บทที่ 7 NC
“คุณสวยโรส อย่าทรมานผมเลยนะคนดี”
น้ำเสียงปลอบประโลมไม่ช่วยให้เธอคลายใจ สติเธอกำลังกลับคืนมาและพบว่าเธอกำลังล้มลงบนเตียงโดยมีร่างสูงตามติดคร่อมเธอไว้
เขาพรมจูบไปตามใบหน้าเธอ มือน้อยยันบ่าแกร่งไร้ไขมันไว้ หน้าหวานคมเบี่ยงหนี เขาจึงซุกลงซอกคอเลียเป็นทางจนเธอเปียกชื้น
มือร้อนกอบอกอวบอิ่มเคล้นคลึง ลิ้นสากลากลงจนถึงยอดถันเล็กสวยที่ชูชันรับปากที่ครอบลงมา
“อือ อเล็ก อือ”
“ใช่ คุณสวยไปหมดทั้งตัวโรส”
เขาดูดยอดถันเสียงดัง ใช้ลิ้นแตะตวัดหยอกล้อ มือบีบเต้างามให้ตั้งขึ้น
“ผมอยากเลียคุณทั้งตัว โรส ไม่มีผู้หญิงคนไหนทำให้ผมเป็นแบบนี้ โรส”
ลิ้นร้อนลากลงตรงแอ่งใจกลางหน้าท้องแบนเรียบ เขาตวัดเลียร่องบุ๋มน้อย ๆ ลากลงพร้อมค่อยดึงชุดราตรีสีดำลงไปตามเนินสะโพกกลมมน มือใหญ่จับร่างระหงพลิกตะแคงลากชุดลงไปตามขอบโค้งขาว ปลายนิ้วสัมผัสผิวนุ่มพรมจูบไล้ตามชุดที่ถูกดึงออก
สติสาวโสดไร้ประสบการณ์แม้พร่าเลือนด้วยพิศวาสแต่ยังพอรับรู้ว่าคนร่างโตกำลังทำสิ่งใด โรสรินคว้าเส้นผมของอเล็กซานเดอร์ไว้กำแน่นดึงรั้งไม่ให้เขาลงไปมากกว่านี้
“อย่าค่ะ อเล็กไม่ ไม่ได้”
อเล็กซานเดอร์เลื่อนตัวขึ้นหลังจากดึงชุดไปยังต้นขาไม่ปล่อยจังหวะว่างให้โรสรินดิ้นหนี ใช้หัวเข่าดันไล่ชุดเลื่อนลงจนถึงข้อเท้า ใช้เท้าเขี่ยออกแล้วแทรกร่างแกร่งลงหว่างขางามทันที กดท่อนเอ็นแข็งตัวโป่งพองที่ดันกางเกงผ้าสีเข้มของเขาจนคับแน่นลงเนินสาว
“ไม่ได้แล้วโรส ผมอยากเอาคุณจะแย่ ต้องเดี๋ยวนี้”
โรสรินรู้สึกเปิดเปลือยมากกว่าครั้งไหนในชีวิต ทั้งเนื้อทั้งตัวเหลือเพียงกางเกงในตัวน้อยสีดำชิ้นเดียว ตัวเล็กจนไม่อาจปกปิดสิ่งใดได้ ฝ่ามือใหญ่ร้อนลูบทั่วแก้มก้น ลิ้นตวัดยอดถันดึงดูดแรงจนปลายหัวนมแข็งชัน กายสาวสะท้านเฮือกหัวสมองขาวโพลนมือไขว้คว้าบ่าแกร่งด้านบนกำแน่น
“ไว้รอบหน้านะ ผมจะเลียคุณมากกว่านี้โรส ผมรอไม่ไหวแล้ว”
ร่างสูงผละออก ดวงตาหวานสวยหรี่ปรือสลืมสลือมองร่างสูงใหญ่ยืดตัวอยู่เหนือร่าง มือสีเข้มปลดกระดุมออกไม่กี่เม็ดก่อนดึงถอดออกทางศีรษะ ปลดเข็มขัดและกระดุมกางเกง
เธอมองตามมือทุกอิริยาบถอย่างมึนงงจนกระทั่งเขารูดซิปลง ถอดกางเกงข้างนอกออกพร้อมบ็อกเซอร์ ขายังคร่อมเธอไว้ไม่ยอมให้โรสรินหนีไปไหน
ในความมืดสลัวของห้องมีเพียงแสงไฟลอดเข้ามาจากหน้าต่าง เธอเห็นบางสิ่งสั่นไหวใหญ่โตตั้งชันกลางพุ่มขนสีเข้ม ตรงแก่นกลางลำตัวแกร่งไร้ไขมัน ดวงตาเบิกกว้างขึ้น
“ไม่ อเล็ก มัน ไม่”
แรงปรารถนาที่อเล็กซานเดอร์ปลุกขึ้นในตัวสาวทำให้เธอหลงลืมไปเสียสนิทใจว่าตัวเธอกำลังทำสิ่งใดอยู่ จวบจนดวงตาหวานมองเห็นเอ็นใหญ่กลางลำตัวอเล็กซานเดอร์ สติพลันคืนกลับมาแต่ความรู้สึกช้าเกินไป
โรสรินส่ายหน้ามองด้วยความหวาดหวั่น เธอปล่อยให้ทุกสิ่งทุกอย่างดำเนินมาถึงจุดนี้ได้อย่างไร กายสาวพยายามพลิกตัวหนีนอนคว่ำตะกายออกจากร่างใหญ่ที่ยังคร่อมไว้
แต่คนร่างโตไม่ยอม อารมณ์ร้อนไฟราคะเผาไหม้จนเขาไม่อาจควบคุมตนเอง ดึงขาของโรสรินไว้แล้วคร่อมเธอจากด้านหลัง ใช้น้ำหนักกดนั่งลง
“ไม่ได้โรส คุณทำแบบนี้ไม่ได้ ผมต้องเข้าแล้ว”
ร่างสาวขาวโพลนนอนคว่ำศีรษะเกือบถึงขอบเตียง มือกำผ้าปูที่นอนดึงร่างของตัวเอง หางตาเห็นมือสีเข้มเอื้อมไปด้านหน้าตรงลิ้นชักหัวเตียง ควานหาของบางอย่าง จากนั้นเธอได้ยินเสียงฉีกบางอย่างออก
ถุงยางอนามัย!!
