เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 16
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-03-25 19:54:31จากนั้นหลี่ถิงก็เดินไปหาสามีที่คุยกับนายช่างอยู่หลี่หยางหันมาหาเมีย
"คุยเสร็จแล้วหรือ" "เจ้าค่ะท่านพี่" "แบบบ้านเจ้าสวยและแปลกตามากข้าไม่เคยเห็นและสร้างที่ไหนมาก่อนเลย ถ้าข้าจะขอแบบไปเสนอทำที่อื่นได้ไหมถ้าได้ราคาดีข้าจะแบ่งค่าแบบบ้านให้" "ได้เจ้าค่ะถ้าท่านลุงต้องการข้าสามารถวาดให้ได้อีกหลายแบบ" "จริงหรือนังหนูดีๆข้าต้องการแน่นอน" "เจ้าค่ะ ว่าแต่ท่านลุงตกลงกับท่านพี่ได้หรือยังเจ้าคะ" หลี่ถิงเอ่ยถาความคืบหน้า "ได้แล้วละถ้าจะให้เสร็จเร็วเราต้องเพิ่มคนงานและค่าแรงเพิ่มน้องจะว่ายังไง" "ได้เจ้าค่ะข้าตกลงคือข้าเปลี่ยนใจอยากได้รั่วอย่างดี สูงเลยหัวท่านพี่ขึ้นไปอีกนะเจ้าคะคนงานที่ท่านลุงพามาใครทำได้ท่านลุงก็จ้างเขาเลยนะเจ้าคะจะได้เสร็จก่อนหน้าหนาว" "ได้นังหนู" "อ้อแล้วคนที่เหลือก็ให้มาดายหญ้าขุดบ่อน้ำตามที่เขาทำได้เจ้าค่ะ ท่านลุงก็คัดเอาถ้ามีคนงานอีกก็พามาได้เลยเจ้าค่ะแปลงนี้ก็ล้อมรั่วไม้นี้แหละเพราะสองฝั่งนั้นเป็นอิฐและปูนอย่างดีแล้ว ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่ได้ทำงานดายหญ้าเสร็จขุดบ่อน้ำและพลิกหน้าดินด้วยเจ้าค่ะพอตากดินเสร็จข้าก็จะจ้างมาปลุกผักผลไม้ด้วย" "ดีๆนังหนูเป็นบุญของชาวบ้านที่ได้เจ้าจ้างงานก่อนจะถึงหน้าหนาว" "ลุงประเมินราคาเท่าไร่เจ้าคะ" "กำแพงปูนข้าตีราคา100ตำลึงทองนังหนู บ้านอีก100ตำลึงทองเหมือนกันรวมบ้านพักสี่หลังฝั่งละสองหลังหลังละสองห้องนอนห้องครัวและห้องโถงและห้องน้ำทุกหลัง บ้านของเจ้า5ห้องนอนห้องน้ำในตัวห้องทุกห้อง" "เจ้าค่ะห้องครัวห้องโถงและห้องใต้ดินไว้เก็บเสบียง" "ข้าคิดห้าเพิ่มอีก5ตำลึงทองราคานี้เจ้าไหวไหม" "ได้เจ้าค่ะข้าเพิ่มให้อีกหนึ่งตำลึงทองวางท่อน้ำมาจากลำธารเข้าในบ้านทุกห้องเดี่ยวข้าร่างแบบให้เจ้าค่ะ "ดีนังหนูข้าขอบใจเจ้ามากจริงๆ" "อ่าท่านหัวหน้าหมู่บ้านข้ามีเรื่องจะขอให้ท่านประกาศว่าข้ารับซื้อมูลสัตว์ทุกอย่างถุงใหญ่ให้ถุงละ3อิแปะรับไม่อั้นเจ้าค่ะ แต่รอให้ข้าพลิกหน้าดินเสร็จก่อนค่อยนำมาขายที่บ้านข้า ของหมู่บ้านท่านลุงช่างด้วยเจ้าค่ะ" "ได้ๆนังหนูข้าจะบอกหัวหน้าหมู่บ้านน้ำหนาวประกาศให้ขอบใจเจ้ามาก" "ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ ท่านผู้ใหญ่เจ้าค่ะข้ามีอีกเรื่องเจ้าค่ะคือข้าว่าหลังจากพลิกหน้าดินเสร็จรอปลูกผักผลไม้ข้าว่าจะสอนชาวบ้านทำอาหารแห้งของดองไว้เป็นเสบียงหน้าหนาวที่จะถึง ข้าจะพาขึ้นเขาไปเก็บเห็ดป่าผักป่าเยอะแยะไปหมดหัวมันหัวเผือกก็กินได้ทำไมไม่กินละเจ้าคะ ที่จริงแล้วของป่าเยอะมากนะเจ้าคะ" "จริงหรือนังหนู" "จริงเจ้าค่ะ" "เจ้ารู้มาจากไหนเมื่อก่อนเจ้าก็ไม่รู้ใช่ไหม" หลี่ถิงจึงรีบโกหกว่า "ข้าฝันเห็นท่านเทพมาบอกเจ้าค่ะว่ามีอะไรกินได้บ้าง และที่ท่านพี่เดินได้ก็ท่านเทพบอกตัวยาเจ้าค่ะข้าจึงหามาให้ร้านหมอหลอมโอสถให้" "ดีๆขอบคุณสรรค์ที่เมตาชาวบ้าน" ท่านลุงทั้งสองก้มไปลงคาราวะไปทางภูเขา หลี่ถิงเกาแก้มแล้วยิ้มแห้งๆไป ทางสามีหลี่หยางมองภรรยาอย่างโง่งม โปรดติดตามตอนต่อไป
บทที่เกี่ยวข้อง
ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 17
มื้อเที่ยงหลี่ถิงเอาซาลาเปาหมูออกมาเลี้ยงคนงานกับต้มจับฉ่าย ทุกคนกินไปร้องให้ไปด้วยความตื้นตันใจเพราะไม่เคยได้กินเนื้อในซาลาเปาก็มีเนื้อหมูจนเต็มลูกแบบนี้ ต้มจับฉ่ายก็ใส่ซี่โครงหมูตักให้ถ้วยใหญ่นั่งกินเป็นกลุ่มไม่อิ่มก็ให้ตักเพิ่ม บางคนแอบซ่อนซาลาเปาไว้เพื่อให้ลูก หลี่ถิงจึงบอกให้กินให้อิ่มเลยเธอทำไว้เยอะเดี๋ยวตอนเย็นจะแจกอีกคนละ1-2ลูก ทุกคนได้ยินก็ยิ้มอย่างยินดีตอนเย็นจ่ายค่าแรงคนละ40อิแปะซาลาเปาคนละลูกหลี่ถิงให้ลูกสาวกับลูกชายเป็นคนแจกซาลาเปา หลี่ถิงเอาของกินใส่ห่อผ้าให้ลู่ตงกับลู่ซิงเธอเอาข้าวสานเอาเนื้อแห้งเอายาลดไข้ใส่ไปในห่อผ้าแยกต่างหาก ใส่ตระกร้าให้ผลไม้ให้เกลือน้ำตาลเครื่องปรุงเธอแบ่งให้ครบทุกอย่างจนเต็มตระกร้า เด็กทั้งสองซาบซึ้งมากจนแอบน้ำตาไหลลู่ตงก้มหัวขอบคุณหลายครั้งลู่ซิงก็ทำเหมือนพี่ชาย หลี่ถิงให้ค่าแรงอีกคนละ40อิแปะเด็กคนน้ำตาคลอจวนจะไหล"กินข้าวแล้วเอายาให้แม่กินนะทุกสองชั่วยาม""ขอรับท่านน้า""และถ้าแม่ดีขึ้นอยากมาอยู่กับน้าก็ได้แต่ถ้ามาไม่ไหวก็มาวันหลังนะกลับไปปรึกษากับแม่ก่อน เอาละไปได้แล้วพรุ่งนี้เจอกัน"ลูกของเธอโบกมือบายๆให้สองพี่น้องยามอิ๋วลี่ถิงพาลูกกับสามี
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-25ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 18
และแล้ววันเวลาก็ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์คนงานพลิกหน้าดินขุดบ่อน้ำ ใส่ขี้วัวตากหน้าดินเตรียมรอปลูกผักผลไม้ต่อ เธอนัดคนอีก5วันให้มาปลูกผักผลไม้ ข้าวต้องรอให้ผ่านหน้าหนาวไปถึงจะเริ่มเพาะปลูกได้เธอให้คนงานทำเป็นคันนาให้แล้วเธอแจ้งกับหัวหน้าหมู่บ้านว่าจะพาชาวบ้านขึ้นเขาไปหาของป่าให้ส่งตัวแทนมาบ้านละหนึ่งคน จากนั้นก็จะแบ่งกลุ่มให้เท่าๆกันทุกคนและต้องไม่เอาเปรียบกันให้สามัคคีกันเพราะมันเป็นเสบียงของทุกคนถ้าใครยินดีที่จะทำตามกติกาที่เธอตั้งขึ้นมา ก็ให้มาลงชื่อไว้เพื่อไปเก็บผักหาเห็ดขุดหน่อไม้ ผู้ชายเธอให้ทำกับดักไว้ดักไก่ป่ากระต่ายป่าและขุดหลุมดักหมูป่าทุกได้ยินก็ดีใจมากเพราะไม่รู้วิธีทำมาก่อนและลงชื่อทุกครัวเรือนหมู่บ้านของลู่ตงก็มาเต็มจำนวนที่มาทำงานที่บ้านของเธอ แม่ของลู่ตงกับลู่ซิงเธอก็จะย้ายมาอยู่กับครอบครัวหลี่ถิงได้เแล้วเธอจึงให้ไปอยู่ที่บ้านเก่าของเธอ นางลู่ตงลี่มาขอบคุณหลี่ถิงที่บ้าน และผู้ใหญ่ของหมู่บ้านน้ำหนาวพามาและแจ้งย้ายเข้าอยู่ในหมู่บ้านสามชุนวันนี้ลู่ตงกับแม่ก็จะขึ้นไปหาของป่ากับท่านน้าหลี่ถิงให้ลู่ชิงไปอยู่เป็นเพื่อนหลี่ฝูกับหลี่ฮวาเพราะหลี่หยางต้องดูคนงานสร้างบ้านหลี่ถิงเตร
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-25ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 19
