ขย้ำครั้งที่ 5 - ปฏิบัติหน้าที่

ท่อนเนื้อสะอาดสะอ้านพองตัวขึ้นเมื่อได้สัมผัสอากาศเย็นฉ่ำ ไอรินเบนสายตาไปทางอื่นสักพัก ก่อนจะวกกลับมาหาสิ่งที่อยู่ตรงหน้า

พลชเป็นชายหนุ่มที่รักสะอาดมาก เพราะความเรื่องมากทำให้เวลาที่มีความต้องการ วิลล์กับไมค์จะหาผู้หญิงมาให้ได้ยาก นั่นคือเหตุผลสำคัญที่พลชต้องการผูกปิ่นโตกับใครสักคนที่ถูกใจ

และไอรินคือคนนั้น

ถึงจะยังไม่ได้แตะต้อง แม้แต่ร่างกายภายใต้เสื้อผ้าที่เกะกะก็ไม่เคยได้เห็น แต่พลชกลับมั่นใจว่าเขาต้องถูกใจไอรินมากแน่ ๆ เธอฉลาด เรียนรู้ไว สอนง่ายและจำเก่ง อย่างเช่นตอนนี้

“อืม”

เสียงครางต่ำดังขึ้นในลำคอเพราะความรู้สึกพึงพอใจ เมื่อคืนเพิ่งสอนไปแท้ ๆ แต่วันนี้ไอรินกลับทำได้ดีไม่มีขาดตกบกพร่อง

มือนุ่มรูดรั้งท่อนเอ็นอุ่นขึ้นลงช้า ๆ เส้นเลือดที่ปูดโปนรอบ ๆ ทำให้ตัวตนของพลชดูน่าเกรงขาม ขนาดเกินมาตรฐานสำหรับคนที่มีเชื้อสายตะวันตกยิ่งทำให้ดูน่ากลัว ไอรินรู้ว่ามันยังตื่นตัวได้ไม่เต็มที่ แต่แค่นี้เธอก็เกือบจะกำได้ไม่รอบแล้ว

“ไอริน”

นิ้วหัวแม่มือบดคลึงกลีบปากนุ่มเบา ๆ มือของไอรินวิเศษมาก แต่ตอนนี้เขาต้องการอย่างอื่นมากกว่า

“อ้าปากออกสิ”

เลขาสาวทำตามอย่างว่าง่าย ริมฝีปากอวบอิ่มชุ่มชื้นด้วยลิปสติกมันวาวอ้าออกอย่างเชื่องช้า

“ลองดูดนิ้วดูก่อน”

พลชส่งก้านนิ้วยาวเข้าไปในโพรงปากนุ่มสองนิ้ว ไอรินมีท่าทีตื่นตกใจและต่อต้านในตอนแรก แต่เมื่อนิ้วทั้งสองเริ่มขยับเล่นกับเรียวลิ้นเพื่อสร้างความคุ้นชิน ท่าทางต่อต้านก็ลดน้อยลงและแทนที่ด้วยความวาบหวาม

ไม่อยากจะเชื่อ แค่นิ้วร้อน ๆ ที่ขยับไปมาในโพรงปากจะทำให้เธออ่อนระทวยได้ขนาดนี้

ไอรินช้อนดวงตาขึ้นจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาของบอสหนุ่ม มือทั้งสองยังคงกอบกุมท่อนเนื้อร้อนผ่าวไว้แน่น ในขณะเดียวกันริมฝีปากก็เริ่มห่อตัว ดูดดึงนิ้วยาวเข้าออกตามสัญชาติญาณ

“คุณคงชอบทานไอศกรีมมาก” พลชเอ่ยขึ้นลอย ๆ ไอรินไม่เข้าใจว่าไอศกรีมมันมาเกี่ยวอะไรด้วย จนกระทั่งบอสหนุ่มเฉลยออกมา “ดูดนิ้วเก่งขนาดนี้ คงดูดไอศกรีมบ่อย”

“อื้อ ออสอะ”

“อืม พอแล้วไอริน” พลชบอกเสียงพร่า เขาเริ่มทนไม่ไหวแล้ว อยากสอดใส่ความแข็งขืนเข้าไปในโพรงปากอุ่นกระชับนั่นแทนนิ้วเต็มทน

