ตอนที่48.ลุกขึ้นมาขวาง 

“เราต้องได้เจอกันอีกแน่ ไอ้มนุษย์” พวกกอริล่าถอยทัพไปแล้ว

เหล่าชนพื้นเมือง มองมาทางเขา เจ้าคนที่เป็นจอมเวทย์พูดขึ้นมาว่า

“เทพเจ้า มาถึงแล้ว” เหล่าชนพื้นเมืองคุกเข่าให้กับเขา ลิโป้ทำหน้าไม่ถูก เขาหันไปถามชิว็อกว่า

“อะไรของพวกมันเนี่ย” ชิว็อกส่ายหน้าแทนคำตอบ

“ข้าคือ นูนคู พ่อมดของเผ่าวายู ท่านคือ เทพเจ้า” ลิโป้ยังไม่หายงง และเขาเห็นนูนคูพูดจาไม่เหมือนชนพื้นเมืองที่เขาเจอ

“จงตาม ตู มูกองโซ มาเถิด” ชายร่างท้วมเดินนำไป ลิโป้เดินตาม ชิว็อกห้ามไม่ทันเลยต้องเดินตามไปอีกคน เขาพาลิโป้มาถึงแผ่นหินขนาดใหญ่ มีรูปวาดด้วยสีแดง พอจะดูออกว่าเป็นรูปของคน มีเส้นยาว ๆ สองเส้นที่หัวดูแล้วเหมือนกับกวานติดพู่ของลิโป้ มีของเซ่นวางเต็มไปหมด ส่วนมากจะเป็นปลา ชิว็อกเข้าใจในทันที

“เขาคิดว่าท่านเป็นเทพเจ้าไปแล้วน่ะสิ”

“แต่ตูไม่เห็นด้วย” มีชายหนึ่งแย้งขึ้นมา

“เจ้าก็เห็นแล้วนี่ว่าเจ้าจัดการพวกกอลิร่าได้” มูกองโซพูดขึ้นมา

“โธ่เอ๋ย แค่ปราบลิง จะมาบอกว่าเป็นเทพได้ยังไง” เขายังคงแย้ง ลิโป้เลยรวมพลังไปที่เท้า และกระทืบพื้น

“กระทบปฐพี”

เกิดแรงสะเทือนขึ้นมา สำหรับพวกชนพื้นเมืองนี่ก็เป็นข้อพิสูทธิ์ที่เกินพอแล้ว