หลังจากที่ชาวบ้านนั่งกินข้าวรวมจนอิ่มหนำสำราญนั่งพักต่ออีก1เค่อ หลี่ถิงมองดูชาวบ้านพูดคุยยิ้มแย้มกันแม่เฒ่าฮุ้ยหลิ่งก็เดินมาหาหลี่ถิง"นังหนูชาวบ้านบอกว่ากินไม่หมดขอห่อกลับไปกินบ้านได้ไหม" หลี่ถิงตอบ"ได้จ้ะยายแบ่งไปกินได้เลยข้าไม่หวง""เออขอบใจเจ้ามากนะนังหนู""ข้ายินดีเจ้าค่ะ"จากนั้นหลี่ถิงก็พาชาวบ้านผู้หญิงเดินขึ้นเนินเขาห่างจากที่กินข้าวไม่ไกลมาก"ท่านยายตรงนี้คือที่เก็บผักป่าเจ้าค่ะนี้คือผักหวานป่าผักกรูดหลายอย่างเต็มไปหมด โอ้มีผิงกั๋วด้วยเฉาเหมยลูกพลับตั้งหลายต้น" หลี่ถิงปรบมือดังๆ"ท่านป้าท่านน้าทั้งหลายผลไม้ป่านี้กินได้เจ้าค่ะ เก็บกินได้เลยถ้าเก็บผักเสร็จก็เก็บผลไม้ต่อได้เลยบางอย่างเก็บตากแห้งกินและเก็บได้นานอย่างลูกพลับพอแห้งแล้วชงใส่น้ำร้อนกลิ่นหอมมากชงกินเหมือนน้ำชาเลยเจ้าค่ะเฉาเหมยป่าพอสุกสีแดงหวานมากกินสดๆได้เลยต้องสีแดงนะเจ้าคะถึงกินได้ มองดูสิเจ้าค่ะเยอะมากเต็มป่าเลยสามารถทำเป็นแยมได้ด้วยเจ้าค่ะ นำไปกวนไว้กินกับขนมปังหรือแป้งจี่ได้เจ้าค่ะนี้ข้าจะกินให้ดูไม่ต้องกลัวมีพิษ"พอหลี่ถิงบอกลู่ตงก็เด็ดมาสองลูกเช็ดกับเสื้อให้สะอาดและกินทันที่เขาเบิกตากว้าง"หวานอร่อยจริงๆด้วยท่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-25ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 20
หลังจากพาชาวบ้านเดินลงเขามาหลี่ถิงบอกชาวบ้านว่าเธอขอแวะบ้านก่อนแล้วจะตามไป"ให้ทุกคนไปที่ลานบ้านผู้ใหญ่บ้านเลยนะเจ้าคะจะทำการแบ่งอาหารกันเลยจะได้รีบกลับบ้านไปทำกับข้าวให้ครอบครัวกินมื้อเย็นกัน" " ขอบใจเจ้ามากหลี่ถิง"หลี่ถิงกลับมาถึงบ้านก็เรียกหาลูกๆของเธอ"ท่านแม่กลับมาแล้ว" หลี่ฮวารีบวิ่งไปหามารดาทันที หลี่ถิงย่อตัวลงอุ้มลูกสาวขึ้นมา"ทำอะไรกันอยู่หรือลูก แม่กลับมาเร็วว่าจะเรียกลูกเข้าไปในหมู่บ้านด้วยกันนะจ้ะ""ท่านแม่ดื่มน้ำก่อนขอรับ"หลี่ฝูบอกมารดา "ขอบใจจ้ะ" "วันนี้ลูกคัดหนังสือด้วยขอรับท่านแม่" หลี่ฝูบอกท่านแม่เพราะอยากได้คำชม"เด็กดีเจ้าเก่งมาก" หลี่ถิงเอ่ยชมพร้อมลูบหัวลูกชายหลี่หยางเดินมาที่บ้านเขามองเห็นภรรยาตั้งแต่อยู่หน้าบ้านแล้ว"ทำไมกลับเร็วและน้องหญิง" หลี่ถิงยิ้มก่อนตอบสามี"วันนี้โชคดีได้ของป่าเยอะมากเลยท่านพี่" หลี่ถิงตอบสามี"น้องเลยแวะมารับลูกเข้าในหมู่บ้านจะไปแบ่งของที่เก็บมาจากป่าให้ชาวบ้านเท่าๆกันเจ้าค่ะ"" อืม " หลี่หยางพยักหน้าเข้าใจพร้อตอบรับในลำคอเบาๆ"ท่านพี่เจ้าคะ" หลี่ถิงเรียกสามีแล้วก็เล่าว่า"วันนี้ได้หมูป่ามาเยอะจึงต้องรีบชำแหละก่อนจะ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-25ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 21
วันนี้กว่าจะกลับมาถึงบ้านก็ยามอิ่วแล้วหลี่ถิงจึงเอาก๋วยเตี๋ยวเนื้อตุ๋นออกมาทานมื้อเย็นกันคนละชามใหญ่ลูกชิ้นเนื้อเยอะๆเพิ่มให้สำหรับทุกคน ตบท้ายด้วยแตงโตลูกโตๆเนื้อแดงหวานฉ่ำอร่อยเป็นที่สุดที่ฮวาเออร์เคยบอกกับมารดา เด็กสาวฮวาน้อยคลั่งรักการกินแตงโมมากเธอก็รีบให้ลูกๆรีบอาบน้ำเข้านอนเพราะวันนี้พวกเขาช่วยแม่ทำความสะอาดร้านค้าที่แม่ซื้อไว้ในเมืองทั้งวันหลี่ถิงเธอเอาผ้าสีทึบออกมาคลุมไว้เพื่อป้องกันฝุ่นไว้เวลามาทำความสะอาดจะได้ไม่ต้องทำเยอะซื้อหนังสือหัดอ่านหัดเขียนให้ลูกๆของเธอซื้อขนมถังหูลู่ ซื้อชุดให้ใหม่อีกคนละ5ชุดครบทั้งพ่อแม่ลูกและเธอก็ซื้อชุดใหม่ให้กับครอบครัวลู่เพิ่มอีกคนละ3ชุดและซื้อผ้าสำหรับให้ทำผ้าห่มให้อีก3พับให้ลู่หนิงลี่เย็บให้กับลูกของเธอเองลู่ตงกับลู่ซิงและแม่กล่าวขอบคุณทั้งน้ำตาที่ท่านน้าหลี่ถิงหยิบยืนช่วยเหลือ3แม่ลูกตลอดมาอาหารการกินเวลามาทำงานก็ให้ได้กินเหมือนกันทุกคนทั้งบ้านวันนี้เธอก็ยังเอาก๋วยเตี๋ยวใส่ปินโตให้อีกคนละชามแตงโมอีก2ลูกให้กลับบ้านไปกินได้เลย ไม่ต้องทำอาหาร เพราะสามแม่ลูกอยู่ทำงานรอที่บ้านจนเย็นเธอก็ให้สามีเอาเกวียนไปส่งที่ในหมู่บ้านอีก ค่อยกลับมากินก๋วย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-25ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 22