ไอรินอ้าปากปล่อยก้านนิ้วยาวออก ดวงตาคู่สวยฉายแววรู้สึกผิดเมื่อนิ้วที่เคยสะอาดสะอ้านของบอสเต็มไปด้วยน้ำสีใสจากตัวเอง ทว่าพลชไม่ถือสา

“เริ่มจากเลียก่อนก็แล้วกัน”

มือใหญ่กอบกุมส่วนร้อนผ่าวแทนที่มือนุ่ม พลชรูดมันขึ้นลงช้า ๆ ท่าทางลามกแต่พอเป็นเขามันกลับน่ามอง ดูดี และมีเสน่ห์จนละสายตาไม่ได้

“แลบลิ้นออกมาสิไอริน”

ลิ้นสีชมพูยื่นออกมาอย่างว่าง่าย บอสหนุ่มหายใจติดขัดขึ้นมาทันตา ไอรินแค่ทำตามคำสั่งอย่างอ่อนเดียงสา แต่ท่าทางกลับดูยั่วยวนจนเขาแทบจะอดใจไว้ไม่ไหว

แต่ไม่ได้ เขาต้องใจเย็น ย้ำเตือนตัวเองซ้ำ ๆ ว่านี่คือครั้งแรกของเลขาคนสวย เขาจะทำให้ไอรินเข็ดขยาดจนไม่อยากออรัลให้อีกไม่ได้

พลชอ้าขาออกกว้างเพื่อให้ไอรินขยับเข้ามาได้ใกล้กว่าเดิม เขามองลิ้นน้อย ๆ อย่างมาดหมาย ก่อนจะกดท่อนลำในอุ้งมือลงไปสัมผัสเบา ๆ

“อืม นุ่มมาก”

ลิ้นของไอรินนุ่มมาก ชื้นแฉะกำลังดี พลชบังคับให้ส่วนหัวอวบหยักสัมผัสกับอวัยวะสีหวาน เขามองตากับไอริน ค้นหาว่าเลขาสาวรู้สึกยังไงที่ได้ลิ้มลองรสชาติแปลกใหม่ครั้งแรก

ไอรินอธิบายความรู้สึกที่เกิดขึ้นไม่ถูก ส่วนที่สัมผัสเสียดสีกับลิ้นจะว่าอ่อนนุ่มก็ไม่เชิง แข็งขืนก็ไม่ใช่ มันไม่สามารถบรรยายออกมาได้ แต่ที่พอจะบอกได้คือพลชสะอาดมาก กลิ่นหอมสดชื่นทั้ง ๆ ที่เป็นส่วนอับทำให้เธอไม่รู้สึกรังเกียจเลย

ส่วนรสชาตินั้น..

“ซี้ดดด ไอริน”

ไอรินกระดกลิ้นขึ้นเลียเพื่อชิมรสชาติของบอสหนุ่ม แต่การกระทำใคร่รู้ของเธอทำให้พลชเกร็งตัวแน่น ส่งเสียงครางยาวออกมาเพราะไม่คิดว่าไอรินจะทำแบบนี้ด้วยตัวเอง เขายอมรับว่ามันรู้สึกดีแทบขาดใจ ไอรินไม่ได้เก่งกาจ ออกจะไร้เดียงสาด้วยซ้ำ แต่ความไร้เดียงสาที่เต็มไปด้วยความอยากรู้นั่นแหละที่ทำให้พลชเก็บอาการไม่อยู่

เสียวแทบขาดใจ ใช้คำนี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำ

“บอสคะ” เลขาคนสวยที่นั่งอยู่บนพื้นพรมช้อนตาขึ้นมองบอสหนุ่ม “ปล่อยมือได้ไหมคะ ไอรินอยากลองทำเอง”

สงสัยเลขาคนนี้อยากให้เขาขาดใจจริง ๆ

พลชปล่อยมือออก เขาปล่อยให้ไอรินเป็นฝ่ายที่ควบคุมเอง ส่วนตัวเขานั่งมองนิ่ง ๆ คอยดูว่าคนเก่งจะทำอะไรต่อไป

