MasukShare
ใครก็ได้ที่ไม่ใช่เพื่อน….
Terakhir Diperbarui:
2025-03-27 22:45:59'ฝ้าย'
เสียงโทรศัพท์โทรเข้าเบอร์บอลแฟนของฉัน เบอร์ที่โทรเข้ามาไม่ใช่ใครเป็นเพื่อนสนิทของเรานั้นเอง "ฮัลโหลฝ้าย ว่าไง" ฉันกดรับโทรศัพท์แทนคนที่กำลังนอนหลับอยู่ (บอลละ มาหาบอลเหรอไม่เห็นบอกเลย) "ใช่ เพิ่งมาถึงเมื่อคืน" ฉันกับแฟนอยู่กันคนละที่เลยทำให้เราไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยนัก แต่ถึงอย่างนั้นเราก็รักกันมา 4 ปีกว่าแล้วละ ถึงแม้ระหว่างทางของเราเขาจะมีเรื่องผู้หญิงเข้ามาบ้าง แต่เขาก็เลือกฉันเสมอ.... (อ่อ พอดีพรุ่งนี้เราจะออกจากโรงพยาบาลอย่างที่พลอยรู้เรื่องที่เราเลิกกับพี่นัท....) "ไม่ต้องพูดหรอก....เราเข้าใจ" ฝ้ายอยู่ในช่วงที่กำลังจะเลิกกับพ่อของลูกในท้อง เธอเครียดมากทำให้เกิดอาการครรภ์เป็นพิษจนเด็กในท้องไม่รอด ฉันจึงไม่อยากให้เธอพูดเรื่องที่ทำให้เสียลูกไปออกมา (งั้นช่วยให้บอลมารับเรากลับได้ไหม....) "ได้สิ เดี๋ยวบอลตื่นจะบอกให้นะ" ฉันตัดสายแล้วได้แต่เศร้าใจ ทำไมคนสองคนที่ไม่มั่นใจในรักถึงได้ยอมให้มีหนึ่งชีวิตเกิดมานะ ฉันไม่ได้ใจร้ายนะ แต่ฝ้ายกับพี่นัทระหองระแหงกันมาตั้งแต่ต้น จนวันหนึ่งฉันได้ข่าวว่างฝ้ายท้องแต่แทนที่พี่นัทจะรับผิดชอบเขากลับเลือกที่จะบอกเลิก ทั้งฉันและบอลก็ทำได้แค่อยู่ข้างๆ จนถึงวันนี้ ตกช่วงบ่ายเราก็ตรงไปรับฝ้ายที่โรงพยาบาลแต่ก็ได้รู้ว่ามีคนมารับฝ้ายกลับไปแล้ว "โถ่เว้ย ใครมารับวะ" "บอล....เป็นอะไรไป อาจจะเป็นพี่นัทก็ได้" "เหอะ คนแบบนั้นน่ะเหรอจะสนใจลูกเมีย" "แต่ฝ้ายเขาก็เป็นแฟนนะ ที่ฝ้ายแทงก็เพราะเครียดเรื่องพี่นัทเขาคงอยากปรับความเข้าใจกัน" บอลยังคงมีสีหน้าตึงเครียดและไม่พูดอะไรกับฉันอีกจนถึงบ้าน อาจจะเป็นเพราะเขาสนิทกันเลยเป็นห่วงเพราะตลอดเวลาที่เขาอยู่ที่นี่ก็มีฝ้ายนี่แหละค่อยไปไหนมาไหนเป็นเพื่อนบอลตลอด ฉันเองก็ได้แต่บอกให้เขาใจเย็นเข้าไว้ : สองวันต่อมา "พลอยติดต่อฝ้ายได้บ้างไหม" อยู่ๆ บอลก็ถามขึ้นขณะที่รอส่งฉันกลับบ้าน ฉันไม่อยากจะคิดไปเองเลยนะว่าเขาดูเป็นห่วงฝ้ายมากจนเกินหน้าที่ไป ฉันรู้ว่าบอลเป็นคนเจ้าชู้มากแค่ไหน ขนาดที่มีผู้หญิงเคยส่งรูปเขามาให้ก็เคย แต่ฉันก็พยายามไม่คิดว่าแฟนกับเพื่อนของฉันจะ....มีอะไรมากกว่าความสนิทถึงหลายๆ คนจะบอกว่าฉันควรกังวลบ้างแต่ฉันก็อยากจะเชื่อใจทั้งสองคน อีกอย่างฉันเห็นพี่นัทลงรูปฝ้ายในโซเชียลเมื่อไม่นานมานี้นั้นแสดงว่าเขากลับไปคืนดีกันจริงๆ แล้วทำไมแฟนของฉันถึง....เป็นห่วงแฟนของคนอื่นมากมายขนาดนั้น หวังว่ามันจะไม่เป็นแบบที่คนอื่นพูดกันหรอกนะ.... "ฝ้ายเขากลับไปคืนดีกับพี่นัท" "ฝ้ายบอกเหรอ" "เปล่า พลอยเห็นรูปพี่นัทไปกับฝ้าย" "มันต้องบังคับอะไรฝ้ายแน่ๆ" "บอล!" เมื่อบอลเห็นฉันไม่พอใจจึงเลือกที่จะเงียบแต่มือก็ยังคงกดส่งข้อความถึงเพื่อนสนิทของเรา เห็นแบบนั้นน้ำตาฉันก็แทบไหลเมื่อฉันแอบอ่านข้อความนั้นผ่านการมอง 'ไปกับมันทำไม' 'มาหากูที่บ้านพลอยกำลังกลับ' 'ทำไมมึงทำอย่างนี้วะ มึงเป็นเมียกูนะ' !!!!!! ฉันถึงกับนิ่งไปเมื่อเห็นคำคำนั้น แต่ดูเหมือนคนที่เอาแต่พิมพ์จะไม่รู้ตัว "รถมาแล้ว บอลอยากเดินไปส่งเราไหม" เงียบ....เขายังคงสนใจแต่แชทนั้นไม่ยอมหันหน้ามามองฉัน "....บอลยุ่งอยู่" "อ่อ" ฉันได้แต่สะกดกลั้นทุกอย่างแล้วเดินขึ้นรถด้วยใจที่แตกสลาย ขณะที่ฉันแอบมองเขาผ่านหน้าต่างเขาเอาแต่กดโทรหาคนคนนั้นไม่หยุดจนรถเคลื่อนตัวออกจากสถานี ฉันโง่มาโดยตลอด 4 ปี เพื่อนสนิทของฉันกับคนรักของฉัน.... ทำไมถึงทำกับฉันแบบนี้....! พอฉันนึกได้ก็กดส่งข้อความหาแฟนสนิททันทีและเธอก็กดอ่านมันทันทีเช่นกัน ฉันจึงตัดสินใจโทรไปเพราะอยากจะได้ยินน้ำเสียงของปลายสาย (ว่าไงพลอย) "เรารู้แล้วนะ" (....