วันนี้กว่าจะกลับมาถึงบ้านก็ยามอิ่วแล้วหลี่ถิงจึงเอาก๋วยเตี๋ยวเนื้อตุ๋นออกมาทานมื้อเย็นกันคนละชามใหญ่ลูกชิ้นเนื้อเยอะๆเพิ่มให้สำหรับทุกคน ตบท้ายด้วยแตงโตลูกโตๆเนื้อแดงหวานฉ่ำอร่อยเป็นที่สุดที่ฮวาเออร์เคยบอกกับมารดา เด็กสาวฮวาน้อยคลั่งรักการกินแตงโมมากเธอก็รีบให้ลูกๆรีบอาบน้ำเข้านอนเพราะวันนี้พวกเขาช่วยแม่ทำความสะอาดร้านค้าที่แม่ซื้อไว้ในเมืองทั้งวันหลี่ถิงเธอเอาผ้าสีทึบออกมาคลุมไว้เพื่อป้องกันฝุ่นไว้เวลามาทำความสะอาดจะได้ไม่ต้องทำเยอะซื้อหนังสือหัดอ่านหัดเขียนให้ลูกๆของเธอซื้อขนมถังหูลู่ ซื้อชุดให้ใหม่อีกคนละ5ชุดครบทั้งพ่อแม่ลูกและเธอก็ซื้อชุดใหม่ให้กับครอบครัวลู่เพิ่มอีกคนละ3ชุดและซื้อผ้าสำหรับให้ทำผ้าห่มให้อีก3พับให้ลู่หนิงลี่เย็บให้กับลูกของเธอเองลู่ตงกับลู่ซิงและแม่กล่าวขอบคุณทั้งน้ำตาที่ท่านน้าหลี่ถิงหยิบยืนช่วยเหลือ3แม่ลูกตลอดมาอาหารการกินเวลามาทำงานก็ให้ได้กินเหมือนกันทุกคนทั้งบ้านวันนี้เธอก็ยังเอาก๋วยเตี๋ยวใส่ปินโตให้อีกคนละชามแตงโมอีก2ลูกให้กลับบ้านไปกินได้เลย ไม่ต้องทำอาหาร เพราะสามแม่ลูกอยู่ทำงานรอที่บ้านจนเย็นเธอก็ให้สามีเอาเกวียนไปส่งที่ในหมู่บ้านอีก ค่อยกลับมากินก๋วย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-25ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 23
หลังจากกินมื้อเที่ยงเสร็จก็พาชาวบ้านนั่งพักเอาแรงสักพัก จากนั้นก็ได้นัดกันกับชาวบ้านตอนยามอุ่ยให้ทุกคนเก็บของเตรียมลงเขาพร้อมกัน พอนัดเวลากันเรียบร้อยพวกชาวบ้านผู้หญิงก็พากันรีบไปขุดหัวมันเทศอีกหนึ่งชั่วยาม พวกผู้ชายก็ให้ขนหัวมันลงไปก่อน อีกกลุ่มก็ให้ไปตัดไม้ไปทำคอกสัตว์ถ้าตัดได้พอแล้วก็ให้ขนลงไปใส่เกวียนเข้าหมู่บ้านเลย พอครบ1ชั่วยามให้พวกผู้ชายรีบไปเก็บกับดัก ส่วนกับดักไก่กับกระต่ายให้ย้ายกับดักให้เข้าไปลึกอีกหน่อยหนึ่ง สวนสัตว์ที่ดักได้ก็ให้ขนลงเขาใส่เกวียนเข้าหมู่บ้านเลย จากนั้นหลี่ถิงก็บอกพวกผู้ชายขนสัตว์ป่าลงเขาหมดแล้วก็ให้มาขนหัวเทศรอบสุดท้ายและกลับเข้าหมู่บ้านพร้อมกันเลย ทุกคนพยักหน้าและตอบเอาตามที่หลี่ถิงบอกและแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ตัวเองอย่างขยันขันแข็ง ยามเซินทุกคนก็ลงจากเขาพร้อมกันเดินเข้าหมู่บ้านด้วยใบหน้าที่เบิกบานใจวันนี้ของป่าได้เยอะกว่าเมื่อวานหมูที่ยังไม่ตายวันนี้ได้มาตั้ง60ตัวที่ตายรอบบ่ายอีก10ตัวชาวบ้านก็แบ่งหมูกันวันนี้ได้คนละ15ชั่งทุกคนต่างโห่ร้องอย่างดีใจต่างก็ได้หัวมันเทศอีกคนละ2กระสอบจากนั้นชาวบ้านก็ช่วยกันขนของที่ได้กลับบ้านและมาช่วยหมู่บ้านน้ำหนาวขนขึ้นเกวี
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-25ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 24
