แชร์

 ตอนที่  18  กินข้าวกับคู่หมั้น

“กินข้าวเหรอคะ”

“ใช่ คุณพึ่งพูดอยู่ไม่ใช่เหรอว่ายานี้กินแล้วก็ต้องรีบกินข้าวไปเถอะผมจะไปเอารถเข็นมาให้”

“ฉันเดินไปเอง…. ก็ได้ค่ะรอรถเข็นก็ได้รบกวนด้วยนะคะ”

เมื่อหันไปเห็นสายตาดุของเขาเธอก็เลิกเถียงทันทีเพราะไม่อยากถูกเขารังแกอีก แม้ว่าจะเริ่มปรับตัวได้อยู่บ้างแล้วแต่ก็ยังไม่ชินกับการที่เขาทำแบบนี้อยู่ตลอดเวลา รถเข็นพร้อมกับเจ้าหน้าที่มาถึงแล้วแต่เมื่อเขาพยุงเธอนั่งก็หันกลับไปบอกเจ้าหน้าที่ที่เข็นรถมาให้เธอ

“เดี๋ยวผมจัดการเองขอบคุณมาก”

“ครับคุณหมอ”

เขายกถุงยามาวางที่ตักของเธอก่อนจะค่อย ๆ เข็นรถของเหม่ยหลินไปที่ลานจอดรถด้านหลังซึ่งมีรถของเขาจอดอยู่ เมื่อเขาเปิดรถและค่อย ๆ พยุงเธอไปนั่งก็เข็นรถไปคืนที่ลานจอดด้านหน้าและกลับมาขับรถให้เธอเพื่อพาไปทานข้าว

ภัตตาคารหลัวหลิง

เมื่อมาถึงที่ร้านอาหารหรูซึ่งอยู่ไม่ไกลจากโรงพยาบาลของเขานัก คุณหมอเฉินค่อย ๆ พยุงเธอเดินเข้าไปในร้านซึ่งไม่ใหญ่มากแต่บรรยากาศดี

“สองที่ครับ”

“เชิญทางนี้เลยค่ะ”

“คุณเดินไหวหรือเปล่า”

“ไหวค่ะสบายมาก”

เขาค่อย ๆ พยุงเธอไปนั่งโต๊ะที่ไม่ไกลจากทางเดินมากและเริ่มดึงโต๊ะให้เธอนั่ง เมื่อทั้งสองเริ่มสั่งอาหารเหม่ยหลินจึงเริ่มรู้สึกหิ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status