รู้อะไร) "เรื่องฝ้ายกับบอล" (มันไม่มีอะไร เราก็สนิทเหมือนที่เราสนิทกับพลอยไง) "แต่บอลเรียกฝ้ายว่าเมียนะ...." ปลายสายเงียบไป เท่านั้นฉันก็แน่ใจทุกอย่างแล้ว.... (....) "เราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ ที่ผ่านมาเรื่องผู้หญิงของบอลฝ้ายก็เป็นคนช่วยตลอด ทำไมถึง...." (ก็อยู่ไกลเอง....) "ว่าไงนะ?"ฉันตกใจเมื่ออยู่ๆ น้ำเสียงปลายสายที่ดูสดใสก็เปลี่ยนเป็นน้ำเสียงที่เย็นชา (ฉันไม่ใช่เพื่อนที่ดีนักหรอก แต่พูดตามตรงก็อึดอัดใจเสมอที่ต้องค่อยปิดบัง ทุกครั้งที่ไปเที่ยวด้วยกันถึงฉันจะรับปากเธอว่าจะดูแลเขาอย่างดีแต่ฉันกับบอลจะจบที่เตียงเสมอ) "ฝ้าย...." ฉันกำมือแน่นน้ำตาไหลด้วยความจุกและเจ็บปวดที่ใจเมื่อเพื่อนของฉันสารภาพความจริงโดยไม่มีแม้แต่น้ำเสียงของความรู้สึกผิด (บอลไม่คิดว่าเธอจริงจังกับมันหรอกนะ ก็รู้ๆ กันอยู่ว่าลับหลังเธอมันก็มีอีกหลายคน) "แต่ฉันไม่คิดว่าจะมีเธออยู่ในนั้นไงฝ้าย" (อืม ....ฉันไม่มีอะไรจะพูด) "แล้วตอนนี้จะให้ฉันทำยังไงต่อได้ละ พวกเธอทำกับฉันขนาดนี้" (ก็แล้วแต่เธอ....ตอนนี้ฉันกลับมาคืนดีกับพี่นัทแล้วเธอจะให้อภัยบอลแล้วตัดฉันก็ได้ ฉันจะไม่ยุ่ง) ....เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา เหมือนกับว่าเรื่องนี้มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร "....เธอช่วยรู้สึกผิดหน่อยได้ไหม" (ฉันมันเกินความเป็นคนแล้วละ ฉันทำได้ทุกอย่างที่ฉันต้องการ) "รวมถึงการท้องเพื่อจับผู้ชายสินะ แต่เขาคงไม่เอาเลยตั้งใจเอาออกใช่ไหม" ฉันพูดด้วยความโมโหออกไปเพื่อหวังจะทำให้คนปลายสายรู้สึกเจ็บบ้างจากคำพูดแทงใจดำจากคนเป็นเพื่อนอย่างฉันบ้าง (เรื่องท้อง....จริงอยู่ที่ฉันอยากจับพี่นัท แต่เขาก็ไม่ต้องการเด็กและเด็กก็ไม่ใช่ลูกของเขา) "....หมายความว่าเป็นลูกของบอลเหรอ พวกเธอเห็นฉันเป็นตัวอะไรวะ" (คิดเอาเอง อย่ามายุ่งกับฉันอีก) ตืด! ที่ฉันไม่ถามบอลโดยตรงเพราะรู้อยู่แล้วว่าเขาจะต้องแถไม่ยอมรับผิดแน่นอนและฉันก็รู้ว่าตัวเองต้องใจอ่อนเหมือนเดิมถ้าอยู่ต่อหน้าเขา แต่ฉันก็ไม่ได้เตรียมใจรับมือกับความจริงพวกนี้เลยสักนิด ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันโง่ได้ถึงขนาดนี้ ทำไมฉันไม่เคยเอะใจเลยในความสัมพันธ์ของพวกเขา
Bab terkait
ข้ามคืน ฉันจะเลว
หญิงสาวยังคงนอนอยู่บนเตียงด้วยชุดของเมื่อสองวันที่แล้วและยังคงไม่ได้กินอะไรนอกจากน้ำเปล่า....สายตายังคงจ้องเฝ้ารอสายเรียกเข้าหรือเสียงข้อความจากคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นคนรักแต่มันกลับไม่มีเลย....เธอเป็นฝ่ายวิ่งตามมาตลอดโดยการเดินทางข้ามภูเขาไปหาเขาทุกอาทิตย์เพื่อหวังจะได้ใช้เวลาด้วยกันแต่มันก็มีความสุขอยู่ได้เพียงแค่ปีเดียว ก่อนที่เขาจะเริ่มเปลี่ยนไปเริ่มมีเรื่องผู้หญิงเข้ามาให้เธอจับได้อยู่ตลอดโดยเขาก็แค่พูดว่า....เพื่อนกัน....แน่นอนว่าคนโง่อย่างเธอมันก็มักจะเชื่อและยอม จนล่าสุดมีผู้หญิงตั้งใจส่งรูปที่แฟนเธอกำลังนอนหลับบนเตียงมาให้ ตอนนั้นเธอจำได้ว่าเธอสติแตกมากร้องไห้ไม่หยุดหลายวันแต่แค่เพียงเขาบอกจะไม่ทำอีกใจของเธอก็ยังคงให้อภัยได้ลงเพราะรักเขามากจริงๆมากจนคิดไปถึงที่ว่าอีกไม่กี่เดือนเมื่อฝึกงานจบเธอจะย้ายไปอยู่กับเขา เพราะดันคิดไปเองว่า....ที่เขานอกใจคงเป็นเพราะเหงาหรืออาจเป็นเพราะเธอมีเวลาให้เขาไม่พอแต่พอทบทวนดูทั้งหมดแล้วมันเป็นเพราะสันดานของผู้ชายอย่างเขาต่างหาก!แม้แต่คำถามที่ว่าถึงคอนโดปลอดภัยหรือเปล่าก็ไม่มีเด้งเข้ามาในโทรศัพท์ เป็นแบบนี้ตลอดสี่ปีที่ผ่านมาถ้าไม่ติดต่อไปก็ไม่ม
Terakhir Diperbarui : 2025-03-27ข้ามคืน เพื่อนนอน Nc