และแล้วก็ครบวันที่หลี่ถิงจะพาชาวบ้านขึ้นเขาหาของป่าและแบ่งปันสัดส่วนให้ครบทุกครัวเรือน ชาวบ้านต่างดีอกดีใจที่ได้ส่วนแบ่งเท่าๆทุกคนตอนนี้ไม่ต้องทุกข์ใจเรื่องเสบียงหน้าหนาวแล้วที่ใกล้จะถึงแล้วชาวบ้านได้หมูไปเลี้ยงครอบครัวละ2ตัวได้ไก่ครัวละ6ตัวได้กระต่ายอีกครอบครัวละ4ตัว หลี่ถิงให้ความรู้เรื่องการปลูกหัวมันเทศให้พลิกหน้าดินตากไว้3วันขึ้นแปลงใส่ปุ๋ยขี้วัวขี้ไก่ได้หมดถ้าเป็นมูลสัตว์ ขุดหลุมให้ห่างกัน1ช่วงแขน เริ่มแรกที่ปลูกก็รดน้ำเช้าเย็นสักอาทิตย์พอให้เถามันเทศไม่ตายเพราะช่วงไม่ใช่หน้าฝนดินอาจแห้งไปหน่อยป้องกันเถามันตายชาวบ้านต่างขอบคุณหลี่ถิงกับหลี่หยางมองสองสามีภรรยาดังเทพเซียนลงมาโปรดหมู่บ้านสามชุนและหมู่บ้านน้ำหนาวเธอบอกว่า"ใครที่ได้หมูตัวเมียทั้งสองตัวก็ให้เอาไปผสมพันธุ์กับบ้านที่มีตัวผู้" ทุกคนพยักหน้าตอบ"เข้าใจขอบใจมากเมียหลี่หยาง"และเธอก็บอกให้หัวหน้าหมู่บ้านประกาศประชุมชาวบ้านให้ช่วยกันซ่อมแซมบ้านเรือนหลังคาบ้านก่อนที่หิมะจะตก ให้พวกผู้ชายในหมู่บ้านช่วยกันทุกคนและก็ทำทุกหลังคาในหมู่บ้านเพื่อป้องกันเหตุร้ายที่จะเกินขึ้นทุกคนต่างเห็นด้วยกับความคิดของเธอหลี่ถิงสอนทำที่ดักปลา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-25
บทล่าสุด
ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 50
ในวันที่หลี่ถิงแต่งลูกเขยเข้าบ้านมาได้เกือบสามเดือนลูกชายที่กลับมางานแต่งของน้องสาวก็กลับไปเรียนต่ออีกไม่นานก็จะกลับมาบ้านบอกมารดาว่าอยากตั้งสถานศึกษาขึ้นอีกโดยลูกชายของนางจะเป็นคนสอนเองกับหลานของลุงเฉิงให่หลี่ฝูสงสารเด็กไร้บ้านคนขอทานตอนนี้ตัวหลี่ถิงซื้อที่ในตัวอำเภอห่างตัวเมืองแค่5ลี่ได้และได้ก่อสร้างที่พักผิงกับคนอยากไร้สอนอาชีพจักสานปักผ้าออกมาขายให้มีเงินหนุมเวียนในที่พักพิงแยกปลูกข้าวปลูกผักทุกอย่างในเก็บกันโดยไม่ต้องซื้อหามีบ่อปลาขนาดใหญ่เลี้ยงไว้ให้กินกันที่พักพิงทุกคนที่หลี่ถิงช่วยมาจากอารามร้างตอนนี้มีประมาณเกือบร้อยคนรวมทั้งเด็กด้วย สถานศึกษาก็ก่อสร้างติดกันกับที่พักพิงคนยากไร้นายช่างบอกครึ่งเดือนก็จะแล้วเสร็จหลี่ถิงติดต่อนายอำเภอให้หาพ่อค้ามารับซื้อสินค้าในศูนย์พักผิงของทุกอย่างที่ทำออกมาจึงไม่พอขายทำให้ในเมืองคึกคักการค้าขายก็ดีขึ้นการกินอยู่ของชาวบ้านก็ดีขึ้นนายอำเภอก็ได้หน้าตาว่าทำงานดีได้รางวัลมามากมายจึงมาขอบใจหลี่ถิงที่ทำให้เมืองหังโจมีหน้ามีตา ชาวบ้านอยู่ดีมีงานทำและการกินอยู่ก็ดีขึ้นมีพ่อค้าเดินทางมาค้าขายรับซื้อของไปขายต่อไม่ขาด ข่าวลือถึงเมืองหลวงมีขุนนางให
ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 49
หลังจากกลับมาจากเหลาอาหารแล้วหลี่ฮวาก็มาช่วยช่วยสาวๆในร้านขายของต่อตอนเที่ยงของจากไร่เข้ามาส่งที่ร้านและช่วยกันจัดเรียงสินค้า ในร้านลูกค้าก็เข้ามาเรื่อยๆบางคนมารอซื้อของรอบเที่ยง