ภากร ธันวา และอชิระ เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย พวกเขาเรียนคณะวิศวกรรมศาสตร์ หลังจากเรียนจบก็แยกย้ายกันไปทำงานคนละบริษัท แต่ก็ได้กลับมารวมตัวกันอีกครั้งเพื่อก่อตั้งบริษัทแห่งนี้ กิจการของพวกเขาค่อย ๆ เติบโตในปีแรก และหากได้ทำงานโพรเจกต์ใหญ่ล่าสุดที่กำลังลุ้นกันอยู่ ในปีนี้...บริษัทของพวกเขาจะเติบโตแบบก้าวกระโดดกันเลยทีเดียวคนถูกเพื่อนแซวถอนหายใจแรง ภากรปล่อยให้เพื่อนพูดไปเรื่อย ส่วนเขานั่งเงียบมองจอโทรศัพท์ พอไข่มุกส่งเลขที่บัญชีมา เขาก็จัดการโอนเงินให้เธอทันทีเป็นจำนวนสามหมื่นบาท แล้วส่งข้อความขู่กลับไปด้วยความหงุดหงิดคืนนี้เธอโดนเอาหนักแน่เงินแค่นี้เขาให้ได้ ไม่มีปัญหา แต่ปัญหามันอยู่ที่ไข่มุกไม่ยอมบอกเขา แต่ละวันเขาต้องทำงานหนัก บางวันก็ออกตรวจงาน ยิ่งช่วงนี้เขากับเพื่อนกำลังลุ้นงานตรวจงานระบบอาคารโปรเจคใหญ่ด้วย เขาจึงไม่มีเวลาไปถามไถ่เธอหรอกว่า เธอจะเปิดเรียนวันไหน ต้องการเงินรายเดือนเท่าไร เขาโดนคุณแม่ต่อว่าเรื่องโน้ตบุ๊กใหม่ของเธอแล้ว วันนี้เขายังต้องมาโดนกล่าวหาว่าไม่ดูดำดูดีเธออีก โทษฐานที่ทำให้เขาหงุดหงิด คืนนี้เขาจะเอาคืนให้หนักเชียวพอโอนเงินให้เมียและจัดก
ไข่มุกเหลือบมองคนที่นอนอยู่บนเตียง พอเห็นว่าเขายังไม่ตื่น เธอจึงเดินไปหยุดที่หน้ากระจกบานใหญ่ใกล้ตู้เสื้อผ้า หญิงสาวหมุนตัวไปมา มองดูตัวเองในกระจก แล้วยิ้มหวาน“กระโปรงสั้นไปไหม”เสียงเข้มดุของคนที่เธอคิดว่า เขายังหลับอยู่ ทำให้ไข่มุกหันขวับไปมอง จึงเห็นว่าเขาตื่นแล้ว และลุกขึ้นมานั่งมองเธออยู่ริมเตียงไข่มุกขมวดคิ้ว ก้มมองกระโปรง แล้วจึงเงยมองหน้าเขาอีกครั้ง“ไม่สั้นนะคะ เพื่อน ๆ ก็ใส่กันแบบนี้”“เอะอะก็อ้างเพื่อน แบบนี้ เดี๋ยวก็ติดเพื่อนแล้วก็เสียคน”พอถูกเขาว่า ไข่มุกก็ก้มหน้าถอนหายใจ“มุกไปเรียนนะคะ” เธอไม่อยากพูดกับเขามากไปกว่านี้ พูดอะไรก็มีแต่ว่า ไม่เคยจะพูดดีกับเธอสักที“รออยู่ข้างล่าง พี่จะไปส่ง”ไข่มุกเงยหน้า เบิกตากว้าง มองคนที่เพิ่งบอกว่าจะไปส่งเธอด้วยความแปลกใจภากรถอนหายใจแรง เขาลุกขึ้นจากเตียง บิดขี้เกียจสองสามที แล้วบอกเมียเด็กปีหนึ่งด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหน่ายว่า“แม่บอกให้ไปส่ง แต่บอกไว้ก่อนนะ พี่ไปส่งแค่วันนี้วันเดียวเท่านั้น วันหลังไปเอง”ไข่มุกยิ้มกว้างสดใส “ค่ะ ขอบคุณนะคะ”ยัยนักศึกษาปีหนึ่งลงไปข้างล่างแล้ว คนที่เพิ่งตื่นจึงเดินเข้าห้องน้ำไปจัดการทำธุระส่วนตัว ทว่าใ