มือบางกำขอบเตียงแน่นขึ้นอีกพยายามดึงร่างออกจากใต้ท่อนขาแข็งแรงแต่แรงสาวหรือจะสู้แรงชายได้ ฉับพลันดวงตาหวานเห็นมือใหญ่วางลงตรงข้างใบหน้า รู้สึกได้ถึงท่อนอุ่นร้อนที่เบียดรุนทางด้านหลังแก้มก้น
“บ้าจริง โรสคุณเล็กมาก”
อเล็กซานเดอร์จับท่อนเอ็นจ่อตรงปากทางเข้าจากทางแก้มก้นมุดลงซอกหลืบด้านหลัง เขาไม่เสียเวลาถึงกางเกงในออกแม้แต่น้อย เพียงจับเบี่ยงแล้วเสียบเอ็นแทรกดันเข้าไป
ปลายป้านสัมผัสเนื้อนุ่มฉ่ำชื้นให้ความรู้สึกดีจนอเล็กซานเดอร์ครางในลำคอพยายามดันแต่โรสรินทั้งแล็กและแคบ
กายแกร่งโน้มตัวไปด้านหน้าอีกครั้งหยิบของในลิ้นชักออกมา ค่อยบีบเจลหล่อลื่นที่เขามีติดไว้เสมอเพราะขนาดที่ไม่ธรรมดา ถึงแม้ว่าสาวๆ มีน้ำหล่อลื่นมากพอ แต่การใช้เจลหล่อลื่นจะช่วยให้พวกเธอไม่บาดเจ็บหากเขาโยกตัวนานเกินไป
กลิ่นสตรอเบอรี่ลอยคว้างในอากาศ โรสรินสะดุ้งยามนิ้วป้ายเจลปากทาง
“อเล็ก อเล็ก!!”
“อีกนิดโรส”
เจลหล่อลื่นช่วยให้ปลายมนหยักมุดเข้าทางไปเล็กน้อย โรสรินเล็กมากและแคบเกินไป อเล็กซานเดอร์แทบกลั้นลมหายใจเมื่อลำใหญ่มุดเข้าไปอีกนิดในช่องทางรักคับแคบ ชะโงกร่างใหญ่เหนือเธอ ก้มลงมองหน้างามตะแคงข้างกัดผ้าปูที่นอนแน่น มือบางกำขอบเตียงจนเกร็งไปหมด
“อย่าเกร็งสิ มันใหญ่หน่อยเดี๋ยวก็ชิน”
“ไอ้บ้า อเล็ก ถ้าฉันหลุดไปได้นะ”
“ซี้ด อย่าหวังเลยโรส ผมจะไม่มีปล่อยคุณไปจนกว่าผมจะพอใจ”
“กรี๊ด!!”
ร่างระหงสะดุ้งสุดตัวร้องลั่นยามลำแกร่งชำแรกผ่านปราการความสาวของเธอเข้าไปด้วยแรงกระแทกเพียงครั้งเดียว โรสรินรู้สึกเหมือนถูกแยกออกด้วยของบางอย่างไม่คุ้นเคย
คนร่างโตนิ่งขึงอยู่ด้านบนเหนือร่างเธอ โรสรินได้ยินเสียงเขาสบถและเสียงเขาพูดภาษาอื่นที่เธอไม่เข้าใจ
“ให้ตายเถอะโรส ทำไมไม่บอกผม”
“บอกตอนไหนไม่ทราบ โอ๊ย! อเล็ก เจ็บ!”
