทั้งสองข้างของภรรยาอย่างตะกละตะกลามหลี่ถิงครางเสียงหวานเบาๆ

"ท่านพี่พอก่อนเจ้าค่ะ"เธอบอกเสียงสั่นหลี่หยางจึงหยุดและหอมแก้มภรรยา

"ได้รอให้พี่เดินให้ได้ก่อนก็ได้แต่พี่ขอชื่นใจทุกวันนะน้องหญิง"

หลี่ถิงหน้าแดงก้มหน้าไม่ตอบเธอรีบลุกขึ้นเอาขนหนูผืนใหญ่สองผืนพันตัวเองและเช็ดตัวให้สามีใส่เสื้อผ้าชุดใหม่พาออกจากห้องน้ำแต่งตัวให้ตัวเองเสร็จจึงพาสามีออกไปกินข้าวเย็นเธอเอาโจ๊กหมูเด้งออกมาสี่ถ้วยใหญ่และนมสำหรับเด็กสองคนหลี่หย่างตกใจเห็นภรรยาหยิบของออกมาจากอากาศนั่งดูภรรยาอย่างโง่งมหลี่ถิงจึงเรียกสามีด้วยความขบขำ

"ท่านพี่" หลี่หยางสะดุ้งเบาๆหลุดออกภวงค์

"ไม่ต้องตกใจเจ้าค่ะทำใจให้ชินนะเจ้าคะ" หลี่ถิงเอ่ยด้วยน้ำเสียงสดใสมองสามีขำๆ

"พี่จะพยายาม" ผู้เป็นสามีพยักหน้ารับถึงแม้จะน่าตกใจแต่เขาก็ควรทำตัวให้ชิน จากนั้นหลี่ถิงจึงเดินตามลูกมาทานข้าวด้วยกัน

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น    บทที่ 4

    หลังจากส่งลูกเข้านอนหลี่ถิงก็มาฝังเข็มเอายาให้สามีกิน เธอปรึกษาสามีเรื่องจะเอาเครื่องประดับของเธอในมิติไปขายเอาเงินมาสร้างบ้านก่อนที่จะถึงหน้าหนาวอีกสามเดือนเธอชอบสะสมทองคำในชาติก่อนใส่ไว้ในตู้เซฟที่คอนโด มีทั้งทองแท่งสร้อยแหวนกำไลเต็มตู้เซฟคนจะได้ไม่สงสัยเวลาเธอสร้างบ้านใหม่ และจะพาสามคนพ่อลูกไปตรวจดูในโรงหมอในเมืองด้วยเพื่อกันคนสงสัยครอบครัวของเธอ "ดีนะเจ้าคะที่บ้านเราติดเชิงเขาจึงไม่มีใครมารบกวนเราแต่ถ้าวันไหนเราร่ำรวยขึ้นมา คนก็จะมาวุ่นวายพวกชอบเสือกก็เยอะแต่พรุ่งนี้น้องจะลองขึ้นเขาดูสักหน่อยเจ้าค่ะ เผื่อจะเจอสมุนไพรหายากทางที่น้องจะไปวันนี้" "ระวังตัวดีๆด้วยน้องหญิงเจ้าเป็นผู้หญิงอันตรายมีรอบด้านเห็นท่าทางไม่ดีให้รีบเข้าไปในมิติ" หลี่หยางบอกด้วยใบหน้าจริงจังอันตรายบนเขาไม่ใช่แค่สัตว์มนุษย์ก็อันตรายเช่นกันเผลอๆกลัวยิ่งกว่าเดรัจฉานเสียอีก"เจ้าค่ะน้องจะระวังตัว" หลี่ถิงรู้ความนัยของสามีก่อนจะตอบรับด้วยควาหนักแน่นไม่มีใครมาทำร้ายเธอได้ แต่ถ้ามีมันคนนั้นเขาลงนรกซะก่อน เธอถอนเข็มออกจากตัวสามี"ดื่มน้ำอีกนะเจ้าคะจะได้หายเร็วๆ พรุ่งนี้ท่านพี่ตื่นมาจะรู้ว่ายาของน้องดีที่สุดเจ้าค่ะ

    Last Updated : 2025-03-22
  • ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น    บทที่ 5