วันไปเรียนวันแรกของไข่มุกราบรื่นทั้งวัน กระทั่งถึงตอนเย็น สามีจอมเจ้ากี้เจ้าการของเธอมารับถึงหน้าคณะ พอจอดรถแล้ว เขาก็ลงมายืนข้างรถ ทำให้เกิดเสียงฮือฮาจากลุ่มเพื่อนสาว ๆ ที่นั่งคุยกันอยู่ที่ม้าหินอ่อนใต้ตึกคณะ“แก...ผู้ชายของใคร หล่อมากก” พลอยขวัญพูดพลางมองผู้ชายหล่อด้วยสายตาเพ้อฝันไข่มุกยิ้มแหย เธอเห็นด้วยกับยัยพลอยว่าเขาหล่อ แต่เพื่อนของเธอคงไม่รู้หรอกว่า เขาร้ายด้วย...ปากร้าย ใจร้าย“ยัยพลอย ตื่น ๆ หล่อขนาดนี้ เขามีเจ้าของแล้วแน่นอน” ช่อใบบัวสะกิดเพื่อนสาวยิก ๆ จะได้ตื่นจากฝัน“ฉันหล่อเลี้ยงหัวใจด้วยความฝัน ตราบใดที่ยังไม่เห็นผู้หญิงคนไหนขึ้นรถไปกับเขา ฉันก็ยังมีความหวัง”“พลอย บัว มุกขอตัวกลับก่อนนะ” ไข่มุกสะพายกระเป๋า หยิบหนังสือขึ้นมาถือแนบอก แล้วลุกขึ้นไปยืนข้างโต๊ะ“มุกกลับยังไง พลอยไปส่งไหม” พลอยขวัญขับรถมาเรียน เธอจึงอาสาจะไปส่งเพื่อนด้วยความเต็มใจ“ขอบใจมากจ้ะพลอย แต่ไม่เป็นไร มีคนมารับมุกแล้ว”“ไหน...ใครมารับ คุณพ่อคุณแม่หรือเปล่า เราสองคนจะได้ไปไหว้สวัสดีพวกท่าน” ช่อใบบัวถามพลางมองหารถที่มารอรับไข่มุกไข่มุกส่ายหน้า เธอกำลังคิดว่าจะบอกเพื่อนว่าใครมารับดี“เอ่อ...คู่หมั้น
ไข่มุกและเพื่อน ๆ สวมเสื้อคาร์ดิแกนทับเสื้อนักศึกษา พวกเธอเดินไปนั่งลงที่โต๊ะตามที่พี่ดาบอกระหว่างนั่งกินอาหาร พี่ดาก็มานั่งร่วมโต๊ะด้วย ไข่มุกแนะนำให้เพื่อน ๆ รู้จักพี่ดา เธอแนะนำว่าพี่ดาเป็นพี่สาวของคู่หมั้นของเธอคำว่าคู่หมั้น ทำให้ภริดาหันไปมองหน้าน้องสะใภ้ พอเห็นแววตาขอร้องของไข่มุก หญิงสาวจึงเออออห่อหมกตามว่า...น้องชายของเธอคือคู่หมั้นของไข่มุก“พี่โทรบอกคุณแม่ให้แล้วนะ ไม่ต้องกลัวว่าแม่จะเป็นห่วง”“ขอบคุณค่ะพี่ดา”“วันนี้พี่ว่าจะกลับไปนอนบ้าน จะเลิกงานเร็วสักหน่อย มุกรอกลับพร้อมพี่นะ”“ค่ะ”ระหว่างที่สาว ๆ นั่งคุยกันอยู่ ลูกน้องในร้านก็เดินมาบอกภริดาว่า“คุณดาครับมีนักศึกษามาสมัครงานเป็นนักร้องครับ”ภริดาขมวดคิ้วมุ่น มองหาคนที่ลูกน้องบอก พอมองเห็นชายหนุ่มร่างสูงหน้าตาดียืนถือกีต้าร์อยู่ไม่ไกลจึงกวักมือเรียกให้เข้ามาหาพอชายหนุ่มเดินเข้ามาหยุดอยู่ข้างโต๊ะ ภริดายังไม่ทันพูดอะไร ช่อใบบัวก็ทักทายคนที่มาสมัครงานก่อน“เวทิศ !”