อเล็กซานเดอร์หมดความควบคุมตัว ยิ่งรู้ว่าโรสรินไร้ประสบการณ์และเขาได้พรหมจรรย์โรสรินเป็นคนแรก ยิ่งทำให้อกอัดแน่นด้วยไฟร้อน ต้องการพุ่งทะยานรุนแรงใส่กายสาว
สะโพกสอบขยับถี่กระแทกเข้าต่อเนื่องด้วยแรงทั้งหมดที่มี เขารู้ว่าเจลหล่อลื่นจะช่วยให้สาวน้อยใต้ร่างเขาไม่บาดเจ็บมากนัก
“ถ้าคุณบอกผม เราจะไม่เริ่มด้วยท่านี้โรส ซี้ด คุณแน่นมากและตอดรัด”
“อือ อ่า อเล็ก”
“เริ่มดีขึ้นแล้วใช่ไหม”
เสียงหวานครางในลำคอ อาการเสียวสะท้านยามลำใหญ่เข้าออกร่องสวาท ผ่านจุดแสนอ่อนไหวจนโรสรินไม่อาจบังคับร่างกายตัวเองได้อีก แอ่นสะท้านครวญคราง
อเล็กซานเดอร์โล่งอกเมื่อได้ยินเสียงหวานใสคราง น้ำหวานร่องรักเริ่มหลั่งริน ท่อนเอ็นครูดผ่านปุ่มกระสันด้านในเป็นระยะ มือเท้าบนฟูกใหญ่กระแทกกระทั้นตอกลงด้วยแรงทั้งหมด
“อ่า โรส”
เขาถอนลำใหญ่ออกช้า ๆ จับกายสาวพลิกร่างนอนหงาย มือใหญ่รูดกางเกงในออก จับข้อเท้าเปิดเธอออกมองดูเนินเนื้อที่มีขนปุยนุ่มปกปิดบางเบาเป็นระเบียบเพราะการแว็กซ์
“คุณเป็นสาวบริสุทธิ์และคุณแว็กซ์ โรส คุณมีอะไรที่ขัดแย้งกันในตัวเอง”
โรสรินใช้มือปิดเนินเนื้อของสงวนไว้ ไม่ให้เขาจ้องมอง เธออายจนร่างแดงก่ำ
“ฉันเพิ่งทำครั้งแรกวันนี้ ช่างเสริมสวยบังคับให้ทำ”
“ไม่ต้องอายผมชอบมาก แต่ตอนนี้ผมอยากเลียแล้ว”
ร่างสูงใหญ่ขยับเลื่อนกายเข้าหาลดใบหน้าแกร่งลงตรงกลางหว่างขางามจนโรสรินตกใจ รีบเอามือยันใบหน้าแกร่งไว้ไม่ให้ลดลงตรงเนินงามอวบอูม
“อเล็ก คุณจะทำอย่างนั้น ไม่นะ ไม่ได้”
“ชูว์ ได้สิ คุณต้องชอบ ผมจะเลียให้ทั่วโรส ผมอยากกินน้ำคุณเหลือเกิน”
เขาดึงมือเธอที่พยายามปิดเนินสวาทไว้ออก ดวงตาคมกล้าล้ำลึกขึ้นเมื่อจับจ้องกลีบบางสวยที่เขาได้เป็นคนแรก นิ้วเขี่ยเบา ๆ แหวกออกมองทางรักที่เริ่มฉ่ำ
ลิ้นสากค่อยแตะไล้กลีบบางเชื่องช้า ขบเม้มกลีบทั้งสองข้าง จากนั้นจึงลงลิ้นสากลากขึ้นเป็นจังหวะ เฝ้ามองสาวน้อยผ่านเนินเนื้อ มือใหญ่เอื้อมไปคลึงเคล้นเต้างามใหญ่อวบบีบ
“อ่า อเล็ก อือ”
“หวานมากโรส และหอม อืม อีกนิดนะ”
อเล็กซานเดอร์ละเลงลิ้นลงตรงกลางร่องทางรักฉ่ำน้ำ ดูดกลืนความหวาน ดอมดมกลิ่นอิสรตรีหอมกรุ่น หงายมือสอดนิ้วเข้าสัมผัสปุ่มด้านบนในโพรงสวาท ขยับเป็นจังหวะไปพร้อมกับลิ้นสากลากเลีย เม้มเม็ดน้อยจนโรสรินร้องคราง มือกำผมดำสนิทไว้แน่นดึงเขาขึ้นจากร่องรัก แต่เขาขืนแรงไว้เลียต่อจนพอใจ
“อือ อ่า อเล็ก อือ”
“โอ๊ย หวานไปหมดทั้งตัว”
ปากครอบขบเม้มเนินเนื้ออูมก่อนดึงตัวขึ้นจากเนินเนื้อสาว ยกตัวขึ้นจูบหนักหน่วงส่งน้ำหวานของเธอให้สาวน้อยได้ลิ้มรสชาติของตัวเอง
