3.แขกวีไอพี
ฉันทำงานที่นี่ได้เดือนกว่าแล้ว และวันนี้เป็นวันเงินเดือนออก เงินเดือนของฉันตรงกับวันที่ห้าของทุกเดือน ฉันดีใจมากเมื่อเห็นยอดเงินในซองสีขาวพร้อมสลิปเงินเดือน นี่เป็นเงินที่ฉันมีมากที่สุดในชีวิต ฉันยิ้มแก้มแทบปริ แต่สุดท้ายฉันก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ เมื่อนึกถึงค่าเช่าห้องที่ฉันค้างไว้สองเดือนแล้ว และค่าเทอมที่ฉันขอผ่อนผันก็ใกล้ถึงวันนัดเข้ามาทุกที เฮ้อ!! ฉันเผลอถอนหายใจเสียงดังออกมา พอนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้ฉันกำลังจัดร้านอยู่ซึ่งพอเงยหน้าขึ้นก็เห็นสายตาก็พี่ๆ เพื่อนๆ ที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากฉัน "ขอโทษค่ะ " ฉันรีบเอ่ยขอโทษทุกคนที่อยู่บริเวณนี้ "ขอโทษอะไร ไม่สบายใจอะไรก็พูดมาถ้าเกี่ยวกับงานจะได้เข้าใจกัน " พี่ผู้จัดการร้านพูดขึ้น " ไม่ใช่เรื่องงานค่ะพี่บอย " ฉันตอบกลับไปทันที ไม่อยากให้คนที่ทำงานด้วยกันต้องคิดมาก และทุกคนก็ยิ้มตอบกลับให้ฉันเพราะฉันหันมองสบตากับทุกคนเพราะอยากแสดงความจริงใจ และฉันก็อธิบายต่อถือโอกาสนี้พูดให้ทุกคนเข้าใจ "เรื่องเรียนค่ะฟ้าแค่กังวลเรื่องเรียนค่ะ ทุกคนอย่าเข้าใจผิดนะคะ ทุกคนใจดีกับฟ้า ฟ้าทำงานไม่เป็นก็ช่วยสอนทุกอย่าง ฟ้าทำงานที่นี่มีความสุขมากค่ะ " และทุกคนก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ ต่างคนต่างทำหน้าที่ของตัวเอง เพราะใกล้เวลาผับเปิดแล้ว วันนี้ข้าวหอมเพื่อนรักของฉันยังไม่มาทำงาน บอกว่าต้องพายายไปหาหมอก่อน อาจจะเข้างานสาย ซึ่งทุกคนเข้าใจดีว่าข้าวหอมไม่ต้องมาทำงานก็ได้ เธอเป็นเหมือนน้องสาวแท้ๆของเจ้าของผับ มีแต่เจ้าตัวเองที่ไม่ยอมขาดงานเลย บางครั้งชีวิตคนเราก็มีความโชคดีโชคร้ายแตกต่างกันไป ข้าวหอมมีเฮียหนึ่งคอยช่วยเหลือเรื่องเงินค่าใช้จ่ายทุกอย่าง แต่เธอต้องดูแลยายที่ป่วยออดๆ แอดๆ และต้องดูแลทุกอย่างเพราะยายแก่มากแล้วช่วยเหลือตัวเองแทบไม่ได้เลย ส่วนตัวฉันถึงแม้ว่าต้องหาเงินใช้จ่ายเอง แต่ก็รับผิดชอบแค่เรื่องของตัวเองพูดง่ายคือๆ ฉันตัวคนเดียวไม่มีคนให้ฉันต้องคอยดูแลและก็ไม่มีคนคอยปลอบประโลมในวันที่เจอปัญหาเช่นกัน เพราะตอนนี้แม่ของฉันได้ลาออกจากงานไปอยู่ที่บ้านเกิดกับแฟนใหม่แม่แล้ว ฉันดีใจที่แม่ได้เจอกับคนดี ที่พร้อมสร้างครอบครัวและพร้อมดูแลแม่ ส่วนพ่อก็มีครอบครัวใหม่คอยดูแลแลกกับรา/ยได้ที่พ่อหามา แต่ก็ดูพ่อมีความสุขดี ที่ฉันรู้ว่าพอสุขสบายดีก็เพราะห้องพักของฉันกับพ่ออยู่ไม่ไกลกันนัก