คนถูกเพื่อทักยิ้มตอบ “ไปไงมาไงอะ ทำไมต้องมาสมัครงาน” ช่อใบบัวเคยเรียนระดับมัธยมกับเวทิศ และเท่าที่เธอรู้จักประวัติของเขา เพื่อนชายของเธอคนนี้รวยมาก พ่อของเขาเ
“พี่ดา...น้องมุกล่ะ” คนที่รอเมียกลับบ้านเดินมาเคาะประตูห้องพี่สาว ถามหาเมีย“อาบน้ำอยู่”“ทำไมต้องมาอาบห้องพี่ ทำไมไม่มาอาบห้องตัวเอง”“ก็ห้องฉันไม่มีหมาบ้า น้องมุกเลยอาบได้อย่างสบายใจ แล้วคืนนี้ น้องมุกก็จะนอนกับฉัน”“ผมไม่อนุญาต”“แต่ฉันอนุญาต”“พี่ดา...น้องมุกเป็นเมียผมนะ”“และเป็นน้องสะใภ้ของฉันด้วย นี่...ไอ้คุณภากร ฉันจะบอกอะไรให้นะ ความอดทนของผู้หญิงมีขีดจำกัดนะโว้ย ! ถึงไม่รักก็ควรถนอมน้ำใจกันบ้าง จะพูดจะจาอะไรก็ให้มันรื่นหูน่าฟังหน่อย น้องมุกเพิ่งสิบแปด ส่วนแกน่ะยี่สิบหกแล้ว อายุห่างจากน้องตั้งแปดปี แกควรมีเหตุผลและรู้จักรับฟังคนอื่นมากกว่านี้ ก่อนที่เมียจะหอบผ้าหอบผ่อนหนีกลับบ้านไป บอกไว้ก่อนเลยนะ ถ้าถึงวันนั้นจริง ๆ ฉันจะไม่ช่วยแก แถมยังจะสมน้ำหน้าด้วย”ภากรถอนหายใจ “ถ้าน้องมุกอาบน้ำเสร็จแล้ว พี่ดาช่วยบอกเธอกลับไปนอนที่ห้องด้วยก็แล้วกัน”“ไม่ !”ภากรจ้องหน้าพี่สาวคนโดนน้องชายจ้องทำลอยหน้าลอยตา“ทำไม นอนคนเดียวไม่ได้หรือไง ก็นอนคนเดียวมาได้ตลอด น้องมุกไม่นอนด้วยสักคืนคงไม่ตายหรอกมั้ง” ภริดาเบ้ปาก มองคนที่ยืนหน้าเคร่งอยู่หน้าห้องของเธออย่างสะใจ หญิงสาวค่อย ๆ ปิดประตูห้อง และก
ออกจนหมด แล้วอุ้มเธอไปโยนลงบนเตียง ก่อนจะคลานขึ้นเตียงมาลงโทษเธอด้วยวิธีการเอาแต่ใจของเขาไข่มุกถูกเขาจับกด แล้วดูดเลียไปทั้งตัว จุดสุดท้ายที่เขาลงโทษหนักและนานเป็นพิเศษก็คือกลางซอกขาเนื้อนวลถูกปาดเลียดุดัน กลีบเนื้อนุ่มถูกดูดถูกเม้มจนเจ็บจี๊ดหลายครั้ง ติ่งเนื้อสีชมพูสดถูกปลายลิ้นบดขยี้จนบั้นท้ายยกกระดกลอย ร่องรักคัดหลั่งน้ำหวานใสลื่นออกมาจนเธอเปียกชุ่มไปทั้งซอกขา“พี่กร...อ๊ะ ๆ อ๊า !” ไข่มุกหวีดร้องและแตกกระจายเป็นรอบที่เท่าไรแล้ว เธอเองก็จำไม่ได้ มือบางกดศีรษะสามีไว้แน่น เธอแอ่นบั้นท้ายค้างเหนือที่นอน ให้เขาใช้ปากและลิ้นขยี้จนกลีบเนื้อบานฉ่ำแทบช้ำคาปากของเขา“อื๊อ ! พี่กรขา...