“อือ อือ”
“หวานไหม โรสทั้งหอม ทั้งหวาน”
ร่างแกร่งสอดเอ็นใหญ่เข้าทางช่องรักขณะที่ส่งลิ้นสากกวาดไล้โพรงปากหวานฉ่ำ
โรสรินแอ่นร่างรับลำใหญ่เสียบเข้าทางอย่างเชื่องช้า เธอได้กลิ่นและรสชาติของตัวเอง เขาส่งน้ำหวานของเธอที่ติดมากับปลายลิ้นให้ลิ้นน้อย ๆ ของเธอรับรู้
ปลายมนหยักค่อยสอดช้าขึ้น พยายามควบคุมตนเองไม่สอดแรงมากนัก ร่างสูงใหญ่ยึดตัวขึ้นตรง จับต้นขาเธอให้อ้าออกกว้าง
อเล็กซานเดอร์มองกายแกร่งท่อนเอ็นลำใหญ่มุดเข้าและออกอย่างช้า ๆ เนินสวาทเนียนสวยสีชมพูระเรื่อเริ่มแดงจากประสบการณ์ครั้งแรก เขาจับจ้องหน้าหวานบิดเบี้ยวและร้องคราง ร่างกายแอ่นสะท้าน มือจิกผ้าปูที่นอนข้างกายช่วยเหลือตัวเองไม่ได้
เขาขยับถอนลำใหญ่ออกจนเกือบสุด สูดปาก ใช้มือบดเม็ดเล็กที่กลีบงามขยี้เบา ๆ ก่อนกระแทกเข้าบดแน่น
ตับ
“ซู้ด เล็กมากโรส เสียวไหมคนดี”
ตับ
มือขยี้เม็ดกายแกร่งสอดใส่เข้าออกเป็นจังหวะและเริ่มแรงขึ้น เขาละมือจากร่องงาม ส่งแรงขยี้ยอดถันสวยเล็ก หัวนมสีสดชมพูสวยและกำลังแข็งเป็นไตสู้นิ้ว
ตับ ตับ ตับ
ลำใหญ่ส่งจังหวะแรงขึ้น กระแทกกระทั้นร่างบางจนสั่นสะเทือน โรสรินบิดหน้าไปมาปากร้องคราง เธอสัมผัสความร้อนของท่อนแกร่งภายในกายสาว เสียดเสยและบดคลึงในคราวเดียวกัน
มือแกร่งจับข้อเท้าเธอไว้แน่นบังคับให้เธออ้าออกให้สุด จนเธอเปิดเปลือยและเร่าร้อน ดวงตาคนใต้ร่างปิดสนิท ไม่กล้าลืมตา แต่โรสรินรู้ว่าได้เขากำลังจ้องมองเธอ เฝ้าดูทุกขณะยาทเธอร้องครางอย่างมีความสุข
“โรส คุณกำลังจะเสร็จแล้ว ซี้ด ยิ่งตอดแน่นคนดี”
โรสรินแอ่นร่างรับ เธอได้ยินที่เขาบอกว่าเธอกำลังจะเสร็จสม แต่เธอไม่รู้ว่ามันจะให้ความรู้สึกเป็นเช่นไร
“อ่า อเล็ก โอ๊ย อเล็ก กรี๊ด”
เสียงหวีดร้องเบา ๆ ในลำคอเมื่อความสุขสมมาเยือน กายสาวกระตุกเฮือกไม่อาจห้ามความรู้สึกท่วมท้น ยิ่งอเล็กซานเดอร์ขยี้เม็ดเล็ก โรสรินยิ่งหลั่งรินน้ำหวาน ตอดกระชับแอ่นร้อนจนคนข้างบนครางลั่น
เขาขยับเสียดเสยเต็มลำคับแน่น กระแทกกระทั้นส่งแรงพิศวาสรุนแรง ใกล้ถึงปลายทาง
เขารู้สึกแปลกประหลาดยามมองหญิงสาวใต้ร่าง แม้ว่าเขานอนกับผู้หญิงสวยมามากมาย แต่โรสรินกลับให้ความรู้สึกงดงาม ความรู้สึกภาคภูมิใจที่ได้ชำแรกคนแรก ความรู้สึกหวงแหน ไม่อยากแบ่งปันความสวยงามนี้กับใคร
กายชายกระทุ้งไม่หยุดพัก เสียงน้ำหวานตรงกลางเนินเนื้อและกายแกร่งเสียดสี เขาไม่อยากให้ใครได้ชิมรสน้ำหวานที่เอ่อออกมาจากร่องงาม ทรวงอกอัดแน่นยามนึกท่อนแกร่งของคนอื่นสอดใส่ในกายเธอ แรงที่ส่งให้โรสรินยิ่งแรงขึ้นมี่รู้ตัว เขาไม่อยากให้ผู้ชายคนไหนเอาลำแกร่งสอดใส่ เขาจะกักตัวเธอไว้ ไม่ให้ใครได้เธอ