    เสียงไก่ป่าขันคงใกล้สว่างหลี่ถิงลืมตาตื่นขึ้นจึงค่อยๆลุกขึ้นเพราะกลัวสามีเธอตื่น แต่ทว่าหลี่หยางก็ตื่นอยู่ดีแล้วบอกภรรยาเบาๆ"นอนต่อก่อนก็ได้น้องหญิงยังไม่สว่าง""ไม่เป็นไรเจ้าค่ะน้องจะไปทำอาหารแล้ว"หลี่ถิงบอกสามีให้นอนต่อเธอไปหุงข้าวทำกับข้าวอร่อยๆให้ทาน จากนั้นเธอก็ลุกเดินไปห้องน้ำล้างหน้าแปงฟันก่อนอันดับแรก และเดินเข้าครัวไปจุดเตาหุงข้าวต่อ เธอหยิบไก่ป่าตัวเมื่อวานที่โยนไว้ในมิติออกมาทำเป็นอาหารเช้า ทำความสะอาดไก่เสร็จเธอทำน้ำแกงไก่และเอาเห็ดโคนออกมาผัดและย่างกุ้งให้ลูกของเธอทำกับข้าวเส็รจ เธอก็เดินไปป่าไผ่ตัดไม้ไผ่มา10ลำ โยนเข้าในมิติและตัดหน่อไม้มาด้วยหลายหน่อ และรีบกลับบ้านพอถึงบ้านเธอก็รีบทำราวไม้ไผ่ไว้ใหสามีหัดเดินในตอนเช้าทำเสร็จเห็นลูกชายกับลูกสาวที่เดินออกมาจากในบ้านท่าทางงัวเงียเหมือนยังไม่ตื่นเต็มที่"ท่านแม่ไม่บอกให้ลูกมาช่วยละขอรับ/เจ้าคะลูกอยากช่วยท่านแม่" หลี่ถิงยิ้มบอกว่า"เด็กต้องนอนให้เต็มอิ่มลูกรักจะได้โตเร็วๆและแข็งแรงจ้ะ แม่ทำเสร็จหมดแล้วลูกไปล้างหน้าแปรงฟันเตรียมตัวกินข้าวได้เลยจ้ะ" ลี่ถิงพูดกับลูกทั้งสองคนด้วยรอยยิ้ม"ถ้าล้างหน้าเสร็จแล้ว แม่จะพาท่านพ่อล

    Last Updated : 2025-03-22
  • ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น    บทที่ 6

    หลี่ถิงเดินออกจากบ้านขึ้นเขาอย่างรวดเร็วเดินตามทางที่ชาวบ้านหาของป่าถึงบนเขาเธอหันไปอีกทางที่ชาวบ้านไม่เดิน ก่อนจะเดินไปทางนั่นอย่างไม่กลัว เดินมาสักพักเจอผักป่าและเห็ดเต็มไปหมดเธอจึงรีบเก็บใส่ตระกร้าทันทีเธอโยนเข้ามิติตั้งมากมายเพราะตระกร้าเต็มก่อนไม่ต้องห่วงว่าไม่มีที่ใส่เพราะมิติเก็บได้ไม่มีวันเต็มหลังจากเก็บเห็ดเสร็จเธอเดินต่อเข้าไปในป่าลึกขึ้นเรื่อยๆเอามีดฟันต้นไม้ทำเครื่องหมายกันหลงป่าข้างหน้ามีเนินจึงเดินขึ้นไปยืนบนเนินมองลงไป มีทุ่งหญ้าและมีกวางป่าฝูงใหญ่กินหญ้าอยู่ หลี่ถิงยิ้มด้วยความดีใจหยิบธนูขึ้นมาเล็งตัวใหญ่สุดยิงจุดตายทันที หลี่ถิงรีบวิ่งลงไปเก็บกวางใส่มิติทันที จากนั้นเดินไปดูตรงลานข้างหน้าเธอเห็นดอกอะไรก็ไม่รู้จึงเดินไปดูใกล้ๆก่อนจะอุทานด้วยความดีใจ "โอ้แม่เจ้าทุ่งดอกเก็กฮวย" เก็บไปตากแห้งชงกินดีกว่าเธอเก็บเข้ามิติให้หมดเลย เลยจากทุ่งเก็กฮวยเป็นข้าวฟ้างเดินเลยไปอีกยังมีข้าวหอมมะลิเหลืองอร่ามเต็มทุ่งหลี่ถิงรีบเก็บเข้ามิติทันที "ขอบคุณเจ้าค่ะท่านเทพทั้งหลายที่เมตาลูก"มองดูตะวันที่ตรงหัว เริ่มหิวข้าวมองหาที่นั่งพักกินข้าวดีกว่าเธอหยิบเอากับข้าวง่ายๆในมิติออกมาทา

    Last Updated : 2025-03-22
  • ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น    บทที่ 7

    หลี่ถิงเอาผลไม้ออกมาให้ลูกๆทั้งสองคนกินวันนี้ได้ไก่ป่าที่ยังไม่ตายและกระต่ายด้วยไก่6ตัวตัวผู้2ตัวตัวเมียสี่ตัวกระต่าย4ตัวตัวผู้1ตัวตัวเมีย3ตัว จะทำคอกชั่วคราวให้พวกมันอยู่ก่อน "ลูกเอาผลไม้ไปล้างมากินได้เลยแม่จะไปพาท่านพ่อของลูกออกมาหัดเดินก่อน""เจ้าค่ะ/ขอรับท่านแม่"จากนั้นหลี่ถิงดึงไม้ไผ่และเครื่องมือออกมาวางไว้ก่อนเข้าบ้านไปหาสามี หลี่หยางนั่งพิงหัวเตียงเขารู้สึกว่าตั้งเมื่อคืนที่ภรรยาฝังเข็มให้กินยาตอนเช้า เขาก็ไม่รู้สึกเจ็บตอนที่ภรรยาพาเขาออกไปหัดเดินตอนเช้าเขาสามารถเดินได้ไปกลับหลายรอบและไม่รู้สึกเหนื่อยและเจ็บเลยเขาคิดว่าไม่ถึงอาทิตย์เขาคงจะเดินได้เป็นปกติเขาดีใจมาก แต่ที่หลี่หยางสงสัยคือภรรยาเขาเก่งขึ้นยิ้มเก่งไม่มีแววตาที่เศร้าเหมือนเมื่อก่อนเหมือนเป็นละคนเขารู้สึกได้แต่ไม่พูดอะไรรอให้เธอบอกเขาเองดีกว่าเพราะเขาคิดว่าภรรยาของเขาจะเป็นยังไงเขาก็รักเธอเหมือนเดิม ตอนที่เขาเจอภรรยาที่ขึ้นไปเก็บผักป่าที่ยังไม่ได้แต่งงานกัน เขาเป็นลูกกำพร้าเหมือนกันกับหลี่ถิงตอนนั้นเธอยืนอยู่ข้างลำธารกับเด็กสาวคนหนึ่ง ไม่มีใครมองเห็นเขาที่ยืนอยู่บนเนินเขาหลี่หยางเห็นหญิงนั้นผลักหลี่ถิงตกน้ำแล้