'กล้า'นั้นคือสิ่งที่เธอตอบรับบาร์เทนเดอร์นั้นไปและไม่คิดว่าหลังจากเขาได้ยินคำตอบของก็ละทิ้งหน้าที่แล้วพาเธอมาที่คอนโดเขาทันทีและตอนนี้เจ้าตัวก็เข้าไปอาบน้ำสบายใจทิ้งเธอให้นั่งครุ่นคิดว่าควรทำยังไงต่อไปอยู่ที่โซฟา ถ้าหนีไปตอนนี้ก็ยังทันแต่ถ้าทำแบบนั้นก็เท่ากับแพ้ความตั้งใจของตัวเอง ในเมื่อคิดไว้แล้วว่าจะลองมันก็ต้องลองยังไงสะพรุ่งนี้เราก็คงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว!"คิดอะไรอยู่"ผงะหญิงสาวสะดุ้งมองไปยังต้นเสียงชายหนุ่มวัยกลางคนกำลังอยู่ในชุดคลุมอาบน้ำและผมก็ยังคงชุ่มไปด้วยน้ำหมาดๆ เธอได้แต่กลืนน้ำลายดังเฮือกอย่างกังวล โดยไม่ทันสังเกตว่าตอนนี้เขาเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ จนจะถึงตัว"เดี๋ยวๆ ขอคิดก่อน....""อะไร? ไหนว่าอยากลอง"เสียงแหบพร่ากระซิบเบาๆ พร้อมร่างสูงที่โน้มตัวเข้ามาจนใบหน้าเกือบจะติดกัน ลมหายใจอุ่นและหยดน้ำเล็กๆ บนใบหน้าคมกำลังทำให้หัวใจเต้นแรง"ฉัน....""ทำไมครับ"เขาพูดเบาๆ ก่อนจะโน้มตัวเข้ามาใกล้จนต้องยกมือขึ้นมาดันแผงอกล่ำนั้นความรู้สึกมันช่างทั้งแข็งและเย็น....ใบหน้าหล่อแสยะยิ้มมุมปากเมื่อเห็นเธอมองสำรวจร่างเขาไปสะทั่วก่อนที่เขาจะซุกหน้าลงมาพรมจูบไปทั่วซอกคอขาวเพื่อเริ่มเกมรั
Terakhir Diperbarui : 2025-03-27ข้ามคืน พี่เป็นใครมาทำอะไรในห้องพ่อ!!
เช้าแล้วพลอยยังคงนอนนิ่งอยู่บนเตียงโดยมีผู้ชายที่ไม่รู้จักแม้กระทั่งชื่อนอนคว่ำอยู่ข้างๆ....ให้ตายเถอะฉันทำอะไรลงไปเนี่ยชีวิตนี้ไม่เคยคิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้เลย ฉันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ ....เธอคิดในใจอย่างหัวเสียก่อนจะค่อยๆ ขยับตัวช้าๆ เพื่อมองสำรวจรอบห้องนอนกว้าง"เฮ้อออ....ก็ยังดีที่เขาไม่มีครอบครัว แล้วถ้า....เขามี ฉันจะทำยังไงดีละจะกลายเป็นคนผิดลูกผิดเมียกลายเป็นผู้หญิงที่ยุ่งกับสามีชาวบ้าน พลอยเอย เขาท้านิดท้าหน่อยแกก็มาถึงห้องเขาแล้ว สมองบ้านี่มันคิดอะไรอยู่วะ"หญิงสาวรู้สึกสับสนอย่างหนักจนต้องยกมือขึ้นมาดึงผมตัวเองแรงๆ เพื่อเรียกสติ โดยไม่ทันได้สังเกตว่าชายหนุ่มที่เมื่อครู่ยังคงหลับตอนนี้เขาได้แอบมองเธออยู่นานแล้ว"ถ้าจิกหัวขนาดนั้นผมมันจะร่วงเอานะ""หะ?""อย่าคิดอะไรมาก ไม่ต้องรู้สึกผิดกับตัวเองมันก็แค่บทเรียนหนึ่งในชีวิต""....""ไปอาบน้ำ....""ค่ะ...."อยู่ๆ ชายที่กำลังจะหลับตาพริ้มอีกรองก็พูดสอนเธอขึ้นมาเขาคงผ่านเรื่องแบบนี้มาเยอะดูจากการเฉยเมยนี่แล้วเขาเองก็คงไม่ได้คิดอะไร เธอก็ไม่ควรคิดเพราะทุกอย่างเธอล้วนแล้วแต่เลือกมันเองหญิงสาวถอนหายใจแล้วค่อยๆ กลิ้งตัวลงเตียงหนีออกมาอ
Terakhir Diperbarui : 2025-03-27ข้ามคืน แม่ของลูก
พลอยนั่งเงียบมาตลอดทางตั้งแต่ออกจากคอนโดของคนต้นเรื่อง เพราะไม่เข้าใจในการกระทำของชายหนุ่มเมื่อเขาดันพาเธอมาส่งลูกชายให้ภรรยาของเขาด้วยนั้นก็เท่ากับว่า....เธอต้องเจอกับเมียของเขา ผู้ชายอะไรใจร้ายกับจิตใจของเมียตัวเองได้ขนาดนี้!"ทำหน้าแบบนั้นหมายความว่ายังไง?""คะ?"พลอยสะดุ้งเมื่อคนขับรถพูดทักขึ้นมา พอเงยหน้ามองกระจกหลังก็พบว่าเขากำลังจ้องมองมาที่เธอผ่านมันอยู่"เปล่านี่""เธอกำลังกังวลอะไร""ไม่มี....""พี่หิวเหรอครับ?"อยู่ๆ ตั้งใจก็แทรกถามขึ้นมา"ปะ เปล่าคะ? ทำไมคิดว่าพี่หิวละ?""ก็พ่อบอกเก็บพี่ได้ข้างทาง พี่อาจจะไม่ค่อยได้กินข้าว"!!!!!! ถึงจะพูดหน้าตาใสเหมือนว่าไม่ได้คิดอะไร แต่ประโยคเมื่อครู่ทำเอาหญิงสาวจุกไปเลย เธอได้แต่หันมองจ้องคนเป็นพ่อผ่านกระจกด้วยสายตาไม่พอใจและพยายามพ่นลมหายใจขุ่นระบายความหงุดหงิด ส่วนเจ้าคนขี้โกหกนั้นก็เอาแต่ยิ้มมุมปากอย่างชอบใจ"เรื่องที่ฉันพาเธอมาส่งตั้งใจด้วยงั้นเหรอ ที่กำลังกังวลอยู่""อะไรคะ?""ที่เธอกำลังกังวลอยู่คือเรื่องนี้ใช่ไหม?""ก็แน่สิ คุณน่าจะไปส่งฉันก่อนไม่ก็ปล่อยฉันกลับเองก็ได้" เธออุตส่าห์ยืนยันแล้วแท้ๆ ว่าจะกลับเองเขายังพาเธอมาด้วยให้รู้
Terakhir Diperbarui : 2025-03-27ข้ามคืน อย่าได้แคร์!!