มุกขอโทษ” ไข่มุกเอ่ยคำขอโทษเสียงหอบกระเส่า เพราะคนทำโทษเธอยังปาดเลียเก็บกลืนหยาดน้ำหวานจากสัดส่วนความสาวของเธอไม่หยุด เธอเสียวซ่านจนตัวสั่นกระตุกหลายครั้ง และคงขาดใจตาย หากเขาไม่หยุดลงทัณฑ์เธอด้วยวิธีแสนเสียวนี้ภากรจูบกลางซอกเนื้อนวลหนัก ๆ หลายครั้ง เขาวางขาเรียวที่พาดอยู่บนบ่าสองข้างลงบนที่นอน ร่างสูงขยับขึ้นมาจนใบหน้าเสมอกัน ตาคมดุจ้องหน้าคนที่นอนหอบหายใจแรง ดวงตาคู่สวยฉ่ำน้ำ เพราะเสียวจนน้ำตาไหล“อย่าดื้อก
“อื๊อ ! ถ้าขย่มให้พี่กร มุกจะเหนื่อย แล้วก็จะไม่มีแรงจัดกระเป๋านะคะ”“ก็ช่าง !” คนเอาแต่ใจว่าพลางดันร่างสาวลุกขึ้นนั่ง จัดท่าให้เธอคุกเข่าคร่อมทับตัวเอง แล้วจับหัวมนทู่ถูไถกลางซอกสาว ก่อนจะค่อย ๆ ดันมันเข้าสู่ร่องรักคับแน่น“พี่กร...” ไข่มุกทอดถอนใจอย่างยอมจำนน เธอขยับบั้นท้ายยกขึ้น แล้วกดตัวเองลงมา ครอบครองเขาจนสุดทางเต็มแน่น ลึกสุด และจุก แต่พี่กรก็ไม่ใจดีกับเธอมากนัก เขาไม่ให้เวลาเธอปรับตัวเลย เขาจับเอวบางไว้ แล้วกระเด้งสอดเสยขึ้นมาหนักแน่นดุดันไข่มุกโน้มตัวไปข้างหน้าเล็กน้อย วางสองมือลงบนอกกว้าง แล้วจัดการขย่มเอาคืนเขาบ้าง บทรักดุดันเร่าร้อนในตอนสายของวัน ร้อนแรงกว่าแสงตะวันที่สาดส่องอยู่บนฟ้าเสียอีก กว่าคนเอาแต่ใจจะยอมพอ จะยอมปล่อยน้องออกจากอ้อมแขน ไข่มุกก็อ่อนระทวย หมดแรงลุกไปจัดกระเป๋าแล้ววันนี้ทั้งวัน ไข่มุกจึงนอนยาวจนถึงตอนบ่าย ตื่นมาอีกทีก็พบว่า สามีของเธอจัดกระเป๋าเสร็จเรียบร้อยแล้ว แล้วพอลงมาจากห้อง พี่ดาก็กลับไปคอนโดแล้ว พ่อวัตกับแม่แก้วกินมื้อเที่ยงเรียบร้อย แม้ไม่มีใครซักถามว่า ทำไมเธอไม่ลงมากินมื้อเที่ยง แต่ไข่มุกก็คิดว่า พวกท่านน่าจะรู้ว่าเพราะอะไร...น่าอายที่สุด
เวทิศกลับเข้ามาในห้องน้ำอีกครั้งด้วยความพร้อมออกศึกเต็มที่ แก่นกายยาวใหญ่ถูกสวมครอบด้วยถุงยางอนามัยชนิดบางเฉียบเรียบร้อย และพอเขาเข้าประชิดตัวพี่ดา ชายหนุ่มก็ไม่รีรอที่จะจับขาข้างหนึ่งของเธอขึ้นคล้องแขนในท่าเดิม แล้วส่งตัวตนแข็งกร้าวเข้าสู่ร่องสาวด้วยการกระแทกเต็มแรงครั้งเดียวลึกสุดทาง“อ๊าย !” ภริดาหวีดร้องเสียงหลง เจ็บและจุก แต่ก็เสียวสะใจ หญิงสาวกอดลำคอแกร่งไว้ เด้งรับเด้งสู้อย่างไม่ยอมแพ้ริอ่านจะกินเด็ก ก็ต้องสู้แรงเด็กให้ได้ ตอนแรกก็กะว่าจะกินครั้งเดียว กินเล่น ๆ แต่กินไปกินมา ไหงกลายเป็นว่า ไอ้เด็กยาวใหญ่คนนี้ถึงได้ตามมานอนกับเธอที่คอนโดมาเป็นสัปดาห์แล้วก็ไม่รู้“อยากลองทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟไหม” ภริดาถามน้องสะใภ้ที่นั่งรอเธออยู่ในห้องทำงาน“ทำได้หรือคะ แล้วได้เงินไหมคะ”“ทำได้สิ ได้เงินด้วย แล้วก็ได้ทิปด้วยนะ”“งั้นทำค่ะ” ไข่มุกยิ้มพราว จะว่าเธองก เธอก็ยอมรับ ได้ทำงานสนุก ๆ แถมได้ตังค์ด้วย เธอจึงอยากลองทำพอน้องสะใภ้อยากทำงาน ภริดาจึงเดินไปเปิดตู้ แล้วหยิบเสื้อยืดสีขาวที่สกรีนชื่อร้านด้านหลังออกมาส่งให้เธอ“ไม่รู้ไซซ์นี้จะเล็กไปไหม น้องมุกลองเอาไปใส่ดูก่อนนะคะ”ไข่มุกรับเสื้อมาแล
ไข่มุกจิกกำบ่ากว้างไว้แน่น เธอแยกแย้มตัวเองออกจนสุดเพื่อรองรับเขา เมื่อส่วนหัวสอดใส่เข้ามาในร่องรักอุ่นอ้าว ไข่มุกห่อปากครางเสียว เธอมองสบตาคู่คมที่ชะโงกอยู่เหนือกายเธอ ไข่มุกรับรู้ถึงแก่นกายใหญ่โตที่ขับเคลื่อนสอดแทรกเข้ามาในตัวเธอช้า ๆ “พี่กรขา…” ไข่มุกบิดสายร่างกายใต้ร่างสูง เสียวซ่านทรมานต้องการให้เขาเติมเต็มเธอสุดทางเสียที “เข้ามาทั้งหมดเลยสิคะ มุกอยากได้พี่กร” พอน้องบอกอยากได้เขา ภากรก็ตอบสนองความต้องการของน้องทันที เขาเกร็งสะโพกแล้วขยับบั้นเอวสอดใส่ลำกายแกร่งสลักลึกแน่นกลางร่องรักสุดทาง “อ๊าย !” ไข่มุกหวีดร้องเสียงหลง กรีดเล็บไปบนบ่ากว้างและแผ่นหนังแน่นตึงของสามีเพื่อปลดปล่อยอารมณ์ซ่านเสียว ภากรขบกรามแน่นด้วยความเสียวไม่น้อยไปกว่าเมีย เธอคับแน่น อุ่นอ้าว ทั้งนุ่มลื่น และยังตอดรัดเขาหนุบหนับไปทั้งลำกาย เมื่อต่างคนต่างต้องการกันและกัน เมื่อ
“พี่กรอาบน้ำก่อนดีไหมคะ” ไข่มุกบอกพลางถอยหลังหนีคนที่จ้องเธอเขม็ง หลังจากที่เขาปิดล็อกประตูห้องนอนแน่นหนาแล้ว “ดีครับ” ภากรบอกพลางถอดเสื้อผ้าออกจากตัว เขาสามารถทำตัวเองให้เปลือยล่อนจ้อนได้ในเวลาเพียงชั่วกะพริบตาสองที ไข่มุกกลืนน้ำลายเอื๊อกใหญ่ลงคอ หญิงสาวถอยหลังไปหนึ่งก้าว “พะ…พี่กรอาบก่อนเลยนะคะ มุกจะรออาบทีหลัง” เห็นความแข็งขึงพร้อมพรักของเขาแล้วเธอก็ใจสั่น นอกจะทั้งใหญ่ทั้งยาวแล้ว มันยังตั้งตรงและผงกหัวหงึก ๆ สู้สายตาเธอด้วย ภากรส่ายหน้า เขาเดินเข้าหาน้องด้วยความมุ่งมั่น ไข่มุกถอยหลังหนีไปได้สามก้าวก็ถูกคนเปลือยรวบตัวไปกอดได้เต็มวงแขน “อาบพร้อมกัน จะได้เสร็จพร้อมกัน” ภากรบอกพลางลงมือปลดเปลื้องชุดให้น้อง ครู่เดียวไข่มุกก็เปลือยเปล่าเท่าเทียมกับเขา ร่างบางถูกอุ้มขึ้นแนบอกกว้าง ภากรพาน้องเข้าไปในห้องน้ำ วางเธอลงใต้ฝักบัว แล้วเ
