ตอนที่34 ฮองเฮาเป็นบ้า

“ฮองเฮาเพคะ เป็นอะไรเพคะ ร้องไห้ทำไมเพคะ” อี้หงทั้งเรียกทั้งเขย่าเมื่อเห็นเยว่ฮองเฮานอนร้องไห้

เมื่อเยว่ฮองเฮาลืมตาตื่นขึ้นมาเห็นอี้หง ก็สวมกอดอี้หงแน่น ความรู้สึกเจ็บปวดหลั่งไหลมาพร้อมน้ำตา นางร้องไห้ปานจะขาดใจ อี้หงเมื่อเห็นนายของตนโผเข้ากอดพร้อมน้ำตา ก็นึกสงสัยว่าเยว่ฮองเฮาทรงนิมิตฝันถึงเรื่องใดถึงได้ทรงเสียใจขนาดนี้

"ฮองเฮาเพคะ ไม่เป็นอะไรแล้วเพคะ พระองค์แค่ฝันร้ายเท่านั้น"

อี้หงพยายามพูดปลอบพร้อมลูบหลังให้เยว่ฮองเฮาใจเย็นลง แต่เหมือนจะไม่ได้ผลเพราะยิ่งปลอบนางก็ยิ่งร้องไห้หนักขึ้น

เยว่ฮองเฮาก็ปรารถนาให้สิ่งที่ตนเห็นในฝันเป็นเพียงภาพแห่งความฝันภาพหนึ่งเท่านั้น นางไม่สามารถระงับความรู้สึกได้ถึงนางจะรู้ว่ามันยังไม่เกิดขึ้นแต่ความรู้สึกที่ติดมามันช่างทรมานยิ่งนัก

ห้าวเทียนฮ่องเต้ที่เสร็จจากกิจธุระ ก็รีบมาหาฮองเฮาของตนเพื่อหวังจะได้อยู่กับนางให้นานขึ้นหน่อย แต่เมื่อมาถึงกลับได้ยินเสียงสะอื้นของหญิงสาว จึงรีบสาวเท้าเข้าไปในห้องทันที เมื่อเห็นว่าสตรีที่ตนอยากเจอกำลังร้องไห้ราวจะขาดใจ ก็ทำให้เขารู้สึกใจหายขึ้นมา

“เกิดอะไรขึ้นทำไม ฮองเฮาถึงร้องไห้ขนาดนี้” ห้าวเทียนฮ่องเต้กล่าวเสียงดังคล้าย