: พลอยวันนี้ครบรอบหนึ่งอาทิตย์แล้วที่บอลยังคงพยายามติดต่อมาและก็เป็นหนึ่งอาทิตย์ที่ฉันเข้มแข็งพอที่จะไม่กดรับโทรศัพท์หรือตอบข้อความ ฉันภูมิใจในตัวเองนะที่อดทนได้ขนาดนี้ แต่ในความรู้สึกแล้วมันก็ยังแอบมีความคิดว่าถ้าเขามาง้อฉันถึงที่นี่ฉันจะยอมให้อภัย.... แต่เขาไม่มาไม่มีสักประโยคในข้อความที่บอกว่าจะมาหา มีเพียงแค่คำถามว่าทำไมฉันถึงหายไปถ้าเขาอยากรู้จริงๆ เขาก็ควรมาถามฉันเองกับตัวสิ"พลอย....""....""พลอย? ....""ฮะ?"ฉันตอบเพื่อนด้วยความเลื่อนลอยจนมันต้องเอามือมาสะกิด วันนี้ฉันยังคงมาเรียนตามปกติถึงแม้สภาพจิตใจยังไม่ค่อยดีขึ้นเท่าไหร่นักแต่การได้เจอเพื่อนบ้างมันก็ช่วยให้วันเวลาผ่านไปเร็ว"คิดมากเรื่องบอลอยู่อีกเหรอ ปล่อยมันไปเถอะผู้ชายแบบนั้น"อิงเพื่อนสาวของฉันพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่พอใจนัก อิงเป็นผู้หญิงที่มีใบหน้าสวยแต่กลับไม่มีใครกล้าจีบเพราะเธอทั้งดุและไม่สนใจผู้ชายคนไหนเลย"เอาน่าพลอยอะไรผ่านไปแล้วก็ให้มันผ่านไปสะนะ เดี๋ยวเราเรียนจบแกต้องได้เจอผู้ชายดีๆ แน่นอน"อ้อมสาวน้อยสุดเปรี้ยวของแก๊งพูดขึ้นเธอเป็นคนที่ทั้งสวยและแต่งตัวเก่งที่สุดในกลุ่มและแน่นอนว่าฮอตที่สุดด้วย"ฉันรู้แล้วน่า
Terakhir Diperbarui : 2025-04-01ข้ามคืน เปลี่ยนง่ายจริงนะ ผู้ชายน่ะ
สุดท้ายหญิงสาวก็ต้องอ้างกับคู่ขาว่าจะมาเข้าห้องน้ำและรีบเดินตรงออกมาอย่างร้อนใจ เธอเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมต้องรู้สึกกลัวขนาดนี้ทั้งๆ ที่มันก็แค่คำพูดจากคนอื่นพอมาถึงโซนหน้าห้องน้ำจนได้สายตาหวานก็กวาดตามองเห็นชายในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำปลดกระดุมสามเม็ดจนแทบจะเห็นไปถึงไหนต่อไหนกำลังยืนพิงกำแพงสูบบุหรี่อย่างสบายใจ"มาได้สักที...."เขาเอ่ยขึ้นแล้วหันมองใบหน้าเธอด้วยหางตาราวกับว่าไม่ได้อยากจะมองก่อนจะบดบุหรี่ที่ยังไม่ดับลงบนที่ทิ้งบุหรี่ของทางร้าน แล้วเดินล้วงกระเป๋าตรงเข้ามาหาเธอด้วยใบหน้าที่อ่านอารมณ์ไม่ออกเขาเข้ามาใกล้เธอมากเสียจนต้องขยับตัวหนี"มีอะไร?""พูดไม่เพราะ""คุณมีอะไรคะ?!"เธอประชดเมื่อถูกสายตาดุนั้นมอง"คืนนี้จะไปกับมันเหรอ?"คนที่เขาถามถึงคงจะเป็นมาร์คคู่ขาของเธอในคืนนี้ เธอเองก็ยังไม่รู้ว่าคืนนี้เธอกับชายคนนั้นจะไปต่อกันหรือไม่แต่พอคนตรงหน้าที่เอาแต่เก๊กถามออกมาแบบนั้น ด้วยความหมั่นไส้เธอก็อดจะตอบประชดไปไม่ได้"แน่นอนสิ ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะไม่ไป""เปลี่ยนง่ายจริงนะ ผู้ชายน่ะ....""เรียกมาเพื่อพูดเรื่องแค่นี้เหรอ?"พลอยพูดอย่างเสียอารมณ์และกำลังจะเดินหันหลังออกมาเมื่อรู้ส
Terakhir Diperbarui : 2025-04-01ข้ามคืน ตอกย้ำ
หลังจากยืนเรียกสติจากฤทธิ์เหล้าเพรียวเมื่อครู่ได้สักพักก็เริ่มมีแรงตอนนี้ก็ปาเข้าไปเกือบตีสามได้แล้วละมั้ง ไม่รู้เขาเอาเหล้าอะไรให้เธอดื่มมันถึงได้ขมติดลิ้นขนาดนี้และรู้สึกร้อนรุ่มไปทั้งตัวจนต้องเดินจับรั้วข้างทางเพื่อพยุงตัวเองให้สามารถยืนได้"ไปไหนมา"กึก! หญิงสาวเดินเกือบจะถึงประตูหอพักเสียงคุ้นหูก็เอ่ยดังขึ้นด้านหลังทำให้ต้องชะงักและหันกลับไปมองยังต้นเสียง "บอล...."ภาพที่เห็นตรงหน้าคือแฟนเก่าของเธอที่ไม่คิดว่าจะได้เจอ เธอตกใจจนเผลอทำกระเป๋าตกพื้นความเมาเมื่อครู่สร่างขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นหน้าแฟนเก่าไม่น่าเชื่อว่าเขาจะมาอยู่ตรงหน้าเธอตอนนี้ในเวลาที่เธอไม่ได้อยากเจอเขาอีกแล้ว"ไปกินเหล้าทำไมไม่บอก....""