คนส่วนมากเป็นพ่อบ้านจวนใหญ่ในเมืองที่มาซื้อสองรอบเพราะมีผลไม้ป่าด้วยทุกวันสดและใหม่เสียงหวานใสเรียกลูกค้าและพูดคุยแนะนำสินค้าในร้านอย่างไม่ถือตัวเหวินหลงเดินมาดูร้านของสาวน้อยตั้งแต่กินมื้อเที่ยงเสร็จเขาเดินมาเรื่อยๆดูร้านค้ามาตามทางจนมาหยุดร้านฝั่งตรงข้ามที่เหวินหลงยืนอยู่มองนางขายของในร้านอย่างร่าเริงมีชีวิตชีวาดูสดใสเป็นอย่างมากเหวินหลงเดินเข้าไปในร้านของหลี่ฮวา"ร้านของเจ้ามีของขายเยอะมากเลยนะสาวน้อย" เหวินหลงถามหลี่ฮวา"นายน้อยท่านมาเดินเล่นหรือเจ้าคะเชิญนั่งก่อนเจ้าค่ะ" หลี่ฮวาตกใจเล็กน้อยก่อนจะต้อนรับด้วยรอยยิ้มอย่างมืออาชีพก่อนจะขอตัวไปเอาน้ำส้มคั้นกับขนมมาให้เหวินหลงดื่มพร้อมกับน้ำชาให้นายน้อยเลือกดื่มเอง"น้ำนี้อร่อยมาเลยแม่นางน้ำนี้คืออะไรหรือ และขนมนี้ก็อร่อยมาก" เหวินหลงถามเพราะหลี่ฮวาเอาขนมเค้กที่ท่านแม่เอาให้ตอนเช้ามาทานคู่กับน้ำส้มคั้น"อ้อเป็นขนมที่ท่านแม่ทำเจ้าค่ะนายน้อยและนี้ก็คือน้ำส้
ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 48
ผ่านมาอีก5ปีที่หลี่ถิงคลอดฝาแฝดให้กับหลี่หยางลูกๆของหลี่ถิงก็ไปเรียนหนังสือกับเด็กๆในไร่ลูกหลานของคนงานในไร่ของหลี่ถิงส่วนหลี่ฝูตอนนี้ได้เข้าเรียนในเมืองหลวงพร้อมกับหลานของลุงเฉินให่กันสามคนและจะกลับมาบ้านปีละสองครั้งทั้งสามคนสอบเข้าได้และมีหอพักอยู่ในสถานศึกษาเลยหลี่ถิงภูมิใจกับเด็กทุกคนๆส่วนหลี่ฮวาก็ปักปิ่นแล้วและชอบค้าขายหลี่ถิงจึงยกตำแหน่งติดต่อกับเหลาส่งผักส่งของไปที่เหลาจึงผ่านหลี่ฮวาทุกอย่างส่วนลู่ตงก็คุมคนงานในไร่แทนพี่สาวพี่ชายงานในไร่จึงไม่มีอะไรต้องห่วง ลู่ชิงมีหน้าที่เลี้ยงลูกๆของเธอกับแม่ของเธอและแม่สามีที่คอยช่วยกันทั้งคุณชายน้อยกับคุณน้อยน้อยของไร่เป็นที่รักใคร่ในความช่างพูดช่างจาออดอ้อนจนคนงานในไร่รักหลงกันทุกคนตัวของหลี่ถิงจึงมีเวลาว่างขึ้นเขากับสามีหาของป่าผลไม้ป่าและต้นอ่อนของผลไม้มาปลูกในไร่ในทุกวันชาวบ้านก็จะเห็นสองสามีภรรยาพากันขึ้นเขาหลังยามเฉินทุกวันหลี่ฮวาหลังจากส่งผักปลากุ้งให้กับเหลาเฟิงฟูแล้วกินมื้อเช้าแล้ว หลี่ฮวาก็จะเข้าเมืองไปช่วยคนงานขายของที่หน้าร้าขายผักของเธอต่อทุกวันเพราะมารดายกให้เธอจัดการทุกอย่างมีพ่อค้าต่างเมืองมารับผักไปขายต่อในหลายเมืองการ
ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 47
วันนี้ในบ้านไร่เชิงเขาของหลี่หยางกำลังวุ่นวายเพราะนายหญิงของไร่ปวดท้องจะคลอดลูกหลี่หยางเดินวนเวียนไปมาจนทุกคนเวียนหัวอาจารย์จางคุนจึงพูดขึ้นเป็นตัวแทนทุกคน"หลี่หยางเจ้าใจเย็นก่อนข้าตาลายหมดแล้วเดี๋ยวหลี่ถิงก็คลอดเจ้าอย่าลืมว่านางเคยคลอดลูกแฝดให้เจ้ามาแล้วนะ""แต่ข้าเป็นห่วงนางนี้ขอรับท่านลุงเสียงร้องภรรยาใจข้าจะขาดตามนางให้ได้" เลยหลี่หยางตอบ"อือข้าเข้าใจแต่สงบใจเถอะ" อาจารย์บอกด้วยความใจเย็นและให้หลี่หยางใจเย็นๆเหมือนกันทุกคนในไร่ต่างมารอดูนายน้อยคนใหม่กันพร้อมหน้ากันทุกคนเสียงหลี่ถิงกรีดร้องมาครึ่งชั่วยามแล้วหมอตำแยสามคนในห้องและมีฮูหยินจางเสิ่น ลู่หนิงลี่ ฮูหยินเฉินอิงที่อยู่ในห้องกับหลี่ถิงข้างนอกภรรยาของลู่ตงกับลู่ชิงกำลังคุมสาวๆต้มน้ำเข้าไปสำหรับใช้ในห้อง"ใกล้แล้วนายหญิงเบ่งเลยนะเจ้าค่ะ" เสียงหมอตำแยบอกกับหลี่ถิง"เบ่งเจ้าค่ะนายหญิง" เสียงหมอตำแยร้องบอกเสียงหลี่ถิงและผ่นไปสักพักก็แว่วเสียงเด็กร้องแว้ๆดังขึ้น หลี่หยางหายใจโล่งอก"ได้คุณชายน้อยเจ้าค่ะ" นายท่านหลี่หยางยิ้มและเข้าไปรับห่อผ้าสีแดงทารกตัวแดงอวบอ้วนแข็งแรงพร้อมพูดพูดนามเด็กชายด้วยความรัก"หลี่ต้าเฉิงลูกพ่อ"เสียง
ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 46
วันเวลาผันผ่านมา5ปีตั้งแต่ปลายฟ้ามาอาศัยในร่างของหลี่ถิงวันนี้สามีของเธอแพ้ท้องหนักกินข้าวไม่ได้มาเป็นเดือนร่างกายผอมลงไปนิดหน่อยหลี่ถิงถามสามี"อยากกินอะไรเจ้าคะท่านพี่" ช่วงนี้หลี่หยางชอบกินส้มตำไก่ย่างกับปลาเผาผลไม้รสเปี้ยวจิ้มพริกเกลือ"ของเปรี้ยวๆน้องหญิง""เจ้าค่ะ"งานในไรก็ยกให้น้องชายเป็นคนทำแทนลู่ชิงก็ช่วยงานพี่สาวได้เยอะมากและได้หมั้นหมายกับจางเทียนเพราะปีนี้อายุครบ16ปี พอดีที่หลี่ถิงขอเอาไว้เพราะทั้งสองรักกันมาได้หลายปีแต่อยู่ในสายตาของผู้ใหญ่และจางเทียนสัญญาว่าจะมีลู่ชิงแค่คนเดียว ในไร่แห่งนี้หลี่ถิงตั้งกฏขึ้นมาคือใครที่ชอบพอและจะแต่งงานกันต้องมีกันและกันแค่คนเดียวถ้าใครทำผิดกฏเธอจะเชิญออกจากบ้านไร่แห่งนี้หลี่ถิงตั้งกฏนี้ขึ้นมาเพื่อความเป็นธรรมของผู้หญิงบ้าง แรกๆผู้ชายทุกคนก็งงหลี่ถิงจึงจัดการอบรมสั่งสอนเรื่องนี้ไปเป็นเกือบวันจากนั้นทุกคนจึงเข้าใจและทำตามกฏกันจางเทียนอยากแต่งตั้งแต่ปักปิ่นแล้วแต่หลี่ถิงขอไว้ว่าให้อายุ16ปีค่อยแต่งนี้เหลือเหลืออีกสามวันก็จะถึงวันแต่งแล้วส่วนลู่ตงก็แต่งให้กับหลานสาวของลุงเฉินให่ได้ครึ่งปีแล้วหลี่ถิงก็ยกที่ดินให้15หมู่สร้างบ้านให้และให้เงิน
ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 45
หลังจากกลับมาถึงบ้านแล้วหลี่ถิงกับสามีก็เข้าไปพักในห้องรอเวลากินมื้อค่ำร่วมกันกับคนงานของเธอหลี่หยางนอนกอดภรรยาคนสวย"น้องหญิงนอนพักเอาแรงหน่อยเถิดคืนนี้ยังอีกยาวไกลไหนจะงานเลี้ยงและต้องดูแลพี่อีก""ได้เจ้าค่ะ" หลี่ถิงตอบจากนั้นเธอก็หลับไปเพราะวันนี้หลี่ถิงต้องเหนื่อยจริงๆหลังจากที่เมียรักหลับแล้วหลี่หยางก็ห่มผ้าให้ภรรยาหอมหน้าผากเมียรักแล้วก็เดินออกมาจากห้องเขาว่าจะเดินไปดูฟาร์มหมูเสียหน่อยเดินออกมาเจอลูกสาวกับลูกชายเล่นอยู่กับลูกหลานของลุงเฉินให่พอลูกมองเห็นบิดาก็เรียกด้วยความดีใจ"ท่านพ่อจะไปไหนขอรับ" หลี่ฝูถามบิดา"พ่อว่าจะไปดูที่ฟาร์มหมูนะลูกเจ้าอยากไปกับพ่อไหม" หลี่หยางถามลูกชาย"ไปขอรับ""ข้าไปด้วยๆน้าาท่านพ่อ" หลี่ฮวาวิ่งมาขอบิดากอดขาหัวทุยถูไถขาแกร่งของบิดาเงยหน้าอ้อนบิดาไปด้วยตาปริบๆ หลี่หยางที่เจอลูกอ้อนลูกสาวก็ใจอ่อนไปหมดอุ้มลูกสาวขึ้นมาอุ้มหอมแก้มด้วยความรัก หลี่ฝูที่เห็นน้องสาวออดอ้อนบิดาก็วิ่งเข้ามาให้บิดาห้อมแก้มด้วยหลี่หยางหัวเราะร่าหอมแก้มลูกชายหนักๆไปหลายที"เอาละลูกไปด้วยกันนี้ละเด็กๆใครอยากไปด้วยก็ตามมา" หลี่หยางบอกจากนั้นเด็กๆก็วิ่งตามหลังหลี่หยางเป็นขบวนหลี่
ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 44
ผ่านไปสามเดือนงานทุกอย่างในไร่ก็เรียบร้อยทุกอย่าง ตอนนี้หลี่ถิงกับสามีเข้ามาในเมืองเพื่อจะทำการขายผลไม้แตงโมเมล่อนองุ่นแตงไทยฟักทองสาลี่ส้มในไร่มีทุกอย่างผักของหลี่ถิงก็ขายดิบขายดีทุกวันหลังจากส่งให้หลงจูของเหลาเฟิงฟูแล้วหลี่ถิงกับสามีก็จะเข้ามาขายของในเมืองสองคนโดยเฉินให่กับลูกชายเป็นคนเอาผลไม้มาส่งตอนเช้าและตอนเที่ยงครั้งละ10เกวียนเลยทีเดียว