คนที่เป็นต้นเหตุพาน้องไปกินข้าวไกลจนต้องกลับบ้านดึกยิ้มรับ นาทีนี้ใครจะว่าอะไรเขาไม่สน ขอแค่ได้น้องกลับไปอยู่ด้วยกัน เขายอมทุกอย่าง “ต้องขอโทษด้วยนะครับที่มารบกวนแต่เช้า” พ่อวัตออกรับหน้าแทนลูกชาย เพราะกลัวว่าลูกจะลงไปชักดิ้นชักงอ ถ้าฝ่ายนี้ไม่พอใจและไม่ยกลูกสาวให้ “ไม่เป็นไรครับ คนกันเองทั้งนั้น สมัยหนุ่ม ๆ พวกเราก็ใจร้อนแบบนี้เหมือนกันแหละ” พ่อวัตพยักหน้ารับยิ้ม ๆ โล่งใจไปเปลาะหนึ่งที่พ่อกวีเข้าใจลูกชายของท่าน ผู้หลักผู้ใหญ่พูดคุยกันอยู่ครู่ใหญ่ น้องมุกจึงลงมานั่งลงข้างแม่บุษรา เพราะเป็นบ้านใกล้เรือนเคียงกัน แม้ลูกชายกับลูกสาวของทั้งสองบ้านจะเลิกรากันไป แต่ผู้ใหญ่ทั้งสองบ้านก็ยังพูดคุยกันตามปกติ ในระยะหลัง ๆ ที่ภากรกับไข่มุกกลับมาพูดคุยกัน อีกทั้งภากรยังคอยรับส่งน้องไปมหาวิทยาลัย รวมถึงทั้งสองคนยังเทียวไปเทียวมาบ้านของอีกฝ่ายเป็นประจำ พ่อกับแ
“พี่กร…” ไข่มุกเรียกเสียงขาดห้วง ความใหญ่โตและร้อนผ่าวที่บดขยี้กลางกลีบเนื้อกำลังจะทำให้เธอแตกซ่าน สองกายกอดรัดกันแนบแน่น ต่างคนต่างขยับบดเบียดเข้าหากัน เร่าร้อน หวามไหว เสียดเสียว ซาบซ่าน ในตอนที่พุ่งทะยานไปถึงปลายทางซ่านเสียว ต่างคนต่างผวากอดกันเต็มอ้อมแขน แล้วปลดปล่อยสายน้ำแห่งความสุขสมออกมารินรดกันและกัน ไข่มุกนั่งอิงแอบอยู่บนตักแกร่ง เธอเงยหน้ารับจูบหวามหวานครั้งแล้วครั้งเล่า ราวกับคนจูบไม่รู้จักอิ่มจักพอ “พี่กรขา เรากลับบ้านกันเถอะ” ไข่มุกกลัวว่าถ้าดึกมากไป พ่อกับแม่จะเป็นห่วง แม้เธอจะโทรบอกพวกท่านแล้วว่าพี่กรพามากินข้าว และจะกลับถึงบ้านดึกสักหน่อย แต่เธอก็ไม่อยากให้ดึกมากไป ภากรหอมแก้มเนียนฟอดใหญ่ ตัดใจจากเรือนกายหอมกรุ่น อุ้มน้องลงจากตัก วางเธอลงบนเบาะข้างกันตามเดิม เขาเช็ดทำความสะอาดและจัดการชุดของเธอให้อยู่ในสภาพเรียบร้อยที่สุด แล้วจึงหันมาจัดการตัวเอง