วันไหนเหนื่อยๆ ฉันมักแอบไปดูพ่ออยู่ไกลๆ ฉันจำภาพพ่อที่แสนดีได้เสมอ พ่อที่เป็นทุกอย่างให้ฉันถึงแม้ตอนนี้จะไม่มีภาพเหตุการณ์ความสุขเหล่านั้นแล้ว แต่ฉันไม่นึกโกรธพ่อหรอก ทุกคนย่อมเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวทั้งนั้น ผับหรูแห่งหนึ่ง ตอนนี้ผู้คนต่างเข้ามาอย่างหนาแน่น เพราะที่ตรงนี้ยินดีต้อนรับอยู่แล้ว ไม่ว่าคนที่มีความสุขจนล้นหัวใจก็แวะมาที่นี่ได้ หรือแม้แต่คนที่ผิดหวังจากชีวิต ผับแห่งนี้ก็ยินดีต้อนรับแขกทุกคน เราจึงเป็นแหล่งที่นักท่องราตรีที่ออกมาหาความสุขยามค่ำคืน นิยมมามากที่สุด สำหรับทางผับแห่งนี้มีสามชั้น แต่ที่ให้ลูกค้ามีได้ถึงแค่ชั้นสอง เพราะชั้นสามเป็นที่สำหรับเจ้าของผับและแขกที่สนิทกับเจ้าของในวันที่เมาจนไม่สามารถกลับได้ จึงมีห้องไว้รับรองแขกคนสนิทเท่านั้น ฉันเดินเสิร์ฟเหล้าและน้ำแข็งอยู่ที่ชั้นล่างวันนี้แขกเยอะมาก อาจเป็นเพราะต้นเดือนหรือเป็นเพราะตรงกับวันศุกร์แห่งชาติ ทุกคนจึงออกมาปลดปล่อยความเครียดที่มีมาตลอดห้าวันทำงาน " ปลายฟ้า " เสียงพี่บอยผู้จัดการเดินมาใกล้และเรียกชื่อฉันทำให้ฉันต้องหันตามเสียงนั้นทันที "ค่ะ พี่บอย " "เสิร์ฟตรงนี้เสร็จแล้วเข้ามาหาฉันหน่อยน่ะ " "ค่ะ " ฉันรีบเอาชุดโซดาน้ำแข็งไปเสิร์ฟ จะได้ไปหาผู้จัดการไม่รู้มีงานอะไรให้ทำ ดูท่าทางเร่งรีบแปลกๆ " มาแล้วค่ะพี่บอย " เมื่อเสิร์ฟโต๊ะที่รับผิดชอบเสร็จแล้วฉันรีบเข้าไปหาผู้จัดการทันที "วันนี้มีแขกวีไอพีของเฮียหนึ่งมาโดยไม่แจ้งล่วงหน้า คนดูแลประจำไม่ว่างเพราะวันนี้แขกวีพีไอพีมากันหลายกลุ่ม พี่อยากให้ฟ้าไปดูแลแขกวีไอพีคนนี้ให้หน่อยได้ไหม " " ได้สิคะ " เมื่อได้ยินผู้จัดการบอกแบบนั้นฉันก็รีบรับคำทันที เพราะไม่ว่าเรื่องอะไรถ้าเกี่ยวกับงานฉันยินดีเสมอ " แต่ลูกค้าค่อนข้างเรื่องมากหน่อยน่ะ ถ้าเขาว่าอะไรก็ยิ้มไว้แล้วกัน เขานั่งไม่เกินสองชั่วโมงหรอก " ฉันผู้ยังไม่เคยเจอลูกค้าเรื่องมากถึงกับหุบยิ้ม เพราะกลัวว่าจะทำให้แขกวีไอพีไม่พอใจ จะเดือดร้อนกันไปหมดหรือเปล่า " ละ แล้วพี่ไว้ใจฟ้าเหรอคะ " จากที่มีความมั่นใจเต็มเปี่ยมตอนนี้รู้สึกประหม่าขึ้นมาดื้อๆ เพราะไม่มั่นใจว่าตัวเอง จะทำตามใจใครได้นานๆ "พี่ก็ไม่มั่นใจ แต่ฟ้าสวย หุ่นก็ดีอาจจะพอช่วยให้ลูกค้าใจเย็นลงได้บ้าง พี่หวังอย่างนั้น " อึก ฉันถึงกับต้องกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอทั้งที่มันฝืดคอเอามากๆ ดูแลแขกวีไอพีต้องสวยหุ่นดีด้วยว่างั้น