....ไม่ใช่เรื่องของนาย""โกรธอะไรบอล นี่บอลมาง้อนะ""ไม่ได้โกรธแต่เกลียด...."บอลพยายามเอื้อมมือมาจับเข้าที่มือบาง แต่เธอเลือกจะถอยห่างออกมา"ไม่เอาสิ มีอะไรก็พูดกันดีๆ อย่าหายไปแบบนี้""ว่าไงนะ?"บอลมีท่าทีโมโหขึ้นเมื่อเธอใช้คำพูดห่างเหินกับเขาจนเจ้าตัวตรงเข้ามาบีบที่ไหล่อย่างแรง แต่เขาต้องชะงักเมื่อสายตามองไปเห็นร่องรอยที่ชายคนก่อนหน้าทิ้งเอาไว้ สายตาที่ดูไม่พอใจเมื่อครู่ตอนนี้มันเพ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-01ข้ามคืน อย่ามองฉัน/เมียกูเหมือนกัน
"ทำไมไม่เข้าไปร้องในห้อง...."ควบ!พลอยตกใจหันไปมองยังต้นเสียงอย่างรวดเร็วเธอทำหน้าแปลกใจที่คนตรงหน้าใช่บอลแต่เป็นธัน เขาเข้ามาในหอได้ยังไงในเมื่อหอนี้ต้องใช้รหัส"พี่เข้ามาได้ยังไง...."พลอยลุกขึ้นยืนแล้วรีบปาดน้ำตาใสที่เปียกแก้มนี่ออกแล้วเงยหน้ามองใบหน้าคมราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ธันเองก็กำลังจ้องมองมาที่เธอราวกับว่ากำลังรู้สึกสงสาร....แต่ตอนนี้พลอยไม่ต้องการให้ใครมารู้สึกสงสารเพราะมันจะทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองอ่อนแอ เมื่อเธอยืนรอคำตอบจากคนตรงหน้าสักพักแต่เขากับไม่เลือกที่จะตอบอะไร เธอจึงเอื้อมมือไปไขกุญแจอย่างไม่สนใจคนคนนี้อีก...."ฉันรู้สึกว่าฉันไม่ควรกรอกเหล้าเธอ....""ก็รู้นี่ว่าไม่ควร แต่ช่างเถอะฉันไม่อยากรับรู้อะไรตอนนี้นอกสะจากพี่เข้ามาที่นี่ได้ยังไง"เธอพูดโดยยังไม่หันไปมองธัน"ฉันเดินตามเธอมา เธอเอาแต่ร้องไห้จนไม่เห็นฉันน่ะสิ""ช่วยลืมภาพนั้นไปสะ ฉันขอตัวก่อน"พลอยพูดจบพร้อมประตูกำลังจะเข้าห้อง ระหว่างที่เธอกำลังเปิดประตูชายรูปร่างสูงโปร่งก็แทรกตัวเข้าไปในห้องอย่างหน้าตาเฉยราวกับว่านี่คือห้องของตัวเอง"ออกไปเลยนะ เข้ามาในห้องคนอื่นโดยไม่ได้รับอนุญาตได้ยังไง!""ชู~"เขาดึงเธอ
Terakhir Diperbarui : 2025-04-01
Bab terbaru
ข้ามคืน บทส่งท้าย
วันนี้เป็นวันที่ตั้งใจต้องไปเรียนพลอยจึงอยากจะมาส่งตั้งใจพร้อมธันจะเข้าบริษัท และวันนั้นหลังจากจบการประชุมทั้งโมและเพื่อนนักศึกษาฝึกงานก็พากันเข้ามาถามเธอว่าทำไมถึงไม่ยอมบอกว่ากำลังคบกับรองประธานจนพลอยแอบคิดในใจเพราะแม้แต่เธอเองก็เพิ่งรู้ว่าเขาเป็นลูกเจ้าของประธานบริษัทไม่นานมานี้แต่ก็ทำได้แค่ตอบไปว่าเพราะเธอไม่อยากมีสิทธิพิเศษทำให้ทุกคนแซวกันใหญ่ ส่วนบอลได้ยินว่าเขาถูกพ่อดุและบังคับให้เล่าเรื่องทั้งหมดที่ผ่านมาให้ท่านฟังหลังจากวันนั้นไม่รู้ว่าเขาถูกพ่อทำโทษอะไรถึงได้ไม่ทำตัวสนิทสนมเหมือนเมื่อก่อนแต่ทุกครั้งที่พลอยเผลอบอลก็ยังคงแอบลอบมองอดีตคนรักเสมอด้วยความห่วงหา ส่วนจารีก็หายไปจากทั้งสองคนเว้นแต่วันที่จะต้องมารับตั้งใจไปอยู่ด้วย เธอทำตามหน้าที่แม่ได้ดีขึ้นจนประภัสออกปากชมให้ธันและพลอยฟังอาจจะเพราะคำพูดของพลอยได้ไปเตือนสติเธอเข้าถึงได้คิดได้และนั้นมันก็ยิ่งเป็นผลดีต่อเด็กชาย"แม่พลอยครับ""ครับ""ตั้งใจจะตั้งใจเรียนนะครับ"เด็กชายกอดเข้าที่คอของเรียวก่อนจะจูบเข้าแก้มใสก่อนจะวิ่งเข้ารั้วโรงเรียนไปด้วยความสดใส พลอยอดจะโบกมือให้เด็กชายตอบไม่ได้แต่ดูเหมือนเธอจะโบกนานไปจนธันต้องดึงแขนเธอ
ข้ามคืน ความชัดเจนของเรา