“โรส ผม ซี้ด ผม คุณตอดแรง ผมกำลังจะแตกแล้ว”
โรสรินปรือตาขึ้นมองเมื่อหลังพายุสวาทของเธอผ่านพ้นไป ดวงตาหวานจับจ้องมองร่างแกร่งด้านบนเหนือร่างกายเธอ แม้ว่าจะมองเห็นเขาไม่ชัดเจนนัก หากแต่ยังสัมผัสรับรู้ได้ถึงความรู้สึกเต็มอิ่มที่แผ่ออกมาจากร่างของชายหนุ่ม
ลำใหญ่โป่งพองขึ้นอีกกระแทกต่อเนื่องอย่างแรงสองสามครั้ง ก่อนที่อเล็กซานเดอร์ครางลั่นปลดปล่อยน้ำรักพุ่งใส่ถุงยางอนามัย มือแกร่งกำรอบข้อเท้าเธอไว้แน่นขณะหลั่งความสุข แอ่นกายให้ลำร้อนมุดจนมิด ชีพจรเต้นรัวบามสุขสม เหงื่อชื้นท่วมตัว ใบหน้า ขยับนิ้วรอบข้อเท้า เอ็นใหญ่กระตุกเป็นจังหวะด้านในปลอกรัดกระชับไปพร้อมโพรงสวาท
อเล็กซานเดอร์ขยับตัวถอนกายชายออก รูดถุงยางอนามัยออกจากกายวางไว้ที่พื้น โรสรินมองทุกจังหวะการกระทำอย่างสนใจ ประสบการณ์รักครั้งแรกกับคนแปลกหน้าแม้ในคราแรกเหมือนไม่ใคร่ดีนัก แต่เขาคงเป็นนักรักตัวยง เพราะเพียงไม่นานมือใหญ่และปากหนาร่ายมนต์ไปทั่วร่างกายสาวของเธอจนโรสรินไม่อาจห้ามความต้องการได้
ร่างแกร่งลดตัวลงนอนกอดโรสริน พลิกร่างบางให้นอนเกยเขาไว้อย่างผิดวิสัยเขาโดยสิ้นเชิงที่เมื่อนอนกับผู้หญิงคนไหนแล้วก็ถอยห่าง
“ดีไหมโรส ชอบไหม”
เสียงทุ้มพร่าอู้อี้เล็กน้อยเพราะพรมจูบไปทั่วหน้าอกที่เขายังกอบกุมคลึงเคล้น โรสรินเต็มตื้นและยังตื่นตะลึงกับความรู้สึกแปลกใหม่ ขยับร่างเอียงหน้ามองเขา
“มันเป็นแบบนี้ทุกครั้งไหมคะ”
“แน่นนอน ผมจะทำให้แน่ใจว่ามันจะเป็นแบบนี้ทุกครั้ง”
“ผม?”
“ฮื้อ ใช่สิ ต้องเป็นผมอยู่แล้วโรส”
ร่างบางเริ่มง่วงงุนพิงศีรษะเขาไว้ขณะที่เขายังซุกไซ้ที่ทรวงงาม
“หาววว”
“ฮื้อ ง่วงไม่ได้นะโรส ผมยังต้องต่ออีกรอบ”
“อื้อ อะไรกันคะ โรสง่วงมากเลยขอนอนก่อนนะคะ ดีจังที่พรุ่งนี้ไม่ต้องไปทำงาน”
อเล็กซานเดอร์มองร่างของโรสรินที่ตะแคงหันหลังใส่เขาอย่างไม่ใจใส่ เป็นผู้หญิงคนแรกที่นอนหันหลังให้เขา!
“โรส เดี๋ยวก่อนโรส”
“อือ อเล็ก โรสง่วงมาก พรุ่งนี้ก่อนนะคะ แล้วโรสจะถามคุณใหม่อีกที”
อเล็กซานเดอร์ชะโงกหน้าข้ามไหล่งามไปมองใบหน้างามที่หลับตาพริ้ม
“ถามอะไรโรส”
“อืม โรสอยากจะรู้ว่า หาวว มันจะเป็นแบบนี้กับคนอื่นด้วยไหม”
เสียงหวานนุ่มค่อยหายไปพูดไม่จบประโยคด้วยความง่วงงุนปล่อยให้อเล็กซานเดอร์ที่ยังนอนตาค้างกับคำพูดของโรสริน
ไม่มีทางโรส ผมจะไม่ปล่อยให้ผู้ชายคนไหนได้แอ้มคุณหรอก!