มิน่าล่ะ ฉันเห็นพนักงานสาวๆ บางคนที่แต่งตัวสวยๆ เขามีหน้าที่รับแขกวีไอพีนี่เอง " ฟ้าไปเปลี่ยนชุดหน่อยนะ ต้องใส่ชุดฟอร์มของทางร้านจัดให้ " " ต้องใส่ชุดนี้ด้วยเหรอคะ" เมื่อพี่บอยผู้จัดการร้านยื่นชุดมาให้ฉันต้องกะพริบตาถี่ๆ เพราะรู้ดีว่าชุดนี้มันเปิดบนเปิดล่างเกือบจะเห็นหมด ซึ่งมันก็จะโชว์เนื้อผิวที่ส่วนมากอยู่แต่ในร่มผ้าสักมากว่าออกมาปรากฏให้ใครต่อใครได้เห็น ซึ่งแต่ก่อนแม่ไม่อนุญาตให้ฉันใส่ชุดที่ทำให้ดูโป๊เพราะจะทำให้ผู้ชายคิดว่าเราให้ท่าเขา ซึ่งมันจะอันตรายต่อตัวเราเอง เพราะฉันเป็นคนหุ่นนาฬิกาทราย อกเป็นอก ก้นเป็นก้น ฉันเชื่อฟังแม่มาโดยตลอด โดยการใส่เสื้อตัวใหญ่และมันก็ช่วยได้ แต่วันนี้ฉันต้องใส่ชุดนี้เพราะมันเป็นงาน งานที่จะทำให้ฉันมีเงินจ่ายค่าเทอม ค่าเช่าห้อง และค่ากินค่าใช้จ่ายทั่วไปอีกหลายอย่าง แม่คงไม่ว่าหรอก เพราะฉันจะใส่มันแค่ครั้งเดียวเท่านั้น ฉันคิดในใจ อ่านจบแล้วฝากคอมเมนต์+กดหัวใจเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ4.ไม่คิดไม่ฝันว่าจะเจอ" ว้าว! สวยมากเลยฟ้า พี่ว่าแล้วว่าฟ้าต้องรอด ไม่สิเราต้องรอด "ที่พี่บอยพูดแบบนี้เพราะแขกวีไอพีคนนี้กำลังอารมณ์ไม่ดีเอามากๆ จากที่พนักงานต้อนรับพาไปส่งที่ห้องวีไอพี เขาก็เรียกหาคนดูแลประจำที่เป็นดาวของที่นี่แต่วันนี้แขกวีไอพีประจำอีกคนก็มาและเธอกำลังดูแลแขกคนนั้นอยู่ทำให้แขกวีไอพีที่มาทีหลังปรามาสไว้ว่าถ้าหาได้ไม่สวยเท่าคนเก่าจะไปโวยกับเฮียหนึ่งเจ้าของผับซึ่งวันนี้เฮียหนึ่งก็ยังไม่เข้าร้านโทรติดต่อก็ไม่ได้ ไม่รู้ไปอยู่ที่ไหน ถ้าเฮียหนึ่งอยู่ปัญหาแค่นี้ก็จิ๊บๆแต่ตอนนี้เขาไม่อยู่ไง เลยต้องส่งหน่วยกล้าตายเข้าไปแทนและก็คือฉันเอง และถ้าเฮียหนึ่งเข้ามาแล้วพี่บอยจะรีบแจ้งให้เฮียหนึ่งเข้าไปหาแขกคนนี้ทันทีฉันที่ตอนนี้ยืนอยู่หน้ากระจกและพยายามดึงชุดที่สวมใส่อยู่เพื่อมาปิดความใหญ่โตตรงทรวงอกอวบๆ ของฉัน แต่ก็ไม่สามารถทำได้ดึงบนล่างก็เปิด ดึงข้างล่างบนก็เปิด จนฉันต้องถอนหายใจออกมา และเดินออกมาทั้งแบบนั้น เพื่อที่จะขึ้นไปที่ห้องสองศูนย์สี่ เพราะแขกวีไอพีกำลังรออยู่ที่ห้องนี้พอเดินมาถึงที่หน้าห้องสองศูนย์สี่ ก็เจอชายชุดดำยืนเฝ้าอยู่ที่หน้าประตู"มาดูแลนายใช่ไหมครับ "" เ
วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์ มองไปทางไหนก็มีแต่ดอกกุหลาบ คู่รักต่างเดินจูงมือกันแน่น บ้างก็หยอกล้อกัน แววตาที่พวกเขามองกันมีแต่ความห่วงใยในมือของฉันมีดอกกุหลาบสีแดงอยู่ดอกหนึ่ง ไม่มีใครให้ฉันหรอกพอดีเดินผ่านร้านขายดอกไม้ตามทางก็เลยซื้อติดมือมาดอกหนึ่งฉันมานั่งรอแม่ที่กำลังจะเลิกงานอยู่ที่บริษัทรถหรูชั้นนำของประเทศแห่งหนึ่งฉันต้องมารอแม่ตรงนี้บ่อยๆ แต่มันไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกเบื่อเลย เพราะฉันมีเป้าหมายบางอย่างคงหนีไม่พ้นเรื่องผู้ชาย ส่วนมากฉันได้เห็นเขาแค่ไกลๆ เท่านั้น ใจฉันมันไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเอาซะเลย ฉันไม่ได้หวังให้เขามากรักมาสนใจฉันฉันขอแค่ได้เห็นหน้าเขา เพื่อเป็นพลังใจในการใช้ชีวิตก็เท่านั้นวันนี้แม่บอกว่าอยากจะพาฉันไปซื้อของอร่อยกินกัน คงอยากให้ฉันเห็นความดีงามของแฟนใหม่มั้งใช่ค่ะ แม่ฉันกำลังมีความรักครั้งใหม่ ผู้ชายคนใหม่ของแม่ก็ดูเหมือนดูแลแม่ดีอยู่เหมือนกันนะแต่ก็ต้องดูกันยาวๆ ความรักไม่มีอะไรแน่นอนหรอก ขนาดพ่อกับแม่ที่อยู่กันมาตั้งหลายปี ก็ยังมีคนมาแย่งความรักไปได้เลยพ่อทิ้งฉันกับแม่ไปปีกว่าแล้ว เขามีครอบครัวใหม่ กับลูกคนใหม่ที่รู้จักออดอ้อนพ่อของฉัน จนฉันกลายเป็นหมาหัว
ปลายฟ้าเธอเรียนอยู่คณะบัญชี เพราะเธอคิดว่าน่าจะเป็นสาขาที่หางานง่ายที่สุดแล้ว แต่ก่อนจะเรียนจบได้งานดีๆ ทำนั้น ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับเธอตอนนี้ฉันต้องหาเงินเพื่อไว้ใช้จ่ายประจำวันก่อนที่จะเรียนจบ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะหางานดีๆ ทำสำหรับนักศึกษาที่เพิ่งเข้าเรียนปีหนึ่งแต่ฉันได้รู้จักและสนิทกับเพื่อนคนหนึ่งเป็นเพื่อนใหม่ เจอกันที่มหาลัยนี้เอง เธอชื่อว่าข้าวหอม ข้าวหอมเธอรู้จักกับเจ้าของผับคนหนึ่ง เธอบอกว่าเขาใจดีมาก เธอก็ทำงานที่นั่นเป็นการหารายได้เสริม เพราะเธออยู่กับยายที่อายุมากแล้ว และยายก็ป่วยบ่อยๆเฮียเจ้าของร้านเป็นเพื่อนกับพี่ชายของข้าวหอม แต่พี่ชายเธอได้เสียชีวิตไปหลายปีแล้วข้าวหอมเธอจึงต้องหาเงินเลี้ยงตัวเอง จริงๆ แล้วเฮียหนึ่งเพื่อนพี่ชายเธอก็ให้เงินเธอเป็นรายเดือนอยู่แล้ว แต่ข้าวหอมเธอเกรงใจจึงอาสามาช่วยเขาทำงานที่ผับฉันเลยตัดสินใจมาสมัครเป็นเด็กเสิร์ฟของผับของเฮียหนึ่ง เงินเดือนก็พอได้ใช้ชีวิตอยู่ได้ ถ้าฉันประหยัดเงินได้มากพอ เพียงแต่เวลานอนของฉันมันน้อยกว่าใครเท่านั้นเอง และนั่นไม่ใช่ปัญหาฉันทนได้ปัญหาของฉันคือฉันต้องทำงานเก็บเงินหาค่าเทอมด้วยตัวเอง ฉันรู้ซึ้งถึงกา