เช้านี้ธันพาตั้งใจมาที่บริษัทด้วยเนื่องจากวันนั้นตั้งใจกินไอติมเยอะเกินไปจึงทำให้มีไข้นิดหน่อย ทำให้พลอยที่นั่งทำงานอยู่อดห่วงไม่ได้ว่าคนที่กำลังทำงานอยู่ในห้องรองประธานกำลังทำอะไรอยู่ "พลอย พี่วานหน่อยจ้าส่งเอกสารให้ท่านรองที""ได้ค่ะ"พลอยตอบรับทันทีก่อนจะเดินไปรับเอกสารจากโม แล้วเดินตรงไปยังห้องรองประธานทันทีโดยไม่ทันสังเกตว่าบอลกำลังเดินตามมาแอบมองเธออยู่เห็นกัน ก๊อกๆ "เข้ามา"เสียงเอ่ยอนุญาตจากด้านในทำให้พลอยรีบผลักประตูเข้าไปทันทีก่อนที่เธอจะว่างแฟ้มเอกสารไว้บนโต๊ะทำงานของธันแล้วเดินตรงมาดูตั้งใจที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ที่โซฟา ทำเอาธันที่ยื่นมือรอรับเอกสารถึงกับหน้างอที่เมียสาวไม่สนใจเขาแม้แต่น้อยจนเขาต้องลุกขึ้นเดินมาหยุดอยู่ด้านหลังพลอยที่กำลังนั่งยองๆ วางมือแตะบนหน้าผากเล็กของลูกชายเขาอยู่และภาพที่พลอยดูเป็นห่วงตั้งใจนั้นทำให้คนเป็นพ่อของอย่างเขายิ้มไม่หุบเลยทีเดียว"อือ พี่พลอย"ตั้งใจลืมตาตื่นก่อนจะเอี้ยวตัวมากอดคอพลอยไว้แน่นก่อนจะทิ้งตัวกลิ้งลงนอนบนตักของหญิงสาว "ดีขึ้นหรือยังครับตั้งใจ""ฮะ พ่อบอกให้นอนเยอะๆ""ดีแล้วละ ไหนดูสิตัวร้อนอยู่เลย""อืออ"ตั้งใจครางออกมาด้วยท่า
ข้ามคืน คืนดี NC
: บ้านธันและพลอยเดินทางมายังบ้านเพื่อพาตั้งใจที่กำลังนอนหลับมาส่ง ตลอดทางตั้งใจขอนั่งตักพลอยและนอนซบเธอมาตลอดจนพลอยเองก็เคลิ้มหลับไปเช่นกันเหลือแต่ธันที่เป็นคนขับมองทั้งสองคนอย่างเอ็นดูแล้วอดจะกล่าวขอบคุณพลอยที่ดูแลลูกชายเขาได้ขนาดนี้ "ขอบคุณนะ...""อือ..ฮืออ ถึงแล้วเหรอ"คนตัวเล็กลืมตาตื่นในขณะที่มือก็ยังโอบเด็กชายตั้งใจไว้ในอ้อมกอดไม่คลาย ธันยิ้มออกมาก่อนจะค่อยๆ เลื่อนใบหน้าไปจูบเข้าที่หน้าผากมนเป็นรางวัลทำเอาพลอยที่กำลังสะลึมสะลือตกใจตาโต "อะไร? ต้องตกใจขนาดนั้นเหรอ""เดี๋ยวลูกเห็น""ลูก...หนูเรียกตั้งใจว่าลูก?"ธันยิ้นร่าอย่างถูกใจที่หญิงสาวเผลอเอ่ยเรียกลูกชายออกมาอย่างเป็นธรรมชาติ คนถูกแซวเมื่อนึกขึ้นได้ว่าตัวเองเผลอพูดอะไรออกไปก็เอาแต่ทำท่ามองเฉไฉไม่ตอบคำถามของชายหนุ่มที่กำลังจ้องหน้าเขาอยู่"...ช่วยเรียกตั้งใจแบบเมื่อกี้ทีนะ พี่คิดว่าตั้งใจคงจะดีใจมาก""แต่...พลอยไม่ใช่""แล้วอยากจะเป็นไหม? พี่พร้อมดูแลหนูนะ""พูดไปเรื่อยพี่ยังไม่แน่ใจในตัวเองด้วยซ้ำ จะให้พลอยเป็นแม่ตั้งใจได้ยังไง?"หญิงสาวพูดพร้อมหลบสายตาคมที่พยายามจะมองใบหน้าเธออยู่ได้ แต่เมื่อชายหนุ่มรู้ว่าพลอยตั้งใจจะหลบ
ข้ามคืน หน้าที่ของคนเป็นแม่
“ตั้งใจ”“พ่อฮะ”เมื่อธันเปิดประตูเข้าไปในร้านก็พบเข้ากับตั้งใจที่กำลังนั่งนิ่งมองไอติมตรงหน้าจนละลายรออยู่แล้ว ธันรีบตรงเข้าไปดึงตัวลูกชายมากอดแนบอกด้วยความเป็นห่วง“เกิดอะไรขึ้นทำไมมาอยู่ที่นี่ วันนี้ต้องไปเรียนพิเศษไม่ใช่เหรอ”“เมื่อคืนตั้งใจไปหาแม่ที่บ้านของพ่อ…แม่เมาแล้วบอกตั้งใจว่าแม่จะกลับมาอยู่ที่นั่น พอตั้งใจถามถึงพี่พลอยแม่ก็โวยวายใส่ตั้งใจ ฮึก ฮึก แล้วบอกว่าพี่พลอยไม่กลับมาอีกแล้วเพราะทะเลาะกับแม่ พี่พลอยทำแม่เสียใจแล้วแย่งพ่อไป”พลอยที่ได้ยินเด็กชายอธิบายเรื่องทั้งหมดก็ถึงกับกำมือแน่นเพราะความโกรธ เธอพยายามสงบสติอารมณ์ขุ่นมัวแล้วค่อยๆ เข้าไปนั่งข้างเด็กชายก่อนจะยื่นมือไปลูบหัวเด็กน้อยเบาๆ“ตั้งใจไม่ต้องคิดมากนะ ทุกอย่างมันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ตั้งใจไม่ต้องสนใจนะครับ”“ถ้ามันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ทำไมอยู่ๆ แม่มาบอกตั้งใจ”เด็กชายตัวน้อยมองสบตาพลอยด้วยความรู้สึกสับสนจนพลอยต้องหันไปขอความช่วยเหลือจากคนเป็นพ่อ“แม่อาจจะ…แค่เครียดเท่านั้น”ธันพูดปลอบใจลูกชายอีกทางทั้งที่ในใจเขาตอนนี้อยากจะโทรหาคนเป็นแม่ให้มาดูสิ่งที่ตัวเองทำลงไปอยากให้ผู้หญิงมาดูว่าสิ่งที่พูดโดยไม่คิดของเธอนั้นมันท