ไอรินกอบกุมท่อนเนื้อร้อนผ่าวอีกครั้ง มันขยายใหญ่กว่าก่อนหน้า ดวงตาคู่สวยช้อนขึ้นมองบอสหนุ่มที่แต่งตัวเรียบร้อยด้วยเสื้อผ้าราคาแพง มีแค่กางเกงที่ถูกรูดซิบลง

ถ้ามองจากประตู คงไม่รู้ว่าท่อนล่างของบอสที่น่าเกรงขามลามกแค่ไหน

“ทำสิไอริน”

“ค่ะ” ไอรินหลุบตาลง เธอกลืนน้ำลายเหนียว ๆ ลงคอ ทำเป็นเก่งไปอย่างนั้นเอง เพราะความจริงแล้วเธอตื่นเต้นจนหัวใจแทบจะกระเด็นกระดอนออกมาจากอกอยู่แล้ว

มือเรียวรูดรั้งท่อนเนื้อแข็งขืนช้า ๆ เส้นเลือดและเส้นเอ็นขรุขระให้ความรู้สึกจั๊กจี้ที่ฝ่ามือ ในขณะเดียวกันก็ให้ความรู้สึกวาบหวาม

ลิ้นนุ่มเริ่มแลบเลียอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ พลชสะดุ้งเกร็ง พาให้ไอรินรีบดึงลิ้นกลับด้วยความตกใจและคิดว่าตัวเองทำอะไรผิดไป

“บอสคะ”

“อย่าหยุด คุณทำดีแล้ว”

ได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกใจฟู ไอรินมีกำลังใจเต็มเปี่ยม เรียวลิ้นยื่นออกไปอีกครั้ง สัมผัสและเลียวนส่วนปลายเป็นอย่างแรก

“อา...”

เก้าอี้ราคาแพงถูกกำแน่น พลชส่งเสียงคำรามออกมาจากในลำคอ เขาไม่จำเป็นต้องเก็บเสียง ในนี้ไม่มีใครนอกจากเขาและเลขาคนเก่ง

“ดี เลียแบบนั้นไอริน”

มือข้างหนึ่งเอื้อมไปจับรวบเส้นผมนุ่มเอาไว้ เพราะมันทำให้เขามองไม่เห็นว่าไอรินกำลังทำอะไรอยู่

“อืม ดีมาก”

เสียงครางต่ำยังคงดังออกมาอย่างต่อเนื่อง ไอรินเลียวนส่วนปลายที่พลชชื่นชอบไม่รู้เบื่อ รสชาติของเขาไม่ได้หวานฉ่ำและอร่อย แต่ก็ไม่ได้ย่ำแย่อะไร เธอกลับชอบความดิบนี้ด้วยซ้ำ

“ไอ ซี้ดด ไอริน”

ไอรินชะงักเล็กน้อย ดูเหมือนว่าส่วนนี้บอสจะชอบที่สุด เธอยืนยันความคิดตัวเองด้วยการใช้ปลายลิ้นเย้าแย่อีกครั้ง แล้วก็ไม่ผิดจากที่คิดไว้ เส้นผมของเธอถูกดึงแรงกว่าปกติ ท่อนเนื้อในมือเกร็งกระตุกด้วยแรงที่ไม่เบานัก

“บอสชอบตรงนี้เหรอคะ”

“ไอริน คุณ อืม”

ร้ายนัก

“บอสคะ อืม อร่อยจัง”

พอรู้ว่าทำให้เขาคลั่งได้ไอรินก็ยิ่งได้ใจ ลิ้นน้อย ๆ พยายามเย้าแหย่รูเล็ก ๆ นั้น ก่อนจะค่อย ๆ ขยับออกห่างช้า ๆ จนเกิดเป็นเส้นสายสีใสที่ยืดติด..

