นานเกือบนาทีกว่าที่ทุกอย่างจะสงบลง“ถึงคราวของผมแล้วไอริน”พลชถอนนิ้วออกอย่างรวดเร็วจนคนถูกบุกรุกใจหาย ร่างกายมันวูบโหวงอย่างแปลกประหลาด เหมือนมีบางอย่างที่ขาดหายไปน้ำรักที่เลขาคนสวยปล่อยออกมาเลอะไปทั้งฝ่ามือ เขาหยิบทิชชู่มาเช็ด ก่อนจะรั้งให้ร่างอ่อนระทวยลุกขึ้นนั่ง พลชลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ทำให้ใบ
ไอรินแก้มร้อนวูบ รีบหลบสายตาคู่นั้นเพราะก้อนเนื้อที่อกซ้ายมันเต้นแรงขึ้น บอสของเธอไม่ค่อยยิ้มจนเหมือนมีแค่หน้าเดียว ใครจะไปคิดว่าตอนยิ้มจะเต็มไปด้วยเสน่ห์แบบนี้ เขาทั้งดูเจ้าเล่ห์ และหล่อเหลาในเวลาเดียวกัน“ผมขยับได้หรือยัง”ไอรินพยักหน้ารับเบา ๆ ร่างกายเธอคุ้นชิ้นกับเขาแล้ว ไม่มีความเจ็บปวด มีแต่คว
นอกจากหน้าที่เลขาทั้งหน้าห้องและบนเตียงแล้ว สิ่งหนึ่งที่ไอรินทำเป็นประจำจนกลายเป็นกิจวัตรก็คือทำอาหารให้พลช กว่าหนึ่งเดือนที่อยู่ด้วยกันมา พลชกินข้าวที่ร้านอาหารหรือโรงแรมน้อยมาก เพราะตื่นเช้ามาก็มีอาหารเช้ากับกาแฟดำหนึ่งแก้ว เย็นมาก็มีอาหารไทยรสชาติถูกปากคอยท่า แถมรสชาติก็ไม่ได้ทิ้งกันกับร้านอาหารห
“แฮ่ก!”เสียงครวญครางสิ้นสุดลง พร้อมกับร่างหนาที่ทิ้งตัวทับร่างบอบบางชื้นเหงื่อ เสียงหอบหายใจของคนทั้งสองดังก้องห้องนอนที่เงียบสงัด พลชนิ่งค้างไว้แบบนั้นไม่นานก็ขยับออก รูดถุงยางที่เต็มไปด้วยน้ำกามออกแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำไอรินมองตามแผ่นหลังกว้างที่หายลับไป สักพักชายหนุ่มก็กลับมาพร้อมกับผ้าขนหนูที
“รินครับ หินอ่อนสเปกนี้น่าจะต้องเพิ่มงบอีกพอสมควรเลยครับ ผมพยายามหาแบรนด์ที่ถูกและดีแล้ว แต่หินอ่อนเกรด A+++ และต้องนำเข้าแบบนี้ราคาจะสูงกว่าปกติ ถ้ายอมลดเกรดลงมาหน่อย อาจจะได้ราคาที่ถูกกว่านี้เกือบครึ่งเลยครับ”พลชเงยหน้าขึ้นจากเอกสาร หัวคิ้วขมวดเข้าหากันโดยไม่รู้ตัวไอรินไปสนิทกับอินทีเรียคนนี้ตั้
เลขาของเขารักสุขภาพมาก เธอไม่เคยทานอาหารผิดเวลา พออยู่กับไอรินบ่อย ๆ พลชก็ต้องทานข้าวให้ตรงเวลาไปด้วย ชายหนุ่มเดินไปนั่งบนโซฟา หยิบช้อนมาถือไว้เตรียมจัดการอาหารตรงหน้า“คุณไอรินไม่ได้รอผมหรอกครับบอส”“หมายความว่ายังไง” มือที่กำลังจะตักอาหารชะงักงัน พลชเงยหน้าขึ้นมองคนสนิทนิ่ง ๆ “วิลล์?”“คุณไอรินเธอ