ข้ามคืน ความบอบอุ่น
…..ธันอุ้มพลอยที่หลับไปแล้วเข้าห้องก่อนจะวางเธอลงบนเตียงแล้วจัดการถอดเสื้อผ้าออกให้เธอจนหมด ใจจริงเขาอยากจะลงโทษให้เธอครางจนหมดเสียงไปเลยด้วยซ้ำถ้าไม่ติดว่าสงสารคนเมา ต้องยอมรับก่อนว่าวันนี้เขาตั้งใจแกล้งเมาให้พลอยตายใจไม่อย่างนั้นก็คงจะระวังตัวจนเขาไม่มีโอกาสได้ประชิดตัวแบบนั้น“ยัยบ้า ฉันหายไปก็ลืมได้ทันทีเลยเหรอน่าหงุดหงิด”เขามองสำรวจใบหน้าหวานอย่างคิดน้อยใจหลาย วันที่ผ่านมาเขาไม่สามารถกลับไปนอนที่บ้านได้เพราะเอาแต่นึกถึงเธอแต่ดูเธอสิพอหายจากกันไปไม่กี่วันกลับไปคืนดีกับแฟนเก่าเสียอย่างนั้นมันน่าตีเสียจริงๆส่วนตั้งใจก็เอาแต่โทรถามถึงพลอยว่าเมื่อไหร่จะกลับบ้านจนคนเป็นพ่ออย่างเขาต้องโกหกไปว่าตอนนี้พาพลอยเดินทางมาพักผ่อนต่างจังหวัด เพื่อให้ลูกสบายใจ ดูไปแล้วลูกชายของเขาคงจะติดผู้หญิงคนนี้เอามากๆ อาจจะเป็นเพราะเธอใจดีและไม่ได้มีท่าทีรังเกียจเขาเลยแม้แต่น้อย ก่อนหน้านั้นผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตเขาล้วนแล้วแต่ไม่ต้องการตั้งใจทั้งนั้นจะมีเพียงก็แต่พลอยที่ดูเอ็นดูตั้งใจแต่กลับไม่ต้องการเขาแทนเสียอย่างงั้น“เป็นครั้งแรกเลยที่ต้องมาซักผ้าให้ผู้หญิงแบบนี้”ธันพึมพำในขณะที่มือก็ยังขยี้เสื้อชุด
ข้ามคืน ธันผู้ไม่เคยขู่ (แต่พ่อทำเลย)
…“เด็กๆ ดูสิใครมา”โมส่งเสียงเรียกความสนใจจากบรรดาเด็กฝึกงาน แต่ละคนมีท่าทีตื่นเต้นเมื่อได้เห็นบุคคลที่เดินเข้ามาใหม่ เพราะทุกคนต่างรู้จักคนคนนี้ดีอยู่แล้วเพียงแต่ไม่นึกว่าจะได้เจอเขาที่นี่“พี่ธันมาได้ไงคะ?” สาวสวยแผนกบัญชีถามขึ้นด้วยท่าทีเขินอาย“เธอ เรียกท่านแบบนี้ได้ยังไงท่านเป็นรองประธานของเรานะ”โมพูดดุ แต่ประโยคนั้นทำให้บรรดาเด็กฝึกงานตกตะลึงไปใหญ่เพราะทุกคนรู้จักชายคนนี้ในนามเจ้าของไนต์คลับ“ไม่เป็นไร เด็กพวกนี้เขารู้จักผมอยู่แล้วละแต่เป็นอีกสถานะหนึ่ง…”ธันพูดก่อนที่เลือกนั่งลงตรงข้ามกับพลอยที่ก้มหน้านิ่งหลบสายตาคมนั้นอยู่ บอลที่เห็นพลอยมีสีหน้าไม่ดีนักจึงพอเดาได้ว่าระหว่างพลอยกับธันคงจบกันไม่ดีนักแต่นี่แหละคือโอกาสที่บอลจะได้ทำคะแนนทุกคนให้ความสนใจกับบุคคลที่เข้ามาใหม่จนพลอยเริ่มรู้สึกอึดอัดและอยากจะออกจากงานนี่เต็มทีแต่ถ้าขืนทำแบบนั้นมันก็จะกลายเป็นว่าเธอไม่ให้เกียรติบริษัท“พลอยไม่สบายเหรอ?”เมื่อบอลเห็นพลอยนิ่งเงียบอยู่นานจึงถือวิสาสะลูบเข้าที่ศีรษะของหญิงสาวอย่างอ่อนโยนต่อหน้าเพื่อนๆ และธันอย่างตั้งใจเพื่อทำให้ธันได้รู้ว่าตอนนี้คนที่พลอยเลือกเขาไม่ใช่ธัน ซึ่งหญิงสาวเอง
ข้ามคืน บทบาทที่เปลี่ยนไป