จริง ๆ แล้ว ไข่มุกก็แค่อยากจะจูบขอบคุณเขาอย่างอ่อนหวานอ่อนโยน อยากทำอะไรที่มันหวานละมุนละไม แต่คนขาดของมานานกลับทำในสิ่งที่ตรงกันข้าม ไข่มุกนั่งคร่อมตักคนตัวโต หัวเข่าสองข้างกดอยู่ข้างสะโพกแกร่ง และเพราะเธอยังสวมชุดนักศึกษาอยู่ กระโปรงทรงสอบสั้นเหนือเข่าจึงร่นขึ้นไปกองอยู่แถว ๆ บั้นท้ายอวบอัด เนื้อตัวด้านหน้าและอกอวบอิ่มทาบทับบนเรือนกายกำยำ ภากรจูบอย่างเรียกร้อง จูบอย่างโหยหา ดูดดื่มกับปากหวาน ๆ ที่เขาไม่ได้ลิ้มรสมานานหลายเดือน และพอได้จูบก็หยุดไม่ได้ ยิ่งเรือนกายเย้ายวนแนบสนิทกันขนาดนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะลูบไล้ไปตามนิวเนื้อเนียนนุ่ม แต่พอเขาลูบตรงต้นขาขาวและกำลังจะวกไปหาต้นขาด้านใน คนที่คร่อมทับเขาอยู่ก็รีบจับข้อมือเขาไว้แน่น ไข่มุกถอนจูบ และหอบหายใจแรง เธอจ้องตาเขาในระยะประชิด “พี่กร…ไม่ได้นะคะ” “มุกจ๋า…พี่จะขาดใจตายอยู่แล้ว ถ้ายังไม่เคยได้กิน ยังไม่รู้รส พี่ก
ไข่มุกหันไปมองคนขับรถของเธอ “พี่กรจอดทำไมคะ” “อยากอยู่กับมุกนาน ๆ ถ้าพากลับบ้านตอนนี้อีกไม่กี่ชั่วโมงก็ต้องห่างกันแล้ว” “บ้านอยู่ติดกัน ตื่นเช้ามาก็เห็นหน้ากัน ไม่ได้ห่างกันสักหน่อย” ภากรถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขาปลดเข็มขัดนิรภัย แล้วขยับตัวเล็กน้อยหันไปหาน้อง โน้มตัวไปปลดเข็มขัดนิรภัยให้เธอด้วย “กวนนะเรา” ภากรว่าพลางจับมือนุ่มข้างหนึ่งมากุมไว้ ความมืดที่โอบล้อมรอบกายทำให้ทั้งคู่มองเห็นกันเพียงเลือนราง ทว่าไออุ่นจากมือใหญ่ที่เกาะกุมมือนุ่มไว้ ทำให้ไข่มุกอบอุ่นไปทั้งใจ “กวนแล้วรักไหมคะ” ไข่มุกขยับตัวหันไปหาคนที่ขยับเข้ามาใกล้เธอ “รักครับ” คำบอกรักตรง ๆ สั้น ๆ ทำให้คนฟังยิ้มหวาน “พี่ยังไม่ได้ให้ของขวัญวันเกิดน้องมุกเลย” “แค่พี่กรตามใจมุก พามุกมากินของอร่อย ๆ ไกลถึงนี่ก็ถือว่าเป็นข
ตอนเย็นจึงเป็นช่วงเวลาของเธอกับคุณแฟน…ใช่แล้วล่ะ เธอตกลงเป็นแฟนกับพี่กรแล้ว ขยับสถานะขึ้นมาอีกขั้น และดูเหมือนว่าพี่กรอยากจะเป็นมากกว่าแฟนแล้ว เพียงแต่เธอยังไม่พร้อมกลับไปใช้ชีวิตกับเขาเหมือนเดิม เธอจึงขอเวลาเขาอีกนิด “ครับผม คุณมุกอยากกินอยากได้อะไร อยากไปไหน เชิญบัญชามาได้เลยครับ” คนที่มารอรับน้องที่มหาวิทยาลัยตั้งแต่บ่ายสามบอกน้ำเสียงแข็งขัน “เอ…วันนี้กินอะไรดีน้า !” ไข่มุกเอียงคอเล็กน้อย ใช้นิ้วชี้เคาะข้างแก้ม