บทที่ 8 NC“โรส เช้าแล้วครับคนสวย”อเล็กซานเดอร์เฝ้าวอแวสาวน้อยตั้งแต่ยังไม่รุ่งสาง เขานอนรออย่างอดทนมาทั้งคืนจนเอ็นใหญ่ตั้งลำขึ้น เขาเอาท่อนแกร่งถูไถแก้มก้นสาวน้อยที่ยังนอนหลับใหลไม่รู้เรื่อง“ฟอด!”ปากหนาหอมไหล่บางเนียนขาวผ่องเสียงดัง เขาดันร่างโรสรินให้นอนค่ำ ไล่พรมจูบลากไปตามแผ่นหลังทีละน้อยตอนนี้แสงท้องฟ้าเริ่มสว่างแล้ว ทำให้อเล็กซานเดอร์มองเห็นสาวน้อยที่นอนสลบไสลได้อย่างชัดเจน เธอมีผิวที่สวยเป็นบ้าและหอมสมชื่อกุหลาบเขาลากลิ้นตามร่องแผ่นหลังลงไปเรื่อย ๆ เสียงอืออาของสาวน้อยเริ่มดังขึ้นอย่างขัดยังมีเรื่องค้างคากันอยู่เมื่อคืนและเขาจะทำให้แน่ใจว่าหญิงสาวที่โดนเขาเปิดบริสุทธิ์จะไม่มีทางไปนอนกับใครอีกขยับร่างใหญ่ลงพรมจูบไปตามร่างกายสาวงดงาม ส่วนเว้าส่วนโค้งตรงเอวกิ่ว สู่สะโพกผายมนกลมเนียนนวล ขยับหน้าใกล้แก้มก้นงอนงามสวยเต็มตึงมือเป็นลูก ลงแรงกัดเบา ๆ จนร่างบางสะดุ้งอกแกร่งขยับกระเพื่อมหัวเราะในลำคอ สาวสวยตื่นแล้วต่างหากแต่แกล้งนอนหลับ ลิ้นลากเลยไปตามร่องก้น มือใหญ
บทที่ 9 เผ่นติ๊งทันทีที่ประตูลิฟต์เปิดออก ดาลยาเลขานุการและบอดี้การ์ดส่วนตัวเดินออกมา โรสรินชะงักไปเล็กน้อย เมื่อได้เห็นหน้าชัด ๆ เธอคือคนเดียวกับเลขาสาวที่อยู่ข้างกายเขาในห้องประชุมเมื่อวาน“อ้าวคุณโรส จะไปแล้วเหรอคะ เจ้านายไปไหนคะ”โรสรินนิ่ง ดาลยาจำเธอไม่ได้เช่นกัน จึงค่อยผ่อนลมหายใจออกมาแสร้งพูดไม่แยแส“อาบน้ำค่ะ เขาคงไม่ถูกใจโรสเท่าไรมั้งคะคุณดาลยา ไล่โรสกลับแล้วไม่ไปส่งด้วย”โรสรินลอบมองดาลยาเงียบงันไปก่อนพยักหน้ารับขยับร่างเบี่ยงออกให้โรสรินเดินเข้าลิฟต์ไปแต่โดยดีเธอโล่งอกแอบผ่อนลมหายใจก่อนจะส่งยิ้มหวานสุดใจให้เลขาสาวของอเล็กซานเดอร์ประตูค่อยปิดลงอย่างช้า ๆ โรสรินยังแสร้งยืนโบกมือลาให้ดาลยาโดยที่สาวสวยคนนั้นยังยืนนิ่งอย่างใช้ความคิดพระเจ้า ประตูปิดเร็ว ๆ หน่อยได้ไหม ขอร้องติ๊งโรสรินพิงร่างกับผนังลิฟต์ เข่าแทบทรุดเมื่อประตูลิฟต์ปิด เธอกดปุ่มชั้นยี่สิบห้า มันไม่ใช่ชั้นแผนกบัญชีแต่เธอต้องเปลี่ยนไปใช้บันไดหนีไฟแทน
บทที่ 10 อีกสามเดือนเจอกันบ้าฉิบ! สาวน้อยนั่นหายตัวไปได้ยังไงอเล็กซานเดอร์นั่งหน้าขรึมตรงโถงด้านหน้ามองเหล่าพนักงานที่ผู้อำนวยการเกณฑ์ออกมายืนเรียงแถว ทำราวกับว่าเกิดเรื่องใหญ่เรื่องโต“ว่าไงดาลยา”“ค่ะ ตรวจกล้องทุกชั้นแล้วค่ะ เดินออกมาจากชั้นที่ยี่สิบห้าแล้วไม่เห็นออกมาจากลิฟต์ชั้นไหนอีกเลยค่ะ”“แล้วไอ้บันหนีไฟของที่นี่มันเป็นระบบห่าเหวอะไร!!”ผู้อำนวยการหัวหดก้มหน้างุดทันทีที่เสียงตะโกนกัมปนาทดังขึ้นจากอเล็กซานเดอร์“ระบบของที่นี่หละหลวมมากค่ะบอส คนสามารถเข้าไปใช้เข้าออกได้ตามใจ ด้านหน้าและภายในบันหนีไฟแต่ละชั้นไม่มีกล้องวงจรปิดค่ะ”ใบหน้าแกร่งหน้าคล้ำด้วยแรงโกรธ ดาลยาแทบไม่เคยเห็นบอส หนุ่มเป็นแบบนี้มาก่อน โดยเฉพาะถ้าเป็นเรื่องผู้หญิง“เธอเป็นพนักงานที่นี่ ไปสืบมา”ดาลยาพยักหน้ารับก่อนจะเดินออกจากห้องไป เหลือบมองคนที่ยังยืนอยู่เรียงแถวแล้วส่ายหน้าเล็กน้อยอ่อนใจ ผู้อำนวยการของที่นี่ปวกเปียกและสมองตื้นเขิน คงไม่แคล้วได้โดยบอสหนุ่มเปลี่ยนตัวแน่