    Last Updated : 2025-03-22
  • ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น    บทท่ 8

    ก่อนยามเฉินหลี่ถิงรีบพาลูกสาวไปขึ้นเกวียนในหมูบ้านก่อนออกจากบ้านเธอมองค้อนสามีที่ทำเธอเกือบสาย แต่ทว่าทางด้านหลี่หยางอารมณ์ดีตื่นขึ้นมาช่วยภรรยาทำกับข้าวตอนเช้าอย่างสดชื่นหลี่ถิงพาลูกสาวขึ้นเกวียนรอชาวบ้านที่จะเดินทางไปในเมือง มองเข้าไปในเกวียนมีคนนั่งบนเกวียนแล้วสองถึงสามคน มีแม่เฒ่าหุ่ยหลิงด้วยถามหลี่ถิง"หลี่หยางเดินได้หรือยังดีขึ้นหรือไม่" "เดินได้แล้วเจ้าค่ะท่านยายแต่ยังเดินไม่คล่องเท่าไร่เจ้าค่ะได้ยาหมอต้มกินมาเป็นเดือนแล้วเจ้าค่ะ" หลี่ถิงตอบ" ดีแล้วละ"แม่หุ่ยหลิงตอบ"ข้าก็เดินไปไกลไม่ไหวเลยไม่ได้ไปเยี่ยมเจ้ากับสามีเจ้า" "ไม่เป็นไรเจ้าค่ะท่านยายข้าเข้าใจ" คุยกันไปมาถามสักพักเกวียนก็ออกเดินทางเข้าเมือง ประมาณครึ่งชั่วยามก็ถึงเมืองหลี่ถิงมองอย่างตื่นเต้นนี้หรือโลกโบราณ หลี่ฮวาก็จับมือแม่มองข้างทางอย่างตื่นเต้นเช่นกัน เพราะว่าร่างเดิมไม่ค่อยเข้าเมืองแต่งงานแล้วไม่เคยเข้าเมืองเลยมีแต่สามีมาขายของป่าเพราะเธอไม่อยากเจอแม่เลี้ยง แต่เธอคนนี้นี้ไม่ใช่คนเก่าร้ายมาร้ายตอบและจะเอาคืนให้เจ้าของร่างเดิมอย่างแน่นอนเธอจ่ายค่าเกวียน3อิแปะให้มารอขึ้นเกวียนในยามอุ่ย(13.00/14.

    Last Updated : 2025-03-22
  • ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น    บทที่ 9

    หลี่หยางรีบเดินกับบ้านเพราะเป็นห่วงภรรยาและลูกที่รออยูที่บ้านเดินมาถึงหน้าบ้านก็ต้องตกใจเพราะได้ยินเสียงคนทะเลาะกันดังออกมาจากบ้านของเขาหลี่หยางรีบวิ่งเข้าบ้านทันที วิ่งไปถึงก็ต้องตกใจที่เห็นภรรยาไล่ตีสองแม่ลูกมหาภัยพอดี"น้องหญิงเป็นยังไงบ้างบาดเจ็บตรงไหนบ้าง" หลี่หยางรีบปรี่เข้าไปจับตัวหลี่ถิงหมุนไปมาหาร่องรอยบาดแผลด้วยความเป็นห่วง"เจ้าต้องถามข้านี้ว่าเจ็บตรงไหนพวกเนรคุณเลี้ยงเสียข้าวสุก" แม่เลี้ยงของหลี่ถิงเอ่ยเถียงขึ้นทาทันทีเมื่อเห็นหลี่หยางไปดูภรรยาของเขา ทั้งๆที่เขาเองต่างหากที่ถูกกระทำหลี่ถิงจะเจ็บได้ไงต้องเป็นเธอสิ! "เจ้าเลี้ยงข้าตรงไหน คลอดข้าออกมาหรือขอถามหน่อยหน้าด้านมากนะออกไปจากบ้านข้าเดี๋ยวนี้ก่อนที่ข้าจะไปแจ้งผู้ใหญ่บ้านว่ามีคนบุกรุก" นางชือหนิงกับชือเหยาได้ยินว่าแจ้งหัวหน้าหมู่บ้านก็ตกใจ"ข้าจะเตือนความจำให้นะว่าเจ้าสองคนแม่ลูกวางแผนหลอกข้าไปเก็บผักป่าแล้วให้ลูกแกผลักข้าตกน้ำกะจะให้ข้าตายแล้วฮุบเอาสมบัติของพ่อข้า ถ้าข้าแจ้งผู้ใหญ่บ้านตอนนี้ก็ได้นะ เมื่อก่อนข้ายอมพวกเจ้าเลยได้ใจสินะงั้นวันนี้ข้าจะตีพวกเจ้าให้ตายคาบ้านก็ได้ข้อหาขโมยและบุกรุกบ้านก็น่าจะพออ้ออ