4.ไม่คิดไม่ฝันว่าจะเจอ" ว้าว! สวยมากเลยฟ้า พี่ว่าแล้วว่าฟ้าต้องรอด ไม่สิเราต้องรอด "ที่พี่บอยพูดแบบนี้เพราะแขกวีไอพีคนนี้กำลังอารมณ์ไม่ดีเอามากๆ จากที่พนักงานต้อนรับพาไปส่งที่ห้องวีไอพี เขาก็เรียกหาคนดูแลประจำที่เป็นดาวของที่นี่แต่วันนี้แขกวีไอพีประจำอีกคนก็มาและเธอกำลังดูแลแขกคนนั้นอยู่ทำให้แขกวีไอพีที่มาทีหลังปรามาสไว้ว่าถ้าหาได้ไม่สวยเท่าคนเก่าจะไปโวยกับเฮียหนึ่งเจ้าของผับซึ่งวันนี้เฮียหนึ่งก็ยังไม่เข้าร้านโทรติดต่อก็ไม่ได้ ไม่รู้ไปอยู่ที่ไหน ถ้าเฮียหนึ่งอยู่ปัญหาแค่นี้ก็จิ๊บๆแต่ตอนนี้เขาไม่อยู่ไง เลยต้องส่งหน่วยกล้าตายเข้าไปแทนและก็คือฉันเอง และถ้าเฮียหนึ่งเข้ามาแล้วพี่บอยจะรีบแจ้งให้เฮียหนึ่งเข้าไปหาแขกคนนี้ทันทีฉันที่ตอนนี้ยืนอยู่หน้ากระจกและพยายามดึงชุดที่สวมใส่อยู่เพื่อมาปิดความใหญ่โตตรงทรวงอกอวบๆ ของฉัน แต่ก็ไม่สามารถทำได้ดึงบนล่างก็เปิด ดึงข้างล่างบนก็เปิด จนฉันต้องถอนหายใจออกมา และเดินออกมาทั้งแบบนั้น เพื่อที่จะขึ้นไปที่ห้องสองศูนย์สี่ เพราะแขกวีไอพีกำลังรออยู่ที่ห้องนี้พอเดินมาถึงที่หน้าห้องสองศูนย์สี่ ก็เจอชายชุดดำยืนเฝ้าอยู่ที่หน้าประตู"มาดูแลนายใช่ไหมครับ "" เ
3.แขกวีไอพีฉันทำงานที่นี่ได้เดือนกว่าแล้ว และวันนี้เป็นวันเงินเดือนออก เงินเดือนของฉันตรงกับวันที่ห้าของทุกเดือน ฉันดีใจมากเมื่อเห็นยอดเงินในซองสีขาวพร้อมสลิปเงินเดือน นี่เป็นเงินที่ฉันมีมากที่สุดในชีวิต ฉันยิ้มแก้มแทบปริแต่สุดท้ายฉันก็ถอนหายใจออกมาเบาๆ เมื่อนึกถึงค่าเช่าห้องที่ฉันค้างไว้สองเดือนแล้ว และค่าเทอมที่ฉันขอผ่อนผันก็ใกล้ถึงวันนัดเข้ามาทุกทีเฮ้อ!!ฉันเผลอถอนหายใจเสียงดังออกมา พอนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้ฉันกำลังจัดร้านอยู่ซึ่งพอเงยหน้าขึ้นก็เห็นสายตาก็พี่ๆ เพื่อนๆ ที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากฉัน"ขอโทษค่ะ " ฉันรีบเอ่ยขอโทษทุกคนที่อยู่บริเวณนี้"ขอโทษอะไร ไม่สบายใจอะไรก็พูดมาถ้าเกี่ยวกับงานจะได้เข้าใจกัน "พี่ผู้จัดการร้านพูดขึ้น" ไม่ใช่เรื่องงานค่ะพี่บอย "ฉันตอบกลับไปทันที ไม่อยากให้คนที่ทำงานด้วยกันต้องคิดมาก และทุกคนก็ยิ้มตอบกลับให้ฉันเพราะฉันหันมองสบตากับทุกคนเพราะอยากแสดงความจริงใจ และฉันก็อธิบายต่อถือโอกาสนี้พูดให้ทุกคนเข้าใจ"เรื่องเรียนค่ะฟ้าแค่กังวลเรื่องเรียนค่ะ ทุกคนอย่าเข้าใจผิดนะคะ ทุกคนใจดีกับฟ้า ฟ้าทำงานไม่เป็นก็ช่วยสอนทุกอย่าง ฟ้าทำงานที่นี่มีความสุขมากค่ะ "และทุกคนก็ไม