บทที่ 11 สองเดือนผ่านไปสองเดือนผ่านไป“นี่ ๆ เห็นยายโรสตอนนี้ไหม”เสียงปรียาพนักงานต้อนรับเอ่ยถามเพื่อนร่วมงานที่นั่งข้าง ๆ กัน“ทำไมเหรอ”“ก็เดี๋ยวนี้แต่งตัวดีขึ้นเยอะเลย ดูสิเดินมาโน้นแล้ว”ปรียาชี้ชวนให้เพื่อนดูหญิงสาวรูปร่างสูงโปร่งสวมกางเกงทำงานพอดีตัวเสื้อเชิ้ตผ้าบางคลุมทับด้วยเสื้อสูทแบบผู้หญิงตัดเนี้ยบ ทรงผมที่เคยปล่อยกระเซอะกระเซิงมัดรวบเรียบร้อยปล่อยลูกผมด้านข้างกรอบใบหน้ารับหน้าหวานคมรองเท้าส้นสูงไม่มากสำหรับผู้หญิงที่โรสรินหัดใส่มาสักพักใหญ่ ๆ แล้ว ทำให้เพิ่มความสูงสง่ายิ่งขึ้น และคอนเทคเลนส์สำหรับคนสายตาสั้นทำให้ดวงตาที่เคยคมหวานยิ่งโตขึ้นเจิดจ้าจนคนต้องมองเหลียวหลังโรสรินมั่นใจขึ้นและไม่หวั่นว่าใครจ้องนินทา เธอเหลือบมองปรียาและเพื่อนร่วมงานตรงเคาน์เตอร์ ยิ้มมุมปากเล็กน้อยทำให้เธอดูสวยร้ายยิ่งกว่าเดิมปรียามองโรสรินเดินผ่านเคาน์เตอร์ด้านหน้าไปไม่เอ่ยสวัสดียามเช้าเหมือนเมื่อก่อนที่โดนพักงาน ในใจให้อิจฉาที่จู่ ๆ สาวทึนทึกอย่างหล่อนสวยขึ้นมาเ
บทที่ 12 ไปทานมื้อเที่ยง!!“ว่าไงนะคะหัวหน้า!”“ข้างบนเรียกตัวเธอขึ้นไปทำงานชั้นบน”“ไม่ ไม่ โรสทำเป็นแต่บัญชี ทำอย่างอื่นไม่เป็น”ดวงตาหวานเบิกกว้างมองหัวหน้าพิสุทธิ์ที่จู่ ๆ เกิดออกมาจากห้องทำงานสีหน้าไม่สู้ดีนัก มองลูกน้องสาวมากฝีมือก่อนจะโพล่งคำสั่งจากเบื้องบน“ฉันก็ไม่รู้จะว่ายังไงเพราะแผนกบัญชีคงต้องขาดคน แต่โรส นั่นมันประธานบริษัท เราจะขัดคงไม่ได้ เธอก็ขึ้นไปทำงานสักเดือนคงไม่เป็นอะไรหรอก”หัวหน้าพิสุทธิ์ขยับตัวลงนั่งที่เก้าอี้ใกล้โรสริน จ้องตาหวานกลมสงสัย“เดือน?”โรสรินเบือนหน้าหนีหยิบสมุดบัญชีเล่มโตขึ้นมาแสร้งทำงานต่อ แม้ดวงตาจะหวาดหวั่นไหวระริก“ก็น่าจะนะ คุณอเล็กคงต้องบินไป ๆ มา ๆ เผลอทำได้ไม่กี่วันอาจจะบินกลับก็ได้”มือเรียวหมดแรงยอมรับความจริงว่าเธอคงไม่มีวันหนีชายร่างสูงใหญ่คนนั้นพ้น นั่งปล่อยตัวทิ้งร่างไปกับโต๊ะทำงาน ใบหน้างามฟุบลงกับโต๊ะ“รีบนะ เขาบอกให้ขึ้นไปเดี๋ยวนี้เลย”หัวหน้าพิสุทธิ์ย้ำอีกครั้งพร้อมลุกจากเก้าอี้เมื่อมองไม่เห็นพิรุธ