..และขาดออกจากกันในที่สุด

“อาา!” เขาจะตายอยู่แล้ว

อยากจับไอรินขึ้นมาพาดกับโต๊ะทำงานแล้วกระแทกแรง ๆ ใจจะขาด อยากทำให้เธอรู้ว่าอย่ายั่วกันแบบนี้ แต่เพราะพลชรับปากแล้วว่าจะยังไม่ทำ เขาก็ไม่อยากผิดสัญญา

“ไอริน อมมันเข้าไป เร็วเข้า”

ปากอิ่มอ้าออกกว้างมากเท่าที่จะทำได้ เธอกลืนกินส่วนใหญ่โตที่คับแน่นจนปากแทบฉีกช้า ๆ เข้าไปได้เพียงครึ่งหนึ่งของส่วนหัวคนสวยก็น้ำตาคลอด

ไอรินช้อนตาขึ้นขอความเห็นใจ แต่พลชกลับส่ายหน้าแล้วกระดกเอวขึ้นเบา ๆ

“เก่งไม่ใช่เหรอ ทำให้ผมแตกใส่ปากคุณให้ได้สิ”

เหมือนถูกท้าทาย ไอรินไม่ยอมแพ้ให้บอสหัวเราะเยาะแน่ ๆ ปากอิ่มพยายามอ้ากว้างกว่าเดิม ถึงจะเมื่อยกรามมากแต่ถ้าเอาชนะบอสได้ก็น่าสนุกดี

ส่วนหัวผลุบหายเข้าไปในโพรงปากนุ่ม พลชหอบหายใจหนัก ริมฝีปากของเลขาสาวกระชับแน่น แน่นจนอดจินตนาการไม่ได้ว่าส่วนที่เขายังไม่ได้เห็นจะคับแน่นกว่าแค่ไหน

“เปิดคอ คุณจะได้รับผมได้มากขึ้น”

ไอรินพยายามทำตามอย่างยากลำบาก ลำพังแค่ต้องอ้าปากกว้างจนปวดกรามก็แย่อยู่แล้ว เธอยังต้องพยายามเปิดลำคอเพื่อรับความยาวของเขาให้ได้อีก

ไม่รู้ว่าจะมีเยอะอะไรนักหนา ทั้งใหญ่ทั้งยาวแบบนี้จะฆ่าเธอหรือยังไง

ดูสิ เธอพยายามขนาดนี้ยังเข้ามาได้แค่ครึ่งเดียวเอง

“สายตาของคุณกำลังต่อว่าผมอยู่” พลชเอ่ยอย่างขบขัน เขาไม่ถือสากับเรื่องเล็กน้อยอยู่แล้ว ขอแค่ทำหน้าที่ดีก็เพียงพอ “ได้แค่ไหนก็แค่นั้นไอริน ไม่ต้องฝืน”

ไอรินใช้เวลาปรับตัวสักพักกว่าจะคุ้นชิน เมื่อทุกอย่างลงตัวโพรงปากนุ่มก็เริ่มขยับ เธอไม่รู้ว่าต้องทำยังไง แต่คงไม่ต่างจากตอนที่ใช้มือทำ

รูดเข้ารูดออกแบบนี้ บอสจะชอบหรือเปล่า

“อาา”

ไม่ต้องถามก็พอจะรู้คำตอบ เพราะเสียงครางของพลชบอกทุกอย่างหมดแล้ว ไอรินทำหน้าเหยเก เหมือนว่าบอสจะใหญ่ขึ้นอีกแล้ว เธอชักไม่แน่ใจว่าเขาจะใหญ่ได้ถึงเท่าไหร่ และเริ่มกลัวว่าปากจะฉีกเข้าจริง ๆ

“ไอริน เร็วหน่อย ผมจะไม่ไหวแล้ว”

ความอดทนของเขาต่ำขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่พลชไม่อยากหาคำตอบ เขาแค่มีความสุขมากกับสิ่งที่ไอรินทำให้ เธอไม่ได้ร้อนแรงเชี่ยวชาญเหมือนคนอื่น ๆ แน่ล่ะเพราะเธอไม่เคย แต่คงเพราะความไม่เคยของไอรินนั่นแหละ ที่ทำให้พลชตื่นเต้นและเสร็จง่ายกว่าปกติ

ผู้ชายน่ะ ต่อให้ปากจะพูดว่าไม่สนเรื่องความบริสุทธิ์ของผู้หญิงแค่ไหน แต่พอรู้ว่าได้เป็นคนแรกก็อดจะภูมิใจไม่ได้ มันคือสัญชาติญาณที่พลชไม่ได้อยากมี

แต่เพราะเขาคือผู้ชาย เขาหนีธรรมชาติความนึกคิดพวกนี้ไม่ได้

“ซี้ดด ไอริน ผมแตกใส่ปากคุณได้หรือเปล่า”

.

.

.

.

.

TBC