    Last Updated : 2025-03-25
  • ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น    บทที่ 10

    หลังจากขึ้นแปลงผักได้มายี่สิบแปลงเธอบอกสามีพักหน้าดินไว้สัก3วันไปขอซื้อขี้วัวมามาใส่แปลงผักทิ้งไว้"เรากินมาข้าวเที่ยงกันเจ้าค่ะ แล้วท่านพี่พาลูกไปซื้อขี้วัวในหมู่บ้านนะเจ้าคะ เวลาปลูกผักจะต้นใหญ่และแข็งแรงและน่ากิน""ได้น้องหญิง"หลี่ถิงเอาข้าวมันไก่ออกมา4จานใหญ่และขนมและน้ำผลไม้ออกมาไว้วางในโต๊ะกินข้าวกินข้าวเสร็จพักผ่อนสักหน่อย"น้องจะไปตัดไม้มาทำคอกวัวต่อดีไหมเจ้าคะ""อืมเดี๋ยวพี่ไปด้วยพรุ่งนี้ค่อยไปเอาขี้วัวก็ได้พี่ไม่อยากให้น้องไปคนเดียว""ได้เจ้าค่ะ"หลี่ถิงให้ลูกเธอนอนกลางวันเพราะอยู่ในวัยกำลังเติบโตเธอจึงออกไปออกไปตัดไม้กับสามีตอนบ่าย สามีเอาวัวเทียมเกวียนไปด้วยจะได้ลากไม้กลับมาด้วยมาถึงป่าไผ่สามีก็ตัดไม้หลี่ถิงจึงเดินดูหน่อไม้หน่อได้มาเต็มตระกร้าเธอจะทำหน่อไม้ดองวันหลังค่อยมาขุดไหม่ป่าไผ่อยู่ติดกับลำธารน้ำใสมองเห็นปลาเยอะมีแต่ตัวใหญ่ๆทำปลาตากแห้งด้วยก็ดี กุ้งก็เห็นมีเยอะเธอจึงจับกุ้งไปเผ่ารอบเย็นด้วยเอาปลา10ตัวก็พอเอากุ้งมาเยอะหน่อยเดียวตอนไปขายเหลาอาหารค่อยเอาจับเอาเยอะๆเธอร้องเพลงอย่างอารมณ์ดีหลี่หยางมองเมียแล้วหัวเราะเบาๆได้ไม้เยอะพอแล้วจึงพากันกับบ้านป่านนี้ลูกๆของเธอค

    Last Updated : 2025-03-25
  • ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น    บทที่ 11

    ตอนเย็นหลี่ถิงเผาปลาตัวใหญ่สองตัวย่างกุ้งตำน้ำพริกรสเด็ดมีทั้งแบบเผ็ดและไม่เผ็ดถูกใจทั้งเด็กทั้งคนโต ยามซวี่ในห้องนอนหลี่ถิงนอนปรึกษากับสามี"ท่านพี่พรุ่งนี้เราเข้าเมืองกันเจ้าค่ะ น้องบอกเกวียนลุงอูไว้ว่าจะพาท่านไปหาหมอเพื่อกันคนสงสัยว่าท่านหายดีจนเดินได้ยังไง น้องจะบอกเก็บสมุนไพรได้ขายพอมีเงินพาท่านพี่ไปหาหมอเพราะอาการท่านดีขึ้นมากจากที่กินยามาเป็นเดือนเจ้าค่ะ" หลี่หยางตอบอย่างเห็นด้วย"เจ้าพูดมาน้องหญิงดีเหมือนกันคนจะได้ไม่สงสัย""และน้องก็อยากล้อมรั่วที่ดินของเราให้สูงเจ้าค่ะน้องจะปลูกผักผลไม้และปลูกข้าวเองเจ้าค่ะเพราะน้องได้พันธุ์ข้าวมาเมื่อวานเจ้าค่ะ และน้องอยากให้ท่านพี่ไปซื้อที่ดินกับหัวหน้าหมู่บ้านที่ติดกับบ้านเราทั้งสองข้างยาวไปจนติดลำธารทั้งสองแปลงเลยถ้าไม่มีของใครให้ซื้อมาทั้งหมดเลยนะเจ้าค่ะ แล้วก็บอกหัวหน้าหมู่บ้านหาคนงานมาล้อมรั่วเลยนะเจ้าค่ะให้ค่าแรงเท่าตัวเมืองแต่ห่อข้าวมากินเอง""ได้น้องหญิง""พรุ่งนี้หลังจากไปหาหมอน้องจะให้ท่านลุงอูพาไปซื้อเกวียนด้วยเจ้าค่ะ เพราะเราอาจจะเข้าในเมืองบ่อยขึ้นไม่ต้องไปรอเกวียนในหมู่บ้านอีกเจ้าค่ะ""ได้น้องอยากได้อะไรอีกก็บอกพี่