เป็นปกติของเวลานี้ที่ประตูห้องจะถูกเปิดออก พร้อมกับชายร่างสูงในชุดคลุมอาบน้ำแหวกโชว์แผงอกที่เดินอาด ๆ เข้ามา ไอรินส่งยิ้มให้อีกฝ่ายระหว่างลงครีมบนใบหน้าและทั่วตัวพลชเดินไปนั่งที่ปลายเตียง มองไอรินที่ยุ่งวุ่นวายกับร่างกายตัวเองเงียบ ๆ ไอรินดูแลตัวเองดีแบบนี้ผิวถึงได้เนียนนุ่มหอมกรุ่นตลอดเวลา และเขาช
พลชกดศีรษะของหญิงสาวเอาไว้ ฉีดพ่นความต้องการที่อัดอั้นมาสองวันเข้าไปในลำคอของเธอ มันมากมายจนไอรินรับได้ไม่หมด เธออยากขยับออกแต่ก็ทำไม่ได้ หญิงสาวทำได้แค่เปิดลำคอรับเขา เพื่อไม่ให้ตัวเองอึดอัดมากเกินไปกว่าจะปลดปล่อยออกมาจนหมด กว่าที่พลชจะได้รู้ว่าตัวเองเผลอกดไอรินลึกเกินไป เลขาคนเก่งก็แทบขาดใจ“แค่ก
“ดีน” คนหลับลึกไม่ได้ยินเสียงกระซิบที่แหบพร่า “ดีนคะ รินปวดท้อง อึก”ไอรินเหงื่อท่วมไปทั้งตัว ไม่ว่าจะพยายามส่งเสียงออกไปแค่ไหน แต่เสียงที่ออกมาจากริมฝีปากซีดกลับกลายเป็นแค่ลมแผ่วเบาที่เข้าไปไม่ถึงความฝันของสามี ความเจ็บปวดที่มากขึ้นทุกวินาทีเริ่มทำให้คนเป็นแม่อดทนไม่ไหว ไอรินเอื้อมมือไปที่แจกันเก่า
ช่วงเวลายาวนานที่ต้องอุ้มท้องลูกน้อยเดินทางมาถึงเดือนสุดท้าย ไอรินไม่สามารถขยับตัวได้คล่องเพราะหน้าท้องที่นูนใหญ่ ใหญ่จนบางครั้งหลายคนที่เห็นยังอดถามไม่ได้ว่าลูกแฝดหรือเปล่า คนเป็นแม่ได้แต่หัวเราะแล้วตอบไปว่าเพราะพ่อเขาบำรุงดี ลูกชายถึงได้ตัวโตจ้ำม้ำไอรินหายแพ้ท้องหลังจากเข้าเดือนที่สี่ เธอยังคงไปท
“เรียนหมอใช้เวลาตั้งหกปี”“อย่าพูดไป ความคลั่งรักทำได้ทุกอย่าง เชื่อกู”ทั้งโต๊ะพากันหัวเราะร่วน จะมีอะไรสนุกไปกว่าการได้นั่งนินทา พลช ดีน แม็กซ์เวล แบบนี้คนคลั่งรักรีบทักทายแขกผู้ใหญ่แล้วกลับมารับไอรินไปพักผ่อน พอสามีรับปากว่าจะขึ้นไปพักด้วยกัน คนท้องก็ไม่มีท่าทีอิดออดอีกต่อไป เห็นได้ชัดว่าที่ตอนแ