ทำท่าครุ่นคิดจริงจัง ราวกับว่านี่คือปฏิบัติการที่สำคัญขั้นสุดยอด ภากรขับรถออกจากมหาวิทยาลัย เพราะเธอยังไม่บอกว่าอยากกินอะไร เขาจึงขับรถไปเรื่อย ๆ “คิดออกหรือยังครับ” “ยังเลยค่ะ แล้วพี่กรล่ะคะ อยากกินอะไร” “อะไรก็ได้ครับ น้องมุกกินอะไร พี่ก็กินได้หมด” “งั้นถ้ามุกบอกว่า มุกอยากกินซีฟู้ดริมทะเลที่มีชายหาดสวย ๆ ล่ะคะ”
ภากรสูดลมหายใจ แล้วระบายออกยืดยาว สะกดกลั้นอารมณ์เปลี่ยวที่กำลังลุกโชน เขากระชับอ้อมแขนแน่นขึ้น จูบหมอนข้างหนัก ๆ ไปสองที “มุกจ๋า…เมื่อไรจะใจอ่อนสักที พี่จะขาดใจตายอยู่แล้วนะ” ภากรรำพึงรำพันกับหมอนข้าง คร่ำครวญโหยหวน พยายามสะกดจิตสะกดใจให้อยู่กับร่องกับรอย แต่สุดท้ายแล้ว เขาก็ทำในสิ่งที่น้องห้ามไม่ได้ คนห่างเมียได้แต่นึกขอโทษของโพยน้องในใจ น้องมุก…พี่ขอโทษ พี่อดใจไม่ไหวจริงๆครับ ภากรไปทำงานต่างจังหวัดหนึ่งสัปดาห์ ระหว่างที่เขาไม่อยู่บ้าน ต้องอยู่ห่างจากน้อง เขามีโอกาสได้โทรหาน้องเฉพาะช่วงหลังเลิกงาน เพราะงานมีปัญหา เขาจึงยุ่งทั้งวัน แล้วกว่าจะเลิกงานก็ดึกเต็มที บางครั้งเขาไม่ได้โทรหาเธอ เพราะเกรงว่าน้องจะนอนแล้ว กลัวว่าจะรบกวนเธอ แต่ทุกครั้งที่เขาเลิกงานดึกและไม่ได้โทรหาเธอ น้องมุกจะเป็นฝ่ายโทรหาเขาเอง มันทำให้คนที่ไปทำงานไกล ยิ้มได้และมีกำลังใจ มีแรงสู้กับงาน ยิ่งพอน้องบอกว่าตรงที่โดนน้ำร
“ถ้าเป็นห่วงพี่ คราวหลังก็มาด้วยสิ มาให้พี่กอดนอน พี่จะได้อุ่น” ภากรที่พูดทีเล่นทีจริงแต่ถ้าได้จริงๆก็ดี ไข่มุกทำปากยื่นใส่โทรศัพท์ คนอย่างเขาน่ะหรือจะนอนอย่างเดียว มองตาก็รู้แล้วว่าเขาคิดจะทำมิดีมิร้ายเธอแน่นอน “เพิ่งตามจีบกันไม่กี่เดือน กล้าชวนไปนอนด้วยแล้วเหรอคะ มุกจะฟ้องคุณพ่อ” พอน้องบอกว่าจะฟ้องคุณพ่อ ภากรก็ยิ้มแหย “พี่พูดเล่นน่า นอนได้แล้วนะครับ แล้วก็อย่าลืมกอดหมอนพี่ด้วย เพราะพี่ก็จะกอดหมอนน้องมุกนอนเหมือนกัน” ภากรว่าพลางยื่นมือไปหยิบหมอนข้างใบโตที่มีรูปไข่มุกเต็มตัวพิมพ์อยู่บนหมอน ไหน ๆ ก็สั่งทำหมอนพิมพ์หน้าตัวเองให้น้องแล้ว เขาก็เลยถือโอกาสสั่งทำหมอนข้างพิมพ์รูปน้องแบบเต็มตัวมาด้วย เอาไว้กอดแก้หนาว กอดให้อุ่นใจ “พี่กร ! เรื่องอะไรมาเอารูปมุกไปสกรีนบนหมอนข้างแบบนั้นคะ” “ก็พี่อยากนอนกอดมุก ไม่ได้กอดตัวจริง กอดหมอนข้างก