พลอยนั่งเงียบตลอดการประชุมแผนกเพราะยังคงแปลกใจกับการปรากฏตัวของประภัส ตลอดทั้งการประชุมตัวประภัสเองก็ยังคงรอบมองว่าที่ลูกสะใภ้เสมอด้วยความเป็นห่วงเพราะตั้งแต่วันนั้นเธอก็ไม่ได้เจอพลอยที่บ้านอีกเลยแถมเจ้าลูกชายตัวดีก็ยังหายหัวไปเสียดื้อๆ พอถามตัวเจ้าลูกคนเล็กก็ตอบแค่ไม่รู้ทำให้เธอต้องลงมาตามหาความจริงด้วยตัวเอง“สรุปมีเท่านี้ค่ะท่าน” โมเลขคนสนิทเอ่ยปิดการประชุม ประภัสพยักหน้ารับรู้ก่อนจะลุกขึ้นยืน“เอาละวันนี้พอแค่นี้ ยังไงเด็กฝึกงานและพี่เลี้ยงอย่าลืมนัดวันนี้สะละ ถือว่าเป็นการทำความรู้จักกันนะ”“โมไม่ลืมพาน้องไปแน่นอนค่ะ” โมพูดอย่างตื่นเต้นจนทุกคนหัวเราะออกมา“นานทีจะได้มีงานแบบนี้เอาละทุกคนกลับไปได้ ยกเว้นเด็กฝึกงานคนนั้น”ประภัสชี้มายังพลอยที่นั่งอยู่ด้วยสายตานิ่ง ทำให้ทุกคนในห้องถึงกับเงียบไปก่อนจะลุกลี้ลุกลนรีบออกไปเพราะคิดไปเองว่าพลอยคงจะต้องถูกดุเรื่องใดเรื่องหนึ่งแน่นอนจะเหลือก็เพียงแต่บอลที่ยังคงวางมือจับเข้าที่บ่าเล็กเชิงให้กำลังใจก่อนที่เขาจะโค้งตัวให้ประภัสแล้วเดินออกไปเป็นคนสุดท้ายภายในห้องประชุมเงียบสงบจนได้ยินเสียงหายใจ ประภัสลุกขึ้นเดินเข้ามานั่งลงข้างๆ หญิงสาวก่อนจะเ
ข้ามคืน เธอสวยเสมอ
หลายวันผ่านไปพลอยขังตัวเองอยู่ในห้องเพื่อทบทวนเรื่องราวที่ผ่านมา จนได้ตกตะกอนทุกอย่างได้ว่าเธอเองก็ผิดที่เผลอตัวเผลอใจไปกับคนที่ไม่แม้แต่จะศึกษาให้ดี เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเป็นคนแบบไหนหรือคิดอะไรอยู่ เพราะหลังจากวันนั้นธันเองก็ไม่ได้ติดต่อมาเลยสักครั้ง ทั้งหมดมันเกิดขึ้นเร็วและผ่านไปเร็วราวกับฝันมันก็เหมือนสายฝนถึงจะตกหนักแค่ไหนแต่ก็ไม่สามารถตกได้ทุกวันอยู่ดี…มันก็แค่อีกหนึ่งบทเรียนความผิดพลาดของเธอ…พลอยตั้งสติสูดหายใจเข้าลึกก่อนจะเอื้อมมือเปิดประตูเข้าไปในแผนก วันนี้ทุกอย่างยังคงวุ่นวายเหมือนเดิมหลังจากเธอลางานไปทำใจหลายวัน พอหญิงสาวนั่งลงยังตำแหน่งก็พบกับกล่องเอกสารกองโต…งานเยอะก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่ต้องคิดอะไร…คิดได้แบบนั้นพลอยก็ดึงตัวเองออกจากคำถามในหัวทั้งหมดแล้วโฟกัสกับงานตรงหน้าของตัวเองแต่วันนี้ดูเหมือนเธอจะตั้งใจทำงานเกินไปหน่อยจนทำให้ผ่านไปไม่กี่ชั่วโมงงานที่ได้รับมอบหมายทั้งหมดก็เสร็จสิ้น ตอนนี้พลอยกลับมีเวลาว่างให้เรื่องนั้นเข้ามาโจมตีเธอเสียแล้ว“พลอย…”เสียงคุ้นหูดังขึ้นด้านหลังทำให้พลอยหยุดชะงัก เธอหันมองบอลที่ยืนอยู่ด้านหลังพร้อมกับแซนด์วิชในมือและรอยยิ้มที่ดูอบอุ่
ข้ามคืน ข้ามคืนที่จบลง
เช้าแล้วทั้งคู่ยังคงนอนพิงกายกันอยู่บนเตียงก่อนที่ธันจะเริ่มถามประโยคที่คาใจตั้งแต่เมื่อวานออกมาด้วยความใจเย็น“ทำไมพลอยถึงเลือกที่จะไม่บอกพี่…”“เอิ่ม…”พลอยเงียบไม่ตอบแล้วเฉตามองทางอื่น ธันมองสำรวจใบหน้าเมียสาวแล้วใช้มือเกลี่ยผมที่บังใบหน้าเธอออกเบาๆ ก่อนจะพูดเหตุผลที่ทำให้เขาโมโหขึ้นมาอย่างใจเย็น“พี่กลัวพลอยกลับไป….”เขาพูดออกมาเสียงอ่อน ลึกๆ แล้วเขาเองก็รู้ตัวว่าตัวเองใช้แต่อารมณ์มากเกินไปจนทำให้เรื่องมันปบานปลายถ้าคุยกันด้วยเหตุผลพลอยคงจะไม่ปิดบังเขาแบบนี้“คะ?”พลอยสับสนที่อยู่ๆ คนที่เคยอารมณ์ร้อนก็พูดดีกับเธอขึ้นมาเสียดื้อๆ ทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นไม่เป็นจังหวะ ดูเหมือนว่าตอนนี้ความรู้สึกของเธอที่มีต่อเขาจะเกินคำว่าคู่นอนไปไกลเสียแล้ว เธออดยอมรับไม่ได้เลยว่ารู้สึกดีที่ได้ตื่นมาในอ้อมกอดของชายคนนี้ อดที่จะจ้องมองดวงตาคมสวยนี้ไม่ได้เลยแม้แต่วินาทีเดียว"พี่หวงพลอยนะ หวงมากๆ แล้วก็เสียใจมากที่พลอยเลือกปิดบังเรื่องแฟนเก่า อีกอย่างพี่ตั้งใจให้จ๋าเข้ามาพักที่บ้านเพื่อให้พลอยหวงพี่บางแต่แทนที่พลอยจะไม่พอใจกลับบอกว่าตัวเองไม่ควรอยู่ที่นี่"“พลอยขอโทษค่ะ เรื่องพลอยกับบอลมันจบไปแล้วพลอยไม่