ถั่วฝักยาวแตงกวาฝักทุกชนิดที่หลี่ถิงปลูกเป็นต้องการของคนในเมืองเพราะว่าความสดใหม่และต้นอวบหน้ากินเวลาเอาไปทำอาหารก็อร่อยมากลูกสาวสองคนของลูกชายท่านลุงเฉินให่อายุ13-14สองคนมาช่วยขายทุกวันคนงานในไร่ก็วางใจได้ช่วยงานก็ในไร่หลี่ถิงได้อย่างดียังมีหนุ่มน้อยวัย15ปีอีก6คนในสามครอบครัวและยังเหลืออีกสามสาวในไร่รวมทั้งพ่อแม่ของพวกเขาอีกที่ช่วยกันในไร่หลี่ถิงจึงวางใจส่วนมากหลี่ถิงจะขึ้นเขามากกว่ายามเซินถึงจะเข้าไปดูที่ร้านและรับคนงานกลับมาด้วยกันตอนนี้หลี่ถิงจึงยกหน้าที่ให้ท่านลุงเฉินให่กับลูกชายคนโตของท่านลุงเป็นคนไปขายแทนส่วนหลี่ถิงกับสามีก็ขึ้นเขากับสามีไปหาของป่าและเอาหมูป่ามาเลี้ยงหลี่ถิงแยกซื้อที่อีก100หมู่ทำฟาร์มหมูป่ากระต่ายป่าไก่ป่าโดยเฉพาะในไ
ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 43
หลังจากเอาหมูป่าใส่ในคอกหมดแล้วหลี่หยางกับเมียก็เดินกลับบ้านหลังใหญ่กับภรรยาหลี่ถิงจึงเอาหมูป่าตัวใหญ่ออกมาไว้ที่หลังบ้านและบอกลู่ตงไปเรียกคนงานทุกคนมาช่วยกันทำหมูและให้มากินมื้อค่ำที่นี้หลี่ถิงบอกทุกคน "แล่เนื้อหมูป่าและทำกินมื้อเย็นร่วมกันทุกคนและค่อยแบ่งกันไปทำกินทุกบ้านข้าเลี้ยงต้อนรับทุกคนเจ้าค่ะ"ทุกคนต่างดีใจที่เห็นหมูป่าตัวใหญ่และก็ตกใจนายท่านเอาลงเขามาได้อย่างไร"ทำไมไม่เรียกพวกข้าไปช่วยเอาหมูลงจากเขาละขอรับนายหญิง" ลุงเฉินให่ถาม"ไม่เป็นไรเจ้าค่ะแค่นี้เล็กน้อย" หลี่ถิงตอบและบอกครอบครัวเยื่อกับครอบครัวอวี่ว่า"เอาหมูป่าที่สลบใส่คอกไว้ 30ตัวพรุ่งนี้คงจะฟื้นท่านก็เลือกเอาว่าจะให้ใครไปช่วยเลี้ยงบ้าง""ท่านน้าลู่หนิงลี่เจ้าคะกุ้งกับปลาในถังแบ่งให้ทุกคนไปทำกับข้าวด้วยนะเจ้าคะ อีกถังก็ให้ทำกินร่วมกันที่นี้ได้เลยข้าเอาออกไว้4ถังกุ้ง2ถังปลา2ถังข้าขอตัวไปพักหน่อยเสร็จแล้วก็ให้หลี่ฮวาไปตามข้าได้เลยเจ้าค่ะ""ได้เดี๋ยวน้าจะจัดการให้เจ้าไปพักเถอะเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว" ลู่หนิงลี่บอกกับหลี่ถิงครึ่งชั่วยามผ่านไปทุกคนก็ทำอาหารเสร็จเพราะมีหลายคนจึงช่วยกันพวกผู้หญิงก็ทำกับข้าวและช่วยกันแบ่งเนื
ข้ามภพมามีครอบครัวที่อบอุ่น บทที่ 42
หลังจากที่คนงานทำความรู้จักกันแล้วหลี่ถิงก็ให้เด็กเล่นอยู่ด้วยกันผู้ใหญ่ก็ไปทำงานและบอกงานกันว่ามีอะไรบ้างที่ต้องทำฮูหยินจางเสิ่นบอกว่าวันนี้จะทำกับข้าวเลี้ยงทุกคนเองเพราะทุกคนได้มาเจอกันโดยไม่คาดฝันต่างบอกเล่าเรื่องราวของตัวเองให้กันฟังลู่หนิงลี่ก็ได้เล่าเรื่องของเธอให้กับเฉินอิงฟังว่ามาอยู่กับหลี่ถิงได้อย่างไร พอได้ฟังเรื่องราวของแต่ละคนที่เล่าสู่กันฟันก็ให้เข้าอกเข้าใจกันและรักในครอบครัวของเจ้านายทุกคนหลี่ถิงบอกลู่ตงว่าเธอจะขึ้นเขากับสามี "พี่กับพี่หลี่หยางจะขึ้นเขาดูแลในไร่และหลี่ฝูหลี่ฮวาแทนพี่ด้วยเย็นพี่จะกลับ""ขอรับเดินทางปลอดภัยทั้งสองขอรับ"จากนั้นหลี่ถิงกับสามีก็พาขึ้นเขาไปหาของป่าสองคน"ท่านพี่เจ้าคะต่อไปเราก็แค่ขึ้นมาหาของป่าจับปลาจับกุ้งหาผลไม้ใหม่ๆไปปลูกในไร่ของพวกเรานะเจ้าคะ""ได้""น้องว่าเราไปขุดหลุมดักหมูป่าหลายๆหลุมหน่อยเจ้าค่ะเอาไปเลี้ยงและไว้ส่งให้เหลาด้วยดีนะที่พวกเราหาไว้ตอนหน้าหนาวเยอะและเลี้ยงด้วย เราจึงมีหมูป่าส่งทุกวัน""พี่ว่าเราไปวางกับดักไก่ป่าและกระต่ายป่าก่อนดีหรือไม่แล้วค่อยไปขุดหลุมดักหมูป่าต่อ" หลี่หยางบอกกับภรรยา"ดีเจ้าค่ะหลังกินมื้อเที่ยงเราก