บทที่ 13 ไปคอนโดเดี๋ยวนี้โรสรินเบือนหน้ากลับ มองไปทางไฟลิฟต์กำลังกระพริบบอกชั้น มือเรียวกำสายสะพายกระเป๋าใบเล็กแน่นเข้าหวาดหวั่น ฝ่ามือชื้นไปด้วยเหงื่อติ๊งโรสรินพุ่งออกจากลิฟต์ทันทีเมื่อประตูลิฟต์เปิดออก จ้ำอ้าวด้วยท่อนขาเรียวยาวไวที่สุดไปยังโถงด้านหน้า เธอต้องหาตัวช่วยเดี๋ยวนี้ แว่วเสียงฝีเท้าหนักยังตามติด“ปรียา!!”พนักงานสาวสวยแผนกต้อนรับเงยหน้าเมื่อได้ยินเสียงโรสริน มองจ้องเขม็ง“มีอะไร กำลังจะไปไหนน่ะ นี่ยังไม่พักเที่ยงเลย”“ไปกินข้าว ไปด้วยกันไหม”ปรียาตกใจ แต่ไหนแต่ไรโรสรินไม่เคยชวนเธอไปทานข้าวและนี่ก็ยังไม่เที่ยงด้วยซ้ำจะออกไปพักเที่ยงได้ยังไง“ประสาทหรือเปล่ายายโรสริน มันยังไม่เที่ยงขืนไปมีหวังโดนดีแน่”แผ่นหลังโรสรินวาบขึ้นเมื่อร่างสูงเดินตามมาถึงด้านหลัง เธอมองไปด้านหน้าพอดีที่พิชิต ชายหนุ่มที่กำลังตามจีบเธอเดินขึ้นบันไดมาเธอผละออกจากเคาน์เตอร์ก่อนที่มือของอเล็กซานเดอร์จะรั้งเธอไว้ได้ทัน ปรี่ตรงไปหาชายหนุ่มร่างสูงผอมอย่างหนุ่มออฟฟิศ
บทที่ 14 NCมือเล็กจับขอบประตูห้องนอนไว้ผงกศีรษะ น้ำเสียงสั่นพร่า ร่างเล็กสั่นสะท้าน ภายใต้ความตื่นกลัวของหญิงสาวพลันเกิดควาวมรู้สึกตื่นเต้น ชีพจรเต้นรัวกระหน่ำ หน้าแดงซ่านจนถึงลำคอเขาดึงกางเกงลงต้นขาแล้วใช้เท้าเขี่ยดันมันออกไปจากข้อเท้าเรียวงามของสาวน้อย ร่างเปลือยขาวโพลนท่ามกลางแสงที่สาดส่อง อเล็กซานเดอร์ก้มลงจูบแผ่นหลังเปล่าเปลือยไปตามร่องยาว ลากลิ้นเป็นทางถึงร่องสะโพกขอบกางเกงในค่อยดึงตัวน้อยออกโดยที่ลิ้นลากยาวตามเนินเนื้อนุ่มที่โผล่พ้นเธอสูดหายใจลิ้นสากระคายสัมผัสส่วนโค้งมนตรงสะโพก ฉวยจังหวะขณะที่เขารูดกางเกงในเธอออก ตะกายข้อศอกขึ้นไถตัวไปด้านหน้าหนีสัมผัสร้อน แต่คนตัวโตยังไม่ลดละ“อย่า อเล็ก อ่า อ่า”มือใหญ่คว้าข้อเท้าไว้แน่นโน้มร่างลงพรมจูบตั้งแต่ข้อเท้าขาวนวลขึ้นไปยังน่องเรียวสู่ต้นขาด้านใน อเล็กซานเดอร์หิวกระหาย ทรวงอกอัดแน่นโหยหาอย่างไม่น่าเชื่อ ไต่ริมฝีปากหนาร้อนลากลิ้นเป็นทางขึ้นสู่ต้นขาด้านใน แทรกตัวลงกลางหว่างขามุดหน้าแกร่งเข้าสู่ร่องก้นลากเลียจนกระทั่งถึงกลีบบางสวย“พระเจ้า
บทที่ 15 เขาคงต้านไม่อยู่ดาลยายกนาฬิกาข้อมือขึ้นดูเวลา ตั้งแต่มาถึงคอนโดมิเนียมจากเมื่อช่วงเช้าตอนนี้ล่วงเลยเกือบสี่ชั่วโมงเธอมองถุงกระดาษด้านหน้าบนโต๊ะ ข้างในประกอบด้วยถุงยางอนามัยจำนวนหนึ่งและเจลหล่อลื่นแม้ว่าเธอเป็นสาวรัสเซียสมัยใหม่แต่จำนวนถุงยางมากขนาดนี้ตอนซื้อยังทำให้เธอเขินอายกริ๊งงง!“ค่ะ บอส”ดาลยารีบรับสายโทรศัพท์เมื่อมองหน้าจอโทรศัพท์ ในที่สุดบอสใหญ่ว่างพอโทรเข้ามา“สั่งข้าวให้ด้วยของ่าย ๆ สองที่ เออ แล้วก็ถุงยาง”“เตรียมไว้แล้วค่ะ”ง่าย ๆ แค่นั้นสำหรับคำสั่ง ดาลยารีบตรงไปยังห้องอาหารของคอนโดมิเนียมที่มีพร้อมทุกอย่าง สั่งอาหารง่าย ๆ สำหรับสองคน หลังจากนั้นจึงไปร้านสะดวกซื้อเพื่อซื้อของกินเพิ่มอีกจำนวนหนึ่งก๊อก ก๊อก ก๊อกคราวนี้ดาลยาไม่กล้าเปิดประตูเข้าไปโดยพลการอีก บอดี้การ์ดสาวยืนรอคำสั่งอนุญาต“เข้ามา”ดาลยาค่อยเปิดประตูหอบข้าวของที่ซื้อมาตรงไปทางครัว พยายามไม่มองแต่ยังพอสังเกตเห็นเสื้อผ้ากระจัดกระจาย ชุดของโรสริน ซึ่งเธอคงไม่อาจสว