ที่จริง หลายคนแค่ต้องการมาดูหน้าสะใภ้แม็กซ์เวลตัวจริง เพราะถึงไอรินจะทำงานที่บริษัท แต่ก็น้อยคนที่จะได้เจอเธอ ท่านประธานหวงออกปานนั้น..เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยแฝงตัวอยู่ในมุมต่าง ๆ ของงานกว่าสองร้อยชีวิต ถึงจะเป็นงานมงคล และตรวจสอบคนที่เข้ามาในงานเป็นอย่างดี แต่พลชที่ห่วงภรรยามากไม่ต้องการให้มีอ
ไอรินไม่คิดว่าเขาจะเห่อมากขนาดนี้“อะ..”ดวงตาโตเฉี่ยวเปิดกว้างขึ้นด้วยความตกใจ สัมผัสอุ่น ๆ ที่หลังเท้ายังคงอยู่ แม้ว่าคนที่ทิ้งรอยสัมผัสไว้จะขยับออกห่างแล้วก็ตาม เธอหรี่ตาเพื่อดุสามี เอาอีกแล้ว.. คุณพ่อของน้องโรมทำแบบนี้อีกแล้ว“รินบอกว่ามันสกปรก” ไอรินรีบชักเท้ากลับ เดี๋ยวนี้ไม่รู้ว่าทำไมสามีถึงไ
งานแต่งของ พลช ดีน แม็กซ์เวล แน่นอนว่าย่อมต้องไม่ธรรมดา ลำพังแค่กลุ่มนักธุรกิจ นักข่าว หรือคนที่มีผลประโยชน์ต่อกันก็แทบล้นสถานที่จัดงานแล้ว จะไม่เชิญใครก็ไม่ได้ การทำธุรกิจยังไงก็อาศัยคอนเนคชั่นเป็นหลัก ถึงตอนนี้พลชจะมีอำนาจมากมายล้นฟ้า แต่ไม่มีใครรู้อนาคตว่าจะเกิดอะไรขึ้น ดังนั้นการคีพคอนเนคชั่นไว้
“ผม.. ผมไม่รู้”“ดีน?”“ผมไม่รู้.. ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังฝันอยู่หรือเปล่า”พลชซบใบหน้ากับฝ่ามือที่สั่นเทา ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองภรรยา ดวงตาทั้งสองแดงก่ำ“ริน ตบหน้าผมได้ไหม”“คะ?”“ผมไม่อยากจะเชื่อเลย เรา.. เรากำลังจะมีลูก” พูดจบพลชก็ตบหน้าตัวเองแรง ๆ หลายครั้ง “มันเจ็บ ผมไม่ได้ฝัน”ไอรินรีบยึดมือสามีเอ
“ได้ค่ะ แต่ไม่ต้องให้บัตรกับรินหรอก รินมีเงินติดตัวอยู่แล้ว รีบไปรีบมานะคะ” ไอรินยิ้มสดใส ก่อนจะเดินเข้าร้านเจลาโตไปอย่างอารมณ์ดีพลชมองตามจนเห็นว่าไอรินเข้าไปในร้านแล้วจึงเดินเลี่ยงไปอีกทาง เขาต่อสายหาคนสนิท ที่ตอนนี้คงกำลังเตรียมสิ่งที่เขาต้องการไว้ให้(ครับบอส) วิลล์เป็นคนรับสาย เสียงรอบข้างจอแจจ
เธอไม่ได้ตั้งใจ ก็บอกแล้วว่าอย่าเข้ามา..“คุณคะ”“รินเหม็นน้ำหอมของเขา” ไอรินกระซิบบอกสามีเสียงอ่อย“ไม่เป็นไร” พลชหันไปเช็ดปากให้ภรรยาโดยไม่รังเกียจ “คุณอาการไม่ค่อยดี ออกจากที่นี่แล้วไปหาหมอนะ”พูดจบชายหนุ่มก็หันกลับไปจัดการสิ่งที่ภรรยาทิ้งเอาไว้ ภาพคุณลุงในชุดสูทราคาแพงที่เปื้อนไปด้วยคราบอาเจียน