ปลายฟ้าเธอเรียนอยู่คณะบัญชี เพราะเธอคิดว่าน่าจะเป็นสาขาที่หางานง่ายที่สุดแล้ว แต่ก่อนจะเรียนจบได้งานดีๆ ทำนั้น ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับเธอตอนนี้ฉันต้องหาเงินเพื่อไว้ใช้จ่ายประจำวันก่อนที่จะเรียนจบ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะหางานดีๆ ทำสำหรับนักศึกษาที่เพิ่งเข้าเรียนปีหนึ่งแต่ฉันได้รู้จักและสนิทกับเพื่อนคนหนึ่งเป็นเพื่อนใหม่ เจอกันที่มหาลัยนี้เอง เธอชื่อว่าข้าวหอม ข้าวหอมเธอรู้จักกับเจ้าของผับคนหนึ่ง เธอบอกว่าเขาใจดีมาก เธอก็ทำงานที่นั่นเป็นการหารายได้เสริม เพราะเธออยู่กับยายที่อายุมากแล้ว และยายก็ป่วยบ่อยๆเฮียเจ้าของร้านเป็นเพื่อนกับพี่ชายของข้าวหอม แต่พี่ชายเธอได้เสียชีวิตไปหลายปีแล้วข้าวหอมเธอจึงต้องหาเงินเลี้ยงตัวเอง จริงๆ แล้วเฮียหนึ่งเพื่อนพี่ชายเธอก็ให้เงินเธอเป็นรายเดือนอยู่แล้ว แต่ข้าวหอมเธอเกรงใจจึงอาสามาช่วยเขาทำงานที่ผับฉันเลยตัดสินใจมาสมัครเป็นเด็กเสิร์ฟของผับของเฮียหนึ่ง เงินเดือนก็พอได้ใช้ชีวิตอยู่ได้ ถ้าฉันประหยัดเงินได้มากพอ เพียงแต่เวลานอนของฉันมันน้อยกว่าใครเท่านั้นเอง และนั่นไม่ใช่ปัญหาฉันทนได้ปัญหาของฉันคือฉันต้องทำงานเก็บเงินหาค่าเทอมด้วยตัวเอง ฉันรู้ซึ้งถึงกา
วันนี้เป็นวันวาเลนไทน์ มองไปทางไหนก็มีแต่ดอกกุหลาบ คู่รักต่างเดินจูงมือกันแน่น บ้างก็หยอกล้อกัน แววตาที่พวกเขามองกันมีแต่ความห่วงใยในมือของฉันมีดอกกุหลาบสีแดงอยู่ดอกหนึ่ง ไม่มีใครให้ฉันหรอกพอดีเดินผ่านร้านขายดอกไม้ตามทางก็เลยซื้อติดมือมาดอกหนึ่งฉันมานั่งรอแม่ที่กำลังจะเลิกงานอยู่ที่บริษัทรถหรูชั้นนำของประเทศแห่งหนึ่งฉันต้องมารอแม่ตรงนี้บ่อยๆ แต่มันไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกเบื่อเลย เพราะฉันมีเป้าหมายบางอย่างคงหนีไม่พ้นเรื่องผู้ชาย ส่วนมากฉันได้เห็นเขาแค่ไกลๆ เท่านั้น ใจฉันมันไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงเอาซะเลย ฉันไม่ได้หวังให้เขามากรักมาสนใจฉันฉันขอแค่ได้เห็นหน้าเขา เพื่อเป็นพลังใจในการใช้ชีวิตก็เท่านั้นวันนี้แม่บอกว่าอยากจะพาฉันไปซื้อของอร่อยกินกัน คงอยากให้ฉันเห็นความดีงามของแฟนใหม่มั้งใช่ค่ะ แม่ฉันกำลังมีความรักครั้งใหม่ ผู้ชายคนใหม่ของแม่ก็ดูเหมือนดูแลแม่ดีอยู่เหมือนกันนะแต่ก็ต้องดูกันยาวๆ ความรักไม่มีอะไรแน่นอนหรอก ขนาดพ่อกับแม่ที่อยู่กันมาตั้งหลายปี ก็ยังมีคนมาแย่งความรักไปได้เลยพ่อทิ้งฉันกับแม่ไปปีกว่าแล้ว เขามีครอบครัวใหม่ กับลูกคนใหม่ที่รู้จักออดอ้อนพ่อของฉัน จนฉันกลายเป็นหมาหัว