    Last Updated : 2025-03-25

Latest chapter

  • ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น    บทที่ 50

    ในวันที่หลี่ถิงแต่งลูกเขยเข้าบ้านมาได้เกือบสามเดือนลูกชายที่กลับมางานแต่งของน้องสาวก็กลับไปเรียนต่ออีกไม่นานก็จะกลับมาบ้านบอกมารดาว่าอยากตั้งสถานศึกษาขึ้นอีกโดยลูกชายของนางจะเป็นคนสอนเองกับหลานของลุงเฉิงให่หลี่ฝูสงสารเด็กไร้บ้านคนขอทานตอนนี้ตัวหลี่ถิงซื้อที่ในตัวอำเภอห่างตัวเมืองแค่5ลี่ได้และได้ก่อสร้างที่พักผิงกับคนอยากไร้สอนอาชีพจักสานปักผ้าออกมาขายให้มีเงินหนุมเวียนในที่พักพิงแยกปลูกข้าวปลูกผักทุกอย่างในเก็บกันโดยไม่ต้องซื้อหามีบ่อปลาขนาดใหญ่เลี้ยงไว้ให้กินกันที่พักพิงทุกคนที่หลี่ถิงช่วยมาจากอารามร้างตอนนี้มีประมาณเกือบร้อยคนรวมทั้งเด็กด้วย สถานศึกษาก็ก่อสร้างติดกันกับที่พักพิงคนยากไร้นายช่างบอกครึ่งเดือนก็จะแล้วเสร็จหลี่ถิงติดต่อนายอำเภอให้หาพ่อค้ามารับซื้อสินค้าในศูนย์พักผิงของทุกอย่างที่ทำออกมาจึงไม่พอขายทำให้ในเมืองคึกคักการค้าขายก็ดีขึ้นการกินอยู่ของชาวบ้านก็ดีขึ้นนายอำเภอก็ได้หน้าตาว่าทำงานดีได้รางวัลมามากมายจึงมาขอบใจหลี่ถิงที่ทำให้เมืองหังโจมีหน้ามีตา ชาวบ้านอยู่ดีมีงานทำและการกินอยู่ก็ดีขึ้นมีพ่อค้าเดินทางมาค้าขายรับซื้อของไปขายต่อไม่ขาด ข่าวลือถึงเมืองหลวงมีขุนนางให

  • ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น    บทที่ 49

    หลังจากกลับมาจากเหลาอาหารแล้วหลี่ฮวาก็มาช่วยช่วยสาวๆในร้านขายของต่อตอนเที่ยงของจากไร่เข้ามาส่งที่ร้านและช่วยกันจัดเรียงสินค้า ในร้านลูกค้าก็เข้ามาเรื่อยๆบางคนมารอซื้อของรอบเที่ยง คนส่วนมากเป็นพ่อบ้านจวนใหญ่ในเมืองที่มาซื้อสองรอบเพราะมีผลไม้ป่าด้วยทุกวันสดและใหม่เสียงหวานใสเรียกลูกค้าและพูดคุยแนะนำสินค้าในร้านอย่างไม่ถือตัวเหวินหลงเดินมาดูร้านของสาวน้อยตั้งแต่กินมื้อเที่ยงเสร็จเขาเดินมาเรื่อยๆดูร้านค้ามาตามทางจนมาหยุดร้านฝั่งตรงข้ามที่เหวินหลงยืนอยู่มองนางขายของในร้านอย่างร่าเริงมีชีวิตชีวาดูสดใสเป็นอย่างมากเหวินหลงเดินเข้าไปในร้านของหลี่ฮวา"ร้านของเจ้ามีของขายเยอะมากเลยนะสาวน้อย" เหวินหลงถามหลี่ฮวา"นายน้อยท่านมาเดินเล่นหรือเจ้าคะเชิญนั่งก่อนเจ้าค่ะ" หลี่ฮวาตกใจเล็กน้อยก่อนจะต้อนรับด้วยรอยยิ้มอย่างมืออาชีพก่อนจะขอตัวไปเอาน้ำส้มคั้นกับขนมมาให้เหวินหลงดื่มพร้อมกับน้ำชาให้นายน้อยเลือกดื่มเอง"น้ำนี้อร่อยมาเลยแม่นางน้ำนี้คืออะไรหรือ และขนมนี้ก็อร่อยมาก" เหวินหลงถามเพราะหลี่ฮวาเอาขนมเค้กที่ท่านแม่เอาให้ตอนเช้ามาทานคู่กับน้ำส้มคั้น"อ้อเป็นขนมที่ท่านแม่ทำเจ้าค่ะนายน้อยและนี้ก็คือน้ำส้

  • ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น    บทที่ 48

    ผ่านมาอีก5ปีที่หลี่ถิงคลอดฝาแฝดให้กับหลี่หยางลูกๆของหลี่ถิงก็ไปเรียนหนังสือกับเด็กๆในไร่ลูกหลานของคนงานในไร่ของหลี่ถิงส่วนหลี่ฝูตอนนี้ได้เข้าเรียนในเมืองหลวงพร้อมกับหลานของลุงเฉินให่กันสามคนและจะกลับมาบ้านปีละสองครั้งทั้งสามคนสอบเข้าได้และมีหอพักอยู่ในสถานศึกษาเลยหลี่ถิงภูมิใจกับเด็กทุกคนๆส่วนหลี่ฮวาก็ปักปิ่นแล้วและชอบค้าขายหลี่ถิงจึงยกตำแหน่งติดต่อกับเหลาส่งผักส่งของไปที่เหลาจึงผ่านหลี่ฮวาทุกอย่างส่วนลู่ตงก็คุมคนงานในไร่แทนพี่สาวพี่ชายงานในไร่จึงไม่มีอะไรต้องห่วง ลู่ชิงมีหน้าที่เลี้ยงลูกๆของเธอกับแม่ของเธอและแม่สามีที่คอยช่วยกันทั้งคุณชายน้อยกับคุณน้อยน้อยของไร่เป็นที่รักใคร่ในความช่างพูดช่างจาออดอ้อนจนคนงานในไร่รักหลงกันทุกคนตัวของหลี่ถิงจึงมีเวลาว่างขึ้นเขากับสามีหาของป่าผลไม้ป่าและต้นอ่อนของผลไม้มาปลูกในไร่ในทุกวันชาวบ้านก็จะเห็นสองสามีภรรยาพากันขึ้นเขาหลังยามเฉินทุกวันหลี่ฮวาหลังจากส่งผักปลากุ้งให้กับเหลาเฟิงฟูแล้วกินมื้อเช้าแล้ว หลี่ฮวาก็จะเข้าเมืองไปช่วยคนงานขายของที่หน้าร้าขายผักของเธอต่อทุกวันเพราะมารดายกให้เธอจัดการทุกอย่างมีพ่อค้าต่างเมืองมารับผักไปขายต่อในหลายเมืองการ

  • ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น    บทที่ 47

    วันนี้ในบ้านไร่เชิงเขาของหลี่หยางกำลังวุ่นวายเพราะนายหญิงของไร่ปวดท้องจะคลอดลูกหลี่หยางเดินวนเวียนไปมาจนทุกคนเวียนหัวอาจารย์จางคุนจึงพูดขึ้นเป็นตัวแทนทุกคน"หลี่หยางเจ้าใจเย็นก่อนข้าตาลายหมดแล้วเดี๋ยวหลี่ถิงก็คลอดเจ้าอย่าลืมว่านางเคยคลอดลูกแฝดให้เจ้ามาแล้วนะ""แต่ข้าเป็นห่วงนางนี้ขอรับท่านลุงเสียงร้องภรรยาใจข้าจะขาดตามนางให้ได้" เลยหลี่หยางตอบ"อือข้าเข้าใจแต่สงบใจเถอะ" อาจารย์บอกด้วยความใจเย็นและให้หลี่หยางใจเย็นๆเหมือนกันทุกคนในไร่ต่างมารอดูนายน้อยคนใหม่กันพร้อมหน้ากันทุกคนเสียงหลี่ถิงกรีดร้องมาครึ่งชั่วยามแล้วหมอตำแยสามคนในห้องและมีฮูหยินจางเสิ่น ลู่หนิงลี่ ฮูหยินเฉินอิงที่อยู่ในห้องกับหลี่ถิงข้างนอกภรรยาของลู่ตงกับลู่ชิงกำลังคุมสาวๆต้มน้ำเข้าไปสำหรับใช้ในห้อง"ใกล้แล้วนายหญิงเบ่งเลยนะเจ้าค่ะ" เสียงหมอตำแยบอกกับหลี่ถิง"เบ่งเจ้าค่ะนายหญิง" เสียงหมอตำแยร้องบอกเสียงหลี่ถิงและผ่นไปสักพักก็แว่วเสียงเด็กร้องแว้ๆดังขึ้น หลี่หยางหายใจโล่งอก"ได้คุณชายน้อยเจ้าค่ะ" นายท่านหลี่หยางยิ้มและเข้าไปรับห่อผ้าสีแดงทารกตัวแดงอวบอ้วนแข็งแรงพร้อมพูดพูดนามเด็กชายด้วยความรัก"หลี่ต้าเฉิงลูกพ่อ"เสียง

  • ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น    บทที่ 46

    วันเวลาผันผ่านมา5ปีตั้งแต่ปลายฟ้ามาอาศัยในร่างของหลี่ถิงวันนี้สามีของเธอแพ้ท้องหนักกินข้าวไม่ได้มาเป็นเดือนร่างกายผอมลงไปนิดหน่อยหลี่ถิงถามสามี"อยากกินอะไรเจ้าคะท่านพี่" ช่วงนี้หลี่หยางชอบกินส้มตำไก่ย่างกับปลาเผาผลไม้รสเปี้ยวจิ้มพริกเกลือ"ของเปรี้ยวๆน้องหญิง""เจ้าค่ะ"งานในไรก็ยกให้น้องชายเป็นคนทำแทนลู่ชิงก็ช่วยงานพี่สาวได้เยอะมากและได้หมั้นหมายกับจางเทียนเพราะปีนี้อายุครบ16ปี พอดีที่หลี่ถิงขอเอาไว้เพราะทั้งสองรักกันมาได้หลายปีแต่อยู่ในสายตาของผู้ใหญ่และจางเทียนสัญญาว่าจะมีลู่ชิงแค่คนเดียว ในไร่แห่งนี้หลี่ถิงตั้งกฏขึ้นมาคือใครที่ชอบพอและจะแต่งงานกันต้องมีกันและกันแค่คนเดียวถ้าใครทำผิดกฏเธอจะเชิญออกจากบ้านไร่แห่งนี้หลี่ถิงตั้งกฏนี้ขึ้นมาเพื่อความเป็นธรรมของผู้หญิงบ้าง แรกๆผู้ชายทุกคนก็งงหลี่ถิงจึงจัดการอบรมสั่งสอนเรื่องนี้ไปเป็นเกือบวันจากนั้นทุกคนจึงเข้าใจและทำตามกฏกันจางเทียนอยากแต่งตั้งแต่ปักปิ่นแล้วแต่หลี่ถิงขอไว้ว่าให้อายุ16ปีค่อยแต่งนี้เหลือเหลืออีกสามวันก็จะถึงวันแต่งแล้วส่วนลู่ตงก็แต่งให้กับหลานสาวของลุงเฉินให่ได้ครึ่งปีแล้วหลี่ถิงก็ยกที่ดินให้15หมู่สร้างบ้านให้และให้เงิน

  • ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น    บทที่ 45

    หลังจากกลับมาถึงบ้านแล้วหลี่ถิงกับสามีก็เข้าไปพักในห้องรอเวลากินมื้อค่ำร่วมกันกับคนงานของเธอหลี่หยางนอนกอดภรรยาคนสวย"น้องหญิงนอนพักเอาแรงหน่อยเถิดคืนนี้ยังอีกยาวไกลไหนจะงานเลี้ยงและต้องดูแลพี่อีก""ได้เจ้าค่ะ" หลี่ถิงตอบจากนั้นเธอก็หลับไปเพราะวันนี้หลี่ถิงต้องเหนื่อยจริงๆหลังจากที่เมียรักหลับแล้วหลี่หยางก็ห่มผ้าให้ภรรยาหอมหน้าผากเมียรักแล้วก็เดินออกมาจากห้องเขาว่าจะเดินไปดูฟาร์มหมูเสียหน่อยเดินออกมาเจอลูกสาวกับลูกชายเล่นอยู่กับลูกหลานของลุงเฉินให่พอลูกมองเห็นบิดาก็เรียกด้วยความดีใจ"ท่านพ่อจะไปไหนขอรับ" หลี่ฝูถามบิดา"พ่อว่าจะไปดูที่ฟาร์มหมูนะลูกเจ้าอยากไปกับพ่อไหม" หลี่หยางถามลูกชาย"ไปขอรับ""ข้าไปด้วยๆน้าาท่านพ่อ" หลี่ฮวาวิ่งมาขอบิดากอดขาหัวทุยถูไถขาแกร่งของบิดาเงยหน้าอ้อนบิดาไปด้วยตาปริบๆ หลี่หยางที่เจอลูกอ้อนลูกสาวก็ใจอ่อนไปหมดอุ้มลูกสาวขึ้นมาอุ้มหอมแก้มด้วยความรัก หลี่ฝูที่เห็นน้องสาวออดอ้อนบิดาก็วิ่งเข้ามาให้บิดาห้อมแก้มด้วยหลี่หยางหัวเราะร่าหอมแก้มลูกชายหนักๆไปหลายที"เอาละลูกไปด้วยกันนี้ละเด็กๆใครอยากไปด้วยก็ตามมา" หลี่หยางบอกจากนั้นเด็กๆก็วิ่งตามหลังหลี่หยางเป็นขบวนหลี่

  • ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น    บทที่ 44

    ผ่านไปสามเดือนงานทุกอย่างในไร่ก็เรียบร้อยทุกอย่าง ตอนนี้หลี่ถิงกับสามีเข้ามาในเมืองเพื่อจะทำการขายผลไม้แตงโมเมล่อนองุ่นแตงไทยฟักทองสาลี่ส้มในไร่มีทุกอย่างผักของหลี่ถิงก็ขายดิบขายดีทุกวันหลังจากส่งให้หลงจูของเหลาเฟิงฟูแล้วหลี่ถิงกับสามีก็จะเข้ามาขายของในเมืองสองคนโดยเฉินให่กับลูกชายเป็นคนเอาผลไม้มาส่งตอนเช้าและตอนเที่ยงครั้งละ10เกวียนเลยทีเดียว ถั่วฝักยาวแตงกวาฝักทุกชนิดที่หลี่ถิงปลูกเป็นต้องการของคนในเมืองเพราะว่าความสดใหม่และต้นอวบหน้ากินเวลาเอาไปทำอาหารก็อร่อยมากลูกสาวสองคนของลูกชายท่านลุงเฉินให่อายุ13-14สองคนมาช่วยขายทุกวันคนงานในไร่ก็วางใจได้ช่วยงานก็ในไร่หลี่ถิงได้อย่างดียังมีหนุ่มน้อยวัย15ปีอีก6คนในสามครอบครัวและยังเหลืออีกสามสาวในไร่รวมทั้งพ่อแม่ของพวกเขาอีกที่ช่วยกันในไร่หลี่ถิงจึงวางใจส่วนมากหลี่ถิงจะขึ้นเขามากกว่ายามเซินถึงจะเข้าไปดูที่ร้านและรับคนงานกลับมาด้วยกันตอนนี้หลี่ถิงจึงยกหน้าที่ให้ท่านลุงเฉินให่กับลูกชายคนโตของท่านลุงเป็นคนไปขายแทนส่วนหลี่ถิงกับสามีก็ขึ้นเขากับสามีไปหาของป่าและเอาหมูป่ามาเลี้ยงหลี่ถิงแยกซื้อที่อีก100หมู่ทำฟาร์มหมูป่ากระต่ายป่าไก่ป่าโดยเฉพาะในไ

  • ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น    บทที่ 43

    หลังจากเอาหมูป่าใส่ในคอกหมดแล้วหลี่หยางกับเมียก็เดินกลับบ้านหลังใหญ่กับภรรยาหลี่ถิงจึงเอาหมูป่าตัวใหญ่ออกมาไว้ที่หลังบ้านและบอกลู่ตงไปเรียกคนงานทุกคนมาช่วยกันทำหมูและให้มากินมื้อค่ำที่นี้หลี่ถิงบอกทุกคน "แล่เนื้อหมูป่าและทำกินมื้อเย็นร่วมกันทุกคนและค่อยแบ่งกันไปทำกินทุกบ้านข้าเลี้ยงต้อนรับทุกคนเจ้าค่ะ"ทุกคนต่างดีใจที่เห็นหมูป่าตัวใหญ่และก็ตกใจนายท่านเอาลงเขามาได้อย่างไร"ทำไมไม่เรียกพวกข้าไปช่วยเอาหมูลงจากเขาละขอรับนายหญิง" ลุงเฉินให่ถาม"ไม่เป็นไรเจ้าค่ะแค่นี้เล็กน้อย" หลี่ถิงตอบและบอกครอบครัวเยื่อกับครอบครัวอวี่ว่า"เอาหมูป่าที่สลบใส่คอกไว้ 30ตัวพรุ่งนี้คงจะฟื้นท่านก็เลือกเอาว่าจะให้ใครไปช่วยเลี้ยงบ้าง""ท่านน้าลู่หนิงลี่เจ้าคะกุ้งกับปลาในถังแบ่งให้ทุกคนไปทำกับข้าวด้วยนะเจ้าคะ อีกถังก็ให้ทำกินร่วมกันที่นี้ได้เลยข้าเอาออกไว้4ถังกุ้ง2ถังปลา2ถังข้าขอตัวไปพักหน่อยเสร็จแล้วก็ให้หลี่ฮวาไปตามข้าได้เลยเจ้าค่ะ""ได้เดี๋ยวน้าจะจัดการให้เจ้าไปพักเถอะเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว" ลู่หนิงลี่บอกกับหลี่ถิงครึ่งชั่วยามผ่านไปทุกคนก็ทำอาหารเสร็จเพราะมีหลายคนจึงช่วยกันพวกผู้หญิงก็ทำกับข้าวและช่วยกันแบ่งเนื

  • ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น    บทที่ 42

    หลังจากที่คนงานทำความรู้จักกันแล้วหลี่ถิงก็ให้เด็กเล่นอยู่ด้วยกันผู้ใหญ่ก็ไปทำงานและบอกงานกันว่ามีอะไรบ้างที่ต้องทำฮูหยินจางเสิ่นบอกว่าวันนี้จะทำกับข้าวเลี้ยงทุกคนเองเพราะทุกคนได้มาเจอกันโดยไม่คาดฝันต่างบอกเล่าเรื่องราวของตัวเองให้กันฟังลู่หนิงลี่ก็ได้เล่าเรื่องของเธอให้กับเฉินอิงฟังว่ามาอยู่กับหลี่ถิงได้อย่างไร พอได้ฟังเรื่องราวของแต่ละคนที่เล่าสู่กันฟันก็ให้เข้าอกเข้าใจกันและรักในครอบครัวของเจ้านายทุกคนหลี่ถิงบอกลู่ตงว่าเธอจะขึ้นเขากับสามี "พี่กับพี่หลี่หยางจะขึ้นเขาดูแลในไร่และหลี่ฝูหลี่ฮวาแทนพี่ด้วยเย็นพี่จะกลับ""ขอรับเดินทางปลอดภัยทั้งสองขอรับ"จากนั้นหลี่ถิงกับสามีก็พาขึ้นเขาไปหาของป่าสองคน"ท่านพี่เจ้าคะต่อไปเราก็แค่ขึ้นมาหาของป่าจับปลาจับกุ้งหาผลไม้ใหม่ๆไปปลูกในไร่ของพวกเรานะเจ้าคะ""ได้""น้องว่าเราไปขุดหลุมดักหมูป่าหลายๆหลุมหน่อยเจ้าค่ะเอาไปเลี้ยงและไว้ส่งให้เหลาด้วยดีนะที่พวกเราหาไว้ตอนหน้าหนาวเยอะและเลี้ยงด้วย เราจึงมีหมูป่าส่งทุกวัน""พี่ว่าเราไปวางกับดักไก่ป่าและกระต่ายป่าก่อนดีหรือไม่แล้วค่อยไปขุดหลุมดักหมูป่าต่อ" หลี่หยางบอกกับภรรยา"ดีเจ้าค่ะหลังกินมื้อเที่ยงเราก

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status